Originally Posted by
hapydays
συμφωνω με τα περισσοτερα που λες αλλα εχω κ κατι αλλο..... εγω απο μικρη θυμαμαι τν εαυτο μου να φοβαται... παντα κ κατι διαφορετικο!απλα δν γινοταν εμμονη γιατι η σκεψη ηταν καθαρη! ασυναισθητα γινοταν φοβος...ωσπου εζησα τν απολυτο φοβο κ εγκατασταθηκε στη ζωη μου μονιμοτερα! μια απειλη ενωθα, αλλα απο που?,
οντως ζουμε στν μικροκοσμο μας! τωρα κ να θελουμε να γινουμε 12 δν γινετε δν μας επιτρεπουν οι συνθηκες που εμεις εχουμε δημιουργησει... αυτο το αγχος κ το βαρος στο στηθος δν το ειχες απο παιδι? εγω παντα ενιωθα ελατωματικη... κ να σου πω να γελασεις? καθε φορα που περνουσαμε με τους γονεις μου εξω απο ενα συγκεκριμενο ψυχιατρειο παντα το κοιταζα κ σκεφτομουν οτι μια μερα εδω θα καταληξω...δν ξερω γιατι! καταλαβαινα οτι κατι δν παει καλα...ωσπου μια μερα το ξεστομισα!παιδι ημουν,γυμνασιο...ισως!!! ειδα τη μητερα μου να με κοιταει με γουρλωμενα ματια!!! γιατι το λες αυτο μια χαρα κοριτσι μου ειπε? κ εμεινε εκει.. να το θυμαται λες? βεβαια δν κατεληξα εκει αλλα θελω να πω πως υπηρχε παντα ενα θεματακι...
129 εγω!!! σου ριχνω!!! χαχαχα ειμαι ακομα πιο "αρπαγμενη"!!!