ΤΑ "ΕΠΑΙΞΑ".. - Μεθοριακή Διαταραχή Προσωπικότητας - ΑΠΟΡΙΕΣ

Καλησπέρα σας και σ' αυτό το section,

Πριν λίγο ήρθα από την 1η μου επίκεψη στο ψυχίατρο, αφού τον ξεσήκωσα άρων άρων, και ακύρωσε άλλο ραντεβου για να πάω κατεπειγόντως..
Αγχώδεις Διαταραχές (πανικού, ΙΔΨ, κοινωνική, από οξύ στρες),
9/9 συμπτώματα Μεθοριακής Διαταραχής Προσωπικότητας,
και στο βιβλιάριο ένα F33 (googλαρα και λέει Μείζων καταθλιπτική διαταραχή). Γιατί δεν μου το είπε και απλά την έγραψε? Μου κρύβει πράγματα?

Μου είπε θέλω ψυχοθεραπεία, μου έγραψε χάπια Solben 20mg, και να τον παίρνω λέει κάθε μέρα τηλ στο κινητό να του λέω πώς είμαι, ή οταν με πιάνει να αυτοτραυματίζομαι ή να θέλω να τα τινάξω.
Ήμουν δύσπιστη και τρόμαξα ειδικά μ' αυτό το.."Διαταραχή Προσωπικότητας".. Δλδ τρελή? Αυτός μου είπε όχι. Επέμενα και αναγκάστηκε να μου δείξει τα συμπτώματα σε βιβλίο και για τις 2 διαταραχές. Πώς γίνεται να έχω όλα αυτά? Και αν πω οκ.. μπορούν όλα αυτά να διορθωθούν??? Και αυτό το "Μείζων" στην Μείζων καταθλιπτική διαταραχή, που έγραψε, μου ακούγεται βαρύ.
Ένιωσα καλά εκ μίας να ξέρω ότι αυτά που μου συμβαίνουν έχουν όνομα, συμπτώματα και θεραπεία, αλλά μου πέσαν λίγο βαριά. Αυτή η ΜΔΠ ειδικά.. Δηλαδή πώς γίνεται να με ενοχλόυν άλλοι άνθρωποι και καταστάσεις (ντάξει με ενοχλώ και εγώ, αλλά ξέρω γιατί - γιατί δε βγάζω άκρη και κάνω οτι κάνω) και να πρέπει εγώ να κάνω ψυχοθεραπεία ή να πάρω φάρμακο? Τον ρώτησα, και μου είπε μήπως φταις και εσύ λίγο? Δεν καταλαβαίνω..
Πώς τα κατάλαβε όόόλα αυτά σε 1 ώρα??? Πώς γίνεται????
Δε θέλω να πάρω χάπια, με κάνει να νοιώθω πιο τρελή..

Όποιος έχει κάτι απ' αυτά ή είναι "διαβασμένος ή ειδικός ή κάτι ξέρει τέλος πάντων παραπάνω από μένα ας πει γνώμη.

διαίτερα χαρακτηριστική είναι η αντίδραση των ατόμων με Μεθοριακή Διαταραχή της Προσωπικότητας στην αντιληπτή εγκατάλειψη (δηλαδή δεν έχει σημασία εάν όντως είναι πραγματική ή στο μυαλό του ασθενή). Μόλις νιώσουν ότι κάποιος τα εγκαταλείπει (είτε πρόκειται για χωρισμό είτε πρόκειται για προσωρινή απομάκρυνση ή ταξίδι είτε ακόμη για καθυστέρηση σε ραντεβού ή για την αναγγελία του τέλους μιας ψυχοθεραπευτικής ώρας) πλημμυρίζονται από φόβο ή και πανικό ακόμα από θυμό και οργή. Στις προσπάθειες να αποφύγουν την εγκατάλειψη μπορεί να κάνουν παρορμητικά απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοτραυματικές πράξεις (π.χ. να κοπούν, να καούν).
http://www.lyrakos.gr/2010-06-07-20-15-35

Quote:

---

Originally Posted by elis

διαίτερα χαρακτηριστική είναι η αντίδραση των ατόμων με Μεθοριακή Διαταραχή της Προσωπικότητας στην αντιληπτή εγκατάλειψη (δηλαδή δεν έχει σημασία εάν όντως είναι πραγματική ή στο μυαλό του ασθενή). Μόλις νιώσουν ότι κάποιος τα εγκαταλείπει (είτε πρόκειται για χωρισμό είτε πρόκειται για προσωρινή απομάκρυνση ή ταξίδι είτε ακόμη για καθυστέρηση σε ραντεβού ή για την αναγγελία του τέλους μιας ψυχοθεραπευτικής ώρας) πλημμυρίζονται από φόβο ή και πανικό ακόμα από θυμό και οργή. Στις προσπάθειες να αποφύγουν την εγκατάλειψη μπορεί να κάνουν παρορμητικά απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοτραυματικές πράξεις (π.χ. να κοπούν, να καούν).
http://www.lyrakos.gr/2010-06-07-20-15-35

---

Θεωρητικά και γενικά μιλώντας, στην προσπάθεια να αποφύγουν την εγκατάλειψη μπορεί ακόμη και να εκδηλώσουν παράνοια, ψύχωση ?

Quote:

---

Originally Posted by in_flames

Πριν λίγο ήρθα από την 1η μου επίκεψη στο ψυχίατρο, αφού τον ξεσήκωσα άρων άρων, και ακύρωσε άλλο ραντεβου για να πάω κατεπειγόντως..
Αγχώδεις Διαταραχές (πανικού, ΙΔΨ, κοινωνική, από οξύ στρες),
9/9 συμπτώματα Μεθοριακής Διαταραχής Προσωπικότητας,
και στο βιβλιάριο ένα F33 (googλαρα και λέει Μείζων καταθλιπτική διαταραχή). Γιατί δεν μου το είπε και απλά την έγραψε? Μου κρύβει πράγματα?
.

---

Όχι δε σου κρύβει πράγματα, απλώς το να σου πετάει χαρακτηρισμούς δε βοηθάει τρομερά ούτε το να βάλεις σε κάποιον μια ταμπέλα. Στην πραγματικότητα κανείς δεν ταιριάζει ακριβώς με μια ψυχιατρική κατηγορία, αυτά είναι πιο πολύ για τους γιατρούς σαν τις πινακίδες στο δρόμο για να προσανατολίζονται και να θυμούνται με λίγα λόγια κάθε περίπτωση.

Quote:

---

Originally Posted by in_flames

Μου είπε θέλω ψυχοθεραπεία, μου έγραψε χάπια Solben 20mg, και να τον παίρνω λέει κάθε μέρα τηλ στο κινητό να του λέω πώς είμαι, ή οταν με πιάνει να αυτοτραυματίζομαι ή να θέλω να τα τινάξω.
.

---

Εν τάξει, καλό αυτό, οι μεθοριακοί έχουν την κακή φήμη της δύσκολης περίπτωσης, αφού δεν κωλώνει και έχει διάθεση να είναι τόσο υποστηρικτικός, μια χαρά.

Quote:

---

Originally Posted by in_flames

Ήμουν δύσπιστη και τρόμαξα ειδικά μ' αυτό το.."Διαταραχή Προσωπικότητας".. Δλδ τρελή? Αυτός μου είπε όχι. Επέμενα και αναγκάστηκε να μου δείξει τα συμπτώματα σε βιβλίο και για τις 2 διαταραχές. Πώς γίνεται να έχω όλα αυτά? Και αν πω οκ.. μπορούν όλα αυτά να διορθωθούν??? Και αυτό το "Μείζων" στην Μείζων καταθλιπτική διαταραχή, που έγραψε, μου ακούγεται βαρύ.
.

---

Ε, ναι, για αυτό δε σου τα είπε, γιατί θα σου φανούν βαρειά χωρίς αυτό να βοηθάει και τρομερά. Σημασία δεν έχει το όνομα που μπορεί να ακούγετα κάπως, αλλά να κάνετε μαζί μια σωστή για τις ανάγκες σου θεραπεία.

Quote:

---

Originally Posted by in_flames

Ένιωσα καλά εκ μίας να ξέρω ότι αυτά που μου συμβαίνουν έχουν όνομα, συμπτώματα και θεραπεία, αλλά μου πέσαν λίγο βαριά. Αυτή η ΜΔΠ ειδικά.. Δηλαδή πώς γίνεται να με ενοχλόυν άλλοι άνθρωποι και καταστάσεις (ντάξει με ενοχλώ και εγώ, αλλά ξέρω γιατί - γιατί δε βγάζω άκρη και κάνω οτι κάνω) και να πρέπει εγώ να κάνω ψυχοθεραπεία ή να πάρω φάρμακο? Τον ρώτησα, και μου είπε μήπως φταις και εσύ λίγο? Δεν καταλαβαίνω..

---

Δε μπορεί να σου μιλήσει για τους άλλους. Εσύ τον επισκέφτηκες, για σένα θα μιλήσει.
Πες ότι τράκαρες με υπαιτιότητα ενός άλλου και πάθατε κι οι δυο κατάγματα. Σε πάνε στο γιατρό να σου φτιάξει το κάταγμα κι αυτός αρχίζει να σε ρωτάει πού είναι ο άλλος να φροντίσει το δικό του κάταγμα! Πώς θα σου φαινόταν;
Έτσι κι εδώ, εσύ πήγες, το δικό σου "ψυχικό κάταγμα" θα φροντίσει, όχι... του γείτονα!

Quote:

---

Originally Posted by in_flames

Πώς τα κατάλαβε όόόλα αυτά σε 1 ώρα??? Πώς γίνεται????

---

Ανάλογα με το πόσα του είπες-έδειξες κι εσύ και με πόση σαφήνεια και ανάλογα με την πείρα του μπορεί να κατάλαβε αρκετά.

Quote:

---

Originally Posted by in_flames

Δε θέλω να πάρω χάπια, με κάνει να νοιώθω πιο τρελή..

---

Δεν είσαι τρελή, αλλά κατά κάποιον τρόπο πολύ ευαίσθητη. Δεν ξέρω πολλά από χάπια αλλά μέσαις άκραις παίζουν δυο πλατειές κατηγορίες, τα ανεβαστικά άμα είσαι χώμα και τα κατεβαστικά άμα είσαι πύραυλος (και κάτι άλλα που δεν τα πολυξέρω). Είναι βοηθήματα για την ψυχοθεραπεία, δεν την υποκαθιστούν.

Μπράβο που έκανες το βήμα αυτό και καλή συνέχεια σου εύχομαι.

Quote:

---

Originally Posted by χρήστης

Όχι δε σου κρύβει πράγματα, απλώς το να σου πετάει χαρακτηρισμούς δε βοηθάει τρομερά ούτε το να βάλεις σε κάποιον μια ταμπέλα. Στην πραγματικότητα κανείς δεν ταιριάζει ακριβώς με μια ψυχιατρική κατηγορία, αυτά είναι πιο πολύ για τους γιατρούς σαν τις πινακίδες στο δρόμο για να προσανατολίζονται και να θυμούνται με λίγα λόγια κάθε περίπτωση.

---

Εγω πιστευω πως μερικες φορες οι "ταμπελες" βοηθαν τον ασθενη να διαχειριστει καλυτερα αυτο που του συμβαινει. Τουλαχιστον εμενα με βοηθησε να ξερω οτι εχω ΙΨΔ πριν το μαθω υπεθετα διαφορα και αυτο μονο κακο μου εκανε. Απο την αλλη διαφωνω με τις ευκολες διαγνωσεις που κανουν μερικοι ψυχιατροι ή με την ευκολια που γραφουν φαρμακα.

Quote:

---

Originally Posted by in_flames

Δηλαδή πώς γίνεται να με ενοχλόυν άλλοι άνθρωποι και καταστάσεις (ντάξει με ενοχλώ και εγώ, αλλά ξέρω γιατί - γιατί δε βγάζω άκρη και κάνω οτι κάνω) και να πρέπει εγώ να κάνω ψυχοθεραπεία ή να πάρω φάρμακο? Τον ρώτησα, και μου είπε μήπως φταις και εσύ λίγο? Δεν καταλαβαίνω..

---

Ως προς αυτο χμ , ναι ισχυει πολλες φορες φταιμε εμεις και δεν το καταλαβαινουμε και νομιζουμε οτι φταινε οι αλλοι.
Νομιζω η ψυχοθεραπεια μπορει να σε βοηθησει να καταλαβεις τα δικα σου λαθη , και ποτε ειναι δικο σου το φταιξιμο ή των αλλων.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας και την καλή σας διάθεση να ου απαντησετε όλα αυτά..

Νοιώθω καλά αν ξέρω οτι υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα, με τις ίδιες φρίκες, που κάποια στιγμή το νίκησαν. Μόνο σ' αυτό "ακουμπάω".

Ξέρει κανείς αν τα χάπια αυτά είναι βαριά? Θα τα πάρω αφού το είπε και θα προσπαθήσω να μη νοιώθω πιο τρελή, αλλά με το ζόρι. Έχω την πείρα απο τη μάνα μου που ζει πλέον με ένα ηρεμιστικό στα ζόρια της, αλλά δε καταλαβαίνει οτι έχει εθιστεί. Μέχρι και εμένα με έχει παροτύνει να πάρω κατά καιρους, μιας και είμαι αγχώδης (όχι δεν τα πήρα ποτέ).Δε θέλω να εθιστώ σε κανένα χάπι. Θα τα παίρνω για καιρό? Ξέρει κανείς?

Επίσης υπάρχει κανείς που ήταν έτσι και τώρα είναι καλύτερα? Ή γνωρίζετε κάποιον που το ξεπέρασε? Μου φαίνεται βουνό..
Και η ψυχοθεραπεία πόσο κρατάει περίπου?

το ψυχολογικο ειναι σαν το πανεπιστημιο η φοιτηση κραταει το ιδιο θα καταλαβεισ κ εσυ ελπιζω να μη γινεισ αιωνια φοιτητρια φιλικα

ο αλλοσ πιρε στο ζοο ραδιο κ τοθ λεει ο εκφοντισ ποσ σε λενε κ λεει ελισ απο την αμερικη

@elis
Δεν έχω σκοπό να διαιωνίσω τον ψυχιατρο ή την θεραπεία του (οτι είδους..), δε θα το άντεχα, καλύτερα να φουντάρω παρά να ζω έτσι. Του το είπα, είσαι η τελευταία μου προσπάθεια, για να πω οτι δοκίμασα τα πάντα..

Μια απορία μου γεννάται.. Αυτές οι διαταραχές αν πετύχει η θεραπεία θα φύγουν ή απλά θα ζω μ' αυτές?
Κι άλλη μια.. Αν δεχτώ οτι έχω τα συμτώματα των διαταραχών, πρέπει να δεχτώ οτι εγώ αντιδρώ λάθος με τους άλλους κι ότι δε φταίνε αυτοί που γίνομαι έτσι. πολύ φοβάμαι οτι αν οχι εξ ολοκλήρου, έχω μερίδιο για όλους αυτούς τους ανθρώπους που μπήκαν-βγήκαν στη ζωή μου. Με κάνει να νοιώθω ενοχές αυτό, να τους πιάσω όλους και να τους πω, ξέρετε εγώ φταίω γιατί έχω αυτό.. εσείς σωστοί ήσασταν?
Όσοι έχουν κάποια διαταραχή, μπορούν να έχουν τελικά φυσιολογικές κοινωνικές σχέσεις ή θα προκαλούν πάντα κάποιο πρόβλημα στους άλλους?

Ρε παιδιά βοηθήστε με λιγο. Είομαι καλά ή τρελάθηκα περισσότερο?
Παίρνω εδώ και 6 μέρες solben 20mg με αυξανόμενη σταδιακά δόση. 2(μέρες) x1/4(του χαπιου), 3x1/2 και 2x1. Συμβαίνουν περιέργα. Προχτές το πρωί άρχισα να νοιώθω καλύτερα σχετικά. Σκέφτηκα να βρω και να βγω για καφε με εναν πρωην (4 χρόνια πριν ιστορια). Μετα μίολησα σε μια φίλη που είχα ν τησ μιλησω 6 μηνες, με επιασε πανικος για να μην βγουμε εξω οποτε συμφωνησε να μεινουμε σπιτι της, πηρα εκει το χαπι, με επιασε υπνηλια απιστευτη, μετα γυρισα σπίτι, αρκετα καλα, επεσα για υπνο. Ξυπνησα ακομα πιο χαρουμενη χτες. Χτες ευφορια τρελη, λες και η καταθλιψαρα που ειχα δεν υπηρχε, τρελα κεφια λεμε, υπερκινητικοτητα απιστευτη.., δε μπορω να κατσω σε ενα σημειο, το ποδι πανω κατω ολη την ωρα, το κεφαλι μου βομβαρδιζεται απο σκεψεις, ειπα σε μια φιλη που φιλοξενω τα βραδι που ηρθε, σηκω παμε τωρα να πιουμε, να παρουμε ναρκωτικα, να κανουμε οργια, να παμε να ριξουμε αυγα σε αστυνομικο τμημα, να παμε να βαψουμε τοιχους με σπρευ, Να παιξουμε ξυλο. Δε συμφωνησε, θυμωσα, σοπαστγηκα πολυ, θελω να βγω και να αρχισω να τρεχω , αρχισα να την πειραζω μεχρι να της σπασω τα νευρα.Σημερα παλι τα ιδια. Πηγα τραπεζα και κοντεψα να τρυπησω το πατωμα δεν αντεχα την αναμονη, φοραω και πουκαμισο γιατι ειχα κοπει τις προαλλες και νομιζα ολοι με κοιτανε. Αισθανομαι οτι μπορω να λυσω πολυ δυσκολα προβληματα, οποιασδηποτε φυσης η να κανω κατι πολυ δυσκολο, που δε θα μπορουσα αλλες μερες, ενω δε μπορω να συγκεντρωθω σε τιποτα παντελως. Θελω να βγω εξω και να κανω οτι ναναι. Σημερα μου ηρθε παλι να παω να παρω κιθαρα, θελω ναρκωτικα και αλκοολ. Μπηκα βγηκα 3 φορες στο σπιτι για να παω σουπερ μαρκετ γιατι ξεχναγα και απο κατι. Τελικα βγηκα και ειχα ξεκουμπωτο το παντελονι (ευτυχως δε φαινοταν). Με πηρε η μανα μου και επειδη μου ειπε ενα πραγμα 2 φορες εκνευριστικα απιστευτα πολυ, και αρχισα να φωναζω. Θελω να βγω εξω με πολυ κοσμο που ποτε δεν το κανω αυτο, παντα λειτουργω αλλιως.
Και εκει που ειχα μπει σε καλο δρομο διατροφης για να παρω κιλα εδω και μια βδομαδα, τωρα παει και η ορεξη μου...
Αντε να δουμε τι θα δουμε και αποψε.Τι φρενιτιδα ειναι αυτη? Ενω απο τη μεθοριακη θα κολαγα να κανω πραγματα με αλλους , τωρα μπορω να κανω τα παντα, ετσι νιωθω. Αρχισα να πινω, επειδη δεν μπορουσα να βρω τιποτα αλλο. Ετσι λειτουργουν τα χαπια? Γιατι μου φαινομαι και χαιρομαι πολυ χαρουμενη αλλα και πολυ αλλοπροσαλη...

μην αγχωνεσαι κουκλα μολισ εκανεσ μανια απο τα αντικαταθλιπτικα μια χαρα εισαι

η προσπαθεια με το ψυχιατρο ειναι η αρχη σου δεν ειναι το τελοσ σου βασιζεσαι στα κοινωνικα στερεοτυπα που λενε οτι οι τρελοι δεν εχουν ζωη κλπ σε πληροφορω οτι διπλα σου υπαρχουν χιλιαδεσ τρελλοι που παιρνουν τα φαρμακα τουσ και ειναι μια χαρα
οταν λεμε θα παρεισ το πτυχιο σου ενοουμε οτι θα εισαι πιο ωριμη απο πριν κ πιο μεστη κ αυτο απο μονο του ειναι μια πολυ μεγαλη αμυνα αλλα εγω σε βλεπω τα μυαλα σου ειναι στα κεραμιδια κ ετσι δε θα την κανεισ την προσπαθεια και θα γινεισ αιωνια φοιτητρια
ποσο χρονων εισαι;

Quote:

---

Originally Posted by elis

μην αγχωνεσαι κουκλα μολισ εκανεσ μανια απο τα αντικαταθλιπτικα μια χαρα εισαι

---

Μανία ε..?! Περιγράφει πολύ καλά αυτό που νιώθω αυτη η λεξη.. Χτες τα ιδια και χειροτερα..
Το χω ξαναπάθει στο παρελθον. Ίσως οχι ομως τοοοσο έντονα. Θυμαμαι τις τελευταιες 1-2 φορες μεσα σε 4 χρονια... αλλα δεν επαιρνα χαπια τοτε τπτ. Ελπιζω να μην ειναι μια απο τα ιδια γιατι μετα απο καποιο καιρο η διαθεση πεφτει κατακορυφα. Αυτό με εκνευριζει ακομα περισσοτερο.

Quote:

---

Originally Posted by elis

η προσπαθεια με το ψυχιατρο ειναι η αρχη σου δεν ειναι το τελοσ σου βασιζεσαι στα κοινωνικα στερεοτυπα που λενε οτι οι τρελοι δεν εχουν ζωη κλπ σε πληροφορω οτι διπλα σου υπαρχουν χιλιαδεσ τρελλοι που παιρνουν τα φαρμακα τουσ και ειναι μια χαρα
οταν λεμε θα παρεισ το πτυχιο σου ενοουμε οτι θα εισαι πιο ωριμη απο πριν κ πιο μεστη κ αυτο απο μονο του ειναι μια πολυ μεγαλη αμυνα αλλα εγω σε βλεπω τα μυαλα σου ειναι στα κεραμιδια κ ετσι δε θα την κανεισ την προσπαθεια και θα γινεισ αιωνια φοιτητρια
ποσο χρονων εισαι;

---

Αυτο προσπαθω να κανω.. το τελος αρχη, αλλα με καποιον ειδικο παρεα αυτη τη φορα αφου αποτυγχανω μονη μου. Για τη ωρα προσπαθω να πειθω τον ευατο μου, να συνεχισω να ακουω το γιατρο και να πηγαινω, γιατι ωρες ωρες τον εκμηδενιζω κι αυτον.. οπως κανω με ολα
Γιατι πιστευεις θα μεινω "αιωνια"?
Ειμαι 25

Δε γινεται να ειμαι σε μια φυσιολογικη διαθεση για πολυ καιρο? Ειτε για αλλους ειτε απο μονη μου η θα μαι στα πατωματα ή θα πεταω στα συνεφφα. Το ενδιαμεσο θελω.

Μήπως πρέπει να σταματήσω τα χάπια αφου μου φερνουν αυτο το πραγμα?

Και σλήμερα παλι καταθλιψη.. δεν την παλευω αλλο ετσι