Φυσιολογική συμπεριφορά ή ναρκισισμός?
Γεια σας και πάλι. Θέλω να σας αναλύσω το προφίλ του ανθρωπου με τον οποίο είμαστε μαζί εδώ και 2 σχεδόν χρόνια και θα ήθελα να ξέρω αν όλα αυτά που θα σας πω σας φαίνονται φυσιολογικά ή όχι.
Πρόκειται για εναν άνθρωπο ο οποίος τον πρώτο καιρό ήταν ιδιαίτερα συμπαθής, ήρεμος και λογικός ενώ σχετικά γρήγορα και μετά απο βιαστική μας συγκατοικηση μου αποκάλυψε ένα χαρακτήρα διαφορετικό και αλλόκοτο.
Είναι άνθρωπος που δεν παραδέχεται τα λάθη του και ξεκινάω απο κει γιατι το θεωρώ βασικό χαρακτηριστικό.
Για παράδειγμα όταν κατα τύχη (πιστέψτε με ) επεσα επάνω σε ένα μηνυμα που έστειλε σε μια πρώην του (τι κάνεις? εισαι καλά?) αθώο μεν αλλα με πειραξε και προσπάθησα να το συζητήσω μαζί του εκείνος θυμωσε, άρχισε να φωνάζει μέχρι που έφτασε σε σημείο να φέρνει στο προσκύνιο δικά μου ψεγάδια (πχ εχτες εσύ δεν εβγαλες βόλτα το σκύλο που σου ζήτησα) για να με κατηγορήσει.
Γενικά και ενώ εγώ ειμαι της ήρεμης διαπραγματευσης εκείνος δεν δέχεται κανένας να του πει πως κάτι είναι στραβό ή πως σε κάτι είναι λάθος. Θεωρεί πως ποτέ του δεν έχει φταίξει σε τιποτα στη ζωή του και πως κάνει τα πάντα σωστά,και αν χρειαστεί να τεκμηριώσει την απόλυτη άποψή του για κάτι θα το κάνει λέγοντας ότι μπορείτε να φανταστείτε ακόμα κι αυτά που λέει είναι άσχετα του θέματος.
Φυσικά δεν σε αφήνει να μιλήσεις και συχνά αντί για διάλογο εκείνος κάνει μονόλογο και μάλιστα έντονο. Αν δε, πάρει και φόρα λέει τόσο πολλά σαν χείμαρρος τα οποία αφήνουν το συνομιλητή του με το στόμα ανοιχτο.
Όταν κάποιος τον κατηγορίσει για άσχημη συμπεριφορά εκείνος προβάλει το επιχείρημα στον κατήγορο. Πχ είσαι εγωιστής. - Καθόλου δεν ειμαι αντιθέτως εσύ εισαι εγωίστρια ή Δεν συμπεριφέρεσαι ευγενικά-Λάθος, ειμαι πολύ ευγενής αντιθέτως με σένα.
Προβάλει δηλαδή το πρόβλημα στον άλλο.
Εχει την τάση να μεγαλοποιεί τα πράγματα και να κάνει την λεγόμενη τρίχα τριχιά (πχ μπορεις σε παρακαλώ να κάνεις αυτή τη δουλείά που σου ζήτησα? - Αμάν ρε Αθηνά. Κάθε μέρα ακούω το ίδιο πράγμα απο σενα. Δεν λες ποτέ τίποτα άλλο...κουράστικα. Εχει κολλήσει η βελόνα.
Ακόμα κι αν είναι η πρώτη φορά που λεω κάτι.
Δεν κάνει απολύτως τιποτα για τους άλλους (ακόμα και αν κρυώνω δεν θα πάει να μου φέρει μια ζακέτα) ενώ αντίθετα εκείνος έχει την απαίτηση όλα και όλοι να γυρίζουν γύρω απο αυτόν.
Έχει την αίσθηση (ή μαλλον την ψευδαίσθηση) πως ότι λέει εκείνος είναι σωστό και ότι κάνουν οι άλλοι είναι λάθος.
Για παράδειγμα παιζαμε θυμάμαι ένα ιντερνετικό παιχνίδι στρατηγικής και είμασταν μέλη μιας μεγαλης συμμαχίας. Ε λοιπόν μέσα σε μόλις 3 μηνες κατάφερε να κάνει 21 μέλη να τρελαθούν και να ψηφίσουν να βγει εκτος συμμαχίας μιας και δεν άντεχαν την ηγετική και εγωπαθή συμπεριφορά του.
Σε μία συζήτηση, αν κάνεις το λάθος κι έχεις αντίθετη αποψη απο τη δική του ή ακόμα κι αν για κάτι έχεις απόλυτο δίκιο και θες να το διεκδικήσεις δεν πρόκειται πιστέψτε με, να το βρεις ποτέ. Μιας και αυτό που θα κάνει είναι να λέει τα πράγματα όπως θέλει, να λέει ότι θέλει, χωρίς να σε αφήνει να μιλάς και με πολύ έντονο ύφος. Με λίγα λόγια και για να αφομειώσετε αυτό που θέλω να σας πω είναι πως ακόμα και να τρακάρει επάνω σε δέντρο θα φταίει το δέντρο που φύτρωσε εκεί.
Προσέχει μόνο τον εαυτό του και φαίνεται πως και μόνον αυτόν αγαπά.
Η προηγούμενη σχέση του ήταν διάρκειας 8 χρόνια με μια γυναίκα λίγο μειωμένης νοημοσύνης, οκνυρή και άβουλη την οποία δυστυχώς είχε κάνει τάρανδο πηγαίνοντας ή κάνοντας ελ. σχέσεις με διάφορες γυναίκες και με τρόπους και ψέματα αλά James Bond για να μην καταλάβει κάτι η κακομοιρα η πρώην του. Βέβαια η σχέση τους τελείωσε με τρόπο άδοξο που του ήρθε σαν κεραμίδα στο κεφάλι μιας και η κοπελιτσα τον άφησε για κάποιον αλλο και εκείνου του στοιχισε αρκετά. Του πλήγωσε κατά κάποιο τρόπο τον εγωισμό. Και απο τότε όπως μου αποκάλυψε τον καιρό που εγώ κι αυτός είμασταν φίλοι, πως είδε τη ζωή με άλλο μάτι και ωρίμασε αρκετά κόβοντας τις κρεπάλες και τον ανέντιμο τρόπο ζωής. Οσο κι αν εγώ κατα βάθος αμφιβάλω η αλήθεια είναι πως όσο καιρό ειμαστε μαζί δεν έχει κουνήσει ρουπι εκτος απο το να παει για δουλειά και γυμναστήριο αλλα το κατα πόσο άλλαξε να σας πω την αλήθεια ποσώς με νοιαζει μιας και η ψυχολογία μου δεν ειναι σε θέση να ζηλευει ή να ψάχνεται. Το ζητούμενο είναι όμως το κατα πόσο σας φαίνεται φυσιολογική η συμπεριφορά που σας περιγράφω κι αν την έχετε συνατήσει ξανά σε ανθρώπους μιας και για μένα είναι η πρώτη φορά που συναντώ ένα τέτοιο χαρακτήρα.
Σας ευχαριστώ
