Πώς να τους προστατεύσω απ' την οριακή μου?

Καλησπέρα σας.
Μόλις είδα τυχαία το forum και θεώρησα πως θα ήταν πολύ καλό βήμα να κάνω μια προσπάθεια .. ακόμα.
Είμαι 23 ετών και παρακολουθούμαι εδώ και 6 χρόνια απο ψυχίατρο, τα τελευταία 4 με συνέπεια.
Πριν λίγους μήνες μου αποκάλυψε -αν και το είχα ήδη αναγνωρίσει- οτι πάσχω απο Μεταιχμιακή / Οριακή / Δραματική Διαταραχή προσωπικότητας, με όλα τα συμπτώματα να έχουν υπάρξει στο ζενίθ τους. Ο λόγος που σας γράφω -πέραν του εγωκεντρισμού μου και της ανάγκης μου να ασχοληθεί κάποιος μαζί μου (όσο και αν με αντιπαθώ που έχω αυτήν την ανάγκη)- ήρθε αφού διάβασα το θέμα " Οριακή μου αγάπη", εδώ στο forum σας.
Το μέλος περιέγραφε με απίστευτη ακρίβεια και ειλικρίνεια το τι πέρασε δίπλα σε μια οριακή γυναίκα, πώς τον χειρίστηκε, πως του "μετέδωσε" το πρόβλημα, παρασιτώντας στον οργανισμό του. Η αλήθεια της γραφής του με αφόπλισε. Καθώς και απαντήσεις άλλων μελών, μέσα στις οποίες διάβασα " ας σχετιστούν με μια διαταραγμένη προσωπικότητα σαν τη δική τους".
6 χρόνια παλεύω με τον εαυτό μου, να τον αποδεχτώ, να αγαπήσω τη διαταραχή μου κι έτσι, αντι να τη σκοτώσω να την κατακτήσω και να τη διαχειριστώ προς όφελος μου -ειμαι στη σχολή καλών τεχνών και όλα τα ψυχικά μου πάθη με έχουν βοηθήσει στη δημιουργία μου τολμώ να πω, ίσως κιόλας να την γέννησαν-.
Το πρόβλημα είναι οτι έχω σαρώσει ψυχές στο διάβα μου για εξυγίανση, ειδικά τα χρόνια κατά τα οποία δεν είχα αντιληφθεί οτι νοσώ ψυχικά.
Διαβάζοντας πως βιώνει και αισθάνεται τη ζωή ένα ον που αγαπά έναν οριακό, αυτό που ήδη γνώριζα βρήκε της πραγματικές του διαστάσεις. Και τώρα τρόμαξα.
Κατέστρεψα φίλους και εραστές που τους βρήκα υγιής, την εικόνα τους για τον εαυτό τους, τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη ζωή, τα συναισθήματα, τους άλλαξα τους μόλυνα με τον ιό που τρώει εμένα, μη γνωρίζοντας φυσικά οτί εγώ έχω το πρόβλημα και όχι αυτοί. Τους θεοποίησα για να τους ρίξω στα Τάρταρα, και δυστυχώς απο παιδί ήμουν προικισμένη με μια ακλόνητη πειθώ, ένα δυνατό λέγειν, με επιχειρήματα και τεκμήρια για το κάθε τι. Αυτή η υπερανάλυση των όλων, ήταν και είναι ο τρόπος μου να καταλάβω και να γιατρέψω τη διαταραχή μου, μα αυτόματα, έγινε και το όπλο της διαταραχής μου εναντίον εμού και όσων με αγάπησαν με αυτήν. Αυτή η πειθώ διευκόλυνε την κατάσταση. Το συναίσθημα τον άλλων για μένα, -που πάντα κέρδιζα μέσα απο πράξεις και λόγια υπερβολής, υπερβολής τέτοιας που θάμπωνε και τρόμαζε αλλά δεν απωθούσε, αφού πάντα μπορούσα να την δίκαιο- λογήσω με ειλικρινά λογικά επιχειρήματα χωρίς ίχνος ψεύδους μέσα τους- σε συνδυασμό με το χάρισμα/κατάρα τους υποδούλωνε σε σχεδόν χρόνο dt. Εν τω μεταξύ, η επιλογές μου όσων αφορά το "ποιος" ήταν σαφέστατα "μεθοδικές". Σαν τη λέαινα που εντοπίζει την πιο αδύναμη αντιλόπη από ένστικτο .Δεν υπήρξε ποτέ δόλος.
Μακρηγορώ, με συγχωρείτε.
Το θέμα μου: Πώς θα δημιουργήσω υγιείς σχέσεις; Πώς θα προστατεύσω όσους με αγαπούν απο τη διαταραχή μου, αφού δεν είμαι πάντα σε θέση να αναγνωρίσω ποια λόγια/ πράξεις/ αντιλήψεις/ θέσεις /απόψεις προέρχονται απο αυτήν και ποια απο τον υγιή εναπομείναντα εαυτό μου;
Πώς να πάψω να θέλω να φύγω απο αυτές πριν φύγουν αυτές απο μένα;
Πώς να πάψω να τους εξιδανικεύω αφού ειλικρινά μέσα μου είναι ιδανικοί ;; (τουλάχιστον το πρώτο εξάμηνο .. ! )
Πώς να διακρίνω τη στιγμή που παύει η επικοινωνία και ξεκινά η χειραγώγηση;;
Μήπως όντως εμείς η μεταιχμιακοί δεν αγαπάμε αληθινά;;
Μήπως η λύση είναι να απέχω απο τις σχέσεις μέχρι να διακρίνω και να αφαιρέσω το μουχλιασμένο απ΄το βρώσιμο ;;
Είμαι 2 χρόνια με ένα παιδί, γνωρίζει κάθε πτυχή της κατάστασης -τον ενημέρωσα προσπαθώντας να τον διαφυλάξω αφου η προηγούμενη τετραετής σχέση μου άφησε τον πρώην μου 28 ετών και σακατεμένο, να με αγαπά ακόμα αλλα να μη θέλει επαφή, ούτε να με ακούει, γιατί όπως λέει "εκεί ξεκινά το ξόρκι σου, όταν σε ακούω" - και βλέπω σήμερα μετά απ' όσα διάβασα πως το πρόβλημά μου το αντιμετωπίζει και αυτός απλά με άλλους τρόπους απ' ότι ο προηγούμενος και σε λιγότερο μεγάλη ένταση.
Τι μπορώ να κάνω για να δω καθαρά την πραγματικότητα μέσα απο τα πέπλα αυτής της διαταραχής, και να βοηθηθώ απ' όσους μ αγαπούν ώστε να βγώ απο την κινούμενη άμμο, δίχως απλά να τους τραβήξω μέσα;;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας.

αν και σπανια απαντω σε θεματα που δε με εκφραζουν και τοσο σημερα με επιασε πολυλογια....

επι τοσο καιρο διαβαζω κατεβατα με τετοια κειμενα του στιλ εχω νοσοφοβια εχω οριακη διαταραχη εχω το ενα εχω το αλλο εχω ιδψ κλπκλπκλπ... καταρχην εγραψες ενα κατεβατο που δε λεει σχεδον τιποτε για το πως μεγαλωσες πως ειναι οι σχεσεις σου με τους γονεις σου πως εζησες τα παιδικα σου χρονια κλπ και ετσι ωστε να εχουμε κατι να σχολιασουμε πανω σε αυτο το θεμα που αναφερεσε και μας λες οτι θες να αγαπησεις τη διαταραχη σου και λες οτι θες να τη χρισομοποιησεις προς οφελος σου δηλαδη οριζεις ολο αυτο ως αναποσπαστο κοματι του εαυτου σου.....

οταν εσυ αυτοχαρακτηριζεσε ετσι πιος θα μπορεσει να κανει κατι με οσα λες?

ειναι σα να σου λεω τωρα εγω εγω εχω ψχν διαταραχη και σαν ενας ιος τη κολαω στους αλλους τι να κανω?

καλα δε βλεπεις οτι το προβλημα σου ειναι η λαθος οπτικη σου γωνια να αυτοχαρακτηριζεις τον εαυτο σου αρνητικα? αν εσυ εχεις αυτη τη γνωμη για τον εαυτο σου ειναι σα να υποχρεωνεις και τους αλλους να σου μιλησουν με τον ιδιο αρνητικο τροπο που αντιμετωπιζεις εσυ τον εαυτο σου

αρα το πρωτο πραγμα που εχεις να κανεις για να δεις βελτιωση ειναι να κοψεις αυτο το χαβα του στιλ ειμαι πχ το ενα το αλλο και εκεινο να βγαλεις απο το μυαλο σου σκοτινες σκεψεις και να αποκτισεις αγνες προθεσεις προς τους αλλους.. επισης πως λες οτι δεν υπηρξε ποτε δολος σε οτι κανεις οταν χαρακτηριζεις τον εαυτο σου λαιενα (το βρισκεις αγαθο ορο αυτο??????) το θεμα σου ειναι οτι εχει μπει το κακο στο μυαλο σου απο κει αρχιζουν ολα..

αν και εχω και εγω σχεση με τις καλες τεχνες δε μπορω να πω οτι εχουμε κατι κοινο...

Αρχικά ευχαριστώ για το χρόνο σου Αλέξανδρε..

1) Το τι με οδήγησε στο να νοσώ απο οριακή, δε θεωρώ οτι θα βοηθήσει τα μέλη του forum να με συμβουλεύσουν στο πώς να προστατεύσω τους άλλους.. Τα ξέρει ο γιατρός μου κ μετά απο χρόνια μου είπε τη διάγνωση, την οποία παρέθεσα αυτούσια.

2)Δεν μπορώ να γνωρίζω τι γνώσεις έχεις πάνω στο θέμα, όμως η δική μου γνώση είναι -μέσω εμπειρίας αλλά και μελέτης- πως -δυστυχώς ή ευτυχώς- η οριακή προσωπικότητα όπως και σχεδόν κάθε άλλη διαταραχή της προσωπικότητας είναι ναι αναπόσπαστα απο εμάς μου νοσούμε. Η τακτική που ακολουθώ λοιπόν είναι να την αποδέχομαι και να προσπαθώ να την ελέγξω και να την ορίσω ώστε να μη μου δημιουργεί πλέον πρόβλημα.

3)Βλέπω τον εαυτό μου όπως διάβασες, δεν είμαι απο τους ανθρώπους που βλέπουν μόνο θετικά ή μόνο αρνητικά τον εαυτό τους, προσπαθώ να αναγνωρίζω και τα δύο και να επεμβαίνω θετικά!

4)Θεωρώ πως είναι άδικο να κάνεις αναφορές στο "κακό" λέγοντας ότι έχει μπει στο μυαλό μου. Έγραψα λέαινα, όμως έγραψα και "ένστικτο". Η λέαινα δεν αντιπροσωπεύει το κακό. Είναι μια μεγάλη γατούλα. Όμως είναι κυνηγός απο ένστικτο, απο κάποιο δηλαδή αναπόσπαστο κομμάτι της που ναι μεν τη βοηθάει να επιβιώσει, αλλά δημιουργεί πρόβλημα σε πολλά φυτοφάγα αν με καταλαβαίνεις..

5)Το ότι δεν έχουμε κάτι κοινό το έγραψες στην πρώτη πρόταση σου. Δεν ανέφερα τις καλές τέχνες σαν το κινό μεταξύ οριακών ή ψυχοπαθών ή ότι. Τις ανέφερα σαν ένα σημείο στο οποίο το πρόβλημά μου εκδηλώθηκε με θετικά για τη ζωή μου αποτελέσματα.

Καλή Κυριακή!!

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αν και σπανια απαντω σε θεματα που δε με εκφραζουν και τοσο σημερα με επιασε πολυλογια....

επι τοσο καιρο διαβαζω κατεβατα με τετοια κειμενα του στιλ εχω νοσοφοβια εχω οριακη διαταραχη εχω το ενα εχω το αλλο εχω ιδψ κλπκλπκλπ... καταρχην εγραψες ενα κατεβατο που δε λεει σχεδον τιποτε για το πως μεγαλωσες πως ειναι οι σχεσεις σου με τους γονεις σου πως εζησες τα παιδικα σου χρονια κλπ και ετσι ωστε να εχουμε κατι να σχολιασουμε πανω σε αυτο το θεμα που αναφερεσε και μας λες οτι θες να αγαπησεις τη διαταραχη σου και λες οτι θες να τη χρισομοποιησεις προς οφελος σου δηλαδη οριζεις ολο αυτο ως αναποσπαστο κοματι του εαυτου σου.....

οταν εσυ αυτοχαρακτηριζεσε ετσι πιος θα μπορεσει να κανει κατι με οσα λες?

ειναι σα να σου λεω τωρα εγω εγω εχω ψχν διαταραχη και σαν ενας ιος τη κολαω στους αλλους τι να κανω?

καλα δε βλεπεις οτι το προβλημα σου ειναι η λαθος οπτικη σου γωνια να αυτοχαρακτηριζεις τον εαυτο σου αρνητικα? αν εσυ εχεις αυτη τη γνωμη για τον εαυτο σου ειναι σα να υποχρεωνεις και τους αλλους να σου μιλησουν με τον ιδιο αρνητικο τροπο που αντιμετωπιζεις εσυ τον εαυτο σου

αρα το πρωτο πραγμα που εχεις να κανεις για να δεις βελτιωση ειναι να κοψεις αυτο το χαβα του στιλ ειμαι πχ το ενα το αλλο και εκεινο να βγαλεις απο το μυαλο σου σκοτινες σκεψεις και να αποκτισεις αγνες προθεσεις προς τους αλλους.. επισης πως λες οτι δεν υπηρξε ποτε δολος σε οτι κανεις οταν χαρακτηριζεις τον εαυτο σου λαιενα (το βρισκεις αγαθο ορο αυτο??????) το θεμα σου ειναι οτι εχει μπει το κακο στο μυαλο σου απο κει αρχιζουν ολα..

αν και εχω και εγω σχεση με τις καλες τεχνες δε μπορω να πω οτι εχουμε κατι κοινο...

---

...αλέξανδρε τα αποτελέσματα της μόνης τέχνης που ξέρεις και εξασκείς από το πρωί μέχρι το βράδυ, τα βλέπουμε εδώ. Δυστυχώς ο καθένας που μπαίνει δεν μπορεί να μυρίσει τα νύχια του για το πόσο @@ δέρνει αυτόν που του απαντά.

...show me, πιστεύω πως βρίσκεσαι σε πολύ καλό δρόμο, αν και δεν είμαι ειδικός αλλά έχω φίλη που πάσχετε από την ίδια νόσο και έχει ταλαιπωρηθεί πολύ. Το γεγονός ότι"βλεπεις" την πάθηση στις αντιδράσεις σου και το παλεύεις, είναι από μόνο του μια σημαντική νίκη. Άλλη μια είναι πως έχεις δίπλα σου το σύντροφο σου και όσο μπορεί καταλαβαίνει πως λειτουργείς πολλές φορές διαφορετικά απ ότι θα ήθελες.
Πολύ σημαντικά και τα δυο.

απο οτι βλεπεις ομως ετσι οπως το θετεις το θεμα μονο εγω απαντησα ως τωρα... αφου αν το πας ετσι εγω δε βλεπω καπια απαντηση πανω σε αυτο το θεμα ειναι σα να λες αφου εγω δηλωνω κρεατοφαγος που θα σταματησω να βλεπω τους αλλους σαν χοιρινο...

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

...αλέξανδρε τα αποτελέσματα της μόνης τέχνης που ξέρεις και εξασκείς από το πρωί μέχρι το βράδυ, τα βλέπουμε εδώ. Δυστυχώς ο καθένας που μπαίνει δεν μπορεί να μυρίσει τα νύχια του για το πόσο @@ δέρνει αυτόν που του απαντά.

---

για το μονο πραγματα που ειμαι σιγουρος ειναι οτι εσυ δε ξερεις απολυτος τιποτα για μενα για αυτο ακριβως επιδη δε μπορεις να με ερμηνευσεις λες οσα δε φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια...

και εγω μπορω να στο θεσω αλλιως το θεμα μαλον εγω ξερω το ποσο @@ εισαι σχετικα με εμενα..

και επιδη ακριβως δε ξερεις απολυτως τιποτα για εμενα αλλα το κυριοτερο επιδη το εχεις καταλαβεις οτι δε θα μαθεις και ποτε τιποτα βρηκες ενα χαβα απο το πρωι ως το βραδυ οπως και μερικοι αλλοι να μου λες οτι τρολαρω γιατι πολυ απλα σου τη σπαει που δε καταλαβενεις τιποτα απο οσα λεω και καθε φορα που με ακους απλα εκνευριζεσε...

επισης αν ετοιμασαι να μου ξαναπεις οτι μου τα λες αυτα καταμουτρα πηγενε και πεστα σε ενα τοιχο το ιδιο ακριβως ειναι.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

...show me, πιστεύω πως βρίσκεσαι σε πολύ καλό δρόμο, αν και δεν είμαι ειδικός αλλά έχω φίλη που πάσχετε από την ίδια νόσο και έχει ταλαιπωρηθεί πολύ. Το γεγονός ότι"βλεπεις" την πάθηση στις αντιδράσεις σου και το παλεύεις, είναι από μόνο του μια σημαντική νίκη. Άλλη μια είναι πως έχεις δίπλα σου το σύντροφο σου και όσο μπορεί καταλαβαίνει πως λειτουργείς πολλές φορές διαφορετικά απ ότι θα ήθελες.
Πολύ σημαντικά και τα δυο.

---

Σε ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια Θεοφανία!! Έχεις όμως καμία ιδέα για το πώς μπορώ να εντοπίσω τη στιγμή που συμβαίνει αν ότι κάνω το κάνω λόγω της νόσου και να το αποτρέψω??

ηρθες στα λογια μου και παλι

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

ηρθες στα λογια μου και παλι

---

Καλέ μου, ευχαριστώ ειλικρινά για τις απαντήσεις σου κ την πιθανή καλή σου πρόθεση, αλλά δε βλέπω πώς έρχομαι στα λόγια σου εφ όσων απο αυτά φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεσαι το πρόβλημά μου, τουλάχιστον όχι όπως εγώ, ώστε να βοηθήσεις ουσιαστικά! Δε με βοηθάει να προσπαθώ να εξηγήσω σε έναν ξένο σε βάθος κάτι που δεν εννοεί να καταλάβει! Ελπίζω στη συμβουλή όσων μπορούν να μιλήσουν μαζί μου την ίδια γλώσσα.. Μην αναλώνεσαι κι εσύ άλλο με το δικό μου θέμα, δεν έχουμε την απαραίτητη σύμπνοια για να προβούμε σε αποτελεσματικό διάλογο!

Με σεβασμό πάντα :)

Quote:

---

Originally Posted by Show_Me_The_High_Road

Σε ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια Θεοφανία!! Έχεις όμως καμία ιδέα για το πώς μπορώ να εντοπίσω τη στιγμή που συμβαίνει αν ότι κάνω το κάνω λόγω της νόσου και να το αποτρέψω??

---

Μόνο ο ειδικός που επισκέπτεσαι μπορεί να σε βοηθήσει ουσιαστικά για κάτι τέτοιο ή κάποιο μέλος που είναι στην ίδια κατάσταση. Επειδή έχω διαβάσει και ακούσει πάαααρα πολλές ιστορίες σε σχέση με θεραπευτές, αν νομίζεις πως δεν σε βοηθά να κάνεις ένα βήμα παρά πέρα, άλλαξε τον :)

Quote:

---

Originally Posted by Show_Me_The_High_Road

Καλέ μου, ευχαριστώ ειλικρινά για τις απαντήσεις σου κ την πιθανή καλή σου πρόθεση, αλλά δε βλέπω πώς έρχομαι στα λόγια σου εφ όσων απο αυτά φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεσαι το πρόβλημά μου, τουλάχιστον όχι όπως εγώ, ώστε να βοηθήσεις ουσιαστικά! Δε με βοηθάει να προσπαθώ να εξηγήσω σε έναν ξένο σε βάθος κάτι που δεν εννοεί να καταλάβει! Ελπίζω στη συμβουλή όσων μπορούν να μιλήσουν μαζί μου την ίδια γλώσσα.. Μην αναλώνεσαι κι εσύ άλλο με το δικό μου θέμα, δεν έχουμε την απαραίτητη σύμπνοια για να προβούμε σε αποτελεσματικό διάλογο!

Με σεβασμό πάντα :)

---

μα οταν δεν αναφερεις τιποτα για σενα και λες κατεβατα του στιλ ειμαι το ενα το αλλο εκεινο και πως θα σωσω τους αλλους απο μενα ουτε ο τζακ νορις δε μπορουσε να σε βοηθησει...

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

Μόνο ο ειδικός που επισκέπτεσαι μπορεί να σε βοηθήσει ουσιαστικά για κάτι τέτοιο ή κάποιο μέλος που είναι στην ίδια κατάσταση. Επειδή έχω διαβάσει και ακούσει πάαααρα πολλές ιστορίες σε σχέση με θεραπευτές, αν νομίζεις πως δεν σε βοηθά να κάνεις ένα βήμα παρά πέρα, άλλαξε τον :)

---

Σε κάτι τέτοιο ήλπιζα κι εγώ, σε καποιο μέλος που περνά το ίδιο η εχει κατι τέτοιο στο περιβάλλον του..
Ω.. ο θεραπευτής μου είναι υπέροχος, απλά σε αυτή τη φάση είμαστε πολύ μακριά, τα λέμε μόνο μέσω skype κάθε 20ήμερο!

Αλέξανδρε, άνθρωπέ μου, πληροφορίες θες, ή τροφή για σχόλια;; Θα σε βοηθήσει να βοηθήσεις αν σου πω το αν έφαγα ξύλο σαν παιδί στο πως να προστατεύσω τους γύρω μου απο την υπέρμετρη καχυποψία π.χ που χαρακτηρίζει τους οριακούς; Σε παρακαλώ ξεκόλλα!!! Μπαίνω με την ελπίδα να δω ένα ποστ με ουσία και αντ' αυτού αντικρίζω τις κενές και επικριτικές σου απαντήσεις!!
Για άλλη μια φορά ευχαριστώ αλλα ΔΕΝ τις χρειάζομαι!!
Προτιμώ τη σιωπή των άλλων, ειλικρινά!!!
Μη με αναγκάσεις να γίνω εξ ίσου επικριτική μαζί σου, δεν μου αξίζει να μπω σε τέτοια μάταιη και ψυχοφθόρα διαδικασία.

Υπερβαλλες οταν λες οτι κατεστρεψες ζωες,σαρωσες ψυχες κλπ. Οι γκομενοι σου δεν ηταν 15 χρονων. Δεν υπαρχει με επηρεασε, με παρεσυρε, κλπ στους ενηλικες. Αν λοιπον τους φεροσουν καπως και αν αγνοουσαν τα δειγματα φταινει οι ιδιοι. Αν οντως ηταν ολοκληρωμενες προσωπικοτητες δε θα επηρεαζονταν και δε θα αλλοιωνονταν απο την επιρροη σου. Αυτο ειναι ενας βερμπαλισμος δικο σου. Εμεις επιτρεπουμε να μας επηρεασει κατι,αρα αυτο ξεχνα το, απλως εντασσεται στα τερτιπια της σχεσιοδυναμικης και την ωσμωση των χαρακτηρων σε μια σχεση. Ειναι ανεξαρτητο απ το αν εχεις καποια διαταραχη ή οχι.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Υπερβαλλες οταν λες οτι κατεστρεψες ζωες,σαρωσες ψυχες κλπ. Οι γκομενοι σου δεν ηταν 15 χρονων. Δεν υπαρχει με επηρεασε, με παρεσυρε, κλπ στους ενηλικες. Αν λοιπον τους φεροσουν καπως και αν αγνοουσαν τα δειγματα φταινει οι ιδιοι. Αν οντως ηταν ολοκληρωμενες προσωπικοτητες δε θα επηρεαζονταν και δε θα αλλοιωνονταν απο την επιρροη σου. Αυτο ειναι ενας βερμπαλισμος δικο σου. Εμεις επιτρεπουμε να μας επηρεασει κατι,αρα αυτο ξεχνα το, απλως εντασσεται στα τερτιπια της σχεσιοδυναμικης και την ωσμωση των χαρακτηρων σε μια σχεση. Ειναι ανεξαρτητο απ το αν εχεις καποια διαταραχη ή οχι.

---

Καθόλου άδικο δεν έχεις!! Με έκανες να αισθανθώ πολύ καλύτερα πάνω σε αυτό ομολογώ. Ο βερμπαλισμός και η γλαφυρότητα είναι ένα θεματάκι. Όμως πραγματικά κεράσι, ήταν, ειδικά ο ένας, ο πλέον χαμογελαστός και καλοπροαίρετος άνθρωπος και έγινε... άστα να πάνε.
Μέχρι πριν ένα μήνα που μιλήσαμε κατ εξαίρεση τελευταία φορά -ενώ έχουμε χωρίσει 3 χρόνια- μου δήλωσε ότι ναι μεν υπήρξα "σχολείο ζωής" αλλα του γ@@ησα, του στέρησα το χαμόγελο και την ανάγκη του έρωτα -είναι μόνος απο τότε ενω πριν απο μένα δυο-δυο- τον έκανα καχύποπτο, ανασφαλή και να νομίζει ότι είναι τρελός.. Το θέμα είναι πως αυτά ισχύουν. (έχουμε πολλούς κοινούς φίλους, έτσι το γνωρίζω) Εν αντιθέση εκείνος με έβγαλε απο τα σκ@τ@. Με βρήκε σε ένα σπίτι γεμάτο σκυλίσια κόπρανα -κυριολεκτώ- και σκουλήκια μόνη μου σαν τρελή και μετά απο χρόνια φιλία μπήκαμε σε σχέση και ο χωρισμός με βρήκε φοιτήτρια καλών τεχνών και πολύ πιο δυνατή.
Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι που με κάνει να καταφεύγω σε βερμπαλισμό -αυτό και οι τύψεις μου- και ο φόβος μου μην το ξανακάνω, διότι δε μπορώ να δω την πραγματικότητα καθαρά πολλές φορες, αλλα έχω την ικανότητα να πείσω τον άλλο ότι η θολούρα που αντικρίζω είναι πραγματικότητα. Όταν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία είμαι σιγουρη οτι λέω το σωστό. Μετά απο καιρό όμως πολλές φορές διαπιστώνω ότι απλά παρανοούσα.

Καταρχην αμφιβαλλω και αν εχεις το προβλημα που λες γιατι εχεις περιοριστει στο αρχικο σου κειμενο στον τομεα των γκομενικων, αλλα ας το αφησω αυτο για την ωρα. Λες οτι ενας απ τους εραστες σου ηταν χαρουμενο ατομο και καλοπροαιρετος και τωρα ειναι το αντιθετο και αυτο το αποδιδεις στη γνωριμια με σενα. Ενας αυθεντικα καλοπροαιρετος δε μπορει να μετατραπει στο αντιθετο. Και ενας χαρουμενος ανθρωπος μπορει να παψει να ναι ευθυμος οχι ομως επειδη γνωρισε μια προβληματικη γκομενα-αν εισαι-γτ πιστευω οτι αλλα ειναι τα θεματα σου και οχι το bpd. Προφανως ειναι μια αδυναμη προσωπικοτητα χωρις αυτοσυγκροτηση. Δεν υπαρχει με παρεσυρε, με αλλαξε, με εκανε. Ειναι δικαιολογιες αυτα. Οπως ενα πορτοκαλι δε μπορει να μετατραπει σε μηλο, εκτος αν εινα ιμιτασιον. Οποτε το ερωτημα στον τιτλο σου ειναι μια μεταφορα μακρια απο την ουσια και αυτα που λεει ο μαγκας ειναι φουμαρα και μεταθεησ ευθυνων.

Σε έπιασα. Με λίγα λόγια αυτό που καταλαβαίνω να μου λες είναι πως πρέπει να συνεχίσω την εστίαση στην αυτοβελτίωση μου και να αφήσω τους άλλους να κανουν το ίδιο χωρίς να αποδίδω στο εγώ μου τα καλά και τα κακά της ζωής τους. Ότι αυτό που με προβληματίζει είναι εξ αρχής λανθασμένο φόκους.
Όσο για το ότι αμφιβάλλεις, χαίρομαι ελπίζοντας ότι τα 6 χρόνια ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ίσως κάπου απέδωσαν.
Αν αμφιβάλλεις όμως λόγω του ότι εστίασα στα "γκομενικά" θα ήθελα να διευκρινίσω ότι έδωσα αυτό το παράδειγμα διότι είναι το πιο τρανταχτό που έχω -μετα τους γονείς μου για τους οποίους δεν ανησυγχώ αφού έχω φύγει απο τα 16 και δεν "τριβόμαστε" τόσο, άσε που ξέρουν απο το γιατρό μου πως να με αντιμετωπίσουν καλύτερα χωρίς να τους φθείρει πλέον υπερβολικά- και διότι με το σύντροφο θέλοντας και μη "τριβόμαστε" παραπάνω οπότε εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία ειδικά μέσα απο τα 2 έτη συγκατοίκησης, να παρατηρήσω.

Οταν πρωτοπηγες στο γιατρο γιατι πηγες? Τι προβλημα ειχες?

Αυτοτραυματισμός και 2 αποτυγχημένες απόπειρες. Αυτά ως αφορμές. Αιτίες σορό.. παράλογα ξεσπάσματα ναρκωτικά αυτοτραυματισμοί διαταραχές στις σχέσεις παντώς τύπου στο θέμα τροφής ενοχές τι να πρωτοπω. Με πήγε με το ζόρι η μαμά και η κολλητή μου 17 ετών. Μετά από 2 χρόνια που με το ζόρι πήγαινα - δεν πήγαινα και τον ψιλοκορόιδευα έκανα μια γερή απόπειρα που με οδήγησε νοσοκομείο και δρομοκαΐτειο, τρόμαξα και άρχισα εντατικά. Και χαίρομαι τίγκα.

Ολα αυτα πριν τα 17? Ποτε προλαβες ρε συ? Τεσπα, απο δω κ περα κοιτα τι καλυτερο μπορεις να κανεις για σενα. Τωρα πως βλεπεις τον εαυτο σου? Πως πας? Που προβληματιζεσαι?

Τι να σου πω τώρα. Πότε πρόλαβα! Η ερώτηση είναι πότε πρόλαβαν αυτοί να με κάνουν έτσι. Οι 2 πρώτες απόπειρες ήταν του κώλου απο φόβο και ανάγκη προσοχής. Όταν έκανα την 3η ήμουν 20 ετών και αυτή ήταν σοβαρή.
Πιστεύω πως έχω σημειώσει τρομερή πρόοδο, έχω καταφέρει να κρατήσω σταθερή σχέση με το γιατρό μου.
Κεράσι τον εαυτό μου τον βλέπω όπως όλους, λουλούδι που ανθίζει, θέλει ήλιο και νεράκι και φροντίδα και δυνατές ρίζες.
Προσπαθώ ότι δε μου δίνεται να το διεκδικώ και να χω πίστη.
Ο προβληματισμός μου είναι αυτός που εκδήλωσα και πριν, διότι αν σε αγαπούν όπως είπαμε "μη ολοκληρωμένοι" άνθρωποι -που σε αυτες τις ηλικίες λογικό είναι- σίγουρα θα υποφέρουν κάπως απο την οριακή συμπεριφορά, και δε μπορείς πάνα να σκέφτεσαι "α ενήλικες είναι ας φροντίσουν τους εαυτούς τους" έτσι δεν είναι?

Γιατρέ μου,
δώσε μας μια καρτούλα σου, να πάρουμε τηλέφωνο να κλείσουμε ένα ραντεβού να μας δεις και στο ιατρείο σου.

Γιατρέ μου,
δώσε μας μια καρτούλα σου, να πάρουμε τηλέφωνο να κλείσουμε ένα ραντεβού να μας δεις και στο ιατρείο σου.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

...αλέξανδρε τα αποτελέσματα της μόνης τέχνης που ξέρεις και εξασκείς από το πρωί μέχρι το βράδυ, τα βλέπουμε εδώ. Δυστυχώς ο καθένας που μπαίνει δεν μπορεί να μυρίσει τα νύχια του για το πόσο @@ δέρνει αυτόν που του απαντά.

---

Θεοφανία θα συμφωνήσω μαζι σου! Σωστά του τα λες.


Αλέξανδρε, πριν απαντησεις της θεματοθέτριας γνωριζες τι ειναι η "Μεταιχμιακή / Οριακή / Δραματική Διαταραχή προσωπικότητας" απο την οποια πάσχει?
''αλλά δε βλέπω πώς έρχομαι στα λόγια σου εφ όσων απο αυτά φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεσαι το πρόβλημά μου, .....Δε με βοηθάει να προσπαθώ να εξηγήσω σε έναν ξένο σε βάθος κάτι που δεν εννοεί να καταλάβει!'' ...αυτη ηταν η απαντηση της θεματοθετριας σ αυτα που της ειπες.

κ. Αλέξανδρε, μια καρτούλα παρακαλώ.
Τι εννοείτε όταν λέτε δεν έχω ιατρείο ; !!!
Κατάλαβα. Δεν σας μένει χρόνος από τη διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο.
Όχι, όχι, δεν σας ειρωνεύομαι, πως πέρασε αυτό από το ... "μυαλό" σας;