Ο σύντροφος μου πάσχει από διαταραχή πανικού

Καλημερα και καλο μηνα, χρειαζομαι την βοηθεια σας, με τον συντροφο μου ειμαστε 4 χρονια μαζι και εχουμε ξεπερασει αρκετα προβληματα αλλα αυτο δεν ξερω με εχει κατακερματισει πριν απο 3 εβδομαδες επαθε την πρωτη και πολυ ισχυρη κριση πανικου, τον ετρεχα στο νοσοκομειο ενα βραδυ σαν τρελη γιατι νομιζαμε οτι πεθαινει, αλλα \"ευτυχως\" ηταν κριση πανικου και το διαπυστωσαμε σχεδον αμεσωσ γιατι και η μητερα του πασχει απο το ιδιο ακριβως την επομενη πηγαμε σε ψυχολογο και μετα απο μια εβδομαδα του ειπε να ξεκινησει τα seroxat, απο εκεινη την ημερα δεν τον αναγνωριζω εχει αλλαξει, ειναι συνεχεια πεσμενος, σκεπτικος και κοιμαται παρα πολυ και το καταλαβαινω αυτο αλλα θελω να σας ρωτησω επειδη σε αυτη την φαση νιωθω τελειωσ αχρηστη και πραγματικα κοντευω να τρελαθω, μπορειτε να μου δωσετε καποια συμβουλη τι πρεπει και τι δεν πρεπει να κανω πως μπορω να τον βοηθησω, ευχομαι να το ειχα παθει εγω αντι για αυτον γιατι δεν νομιζω οτι θα το αντεξω να τον βλεπω αλλο ετσι. Σας ευχαριστω και ευχομαι σε ολους καλο καλοκαιρι.

Δεν μπορεις να κανεις και πολλα,

Υπομονη και να τον συμπαρασταθεις......

Αλλα τωρα με την αγωγη του γιατρου θα αρχισει να συνερχεται

Να είσαι δίπλα του,να του δείχνεις ότι τον αγαπάς και ότι θα είσαι εκεί για ότι χρειάζεται.Αυτό έχει ανάγκη τώρα.

απλά είδα ότι αναφέρθηκες σε χάπια, ξέρω και από φίλη που έκανε ψυχοθεραπεία, τα χάπια δεν είναι απαραίτητα. ΄Θέλει να μάθει τεχνικές γνωσιακές και συμπεριφοριστικές και θα δεί διαφορά. Τώρα απλά αποφεύγει. Έχω παρακολουθήσει ομάδες για αυτό το αναφέρω και είχε πολύ καλά αποτελέσματα.

αγαπητή cose, εσυ μπορει να ειχες πολύ καλά αποτελέσματα, ομως αυτο δεν σημαινει οτι ενας άλλος ανθρωπος που περναει μια παρομοια κατάσταση (ενδεχομενως) μπορει να αρκεστει κ αυτος μονο σε τεχνικες γνωσιακες συμπεριφοριστικες....και δεν εχει αναγκη απο χάπια. Η φίλη σου δεν ειχε. αλλο η φίλη σου όμως....Για να τα προτείνει (στη συγκεκριμένη περίπτωση) στον σύντροφο της myr καποιος ειδικος κάτι παραπάνω θα ξέρει απο μας...

Ο φίλος σου myr μπορει να ναι πεσμένος, απο το σοκ, απο τα χάπια, απο το οτι μπαινει σε μια κατάσταση που του ειναι εντελώς άγνωστη και ειναι λογικο να φοβάται. Φαντάζομαι πώς το καλύτερο που μπορεις να κανεις ειναι να σταθεις δίπλα του κ να αποδεχτεις την κατάστασή του μέχρι να ξεπεραστεί

myr1302 καλώς ήλθες.
Μερικές επισημάνσεις, ερωτήσεις.

1. Το seroxat δόθηκε για την διαταραχή πανικού? Μήπως ο ψυχίατρος στον οποίο απευθύνθηκε ο σύντροφος σου, είδε/είπε και κάτι άλλο?

2. Προφανώς απευθυνθήκατε σε ψυχίατρο και όχι σε ψυχολόγο όπως γράφεις. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα δύο. Οι κρίσεις πανικού, πάνω από όλα έχουν να κάνουν με ψυχογενή αίτια. Ουσιαστικά, αποτελούν την έκρηξη συσσωρευμένου στρες, σε συνδυασμό με ένα σύστημα σκέψης που έχει αρχίσει να δυσλειτουργεί, πχ, να δίνει μη ρεαλιστικές ερμηνείες στα μικρά γεγονότα της καθημερινότητας.

3. Εάν το \"πέσιμο\", η κακοδιαθεσία, η υπνηλία που περιγράφεις έχουν ξεκινήσει αμέσως μετά την χορήγηση του seroxat, τότε να είσαι βέβαιη ότι.... ΔΕΝ έχουν να κάνουν με το seroxat. Περισσότερο έχουν να κάνουν με την αίσθηση που δημιουργείται στον σύντροφο σου, με την ταμπέλα που ο ίδιος βάζει στον εαυτό του, ότι τώρα πια παίρνει φάρμακα, είναι άρρωστος κτλ.
Και αυτό, είναι ισχυρή ένδειξη ότι χρειάζεται ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση, είτε αποκλειστικά, είτε συνοδευτικά στην φαρμακευτική αντιμετώπιση.

ΥΓ. Φρόντισε να φροντίσεις τον εαυτό σου. Ο σύντροφος σου περνά δύσκολη φάση, το ίδιο όμως και συ που ναι μεν δενι βιώνεις την διαταραχή πανικού, ζεις όμως όλη αυτή την κατάσταση οπότε αναποφευκτα σου γενιιούνται συναισθήματα, εσωτερικές εντάσεις.

Δωδώνη σε ένα θα διαφωνήσω...Αρχίζει και παίρνει χάπια που αναγράφουν ως παρενέργεια υπνηλία και δεν έχει να κάνει με το σεροξάτ;Γιατί αν αυθυποβάλλεται στο ότι τώρα που παίρνει χάπια είναι άρρωστος δεν αυθυποβάλλεται και όταν παίρνει μη ψυχοδραστικά φάρμακα για να πέσει να κοιμηθεί που επίσης υποδεικνύουν ασθένεια;;;

Ευχαριστω παρα πολυ Tzeni,Dalia,cose,Sofia,dodoni,kassi_21 για τις απαντησεις πραγματικα διαβαζοντας τις εμπειριεσ σας μεσα απο το forum εχω βοηθηθει ηδη παρα πολυ, και νιωθω πολυ καλυτερα που βρηκα ενα χωρο να μπορω να καταθεσω τις σκεψεις, γιατι ανακαλυψα οτι τελικα κανενας φιλος και κανενας συγγενης δεν μπορει να καταλαβει τι περναμε εγω και ο συντροφος μου, αν δεν ζησει παρομοιες καταστασεις.

dodoni 1. Το seroxat δόθηκε για την διαταραχή πανικού? Μήπως ο ψυχίατρος στον οποίο απευθύνθηκε ο σύντροφος σου, είδε/είπε και κάτι άλλο?

Συγκεκριμα η διαγνωση ειναι κριση πανικου, αν και δεν νομιζω οτι απεχει πολυ απο την διαταραχη πανικου, να σου πω την αληθεια δεν ημουν μπροστα στην συναντηση με τον ψυχολογο αλλα ειμαι σιγουρη οτι μου ειπε ολα οσα ειπαν οι δυο τους, γιατι ομως με ρωτας κατι τετοιο τα seroxat δεν ενδεικνυνται για κριση πανικου???

Κατι ακομα να σας ρωτησω, 1) θα απαλλαγει απο αυτη την παθηση τελειως καποια στιγμη?
και αν ναι μετα απο ποσο χρονικο διαστημα εφ\' οσοσν παιρνει και χαπια?
2) Σκεπτομαστε να κανουμε οικογενεια, τα χαπια που παιρνει κατα ποσο επιβαρυνουν το οργανισμο του, μηπως θα πρεπει να τα σταματησει και μετα να κανουμε προσπαθεια για ενα παιδι?

Σας ευχαριστω πολυ Μυρσινη.

kassi, η Μυρσίνη περιέγραψε ένα σύνολο αλλαγών στη διάθεση που πολύ συχνά παραπέμπουν όχι σε παρενέργεια του οποιουδήποτε σεροξάτ, αλλά σε εσωτερικές νοητικές και συναισθηματικές διεργασίες που ακολουθούν την έναρξη λήψης μιας φαρμακευτικής αγωγής. Δεν έχω επίσημη στατιστικη στα χέρια μου να σου παραθέσω αυτη τη στιγμή, μπορώ όμως να σου πω ότι στο γραφείο μου συχνά βλέπω το συγκεκριμένο φαινόμενο. Και μόνο η αναγγελία λήψης αγωγής, και μόνο το διάβασμα πιθανών παρενεργειών, είναι αρκετά για να προκαλέσουν διάφορα.

ΥΓ. Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα την τελευταία σου πρόταση/ερώτηση/


Μυρσίνη,
η παροξετίνη (Seroxat) χορηγείται στην διαταραχή πανικού. Συνήθως, στις οξείες φάσεις, χρογείται και κάποιο αγχολυτικό.

Για τις άλλες ερωτήσεις σου:
Σε κάθε περίπτωση, σκόπιμο είναι να συνδυαστει η φαρμακευτική αντιμετώπιση και με ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση.
Η θεραπεία των κρίσεων πανικού μονο με αντικαταθλιπτικά, συνήθως απαιτεί 4 έως 12 εβδομάδες για να δώσει αποτελέσματα.

Δυστυχώς όμως, μια τέτοια θεραπεία της οξείας φάσης, δεν οδηγεί συνήθως σε μακροχρόνια ύφεση. Οι σχετικές έρευνες λένε ότι σε επανέλεγχο μετά από 1 έως 4 χρόνια μετά την αντιμετώπιση της οξείας φάσης με αντικαταθλιπτικό, το 80% των ασθενών εξακολουθεί να έχει συμπτώματα/να κάνει υποτροπές.

Εν κατακλείδι: μπορεί ο σύντροφος σου να απαλλαγεί οριστικά, αρκεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα σοβαρά και ολιστικά.

Quote:

---

Originally posted by dodoni


ΥΓ. Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα την τελευταία σου πρόταση/ερώτηση/

---

Απάντησες πως μέρος της υπνηλίας οφείλεται στην αναγγελία λήψης φαρμάκων και στο διάβασμα πιθανών παρενεργειών..Μια κατάσταση αυυθυποβολής δηλαδή..
Γιατί δεν συναντάται το ίδιο φαινόμενο (ή συναντάται;;) σε ασθενείς που λαμβάνουν φάρμακα που δεν έχουν σχέση με ψυχική ασθένεια;;Όπως ο διαβητικός ή και αυτός που πάσχει από μια απλή λοίμωξη;;;;

Όταν λέτε \"ολιστική αντιμετώπιση\" τι ακριβώς εννοείτε; Γιατί συνήθως ο όρος αυτό χρησιμοποιείται από την ομοιοπαθητική.

Νομίζω ότι είναι κάτι σαν το placebo (όταν διαβάζεις τις παρενέργειες και εστιάζεσαι σε αυτές) από άποψης αντίδρασης του ασθενούς (στο placebo δημιουργείται μέσα στον ασθενή μια θετική ψυχολογική κατάσταση). Όταν προκαταβάλλεσαι για τις παρενέργειες, μέσα σου δημιουργείς ένα αρνητικό κλίμα με αποτέλεσμα μετά αν παρουσιαστεί κάτι οργανικό, να το συνδυάσεις αμέσως και χωρίς δεύτερη σκέψη με το φάρμακο που ξεκίνησες να παίρνεις. Κάπως έτσι το βλέπω.

Ολιστικο:που αναφέρεται στον ολισμό. 2. που προσπαθεί να δώσει ένα όσο το δυνατό ευρύτερο πλαίσιο για την ερμηνεία καταστάσεων, πραγμάτων.

Απο λεξικο δεν ξερω αν ειναι αυτη η απαντηση που περιμενεις...

Στην τηλεόραση κατά καιρούς keep_walking ακούω αυτήν την ορολογία όταν μιλάνε ομοιοπαθητικοί γιατροί. Λένε για ολιστική αντιμετώπιση. Δε γνωρίζω πολλά από ομοιοπαθητική, γιατί βολεύτηκα με τον ψυχίατρο.

http://www.e-psychology.gr/index.php?option=com_content&task=view&id= 131&Itemid=99999999

στο σκελος ψυχοσωματικη και ολιστικη προσεγγιση

Το διάβασα keep_walking. Εναλλακτικές θεραπείες δεν έχω δοκιμάσει για να ξέρω.....Η ψυχή και το σώμα πάνε πακέτο. Όταν επηρεάζεται το ένα, επηρεάζεται και το άλλο.

Myr1302, σε καταλαβαίνω...Και εμένα ο φίλος μου υποφέρει από κρίση πανικού εδώ και 2 χρόνια. Έγινε μια μέρα ξαφνικά, αν και είχε προειδοποιήσει με ταχυκαρδίες, αυπνίες, σκέψεις θανάτου. Έκλαιγε επί 2 εβδομάδες μέρα-νύχτα και έχασε 7 κιλά. Πήγαμε σε νοσοκομείο όπου έγινε και η διάγνωση, αλλά στην αρχή δεν ήθελε να πάει σε ψυχίατρο γιατί πίστευε οτι θα τα καταφέρει μόνος του και οτι αυτή η κατάσταση οφειλόταν στο οτι δεν είχε κάνει κάποια πράγματα που ήθελε να κάνει. Όταν είδε οτι δεν πάει άλλο, ύστερα από πολυ ταλαιπωρία και με διαρκή δική μου παρότρυνση, πήγε. Ο ψυχίατρος του χορήγησε xanax και ladose και έπειτα γύρισε το ladose σε Seroxat. Για αυτό που ρώτησε κάποιος γιατί δίνεται seroxat σε κρίση πανικού, ρώτησα και εγώ τον ψυχίατρο και μου είπε οτι δίνεται γιατί το xanax(που είναι για κρίση πανικού, ας το πούμε \"ειδικό), μπορεί να \"βγάλει\" στην επιφάνεια υποβόσκουσα κατάθλιψη, άρα δίνεται το αντικαταθλιπτικό για να \"σώσει τυχόν κατάθλιψη που θα εμφανιστεί από το xanax\" (άκου να δεις!!!!!!!). Με τη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής είναι πολύ καλύτερα αλλά κοιμάται συνέχεια, πάχυνε πολύ και είχε και κάποια δερματικά προβλήματα. Θέλει κουράγιο και πολύ υπομονή... Εμείς το παλεύουμε 2 χρόνια. Χαίρομαι που δεν βασανίζεται πια, αλλά θα ήθελα να κόψει τα φάρμακα-όχι γιατί με ενοχλεί που τα παίρνει, δεν έχω τέτοια κολλήματα- αλλά γιατί άλλες φορές είναι σε κατάσταση \"τραλαλα, όλα καλά\" και άλλες πέφτει στο κρεβάτι και κοιμάται και κοιμάται... Ο γιατρός λέει οτι όλα είναι παρενέργειες και να μην ανησυχούμε. Είναι η αλήθεια οτι κουράστηκα και εγώ πολύ ψυχικά δεδομένου οτι έχω και εγώ περάσει κάτι σοβαρό (νευρική ανορεξία) και η ψυχική μου κατάσταση δεν αντέχει άλλο. Μια μέρα τον τρόμαξα γιατί άρχισα να κλαίω \"γοερά\" όπως μου είπε. Το βλέπω και εγώ δεν είμαι η ίδια . Ίσως να είναι και το γεγονός οτι δεν είχα κάποιο \"σύμμαχο\" μαζί μου σε αυτήν την κατάσταση, να αλληλοεμψυχωνόμαστε και να βοηθάμε και οι 2 το παιδί (η οικογένειά του ούτε να ακούσει για τέτοια πράγματα). Ελπίζω να τα καταφέρουμε... Εύχομαι σε όλους κουράγιο!!!!!!!!! Δύναμη έχουμε, τεράστια ψυχικά απωθέματα

Melita βρισκομαι ακριβως στην ιδια κατασταση με τον συντροφο σου εδω και περιπου ενα χρονο.Αρνουμαι καθε ειδος βοηθειας απο χαπια γιατι τα φοβαμαι λογω της εξαρτησης που προκαλουν.Ειμαι νοσοφοβικος και σε μια συνεδρια που εκανα σε ψυχολογο διαγνωστηκε ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη.Αυτο τον ενα χρονο εχω παρατησει τα παντα δουλεια φιλους κοπελα γιατι νομιζω οτι πασχω απο καποιο νοσημα και το οτιδηποτε οπως ενα κοκκινισμα των ματιων μια απωλεια βαρους επειδη δεν εχω καμια ορεξη για φαγητο η μια ταχυκαρδια ερχονται να με βαλουν σε ενα τεραστιο κυκλο σκεψεων...Αυτο εχει ως αποτελεσμα να βρισκομαι καθηλωμενος στο σπιτι και να βγαινω μονο κατα περιοδους αλλα οχι σε πολυ μακρινη αποσταση για να βρισκομαι κοντα στην πηγη ασφαλειας μου.Τα δικα μου ατομα κοντευουν να τρελαθουν γιατι πραγματικα αυτο εγινε στα καλα καθουμενα επειτα απο μια περιοδο κουρασης μεν αλλα οχι και τοσο σοβαρων προβληματων...Εχω ακομη διαθεση να το παλεψω αλλα δεν βρισκω λυση γιατι οταν ανακουφιστω απο τη μια μου ανησυχια ερχονται καινουριες δυνατοτερες.Τι κανουμε ρε παιδια σε αυτες τις περιπτωσεις?

Δυστυχώς πολλοί ψυχίατροι συνταγολογούν φάρμακα χωρίς, στις περισσότερες περιπτώσεις, να πληροφορούν τους ασθενείς τους ότι κανένα ψυχοτροπικό φάρμακο ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ. Τα φάρμακα αυτά απλά μπλοκάρουν τα συμπτώματα (και όχι μόνο τα συμπτώματα) και πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο βραχυπρόθεσμα σαν μέσα καταστολής κατά τη διάρκεια μιας οξείας κρίσης.

Υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια ψυχολογικές θεραπείες οι οποίες έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικότατες στις κρίσεις πανικού με ή χωρίς αγοραφοβία. Η πιο ενδεδειγμένη θεραπεία για τη συγκεκριμένη διαταραχή είναι η γνωσιακή - συμπεριφορική. Όσοι λοιπόν υποφέρετε από αυτό το πρόβλημα, ξεχάστε τον ψυχίατρο και αποτανθείτε σε έναν ειδικά εκπαιδευμένο και πεπειραμένο γνωσιακό-συμπεριφορικό ψυχολόγο. Όσο σοβαρή κι αν είναι αυτή τη στιγμή η κατάστασή σας, είναι βέβαιο ότι μπορεί να θεραπευτεί, όχι όμως με φάρμακα.

Roamer

Roamer συμφωνώ. Ο ψυχίατρος που πάει ο σύντροφος μου ευτυχώς είναι καλός και του συνέστησε τη μέθοδο που λες. Απλά στην αρχή χρειάζονται τα φάρμακα ώστε να \"καταλαγιάσει\" λίγο το άγχος προκειμένου να μπορείς να δουλέψεις στην γνωσιακή θεραπεία. Desperado είμαι μαζί σου αλλά σε παρακαλώ ζήτα βοήθεια. Δεν είσαι superman, άνθρωπος είσαι!!!!! Δύναμη έχεις να το παλέψεις, αλλά χρειάζεσαι και κάποιον ειδικό κοντά σου. Μην φοβάσαι για καλό είναι. Η μόνη διαφορά που έχεις με το φίλο μου είναι οτι εκείνος δεν διαγνώστηκε με ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση, αλλά με κρίση πανικού. Δεν ξέρω πια είναι η λεπτή διαφορά. Πάντως να σε ρωτήσω κάτι? Συγγνώμη για την αδιακρισία. Την κοπέλα σου γιατι την άφησες? Δεν ήθελες να την φορτώνεις ή δεν ήθελες εσύ άλλο εσύ λόγω της κατάσρασης σου?

Desperado, δικαιολογημένα αισθάνεσαι απελπισία στην παρούσα σου κατάσταση. Οποιοσδήποτε θα αισθανόταν το ίδιο αν βρισκόταν στη θέση σου. Δεν είσαι όμως ο μόνος, υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή που υποφέρουν από αυτή την ιδιαίτερα ενοχλητική διαταραχή.

Όσο όμως κι αν είναι δύσκολο να το πιστέψεις, υπάρχει θεραπεία και μάλιστα πολύ αποτελεσματική. Σύμφωνα με όλες τις έρευνες, h αποτελεσματικότερh θεραπείa για την περίπτωσή σου, είναι μια κατάλληλα προσαρμοσμένη παραλλαγή της συμπεριφορικής θεραπείας. 90% των ασθενών που ολοκληρώνουν αυτό το είδος θεραπείας βλέπουν σημαντικότατη βελτίωση.

Βρες λοιπόν έναν ψυχολόγο εκπαιδευμένο σ\' αυτή την προσέγγιση και με πείρα στη θεραπεία της συγκεκριμένης διαταραχής. Τα προγνωστικά επιτυχίας είναι 90%, δηλαδή σχεδόν σίγουρο στοίχημα.

Καλή επιτυχία

Roamer

Σας ευχαριστω πολυ παιδια για τις συμβουλες σας θα προσπαθησω να βρω την δυναμη να ξεκινησω καποιο ειδος θεραπειας με ψυχολογο αν και πρεπει να βγαλω καποιες προκαταληψεις απο πανω μου.Melita σχετικα με αυτο που ρωτησες εγκατελειψα την κοπελα μου γιατι δεν ηθελα να της φορτωσω ολη αυτη την κατασταση μου και επειδη δεν ενιωθα ικανος να ανταποκριθω στις \"απαιτησεις\" που ειχε η σχεση γιατι ημουν και ειμαι ολοκληρωτικα στον κοσμο μου να το πω με απλα λογια...Ουτε για ενα ποτο η μια βολτα δε μπορουσα να βγω καλα οσο για εκδρομες και λοιπες αποδρασεις δεν το συζηταμε καν...

Desperado σου έστειλα u2u.Κοίταξέ το αν θέλεις.

Εύχομαι να τα ξαναβρείτε και να είστε όπως πριν. Σίγουρα το να συνεχίσει η σχέση όταν υπάρχει ένα τέτιοιο πρόβλημα δεν είναι εύκολο.. Και εγώ είχα χωρίσει. Αλλά είναι καλό και για σένα να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που νοίαζονται πραγματικά. Είναι η αλήθεια οτι η κοπέλα σου θα περάσει και εκείνη δύσκολα..Και μπράβο σου που δεν σκέφτεσαι εφωιστικά και δεν θες να υποφέρει...Αλλά δεν είναι λύση να τους απομακρύνεις όλουςβ από κοντά σου. Εσύ αν της συνέβαινε κάτι παρόμοιο δεν θα ήθελες να είσαι δίπλα της? Έτσι είναι οι σχέσεις και στα καλά και στα κακά... Γνώμη μου απλά...

Καλησπερα και παλι σας ευχαριστω ολους.Μελιτα η συγκεκριμενη κοπελα εχω την εντυπωση οτι δε μπορουσε να σηκωσει ενα τετοιο βαρος λογω του χαρακτηρα της και του ολου τροπου ζωης της γι αυτο θεωρησα σωστο να το τελειωσω σε συνδυασμο με αυτο που ανεφερα για την σχεση και τις απαιτησεις.Δεν εχουν ολοι ανθρωποι τις ιδιες αντοχες ευτυχως η δυστυχως...Τα ατομα που θεωρησα οτι θα με καταλαβουν εστω και λιγο ειναι ακομα κοντα μου και ουδεποτε τους απομακρυνα και τους ευχαριστω που με ανεχονται

Ωραία, σεβαστό οτι όλοι δεν έχουν τις ίδιες αντοχές ούτε είναι υποχρεωμένοι να τραβάνε τέτοιο κουπί. Αλλά εφόσον υπάρχουν άτομα γύρω σου που έχουν την διάθεση και την όρεξη να το κάνουν, θα τα χαροποιούσες πολύ εάν ζητούσες βοήθεια...

Desperado οι προκαταλήψεις δε βοηθούν. Τα φάρμακα για την ψυχική υγεία ανάλογα με το είδος της ασθένειας και ανάλογα και με τις ψυχικές δυνάμεις του ασθενή μπορούν να βοηθήσουν. Τη μεγαλύτερη φυσικά βοήθεια εσύ θα την προσφέρεις σε εσένα. Όμως για να βοηθήσεις τον εαυτό σου θα πρέπει να μάθεις πως θα το κάνεις. Θέλουμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας αλλά πολλές φορές κάνουμε του κεφαλιού μας χωρίς να ακούμε τι λέει ο γιατρός. Ο ψυχολόγος ή ο ψυχίατρος θα κρίνουν για το σκέλος της φαρμακευτικής αγωγής. Από εκεί και πέρα με την συζήτηση που θα κάνεις με το γιατρό σου, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι έχεις, τι μπορεί να σκέφτεσαι λάθος και να μην το ερμηνεύεις σωστά και θα σε βοηθήσει να πατήσεις στα πόδια σου. Οι ειδικοί ξέρουν περισσότερα από εμάς.

DEN JERO POS GRAFOYN STA ELLHNIKA HELP ME

πατάς alt και shift. Ξαναγράψε. Φιλάκια