Memories

Είναι σαν ένας ύπουλος εχθρός. Η ανάμνηση, η νοσταλγία αυτού που έχεις ζήσει και ξέρεις πως ποτέ ξανά καμία ώρα δεν θα είναι σαν εκείνες. Ξαφνικά έχουν αποκτήσει μέτρο σύγκρισης οι στιγμές και αναμετριούνται σε έναν αγώνα άνισο δίχως αποτέλεσμα και δίχως νίκη. Νοσταλγία, τι είναι νοσταλγία; Μια τυχαία στιγμή στο παρόν που φωτίζει μια στιγμή στο παρελθόν. Ένας πόνος γλυκός που έχει την τιμή να προέρχεται από μη φανταστικά γεγονότα .Μικρά θαύματα που αποσιωπήθηκαν μέσα στην καθημερινότητα . Ήταν όλα ιδανικά δεδομένα κι όλα φθαρτά εκ του αποτελέσματος. Η ζωή πάει μπροστά και μας απασχολεί, μας ζητά και μας υποχρεώνει σε μια νέα συνθήκη. Απαιτεί και προκαλεί για μια νέα φθορά , μια αέναη περιπλάνηση στο παρόν , σαν να μην έχουμε δικαίωμα να βάλουμε το μέτρο στην εμπειρία. (Μια αναφορά στον χωρισμό μου )
Υ.Γ.1 έτσι, πέρασα να σας πω ένα γεια μετά το τελευταίο κράξιμο που έφαγα. Για όποιον αναρωτήθηκε τι απέγινα, είμαι καλά , σημαδεμένη κι εγώ από τις χαριτωμένες πληγές του χρόνου αλλά αντέχω ακόμη και χαμογελώ. Εξ άλλου τι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω; Δεν υπάρχουν επιλογές.
Υ.Γ.2. Μην βιαστείτε να γράψετε εδώ μετά την τελευταία μας επικοινωνία. Οι απόψεις μου παραμένουν πάντα σταθερές...

Μετέτρεψε τις αναμνησεις σε πηγη δυναμης και θάρρους για το τωρα. Για να γίνει όμως αυτό φροντιζε οι αναμνησεις να αφορουν ευχαριστες στιγμες.
Κι αν ειναι αρνητικες έχουν γίνει σοφία.

Καλώς τηνε την πέρδικα...:) Ωραίο θέμα έβαλες, όπως συνηθίζεις άλλωστε.

Κατ' αρχή, οι αναμνήσεις ποτέ δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα που ζήσαμε. Είναι "πειραγμένες" από το συναισθηματικό μας εαυτό ώστε να έχουν μιά συνέπεια με τη σημερινή μας κοσμοαντίληψη. Επομένως, είναι εκ προοιμίου άκυρες.

Ακυρο είναι και το επιχείρημα οτι χρειαζόμαστε τις αναμνήσεις για να μας διδάξουν πώς να χειριζόμαστε το παρόν μας πιό αποτελεσματικά, να μην κάνουμε τα ίδια λάθη κ.λ.π. Μα, το μάθημα που οφείλαμε να πάρουμε (αν το πήραμε ποτέ) έχει ήδη ενσωματωθεί στη συμπεριφορά μας, έχει γίνει βίωμα. Επομένως, δεν έχει νόημα να ανακαλούμε κάθε τόσο τις αντίστοιχες αναμνήσεις...

Τέλος, οι αναμνήσεις καταλαμβάνουν ζωτικό χώρο από το παρον μας (κατ' επέκταση και από το μέλλον μας). Μας κλέβουν χρόνο και ενέργεια, που θα ήταν προτιμότερο να αφιερώσουμε στις δράσεις του τώρα.

Ας αφήσουμε πίσω μας τις παλιές αναμνήσεις-φαντάσματα ενός κόσμου που πέθανε και ας φτιάξουμε νέες. Προτείνω να δημιουργήσουμε έναν ΧΥΤΑ (χώρο υγειονομικής ταφής αναμνήσεων) και να τις ενταφιάσουμε με δόξα και τιμές. Αλλωστε, το λέει και το ευαγγέλιο (για να καλύψω και τους πιστούς): "Ας αφήσουμε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς"...

Υ.Γ. Σοφός είναι αυτός που δεν επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος, αλλά προετοιμάζει υπομονετικά και μεθοδικά το επόμενο...

Μερικές φορές πρέπει να αφήσεις συναισθηματικά τα πράγματα που κάποτε σήμαιναν πολλά για εσένα, έτσι ώστε να μπορέσεις να προχωρήσεις πέρα από το παρελθόν και τον πόνο που σου φέρνει και να ανοίξεις το επόμενο κεφάλαιο στη ζωή σου.

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

Είναι σαν ένας ύπουλος εχθρός. Η ανάμνηση, η νοσταλγία αυτού που έχεις ζήσει και ξέρεις πως ποτέ ξανά καμία ώρα δεν θα είναι σαν εκείνες. Ξαφνικά έχουν αποκτήσει μέτρο σύγκρισης οι στιγμές και αναμετριούνται σε έναν αγώνα άνισο δίχως αποτέλεσμα και δίχως νίκη. Νοσταλγία, τι είναι νοσταλγία; Μια τυχαία στιγμή στο παρόν που φωτίζει μια στιγμή στο παρελθόν. Ένας πόνος γλυκός που έχει την τιμή να προέρχεται από μη φανταστικά γεγονότα .Μικρά θαύματα που αποσιωπήθηκαν μέσα στην καθημερινότητα . Ήταν όλα ιδανικά δεδομένα κι όλα φθαρτά εκ του αποτελέσματος. Η ζωή πάει μπροστά και μας απασχολεί, μας ζητά και μας υποχρεώνει σε μια νέα συνθήκη. Απαιτεί και προκαλεί για μια νέα φθορά , μια αέναη περιπλάνηση στο παρόν , σαν να μην έχουμε δικαίωμα να βάλουμε το μέτρο στην εμπειρία. (Μια αναφορά στον χωρισμό μου )
Υ.Γ.1 έτσι, πέρασα να σας πω ένα γεια μετά το τελευταίο κράξιμο που έφαγα. Για όποιον αναρωτήθηκε τι απέγινα, είμαι καλά , σημαδεμένη κι εγώ από τις χαριτωμένες πληγές του χρόνου αλλά αντέχω ακόμη και χαμογελώ. Εξ άλλου τι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω; Δεν υπάρχουν επιλογές.
Υ.Γ.2. Μην βιαστείτε να γράψετε εδώ μετά την τελευταία μας επικοινωνία. Οι απόψεις μου παραμένουν πάντα σταθερές...

---

μιλας σα να ετοιμαζεσε να μετακομισεις στο θιβετ και μας στελνεις αποχερετιστιριο σημειωμα...

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Υ.Γ. Σοφός είναι αυτός που δεν επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος, αλλά προετοιμάζει υπομονετικά και μεθοδικά το επόμενο...

---

...λάθος/επιλογή. Πολύ μ' άρεσε αυτό που έγραψες Nick!

Συνήθεια, ευτυχώς που αν μη τι άλλο... έχουμε τις προσωπικές μας επιλογές. Αυτές δεν μπορεί κανείς να μας τις στερήσει.

Εμένα το μόνο που μου 'ρθε στο μυαλό με τον τίτλο
ήταν το τραγουδάκι. :-D


Memories from "Cats" ~ Barbra Streisand
http://www.youtube.com/watch?v=xK_1Pk6A4Xg

NICK είσαι επικοινωνιακή όαση. Είσαι ένας από τους τύπους που με ωθούν να συνεχίζω να γράφω εδώ. Δυστυχώς δεν μπορούν να καταλάβουν οι περισσότεροι είτε ασθενούν είτε όχι πως ο γραπτός λόγος δημιουργεί παρεξηγήσεις , υστερεί βρε παιδί μου. Πρέπει να έχεις ειδική ικανότητα στο γραπτό ώστε να είσαι συγκεκριμένος και ουσιαστικός ,αλλιώς έρχεται ένας συρφετός αντιδράσεων πιεσμένος να πει και να εμπλακεί σε μια χυδαία συζήτηση μόνο και μόνο για να προβάλει το εγώ και να διασκεδάσει την μοναξιά. Εσύ και κάτι άλλα τυπάκια είστε η ελπίδα που ήμουν σίγουρη πως υπάρχει . Θέλω να σου πω πως χαίρομαι πάρα πολύ.

αφιερωμένο στον nick ...http://youtu.be/DfHDcLraOIQ

κι αυτό αφιερωμένο στην Joann , την υπέροχη εκπαιδευτικό που τολμά να κάνει τα παιδιά μας δίγλωσσα , http://youtu.be/rfnK57oXosI

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

κι αυτό αφιερωμένο στην Joann , την υπέροχη εκπαιδευτικό που τολμά να κάνει τα παιδιά μας δίγλωσσα , http://youtu.be/rfnK57oXosI

---

Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια,
αλλά δεν έχω καμία σχέση με εκπαιδευτικό.
Περιπλανώμενη babysitter οκτάχρονων είμαι
κι αυτό όχι πάντα.
Άλλοτε εργαζόμενη άλλοτε άνεργη,
αλλά σταθερά flat broke
(προς αποφυγή παραξηγήσεων).
Ούτε υπέροχη. Συχνά πυκνά με δολοφονικές τάσεις εκατέρωθεν.
Το τραγουδάκι πολύ σούπερ.
Όλο το "Pεμπέτικο" είναι αριστούργημα.
Σ' ευχαριστώ πολύ και σου ανταποδίδω. :-)


Ρεμπέτικο - Μια βραδιά στην Αμφιάλη
http://www.youtube.com/watch?v=IJR5iO9Yk9g

Δεν ξέρω τελικά που είναι η αλήθεια, στη ζωή του φίλου που χάθηκε σήμερα, στο γέλιο που κάναμε σε ασήμαντη αφορμή, στο γεγονός ότι θα ξυπνήσω αύριο στις 8 να πάω στη δουλειά μου; Στις αναμνήσεις; Στις συναισθηματικές στιγμές που εγείρουν τα συναισθήματα; Στη κακία που είδα εδώ; πόση άραγε προσπάθεια αρκεί ώστε να κάνει τον ανθρωπάκο άνθρωπο΄?

Τι έπαθες; Ελπίζω να είναι υπερβολές
αυτό που είπες για το φίλο.
Και ότι θα πας αύριο στις οκτώ για δουλειά
πολύ καλό ακούγεται.

Είναι σχήμα οξύμωρο αυτό που συνέβη , μου έγινε επίθεση για τους ψυχολογικά άρρωστους, προασπίστηκα την προσωπική μου άποψη για αυτοίαση, κι έπεσαν όλοι επάνω μου να με φάνε. Για μένα αυτό το φόρουμ είναι μια υποκριτική απεικόνιση . δεν γίνεται ρε φιλαράκι να έχεις πρόβλημα που λέει και η θεοφανία και οι άλλες κυράτσες που χρήζει ιατρικής παρακολούθησης και να είσαι εδώ και να συμβουλεύεις τον τάδε και τον δείνα. Να μιλάς μαζί μας όποτε σε βολεύει , κι όποτε όχι να επικαλείσαι την ασθένεια .Σκατά . Σε μισή ώρα θα είμαι έξω, κάπου στην πλατεία μαβίλη μάλλον ,μετά από έναν μήνα πάω να την πέσω στο αλκοόλ , για καμιά ώρα , έχω να ξυπνήσω το πρωί., έφυγε και τα φιλαράκι σήμερα, έχασε τη ζωή του. Αει στο διάολο.

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

Είναι σαν ένας ύπουλος εχθρός. Η ανάμνηση, η νοσταλγία αυτού που έχεις ζήσει και ξέρεις πως ποτέ ξανά καμία ώρα δεν θα είναι σαν εκείνες. Ξαφνικά έχουν αποκτήσει μέτρο σύγκρισης οι στιγμές και αναμετριούνται σε έναν αγώνα άνισο δίχως αποτέλεσμα και δίχως νίκη. Νοσταλγία, τι είναι νοσταλγία; Μια τυχαία στιγμή στο παρόν που φωτίζει μια στιγμή στο παρελθόν. Ένας πόνος γλυκός που έχει την τιμή να προέρχεται από μη φανταστικά γεγονότα .Μικρά θαύματα που αποσιωπήθηκαν μέσα στην καθημερινότητα . Ήταν όλα ιδανικά δεδομένα κι όλα φθαρτά εκ του αποτελέσματος. Η ζωή πάει μπροστά και μας απασχολεί, μας ζητά και μας υποχρεώνει σε μια νέα συνθήκη. Απαιτεί και προκαλεί για μια νέα φθορά , μια αέναη περιπλάνηση στο παρόν , σαν να μην έχουμε δικαίωμα να βάλουμε το μέτρο στην εμπειρία. (Μια αναφορά στον χωρισμό μου )
Υ.Γ.1 έτσι, πέρασα να σας πω ένα γεια μετά το τελευταίο κράξιμο που έφαγα. Για όποιον αναρωτήθηκε τι απέγινα, είμαι καλά , σημαδεμένη κι εγώ από τις χαριτωμένες πληγές του χρόνου αλλά αντέχω ακόμη και χαμογελώ. Εξ άλλου τι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω; Δεν υπάρχουν επιλογές.
Υ.Γ.2. Μην βιαστείτε να γράψετε εδώ μετά την τελευταία μας επικοινωνία. Οι απόψεις μου παραμένουν πάντα σταθερές...

---

διαβαζοντας αυτα τα υπεροχα λογια μου ρθε στο μυαλο αυτο το βιντεο

http://bouriblog.com/index/articles/...enoi-ixoi.html

Εγώ θα έλεγα να δείξεις θέληση
και να απέχεις από το αλκοόλ.
Ν' αποδείξεις στον εαυτό σου
ότι έχεις δύναμη ν' αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα
κι όχι ανάγκη εξάρτησης να καταφύγεις στην ψευδαίσθηση
και την εφορία που διαρκεί λίγο
και μετά πέφτεις σε χειρότερο νταούνιασμα.
Πιες καμιά βιταμίνη ή βράσε βότανα
όπως μελισσόχορτο ή βαλεριάνα ή λουίζα
- αν πιεις τρία ποτήρια μελισσόχορτο
χαλαρώνεις λες κι έχεις πάρει ταβοράκι -
κι αν δεν έχεις βότανα,
βγες να βρεις κανα διανυκτερεύον φαρμακείο
- θα κάνεις και βόλτα -
και πάρε βαλεριάνα.
Κeep your mind off alcohol
πάση θυσία. :-)

έχεις δίκιο joann μεγαλώσαμε και δεν μας παίρνει για λάθη επαναλαμβανόμενα ...σκατά δεν θα πάω έχεις δίκιο , πονάω πολύ απόψε ,εδώ πρέπει να το παλέψω, piece of mind πριν από μερικές ημέρες πήρα το ποδήλατο κι ανέβηκα στον ιερό βράχο της ακρόπολης ,άραξα πάνω στις πέτρες τις γλιστερές και νομίζω πως άκουσα τέτοιους ήχους.

Ναι, συμφωνώ μαζί σου ότι οι βόλτες με το ποδήλατο στην Ακρόπολη
και στη Διονυσίου Αεροπαγίτου είναι μοναδικές πάντα
και τώρα που καλοκαίριασε ακόμα περισσότερο.
peace of mind λοιπόν! :-)

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

Είναι σχήμα οξύμωρο αυτό που συνέβη , μου έγινε επίθεση για τους ψυχολογικά άρρωστους, προασπίστηκα την προσωπική μου άποψη για αυτοίαση, κι έπεσαν όλοι επάνω μου να με φάνε. Για μένα αυτό το φόρουμ είναι μια υποκριτική απεικόνιση . δεν γίνεται ρε φιλαράκι να έχεις πρόβλημα που λέει και η θεοφανία και οι άλλες κυράτσες που χρήζει ιατρικής παρακολούθησης και να είσαι εδώ και να συμβουλεύεις τον τάδε και τον δείνα. Να μιλάς μαζί μας όποτε σε βολεύει , κι όποτε όχι να επικαλείσαι την ασθένεια .Σκατά . Σε μισή ώρα θα είμαι έξω, κάπου στην πλατεία μαβίλη μάλλον ,μετά από έναν μήνα πάω να την πέσω στο αλκοόλ , για καμιά ώρα , έχω να ξυπνήσω το πρωί., έφυγε και τα φιλαράκι σήμερα, έχασε τη ζωή του. Αει στο διάολο.

---

μπλε νουμερο ενα: λυπάμαι που δεν συμφώνησαμε ομόφωνα ότι τα πιτσιρίκια παίρνουν ψυχοφάρμακα για πλάκα.
μπλε νουμερο δυο: τότε γιατί συνεχίζεις να μπαίνεις αφού πρόσφατα μας χαιρέτισες?
μπλε νουμερο τρια: παραθεσε μου που σου έγραψα εγώ και οι άλλες κυράτσες ότι έχεις οποιοδήποτε πρόβλημα εκτός από τη ζήλια σου για τη Μενεγάκη και λοιπές αρλούμπες τύπου "οι γυναίκες που πάνε μονο με αντρες έχουν πρόβλημα".

Συνήθεια, αν ζήταγες ένα απλό συγνώμη για τη χαζομάρα που πέταξες για τους ψυχικά ασθενείς και δε συνέχιζες να εκτίθεσαι, και μάγκας θα ήσουν και δεν θα σου την ξανα ελεγε κανείς.
Δεν είναι κακό το συγνώμη. Προσωπικά έχω ζητήσει πολλές φορές εδώ μέσα και αισθάνθηκα υπέροχα.
Ανθρωποι είμαστε, μαλακίες κάνουμε, μη το συνεχιζεις ή τουλάχιστον σταμάτα να βάζεις ανούσιες σάλτσες.

συνήθεια, γιατί είναι υποκριτικό να πάσχεις από μια ψυχική ασθένεια και ταυτόχρονα να συμβουλέυεις αυτούς που περνάν παρόμοιες καταστάσεις με εσένα; i don't get it! μεταδίδουμε την εμπειρία μας στους επόμενους. αυτό γίνεται πολύ συχνά στη ζωή σε όλους τους τομείς.

επίσης αυτο το "να μιλάς μαζί μας όποτε σε βολευει κι όποτε όχι να επικαλείσαι την ασθένεια" δεν το κατάλαβα. βασικά δεν είδα κανείς να μην σου μιλάει. εσύ είσαι αυτή που συνέχεια απειλείς ότι θα φύγεις!

δεν ξέρω αν γίνόμαστε κυράτσες, πιθανώς, αν το βλέπεις έτσι. αλλά κι εσύ βρε παιδί μου γράφεις συνέχεια πράγματα τα οποία είναι τελείως ασυνάρτητα!

Με βρήκες απόψε σε δύσκολη στιγμή, κάτι θρηνώ, και θα ασχοληθώ μαζί σου, θα φτιάξουμε σχέση εξάρτησης . Κατ αρχάς η συγνώμη γράφεται ως συγγνώμη. Η συγγνώμη είναι γένους θηλυκού και δεν είναι ...το συγνώμη . Συμφωνώ στο Ανθρωποι είμαστε, μαλακίες κάνουμε. Το λάθος μου είναι ότι σε αναφέρω ως το ύστατο δείγμα γυναίκας . και μόνο που μπήκαμε σε συζήτηση και αντιπαράθεση είσαι φίλη μου. Δεν ζητώ συγγνώμη για τις απόψεις μου τις σχετικές με την αυτοίαση ζητώ την συγγνώμη από εσένα και την ανούσια περιπέτεια στην οποία μπήκαμε.

στην θεοφανία ήταν η παραπάνω αναφορά.

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

Με βρήκες απόψε σε δύσκολη στιγμή, κάτι θρηνώ, και θα ασχοληθώ μαζί σου, θα φτιάξουμε σχέση εξάρτησης . Κατ αρχάς η συγνώμη γράφεται ως συγγνώμη. Η συγγνώμη είναι γένους θηλυκού και δεν είναι ...το συγνώμη . Συμφωνώ στο Ανθρωποι είμαστε, μαλακίες κάνουμε. Το λάθος μου είναι ότι σε αναφέρω ως το ύστατο δείγμα γυναίκας . και μόνο που μπήκαμε σε συζήτηση και αντιπαράθεση είσαι φίλη μου. Δεν ζητώ συγγνώμη για τις απόψεις μου τις σχετικές με την αυτοίαση ζητώ την συγγνώμη από εσένα και την ανούσια περιπέτεια στην οποία μπήκαμε.

---

..συ(γ)γνωμη αλλα ειμαι αλλοδαπη και δεν κατέχω τόσο καλά την ελληνική γλώσσα. ( http://www.asprilexi.com/spelling?cid=61).
Κατά τα άλλα δεν κατάλαβα και πολλά απ όσα γράφεις παρά μόνο ότι σου είπα να ζητήσεις συ (γ)γνωμη για την αυτοιαση.
Να το ξαναπούμε λοιπόν μήπως και κάποτε γίνει σαφές: ο λόγος που τα άκουσες από μένα και από κάτι άλλες κυράτσες (ήταν και μπολικα αντρικα νικ αλλα προφανώς με τις γυναίκες εχεις θέμα), ήταν η διάσημη πλέον ατάκα "τα 23 χρονα παίρνουν τα ψυχοφαρμακα για πλακα" κλπ κλπ κλπ.
Για τη χαζομάρα με την αυτιαση δεν τίθεται θέμα, Εδώ μέσα μπορεί να γράψει ο καθένας ότι θέλει.... και γω γράφω ότι είμαι μοντέλο so ?
No problem.

Υποθέτω ότι η απάντησή σου είναι χιούμορ και χαμογελώ.

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

...
Για μένα αυτό το φόρουμ είναι μια υποκριτική απεικόνιση . δεν γίνεται ρε φιλαράκι να έχεις πρόβλημα που λέει και η θεοφανία και οι άλλες κυράτσες που χρήζει ιατρικής παρακολούθησης και να είσαι εδώ και να συμβουλεύεις τον τάδε και τον δείνα. Να μιλάς μαζί μας όποτε σε βολεύει , κι όποτε όχι να επικαλείσαι την ασθένεια ...

---

Υποκρισία είναι το να κρύβει επιμελώς κανεις το πρόβλημα του και να παριστανει στους άλλους ότι είναι εντάξει και υπεράνω. Το να παραδεχεται ή να μιλα για τα δικα του θεματα (μεσα στην ανωνυμια ενος φορουμ) τον πιστωνει με ειλικρίνεια. Παραδεχομενος ή μιλωντας γι αυτα απ εκει και περα κοιτας αν αρθρωνει ενα λογικο, με συναφεια και βάσιμα επιχειρηματα λόγο. Τοτε μπορεις να πεις οτι εκφραζεται καλοπροαιρετα για να βοηθησει. Συμβουλή, νοουμενου ότι εδραζεται σ αυτα τα κριτηρια, ειναι η υποκειμενικη αντιληψη του καθενος αναλογα με τα δικα του βιωματα και εμπειρίες. Απ εκει και περα, ειναι και στους ορους του φορουμ, ότι ο καθενας εδω εκφραζει προσωπικες του απόψεις. Εσυ επιλεγεις τι θεση θα παρεις εναντι τους, από το να τις ακολουθησεις έως το να μην ξαναμπεις στο χωρο.

Συνήθεια, είσαι κι εσύ ένας από τος λόγους που γράφω εδώ, όχι μόνον επειδή έχεις μιά συγκρότηση στις σκέψεις σου. Πολλοί φίλοι που γράφουν στο φόρουμ έχουν αυτή τη συγκρότηση, κάποιοι μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό. Συμπεριλαμβάνω τη Θεοφανία σε αυτούς και την αναφέρω εντελώς σκόπιμα, για να καταδείξω μιά διαφωνία που πιάστηκε από κάποιες φράσεις "δίκην προθέσεων", μετακόμισε στο θυμικό και έγινε ανεμοστρόβιλος διαθέσεων "επί προσωπικού". Δεν είναι κακό όταν τα πάθη εγείρονται. Και άσε το φουκαρά τον Αριστοτέλη να λέει "Ο καθένας μπορεί να θυμώσει, είναι εύκολο. Αλλά να θυμώσεις με το σωστό άνθρωπο, στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο"...

Τι έλεγα ο παρμένος? Α, ναι! Ελεγα λοιπόν οτι πέρα από τη συγκρότηση σκέψης, διαθέτεις έναν παρορμητισμό που κάποιες φορές γίνεται ποιητικός οίστρος και σου βγαίνει σαν κραυγή, σαν έκκληση στον άνθρωπο, που αγωνι-ά, αγωνί-ζεται, πέφτει, σηκώνεται, μετρά τις πληγές του, χαμογελά στον Καιρό, τινάζει πίσω αγέρωχα το κεφάλι και συνεχίζει. Μπορεί να μην είναι ο Ζαρατούστρα, ίσως και νάναι ο μαχόμενος στρατιώτης της Ασκητικής που παίρνει το Θεό-λοχαγό από το χέρι και πολεμούν να καταλάβουν εκείνο το ύψωμα ενώ γνωρίζουν πως όλα είναι μάταια, επειδή αυτό είναι το χρέος τους στους ανθρώπους...

Ο γραπτός λόγος εύκολα παραξηγιέται, ναι. Μα δε φταίει ο ταλαίπωρος ο λόγος. Φταίει εκείνο το τερατάκι με το κοφτό και πομπώδες όνομα: Το Εγώ. Οποτε μας προκύπτει απαιτητικό και διψασμένο για αίμα, ας θυμόμαστε πως κάθε φορά που το ταίζουμε, του προσφέρουμε ένα κομμάτι από τις σάρκες μας...

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

...Δεν ζητώ συγγνώμη για τις απόψεις μου τις σχετικές με την αυτοίαση...

---

Άκυρο, το να υποδεικνύουμε στον άλλο να ζητήσει συγγνώμη. Είναι κάτι που ο άλλος θα το κάνει από μόνος του κι αν θέλει.
Ειδικά για θέματα τώρα, που δεν θίγουν προσωπικά κάποιον(αυτοϊαση;) το βρίσκω κι άσχετο το να απαιτούμε συγγνώμη.

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

Υποθέτω ότι η απάντησή σου είναι χιούμορ και χαμογελώ.

---

.....εννοειται!
Πλακίτσα κάνουμε να περνάει η ώρα. Πέραν των άλλων προτερημάτων σου λοιπόν, προσθέτω και την αντίληψη :ΡΡ

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Υποκρισία είναι το να κρύβει επιμελώς κανεις το πρόβλημα του και να παριστανει στους άλλους ότι είναι εντάξει και υπεράνω. Το να παραδεχεται ή να μιλα για τα δικα του θεματα (μεσα στην ανωνυμια ενος φορουμ) τον πιστωνει με ειλικρίνεια. Παραδεχομενος ή μιλωντας γι αυτα απ εκει και περα κοιτας αν αρθρωνει ενα λογικο, με συναφεια και βάσιμα επιχειρηματα λόγο. Τοτε μπορεις να πεις οτι εκφραζεται καλοπροαιρετα για να βοηθησει. Συμβουλή, νοουμενου ότι εδραζεται σ αυτα τα κριτηρια, ειναι η υποκειμενικη αντιληψη του καθενος αναλογα με τα δικα του βιωματα και εμπειρίες. Απ εκει και περα, ειναι και στους ορους του φορουμ, ότι ο καθενας εδω εκφραζει προσωπικες του απόψεις. Εσυ επιλεγεις τι θεση θα παρεις εναντι τους, από το να τις ακολουθησεις έως το να μην ξαναμπεις στο χωρο.

---

...ακριβώς
ιωάννη, έχω αρχίσει να ανησυχώ που συμφωνούμε πολύ τελευταίως ;)

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Πολλοί φίλοι που γράφουν στο φόρουμ έχουν αυτή τη συγκρότηση, κάποιοι μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό. Συμπεριλαμβάνω τη Θεοφανία σε αυτούς και την αναφέρω εντελώς σκόπιμα, για να καταδείξω μιά διαφωνία που πιάστηκε από κάποιες φράσεις "δίκην προθέσεων", μετακόμισε στο θυμικό και έγινε ανεμοστρόβιλος διαθέσεων "επί προσωπικού". Δεν είναι κακό όταν τα πάθη εγείρονται. Και άσε το φουκαρά τον Αριστοτέλη να λέει "Ο καθένας μπορεί να θυμώσει, είναι εύκολο. Αλλά να θυμώσεις με το σωστό άνθρωπο, στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο"...

.

---

Δεν είναι κακές οι διαφορετικές απόψεις νικ και πολλές φορές τις απολαμβάνω, παρόλο που μπορεί να με εκνευρίζουν.
Βλέπεις, είμαστε άνθρωποι και όχι Θεοί για να τα ξέρουμε όλα.
Δυστυχώς η επαφή μου με το χώρο και οι σχέσεις μου με άτομα που ταλαιπωρούνται χρόνια με φαρμακευτική αγωγή, με έχουν κάνει ιδιαιτέρως ευαίσθητη σε αυτό το θέμα και δεν ανέχομαι από καμία άσχετη να πετάει ότι της κατέβει, είτε για να κάνει την έξυπνη, είτε για να τραβήξει την προσοχή. Τόσο απλά!

Συνήθεια, βρε Συνήθεια,
μήπως τελικά είσαι ...συνήθης ύποπτος;
χαχαχαχαχα! Ηστεϊζόμην. :-)
Επειδή ο λόγος που κάποιος μπλέκεται σε καβγάδες
στη ζωή του ή σε forums
μπορεί να είναι για χαβαλέ, ταπηροκρανίαση,
πούλημα μούρης κ.λπ. κ.λπ.,
αλλά μπορεί και από προσωπικό αδιέξοδο
και κραυγές απελπισίας,
θα έλεγα σαν φιλική συμβουλή:
μην αναλώνεσαι σε καβγάδες εδώ
γιατί τελικά εσύ χαλιέσαι.
Ξεκαθάρισε τι περιμένεις από το forum
και - επί της ουσίας - μην περιμένεις τίποτα.
Σε κανέναν δε λύνει κανένα από τα σοβαρά
προβλήματα που ενδεχομένως έχει.
Άντε να λειτουργήσει σαν εκτόνωση.
Στο ξανάπα δες το ανάλαφρα και όχι σοβαρά.
Και μη νομίζεις ότι ο καθένας που γράφει εδώ,
γράφει για πάνω από δυο το πολύ τρία άτομα,
άσχετα με τις διαστρεβλωμένες εντυπώσεις
που δίνονται για το αντίθετο...
Μεγάλη παγίδα τα social networks
- παραμύθιασμα, εθισμός και αυταπάτη -,
αλλά την κοινωνιολογική μου ανάλυση
θα την κάνω άλλη φορά! :-ΡΡΡΡΡΡ

Τώρα στη διαμάχη με τ' άλλα μέλη δεν παίρνω θέση,
γιατί εδώ θέματα τύπου
"ποιος πρέπει να παίρνει χάπια και αν πρέπει
και αν δεν πρέπει και μπλα μπλα μπλα"
που δεν τα 'χουν λύσει ούτε οι γιατροί
- που ναι, έχει και άσχετους κι αυτούς που παίρνουν φακελάκια
κι είναι για φτύσιμο, αλλά έχει και τίμιους
(αυτοί είναι οι λιγότεροι όπως παντού),
εμείς θα τα λύσουμε;
Κουβέντες και αψιμαχίες για εσωτερική κατανάλωση
εδώ είναι. Τίποτα παραπάνω.
Αυτά τα ολίγα...

χαχαχα! Α ρε Τζοαν! Προσωπικά, πληκτρολογώ ολίγες αράδες, έχοντας και την εντύπωση, ότι κάνω κι εγώ την δικιά μου αντίσταση έτσι!

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Άκυρο, το να υποδεικνύουμε στον άλλο να ζητήσει συγγνώμη. Είναι κάτι που ο άλλος θα το κάνει από μόνος του κι αν θέλει.
Ειδικά για θέματα τώρα, που δεν θίγουν προσωπικά κάποιον(αυτοϊαση;) το βρίσκω κι άσχετο το να απαιτούμε συγγνώμη.

---

κανείς δεν της υπέδειξε να ζητήσει συγγνώμη για την αυτοϊαση της.

το θέμα της αυτοιασης είναι μεγάλο και δεν κολλάει σε θέμα με τίτλο Memories ... Η αλήθεια είναι πως για κάποια συμφέροντα οι φαρμακευτικές αγωγές γράφονται με μια σχετική ευκολία (νομίζω πως εδώ συμφωνούμε όλοι) ... υπάρχουν ψυχιατρικές παθήσεις που χρήζουν υποστηρικτικής φαρμακευτικής αγωγής και υπάρχουν ψυχολογικά προβλήματα που κατά κύριο λόγω χρειάζονται βοήθεια ψυχολόγου ή απλά ένας άλλου είδους σκέψη ή μια άλλη φιλοσοφία για την ζωή. Ναι κάποιος ψυχικά ασθενής μπορεί να βοηθήσει κάποιον άλλον με τα λεγόμενα του ειδικά αν έχει ξεπεράσει κάποιο πρόβλημα ... είναι πολύ συνηθισμένο ακόμη και σε εξαρτημένα άτομα να υπάρχει κάποιος που έχει απεξαρτηθεί για να παίξει αυτό τον ρόλο... γιατί απλά έχει μια εμπειρική γνώση που έχει μεγάλη σημασία.. Οι προσωπικές επιθέσεις δεν ταιριάζουν σε φόρουμ υποστήριξης ... Ας αφήσουμε όλοι πίσω τις κακές αναμνήσεις (για να επανέλθω και στο θέμα) και ας πάμε παρακάτω χωρίς αρνητισμό και μικρές κακίες :) :)

Quote:

---

Originally Posted by Joann

Και μη νομίζεις ότι ο καθένας που γράφει εδώ,
γράφει για πάνω από δυο το πολύ τρία άτομα,
άσχετα με τις διαστρεβλωμένες εντυπώσεις
που δίνονται για το αντίθετο...

---

φαίνεται θα είμαι η εξαίρεση, αλλά έχω συμπαθήσει παραπάνω από τρία άτομα! αν μάλιστα βάλουμε και τα παλαιά μέλη και όχι μόνο τα τωρινά, μπορεί και πάνω από 10! :P

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

έχω συμπαθήσει παραπάνω από τρία άτομα! αν μάλιστα βάλουμε και τα παλαιά μέλη και όχι μόνο τα τωρινά, μπορεί και πάνω από 10! :P

---

Τι μου λες! Εντυπωσιάστηκα! Να τα κατοστήσεις! :-ΡΡΡ

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

φαίνεται θα είμαι η εξαίρεση, αλλά έχω συμπαθήσει παραπάνω από τρία άτομα! αν μάλιστα βάλουμε και τα παλαιά μέλη και όχι μόνο τα τωρινά, μπορεί και πάνω από 10! :P

---

..εγω πάλι πολύ περισσότερα από δέκα, πολλά από αυτά τα έχω γνωρίσει από κοντά και έχω κάνει και πολύ ωραίες σχέσεις :)

Quote:

---

Originally Posted by Joann

Τι μου λες! Εντυπωσιάστηκα! Να τα κατοστήσεις! :-ΡΡΡ

---

σε ευχαριστώ! :)

να σου πω την αλήθεια το λογύδριό σου μου φάνηκε κάτι σαν ένα λογύδριο της παρηγοριάς σε όσους και όσες κακομοίρηδες δεν μπορούν να κάνουν φίλους και τους φταίει το φόρουμ, τα σόσιαλ μίντια και όλα αυτά....

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

σε ευχαριστώ! :)

να σου πω την αλήθεια το λογύδριό σου μου φάνηκε κάτι σαν ένα λογύδριο της παρηγοριάς σε όσους και όσες κακομοίρηδες δεν μπορούν να κάνουν φίλους και τους φταίει το φόρουμ, τα σόσιαλ μίντια και όλα αυτά....

---

Ποιος ακριβώς σου ζήτησε τη γνώμη σου για το ...λογύδριό μου;