Προβλήματα με την οικογένεια του συντρόφου μου

Καλησπέρα σε όλους!

Αποφάσισα και εγώ να μοιραστώ ένα σοβαρό πρόβλημα που έχω με την οικογένεια του αρραβωνιαστικού μου.
Με τον σύντροφό μου αρραβωνιαστήκαμε πριν από μερικούς μήνες μετά από αρκετά χρόνια σχέσης. Δεν υπάρχει προοπτική για άμεσο γάμο
(μένουμε στο εξωτερικό και οι δουλειές μας είναι ιδιαίτερα απαιτητικές και χρονοβόρες) οπότε αντί να παντρευτούμε με πολιτικό γάμο,
αποφασίσαμε να αρραβωνιαστούμε και κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν θα το επιτρέπουν οι συνθήκες, να κάνουμε θρησκευτικό γάμο.
Η οικογένεια του συντρόφου μου εξ'αρχής δεν χάρηκε με αυτή μας την απόφαση διότι θεωρούσαν τον γιό τους πολύ μικρό για κάτι τέτοιο (είναι 29 χρονών).
Παρά τις αντιρρήσεις τους όμως αρραβωνιαστήκαμε. Ο αρραβώνας έγινε σε κλείστό οικογενειακό κύκλο και εκείνοι φρόντισαν να μην ενημερώσουν κανέναν
από τους συγγενείς και τους φίλους τους για το γεγονός. H συμπεριφορά τους (ειδικά του πεθερού μου) είναι απόμακρη και κρύα.
Να σας αναφέρω μόνο ότι μου μιλάει στον πλυθηντικό, πράγμα το οποίο δεν έκανε παλιά. Το πραγματικό πρόβλημα όμως είναι η μικρότερη αδερφή του συντρόφου μου.
Και το λέω αυτό γιατί εξαιτίας της έχουν αρχίσει να δημιουργούνται πολλά προβλήματα στη σχέση μου με το σύντροφό μου.
Δεν την είχα γνωρίσει πριν από τον αρραβώνα επειδή εκείνη δεν ήθελε (τους γονείς του τους ήξερα εξ'αρχής), ωστόσο πολλές φορές είχα καταλάβει από τα συμφραζόμενα του συντρόφου μου ότι με κατηγορούσε χωρίς καν να με ξέρει. Η συμπεριφορά της την ημέρα του αρραβώνα ήταν το λιγότερο απαίσια και απαξιωτική τόσο απέναντι σε μένα, όσο και στους γονείς μου. Όταν το επεσήμανα αυτό στο σύντροφό μου εκείνος μου είπε ότι ζήλευε και ήταν σε δύσκολη θέση γιατί δεν έχει σύντροφο και ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι γονείς τους να της κάνουν καμία σύσταση γιατί της έχουν αδυναμία. Μέχρι μονόπετρο (πιο ακριβό από το δικό μου) της αγόρασαν για να μην ζηλεύει, αλλά το προσπέρασα και αυτό.
Όλο το διάστημα που μεσολάβησε δεν είχα καμία επικοινωνία μαζί της ώσπου πριν από μερικές μέρες ήρθε να μας επισκεφθεί.
Από τη στιγμή που ήρθε μου συμπεριφέρεται με τον χειρότερο τρόπο. Μου δίνει συνεχώς διαταγές, φωνάζει χωρίς κανένα σοβαρό λόγο όταν δεν περνάει το δικό της, με κατηγορεί συνεχώς ότι δεν αγαπάω τον αδερφό της όταν για παράδειγμα του σερβίρω φαγητό και εκείνη θεωρήσει ότι η μερίδα είναι πολλή μεγάλη. Έφτασε μέχρι το σημείο να πει ότι θέλω να τον σκοτώσω ανεβάζοντας του τα τριγλυκερίδια και την χοληστερίνη. Να αναφέρω ότι ο σύντροφός μου είναι υγιέστατος. Αυτά είναι μόνο μερικά περιστατικά από όλο τον σουρεαλισμό που ζώ από τη στιγμή που ήρθε. Ο σύντροφός μου μου αναγνωρίζει ότι κάνω πολλή υπομονή αλλά λέει ότι δεν θέλει να αναφέρει αυτά τα περιστατικά στους γονείς του γιατί θα μαλώσει μαζί τους και δεν υπάρχει περίπτωση εκείνοι να μου δώσουν δίκιο.Το αποτέλεσμα όμως είναι να μαλώνουμε εμείς.
Νιώθω πολλή πληγωμένη από όλη αυτή την κατάσταση και δεν μπορώ να διαννοηθώ ότι θα πρέπει να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου με το να ανέχομαι τέτοιες συμπεριφορές και η αδράνεια του συντρόφου μου με πληγώνει ακόμα πιο πολύ.
Τι μπορώ να κάνω για να μην επιρρεάζομαι από όλη αυτή την δυσάρεστη κατάσταση? Προβληματίζομαι πολύ για το μέλλον. Τι θα γίνει εάν θα έχουμε παιδιά και θα τους συμπεριφέρεται έτσι η θεία τους?
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και συγνώμη αν σας κούρασα με το μακροσκελές μου post!

Ο ιδιος γιατι ειναι αμετοχος?

Δεν είναι ακριβώς αμέτοχος. Έχει έναν φόβο απέναντι στους γονείς του οι οποίοι δεν του δίνουν ποτέ δίκιο και νομίζω ότι αυτό φταίει που δεν αναλαμβάνει καμία πρωτοβουλία.
Και επειδή η συμπεριφορά των δικών μου γονιών είναι ενταλώς διαφορετική, ο σύντροφός μου εσωτερικά τους συγκρίνει με τους δικούς του γονείς και νομίζω ότι δεν θέλει οι δικοί του να φαίνεται ότι υστερούν...

Αρα αφου δεν ειναι αμετοχος, με ποιο τροπο αντιμετωπιζει τις μομφες της αδερφης του προς εσενα? Εγω καταλαβα οτι δεν αντιδρα.

Ελενα, είναι κατανοητό πως σε ενοχλεί που ο σύντροφός σου αποφεύγει να πάρει θέση στον ανούσιο ανταγωνισμό ανάμεσα σ' εσένα και την οικογένειά του. Θα ήταν προτιμότερο να πάρει το μέρος σου αντί να προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες μένοντας κατ' ουσίαν αμέτοχος. Σκέψου όμως οτι το πρόβλημα αυτό είναι δικό σου, και οτι η ζωή σου το έφερε για να σε κινητοποίησει να το λύσεις εσύ και όχι ο αραβωνιαστικός σου. Πάρε το παιχνίδι στα χέρια σου και διεκδίκησε το ζωτικό σου χώρο και την ηρεμία στη σχέση σου. Ενημέρωσέ τον οτι δεν σκοπεύεις να συνεχίσεις την τακτική των υποχωρήσεων απέναντι στην αδελφή και στους γονείς του. Ετσι θα αναγκαστεί αργά ή γρήγορα να τοποθετηθεί επάνω στο ζήτημα.΄

Βάλε τις διαχωριστικές γραμμές και απαίτησε από τους δικούς του να τις σεβαστούν. Κάνε τους ξεκάθαρο οτι δεν επιθυμείς να τους απομακρύνεις από τη ζωή σου και τη ζωή του συντρόφου σου, αλλά οτι περιμένεις να σου δείχνουν το σεβασμό που τους δείχνεις κι εσύ. Οταν καταλάβουν πως δεν απειλούνται από την παρουσία σου, θα σκεφτούν σοβαρά το ενδεχόμενο να επανεκτιμήσουν τη στάση τους. Το ίδιο θα κάνει και ο αραβωνιαστικός σου.Αν μάλστα σ' αγαπάει πραγματικά, θα σε εκτιμήσει περισσότερο γι αυτή σου την πρωτοβουλία...

Προσπέρασες το μονόπετρο? Απαραδέκτου. Αυτοκτόνησε τώρα!

..έλενα έχω δυο ερωτήσεις:
Γιατί αραβωνιαστήκατε?
Που γίνονται όλα αυτά? (Εννοώ μένετε κοντά?)

Θεοφανία με τον σύντροφό μου είμαστε πολλά χρόνια μαζί. Πριν από δύο χρόνια έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές και στη συνέχεια τον ακολούθησα και εγώ.
Ευτυχώς είμαστε πολύ μακριά από τα πεθερικά μου οπότε δεν υπάρχουν ευκαιρίες για πολλές προστριβές!
Όσο για το το γιατί αρραβωνιαστήκαμε, ήταν επιθυμία του συντρόφου μου (και δική μου φυσικά).
Εκείνος μου το έθεσε κατ'επανάληψη ότι θέλει να επισημοποιήσει τη σχέση μας για να μπορούμε να παρευρισκόμαστε μαζί στις οικογενειακές εκδηλώσεις και των δύο οικογενειών άσχετα αν η δικοί του ήταν εκείνοι που απέκρυψαν το γεγονός αρχικά!

..εννοώ που γίνονται όλες αυτές οι τριβες με την αδελφή και την υπόλοιπη οικογένεια, εκτός από τη μέρα των αρραβώνων...

Η αδερφή του τις τελευταίες μέρες ήρθε να μας δεί και μου έχει κάνει τη ζωή δύσκολη...
Με τους γονείς του έχουμε επαφή μέσω τηλεφώνου και skype ή όταν επιστρέφουμε στην Ελλάδα για διακοπές...

δια να παρευβρισκόσαστε εις τας οικογενειακές συγκεντρώσεις
έχετε τώρα και τις ανάλογες κυρώσεις

So true! Μπελά στο κεφάλι μου έβαλα!

O σύζυγος γιατι δε της λέει κάτι οταν σε θίγει?

Δεν ξέρω... Αυτό είναι που με εκνευρίζει και με πληγώνει πιο πολύ... Ότι δεν αντιδρά εκείνη τη στιγμή! Μετά μου δίνει δίκιο αλλά εκείνη τη στιγμή δεν λέει τίποτα!

Κάντηνε το συντομότερο.

Εσυ γιατι δε τη λες κατι οταν σε θιγει?

Φυσικά και της έχω πεί ευγενικά μέν, αυστηρά δε ότι δεν ανέχομαι τέτοιου είδους συμπεριφορές αλλά δεν αλλάζει κάτι!
Η συμπεριφορά της όσο πάει χειροτερεύει και η δική μου υπομονή εξαντλήται... Το θέμα είναι ότι δεν θέλω να μαλώσω άσχημα γιατί μετά ένας Θεός ξέρει τι θα πεί στους γονείς της για μένα....

..έλενα...πόσο καιρό θα μείνει εκεί η αδελφή του?

Έλενα, σου φέρεται με το χειρότερο τρόπο, όπως έγραψες, γιατί χωρίς να το θέλεις, της το επιτρέπεις.
Όχι βέβαια, πως είν' εύκολο να συμβιώνεις μ' έναν άνθρωπο που σου κάνει συνέχεια προσωπικές επιθέσεις, επειδή έχει απωθημένα, αλλά με τον σύντροφό σου
τη στιγμή κιόλας που είναι με το μέρος σου, χρειάζεται νάχεις κοινό μέτωπο, για να μην καταφέρει/καταφέρουν σιγά-σιγά να δηλητηριάσουν την σχέση σας.
Κανονικά όταν παρεκτρέπεται, θάπρεπε να την ρωτήσεις: " Τί συμβαίνει; Δεν βλέπω το λόγο να υπάρχει ένταση " Σε κάθε της παρέμβαση μπορείς να της λες
"δίκιο έχεις, αλλά κάνω κι αυτό που θεωρώ κατά την άποψή μου, ότι είναι το καλύτερο για μας" Μια-δυό-τρεις θα καταλάβει ότι πρέπει να σέβεται τον άλλο.
Πάντως, στην σχέση σου με τον σύντροφό σου, αφήσε την διακριτικά απέξω, γιατί ούτε αυτός ευθύνεται, που η άλλη θέλει συνέχεια ν' ανακατεύεται,
ούτε αξίζει να γίνεται αυτό το άτομο, αιτία για να μαλώνετε εσείς. Και πιστεύω ότι δεν παίρνει θέση όταν είναι εκείνη μπροστά, γιατί
θεωρεί πως βρίσκεται σε μειονεκτική θέση και μάλλον την λυπάται (είναι δηλ. και για λύπηση...) γι' αυτό και προτιμά μια πιό ουδέτερη στάση.
Ξέρει επίσης, ότι είσαι δυνατός χαρακτήρας και μπορείς να τα βγάλεις πέρα και μόνη σου μαζί της.
Μην πέφτεις λοιπόν στην παγίδα, να σου καθρεφτίζει τ' αρνητικά της συναισθήματα, γιατί η ζήλια είναι πολύ βασανιστικό συναίσθημα και
το γεγονός ότι διεκδικείς τώρα πλέον μια θέση στην οικογένειά της, είναι γι' αυτήν λόγος να υποφέρει.
Καλό θα ήταν να κουβεντιάσεις μαζί της, ό,τι σε ενοχλεί στη συμπεριφορά της και να την ρωτήσεις πως θα ένιωθε αν ήταν στη θέση σου και
της φερόσουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που σου φέρεται αυτή! Δοκιμασέ το κι αυτό, μπορεί να πιάσει... διαφορετικά εφάρμοσε το "μακριά κι αγαπημένοι". :)

H πεθερα αργα και σταθερα, θα νικήσει.

Αφου ο άντρας ειανι αμέτοχος, δεν μπορεις να κανεις κατι, φυγε μια ώρα αρχίτερα να σώσεις την ψυχική σου ηρεμία. Αν θα σε ψάξει, αν τοτε θα προσπαθήσεις για κάτι, θα δειξει. Οσο μένεις, η ήττα σου πλησιάζει.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη βοήθειά σας και το ενδιαφέρον σας!
Ίσως θα πρέπει να είμαι πιο επιτακτική στη συμπεριφορά μου απέναντί τους...
Είμαι πολύ χαμηλών τόνων άνθρωπος και δεν μου αρέσει να εμπλέκομαι σε καυγάδες αλλά μάλλον θα πρέπει να αλλάξω τακτική!
Χθες τηλεφώνησαν οι γονείς της για να δούνε τι κάνει η κόρη τους και το μόνο που ρωτούσαν είναι αν της φέρομαι καλά και αν την περιποιούμαι...
Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι λογική κατ'εμέ! Δεν είμαι υπηρέτρια ούτε κλόουν για να προσφέρω υπηρεσίες και θέαμα σε κανέναν...

Ο συντροφος σου δεν αντιδρα για δυο λογους κατ εμε: Ή εχει συνηθησει αυτη την συμπεριφορα, ή περιμενει απο εσενα να βγαλεις το φυδι απο την τρυπα. Όπως και να εχει για τα ματια μου το προβλημα το εχεις εσυ αρα και κακως περιμενεις απο τον συντροφο σου να παρει μερος. Δεν ειναι δικο του θεμα να ανακατευτει μεταξυ σας και ουτε ειναι κατι που εχει δημιουργησει εκεινος ετσι ωστε να αναλαβει τις ευθυνες του.
Απο εκει και περα, ο τροπος για να αντιμετοπισιες τετοιες φρικαλεες στιγμες, ειναι η διπλωματια. Μερικες σαν και αυτην την κοπελια υπαρχουν καθημερινα αναμεσα μας εισαι τυχερη που την εχεις μια στο τοσο. Αποψη μου για να την "καταπολεμησεις" θα πρεπει διπλωματικα να περιστρεφεις την συζητηση γυρω απο το ατομο της. Κανε τη συζητηση επικοδομιτικη. Δηλαδη: Εχεις δικιο για τα τριγλυκεριδια, δεν το ειχα σκεφτει! εσυ πως το εμαθες κατι τοσο σπουδαιο? για να δουμε τι θα σου πει.... Παραλληλα σερβιρεις στον αντρα σου την ποσοτητα και την ποιοτητα που εσυ επιθυμεις και η τυπισσα αν ειναι τοσο διαβασμενη και εχει να απαντησει για το θεμα, ρωτα κιαλλα!!! εξαλλου μπορει να εχεις οντως να μαθεις καινουρια πραγματα μεσα απο αυτη την συζητηση. Παραλληλα ο αγαπημενος σου θα εχει προλαβει να φαει!!

Χαχα... όντως αυτό που σου προτείνει η Άννα είναι μια πολύ καλή τακτική. Θεωρώ ότι αν κινηθείς προς την κατεύθυνση που προτείνουν η μαρκέλα και η Άννα, η κατάσταση ίσως βελτιωθεί, αλλά το βασικότερο είναι πως θα βελτιωθεί η δική σου διάθεση και η αίσθηση ελέγχου της όλης κατάστασης.