τελικά μάλλον έχω πρόβλημα.

κάθομαι και κλαίω επειδή με απέρριψε η πρώτη μου σχέση. από την αρχή ήξερα,ότι η απόσταση δε θα με έκανε να περάσω καλά αλλά ήθελα να κάνω σχέση και να πάρω αγάπη.
από την αρχή ήξερα ότι ο πρώην μου έκανε ναρκωτικά και έβλεπε ψευδαισθήσεις. μου μιλούσε όμορφα,μου έκανε κοπλιμέντα,και μου έδινε αγάπη. όμως ήξερα ότι δε θα ήθελα να κάνω ποτέ σχέση με κάποιον που έχει αυτά τα θέματα. δε με ένοιαζε τόσο τι είχε,και ρώτησα πολύ λίγα πράγματα σε σχέση με αυτά που θα ρωτούσε ένας άνθρωπος για να ξεψαχνίσει τον άλλον και μετά να κάνει σχέση. εγώ δεν ρώτησα πολλά,αλλά δεν εμπιστευόμουν κιόλας. ξεκίνησα αυτή τη σχέση γιατί με ενθουσίασε πάρα πολύ αυτός ο άνθρωπος,νόμιζα ότι ταιριάζαμε και ήταν πολύ ρομαντικά αυτά που έλεγε.έλεγα ότι δε θέλω να μ'αφήσει ποτέ,και έλεγε ότι μόνο αν τον απατήσω θα μ'αφήσει.
κρεμάστηκα από πάνω του.ήταν άσχημο γιατί τον θεώρησα δεδομένο.το ίδιο και αυτός.
ενώ ήξερα ότι ποτέ δε θα ταίριαζα με ένα τέτοιο άτομο,δλδ επειδή τα έβλεπα και πολύ ρομαντικά αλλά και τώρα το κάνω,νόμιζα ότι θα το πάμε σοβαρά.ναι ξέρω είναι λάθος αυτό που νόμιζα.
τέλος πάντων,με άφησε,πονάω ακόμη. θέλω ακόμη να είμαι μαζί του για να πάρω αγάπη.
η οικογένειά μου ποτέ δεν μου την έδωσε.

Απο κοντα ειχατε βρεθει?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Απο κοντα ειχατε βρεθει?

---

τι εννοείς;

Επειδη λες για αποσταση.

ναι εχουμε βρεθει.

Για τι αποσταση μιλαμε? Και ποσο συχνα βρισκοσασταν απο κοντα?

500χλμ 1 το μήνα.

εμενα η γνωμη ειναι οτι θα βρεισ αλλου καλυτερα..ενταξει ολοι αγαπησαμε και αγαπαμε ακομα..αλλα οπωσ βλεπεισ πολλα πραγματα δεν κρατανε γ παντα...εξαλλου δεσ το διαφορετικα με ανοιχτο μυαλο...θα μπορουσατε ποτε να κανετε οικογενεια..? παιδια..? δεν νομιζω..μν σκεφτεσαι την αποσταση..δεν μετραει γ εμενα...ειδικα απο μια ηλικια και μετα..3ερω περιπτωση που ειχαν σχεση τρια χρονια ο ενασ αθηνα κ αυτη ροδο..αυτοσ τα παρατησε και εμεινε μαζι τησ ροδο..και μετα χωρισαν γτ αυτη ηθελε αλλον..οποιοσ αγαπαει μενει και κανει θυσιεσ...θα βρεθει καποιοσ με τον οποιο θα νοιωσεισ πραγματα που ουτε καν φανταζοσουν με τουσ προηγουμενουσ...αισιοδοξια χρειαζεται και υπομονη...τρα που θα τα βρεισ δεν εχω ιδεα...:)) ελπιζω να σ βοηθησα..:))

Quote:

---

Originally Posted by κοπέλα93

500χλμ 1 το μήνα.

---

Toτε δεν ειχατε σχεση.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Toτε δεν ειχατε σχεση.

---

Γεια στο στομα σου. Μπορουμε να το βαλουμε σε χάπι αυτο να το παρουν μερικοι μερικοι να ξυπνήσουν;

...κοπελια τα έχουμε πει και σε άλλο θέμα που έλεγες τον φίλο σου ψυχοπαθή και ευτυχώς που χωρίσατε γιατί φοβόσουν ότι θα σου κάνει κακό.
Οπως βλέπεις, από το μόνο που κινδύνευες ήταν η απόρριψη την οποια δεν απέφυγες και αν θες σου αναλύω και τους λόγους.
Δεν σε κατηγορώ, έχω κάνει σχέση από απόσταση και μάλιστα σε άλλη χώρα, οπότε μπορώ να σε καταλάβω. Ευτυχώς η δική μου ιστορία έχει καλή κατάληξη καθώς πλέον δεν έχουμε τέτοιο θέμα, οπότε θα συμφωνήσω με τον ραπανάκη: σχέση απο απόσταση δεν είναι σχέση, όσο και αν θέλουμε εμείς να πιστευουμε το αντίθετο.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

Δεν σε κατηγορώ, έχω κάνει σχέση από απόσταση και μάλιστα σε άλλη χώρα, οπότε μπορώ να σε καταλάβω. Ευτυχώς η δική μου ιστορία έχει καλή κατάληξη καθώς πλέον δεν έχουμε τέτοιο θέμα, οπότε θα συμφωνήσω με τον ραπανάκη: σχέση απο απόσταση δεν είναι σχέση, όσο και αν θέλουμε εμείς να πιστευουμε το αντίθετο.

---

Ξενιτευτηκες Θεοδοσια για χαρη του παλικαριου??? Ερως ανικατε μαχαν? Ηρωας το παλικαρι...:p

παιδακια;;; οσο θυμο και κακια κι αν εχω βγαλει εδω δεν μπορειτε να ξερετε ποσο τον αγαπαω.ειστε αγνωστοι.εγω μονο ξερω τι ενιωθα.
α και κατι αλλο! υπαρχει ελπιδα να ενωθει η αποσταση!
φιλακια!

Quote:

---

Originally Posted by κοπέλα93

παιδακια;;; οσο θυμο και κακια κι αν εχω βγαλει εδω δεν μπορειτε να ξερετε ποσο τον αγαπαω.ειστε αγνωστοι.εγω μονο ξερω τι ενιωθα.
α και κατι αλλο! υπαρχει ελπιδα να ενωθει η αποσταση!
φιλακια!

---

εχουν απολυτο δικιο σε οσα σου ειπαν για την αποσταση κοπελα93, αλλα η αποσταση οταν ειναι εντος ελλαδας τις περισσοτερες φορες μπορει να εξαλειφθει αν υπαρχει η θεληση και τοτε θα μπορουσατε να ειχατε πραγματι σχεση. εγω πιστευω οτι αλλος ηταν ο λογος.αν ηταν η αποσταση αντι να σε χωρισει, θα σου προτεινε λυσεις να ειστε μαζι. μεινε στην θεληση του να ξεκοψει και μην σκας παραπανω. θα βρεθει κατι πολυ πιο ταιριαστο και θα εισαι μια χαρα.

Είναι πρόσφατος ο χωρισμος και μαλιστα η πρώτη σου σχέση γι αυτο μιλας τοσο έντονα. Αγαπη, αγκαλιες, κομπλιμέντα κι αφοσίωση ξέρουν να δίνουν κι αλλοι, ίσως και κατα πολύ καλύτερα του (βάλε το σαν σκεψη αυτο) που δεν έχουν τα θεματα που ειχε αυτος, τα οποια όταν καποτε οι αποστασεις θα μικραιναν θα τα φορτονωσουν. Κατα τη γνωμη μου γλύτωσες! Κανε λίγο υπομονη, θα δεις, όσο περνανε οι μερες τα αισθηματα θα μειωνονται σαν απο μονα τους χωρις να το καταλαβεις. Πήρες όμως μια καλη εμπειρια που θα σε βοηθησει στην επομενη επιλογη. Η αποσταση μαλλο βγηκε σε καλο.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Είναι πρόσφατος ο χωρισμος και μαλιστα η πρώτη σου σχέση γι αυτο μιλας τοσο έντονα. Αγαπη, αγκαλιες, κομπλιμέντα κι αφοσίωση ξέρουν να δίνουν κι αλλοι, ίσως και κατα πολύ καλύτερα του (βάλε το σαν σκεψη αυτο) που δεν έχουν τα θεματα που ειχε αυτος, τα οποια όταν καποτε οι αποστασεις θα μικραιναν θα τα φορτονωσουν. Κατα τη γνωμη μου γλύτωσες! Κανε λίγο υπομονη, θα δεις, όσο περνανε οι μερες τα αισθηματα θα μειωνονται σαν απο μονα τους χωρις να το καταλαβεις. Πήρες όμως μια καλη εμπειρια που θα σε βοηθησει στην επομενη επιλογη. Η αποσταση μαλλο βγηκε σε καλο.

---

Γιάννη,δεν παύω να τον αγαπάω.ξέρω ότι έχει θέματα τα οποία δε θα ήθελα να έχει ο σύντροφός μου....αλλά τον αγαπάω και επειδή εμφανίστηκε μια ευκαιρία τώρα να ενωθεί η απόσταση,δε θέλω να τον χάσω.ξέρω ότι μαγαπάει κι αυτός απλά δεν άντεξε και είπε να το αφήσει να φύγει.αν όμως ενωθεί η απόσταση θα μπορέσω να δω τελικά πόσο αγαπιόμαστε και πόσο ταιριάζουμε γιατί από μακριά δεν μπόρεσα να μάθω.δεν προδικάζω ότι με χώρισε επειδή σταμάτησε να νιώθει.απλά κουράστηκε βαρέθηκε κλπ.αλλά αν με δει θα θέλει να είναι πάλι μαζί μου.και τώρα είναι ευκαιρία............δε θέλω να τον αφήσω να φύγει από τη ζωή μου. αν δεν του ανοίξω εγώ τα μάτια που έχω τώρα δύναμη,ποιός θα το κάνει;; έχει απελπιστεί,νιώθει άσχημα και δε θέλει να μου μιλάει.πιστεύει πώς έτσι είναι καλύτερα αλλά μαγαπάει. και θέλω να πάω εκεί και να του το αποδείξω.

εγω δεν θα κρινω την σχεση ε3 αποστασεωσ γιατι και εγω εχω σχεση 500 χιλιομετρων αυτοσ αθηνα και εγω κοζανη..αλλα σκεψου το μελλον..τι μελλον μπορειτε να ειχατε εσεισ οι δυο..? οσο κ να τον αγαπουσεσ...εδω π μενω στην γειτονια μ ηταν ενασ ο οποιοσ ηταν πολυ πλουσιοσ και πετυχημενοσ..ειχε παντρευτει ενα μοντελο..αλλα αρχισε να πινει...να μεθαει και νακανει διαφορα πραγματα...το μοντελο τον παρατησε..και αυτοσ εμεινε εδω περα μονοσ του και ολοι τον δειχνουν με το δαχτυλο...το μοντελο σωθηκε απο αυτην την κατασταση και εκανε μια καινουρια αρχη σε αλλη πολη...αν σ αγαπαει πραγματικα θα σ αφησει να φυγεισ γ να μην σ χαλασει την ζωη..εγ αυτο πιστευω..

Quote:

---

Originally Posted by κοπέλα93

Γιάννη,δεν παύω να τον αγαπάω.ξέρω ότι έχει θέματα τα οποία δε θα ήθελα να έχει ο σύντροφός μου....αλλά τον αγαπάω και επειδή εμφανίστηκε μια ευκαιρία τώρα να ενωθεί η απόσταση,δε θέλω να τον χάσω.ξέρω ότι μαγαπάει κι αυτός απλά δεν άντεξε και είπε να το αφήσει να φύγει.αν όμως ενωθεί η απόσταση θα μπορέσω να δω τελικά πόσο αγαπιόμαστε και πόσο ταιριάζουμε γιατί από μακριά δεν μπόρεσα να μάθω.δεν προδικάζω ότι με χώρισε επειδή σταμάτησε να νιώθει.απλά κουράστηκε βαρέθηκε κλπ.αλλά αν με δει θα θέλει να είναι πάλι μαζί μου.και τώρα είναι ευκαιρία............δε θέλω να τον αφήσω να φύγει από τη ζωή μου. αν δεν του ανοίξω εγώ τα μάτια που έχω τώρα δύναμη,ποιός θα το κάνει;; έχει απελπιστεί,νιώθει άσχημα και δε θέλει να μου μιλάει.πιστεύει πώς έτσι είναι καλύτερα αλλά μαγαπάει. και θέλω να πάω εκεί και να του το αποδείξω.

---

κι αν ειναι με αλλη βρε κοπελα και απλα ηθελε να κοψει? εισαι βεβαιη οτι θελεις να τους δεις μαζι για να αποχωρησεις? δεν ειναι πιο ανωδυνο απλα να φυγεις επειδη στο ζητησε? θα αντεξεις να τους δεις μαζι και χαρουμενους κι εσυ να τον θελεις ακομα?

Εφοσον η συνθηκη της αποστασης μπορει να αρθει, τοτε θα προτεινα να επικοινωνησεις μαζι του καποια στιγμη, ακομη και ενα γραμμα να του στειλεις εξηγωντας πως αισθανεσαι, πως τα βλεπεις τα πραγματα κλπ. Ακομα δεν καταλαβα ομως γτ χωρισατε, σε τι κολλαει δηλαδη γτ αν το καταλαβεις αυτο, τοτε μπορεις να παλεψεις προς την κατευθυνση της αρσης του αδιεξοδου. Τωρα τι ειναι σαν ατομο κλπ τα ακουω βερεσε. Αμα εσενα σου κανει, εμας μας περισσευει. Καπου ομως κολησε ο ιδιος πιστευω, και εφοσον δεν ειναι η αποσταση εσυ ισως ξερεις τι ειναι καλυτερα.

κοπέλα εγώ θα σου συνιστούσα να προσέξεις πάρα μα πάρα πολύ. Εσύ βέβαια ξέρεις καλύτερα, αλλά εκτός από όλα τα υπόλοιπα (ψυχοπαθολογία, απόρριψη, απόσταση κλπ) είσαστε δύο άνθρωποι με τάσεις εξάρτησης. Εκείνος όπως λες έπαιρνε ναρκωτικά κι εσύ είχες κρεμαστεί επάνω του. Δύο εξαρτητικοί άνθρωποι που δεν έχουν πού αλλού να στηριχτούν και δεν έχουν επαρκή αυτογνωσία, μπορεί να κάνουν μια καταστροφική σχέση και να βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στα προβλήματα. Είπες ότι δεν σου έδωσε αγάπη η οικογένεια σου και θέλεις τώρα να πάρεις αγάπη. Με το να επιλέγεις όμως έναν τέτοιο άνθρωπο, αυξάνεις τις πιθανότητες να απογοητευτείς ακόμα μια φορά, παρότι εσύ ελπίζεις ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρεις.

θα συμφωνησω με την μαρινα...προσεξε!! μπορει αυτο που τωρα να μοιαζει αγαπη για εσενα να ε3εληχθει διαφορετικα..προσπαθησε να απομακρυνθεισ..να μην εισ εξαρτημενη απο αυτον..βγεσ με φιλουσ..απο εκει θα παρεισ αγαπη..και σιγουρα καποια στιγμη η οικογενεια σ θα καταλαβει το λαθοσ τησ αν οπωσ λεσ δεν σ εδωσε ποτε αγαπη...

...εγώ πάντως θα σου έλεγα να δώσεις χρόνο και στον εαυτό σου και σε εκείνον.
Αν τελείωσε, τελείωσε όσο και να χτυπιέσαι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε. Αν δεν τελείωσε άστον να το καταλάβει χωρίς να τον πρήζεις.
Ακόμη και αν νιώθει κάτι για σένα θα εξανεμιστεί και θα χάσεις κάθε ευκαιρία.

Quote:

---

Originally Posted by marina38

κοπέλα εγώ θα σου συνιστούσα να προσέξεις πάρα μα πάρα πολύ. Εσύ βέβαια ξέρεις καλύτερα, αλλά εκτός από όλα τα υπόλοιπα (ψυχοπαθολογία, απόρριψη, απόσταση κλπ) είσαστε δύο άνθρωποι με τάσεις εξάρτησης. Εκείνος όπως λες έπαιρνε ναρκωτικά κι εσύ είχες κρεμαστεί επάνω του. Δύο εξαρτητικοί άνθρωποι που δεν έχουν πού αλλού να στηριχτούν και δεν έχουν επαρκή αυτογνωσία, μπορεί να κάνουν μια καταστροφική σχέση και να βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στα προβλήματα. Είπες ότι δεν σου έδωσε αγάπη η οικογένεια σου και θέλεις τώρα να πάρεις αγάπη. Με το να επιλέγεις όμως έναν τέτοιο άνθρωπο, αυξάνεις τις πιθανότητες να απογοητευτείς ακόμα μια φορά, παρότι εσύ ελπίζεις ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρεις.

---

Ψευδαίσθηση ότι της καλύπτει το κενό, δλδ την αγαπη, που πολυ θα θελε στη ζωη της κατι που πηγαζει απο το ότι δεν της την προσφερε η οικογενεια της. Αμα κατι μας λείπει έντονα εύκολα στηριζόμαστε στον καθενα ο οποίος μας δίνει την εντύπωση ότι θα μας το προσφέρει. Συμβαίνει όμως αυτό κι απ την πλευρα του ή η κοπελα τρεφει ψευδαίσθηση γι αυτο?

Χμ... όχι ακριβώς. Αν μας λείπει κάτι, εύκολα στηριζόμαστε όχι απλά στον 'καθένα', αλλά σε κάποιον που (κατά κάποιον τρόπο) μοιάζει σε αυτούς που ήδη μας απέρριψαν. Οπότε έτσι δυστυχώς είναι εξαρχής πιο πιθανό να βιώσουμε ξανά μια 'αποτυχία'. Από την άλλη, φυσικά και ισχύει ότι πολλές φορές η επιθυμία (ή και άλλα προσωπικά θέματα) μας κάνει να αυταπατώμαστε. Σε αυτή την ιστορία ούτε ξέρουμε ούτε έχει και σημασία αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει νιώσει αγάπη για την κοπέλα... αυτό που φαίνεται είναι ότι 1. δεν μπορεί και δεν μοιάζει να θέλει να εμπλακεί σε μια υγιή σχέση και 2. η μέχρι τώρα πορεία δείχνει μια κατάσταση που φθείρει, κουράζει και βάζει την κοπέλα σε λανθασμένους ρόλους και μονοπάτια σκέψης.

Η επιθυμία για κάτι μας κάνει να παραγνωρίζουμε τις αρνητικές του διαστασεις, καποιες στιγμες μπορει να μας θολώνει. Συμφωνώ Μαρίνα ότι η επιθυμια πολλες φορες μας κανει να αυταπατωμαστε. Συμπληρωνω στο προηγ σου μηνυμα ότι στηριζόμαστε σε καποιον που μοιαζει με αυτους που ήδη μας απέρριψαν ελπίζοντας ή και τρεφοντας τη ψευδαίσθηση ότι δε θα επαναληφθουν τα ίδια. Φαινεται πως η μακροχρονια έλλειψη αυτου που ποθουμε στη ζωη μας και η εντονη αναγκη να το βιωσουμε πχ αγάπη μας κάνει καποτε και αναλόγως του χαρακτηρα που κουβαλαμε να στηριζουμε σε υπερβολικό βαθμό έως εξειδανίκευσης τις ελπίδες μας ότι θα βιωσουμε αυτο που ποθουμε σε τετοια άτομα. Ο νους μας δεν αφηνεται να κατευθυνθει στο ότι μπορει η σκεψη μας αυτη να ναι απλα μια ψευδαισθηση, μια υπερβολή, κατι χωρις πραγματικο ερεισμα στο χαρακτηρα του αλλου, κι ετσι επακολουθει η απογοητευση. Καπως ετσι αντιλαμβανομαι αυτο που λες λανθασμενοι ρόλοι και μονοπάτια σκέψης.