Σήμερα δεν κοιμάται κανείς....
Σήμερα δεν κοιμάται κανείς... Σήμερα καίγεται η Ελλάδα μας... Σήμερα νιώθουμε πιο έντονα την ευθύνη.. Σήμερα αναρωτιόμαστε ποιοι είμαστε,τι κάνουμε.. Ποιοί είμαστε εμείς "οι νέοι", εμείς που μεγαλωμένοι στην ασφάλεια μας ξεχάσαμε να γίνουμε άνθρωποι? Τι κάνουμε εμείς για όλα αυτά? Τι κάνουμε για το τέλμα που έχει επέλθει? Ποιούς ψηφίζουμε, ποιούς στηρίζουμε? Πώς πίνουμε καφέ, πως μπαίνουμε στα sites, πως πάμε διακοπές, πως πάμε στη σχολή μας? Πώς συνεχίζουμε? Πώς αποδεχόμαστε? Πώς ανεχόμαστε? Πώς ζούμε έτσι? Τι κάνουμε? Το "τέλος" έρχεται με ποικίλους τρόπους, όσο "τρελό" και αν ακούγεται αυτό. Έχουμε αψήφιστα αποδεχτεί τον όλεθρο και πορεύομαστε μαζί του. Σε όλα τα επίπεδα υστερούμε, σε όλα τα επίπεδα υποφέρουμε. Πώς δεχόμαστε να φέρουμε τα παιδιά μας σε αυτόν τον κόσμο? Μέσα μου καίγομαι και εγώ, έχω γεμίσει από θυμό που ξεχειλίζει. Η σημερινή κατάσταση πυροδοτεί τη θύμηση τόσων άλλων τραγικών καταστάσεων που έχει βιώσει αυτή η χώρα και ο κόσμος μας ολόκληρος! Η χαρά πάντα επισκιάζεται μόλις ανοίξεις την τηλεόραση, μόλις βγεις στον δρόμο. Προβληματισμός διάχυτος για το που πάμε... Κάτι πρέπει να κάνουμε. Όχι εσύ, όχι εγώ, αλλά ΕΜΕΙΣ!!!!!!!!!!! Ξεχάσμε να "ζούμε". Μπήκαμε όλοι μαζί στο "τρυπάκι" που μας έχουν επιβάλλει και στωικά το υπομένουμε. Είμαστε και εμείς υπεύθυνοι κάθε ένας από εμάς ξεχωριστά. Οι εικόνες μας χτυπάνε και εμείς βουβά δεχόμαστε τον πόνο. Όταν η κοινωνία μας καταρρέει, όταν κάθε αξία καταπατάται, όταν στο βωμό του συμφέροντος ξεχνάμε το καλό του συνόλου, όταν καταστρέφεται η ίδια μας η χώρα και εμείς μένουμε ανενεργοί ας μην αναρωτιόμαστε το ΓΙΑΤΙ. Πρόκειται για ΕΜΑΣ... Μιλάμε όλοι εμείς εδώ για θέματα ψυχικής υγείας. Πώς [img]null[/img]να είμαστε καλά ψυχικά στο περιβάλλον που ζούμε? Τι όραμα έχουμε όλοι εμείς? Για τί αγωνιούμε? Για τί παλεύουμε? Ποιό "εγώ" να προστατεύσουμε? ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ? Σήμερα δεν κοιμάται κανείς.....