Originally Posted by
1-555-Confide
Δεν είμαστε ζώα οι άνθρωποι? Σαφώς και είμαστε. Και ακριβώς επειδή διδαχτήκαμε πως δεν είμαστε είμαστε τώρα στο ναδίρ. Έχουμε τις ίδιες ανάγκες, καθαρές και απλές. Κι όμως, για να μπορέσουν να εδραιωθούν στις συνειδήσεις κυρίαρχες ιδεολογίες, έπρεπε να πιστέψουμε πως είμαστε διαφορετικοί και όχι μόνο αυτό, αλλά και ανώτεροι. Έτσι το ένστικτο, οι αισθήσεις και η απλότητα των επαφών, στολίστηκαν ιδεολογικά με ένα σωρό φιοριτούρες, και φυσικοποιήθηκαν οι τεχνητές διαφορές ανθρώπου-ζώου. Βρες μου ένα ζώο που να αντιμετωπίζει δυσκολία στύσης ψυχογενή/ψυχολογική και θα σου πω γω για τις τεχνητές διαφοροποιήσεις ανθρώπου ζώου. Γιατί λες να μην έχουν ψυχολογικά τα ζώα όταν ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον και όχι σε τεχνητά κατασκευασμένα περιβάλλοντα με μαζικές συνθήκες διαβίωσης? Γιατί οι συνθήκες ζωής τους είναι σύμφωνες με τη φύση τους, που είναι ελεύθερη από επιβολές ιδεολογιών.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις είναι γιατί συγκρίνεσαι με πρότυπα, ένα αυτό, και σε βρίσκεις μη κανονικό και κατώτερο, και έχεις καταπιεί και το χαπάκι της φυσιολογικότητας. Η φυσιολογικότητα, η νορμάλ κατάσταση δλδ δεν υπάρχει, είναι πλαστή. Υπάρχουν τόσες ανωμαλίες όσοι άνθρωποι. Τόσες αποχρώσεις και τόσες διαφοροποιήσεις της κάθε μοναδικότητας από οποιαδήποτε άλλη στον κόσμο, που αυτοί οι χαρακτηρισμοί ως νορμάλ μη-νορμάλ, μόνο να σε κάνουν να νιώθεις άρρωστος και χαμένος μπορούν. Και να πλουτίσεις και συ λίγο ακόμα ψυχολόγους σεξολόγους ψυχιάτρους και όλο το αγνό, επιστημονικό δυναμικό που θέλει το "καλό" της ανθρωπότητας.
Επιστροφή στη φύση σε όλα τα πεδία, στην επαφή, στο ένστικτο, στην απλότητα, στο γήινο και ουσιώδες. Και μακριά από κοινωνικές νόρμες, καταπιεστικούς θεσμούς, φυλακές του σώματος και του μυαλού που το σώμα μας διαθέτει.
Εγώ θα σου έλεγα να απομακρυνθείς λίγο καιρό απ΄όλα και να τα δεις και σκεφτείς από απόσταση. Μέσα στο θέμα καθώς είσαι βυθισμένος, αυτό που μιλάει τώρα δυνατότερα όλων είναι το άγχος σου για την επίδοση, οι ματσίλες με τις οποίες έχεις έρθει σε επαφή το ήθελες δεν το ήθελες και διάφορα άλλα σάπια. Μετά, νιώσε το σώμα σου, κάνε ασκήσεις που σε "περνάνε" στο σώμα, και άφησε λίγο στην άκρη την διανοητικοποίηση όλου αυτού του κομματιού.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αφήνουμε ένα ένα κομμάτι της ζωής μας να κατευθύνεται από την ιατρική και να βασίζεται στον επιστημονικό Λεβιάθαν με τις τεχνητές του πρωτοπορίες που μας πάνε τάχαμου προς την τελειότητα.
Κανένας δεν πρέπει να σε ξέρει- ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ- καλύτερα από εσένα. Μην παραδίνεις τον εαυτό σου σε κανέναν να σε διαχειρίζεται σαν εμπόρευμα.