απόγνωση

Ο ειδικός μπορεί να με βοηθήσει να μην ζηλεύω?

ή να αυτοκτονήσω

δεν το αντεχω να βασανίζομαι έτσι

ζηλεύω πολύ το φίλο μου και όλο τσακκωνόμαστε και αυτός με φονάζει άρρωστη....δεν μπορώ άλλο ...θέλω μια λύση :(

Κάλλια,
μας ρωτάς αν πρέπει να αυτοκτονήσεις?

Ο καλύτερος σύμμαχος του θεραπευτή είναι η θέληση του ίδιου του ασθενή/πελάτη να πάει ένα βήμα παρακάτω. Αν όντως θέλεις να απαλλαγείς από τη ζήλεια σου, μπορείς με την κατάλληλη βοήθεια και προσπάθεια να το πετύχεις.
Στον θεραπευτή που θα απευθυνθείς, συζήτησε σε παρακαλώ και τις ιδέες περί αυτοκτονίας. Οταν σε μια μηχανή, το ένα γρανάζι θέλει να σταματήσει να λειτουργεί, τότε πως να κινηθούν τα υπόλοιπα γρανάζια?

δεν μπορω να την καταλαβω αφτην τη μανια με τη ζηλια, δεν εχω ζηλεψει ποτε
sorry kallia, αλα σιγουρα υπαρχει βοηθεια ειναι ευκολο προβλημα πιστευω

καθόλου εύκολο....είναι ένα απο τα χειρότερα προβλήματα μέσα σε ένα ζευγάρι και γενικά με τους ανθρώπους γύρο σου .... είναι στοιχείο του χαρακτήρα σου που το είχες και δεν γιατρεύεται με τπτ (γνώμη μου)....άλλο να σου έρθει μια κατάθλιψη μετά και άλλο να το φέρνεις μαζί σου στα κύτταρά σου. :(

καλλια μια συμβουλη πριν πας σε ειδικό, προσπαθησε να το ξεχασεις μη το σκεφτεσε, και κανε αλα πραματα....

για παράδειγμα σαν χτες είμασταν παρεα 4 ατομα σε καφε και μιλουσαμε γελούσαμε ...και ξαφνικά βλεπω τον φίλο μου σιωπηλό για αρκετή ώρα και λέω τώρα τι έχει και προσπαθούσα να καταλάβω και τον είδα να κοιτάει μια απέναντι και να βλέπω αυτής τα μάτια να τον κοιτάνε συνέχεια...λέω τι ΄διάολο συμβαίνει΄...πάλι τα ίδια...και κατέβασα μούτρα και του το είπα όταν φεύγαμε και άρχιζε και φώναζε ότι είμαι άρρωστη και εγώ του φώναξα είσαι ανόμαλος κλπ κλπ....και γιαυτό είμαι συγχισμένη ...ποιος φταίει σαυτη τη περιπτωση

τί σημασια εχει για σενα να σου πουμε ποιος εχει δικιο στην χθεσινη περιπτωση?

kallia, η ζήλια γιατι να μην ξεπερνιεται?θεωρεις οτι έχει επαφή με τα γεγονοτα? εννοω, καταλαβαινεις οτι χάνεις τη μπάλα? οτι τυφλώνεσαι?

τη ζηλια δεν στη βγάζει ο συγκεκριμενος ανθρωπος. ειναι δικο σου θέμα. κ με άλλον να σουν πάλι την ιδια συμπεριφορα θα εβγαζες....οσο για το ανωμαλος...γιατί το ειπες?

εγω θυμώνω γιαυτα που κάνει...γιατι να κάθετε με τις ώρες και να βλέπει μια κοπέλα που κάθετε απέναντι και να μην μιλάει και εγώ να είμαι δίπλα του και να τον καμαρώνω?

ειπα ανώμαλος γιατί είναι....το είπε και ο ίδιος εξάλλου...αρα αυτό είναι 100% σίγουρο...

η ζήλια δεν ξεπερνιέται ....έχεις κανενα φίλο που το ξεπέρασε? πες του να μου πει το τρόπο....δεν νομιζω...δεν είναι το ίδιο με το να πεις δεν θα ασχοληθώ με το δεν θα ζηλέψω...

kallia αν μου επιτρέπεις πώς εισαι τόσο κάθετη? τόσο σίγουρη οτι δεν ξεπερνιέται? η ζήλια δεν ειναι αποκομμενο χαρακτηριστικο....ειναι αποτέλεσμα κάποιων συμπλεγμάτων, απο τα οποια πρεπει να απαλλαγεις για να νιωσεις εσυ πιο ομορφα. κ απελευθερωμενη!

οσο για τον τρόπο τί νομιζεις οτι ειναι? συνταγη κεικ να σου πω 1. χτυπας τα αυγά 2. προσθέτεις τη ζάχαρη......

αυτο για το επειδή σου το πε πως ειναι ανωμαλος ειναι και 100% σίγουρο είναι πολύ αστειο:))))

είναι σου λέω τον ζω εδώ και ένα χρόνο σχεδόν και τον ξέρω...και μου είπε ότι με διάλεξε για σύντροφό του επειδή κάνω κάλό σεξ...:P αν δεν εκανα τέλειο δεν θα ήταν μαζί μου τωρα.:P

και τοτε εσυ γιατι μενεις μαζί του? με εναν που θεωρεις ανωμαλο?

Αυτό θα ρωτούσα κι εγώ...Γιατί μένεις μαζί του?Σου φτάνει δηλαδή να είσαι με κάποιον που σου λέει ότι σε θέλει μόνο για το σεξ?

δεν μένει μαζι μου ΜΟΝΟ γιαυτό....

του αρέσω γενικά, αλλα ΚΑΙ για αυτό.....

Αν ήξερα απο την αρχή ότι θα ήταν έτσι μπορεί και να μην τον έπερνα στα σοβαρα την σχέση μας...μπορεί και να βιαστήκαμε ....έχει 2 σαββατα που αραβωνιαστήκαμε αλλα τωρα είμαι φουλ ερωτευμένη και δεν μπορω να με φανταστώ χωρίς αυτόν...ούτε αυτός..μου το λέει συχνά ότι δεν θέλει να με χάσει.....και λέω απο μέσα μου \"ε τοτε γιατι το κάνει?\" τωρά πολλές φορές προσπαθησα να συμβιβαστώ να μην ασχολούμε.....αλλά δεν μπορώ να τον βλέπω να κοιτά....νευριάζω...

κοιττα το τελευταιο μήνυμα σου. αυτο που μόλις μας έγραψες. κ κοιττα κ προηγουμενο. ειναι σαν να περιγραφεις αλλες σχέσεις. δεν εχει καμια σχεση το ενα με το άλλο. το βλεπεις?

να σου πω την αλήθεια μερικές φορες ούτε εγώ δεν καταλάβω τι λέω

κάποτε λέω έτσι και κάποτε αλλιώς...

γιατί άραγε?

αυτο σου λεω! πρεπει να δεις τί γινεται...βλεπεις ενα κομματι μονο. τη ζηλεια.αλλα δεν ειναι αυτο μονο....

τι αλλο να συμβαίνει? δεν ξερω

ισως να με έμαθε να τον ξέρω σαν ανώμαλο και να μου μπαίνουν οι ιδέες με αυτό τον τρόπο και γιαυτό να ζηλεύω?

δεν μπορει να εχεις ή να περιμενεις έτοιμες απαντησεις....δεν υπάρχουν μεντιουμ εδώ να σου πουν τί έχεις:))...άλλωστε κανεις δεν ξέρει!πρεπει να δουλεψεις με τον εαυτο σου, να δεις μέσα σου. τους φόβους σου, πώς σε οδηγουν να συμπεριφέρεσαι στον ιδιο σου τον εαυτο πρωτα απο ολα κ μετα στους άλλους...Αυτά δεν γίνονται αυτοματα, ουτε εύκολα. ειναι ομως μια διεργασια που κατά την ταπεινή μου γνωμη αξιζει να την κάνεις...

αρα επιμένεις ότι ξεπερνιέται η ζήλια?

Φ Υ Σ Ι Κ Α , ΑΝ ΘΕΣ!

θελωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω ωωωωω :P

ε, τοτε κανε κάτι....κριμα δεν ειναι να τρώγεσαι μια ζωή με τις σάρκες σου?

ψες μου είπε \"δεν θέλω να σε χάσω,, ούτε να με απατήσεις...θέλω απο σήμερα να αρχίσουμε μια νέα αρχή... κι εγω ζηλεύω κι εσυ ζηλεύεις..και πρέπει να το σταματήσουμε και να είμαστε πάντα χαμογελαστοί...\" ενταξει του λέω και δώσαμε υπόσχεση ότι απο σήμερα δεν θα προκαλούμε ο ένας στον αλλο ζήλια...και θα μου δίνει συνέχεια σημασία θα μου μιλάει όταν είμαστε με κόσμο για να μην νομιζω ότι βλέπει αλλού..

πρεπει ο ενας να εχει εμπιστοσυνη στον αλλο αλλιως δεν γινετε δουλεια

εσυ δηλαδη θες να μου πεις οτι δεν κοιτας αλλους ... ετσι να πεσει το ματι σου ρε παιδι μου ... και επειδη κοιταξε τι εγινε ?


ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ

;)

έχεις το λόγο μου απο τον καιρο που τον γνώρισα ήταν σαν και δεν υπήρχαν άλλοι άντρες στον κόσμο....ούτε κοίταζα ούτε με ένοιαζε ούτε θυμόμουν ότι υπάρχουν άλλοι δίπλα μου μέχρι και τώρα, αφοσιώθηκα σαυτόν, γιαυτό μου την δίνει όταν αυτός ασχολείται...

βρε καλλια, πραγματικά πιστεύεις οτι επειδή υποσχεθήκατε ο ενας στον άλλο να μην κανει σκηνές ζηλοτυπίας δεν θα ξαναγίνει?

και κάτι ακομα, πολλές φορές για να ζηλέψω δεν χρειάζεται να μου το προκαλέσει ο άλλος...μπορώ μια χαρά να το προκαλέσω η ιδια στον εαυτό μου.

αυτός καθημερινά μπορεί να πει σαν αστείο κάτι για να με κάνει να ζηλέψω....μπορεί να μου πει ας πουμε...\"σήμερα που πήγαμε στο εξοχικό είχαμε και 2 δύμετρες μαζί μας\" π.χ.
περισσότερο το κάνει για να κολληθώ πάνω του πιστέυω...όπως λέει και το τραγούδι \"παίξτω και λιγάκι αδιαφορος να της έρθει έρωτας παράφορος. ;)

\"αυτός καθημερινά μπορεί να πει σαν αστείο κάτι για να με κάνει να ζηλέψω....μπορεί να μου πει ας πουμε...\"σήμερα που πήγαμε στο εξοχικό είχαμε και 2 δύμετρες μαζί μας\" π.χ.
περισσότερο το κάνει για να κολληθώ πάνω του πιστέυω...όπως λέει και το τραγούδι \"παίξτω και λιγάκι αδιαφορος να της έρθει έρωτας παράφορος. ;) \"

Έχεις σκεφτεί ποτέ πως ίσως και αυτός να σε προκαλεί με τον τρόπο του θέλοντας να τονώσει την αυτοπεπoίθησή του;Πρέπει να έχεις πάντα υπ\' όψη σου τα πράγματα που προσφέρεις εσύ σ\' αυτόν και αν θα ήταν αρκετά έξυπνος ούτως ώστε να τα διατηρήσει. Ζηλεύοντας κάποιον δεν εμποδίζουμε την απιστία, μάλλον περισσότερο οδηγούμε σ΄αυτή.Ακόμα και με γνώμονα αυτό στο μυαλό σου, μπορείς σταδιακά να περιορίζεις τις σκηνές. Ξέρεις πως μόνο κακό κάνουν στη σχέση σου, σωστά;Γιατί εσύ η ίδια να είσαι υπεύθυνη με τη συμπεριφορά σου για κάτι τέτοιο;Και, πίστεψε με, κορίτσι μου, αν ο άλλος θέλει να \"στην κάνει\", θα το κάνει και κλειδωμένος σε κλουβί! Γι\' αυτό, λοιπόν μη δηλητηριάζεις τις όμορφες στιγμές που μπορείς να περάσεις με έναν άνθρωπο.

Απ\'τα λίγα που διάβασα κατάλαβα ότι η Κάλια ζηλεύει κάπως παραπάνω απ\'όσα λέει και ότι ο φίλος της πυροδοτεί την ζήλεια της.....Γιατί λοιπόν Κάλια δεν βρίσκεις κάποιον που θα σου δημιουργεί περισσότερη ασφάλεια;;Αν έχεις το πρόβλημα και με την στάση του στο ενισχύει ο άλλος πώς θα το ξεπεράσεις;;;Και εν τέλει αν σκεφτείς και διαφορετικά μπορεί χτες να ήταν με δύο δίμετρες καλλονές αλλά παραμένει μαζί σου και δεν είναι με τις καλλονές....Την επόμενη φορά απαξίωσέ το λιγάκι στυλ \"Ε,και εμένα τι μου το λες;\"

Αυτός ξέρει ότι ζηλεύω και μου δυναμώνει το αίσθημα αυτό νομίζοντας ότι ετσι θα με κάνει να τον θέλω πιο πολύ...
Δεν θέλω ούτε να χωρίσω ούτε να τον χάσω, τον αγαπώ .
Πρόσφατα αραβωνιαστικαμε και δεν θέλω ούτε τη μαμα μου να την στεναχωρήσω γιατι κι αυτή τράβηξε πολλα...ειναι κι αυτη χωρισμενη πρόσφατα...Εγω το μόνο που προσπαθω να λύσω αυτό το πρόβλημα...μέχρι τώρα δεν τα καταφερα αλλα θα συνεχίσω....
Τα συζητήσαμε πολλές φορές και μου είπε ότι δεν ασχολείτε αλλα εγω γιατι να τον βλέπω ότι ασχολείτε και να με βγάζει εμενα ότι ολα τα φαντάζομαι και ότι είναι όλα στο νου μου? :(

Κάποτε προσπαθώ να του κάνω αντίπινα να δω πως θα αντιδράσει
και βλέπω κάποιον συνέχεια και μου αρχίζει....\"ξεκόλα,,,,ξεκόλα\" και του λέω όταν θα ξεκολήσεις κι εσυ θα ξεκολλήσω κι εγω...εντάξει μου λέει εγώ δεν ασχολούμε....και σταματάει...την αλλη μερα παλι τα ιδια :p

φαυλος κύκλος δλδ...αν το χεις κ το πυροδοτει κ ο άλλος. οι ευθυνες ειναι μοιρασμενες. ανελαβε τις δικες σου. οσο νωριτερα τοσο καλυτερα!

Πωπωωωω.... εμένα μου την δίνει αν δω τον άλλον που με συνοδεύει να κοιτάει άλλη γκόμενα.... όχι να το κάνει συνέχεια και επίτηδες...θα είχε φάει πόδι....
Παλιά τα είχα με ένα παιδί που το έκανε αυτό μια φορά...είμασταν έξω με φίλους του..τον παράτησα , πήρα ταξί και έφυγα.... δεν το ξαναέκανε απο τότε.Το έχεις δοκιμάσει αυτό? Αλλά αν ο άλλος δεν παίρνει απο λόγια... αφού του λες ότι τον ενοχλεί κι αυτός συνεχίζει...δεν πρόκειται να κοπεί.

εμενα μενει σπιτι μου ...πως θα φύγω?
βρείτε μου κάτι να του κάνει να χεστεί πάνω του να μην το ξανακάνει

Δεν θα φύγεις εσύ,διώξτον αυτόν από το σπίτι σου αν σου ξανακάνει κάτι τέτοιο.Πες του ότι δεν μπορείς να το ανεχτείς άλλο αυτό οπότε να φύγει.Ισως έτσι να καταλάβει ότι η συμπεριφορά του είναι λάθος και να αλλάξει αν δει ότι σε χάνει.Αν βέβαια σ\'αγαπάει πραγματικά.Γιατί με τις ίδιες συζητήσεις και υποσχέσεις που κρατάνε μία μέρα δεν βλέπω να γίνεται τίποτα.Μάλλον σε θεωρεί δεδομένη και δεν δίνει και πολύ σημασία σ\'αυτά.

χθες συζητούσαμε το θέμα με τον γαμπρό μου και ήταν και ο άραβωνιαστικός μου εκει ο Β. του είπαμε το πρόβλημα μας και μας μιλούσε για καμια ώρα περίπου. Και τι δεν μας είπε....τωρα να δουμε αν αλλάξει τπτ...πάντως όταν του μιλούσε τον κατάλαβα ότι έφταιγε και δεν μιλούσε πολύ...ήταν κατσουφιασμένος....ελπίζω να αλλάξει....μου είπε και ο γαμπρός μου ότι φταίει ΚΑΙ αυτός...γιατι που του έλεγα ότι βλέπει μ λέει είναι επειδή ζηλεύεις ...

Είναι και δικό μας θέμα είναι και τι σου βγάζει ο άλλος. Για παράδειγμα σε μία σχέση μου δεν ζήλευα καθόλου. Ήταν ο τρόπος που φερόταν η κοπέλα το τι έκανε, τι έλεγε... Δεν υπήρχε λόγος ζήλειας. Εκείνη όμως εμένα με είχε ξεκάνει με τη ζήλεια της. Ένα μήνυμα να ερχόταν το βράδι στο κινητό γινόταν θέμα. Αν με πλησίαζε καμία, το δρόμο να ρωτήσει, έπεφτε να τη φάει. Και παρά τη ζήλεια της που μου την είχε εξομολογηθεί, ότι δυστυχώς ζηλεύει πάρα πολύ, εγώ δεν ζήλευα καθόλου. Έκανα και πράγματα για να απαλύνω αυτή τη ζήλεια αλλά κάπου οι αντιδράσεις της ήταν τόσο οριακές που.. τέλος πάντων.
Σε άλλη μου σχέση επίσης. Καμία ζήλεια αλλά εκεί ήταν εκατέρωθεν. Κι αν υπήρχε οι περιπτώσεις ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού κι ήταν χαζές, παιδικές και άνευ λόγου. Αυτή ήταν κι η πιο ισότιμη, ισορροπημένη σχέση (άνετα με έβλεπα παντρεμένο αν κι εγώ έφυγα τελικά - αλλά στερνή μου γνώση) και λυπάμαι που τελείωσε. Επίσης ήταν κι η πιο μακροχρόνια. Για τις δύο αυτές κοπέλες έχω κλάψει. Αν αυτό σημαίνει κάτι. Οι πιο βαθειές. Οι πιο ουσιαστικές.

Σε άλλη σχέση μου η κοπέλα ζήλευε αλλά έκανε το παν να μην το δείξει. Όμως η ζήλεια φέρνει ζήλεια και έτσι κατέληξα κι εγώ να ζηλεύω. (κακό συναίσθημα). Με τη συγκεκριμένη νόμιζα ότι δεν έχουμε μέλλον έτσι κι αλλιώς αλλά έγινε τελικά μία πολύ έντονη σχέση. Με πολύ άγχος, τρομερές προσπάθειες να σωθεί κτλ Τελικά κρατήσαμε μια αξιοπρέπεια εν τέλει.
Σε άλλη σχέση μου μιλάμε για μία κοπέλα η οποία διατίνονταν ότι απλά δεν ζηλεύει. Αυτό που έκανε ήταν ότι ζήλευε αλλά θεωρούσε πολύ μπας κλας να το δείξει με αποτέλεσμα να γίνεται κακή κι απότομη μαζί μου και μετά με συγκεκριμένο σκοπό να κάνει τα πάντα για να ζηλέψω. Κι όταν είδε ότι τσιμπούσα κι όλας μου άλλαξε τα φώτα. Βέβαια έφυγα. Ξενέρωσα. Αφότου της άλλαξα και τα φώτα. Ηλεκτρολόγοι είχαμε γίνει. Αξιοπρέπεια μηδέν εκατέρωθεν. Γουρούνια!

Ότι όλοι μας έχουμε μια προδιάθεση έχουμε. Αλλά είναι και τι σου βγάζει ο άλλος. Όχι μόνο από θέμα ζήλειας. Γενικότερα.

Νομίζω ότι γενικά, αν αισθάνεσαι καλά σε μία σχέση, δεν πρόκειται να ζηλέψεις. Η ζήλεια έχει να κάνει με πολλά, με κακώς εννοούμενη κτητικότητα, με αίσθημα ότι δεν τον φτάνω/δεν την φτάνω, με προσωπικές ανασφάλειες του καθενός, με προηγούμενα \"παραδείγματα\"... Με το αν ο άλλος/η μας θέλει πραγματικά.... Αλλά αντανακλά την ποιότητα μιας σχέσης. Βέβαια υπάρχουν κι εκείνοι που και στην τέλεια σχέση να είναι θα ζηλέψουν και θα την κάνουν κομμάτια. Γενικά πάντως είναι ένα κακό, επιζήμιο αίσθημα. Κι ίσως η μόνη απάντηση να είναι να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου ούτως ή άλλως και εάν υπάρχει πρόβλημα, να το μιλάς, όμορφα κι ωραία να δεις αν λύνεται.

Τέλος, κατά την άποψη μου, τίποτα δεν μιλάει δυνατότερα από την αίσθηση ότι δεν σε έχω ανάγκη και φεύγω ανά πάσα στιγμή. Αν μένω είναι επειδή το θέλω.
Ξέρεις που μπορεί να καταλήξεις; Να μισήσεις τελικά τον ίδιο σου τον εαυτό για τις παραχωρήσεις που κάνεις. Αύριο, ο αραβωνιαστικός σου, σου λέει γειά. Τα έμπλεξα με άλλη. Εσύ τι θα κάνεις; Θα μείνεις μόνη σου με τις υποχωρήσεις σου τις οποίες δεν ήθελες να κάνεις. Και θα σε πιάσει μια οργή μεγάλη, απέναντι στον εαυτό σου. Εκτός αν είσαι στη φάση του βαράτε με κι ας κλαίω. Εντάξει. Αλλά αυτό είναι φάση και δεν διαρκεί. Δεν μπορείς να ζήσεις έτσι επ αόριστον.
Αν ο δικός σου κοιτάει συνέχεια μια άλλη όταν εσείς είσαστε μαζί παύει να έχει σημασία αν το κάνει επειδή τη γουστάρει ή επειδή θέλει να σε πικάρει. Η πράξη μετράει. Είναι προσβολή. Φεύγεις.

Σωστός ο Άλεξ...