Aγχος και απόγνωση....

καλησπέρα σε όλους!
Διανύουμε πολύ δύσκολες εποχες και το πιο σίγουρο είναι οτι έρχονται ακόμα πιο επίπονες....
Ειμαι 32,και τα τελ.2 χρόνια δουλέυω μόνη μου..είναι πολύ δύσκολο επαγγελμα,γεμάτο απαιτησεις,άγχος,πίεση...το γεγονος οτι παλευω μόνη μου το κανει ακομα πιο δύσκολο γιατι δεν έχω να στραφώ πουθενα για βοηθεια σε κάποιο προβλημα,έστω και καθημερινο...στηριξη δεν υπάρχει από συγγενικό ή φιλικό περιβαλλον και αυτο με γεμίζει παραπονο αλλά και πιεση γιατι με κανει να μη βλεπω φως..ειμαι στο γραφειο ολη μερα με κοινωνικη ζωη μηδεν,διαβασμα,τρεξιμο ,αγχος και αντιμετωσπιση απο το ευρητερο περιβαλλον ως απειρη ,ασχετη,μικρη και τα σχετικά...όσο και να το παλευω ,αν κ πολλες φορες το χανω,δε βρισκω κανενα λογο να αισιοδοξω...δεν ξερω αν πρεπει να επιμενω σε κατι που δεν μου αποφερει οχι εσοδα αλλα ενα ικανο ποσο να καλυψω τα εξοδα του γραφειου...
Εχω επενδύσει όμως,και ψυχολογικα και συναισθηματικά,εχω παλεψει πολυ και εχω περασει τοσο δυσκολες καταστασεις...το ποναω...δεν θελω να το κλεισω...αν υπάρχξει πιθανοτητα να με οδηγησει καπου απο δω κ περα εγω θα το εγκαταλειψω τωρα?ένας φίλος μου -σε παρομαια κατασταση κ αντικειμενο-μου λεει οτι απλα εθελοτυφλω...
Βρίσκομαι σε μεγαλο δίλλημα...ζω επαρχια και για αλλου δουλεια ουτε λόγος,που?θα πρεπει να φύγω για Αθήνα...και εκει πάλι απο το μηδέν..χωρις την οικογενεια μου,χωρις φιλους,χωρις δουλεια...απ το μηδεν,παλι!

Κ οχι οτι εδω εχω κοινωνικη ζωη ή σχεση αλλά εκει θα χρειαστει να ξεκινησω απο το μηδεν...

Χανω την πίστη μου και το κουραγιο μου...και καθημερινα ειμαι γεματη απογοητευση..βλεπω συγγενεις μου ή κ φίλους και νευριάζω γιατι σκεφτομαι οτι με αποριπτουν χωρις να μου δίνουν την δυνατοτητα πρωτα...
ξερω δεν είμαι η μόνη...αλλα δε με παρηγορει

Με μπερδεψες. Απο τη μια λες οτι δεν εχεις στηριξη απο κανενα συγγενεις φιλους κλπ, δεν εχεις κοινωνικη ζωη, δουλευεις πολλες ωρες, δε βλεπεις ανθρωπο και απ την αλλη οτι οι κοντινοι σε κατακρινουν, οι φιλοι και ο περιγυρος σε θεωρουν ταδε ή δεινα, δεν βγαζω ακρη. Ή το προβλημα σου ειναι απλα το εργασιακο? Αν ειναι το εργασιακο πιο ευκολο ειναι να σου κανω την αποδειξη του φερμα...

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Με μπερδεψες. Απο τη μια λες οτι δεν εχεις στηριξη απο κανενα συγγενεις φιλους κλπ, δεν εχεις κοινωνικη ζωη, δουλευεις πολλες ωρες, δε βλεπεις ανθρωπο και απ την αλλη οτι οι κοντινοι σε κατακρινουν, οι φιλοι και ο περιγυρος σε θεωρουν ταδε ή δεινα, δεν βγαζω ακρη. Ή το προβλημα σου ειναι απλα το εργασιακο? Αν ειναι το εργασιακο πιο ευκολο ειναι να σου κανω την αποδειξη του φερμα...

---

Σε μπέρδεψα γιατι?
Το αντικείμενο κ η φύση της δουλείας ειναι τετοια που απαιτει πολλές ωρες,δίαβασμα,έχει τρέξιμο αγχος κλπ...για να σταθεί όμως μια επιχειρηση ,ένα γραφειο, ένα μαγαζί ,οτιδηποτε είναι αυτο θα πρεπει να έχει πελατες,έσοδα..
στο δικό μου ξεκινημα λοιπον δεν ειχα την αναλογη στηριξη απο το ευρυτερο περιβαλλον μου αρα λογικο ειναι να υπ΄ρχει η απαγοητευση κλπ...χωρις να με εχουν εμπιστευτει ή δοκιμασει εφυσηχαζονται λέγοντας "ειμαι απειρη,μικρή κλπ"...
ε όλη αυτη η κατασταση σε φτανει σε τελμα...κ δυστυχως νιωθω οτι τωρα εχω πλησιασει οσο ποτε..

Ok, αρα εχεις ανθρωπους γυρω σου απλα δε σε στηριζουν, σου τη λενε με μια φραση. Σωστα? Και αυτο σε αποδυναμωνει και σου κοβει τα φτερα να συνεχισεις την προσπαθεια στη δουλεια? Νομιζω τωρα σ επιασα.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Ok, αρα εχεις ανθρωπους γυρω σου απλα δε σε στηριζουν, σου τη λενε με μια φραση. Σωστα? Και αυτο σε αποδυναμωνει και σου κοβει τα φτερα να συνεχισεις την προσπαθεια στη δουλεια? Νομιζω τωρα σ επιασα.

---

Καπως ετσι...δε μου τη λένε σε μορφή κόντρας,απλά η στάση και η πεποιθηση τους εκφραζει αυτό...
Δε μου κόβει τα φτερά αλλά σίγουρα με αποτρέπει να κάνω όνειρα και να ελπίζω σε κατι καλύτερο..

Μαλιστα. Να σε ρωτησω κατι αλλο, η δικη σου γνωμη για τη ζωες των ατομων αυτων, οταν ειναι επικριτικη, κατα ποσο τους επηρεαζει στους στοχους τους? πχ τη μαμα σου, αδερφια, φιλους, γνωστους κλπ?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Μαλιστα. Να σε ρωτησω κατι αλλο, η δικη σου γνωμη για τη ζωες των ατομων αυτων, οταν ειναι επικριτικη, κατα ποσο τους επηρεαζει στους στοχους τους? πχ τη μαμα σου, αδερφια, φιλους, γνωστους κλπ?

---

Καταλαβαίνω την ερωτηση σου και μου αρεσει κ όπως τη θέτεις...
αλλά δεν είμαι ούτε δημόσιος ουτε ιδ.υπάλληλος...δυστυχώς για να μπορέσουν τα όνειρα να πάρουν κα΄ποια μορφή δεν αρκεί να κάνω όνειρα μόνο,να βάλω στόχους ,να σκέφτομαι αισιόδοξα κλπ...πρεπει πρακτικά να μπορέσω να το κρατήσω ανοικτό το γραφείο..πως θα γίνει αυτό?τα έσοδα κα το πελοτολόγιο ειναι μηδαμινά ..που να ελπίζω?σε καλύτερες μέρες?δεν θέλω να γίνομαι γκρινίαρα,κ δυστυχώς μερα με τη μέρα με πνιγει ολο κ περισσοτερο...δε βγαινει ακρη..που να στηριχτώ?

Μη μπερδευεσαι. Αλλο το θεμα της ελλειψης στηριξης και αλλο το θεμα της πορειας του γραφειου. Πρεπει να ρθεις στο σημειο να μη σε αγγιζουν τα λογια των αλλων, απ οπου και αν προερχοντε. Πρεπει να δεις γιατι τα λογια καποιων ατομων εχουν αντικτυπο σε σενα. Τωρα για το αν θα συνεχισεις τη δουλεια αυτη ειναι διαφορετικο θεμα. Γιατι μπορει να ειχες την τελεια επιθυμητη στηριξη απο ανθρωπους. Αυτο δε σημαινει οτι οπωσδηποτε θα παει καλα το γραφειο. Απλα εσυ θα ενιωθες ακμαιο το ηθικο σου. Ξεκινα λοιπον να μπεις σε μια λογικη του να σε αφηνουν ανεπηρεαστη οι σκεψεις και τα σχολια που κανουν οι αλλοι για σενα. Ουτε και το ηθικο σου γτ ετσι αγεσαι κ φεερεσαι απο τις βουλες των αλλων. Η αυτοεικονα σου δεν πρεπει να ναι συναρτηση του τι λενε οι αλλοι για σενα, οπως απ οτι εχεις παρατηρησει οτι κανουν ολοι οι αλλοι. Αληθεια τι δουλεια ειναι αυτη?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Μη μπερδευεσαι. Αλλο το θεμα της ελλειψης στηριξης και αλλο το θεμα της πορειας του γραφειου. Πρεπει να ρθεις στο σημειο να μη σε αγγιζουν τα λογια των αλλων, απ οπου και αν προερχοντε. Πρεπει να δεις γιατι τα λογια καποιων ατομων εχουν αντικτυπο σε σενα. Τωρα για το αν θα συνεχισεις τη δουλεια αυτη ειναι διαφορετικο θεμα. Γιατι μπορει να ειχες την τελεια επιθυμητη στηριξη απο ανθρωπους. Αυτο δε σημαινει οτι οπωσδηποτε θα παει καλα το γραφειο. Απλα εσυ θα ενιωθες ακμαιο το ηθικο σου. Ξεκινα λοιπον να μπεις σε μια λογικη του να σε αφηνουν ανεπηρεαστη οι σκεψεις και τα σχολια που κανουν οι αλλοι για σενα. Η αυτοεικονα σου δεν πρεπει να ναι συναρτηση του τι λενε οι αλλοι για σενα, οπως απ οτι εχεις παρατηρησει οτι κανουν ολοι οι αλλοι. Αληθεια τι δουλεια ειναι αυτη?

---

Δε διαφωνώ..κ θα υπάρξουν κ αυτές οι μέρες...είναι όμως αλληλενδετα...οταν βλεπεις οτι μπορεις,οτι αγωνιζεσαι,οτι το παλευεις παρολες τις δυσκολίες κ ολο αυτο ΔΕΝ εχει αποτελεσμα πως να το κάνουμε?εσοδα και πελάτες δεν θα υπάρξουν πως θα μπορεσει να ειναι ακμαιο το ηθικο,να συνεχισω να πιστευω οχι στις δυνάμεις μου αλλα στο μοτιβο οτι θα τα καταφερω,πως γίνεται?εγω σου λεω ναι,θα την βρω την ακρη και τη λύση στο οποιο προβλημα γιατι θα το παλέψω με νυχιακ δοντια αλλα για να δημιουργηθει εστω κ προβλημα θα πρεπει να γινει η κινηση και να σου δειξει εμπιστοσυνη,να σου δωσει το βημα να του αποδειξεις...2 χρονια ειμαι,λογιστικο γραφειο εχω αλλα δεν...δεν ....και κουραστηκα να ακουω αερολογιες...του τυπου σκεψου θετικα

Παλι μπερδευεσαι πινκο. Μη συναρτας την εξελιξη της δουλειας με τα σχολια των αλλων. Το πως θα παει η δουλεια κ αν θα το κλεισεις ειναι αλλο κεφαλαιο και εξαρταται απο οικονομικες παραμετρους. Αρα εν κατακλειδι, κοιτας να μην επηρεαζεσαι απο το τι λεν οι αλλοι ακομα κ η μαμα και μετα κοιτας τι θα κανεις στο θεμα εργασια.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Παλι μπερδευεσαι πινκο. Μη συναρτας την εξελιξη της δουλειας με τα σχολια των αλλων. Το πως θα παει η δουλεια κ αν θα το κλεισεις ειναι αλλο κεφαλαιο και εξαρταται απο οικονομικες παραμετρους. Αρα εν κατακλειδι, κοιτας να μην επηρεαζεσαι απο το τι λεν οι αλλοι ακομα κ η μαμα και μετα κοιτας τι θα κανεις στο θεμα εργασια.

---

θΑ διαφωνησω,ναι μεν εξαρταται απο οικονομικες παραμετρους αλλά οχι αποκλειστικά και μονο απο αυτο...και σου λεω οκ εγω ειμαι εισοδηματιας και καταφερνω κ συντηρω το γραφειο κ τα οποια εξοδα μπορει να εχει ,και παλι ομως μπορει να προζχωρησει και να παει παρακατω χωρις πελατες?πως?οσο κ να θελω να μην επηρεαστω κ να κρατησω το γραφειο καθημερινα η σκεψη οτι όλο αυτο ειναι ματαιο δε με αφηνει...ειμαι 32,ρισκαρω και εχω "επενδυσει" σε κατι που αν το αφησω ,παλι ξεκιναω απο το μηδεν...και οσο πιο πολυ το παρατεινω τοσο περισσοτερο "καθυστερω" την προσαρμογη μου στο ξεκινημα απο το μηδεν...

ΚΑΙ ΘΕΛΟΝΤΑΣ Κ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙς ΣΤΙς ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΟΥ...Η ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΝΕΤΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΠΙΣΤΗ

Αγαπητο μελος καλησπερα,
καταρχην, και μονο που πηρες την αποφαση και προσπαθησες, επενδυσες και αγωνιστηκες, θα πρεπει να το αναγνωρισεις στον εαυτο σου και να του δωσεις συγχαρητηρια. Δεν εχουν ολοι το ιδιο σθενος και αποφασιστηκοτητα. Η εποχη ειναι δυσκολη ναι, ωστοσο δεν πρεπει να το βαλεις κατω. Επισης δεν ειναι ολες οι εποχες του χρονου ιδιες. Υπαρχουν περιοδοι που ολοι περνανε την περιοδο του τρεξιματος, της αγωνιας, της ελλειψης χρονου, κτλ. Η ελλειψη κοινωνικης ζωης ειναι συχνο φαινομενο, απο φοιτητες, επαγγελματιες, οικογενειαρχες. Το να ξεκινησεις απο το μηδεν ξανα, δε γνωριζω κατα ποσο θα ηταν επιτυχες τωρα. Η λεξη κλειδι ειναι η υπομονη. Και ναι, ξερω οτι εχεις ηδη κανει πολυ. Αλλα και ποιος δεν κανει? Η επιτυχια σου χρωσταει και εαν συνεχισεις την επιμελη και σωστη δουλεια, θα σου δωθει. Χρειαζεται ομως χρονο.

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

Αγαπητο μελος καλησπερα,
καταρχην, και μονο που πηρες την αποφαση και προσπαθησες, επενδυσες και αγωνιστηκες, θα πρεπει να το αναγνωρισεις στον εαυτο σου και να του δωσεις συγχαρητηρια. Δεν εχουν ολοι το ιδιο σθενος και αποφασιστηκοτητα. Η εποχη ειναι δυσκολη ναι, ωστοσο δεν πρεπει να το βαλεις κατω. Επισης δεν ειναι ολες οι εποχες του χρονου ιδιες. Υπαρχουν περιοδοι που ολοι περνανε την περιοδο του τρεξιματος, της αγωνιας, της ελλειψης χρονου, κτλ. Η ελλειψη κοινωνικης ζωης ειναι συχνο φαινομενο, απο φοιτητες, επαγγελματιες, οικογενειαρχες. Το να ξεκινησεις απο το μηδεν ξανα, δε γνωριζω κατα ποσο θα ηταν επιτυχες τωρα. Η λεξη κλειδι ειναι η υπομονη. Και ναι, ξερω οτι εχεις ηδη κανει πολυ. Αλλα και ποιος δεν κανει? Η επιτυχια σου χρωσταει και εαν συνεχισεις την επιμελη και σωστη δουλεια, θα σου δωθει. Χρειαζεται ομως χρονο.

---

Μολις ετοιμάζουν να κλέισω τον υπολογιστή,είμαι απο τις 8:30 στο γραφείο ,πέρασα μια φρικτή μερα με απιασιες σκεψεις και συναισθηματα και δεν καταφερα να δουλεψω ετσι όπως επρεπε...
το μυαλο μου χαμένο και θολο..μονο τωρα πριν κανα 2ωρα καταφερα να συντονιστώ και να δουλέψω...
Ηταν μια νοτα αισοδοξιας το μνμ σου...με αγγιξε!μακαρι να κατφερω να σταθω στο υψος μου να περασει η φουρτουνα και μετα με καθαρο μυαλο να πάρω μια απόφαση όσο πιο ανώνυδη γίνεται...
Σευχαριστώ,πραγματικά!
καλό βράδυ σου εύχομαι...

Γεια σου pinko! Δυστυχώς οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν αρκετό άγχος και τρέξιμο και ειδικά στη χώρα μας, προσπαθούν χωρίς στήριξη κι ενθάρρυνση. Συνήθως είναι ιδιαίτερα δύσκολη η πρώτη 5ετία. Μέχρι τώρα τι κινήσεις έχεις κάνει για να προσελκύσεις πελατεία, και τι δυνατότητες υπάρχουν στο μέρος που μένεις? Αξιοποίησε κάθε διαθέσιμο μέσο να προωθήσεις τον εαυτό σου και μην το βάζεις κάτω, η θετική διάθεση κι η επιμονή κάποια στιγμή φέρνει αποτελέσματα. Κατανοώ απόλυτα την απογοήτευση για τους συγγενείς και φίλους... Εννοείς δεν σε συστήνουν σε κόσμο ή δεν απευθύνονται οι ίδιοι σε εσένα?

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Γεια σου pinko! Δυστυχώς οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν αρκετό άγχος και τρέξιμο και ειδικά στη χώρα μας, προσπαθούν χωρίς στήριξη κι ενθάρρυνση. Συνήθως είναι ιδιαίτερα δύσκολη η πρώτη 5ετία. Μέχρι τώρα τι κινήσεις έχεις κάνει για να προσελκύσεις πελατεία, και τι δυνατότητες υπάρχουν στο μέρος που μένεις? Αξιοποίησε κάθε διαθέσιμο μέσο να προωθήσεις τον εαυτό σου και μην το βάζεις κάτω, η θετική διάθεση κι η επιμονή κάποια στιγμή φέρνει αποτελέσματα. Κατανοώ απόλυτα την απογοήτευση για τους συγγενείς και φίλους... Εννοείς δεν σε συστήνουν σε κόσμο ή δεν απευθύνονται οι ίδιοι σε εσένα?

---

Mαρινα καλημέρα!Αν κ σε καποιο βαθμο ήξερα ότι είναι δύσκολος δρόμος σίγουρα δε φανταζόμουν το πόσο...υπάρχουν μέρες που τα βγάζω πέρα με δύσκολα φύσης προβλήματα και άλλες που απελπίζομαι...ξέρω ότι ακόμα είναι αρχή, 2 χρόνια αλλά είμαι και 32..και αυτο με φοβίζει,εχω αφοσιωθεί σε κατι που ίσως να μην έχει νόημα να το παλέυω άλλο....δυνατοτητες υπάρχουν γιατι ειμαι σε επαρχια,τουριστικη περιοχή και σίγουρα θα μπορουσαν πολλοι να με στηριξούν...έχουν επιχειρησεις,είναι ελ.επαγγελματιες κλπ...υπαρχει δηλ η δυνατοτητα ..βλεπω όμως οτι δεν υπαρχει η διαθεση!!εχω Συγγενεις φαντάσου πολυ κοντινους που δεν με εμπιστευονται για μια απλη δήλωση....για τις επιχειρησεις τους ουτε λόγος...καμια προσπαθεια στηριξης ενος νεου ανθρωπου...και αυτο με απογοητευει και με γεμιζει παραπονα...με απορριπτουν θεωρόντας οτι είμαι "μικρη κ απειρη"...κ η ειρωνι;α στην όλη αυτη υποθεση ειναι οτι τα μεγαλα λογιστικα γραφεια της περιοχης που εχουν θυσαυρίσει δεν ασχολουνται σε βαθος για μια υποθεση,εγω βλεπω κ λάθη,παραλειψεις ακομα κ σε απλα πραγματα...κ όχι οτι εγω ειμαι αλανθαστη αλλα λόγω φόβου,τα ψαχνω παντα παραπάνω,ασχολουμαι επι της ουσιας κ οχι να πληρωθω κ τελος....πριν 2 χρονια φαντασου ειπα στην κολλητη μου ,οταν δεν ειχα ανοιξει ακομα γραφειο ελα να σου κάνω τη δήλωση σου(δηλωση πλακας,μισθωτη ηταν) κ μου απαντα:ρε συ την κανω στη λογιστρια του μπαμπα μου που δε μου παιρνει λεφτα!!!η γελοια!!!που επι μια πενταετια εκανα δηλωσεις κλπ σε γνωστους μου κ φίλους κ δεν επαιρνα φραγκο!!!

ο θειος μου(συνταχιουχος) που μπαινοβγαινει σπιτι μας καθε μερα θα στειλει τα χαρτια του στην αθηνα για να του κανει τη δηλωση μια λογιστρια εκει,δε ντρεπεται?αναρωτιεμαι...
με τετοιες σκεψεις γεμιζω το μυαλο μου..λάθος μου,το ξέρω!!!

Κατάλαβα... Είναι απογοητευτικά όλα αυτά, όμως είναι όντως πολύ φρέσκο το ξεκίνημα σου σαν επαγγελματίας. Ξέγραψε τα 'στηρίγματα' και δες εσύ με τη βοήθεια της τεχνολογίας, άλλων επαγγελματιών, δικτύωσης κλπ πώς μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Δεν μου κάνουν καμία εντύπωση αυτά που διαβάζω για τους συγγενείς. Και μην νομίζεις ότι έχει να κάνει με την απειρία σου η απροθυμία να σε βοηθήσουν. Προσωπικά είμαι πάνω από 15 χρόνια επαγγελματίας κι αν περίμενα από τους συγγενείς, ακόοομα θα περίμενα. Βέβαια στη δική μου περίπτωση δεν εννοώ να τους αναλάβω, γιατί δεοντολογικά δεν επιτρέπεται. Αλλά ούτε καν να πούνε 'βρε Μαρίνα, μήπως μπορείς να μας συστήσεις κάποιο καλό συνάδελφό σου'...

Από την άλλη pinko μου, τώρα πια το θεωρώ πολύ καλό που δεν έχω καμία ανάμιξη με συγγενείς. Μπορεί στην αρχή να εκνευριζόμουν που τους έβλεπα να πηγαίνουν σε επαγγελματίες εντελώς αδιάφορους, χωρίς κατάρτιση, φραγκοφονιάδες κλπ, αλλά τώρα πλέον έχω συνειδητοποιήσει ότι το καλύτερο είναι να μην έχει κανείς επαγγελματικές συναλλαγές και συνεργασίες με τα σόγια (όπως και με τους φίλους, ως ένα βαθμό και ανάλογα την περίπτωση). Αν κάποιος είναι καλός επαγγελματίας και άνθρωπος, επιβεβαίωση παίρνει από πολλούς άλλους ανθρώπους και με πολλούς άλλους τρόπους. Προσωπικά εκτιμώ πάρα πολύ και δείχνω με κάθε ευκαιρία την εκτίμηση μου σε αυτούς τους κάποτε εντελώς άγνωστους μου, που με εμπιστεύτηκαν για σημαντικά πόστα, που μου έδωσαν άριστες συστάσεις, που μου έδωσαν κατεύθυνση, ενθάρρυνση, υποστήριξη.

Οπότε... άστους τους συγγενείς στις επιλογές τους, κακό δικό τους και πολύυυ καλό για εσένα τελικά, έστω κι αν τώρα δυσκολεύεσαι. Να είσαι βέβαιη ότι θα έχεις πολύ πιο θετικά αποτελέσματα, απλά βάλε και λίγο θετική σκέψη και δυναμισμό και από εμένα πάντως έχεις τις καλύτερες ευχές! :)

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Κατάλαβα... Είναι απογοητευτικά όλα αυτά, όμως είναι όντως πολύ φρέσκο το ξεκίνημα σου σαν επαγγελματίας. Ξέγραψε τα 'στηρίγματα' και δες εσύ με τη βοήθεια της τεχνολογίας, άλλων επαγγελματιών, δικτύωσης κλπ πώς μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Δεν μου κάνουν καμία εντύπωση αυτά που διαβάζω για τους συγγενείς. Και μην νομίζεις ότι έχει να κάνει με την απειρία σου η απροθυμία να σε βοηθήσουν. Προσωπικά είμαι πάνω από 15 χρόνια επαγγελματίας κι αν περίμενα από τους συγγενείς, ακόοομα θα περίμενα. Βέβαια στη δική μου περίπτωση δεν εννοώ να τους αναλάβω, γιατί δεοντολογικά δεν επιτρέπεται. Αλλά ούτε καν να πούνε 'βρε Μαρίνα, μήπως μπορείς να μας συστήσεις κάποιο καλό συνάδελφό σου'...

Από την άλλη pinko μου, τώρα πια το θεωρώ πολύ καλό που δεν έχω καμία ανάμιξη με συγγενείς. Μπορεί στην αρχή να εκνευριζόμουν που τους έβλεπα να πηγαίνουν σε επαγγελματίες εντελώς αδιάφορους, χωρίς κατάρτιση, φραγκοφονιάδες κλπ, αλλά τώρα πλέον έχω συνειδητοποιήσει ότι το καλύτερο είναι να μην έχει κανείς επαγγελματικές συναλλαγές και συνεργασίες με τα σόγια (όπως και με τους φίλους, ως ένα βαθμό και ανάλογα την περίπτωση). Αν κάποιος είναι καλός επαγγελματίας και άνθρωπος, επιβεβαίωση παίρνει από πολλούς άλλους ανθρώπους και με πολλούς άλλους τρόπους. Προσωπικά εκτιμώ πάρα πολύ και δείχνω με κάθε ευκαιρία την εκτίμηση μου σε αυτούς τους κάποτε εντελώς άγνωστους μου, που με εμπιστεύτηκαν για σημαντικά πόστα, που μου έδωσαν άριστες συστάσεις, που μου έδωσαν κατεύθυνση, ενθάρρυνση, υποστήριξη.

Οπότε... άστους τους συγγενείς στις επιλογές τους, κακό δικό τους και πολύυυ καλό για εσένα τελικά, έστω κι αν τώρα δυσκολεύεσαι. Να είσαι βέβαιη ότι θα έχεις πολύ πιο θετικά αποτελέσματα, απλά βάλε και λίγο θετική σκέψη και δυναμισμό και από εμένα πάντως έχεις τις καλύτερες ευχές! :)

---

Μαρίνα σευχαριστώ πολυ,απο καρδίας..μου δώσε κουρ'αγιο το μνμ σου!!!!

Δυστύχως,σεαυτους τους καιρούς τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για κάποιον νέο που προσπαθεί να στήσει κάτι δικό του και να ξεκινησει αποτο μηδέν...δε λέω κατι πρωτότυπο,το ξέρω...όλος ο κοσμος παλέυει και σίγουρα υπάρχουν πολλοι σε πιο δύσκολη οικονομική ή επαγγελματική κατασταση..
Υπάρχουν μέρες που γεμίζω το χρόνο μου με δουλεια κ έτσι δε προλαβένω να αναλωθω σε σκορπιες κ μη επικοδομητικές σκέψεις και αυτό λειτουργεί....δε μπορώ όμως να το σταθεροποιήσω...με παιρνει συχνά απο κατω και σκέφτομαι το αύριο...
Για τους συγγενεις πλύ σχυνά σκέφτομαι αυτο που έγραψες κ συ,κ ας είμαι στο ξεκινημά μου...δε θέλω σε καμία περίπτωση να θεωρούν οτι μου κάνουν "χάρη"..όχι!γιαυτο το λόγο δεν έχω κάνει καμια προσπάθεια προσέγγισης,δε θέλω παρτίδες κ ούτε τέτοιου είδους χάρες...
αν υπάρχει έστω κ μια περίπτωση προτίμησης θέλω να είναι συνειδητή και καθαρή...

Τα μέσα δικτύωσης δεν ξέρω κατα πόσο μπορόυν να βοηθήσουν σε ένα τουριστικό μέρος με αυτό το αντικέιμενο...είναι λίγο δύσκολο,δεν πουλάς εμπόρευμα να το διαφημίσεις...ψάχνω τρόπους αλλά πάλι στο ίδιο σύμπερασμα καταλήγω..

Απο μένα αξίζεις πολλά μπράβο που για 15χρόνια συνεχίζεις να παλέυεις,κ γυναικά μάλιστα κ μόνη σου κ ποσο μάλλον αυτές τις εποχές....τα μυστικά πες μας βρε Μαρίνα :-)

Βρε Πινκο, εχεις καταφερει να στηριξεις μια επιχειρηση μονη σου χωρις τη βοηθεια κανενος και σε παιρνει απο κατω? Καταρχας κανε μια χαρη στον εαυτο σου και νιωσε περηφανη για τις επιλογες που εχεις κανει και για το οτι εχεις καταφερει να κανεις κατι διαφορετικο απο αυτο που θελει ο περιγυρος σου.... και επειδη ειχα μια τραγικη εργασιακη εμπειρια με συγγενεις, θα σου πω περιπου τα ιδια με τους προλαλησαντες... αστους να βραζουν στο ζουμι τους... δεν τους χρειαζεσαι.... δεν χρειαζεσαι ψευτικες συμπονοιες και ψευδεις υποστηριξεις... μακρια και αγαπημενοι απο συγγενικα προσωπα οσον αφορα τα εργασιακα σου ζητηματα... στα σογια υπαρχουν παντα οι κακεντρεχεις που επειδη δεν ακολουθεις την πορεια που εχουν ακολουθησει οι περισσοτεροι και κανεις τη διαφορα θελουν να σε ριξουν... ο ψυχολογικος πολεμος, ειναι αφανης και αποτελεσματικος... μη τους δωσεις αυτο το δικαιωμα... ακομα και στον φιλικο περιγυρο αν βλεπεις οτι σε ζημιωνουν με οποιοδηποτε τροπο απομακρυνσου.... δεν τους χρωστας ηρεμια... Αν γινεται να κουφαθεις (μεταφορικα)... μπορεις? Γινε κουφη.... Δεν εχεις να λογοδοτησεις σε κανεναν τους, παρα μοναχα στον εαυτο σου...

Οσον αφορα καθαρα το κομματι εργασια, αν καταλαβα καλα, εισαι στο κομματι του τουρισμου... πιστεψε με το ιντερνετ για να διαφημισεις τον τοπο σου και την επιχειρηση σου ειναι πολυ δυνατο εργαλειο.. οι καιροι ειναι σιγουρα δυσκολοι, οι δουλειες καχεκτικες θα ελεγα και ακομα και γω που θα παρω συντομα το πτυχιο και θα βγω πιο ενεργα στην αγορα εργασιας, μερικες φορες νιωθω οτι δεν εχω πολλες ελπιδες.... αλλα επειδη ο ανθρωπος ειναι επινοητικο ον, ειμαι σιγουρη οτι και εσυ και πολλοι αλλοι θα τα βγαλουμε περα... αδειασε το μυαλο σου απο επουσιωδεις σκεψεις (δηλαδη την επιρροη των ανθρωπων που θελουν να σε ριξουν) κανε κατι που θα σε κανει να χαλαρωσεις... (μια βολτα, ενα χομπυ που σου αρεσει), παρε το μυαλο σου απο οτιδηποτε αλλο και οταν ξελασκαρεις λιγο θα σου ερθουν και ιδεες για να ενισχυσεις την επιχειρηση σου...
Συνεχισε δυνατα!!! Μη μασας πουθενα!!!

Quote:

---

Originally Posted by pinko8

Μαρίνα σευχαριστώ πολυ,απο καρδίας..μου δώσε κουρ'αγιο το μνμ σου!!!!

Δυστύχως,σεαυτους τους καιρούς τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για κάποιον νέο που προσπαθεί να στήσει κάτι δικό του και να ξεκινησει αποτο μηδέν...δε λέω κατι πρωτότυπο,το ξέρω...όλος ο κοσμος παλέυει και σίγουρα υπάρχουν πολλοι σε πιο δύσκολη οικονομική ή επαγγελματική κατασταση..
Υπάρχουν μέρες που γεμίζω το χρόνο μου με δουλεια κ έτσι δε προλαβένω να αναλωθω σε σκορπιες κ μη επικοδομητικές σκέψεις και αυτό λειτουργεί....δε μπορώ όμως να το σταθεροποιήσω...με παιρνει συχνά απο κατω και σκέφτομαι το αύριο...
Για τους συγγενεις πλύ σχυνά σκέφτομαι αυτο που έγραψες κ συ,κ ας είμαι στο ξεκινημά μου...δε θέλω σε καμία περίπτωση να θεωρούν οτι μου κάνουν "χάρη"..όχι!γιαυτο το λόγο δεν έχω κάνει καμια προσπάθεια προσέγγισης,δε θέλω παρτίδες κ ούτε τέτοιου είδους χάρες...
αν υπάρχει έστω κ μια περίπτωση προτίμησης θέλω να είναι συνειδητή και καθαρή...

Τα μέσα δικτύωσης δεν ξέρω κατα πόσο μπορόυν να βοηθήσουν σε ένα τουριστικό μέρος με αυτό το αντικέιμενο...είναι λίγο δύσκολο,δεν πουλάς εμπόρευμα να το διαφημίσεις...ψάχνω τρόπους αλλά πάλι στο ίδιο σύμπερασμα καταλήγω..

Απο μένα αξίζεις πολλά μπράβο που για 15χρόνια συνεχίζεις να παλέυεις,κ γυναικά μάλιστα κ μόνη σου κ ποσο μάλλον αυτές τις εποχές....τα μυστικά πες μας βρε Μαρίνα :-)

---

Χαίρομαι που βοήθησε το μήνυμα pinko! :) Αλλά θα συμφνήσω και με την Triella ότι κι εσύ χρειάζεται να επιβραβεύσεις και να επαινέσεις τον εαυτό σου, να νιώσεις περήφανη που προσπαθείς και ξεκίνησες παρότι μόνη. Με έπιασε ένας... βήχας όταν διάβασα για 'αυτές τις εποχές'... άστα να πάνε για τις εποχές... κανονικά θα έπρεπε να έχει μείνει ο... αυτόματος πιλότος να κάνει κουμάντο μετά από τοσα χρόνια... έλα όμως που μας πρόλαβε η 'κρίση'! Όμως, όταν έχεις θέσει καλές βάσεις και έχεις αναπτύξει θετική στάση, είσαι παντός καιρού! Επειδή λες κάτι για το 'γυναίκα και μόνη', θα ήθελα να σε ενθαρρύνω να μην νιώσεις ποτέ αδύναμη μόνο και μόνο επειδή είσαι γυναίκα. Κι επίσης, για τα επαγγελματικά σου να βασίζεσαι στον εαυτό σου και μόνο, και κάποιες φορές σε ανθρώπους που εξαρχής δείχνουν καλή πρόθεση. Την παρέα, το νοιάξιμο, τη ζεστασιά και την καλή επικοινωνία, προσπάθησε να τα βρεις στις προσωπικές σου σχέσεις. Κι αυτό είναι άλλο ένα 'μυστικό'... το να μη χάσεις τον εαυτό σου μέσα στην προσπάθεια και το άγχος να καταξιωθείς επαγγελματικά... να ασχοληθείς με φιλίες, με βόλτες, με χαλάρωση. Κι όπως λέει και η triella, θα σου έρθουν έτσι και καλύτερες ιδέες για τη δουλειά σου.

Quote:

---

Originally Posted by Triella

Βρε Πινκο, εχεις καταφερει να στηριξεις μια επιχειρηση μονη σου χωρις τη βοηθεια κανενος και σε παιρνει απο κατω? Καταρχας κανε μια χαρη στον εαυτο σου και νιωσε περηφανη για τις επιλογες που εχεις κανει και για το οτι εχεις καταφερει να κανεις κατι διαφορετικο απο αυτο που θελει ο περιγυρος σου.... και επειδη ειχα μια τραγικη εργασιακη εμπειρια με συγγενεις, θα σου πω περιπου τα ιδια με τους προλαλησαντες... αστους να βραζουν στο ζουμι τους... δεν τους χρειαζεσαι.... δεν χρειαζεσαι ψευτικες συμπονοιες και ψευδεις υποστηριξεις... μακρια και αγαπημενοι απο συγγενικα προσωπα οσον αφορα τα εργασιακα σου ζητηματα... στα σογια υπαρχουν παντα οι κακεντρεχεις που επειδη δεν ακολουθεις την πορεια που εχουν ακολουθησει οι περισσοτεροι και κανεις τη διαφορα θελουν να σε ριξουν... ο ψυχολογικος πολεμος, ειναι αφανης και αποτελεσματικος... μη τους δωσεις αυτο το δικαιωμα... ακομα και στον φιλικο περιγυρο αν βλεπεις οτι σε ζημιωνουν με οποιοδηποτε τροπο απομακρυνσου.... δεν τους χρωστας ηρεμια... Αν γινεται να κουφαθεις (μεταφορικα)... μπορεις? Γινε κουφη.... Δεν εχεις να λογοδοτησεις σε κανεναν τους, παρα μοναχα στον εαυτο σου...

Οσον αφορα καθαρα το κομματι εργασια, αν καταλαβα καλα, εισαι στο κομματι του τουρισμου... πιστεψε με το ιντερνετ για να διαφημισεις τον τοπο σου και την επιχειρηση σου ειναι πολυ δυνατο εργαλειο.. οι καιροι ειναι σιγουρα δυσκολοι, οι δουλειες καχεκτικες θα ελεγα και ακομα και γω που θα παρω συντομα το πτυχιο και θα βγω πιο ενεργα στην αγορα εργασιας, μερικες φορες νιωθω οτι δεν εχω πολλες ελπιδες.... αλλα επειδη ο ανθρωπος ειναι επινοητικο ον, ειμαι σιγουρη οτι και εσυ και πολλοι αλλοι θα τα βγαλουμε περα... αδειασε το μυαλο σου απο επουσιωδεις σκεψεις (δηλαδη την επιρροη των ανθρωπων που θελουν να σε ριξουν) κανε κατι που θα σε κανει να χαλαρωσεις... (μια βολτα, ενα χομπυ που σου αρεσει), παρε το μυαλο σου απο οτιδηποτε αλλο και οταν ξελασκαρεις λιγο θα σου ερθουν και ιδεες για να ενισχυσεις την επιχειρηση σου...
Συνεχισε δυνατα!!! Μη μασας πουθενα!!!

---

triella μου καλημέρα!!!σευχαριστώ για την ευθάρυνση,είναι πολύ σημαντικό να διαβάζει κανεις τέτοιυ είδους μνμ απο αγνωστούς......δεν ανηκω στο κομμάτι του τουρισμού,με τα λογιστικά έχω να κάνω και εργάζομαι σε τουριστική περιχοή γιαυτο το ανέφερα..έχει δυνατότητες κ προοπτικές για εξέλιξη λόγω αντικειμένου αλλά ευνοει πολυ κ η περιοχή!!!το ιντερνετ δεν θα μπορέσει να μου προσφέρει πολλά στην συγκεκριμένη περίπτωση...

Ψάχνω να βρω τρόπους κ για να προχωρήσω να πάω μπροστά, αλλά ένας μεγάλος ανασταλτικός παράγοντας είναι οι σκέψεις...το πιστέυω...όταν γεμίζεις το μυαλό σου με άσχημες εικόνες,δύσκολα αντλέις δύναμη από κάπου αλλού...κ στεναχωρίεμαι πολύ που τελικά έπεισα κ γω η ίδια τον εαυτό μου οτι δεν τα καταφέρω...δεν θέλω να αναλώνομαι στα πως κ τα γιατί κ συνεχώς το κάνω...
Δυστυχώς,τα "σόγια " έχουν αυτή την νοοτροπία του δήθεν επιφυλακτικού κλπ κλπ ...
Όταν ξεκίναγα πραγματικά δεν περίμενα να με στηρίξουν ή να με προτιμήσουν πραγματικά στο λέω,με όση ειλικρίνεια διαθέτω...στην πορεία που άρχισα να καρταλαβένω τι παιζει με τα άλλα γραφεία,να βλέοπω κ να εκτιμώ την δουλέια μου υπήρχαν στιγμες θυμού,αγνάκτησης και πικρίας μπορώ να σου πώ..
Τώρα αυτό που με εξοργίζει έιναι,που όλοι αυτοί οι ¨κοντινοι συγγενεις που θέλουν το καλό μου κ με αγαπάνε" με την 1η ευκαιρεία θα δεις που θα ρωτήσουν "γεματοι ενδιαφέρον" πως παει η δουλεια,αν έχω κόσμο,αν βγάζω τα έξοδα μου κλπ κλπ ...θράσος να το πω?
Κ πρέπει να μπαινω κ στην διαδικασία να δίνω απαντήσεις..μου ρθε μια φορά να πώ "να ναι καλά κ κεινοι οι αγνωστοι που με εμπιστεύτηκαν κ με προτιμησαν γιατι αλλίως προκοπη δεν θα βλεπα..."
Δ θέλω να γίνομαι μίζερη,ή κακια....κ θυμώνω με μένα πρωτα απολα,αλλά τα αγαπάω αυτό το γραφειάκι μακάρι να βρω ένα τρόπο κ μην χρειαστεί να πάρω αποφάσεις που ίσως θα πρέπε να χα πάρει!!!!

Σευχαριστώ triella,κ σου έυχομαι μια μεγάλη κ καλύ τύχη!!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Χαίρομαι που βοήθησε το μήνυμα pinko! :) Αλλά θα συμφνήσω και με την Triella ότι κι εσύ χρειάζεται να επιβραβεύσεις και να επαινέσεις τον εαυτό σου, να νιώσεις περήφανη που προσπαθείς και ξεκίνησες παρότι μόνη. Με έπιασε ένας... βήχας όταν διάβασα για 'αυτές τις εποχές'... άστα να πάνε για τις εποχές... κανονικά θα έπρεπε να έχει μείνει ο... αυτόματος πιλότος να κάνει κουμάντο μετά από τοσα χρόνια... έλα όμως που μας πρόλαβε η 'κρίση'! Όμως, όταν έχεις θέσει καλές βάσεις και έχεις αναπτύξει θετική στάση, είσαι παντός καιρού! Επειδή λες κάτι για το 'γυναίκα και μόνη', θα ήθελα να σε ενθαρρύνω να μην νιώσεις ποτέ αδύναμη μόνο και μόνο επειδή είσαι γυναίκα. Κι επίσης, για τα επαγγελματικά σου να βασίζεσαι στον εαυτό σου και μόνο, και κάποιες φορές σε ανθρώπους που εξαρχής δείχνουν καλή πρόθεση. Την παρέα, το νοιάξιμο, τη ζεστασιά και την καλή επικοινωνία, προσπάθησε να τα βρεις στις προσωπικές σου σχέσεις. Κι αυτό είναι άλλο ένα 'μυστικό'... το να μη χάσεις τον εαυτό σου μέσα στην προσπάθεια και το άγχος να καταξιωθείς επαγγελματικά... να ασχοληθείς με φιλίες, με βόλτες, με χαλάρωση. Κι όπως λέει και η triella, θα σου έρθουν έτσι και καλύτερες ιδέες για τη δουλειά σου.

---

Aχ Μαρίνα ... δεν θα μπορούσε να μην με αγγίξει κ το σημερινό σου μνμ...έχεις πολλά δίκια!!!Συνειδητοποιώ οτι έχω κλειστεί πολύ στον εαυτό μου και όχι γιατι προσπαθώ όπως είπες να "καταξιωθώ επαγγελαματικά"...μπορείς να το πεις αγχος και υπερβολική πίεση που άλλοτε προέρχεται από μένα ,άλλοτε απο τις συνθήκες που υπάρχουν γύρω μας και δεν γίνεται να μεινουμε ανεπηρέαστοι...φοβάμαι για τις μέρες που έρχονται ,σιγουρα θα ναι πιο επώδυνες....πβλέπω όμως επίσης πως και οι ανθρωποι γύρω μας δεν αντέχουν πολλα-πολλά...ή μαλλον δεν ήταν για αντεξουν δίπλα μας στα δύσκολα!!!

Ειναι που υστερει κ το προσωπικο κομμάτι κ ήρθε κ έδεσε το γλυκο :)
Τι να κάνουμε?χρειάζεται αγώνας ,καθημερινός κ δύσκολος.....

Το προβλημα σου ειναι οτι η αυτοεικονα σου ειναι συναρτηση των αποψεων των αλλων. Αυτο πρεπει να δουλεψεις ωστε η αξιολογηση του εαυτου σου να ναι απο μεσα προς τα εξω και οχι αναποδα. Αλλωστε οπως εχεις διαπιστωσει οι αλλοι δεν επηρεαζοντε και δεν προσαρμοζοντε απο τις δικες σου κρισεις. Εσυ γιατι να επηρεαζεσαι? Ανεξαρτητα απο την εκβαση. Διαβασε και ενα βιβλιο του φευνμαν, με τιτλο τι σε νοιαζει τι λενε οι αλλοι?

Και ελεγα τι ξεχασα να σου γραψω... με προλαβε το κερασι.... η εικονα που εχεις για τον εαυτο σου, πρεπει να στηριζεται σε αυτο που πιστευεις εσυ, οχι σε αυτο που θεωρουν οι αλλοι.... οι αλλοι βλεπουν μοναχα την κορυφη του παγοβουνου... και μεσα στη θαλασσα, ποτε δεν ξερεις πως αναπτυσσεται το παγοβουνο... επομενως, για αρχη θα ελεγα να γινεις "γαιδουρα" και να παψεις να σκεφτεσαι τι λενε οι αλλοι για σενα... Επειτα να παψεις να ακους αυτα που λενε για σενα.... Και τριτον... οταν θα σε ρωτανε με περισσιο θρασος τι κανεις, πως πανε οι δουλειες και τα λοιπα, να τους απαντας ενα ξερο "καλα".... δεν εχεις υποχρεωση να τους απαντησεις και δεν εχουν τι δικαιωμα να σε πιεσουν.. και αν σε πιεσουν, επεμεινε και εσυ στο ξερο "καλα".... δεν τους πεφτει ο λογος τελεια και παυλα... αν μπορουσαν ας ανοιγαν δικια τους επιχειρηση να την συντηρησουν μονοι τους..

Μειωσε τις πολλες σκεψεις, και τις υπεραναλυσεις... και καθε φορα που θα σου ερχεται κατι αρνητικο στο μυαλο διωξτο.. μπορει με την πρωτη να μην καταφερεις... ισως ουτε με τη δευτερη, ακομα και με την 20... αλλα στην 21η, κατι θα αρχισεις... και μετα θα τα καταφερνεις ολο και περισσοτερο... μην τα παρατησεις.. ο επιμενων νικα...

Εισαι ενας δυνατος ανθρωπος ο οποιος θα τα καταφερει... καθε ενας μπορει να τα καταφερει αρκει να θελει... και επειδη απο τα ποστ που εχεις κανει φαινεται οτι θελεις, τοτε θα τα καταφερεις... Οι αλλοι ειναι οι αλλοι, και εσυ εισαι εσυ...

Quote:

---

Originally Posted by Triella

Και ελεγα τι ξεχασα να σου γραψω... με προλαβε το κερασι.... η εικονα που εχεις για τον εαυτο σου, πρεπει να στηριζεται σε αυτο που πιστευεις εσυ, οχι σε αυτο που θεωρουν οι αλλοι.... οι αλλοι βλεπουν μοναχα την κορυφη του παγοβουνου... και μεσα στη θαλασσα, ποτε δεν ξερεις πως αναπτυσσεται το παγοβουνο... επομενως, για αρχη θα ελεγα να γινεις "γαιδουρα" και να παψεις να σκεφτεσαι τι λενε οι αλλοι για σενα... Επειτα να παψεις να ακους αυτα που λενε για σενα.... Και τριτον... οταν θα σε ρωτανε με περισσιο θρασος τι κανεις, πως πανε οι δουλειες και τα λοιπα, να τους απαντας ενα ξερο "καλα".... δεν εχεις υποχρεωση να τους απαντησεις και δεν εχουν τι δικαιωμα να σε πιεσουν.. και αν σε πιεσουν, επεμεινε και εσυ στο ξερο "καλα".... δεν τους πεφτει ο λογος τελεια και παυλα... αν μπορουσαν ας ανοιγαν δικια τους επιχειρηση να την συντηρησουν μονοι τους..

Μειωσε τις πολλες σκεψεις, και τις υπεραναλυσεις... και καθε φορα που θα σου ερχεται κατι αρνητικο στο μυαλο διωξτο.. μπορει με την πρωτη να μην καταφερεις... ισως ουτε με τη δευτερη, ακομα και με την 20... αλλα στην 21η, κατι θα αρχισεις... και μετα θα τα καταφερνεις ολο και περισσοτερο... μην τα παρατησεις.. ο επιμενων νικα...

Εισαι ενας δυνατος ανθρωπος ο οποιος θα τα καταφερει... καθε ενας μπορει να τα καταφερει αρκει να θελει... και επειδη απο τα ποστ που εχεις κανει φαινεται οτι θελεις, τοτε θα τα καταφερεις... Οι αλλοι ειναι οι αλλοι, και εσυ εισαι εσυ...

---

Δε λέω ότι δεν ισχυει αυτό..με νοιάζει σαφώς κ τι πιστεύουν οι άλλοι και υπολογίζω τις γνώμες τουσ ...κ ίσως να συμβαίνει κ σε μεγαλύτερο βαθμό αποτι θα πρεπε ή αποτι ισχυεί για τους υπολοιπους...στη συγκεκριμένη περίπτωση δε βλέπω πως μπορει να με βοηθησει αποτελεσματικα..εννοώ οτι οκ ,ίσως μου διαμορφωσει μια πιο ελαφρυντικη ψυχολογια δε θα κουβαλάω τόσο βάρος μέσα μου κ στο μυαλό μου κ το χω καταφέρει κ στο παρελθόν για κάποιες μέρες,αλλά μόνο αυτό.. κρατησε καποιες μέρες..
Το αποτέλεσμα σε οτι έχει να κανει με τη δουλεια δε διαφοροποιηθηκε καπου....δεν ήρθαν ας πουμε πελάτες ,ξέρω οτι θέλει χρόνο κ δε γινεται αποτη μια στιγμη στην αλλη να αλλάξουν τα πάντα...θέλει κ υπομονη κ αισιοδοξια κ γω για λίγο τα χω αλλά μετα απο μερικες μερες επανερχομαι στα ΙΔΙΑΑΑΑΑΑ!!!!!κουράστηκα....Κ ίσως όπως λέει κ ένας φιλος μου να εθελοτυφλώ μπροστα στο τέλος που φωνάζει!

Ναι έχεις δίκιο ότι δεν θα αλλάξει άμεσα το 'άποτέλεσμα' στη δουλειά σου αν σταματήσει να σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι... αλλά κι εγώ νομίζω ότι είναι κάτι που αξίζει να διώξεις από πάνω σου. Όχι για λίγες μέρες, αλλά να σου γίνει συνήθεια. Να εστιάζεις σε άλλα πιο ουσιώδη. Γιατί χωρίς να το καταλαβαίνεις, το άγχος και το βάρος αυτό, ίσως σου στερούν 'χώρο' και σου πνίγουν δυνατότητες που έχεις να κατεβάσεις ιδέες, να κινηθείς απρόσκοπτα, να νιώσεις επιβεβαίωση κι έτσι να προχωράς και να προχωράς.

Αυτό που χρειάζεται να σε νοιάζει, είναι τι λένε οι ίδιοι οι πελάτες σου. Και κοινωνικοποιήσου, γνώρισε νέο κόσμο, απέκτησε νέα χόμπι... κάνε γνωστό το όνομά σου. Ο 'φίλος' σου γιατί λέει ότι... έρχεται το τέλος (τι δραματικό! :p). Έχει κάποια επιχειρήματα, κάποιες άλλες ιδέες και προτάσεις? Πάντως πιστεύω ότι αν ένας άνθρωπος είναι ενημερωμένος και ικανός στα επαγγελματικά του θέματα, έχει καλή διάθεση κι αγάπη για το αντικείμενο και κινηθεί λίγο, κάτι καλό θα βγει :)

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Ναι έχεις δίκιο ότι δεν θα αλλάξει άμεσα το 'άποτέλεσμα' στη δουλειά σου αν σταματήσει να σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι... αλλά κι εγώ νομίζω ότι είναι κάτι που αξίζει να διώξεις από πάνω σου. Όχι για λίγες μέρες, αλλά να σου γίνει συνήθεια. Να εστιάζεις σε άλλα πιο ουσιώδη. Γιατί χωρίς να το καταλαβαίνεις, το άγχος και το βάρος αυτό, ίσως σου στερούν 'χώρο' και σου πνίγουν δυνατότητες που έχεις να κατεβάσεις ιδέες, να κινηθείς απρόσκοπτα, να νιώσεις επιβεβαίωση κι έτσι να προχωράς και να προχωράς.

Αυτό που χρειάζεται να σε νοιάζει, είναι τι λένε οι ίδιοι οι πελάτες σου. Και κοινωνικοποιήσου, γνώρισε νέο κόσμο, απέκτησε νέα χόμπι... κάνε γνωστό το όνομά σου. Ο 'φίλος' σου γιατί λέει ότι... έρχεται το τέλος (τι δραματικό! :p). Έχει κάποια επιχειρήματα, κάποιες άλλες ιδέες και προτάσεις? Πάντως πιστεύω ότι αν ένας άνθρωπος είναι ενημερωμένος και ικανός στα επαγγελματικά του θέματα, έχει καλή διάθεση κι αγάπη για το αντικείμενο και κινηθεί λίγο, κάτι καλό θα βγει :)

---

Ωραία όλα αυτά και δε διαφωνώ πουθενά!!Κ ένας extra λόγος που τα ασπάζομαι είναι γιατί είσαι ελ.επαγ.κ είναι προφανώς κ δικά σου βιώματα...και λόγω εμπειρίας κ πείρας θέλω να τα ακολουθήσω....
Κ οκ,η ψυχολογία είναι καθοριστικός παράγοντας κ τα έχουμε πει κ ξαναπεί..
κ αυτές τις μέρες λόγω καπόιων προβληματων εστίασα εκτός γραφείου κ δεν τα σκεφτόμουνα όλα αυτά..\

Θα αναφέρω όμως 2 παραδείγματα που είναι αρκετά για να καταλάβετε τι λέω..
1.Φιλη μου δημόσιος υπάλληλος με οικον.προβλημάτα πριν 2 χρόνια της έκανα τη δήλωση τσάμπα,πέρσι προτίμησε να πάει στο λογιστή του αγοριού της ..έτσι χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος...κ το παραδέχτηκε κ η ίδια οτι της την έκανε λάθος!!!!!!!!!!κ φέτος , μόνο όταν της είπα να τη βοηθήσω να την κάνει εκείνη για να μην πληρώσει λογιστή (αφου δεν έχει αυτή τη δυνατότητα) δέχτηκε!!!αλλίως είχε σκοπό να πάει πάλι στο περσινό λογιστή!

2.Φίλη μου δασκάλα με οικονομικά προβλήματα και εκεινή,μένουμε στην ίδια πόλη προτίμησε πέρσι να της κάνει τη δήλωση ένας φίλος του αδερφού της ο οπόιος μένει σε άλλη πόλη!!!!!!!!!κ φέτος με ρώταγε για τις αλλάγες και όλα τα σχετικά,την ενημέρωσα για τα πάντα τι πρέπει να κάνει κ πως για να πάει να της την κάνει κ φέτος ο φίλος του αδερφού της...μα δεν τον ξέρει καν...

Οσο καλή ψυχολογια και να έχω με τετοια θεματα παρακάτω δεν πάω...γιατυτο μου λεει ο φίλος μου οτι εθελοτυφλώ...αυτά ακουει κ βλεπει:confused:

Kαλημέρα!!!

Pinko8, για τα τη δουλειάς και του γραφείου σε καταλαβαίνω απόλυτα, σε νιώθω λες και γράφω εγώ όσα μοιράστηκες...
Πριν 2 χρόνια που έκανα αλλαγή πλεύσης, σκεφτόμουν και βασανιζόμουν με όλα όσα λες, ακριβώς, μέχρι κεραίας...
Δεν είναι θέμα αυτοεικόνας ούτε θέμα του τί λένε οι άλλοι μόνο...
Όταν κάνεις ευσυνείδητα μια δουλειά που σε ρίχνει στην καθημερινή μάχη και στη αρένα, στον ανταγωνισμό του να πιάσεις πελάτη, να τον κρατήσεις, να σε πληρώσει και να μείνει και ευχαριστημένος, είναι απόλυτα λογικό να σε νοιάζει τί λένε οι άλλοι γιατί είναι σα να σε κρίνουν σαν επαγγελματία, το νιώθεις σα να σε απορρίπτουν.
Είναι κάτι σαν σφυγμομέτρηση της αξίας, της παραγωγικότητας, της αποτελεσματικότητάς σου σαν εργαζόμενη που έχει δώσει τα πάντα στη δουλειά.
Η δουλειά μετριέται με το αποτέλεσμα, και στο ελεύθερο επάγγελμα αυτό σημαίνει πελάτες.

Επί της ουσίας θα πρότεινα να διχτυωθείς σε επιχειρήσεις και εταιρείες, γιατί πάντα πληρώνουν, τουλάχιστον οι περισσότερες. Ενώ στο συγγενή, γνωστό κλπ, περισσότερο φιλανθρωπία θα κάνεις παρά λεφτά θα βγάλεις. Aν το σκεφτείς έτσι, θα ξεφύγεις από τη σκέψη-παγίδα ότι οι γνωστοί δεν σε προτιμούν, σε απορρίπτουν...
Στέλνοντας προσπεκτους του γραφείου σου, ενημερωτικά φυλλάδια, ίσως προτείνοντας μια συνάντηση σε κάποια αφεντικά... Άρα ψάξε πελατεία, βρες target group και κινήσου προς τα εκεί, με ανακοίνωση στους συλλόγους τους, εμπόρων, γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών, νοσηλευτών. ιδιοκτητών ακινήτων κλπ κλπ
Από εκεί και πέρα μια καλή προσόψη, ταμπέλα, πάντα βοηθάει...κάποιος απελπισμένος που αναζητάει λογιστή θα τη δει και θα μπει.
Κάποια καταχώριση σε τοπική εφημερίδα κάνει επίσης θαύματα, όχι ως αγγελία, αλλά στα κοινωνικά, τύπου η λογίστρια τάδε δέχεται τις τάδε ώρες και μέρες. Ξέρω γιατρούς που έχουν μεγαλοπιαστεί με αυτή την τακτική...
Ενα καλό σάιτ επίσης βοηθάει, αλλιώς ένα blog... εκεί να δεις πώς θα διχτυωθείς σε χρόνο dt...
Μοιράζεις καρτούλες πάντα, πας και σε κανένα σεμινάριο....
Για αρχή θα πρότεινα αυτά...

Καλό αγώνα!!!!

μάχη στην αρένα
λεφτά
άγχος
ανταγωνισμός
πρέπει να βγούνε τόσα
πρέπει να μπούνε τόσα
πρέπει να ανταπεξέλθω
πρέπει να τα καταφέρω

δε νομίζω ότι το ζήτημα είναι γιατί δε σε στηρίζουνε οι συγγενείς σου κι οι άλλοι γενικώς, αλλά πως έχεις πέσει και συ στη λούμπα, δουλεύω για να ζήσω και όταν δεν δουλεύω σκέφτομαι
πως πρέπει να δουλέψω για να ζήσω, και όταν δεν δουλεύω ξεκουράζομαι για να γυρίσω στη δουλειά. για ποιο λόγο να πρέπει να {πετύχεις}δεν ξέρω πώς το βλέπεις, είναι επιτυχία αυτό, και αν ναι με τα μέτρα ποιου, ποιος βάζει τα κριτήρια της επιτυχίας;

πινκο λες οτι χωρις λογο καποιοι πελατες πηγαν αλλου και φερνεις τα 2 παραδειγματα των φιλων σου. Ομως δεν ειναι αναιτια οπως τα παρουσιαζεις. Η φιλη σου η δημοσιος υπαλληλος πηγε στο λογιστη που της ειπε ο γκομενος της και η δασκαλα στο λογιστη που της ειπε ο αδερφος της. Υπηρχε καποιο κονε δηλαδη. Εσενα αμα σου πει ο γκομενος σου πανε στον ταδε γι αυτη την δουλεια, δεν ειναι ισχυρο κινητρο? Δεν ειναι λοιπον οτι δεν ηταν ευχαριστημενες ή οτι ξυπνησαν ενα πρωι και τρελαθηκαν.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

πινκο λες οτι χωρις λογο καποιοι πελατες πηγαν αλλου και φερνεις τα 2 παραδειγματα των φιλων σου. Ομως δεν ειναι αναιτια οπως τα παρουσιαζεις. Η φιλη σου η δημοσιος υπαλληλος πηγε στο λογιστη που της ειπε ο γκομενος της και η δασκαλα στο λογιστη που της ειπε ο αδερφος της. Υπηρχε καποιο κονε δηλαδη. Εσενα αμα σου πει ο γκομενος σου πανε στον ταδε γι αυτη την δουλεια, δεν ειναι ισχυρο κινητρο? Δεν ειναι λοιπον οτι δεν ηταν ευχαριστημενες ή οτι ξυπνησαν ενα πρωι και τρελαθηκαν.

---

Συγνώμη αλλά διαφωνώ καθετα!!!!

Κ τα 2 παραδείγματα που ανέφερα ήταν φίλες μου...πάνω από μια δεκαετία γνωριμίας,από τα φοιτητικά χρόνια ..με έζησαν δηλαδή να αγωνιώ ,να παλέυω για αυτό το πτυχίο,αργότερα όταν βρήκα την 1η μου δουλέια ξεκινόντας με την πρακτική και πάει λέγοντας...τα ωράρια ,τις συνθήκες δουλείας μου ...ξέρουν όχι μόνο σαν ανθρωπός αν είμαι συνεπείς ή συνεσταλμένος αλλά γνωρίζουν ότι είμαι επαγγελματίας ,δεν το κάνω από χόμπι είναι το επαγγελμά μου,το σπούδασα και το χω παλέψει πολύ κ με πολύ ιδρώτα...

Δε μπορώ λοιπόν να δεχτώ οτι επειδή της είπε, όπως το τοποθετείς εσύ ο γκομενός της, για έναν λογιστή που ξέρει εκείνος να με αποριψει εκείνη που ξέρει εμένα...γιατί τι είναι?αβουλο ον?δεν έχει απόψη,κρίση,αντικειμενική ματιά?για ποιο κονέ μιλάς? δεν ήταν οτι δεν είχαν καποιον να επιλέξουν και ήταν μετέωρες και έτσι απευθύνθηκαν στον αδερφό,γκόμενο κλπ να της βοηθήσει...

Και δεν ξέρω αν κατάλβες πλήρως την τοποθέτηση μου και την απορία μου πρίν το γράψεις αλλά κ σένα σαν νέο ανθρωπο δε σε τιμά να το αντιλαμβάνεσαι έτσι...

Quote:

---

Originally Posted by 1-555-Confide

μάχη στην αρένα
λεφτά
άγχος
ανταγωνισμός
πρέπει να βγούνε τόσα
πρέπει να μπούνε τόσα
πρέπει να ανταπεξέλθω
πρέπει να τα καταφέρω

δε νομίζω ότι το ζήτημα είναι γιατί δε σε στηρίζουνε οι συγγενείς σου κι οι άλλοι γενικώς, αλλά πως έχεις πέσει και συ στη λούμπα, δουλεύω για να ζήσω και όταν δεν δουλεύω σκέφτομαι
πως πρέπει να δουλέψω για να ζήσω, και όταν δεν δουλεύω ξεκουράζομαι για να γυρίσω στη δουλειά. για ποιο λόγο να πρέπει να {πετύχεις}δεν ξέρω πώς το βλέπεις, είναι επιτυχία αυτό, και αν ναι με τα μέτρα ποιου, ποιος βάζει τα κριτήρια της επιτυχίας;

---

Ο αγώνας που δίνουμε καθημερίνα είναι αγώνας επιβίωσης ,πάλης όχι μόνο με τη δουλέια...

εν συντομία έτσι όπως το γράφεις ειναι,όλοι πάνω κάτω έτσι λειτουργούμε...δουλέυουμε για να ζήσουμε ,να γίνουμε παραγωγικοί ,αποδοτικοί, να εξελιχθούμε...εκτός φυσικά αν είμαστε εισοδηματίες και τα λεφτά έρχονται απο τον ουρανό..κ δυστυχώς εγω δεν ανηκω σε αυτή την περίπτωση αρα πρέπει να εργαστώ για να ζήσω...και είναι λογικό να υπάρχει αγχος" επιτυχίας"...αν μπορείς να το καταλάβεις φυσικά...

Και για ποιο λογο πρεπει αυτες να εκτιμησουν τον κοπο που εχεις κανει εσυ διαχρονικα? Ναι, μπορει να της ειπε ο γκομενος, αγαπη μου πηγαινε στον ταδε που παω κιεγω κ ειναι γνωστος μου και να πηγε. Δε μου φαινεται περιεργο. Το κατα ποσο τις συμφερει ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο και ποια ειναι τα κινητρα τους.

Εκτος απο αυτα τωρα, η δικη μου συμβουλη και μεσα απ την εμπειρια μου ειναι: πρωτον εχεις μπλεξει τα μπουτια σου με την κριτικη που σου κανουν ανθρωποι στο περιβαλλον σου και την επιδραση στον ψυχισμο σου. Η δουλεια σου δεν παει καλα και αυτο σε στεναχωρει. Δε θα πρεπε να σε επηρεαζει ομως τι λενε οι αλλοι γι αυτο, ειτε θετικα ειτε αρνητικα ειτε για οποιοδηποτε αλλο θεμα. Δηλαδη αν πηγαινε καλα η δουλεια σου θα θελες την επιβραβευση απαραιτητα απο τους δικους σου? Δεν καταλαβαινω γτ ετεροκαθοριζεσαι. Παρτο αλλιως γτ χαθηκες οταν η ψυχικη σου διαθεση γινεται συναρτηση των αποψεων των αλλων. Δηλαδη η αποφαση των 2 φιλεναδων σου αποτελει αξιολογηση για σενα? Εγω ας πουμε πιστευω οτι στη δουλεια μου ειμαι αριστος και δε με απασχολουν οι κριτικες ή οι συμπεριφορες των αλλων. Ουτε περιμενω τις θετικες διοτι ξερω που στηριζω την αποφαση μου.

Δευτερον δεν ειναι τυχαιο που η γενια των γονιων μας, μας ειχε πρηξει με την καραμελα παιδακι μου να μπεις στο δημοσιο. Το ελευθερο επαγγελμα θελει μεγαλα αρχιδια για να πας καλα και σε αντιθεση με οτι πιστευει ο πολυς ο κοσμος, δεν αρκει να σαι καλος. Δεν ειναι μονο θεμα ικανοτητων. Υπεισερχοντε πολυαριθμοι παραγοντες, οπως η γενικη συγκυρια, το περιβαλλον, ο ανταγωνισμος, οι δημοσιες σχεσεις, το μαρκετινγκ, η τυχη, η επιχειρηματικοτητα κλπ κλπ. Αν δεις οτι δε βγαινεις μπορεις να αλλαξεις αντικειμενο ή να πας εξωτερικο.

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Kαλημέρα!!!

Pinko8, για τα τη δουλειάς και του γραφείου σε καταλαβαίνω απόλυτα, σε νιώθω λες και γράφω εγώ όσα μοιράστηκες...
Πριν 2 χρόνια που έκανα αλλαγή πλεύσης, σκεφτόμουν και βασανιζόμουν με όλα όσα λες, ακριβώς, μέχρι κεραίας...
Δεν είναι θέμα αυτοεικόνας ούτε θέμα του τί λένε οι άλλοι μόνο...
Όταν κάνεις ευσυνείδητα μια δουλειά που σε ρίχνει στην καθημερινή μάχη και στη αρένα, στον ανταγωνισμό του να πιάσεις πελάτη, να τον κρατήσεις, να σε πληρώσει και να μείνει και ευχαριστημένος, είναι απόλυτα λογικό να σε νοιάζει τί λένε οι άλλοι γιατί είναι σα να σε κρίνουν σαν επαγγελματία, το νιώθεις σα να σε απορρίπτουν.
Είναι κάτι σαν σφυγμομέτρηση της αξίας, της παραγωγικότητας, της αποτελεσματικότητάς σου σαν εργαζόμενη που έχει δώσει τα πάντα στη δουλειά.
Η δουλειά μετριέται με το αποτέλεσμα, και στο ελεύθερο επάγγελμα αυτό σημαίνει πελάτες.

Επί της ουσίας θα πρότεινα να διχτυωθείς σε επιχειρήσεις και εταιρείες, γιατί πάντα πληρώνουν, τουλάχιστον οι περισσότερες. Ενώ στο συγγενή, γνωστό κλπ, περισσότερο φιλανθρωπία θα κάνεις παρά λεφτά θα βγάλεις. Aν το σκεφτείς έτσι, θα ξεφύγεις από τη σκέψη-παγίδα ότι οι γνωστοί δεν σε προτιμούν, σε απορρίπτουν...
Στέλνοντας προσπεκτους του γραφείου σου, ενημερωτικά φυλλάδια, ίσως προτείνοντας μια συνάντηση σε κάποια αφεντικά... Άρα ψάξε πελατεία, βρες target group και κινήσου προς τα εκεί, με ανακοίνωση στους συλλόγους τους, εμπόρων, γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών, νοσηλευτών. ιδιοκτητών ακινήτων κλπ κλπ
Από εκεί και πέρα μια καλή προσόψη, ταμπέλα, πάντα βοηθάει...κάποιος απελπισμένος που αναζητάει λογιστή θα τη δει και θα μπει.
Κάποια καταχώριση σε τοπική εφημερίδα κάνει επίσης θαύματα, όχι ως αγγελία, αλλά στα κοινωνικά, τύπου η λογίστρια τάδε δέχεται τις τάδε ώρες και μέρες. Ξέρω γιατρούς που έχουν μεγαλοπιαστεί με αυτή την τακτική...
Ενα καλό σάιτ επίσης βοηθάει, αλλιώς ένα blog... εκεί να δεις πώς θα διχτυωθείς σε χρόνο dt...
Μοιράζεις καρτούλες πάντα, πας και σε κανένα σεμινάριο....
Για αρχή θα πρότεινα αυτά...

Καλό αγώνα!!!!

---

Αχ ΛΕΝΑ!!!!!Σευχαριστώ πολύ....ωραίο μνμ, με ωραίες ιδέες...και αν κρίνω απο τον τρόπο που γράφεις ενος πολύ ωραίου ανθρώπου!!!!!

Δυστυχώς είναι έτσι...εκ του αποτελέσματος φαίνονται όλα...όσο θετική σκέψη κ αν υπάρχει ,δεν γεμίζει το γραφείο...κ αυτό είναι ακόμα πιο θλιβερό,όταν πραγματικά προσπαθείς να μην επηρεάζεσαι από τέτοια γεγονότα,συμπεριφορές,στάσ εις ζωής ...και να πιστεύεις οτι ίσως καποια μέρα θα γινει το κλικ και θα αρχίσει η αντιστροφη μέτρηση...
Ξέρω οτι υπάρχουν πολύ πιο ικανοι ,έξυπνοι..αλλά απ την άλλη πάντα ακόμα και πριν ξεκινήσω να δουλέυω μόνη μου τα νέα παιδία-επαγγελματίες προσπαθούσα με κάθε ευκαιρία να τα στηρίξω ,να τα προωθήσω/διαφημίσω κλπ οτι μπορούσα να κάνω πάντα το έκαν και δε μιλάμε σαφώς για διαφήμιση αλλά όταν δικοί σου ανθρωποι ,του κύκλο σου, σου κλεινουν την πόρτα,ε αυτό τι είναι? απόρριψη δεν είναι?
εγώ έτσι το βιώνω και όχι σε ότι έχει να κάνει με την ουσία του θέματος που είναι σαφώς και το χρηματικό κομμάτι!

Κ αν οι "δικοί σου άνθρωποι " σε απορρίπτουν έτσι ,χωρίς κανένα ίχνος ενδοιασμού τότε πως γίνεται κάποιος πιο εκτός να σε ενθαρύνει ή να σε εμπιστευτεί?
Πως σου δίνει κουράγιο κ σε παροτρύνει να συνεχίσεις αυτός ο ίδιος που σου κλείνει την πορτα και σε "αμφισβητεί"?κ έπειτα διαταράσονται και οι προσωπικές σχέσεις σας...γιατι κ συ δεν τον εκτιμάς το ιδιο με πριν...βλέπεις την ανθρωπία του...
Πάντως Λένα σε ευχαριστώ πολύ...

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Και για ποιο λογο πρεπει αυτες να εκτιμησουν τον κοπο που εχεις κανει εσυ διαχρονικα? Ναι, μπορει να της ειπε ο γκομενος, αγαπη μου πηγαινε στον ταδε που παω κιεγω κ ειναι γνωστος μου και να πηγε. Δε μου φαινεται περιεργο. Το κατα ποσο τις συμφερει ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο και ποια ειναι τα κινητρα τους.

Εκτος απο αυτα τωρα, η δικη μου συμβουλη και μεσα απ την εμπειρια μου ειναι: πρωτον εχεις μπλεξει τα μπουτια σου με την κριτικη που σου κανουν ανθρωποι στο περιβαλλον σου και την επιδραση στον ψυχισμο σου. Η δουλεια σου δεν παει καλα και αυτο σε στεναχωρει. Δε θα πρεπε να σε επηρεαζει ομως τι λενε οι αλλοι γι αυτο, ειτε θετικα ειτε αρνητικα ειτε για οποιοδηποτε αλλο θεμα. Δηλαδη αν πηγαινε καλα η δουλεια σου θα θελες την επιβραβευση απαραιτητα απο τους δικους σου? Δεν καταλαβαινω γτ ετεροκαθοριζεσαι. Παρτο αλλιως γτ χαθηκες οταν η ψυχικη σου διαθεση γινεται συναρτηση των αποψεων των αλλων.

Δευτερον δεν ειναι τυχαιο που η γενια των γονιων μας, μας ειχε πρηξει με την καραμελα παιδακι μου να μπεις στο δημοσιο. Το ελευθερο επαγγελμα θελει μεγαλα αρχιδια για να πας καλα και σε αντιθεση με οτι πιστευει ο πολυς ο κοσμος, δεν αρκει να σαι καλος. Δεν ειναι μονο θεμα ικανοτητων. Υπεισερχοντε πολυαριθμοι παραγοντες, οπως η γενικη συγκυρια, το περιβαλλον, ο ανταγωνισμος, οι δημοσιες σχεσεις, το μαρκετινγκ, η τυχη, η επιχειρηματικοτητα κλπ κλπ. Αν δεις οτι δε βγαινεις μπορεις να αλλαξεις αντικειμενο ή να πας εξωτερικο.

---

Δεν ήταν αυτή η τοποθέτηση μου ...οτι ντε και καλά πρέπει ή περιμένω να εκτιμήσουν την όποια δουλεία ή την όποια εμπειρεια μου...
Μου βγαίνει κατι σαν παράπονο όταν βλέπω οτι οι δικοι μου ανθρωποι με απορίπτουν χωρίς ενδοιασμό και καποιες φορές με θράσος.....είναι σαν να λέμε ότι έχει φούρνο στο χωριό σου αλλά εσυ θα τρέξεις να πας από το φουρνο του διπλανού χωριού... τι δεν καταλαβένεις?εχεις κολλήσει στο γεγονός οτι έγω στεναχωρίεμαι γιατι εισπράτω αρνητικη κριτική και το αναμασας ολη την ωρα....και θα σου πω για άλλη μια φορά,κανεις λάθος!!!!!!!δεν έχω ανθρώπους να μου λένε κάνεις λάθος τη δουλεια σου ή δε γνωρίζεις το αντικέιμενο και εμένα με παίρνει απο κάτω γιατι ταχα μου με κρίνουν...ισα ισα!!μόνο θετικά ακούω ,μέχρι στιγμής τουλάχιστον γιατι δεν ξέρουμε και τι μας ξημερώνει....αυτό λοιπον γιατι δεν με ανεβάζει ψυχολογικά αφού λες οτι η ψυχολογια μου ειναι συνάρτηση των όσων ακούω ?

Το παράπονο μου είναι αυτό που λέω...το τόσο ξεκάθαρο!!!!! και ήταν κ με το παράδειγμα που έδωσα...δεν μπορω να αντιληθφώ οτι θα υπήρχε ένας ανθρωπός που δεν θα τον ενοχλούσε κατι τέτοιο......ένας νεος ανθρωπος με όνειρα έτοιμος να παλέψει είναι παντα πιο αποδοτικός σε συγκριση με καποιον πιο εμπειρο αν θες να δωσεις αυτό το χαρακτηρισμό!!!κ σίγουρα πιο ασυγκράτητος κ ασυμβίβαστος για να μπορεί να αποδεχτεί τέτοιου είδους στάσεις ζωής....

Quote:

---

Originally Posted by pinko8

Κ αν οι "δικοί σου άνθρωποι " σε απορρίπτουν έτσι ,χωρίς κανένα ίχνος ενδοιασμού τότε πως γίνεται κάποιος πιο εκτός να σε ενθαρύνει ή να σε εμπιστευτεί?
Πως σου δίνει κουράγιο κ σε παροτρύνει να συνεχίσεις αυτός ο ίδιος που σου κλείνει την πορτα και σε "αμφισβητεί"?κ έπειτα διαταράσονται και οι προσωπικές σχέσεις σας...γιατι κ συ δεν τον εκτιμάς το ιδιο με πριν...βλέπεις την ανθρωπία του...
.

---

Nομίζω ότι το να μην σε προτιμούν συγγενείς για δουλειές τους έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης τους (πχ "καλύτερα να πάω σε έναν άγνωστο, να μην με ξέρει", "γιατί να πληρώσω το γνωστό μου που πίνω καφέ μαζί του?", κλπ, ), τις νοοτροπίες τους, τα κολλήματα που μπορεί να έχουν (σε συγγενείς η ζήλεια, ο φθόνος δυστυχώς παίζει ρόλο σε μεγάλο βαθμό...μού έχει τύχει συγγενείς μου να μη με προτιμούν για απλές δουλειές, με αμοιβή 40-50 ευρώ, και να πηγαίνουν σε ηλικιωμένους μεγαλοπιασμένους με αμοιβή 200 ευρώ, ενώ ξέρουν ότι έχω ανάγκη και είμαι εκτός σταθερής δουλειάς...), ακόμη και το να θέλουν να κάνουν πιο άγρια παζάρια σε έναν άγνωστο, που σε σένα δεν θα μπορούσαν να κάνουν, να καθυστερήσουν να πληρώσουν ή να πληρώνουν με το μήνα... Σε σένα μπορεί να θέλουν να παρουσιάζουν καλό προφίλ, σε θέμα δουλειάς και χρημάτων δεν ξέρεις ποτέ τί πρόσωπο βγάζουν...
Πάντως, το "καλύτερα σε έναν άγνωστο" παίζει πάρα πολύ....
Στην προσωπική μου εμπειρία, κανείς συγγενής ποτέ δεν με προτίμησε για δουλειές, το πολύ καμιά ερωτησούλα συμβουλευτικά και τηλεφωνικά (για να μην πάνε να πληρώσουν φυσικά σε άγνωστο). Μόνο 2-3 φίλοι μού πάσαραν δουλειές επειδή δεν μπορούσαν οι ίδιοι να τις διεκπεραιώσουν. Και έχω παραδείγματα τρανταχτά... τί ξαδέρφια να κάνουν συμβόλαια στα οποία η αμοιβή για την υπογραφή είναι προκαθορισμένη, τυφλή και ζεστή, από τη μια να μου λένε καλή σταδιοδρομία, θα σε έχουμε υπόψη μας, και από την άλλη να δίνουν το συμβόλαιο στους μεγαλοπιασμένους που τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια τους...τί γείτονες να φτιάχνουν εταιρείες και να προτιμούν άλλους να τους κάνουν τα χαρτιά...Οι γνωστοί? μη σου πω ότι τούς έχω ικανούς, αν χρειαστούν δικηγόρο, να ανοίξουν τον τηλεφωνικό κατάλογο και να πάνε στον πρώτο άγνωστο τυχόντα...
Επομένως, η γνώμη μου είναι ότι συγγενείς/γνωστοί/γείτονες/συγχωριανοί διαγράφονται από το target group μας! Δεν ζούμε στα 60s ή στα 70s, ζούμε σε μια άλλη εποχή τελείως διαφορετική σε θέματα επικοινωνίας...

Πιστεύω ότι ο πιο εκτός θα σε εμπιστευτεί ακριβώς επειδή είναι πιο εκτός, άρα αποστασιοποιημένος, άρα τον ενδιαφέρει η δουλειά και το αποτέλεσμα, όχι εσύ, το χρώμα των μαλλιών σου, τί αυτοκίνητο έχεις, αν παντρεύτηκες, γιατί δεν παντρεύτηκες, πόσα παιδιά θα κάνεις, γιατί η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου είχε θέματα με τον αδερφό της κουνιάδας του α' ξαδέρφου της γυναίκας του wanna be γνωστού-πελάτη σου που παρεμπιπτόντως θέλει διευκολύνσεις να σε πληρώσει...

Αν το γραφείο σου έχει καλή πρόσοψη, σε κεντρικό σημείο, είσαι συνεργάσιμη και παραγωγική, θα σε εμπιστευτεί 1000%. Βέβαια εδώ παίζουν οι συγκυρίες, οι γνωριμίες, η διχτύωση, η δική σου δουλειά...
Εύχομαι να συνεχίσεις με τον ίδιο ενθουσιασμό τη δουλειά σου, να ξέρεις ότι σε ζηλεύω που έχεις το δικό σου γραφείο!!!!
Μην επιτρέπεις σε κανένα συγγενή/γνωστό/"φίλο"/γείτονα/συγχωριανό να ευτελίζει αυτό που εσύ νιώθεις για τη δουλειά σου... Αυτό που έχεις κατακτήσεις δεν θα το καταλάβουν ποτέ! Βλέπεις τί γίνεται, επιλέγεις, και προχωράς μπροστά... τα καλύτερα έρχονται!!!
Σε χαιρετώ!!!!

Μαλιστα, αρα διαφοροποιεισαι απ το αρχικο μηνυμα και απ οτι λες το προβλημα σου ειναι οτι δε σε προτιμανε για δουλεια οι συγγενεις, φιλοι κλπ. Ας παρουμε για πχ τις 2 φιλες σου. Γτ δε τις ρωτας? Οχι με κακο τροπο, πες ελα ρε συ, πως δεν ηρθες να στην κανω εγω? Να μας φυγει κ η απορια. Εγω παλι βλεπω το αναποδο να συμβαινει, δηλαδη καποιοι συγγενεις και φιλοι απευθυνοντε στο γνωστο, το φιλο, το συγγενη απο υποχρεωση και για να μη παρεξηγηθουν οτι πηγαν σε ξενο και αυτο με νευριαζει, χωρις να κοιτουν το συμφερον τους. Εγω ας πουμε πες οτι θελω να αγορασω μπογιες, δε θα παω στον κξαδερφο μου ετσι μπαμ. Θα κανω ερευνα αγορας και θα παω εκει που με συμφερει.
Και μια συμβουλη που ξεχασα πριν, ειναι στο αντικειμενο σου να γινεις αριστη. Να φυσας. Οταν λεμε αριστη εννοουμε αριστη, αστερι, θεα πως το λενε? Παντα βεβαια ειμαστε σε κατασταση αυτοβελτιωσης κ μαθησης, αλλα πρεπει να φυσας γενικοτερα, τεχνικα, γνωστικα εννοω.

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Nομίζω ότι το να μην σε προτιμούν συγγενείς για δουλειές τους έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης τους (πχ "καλύτερα να πάω σε έναν άγνωστο, να μην με ξέρει", "γιατί να πληρώσω το γνωστό μου που πίνω καφέ μαζί του?", κλπ, ), τις νοοτροπίες τους, τα κολλήματα που μπορεί να έχουν (σε συγγενείς η ζήλεια, ο φθόνος δυστυχώς παίζει ρόλο σε μεγάλο βαθμό...μού έχει τύχει συγγενείς μου να μη με προτιμούν για απλές δουλειές, με αμοιβή 40-50 ευρώ, και να πηγαίνουν σε ηλικιωμένους μεγαλοπιασμένους με αμοιβή 200 ευρώ, ενώ ξέρουν ότι έχω ανάγκη και είμαι εκτός σταθερής δουλειάς...), ακόμη και το να θέλουν να κάνουν πιο άγρια παζάρια σε έναν άγνωστο, που σε σένα δεν θα μπορούσαν να κάνουν, να καθυστερήσουν να πληρώσουν ή να πληρώνουν με το μήνα... Σε σένα μπορεί να θέλουν να παρουσιάζουν καλό προφίλ, σε θέμα δουλειάς και χρημάτων δεν ξέρεις ποτέ τί πρόσωπο βγάζουν...
Πάντως, το "καλύτερα σε έναν άγνωστο" παίζει πάρα πολύ....
Στην προσωπική μου εμπειρία, κανείς συγγενής ποτέ δεν με προτίμησε για δουλειές, το πολύ καμιά ερωτησούλα συμβουλευτικά και τηλεφωνικά (για να μην πάνε να πληρώσουν φυσικά σε άγνωστο). Μόνο 2-3 φίλοι μού πάσαραν δουλειές επειδή δεν μπορούσαν οι ίδιοι να τις διεκπεραιώσουν. Και έχω παραδείγματα τρανταχτά... τί ξαδέρφια να κάνουν συμβόλαια στα οποία η αμοιβή για την υπογραφή είναι προκαθορισμένη, τυφλή και ζεστή, από τη μια να μου λένε καλή σταδιοδρομία, θα σε έχουμε υπόψη μας, και από την άλλη να δίνουν το συμβόλαιο στους μεγαλοπιασμένους που τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια τους...τί γείτονες να φτιάχνουν εταιρείες και να προτιμούν άλλους να τους κάνουν τα χαρτιά...Οι γνωστοί? μη σου πω ότι τούς έχω ικανούς, αν χρειαστούν δικηγόρο, να ανοίξουν τον τηλεφωνικό κατάλογο και να πάνε στον πρώτο άγνωστο τυχόντα...
Επομένως, η γνώμη μου είναι ότι συγγενείς/γνωστοί/γείτονες/συγχωριανοί διαγράφονται από το target group μας! Δεν ζούμε στα 60s ή στα 70s, ζούμε σε μια άλλη εποχή τελείως διαφορετική σε θέματα επικοινωνίας...

Πιστεύω ότι ο πιο εκτός θα σε εμπιστευτεί ακριβώς επειδή είναι πιο εκτός, άρα αποστασιοποιημένος, άρα τον ενδιαφέρει η δουλειά και το αποτέλεσμα, όχι εσύ, το χρώμα των μαλλιών σου, τί αυτοκίνητο έχεις, αν παντρεύτηκες, γιατί δεν παντρεύτηκες, πόσα παιδιά θα κάνεις, γιατί η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου είχε θέματα με τον αδερφό της κουνιάδας του α' ξαδέρφου της γυναίκας του wanna be γνωστού-πελάτη σου που παρεμπιπτόντως θέλει διευκολύνσεις να σε πληρώσει...

Αν το γραφείο σου έχει καλή πρόσοψη, σε κεντρικό σημείο, είσαι συνεργάσιμη και παραγωγική, θα σε εμπιστευτεί 1000%. Βέβαια εδώ παίζουν οι συγκυρίες, οι γνωριμίες, η διχτύωση, η δική σου δουλειά...
Εύχομαι να συνεχίσεις με τον ίδιο ενθουσιασμό τη δουλειά σου, να ξέρεις ότι σε ζηλεύω που έχεις το δικό σου γραφείο!!!!
Μην επιτρέπεις σε κανένα συγγενή/γνωστό/"φίλο"/γείτονα/συγχωριανό να ευτελίζει αυτό που εσύ νιώθεις για τη δουλειά σου... Αυτό που έχεις κατακτήσεις δεν θα το καταλάβουν ποτέ! Βλέπεις τί γίνεται, επιλέγεις, και προχωράς μπροστά... τα καλύτερα έρχονται!!!
Σε χαιρετώ!!!!

---

Λένα δεν μπορώ να σου κρύψω οτι διαβάζοντας το μνμ σου με ταρακούνησε πολύ ,αλλά με ηρέμησε κίολας για τον ίδιο ακριβώς λόγο...

Δυστυχώς, αντιλαμβάνομαι οτι δεν είμαι η μόνη ή να το θέσω καλύτερα προφανώς και αυτή η συμπεριφορά είναι πανομοιότυπη...είναι έτσι ακριβώς !!στα περισσοτερα παραδείγματα πέτυχες στόχο...ο συγγενής/γνωστός/γείτονας/συγχωριανός είναι πολύ λογικό σε κάποιο βαθμό να σκέφτεται κ έτσι ,γιατι έτσι έμαθε/τον έμαθαν...δεν έχει βγει κ πολύ έξω απο την κουλτουρα της επαρχίας και από φόβο ή άγνοια σκέφτεται επίσης αυτό το πολύ πετυχημένο "γιατί να πληρώσω το γνωστό μου που πίνω καφέ μαζί του?", κλπ, ), τις νοοτροπίες τους, τα κολλήματα που μπορεί να έχουν (σε συγγενείς η ζήλεια, ο φθόνος δυστυχώς παίζει ρόλο σε μεγάλο βαθμό...

Όμως ατομα της ίδιας ηλικιας με μένα απο το πολύ φιλικό περιβαλλόν μου,με σπουδές επίσης , που και κεινοι ειναι στο ξεκινημα τους δεν μπορω πραγματικά να αντιληφθώ την οποια στάση απέναντι μου ...και αυτα τα παραδειγματα που ανεφερα πριν, με 2 πολυ καλές φιλες μου ειναι απο τα πιο τρανταχτα που μπορω να πω,αν κ μου ρχουνται στο μυαλο κ αλλα...

ΌΠως επίσης ειναι πολύ ευσυγκίνητο το γεγονός οτι ανθρωποι ηλικιωμένοι/ξένοι/αγνωστοι που δεν είχαν καμία απολύτως αναμειξη μαζι μου (προσωπική εννοώ ) με εμπιστευτηκαν κ με στηριξαν....έχω ακούσει μπράβο από κει που δεν το περίμενα...κ απο δικό μου ανθρωπο ,του σπιτίου μέσα να μου λέει μη στεναχωριέσαι που δεν πανε καλα τα πράγματα κ δεν έχεις δουλεια,εσυ να σια καλά κ φυσικά τη δήλωση του να την εμπιστευτεται σε άγνωστο λογιστή...

Μακάρι να έρθουν αυτά τα καλύτερα που τα περιμένω πως κ πως...αλλά στη δική μου περιπτωση με χουν ξεχάσει , χρόνια τωρα :)
Θέλω να δώσω μια μικρή παράταση ακόμα και υστερα θα πρέπει να το σκεφτω περισσοτερο υπέυθυνα και πιο στοχευμένα...

Να σου στείλω ξανά ενα μεγάλο ευχαριστώ μέσα απο την καρδία μου Λένα!

pinko μην το παίρνεις προσωπικά. Εγώ μέχρι στιγμής έχω φύγει από εξαιρετικούς λογιστές, για λόγους που είχαν να κάνουν καθαρά με το δικό μου συμφέρον και δεν είχαν καμία σχέση με το πόσο καλοί ήταν στη δουλειά τους. Άλλοι μπορεί να φύγουν για άλλους λόγους φαινομενικά άσχετους με το συμφέρον, πχ όπως είπες ο γκόμενος ή ο αδελφός μπορεί να είναι μια σημαντική επιρροή. Ας μην μπούμε στη συζήτηση του αν τελικά όσοι φεύγουν είναι ή όχι πραγματικοί φίλοι, ή αν είναι αυτόνομοι και δυναμικοί άνθρωποι... γιατί θα χαθεί ο στόχος: και ο στόχος εδώ είναι, πώς εσύ θα πας καλά επαγγελματικά. Και για να πας καλά, χρειάζεται να προσπερνάς γρήγορα τέτοιες απογοητεύσεις και να μην τις βιώνεις σαν απόρριψη προς εσένα σαν άτομο κι επαγγελματία. Και να προχωράς στο επόμενο πλάνο, σε άλλους ανθρώπους, σε άλλες επαγγελματικές κινήσεις.

Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν, ακόμα και φίλοι θα απευθυνθούν σε άλλο επαγγελματία, για χίλιους δυο λόγους άσχετους με τη δική σου επάρκεια. Καταλαβαίνω την απογοήτευση σου, αλλά καλώς ή κακώς δεν είμαστε η μοναδική επιρροή στη ζωή των φίλων μας και οι αποφάσεις τους δεν καθορίζονται μόνο από τη φιλία. Άφηνε πίσω τις απώλειες και προχώρα δυναμικά μπροστά :)

Πινκο , διαφημιζεις την δουλεια σου μεσω ιντερνετ?
Πχ Linkedn , vrisko.gr , facebook ή ακομα μεσω ενος δικου σου site( 25 ευρω για δυο χρονια κοστιζει ).

Δεν ξερω πως ειναι να εισαι ελευθερος επαγγελματιας , αλλα σαν πελατισσα οταν ψαχνω καποιον επαγγελματια μετραει για μενα το να εχει το δικο του site και να μπορω να διαβασω το βιογραφικο του.

Quote:

---

Originally Posted by pinko8

Όμως ατομα της ίδιας ηλικιας με μένα απο το πολύ φιλικό περιβαλλόν μου,με σπουδές επίσης , που και κεινοι ειναι στο ξεκινημα τους δεν μπορω πραγματικά να αντιληφθώ την οποια στάση απέναντι μου ...και αυτα τα παραδειγματα που ανεφερα πριν, με 2 πολυ καλές φιλες μου ειναι απο τα πιο τρανταχτα που μπορω να πω,αν κ μου ρχουνται στο μυαλο κ αλλα...

ΌΠως επίσης ειναι πολύ ευσυγκίνητο το γεγονός οτι ανθρωποι ηλικιωμένοι/ξένοι/αγνωστοι που δεν είχαν καμία απολύτως αναμειξη μαζι μου (προσωπική εννοώ ) με εμπιστευτηκαν κ με στηριξαν....έχω ακούσει μπράβο από κει που δεν το περίμενα...κ απο δικό μου ανθρωπο ,του σπιτίου μέσα να μου λέει μη στεναχωριέσαι που δεν πανε καλα τα πράγματα κ δεν έχεις δουλεια,εσυ να σια καλά κ φυσικά τη δήλωση του να την εμπιστευτεται σε άγνωστο λογιστή...

---

H προσωπική ανάμειξη είναι ο λόγος, όσο μπορώ να καταλάβω με βάση αυτά που διαβάζω και χωρίς να ξέρω τί είδους επικοινωνία έχετε ή τί σόι χαρακτήρες είναι οι φίλοι-ες σου...Επέλεξαν έναν άγνωστο επαγγελματία να φτιάξει τα χαρτιά τους με τη λογική του ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε. Ανωνυμία και μια αναλώσιμη εξυπηρέτηση με αρχή-τέλος ήθελαν, όχι φιλία...

Όσοι είμαστε σε τέτοιου είδους ελεύθερα επαγγέλματα (που απαιτούν εμπιστοσύνη γιατί ο πελάτης μάς δίνει πρόσβαση σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του και δεν είναι εύκολα μετρήσιμο το αποτέλεσμα) κάνουμε διπλό κόπο, αφενός να χτίσουμε σοβαρό προφίλ και κύκλο για τα επαγγελματικά μας και αφετέρου να αποκτήσουμε φιλικό κύκλο για να μπορούμε να πούμε και μια κουβέντα σαν άνθρωποι και δυστυχώς αυτοί οι κύκλοι κινούνται παράλληλα, δεν τέμνονται, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων...
Η εμπιστοσύνη του πελάτη κατακτάται εξαιρετικά δύσκολα, όταν ξεκινάς μόνος χωρίς υποστήριξη/διχτύωση και οικογενειακό background.
Είσαι αξιέπαινη και μόνο που το παλεύεις!!!!