Η εξέλιξη :Είμαι στην καλύτερη ιδανική φάση,

Kαλό μου... κι ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου όπως εσύ μοιράζεσαι κατά καιρούς τις αγωνίες σου, όπως κι εγώ στις δυσκολίες εξέθεσα εαυτόν κατ επανάληψη. Θέλω να σου πω πως είμαι καλά, συνεχίζω να σουλατσάρω στους δρόμους της αθήνας ώρα βραδινή με το ποδήλατο , ο άρηςκι ο δίας στον καρκίνο ή στον λέοντα κι όποια άλλη μαλακία συμετέχει σε αυτό (που ιδέα δεν έχω με αυτά και με τα άλλα :) )μου συνθέτουν μια εικόνα βατή και ουσιαστική.Αφ΄οτου έπαψα να μπεκρουλιάζω πάνω στις στάχτες τις ζωής μου , ξυπνάω το πρωί και είμαι όμορφη, πάω στη δουλειά μου στην ώρα μου και γελάω πολύ, ντύνομαι γκόμενα για όσο ακόμα με παίρνει, διαβάζω αυτά που είχα σε εκκρεμότητα γραπτά κι οπτικοακουστικά, συναντώ ευήκοα ώτα, κι είμαι χαρούμενη, και προς το παρόν υγιής!

Eπίσης συμβαίνει το εξής όμορφο, εάν κι είμαι κομπιουτερού κι η δουλειά μου είναι πάνω σε βάσεις δεδομένων , δεν εχω πια facebook , λογαριασμό google και τα σχετικά χρονο καταναλωτικά, μήηηηηνες τώρα...έχω αναπτύξει μια οπτική που βλέπω λίγο δεύτερους(σχετικό ...και καλύτερα μην κρίνω εγώ την βλακεία ούσα χαζή ) αυτούς που επιμένουν σε αυτήν την επικοινωνία κι απλά χαμογελώ. Είμαι χαρούμενη φίλε μου!

Γουστάρουμε τελικά πάρα πολύ την άσχημη φάση του άλλου .. δυο λόγια καλά έγραψα και δεν απάντησε κανείς, τύπου μπράβο βρε κορίτσι πάντα τέτοια , ενώ στα.. παίρνω 7 χάπια την ημέρα, θέλω να αυτοκτονήσω , δείνω κάθε μέρα στον ψυχοκομπογιανίτη 40 ευρώ όλοι κάνουν τους ειδικούς αντί να πούν το απλό και το προφανές , ζήσε, επανέρχομαι στις παλιές μου ίντρικες σχετικά με την αυτοθεραπεία του ανθρώπου διότι οι απόψεις μου δεν έχουν αλλάξει δυστυχώς.Σας συντηρούν σε μια άρρωστη κατάσταση για να οικονομούν.

Διάβασα το πρώτο σου ποστ στο θέμα και είπα, αν αυτό το φορουμ είχε χρώμα, το ποστ αυτό θα ήταν γεμάτο χρωματιστά λουλουδάκια, αν είχε άρωμα, θα είχε ένα άρωμα φρεσκάδας!
Μπράβο, πολύ μου άρεσε! Γεμάτη αισιοδοξία!!
Το δεύτερο ειδικά ποστ φοβερό. Είναι καταπληκτικό που ξέφυγες.. Μακάρι να μπορούσαμε να απεξαρτηθούμε όλοι από αυτά τα μαραφέτια-φυλακές. Φυλακίζουν συναισθήματα και ζωές.
Το τρίτο δε μου άρεσε, δεν είναι έτσι. :( Μπορεί να μην έτυχε να είναι κάποιος συνδεδεμένος εκείνη τη στιγμή.

Ναι ξεχασε να βαραει παλαμακια το φορουμ οταν ανοιγεις θεμα..Ποιος εχει το προβλημα τελικα?

Έ τώρα...το χάλασες μόνη σου?
Βιάζεσαι για χαιρετούρα επαίνου?
Αν σε παρηγορεί θα σου πω όλα τα αντίθετα....σχεδόν...αν και είμαι κομπιουτεράς (σχετικα) δεν ειχα ποτε facebook κλπ, δεν παίρνω 7 χάπια τη μέρα, δεν θέλω να αυτοκτονήσω, δεν δίνω στον κομπογιαννίτη 40ευρω, και χέστηκε το σύμπαν για το τι κάνω και γω!
Δεν ανακάλυψες τίποτα καινούριο βέβαια..πολλοί ζηλεύουν την "καλή φάση" και πολλοί θα ανακατευτούν με τα πίτουρα και δε θα τον φάνε και οι κότες και απο πάνω.
Είδες? χάλασες την "καλή φάση" και σου απάντησε κάποιος....έπεσα στην παγίδα? τόσο προβλέψιμος?
Αλλά αν είσαι πραγματικά καλά τι κάνεις εδω?

ΥΓ: ε όχι και χρωματιστά λουλουδάκια Αλκμήνη η Συνήθεια...δεν νομίζω να έχει συνηθίσει κανέναν σε τέτοια...

αλκμήνη έχεις δίκιο ήταν αρκούντως εριστικό αυτό που έγραψα , mnimonio δεν μπαίνω στην διαδικασία να σου απαντήσω στην ειρωνία που έχεις τώρα, καταλαβαίνεις φαντάζομαι, όμως το να λέμε σε ένα δεκαεφτάχρονο παιδί που δεν τρώει , ή που τρώει πολύ, πως πρέπει να επισκευτεί ειδικό να του κάνει αγωγή αντί του ορθού να επισκευτεί την οικογένοιά του , με κάνει έξαλλη.ίσως κάνω λάθος ίσως πάλι μιλάω ορθά, δεν ξέρω , ειλικρινά, με οδηγεί πάντα το ένστικτο.

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

αλκμήνη έχεις δίκιο ήταν αρκούντως εριστικό αυτό που έγραψα , mnimonio δεν μπαίνω στην διαδικασία να σου απαντήσω στην ειρωνία που έχεις τώρα, καταλαβαίνεις φαντάζομαι, όμως το να λέμε σε ένα δεκαεφτάχρονο παιδί που δεν τρώει , ή που τρώει πολύ, πως πρέπει να επισκευτεί ειδικό να του κάνει αγωγή αντί του ορθού να επισκευτεί την οικογένοιά του , με κάνει έξαλλη.ίσως κάνω λάθος ίσως πάλι μιλάω ορθά, δεν ξέρω , ειλικρινά, με οδηγεί πάντα το ένστικτο.

---

Το σωστο και το λαθος ποια εισαι εσυ να το κρινεις?Τελος παντων δεν θα δημιουργησω ατελειωτη συζητηση μαζι σου,εσυ εισαι μαλλον το 17χρονο που οταν δεν στεκεται ο συνομιλητης στρατιωτης πιανεις το μαστιγιο..!

Απλά έκανα εικόνα το ποστ της! Μου φάνηκε αισιόδοξο και όμορφο!
Όσο για το τι είναι ο καθένας, εφόσον δε μας ενοχλεί και δεν επηρεάζει τις ζωές μας, είναι δικαίωμά του να είναι όπως θέλει. Δεν είναι καλύτερο να εκφράζουμε ελεύθερα και χωρίς επιφυλάξεις όσα έχουμε μέσα μας? Ας βγάλει ο καθένας προς τα έξω ό,τι έχει, χωρίς προσωπεία και μάσκες!

ενα ρημα μου ηρθε στο μυαλο, και ειναι το βαυκαλιζομαι.

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

ενα ρημα μου ηρθε στο μυαλο, και ειναι το βαυκαλιζομαι.

---

........για μία ώρα περίπου :)

Συνήθεια, ότι είσαι, είσαι για σένα. Δεν έχεις ανάγκη ούτε την έγκριση ούτε την απόρριψη κανενός. Προσωπικά χαίρομαι που βρίσκεσαι σε αυτή τη φάση, μην επαναπαύεσαι όμως γιατί η ισορροπία στη ζωή είναι μιά δυναμική κατάσταση. Μόλις πιστέψουμε πως την κατακτήσαμε και χαλαρώσουμε, όλο και κάτι συμβαίνει και μας θυμίζει πόσο ασταθή πλάσματα είμαστε...

Κι εσείς οι υπόλοιποι, που την περιμένετε με το δάχυλο στη σκανδάλη, χαλαρώστε λίγο. Εντάξει, οι απόψεις της είναι συχνά προκλητικές και κινητοποιούν τα αμυντικά αντανακλαστικά σας, αλλά ορισμένοι από όσους γράφουν εδώ είναι πιό προκλητικοί και μάλιστα από πρόθεση. Δε δικάζουμε ανθρώπους εδώ, απλά συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τις απόψεις τους...

Εμεις ειμαστε με το δαχτυλο στην σκανδαλη?Με το που ανοιξαμε το θεμα να το διαβασουμε παθαμε ενοχικο συνδρομο που δεν ημασταν απικο!

Το προκλητικομετρο το αφηνω σε εσας κυριε δικαστη.. :)

Συνήθεια ας είσαι χαρούμενη και γερή και μη νιάζεσαι για το ότι (κάτι που μάλλον δέν έχεις άδικο) δύσκολα κανείς (και ειδικά σε έναν ιστοχώρο όπως αυτός) θα εκφραστεί δείχνοντας την χαρά του για την χαρά σου.
Ξέρεις, το να νιώσεις τον πόνο του άλλου και να του πείς "και εγώ πονάω" είναι αυτόματο σχεδόν αντανακλαστικό όταν πονάς και εσύ.
Για τον ίδιο λόγο είναι δύσκολο (ακόμα και όταν χαίρεσαι για τον άλλον αλλά πονάς μέσα σου για σένα) να του πείς "χαίρομαι για σένα" και να κρατήσεις μέσα σου το "ακόμα και αν πονάω μέσα μου για μένα"

Καλα ειμαστε σοβαροι , 19:30 το απογευμα ανοιξε το ποστ και σε λιγοτερο απο μια ωρα δλδ στις 20:23 αρχιζει να προσβαλλει απαντες οτι γουσταρουμε την ασχημη φαση του αλλου κλπ γιατι δεν της απαντησε κανεις.

Και μετα φταιει ο ιστοχωρος και ο κοσμος ο κακος.... εαν αυτη ειναι η γνωμη μερικων για τον ιστοχωρο αυτο και τα ατομα που το αποτελουν δεν βλεπω το λογο στο απεραντο ιντερνετ να συχναζουν εδω... ειναι παραλογο.

Ακου τον εαυτό σου, μίλα μ' εσένα, είναι δική σου αυτή η στιγμή...
Σε μια παρόμοια στιγμή, αρχές καλοκαιριού, ξυπνούσα το πρωί, με φρόντιζα και μετά ακολουθούσα την πορεία του φωτός μέχρι το βράδυ. Απολάμβανα τον κάθε ήχο της καθημερινότητας, έτσι έμαθα από τότε να αντιλαμβάνομαι την ώρα χωρίς να κοιτώ το ρολόι!!!
Είναι κάτι σαν ανασύνταξη δυνάμεων ή οικονομία δυνάμεων.

Σου ευχομαι το καλύτερο :-)

Συνήθεια, ναι είναι τραγικό να χρειάζεται να μάθουμε απ' την αρχή να ζούμε, επειδή ούτε η οικογένεια μπόρεσε αυτό να το διδάξει σωστά, ούτε κι η κοινωνία ήταν
ικανή να προσφέρει την απαραίτητη γνώση, για να μην καταφεύγουμε σε υποκατάστατα... Θέλω να πω, ότι πολλές φορές, η προτροπή για ειδικό δεν γίνεται
μόνο στην περίπτωση, που ο άλλος δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει στην καθημερινότητά του και χρειάζεται άμεσα βοήθεια, αλλά και στις περιπτώσεις που
θέλεις μια καλύτερη σχέση με σένα, που θέλεις να πάρεις απαντήσεις... και να ερμηνεύσεις συμπεριφορές... Είναι ένα είδος βασικής εκπαίδευσης, που καμιά σχέση
δεν έχει με την εκπαίδευση στο θρανίο, που όπως είπε κι ο Καστοριάδης, "όχι μόνο ουσιαστική παιδεία δεν προσφέρει, αλλά για τους εκπαιδευτικούς έχει γίνει
αγγαρεία προς το ζην, ενώ για τους μαθητές έχει καταντήσει μια βαρετή υποχρέωση". Μαθαίνεις ξανά πως να ζεις, αλλά τώρα με ποιότητα, γιατί γνωρίζεις ότι
δεν χρειάζεται πιά να φοβάσαι... τον εαυτό σου!

Χαίρομαι πολύ για σένα και που κατάφερες να ισορροπήσεις. Σου εύχομαι πάντα ό,τι το καλύτερο! :-)

Μαρκέλα, όντως όσοι δεν ειχαν την τυχη της καταλληλης παιδειας πελαγοδρόμησαν και ταλαιπωρηθηκαν αρκετα στη ζωη τους, και λογω του οτι αυτο αφορα νεανικα κυριως χρονια εχασαν σημαντικες ευκαιριες στη ζωη τους που δυσκολα στο εξης επανακτωνται ακομα κι αν απεκτησαν πλεον την καταλληλη παιδεια ή ειχαν την καταλληλη στηριξη ειδικου. Αρκετοι απ αυτους κουράστηκαν για να κερδίσουν αυτα που ονομαζεις υποκατάστατα, εχασαν χρονια και δυναμεις ασχολουμενοι μ αυτα. Τι δυναμεις και χρονικα περιθωρια τους απεμειναν τωρα που επιτελους βρεθηκαν στο σωστο δρομο..?
Η ευστροφία και η νοημοσύνη απο μονες τους δεν αρκουν, το ατομο εξαρχης πρεπει να βρεθει με τους καταλληλους ανθρωπους για να πάρει αυτο που λες ουσιαστική παιδεια, γιατι οσο κι αν διεθετει τα πρωτα εχει αναγκη απο κατευθυνσεις και θετικα βιωματα απο καταλληλους ανθρωπους, αλλιως θα ταλαιπωρηθει στη συνεχεια. Κι οσο περισσοτερη ευστροφια και νοημοσυνη διαθετει τοσο πιο μεγαλη θα ναι η δυστυχια που θα νιωθει συνειδητοποιόντας το μέγεθος της απώλειας.
Συνηθως υποκαταστατα και φαντασια φτιαχνουν ενα μειγμα για να ζουμε ευτυχισμενοι μακρια απο την αληθινη πραγματικοτητα μας.
Καλη σου μερα!!

Γειά σου Γιάννη μου!
Νομίζω ότι οι περισσότεροι τελικά έχουμε κενά παιδείας και σίγουρα εκτός από το παραμελημένο εκπαιδευτικό σύστημα, υπάρχει και σκοπιμότητα...
Παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι ποτέ δεν είν' αργά! Ότι τίποτα δεν πάει χαμένο! Ότι ακόμα κι οι πιο οδυνηρές εμπειρίες, μπορεί να μας κάνουν δυνατούς!
Ότι αυτό που ζούμε τώρα, μάλλον και χωρίς να φταίμε, άσχετα αν δεν μας αρέσει, ίσως κιόλας ασυνείδητα να το έχουμε επιλέξει...
Κι ότι η μόνη σημαντική απώλεια είναι ο θάνατος. Για οτιδήποτε άλλο, εναλλακτικές λύσεις πάντα θα υπάρχουν.
Τελικά καταλήγω, πως αυτό που έχει σημασία είναι νάχουμε μια καλύτερη σχέση πρώτα με τον εαυτό μας και για να παραμένουμε δυνατοί, ώστε να ξεπερνάμε
πότε-πότε την πραγματικότητά μας, αλλά βέβαια για να μπορούμε να έχουμε κι ένα καλό σχετίζεσθαι.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Εμεις ειμαστε με το δαχτυλο στην σκανδαλη?Με το που ανοιξαμε το θεμα να το διαβασουμε παθαμε ενοχικο συνδρομο που δεν ημασταν απικο!

Το προκλητικομετρο το αφηνω σε εσας κυριε δικαστη.. :)

---

χαχαχα... ναι, έχεις δίκιο, τώρα το πρόσεξα. Υπερβολικό σαν απαίτηση από τη μεριά της θεματογράφου, αλλά όταν το πρωτοδιάβασα χαμογέλασα και το προσπέρασα, εκλαμβάνοντάς το ως χαριτωμένη προσπάθεια να εκβιάσει το ενδιαφέρον. Μνημόνιο, αν προσπαθήσουμε να παίρνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους λιγότερο στα σοβαρά και με λίγο περισσότερο χιούμορ, θα περάσουμε όλοι καλύτερα και θα κάνουμε τη ζώή μας πιό ευχάριστη..:)

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

χαχαχα... ναι, έχεις δίκιο, τώρα το πρόσεξα. Υπερβολικό σαν απαίτηση από τη μεριά της θεματογράφου, αλλά όταν το πρωτοδιάβασα χαμογέλασα και το προσπέρασα, εκλαμβάνοντάς το ως χαριτωμένη προσπάθεια να εκβιάσει το ενδιαφέρον. Μνημόνιο, αν προσπαθήσουμε να παίρνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους λιγότερο στα σοβαρά και με λίγο περισσότερο χιούμορ, θα περάσουμε όλοι καλύτερα και θα κάνουμε τη ζώή μας πιό ευχάριστη..:)

---

Παντως ουδεις χαιρεται με τα προβληματα του αλλου εδω μεσα..Καλα κανεις και τα προσπερνας εσυ,εμενα μου την δινουν ομως τετοιες χαριτωμενιες :) Καλο μεσημερι.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Παντως ουδεις χαιρεται με τα προβληματα του αλλου εδω μεσα..Καλα κανεις και τα προσπερνας εσυ,εμενα μου την δινουν ομως τετοιες χαριτωμενιες :) Καλο μεσημερι.

---

Σε καταλαβαίνω. Σκέψου όμως, σε ποιόν κάνουμε κακό όταν επιτρέψουμε σε κάποια πράγματα να μας χαλάσουν τη διάθεση? Μόνο στον εαυτό μας.
Καλό μεσημέρι.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Ναι ξεχασε να βαραει παλαμακια το φορουμ οταν ανοιγεις θεμα..Ποιος εχει το προβλημα τελικα?

---

θα συμφωνησω με ολους σχεδον τους προλαλησαντες.
συναισθηματικα ομως ειμαι κοντα στην απαντηση του μνημονίου.

αφηνοντας στην ακρη ομως τις εριδες και τον αλληλοσπαραγμο κι επειδη εχω σκεφτει πολλες φορες το θεμα στην γενικη του διασταση (και οχι σχετικα με τον καημο του μελους συνηθεια, που οταν θυμαται προσβαλλει τα μισα μελη του φορουμ κι οταν ξεχναει ζηταει συμπαρασταση στις χαρες της) ,
εχω να συμπληρωσω οτι η συμπαρασταση στην χαρα ερχεται μονο απο φιλους η εστω απο ιντερνετικους φιλους. πρεπει δηλαδη να εχουν αναπτυχθει καποιοι υποτυπωδεις εστω, δεσμοι.
ας αναλογιστει ο καθενας με σχετικους προληματισμους αν εχει αναπτυξει τετοιους δεσμους εδω μεσα και μετα ας πιασει το μοιρολοι...
αντιθετα, η συμπαρασταση στο προβλημα δεν γινεται μονο απο συμπαθεια οσων συμπασχουν, αλλα και γιατι ενα προβλημα εχει και λυση. οποιος συντρεχει προσπαθει να ΒΟΗΘΗΣΕΙ περα απο το να συμπαρασταθει, ειτε πασχει και συμπασχει, ειτε οχι.

κατα την γνωμη μου η συμπαρασταση στην χαρα, θελει εναν βαθμο συνδεσης μεγαλυτερο απ οτι στην λυπη και ειναι το βασικο crush test για τα ειλικρινη αισθηματα των φιλων μας...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

θα συμφωνησω με ολους σχεδον τους προλαλησαντες.
συναισθηματικα ομως ειμαι κοντα στην απαντηση του μνημονίου.

αφηνοντας στην ακρη ομως τις εριδες και τον αλληλοσπαραγμο κι επειδη εχω σκεφτει πολλες φορες το θεμα στην γενικη του διασταση (και οχι σχετικα με τον καημο του μελους συνηθεια, που οταν θυμαται προσβαλλει τα μισα μελη του φορουμ κι οταν ξεχναει ζηταει συμπαρασταση στις χαρες της) ,
εχω να συμπληρωσω οτι η συμπαρασταση στην χαρα ερχεται μονο απο φιλους η εστω απο ιντερνετικους φιλους. πρεπει δηλαδη να εχουν αναπτυχθει καποιοι υποτυπωδεις εστω, δεσμοι.
ας αναλογιστει ο καθενας με σχετικους προληματισμους αν εχει αναπτυξει τετοιους δεσμους εδω μεσα και μετα ας πιασει το μοιρολοι...
αντιθετα, η συμπαρασταση στο προβλημα δεν γινεται μονο απο συμπαθεια οσων συμπασχουν, αλλα και γιατι ενα προβλημα εχει και λυση. οποιος συντρεχει προσπαθει να ΒΟΗΘΗΣΕΙ περα απο το να συμπαρασταθει, ειτε πασχει και συμπασχει, ειτε οχι.

κατα την γνωμη μου η συμπαρασταση στην χαρα, θελει εναν βαθμο συνδεσης μεγαλυτερο απ οτι στην λυπη και ειναι το βασικο crush test για τα ειλικρινη αισθηματα των φιλων μας...

---

Πολύ εύστοχα θυμίζεις τα αυτονόητα. Αυτονόητα γι' αυτούς που βλέπουν πέρα από τη μύτη τους...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

θα συμφωνησω με ολους σχεδον τους προλαλησαντες.
συναισθηματικα ομως ειμαι κοντα στην απαντηση του μνημονίου.

αφηνοντας στην ακρη ομως τις εριδες και τον αλληλοσπαραγμο κι επειδη εχω σκεφτει πολλες φορες το θεμα στην γενικη του διασταση (και οχι σχετικα με τον καημο του μελους συνηθεια, που οταν θυμαται προσβαλλει τα μισα μελη του φορουμ κι οταν ξεχναει ζηταει συμπαρασταση στις χαρες της) ,
εχω να συμπληρωσω οτι η συμπαρασταση στην χαρα ερχεται μονο απο φιλους η εστω απο ιντερνετικους φιλους. πρεπει δηλαδη να εχουν αναπτυχθει καποιοι υποτυπωδεις εστω, δεσμοι.
ας αναλογιστει ο καθενας με σχετικους προληματισμους αν εχει αναπτυξει τετοιους δεσμους εδω μεσα και μετα ας πιασει το μοιρολοι...
αντιθετα, η συμπαρασταση στο προβλημα δεν γινεται μονο απο συμπαθεια οσων συμπασχουν, αλλα και γιατι ενα προβλημα εχει και λυση. οποιος συντρεχει προσπαθει να ΒΟΗΘΗΣΕΙ περα απο το να συμπαρασταθει, ειτε πασχει και συμπασχει, ειτε οχι.

κατα την γνωμη μου η συμπαρασταση στην χαρα, θελει εναν βαθμο συνδεσης μεγαλυτερο απ οτι στην λυπη και ειναι το βασικο crush test για τα ειλικρινη αισθηματα των φιλων μας...

---

Ακριβώς...Συμφωνώ σε όσα λές αλλά θα μείνω σε αυτό και θα μιλήσω για εμένα για να μη φανεί ότι το λέω προσωπικά για κάποιον.Ίσως είμαι κι εκτός θέματος αλλά νιώθω την ανάγκη να το πω ..και κατά κάποιο τρόπο έχει να κάνει με αυτό που είπε η συνήθεια ότι δηλαδή θελουμε να έχει προβληματα ο άλλος και γουστάρουμε την άσχημη φάση του.
Συνήθεια όταν είχα πρόβλημα (το οποίο παίζει και να έχω και δε το έχω ξεπεράσει στο 100% αλλά δε μου μένει πολύ ακόμη μέχρι το 100%) ανακυκλωνόμουν,είτε μόνος είτε μέσα από συζητήσεις με άλλους,στα ίδια πραγμάτα.Δηλαδή οι συζητήσεις το μόνο που κάνανε ήταν να προσφέρουν παρηγοριά.Φυσικά και είναι μια βοήθεια αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι λύση.Δεν χτυπάς το πρόβλημα στη ρίζα του αν δεν κάνεις την αυτοκριτική σου και την σωστή ανάλυση των πραγμάτων.Οπότε αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι πολλές φορές ίσως ακούγοντε πράγματα τα οποία δε μας αρέσουν και σε συνδιασμό με την κακή ψυχολογική μας κατάσταση μας κάνουν χειρότερα.Οπότε εκεί υπάρχει η λογική αντίδραση του θυμού.Ξέσπασμα στους άλλους που στην ουσία δε μας φταίνε,αλλά εκείνη την ώρα μας φαίνεται ότι μας προκαλούν.Στην ουσία ψάχνουμε μια αφορμή για να ξεσπάσουμε.Οπότε στα προβλήματά μας,καλο είναι να μην ψάχνουμε παρηγοριά γιατί ποτέ δε θα μπορέσουμε να τα λύσουμε.Αυτό που πρέπει να ψάχνουμε είναι ΛΥΣΗ οπως πολύ σωστά ανέφερθηκε ο Remedy,άσχετα αν οι αλήθειες μας πληγώνουν.Πρέπει να μάθουμε να τις δεχόμαστε για δικό μας καλό κι οχι να περιμένουμε να ακούσουμε αυτά που θέλουμε (η παρηγοριά που λέγαμε).Οπότε άλλο λύση κι άλλο παρηγοριά.Εχει μεγάλη διαφορά.

Όσο για αυτό που είπες,για το ότι γουστάρουμε την κακή φάση του άλλου,έχω να σου πω ότι κάνεις μεγάλο λάθος (αν και είπα να μη το σχολιάσω,γιατί το είδα και χαμογέλασα) γιατί εδώ μεσα ο ένας βοηθάει τον άλλο.Είσαι σε φορουμ ψυχολογίας,όχι σε φόρουμ γνωριμιών,οπότε δεν είσαι η μόνη που έχει πρόβλημα κι αυτό είναι ένας ακόμη λόγος να ελέγχεις τα συναισθήματά σου,γιατί δε γνωρίζεις το πως μπορεί να νιώθει ο άλλος εκείνη τη στιγμή που σου τα γράφει.Αυτά είχα να σου πω :)

ωχ και βαχ... μια κουβέντα είπα και την περάσατε απο τα χίλια και δυο κύματα ... είπαμε της γριάς να χ..σει κι αυτή ξεκολιάστηκε . Φιλαράκια, δεν έχω προσωπικά με κανέναν , τουναντίον είμαι χαρούμενη που ανταλλάσσω τις απόψεις μου, τώρα, εαν ο καθείς μέσα στην καθημερινότητά του θέλει να έχει άποψη και να κάνει τον ειδικό είναι κάτι που μπορώ να καταλάβω.μπορεί να μπαίνω μια φορά στο τόσο, αλλά καταλαβαίνω την εμμονή αυτού που είναι καθημερινός και κριτής σαν κι όχι ως, άλλος φαροφύλακας.

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

ωχ και βαχ... μια κουβέντα είπα και την περάσατε απο τα χίλια και δυο κύματα ... είπαμε της γριάς να χ..σει κι αυτή ξεκολιάστηκε . Φιλαράκια, δεν έχω προσωπικά με κανέναν , τουναντίον είμαι χαρούμενη που ανταλλάσσω τις απόψεις μου, τώρα, εαν ο καθείς μέσα στην καθημερινότητά του θέλει να έχει άποψη και να κάνει τον ειδικό είναι κάτι που μπορώ να καταλάβω.μπορεί να μπαίνω μια φορά στο τόσο, αλλά καταλαβαίνω την εμμονή αυτού που είναι καθημερινός και κριτής σαν κι όχι ως, άλλος φαροφύλακας.

---

Μην κατακρινεις αυτο που κανεις και εσυ..Μην το καλυπτεις με ωχ και βαχ και χιλια δυο κυματα..Ξερεις καποιοι σου απαντησαν και δεν ησουν απικο οπως εσυ περιμενεις απο τους αλλους και δεν εδωσες και την πρεπουσα σημασια παρα ασχοληθηκες με εμας τους κακεντρεχεις που χαιρομαστε με την κακη σου ζωη..

Συνηθεια..Αν εισαι καλυτερα οντως χαιρομαι/χαιρομαστε ολοι αλλα δειξε το..Δειχνεις το εντελως αντιθετο.

άλλα ντάλα της παρασκευής το γάλα.. παιδί μου,.... παιδί μου , μόνο αυτό κάνω να δείχνω πως είμαι καλά ουσιαστικά και να να δίνω το κουράγιο και το βήμα. εκτός απο τα αρχικά ποστ μου που ήμουν κάπως , όλα τα άλλα είναι αισιόδοξα διότι έτσι ζω , είμαι χαρούμενο παιδί... χαίρομαι που χαίρεσαι με την χαρά μου...

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

άλλα ντάλα της παρασκευής το γάλα.. παιδί μου,.... παιδί μου , μόνο αυτό κάνω να δείχνω πως είμαι καλά ουσιαστικά και να να δίνω το κουράγιο και το βήμα. εκτός απο τα αρχικά ποστ μου που ήμουν κάπως , όλα τα άλλα είναι αισιόδοξα διότι έτσι ζω , είμαι χαρούμενο παιδί... χαίρομαι που χαίρεσαι με την χαρά μου...

---

Ενταξει θετικο βημα του φορουμ και χορηγε της θετικης ενεργειας..Μαλλον θα εχεις τον τροπο σου!Μονο που αν καποιος δεν σε ακουσει βαρας και κανενα σκαμπιλι απο την θετικοτητα :P Καληνυχτα.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Quote:

---

Συνηθεια..Αν εισαι καλυτερα οντως χαιρομαι/χαιρομαστε ολοι αλλα δειξε το..Δειχνεις το εντελως αντιθετο.

---

---

Προσωπικά, θα χαρώ αν συνεχίσεις το ποστ όπως το ξεκίνησες και να μοιράζεσαι τις εμπειρίες και τα βιώματα που ζεις σ' αυτήν τη φάση... Ισως πιο πολύ για τον εαυτό σου, για σένα. Κατέγραψε τις σκέψεις σου και κοίταζε πόσες φορές προβλήθηκε το ποστ σου, χωρίς να ζητάς επιβράβευση.

Δεν τη χρειάζεσαι, πίστεψέ το :-)

Συχνά νιώθουμε ασφαλής μέσα στο πρόβλημα μας και τη θλίψη μας, σαν το μωρό μέσα στη μήτρα του, όμως κι αυτό κάποτ πρέπει να γεννηθεί, αλλιώς πεθαίνει.
Αν σου συμβαίνει κάτι άλλο, πες το ευθέως. Θα βρεις ανταπόκριση....

Σιγά μην κάτσω να γίνω το πειραματόζωο στη χαζομάρα του καθενός φίλη, ότι να ναι δηλαδή κι ό,τι του φανεί του κάθε λολοστεφανή, έχω συνεχίσει πολλά ποστ με ευέλπδα μηνύματα αλλά χωρίς μέλλον . το πιο πιθανό είναι να σπάσω κι εγώ σιγά σιγά ...

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

το πιο πιθανό είναι να σπάσω κι εγώ σιγά σιγά ...

---

την ίδια σκέψη κάνουμε, Συνήθεια :-)

αλλά κομμάτι μαζόχες μάλλον είμαστε στα κρυφά

Αυτο ειναι που λεμε σταζει δηλητηριο για τους συνανθρωπους σε σχεδον ολα τα ποστ , αλλα δηλωνει φιλανθρωπος. Μεγαλειο.

Quote:

---

Originally Posted by Αναζητηση

την ίδια σκέψη κάνουμε, Συνήθεια :-)

αλλά κομμάτι μαζόχες μάλλον είμαστε στα κρυφά

---

ειναι αποτελεσμα ζήλειας για τον αλλο, επειδη μεσα στο πρόβλημα του ακόμα και μεσα στο υφος με το οποιο εκφραζετε στο χωρο εντοπίζουμε κάτι το οποίο αυτος εχει ή έχει πετυχει και εμας μας λείπει.

Αφιερωμένο στη Συνήθεια γιατί τη συμπαθώ
και θέλω να βάλει τα γέλια! :-)

http://www.youtube.com/watch?v=rdLXBgLLmcs


Το DDT είναι ένα φάρμακο πολύ εξαιρετικό
Το βάζουμε στην τρόμπα και κάνει
φσσσσστ φσσσσστ!
Mας το 'στειλε ο Τρούμαν απ' την Αμερική
Το DDT είναι ένα φάρμακο καπιταλιστικό!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

....

κατα την γνωμη μου η συμπαρασταση στην χαρα, θελει εναν βαθμο συνδεσης μεγαλυτερο απ οτι στην λυπη και ειναι το βασικο crush test για τα ειλικρινη αισθηματα των φιλων μας...

---

Συμφωνώ. Κι οσο πιο λιγο ξερει κανεις τον αλλο ή και καθόλου όπως σε ενα χωρο ανωνυμιας όπως ειναι το φορουμ πιο ευκολα προσφερει αυτη την συμπαρασταση. Δεν ειναι ευκολο να την προσφερεις σε ενα ατομο που γνωριζεις απο κοντα, εκτος κι αν εχεις πετυχει μεσα σου τετοιο επιπεδο αισθηματος φιλιας σαν κι αυτο που περιγραφεις. Για καποιον που ξερουμε απο κοντα, που ειναι καθημερινα δλδ στη ζωη μας, το μυαλο μας επεξεργαζεται τις πραξεις, τα προβληματα και τα επιτευγματα του κι αναλογα με τα δικα μας βιωματα και χαρακτηρα (κατι σαν συγκριση), μπορει να τρεφουμε αισθηματα ζηλιας, μειονεκτικοτητας μας σε σχεση με τον αλλο και λοιπα συναφη, χωρις να τα εκδηλωνουμε (μαλλον αφηνοντας να εννοηθει το αντιθετο), οποτε αμα συμβει το ευχαριστο ή το δυσαρεστο στη ζωη του αλλου το αν μεσα μας θα νιωσουμε αυτη τη συμπαρασταση για την οποια μιλας αυτο περναει μεσα απ αυτο το πλαισιο.
Η συμπαρασταση χαρας μπορει να ειναι επιφανειακη οταν στο βαθος υπάρχει ζήλια και πικρια αμα αφορα κατι στο οποίο κι εμεις θα θελαμε να τα καταφερουμε ή να το αποκτησουμε αλλα για διαφορους λόγους και περιστασεις δεν τα καταφεραμε.

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

Σιγά μην κάτσω να γίνω το πειραματόζωο στη χαζομάρα του καθενός φίλη, ότι να ναι δηλαδή κι ό,τι του φανεί του κάθε λολοστεφανή, έχω συνεχίσει πολλά ποστ με ευέλπδα μηνύματα αλλά χωρίς μέλλον . το πιο πιθανό είναι να σπάσω κι εγώ σιγά σιγά ...

---

Eγώ πάντως χαίρομαι ειλικρινά
αν τα πράγματα έχουν βελτιωθεί για σένα
σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο
και σε όλα τα επίπεδα τέλος πάντων,
αλλά όπως και να 'χει η ζωή σου είναι δικιά σου,
κάνε ό,τι γουστάρεις
και δεν έχεις υποχρέωση να δίνεις αναφορά σε κανέναν γι' αυτό.
Εύχομαι τα καλύτερα, πάω να πληρώσω τη ΔΕΗ
και τα λέμε!

Quote:

---

Originally Posted by Συνήθεια

Σιγά μην κάτσω να γίνω το πειραματόζωο στη χαζομάρα του καθενός φίλη, ότι να ναι δηλαδή κι ό,τι του φανεί του κάθε λολοστεφανή, έχω συνεχίσει πολλά ποστ με ευέλπδα μηνύματα αλλά χωρίς μέλλον . το πιο πιθανό είναι να σπάσω κι εγώ σιγά σιγά ...

---

Εδώ γίνεσαι άδικη. Τσουβαλιάζεις τους πάντες και τους κοτσάρεις και μιά ταμπέλα "λολοστεφανή"...:)

Συνήθεια, σου έχω εκφράσει ανοιχτά τη συμπάθειά μου και συνεχίζω να το κάνω. Θα σου πω όμως κάτι, με την καλύτερη των προθέσεων και αν θέλεις λάβε το υπ' όψη σου, αν θέλεις πέτα το. Δημιουργείς εντάσεις χωρίς λόγο και τις συντηρείς επίσης χωρίς λόγο. Δε σου λέω να αυτολογοκριθείς, έχεις ένα ύφος γραφής που συχνά ενοχλεί, αλλά είναι αυθεντικό και είναι δικό σου. Από εκεί και πέρα όμως, βάλε λίγο περισσότερη ενσυναίσθηση καλό μου κορίτσι. Μπες στη θέση του άλλου που ενοχλήθηκε από κάποιο σχόλιό σου και προσπάθησε να κατανοήσεις γιατί ενοχλήθηκε. Δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε με όλους. Εϊναι όμως ανάγκη να τους καταλαβαίνουμε. Τι στο καλό, συμμετέχουμε σε φόρουμ ψυχολογικής υποστήριξης, σωστά? Δεν ψάχνουμε χειροκροτητές, ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να μας καταλάβουν ψάχνουμε, οπότε οφείλουμε να κάνουμε το ίδιο κι εμείς. Επιπλέον, αν -όπως λες- είσαι σε φάση που αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου, πρέπει να σου βγαίνει μιά γενναιοδωρία με τους άλους, όχι μιά επίκριση. Εκτός αν δεν είσαι τόσο καλά όσο περιγράφεις και προσπαθείς απλά να πείσεις τον εαυτό σου και εμάς οτι είσαι.

Δεν αμφισβητώ τα λεγόμενά σου, απλά επισημαίνω μιάν αντίφαση...