Ειμαι 24ετών..μαμά και χωρισμένη..

Καλησπέρα,

Είμαι 24ετών χωρισμένη και μητέρα..
Απο μικρή ημουν διαφορετική απο τα παιδιά της ηλικίας μου,με μια γενικότερη έφεση προς τα καλλιτεχνικά.
Εδώ και χρόνια παρακολουθούμαι απο ψυχολόγο..
Όταν ομως χώρισα με τον πρώην συζυγό μου, κάτι μου γύρισε..
Πήγα σε ψυχίατρο.. και μου ειπε πως πάσχω απο Διπολική Διαταραχή, έτσι απλά, ψυχρά..και πως με ένα χάπι θα γινω καλα..
Δεν πείστικα όχι γιατι είμαι ειδικός,αλλα γιατι δεν πιστεύω πως καμία ασθένεια περνάει (ψυχική τουλαχιστον) χωρις εστω καποιες συνεδρειες..
Αποφάσισα να πάω στον καλύτερο που έχουμε στην Ελλάδα και ειναι ο πλεον ειδικός στην Διπολικη Διαταραχη..
Τελικα, πάσχω απο οριακή διατάραξη προσωπικότητας..

Μου είναι πραγματικά δυσκολο να το συνειδητοποιήσω, ο γιατρός μου είπε πως η περίπτωση μου δεν χρειάζεται αγωγή,απλα πρέπει να δουλέψουμε σε κάποια πράγματα..

Ειμαι μπερδεμένη ή ισως απλα θέλω τη προσοχή σας και σας γράφω τώρα

καλησπερα περιεργη, αρχικα γραφεις μια λεπτομερεια για τα παιδικα σου χρονια οτι ειχες εφεση στα καλλιτεχνικα και οτι ησουν διαφορετικη? δηλαδη ησουν εσωστρεφης ας πουμε, ενιωθες πιο ωριμη?
Οπωσδηποτε ενας χωρισμος και μαλιστα με ενα παιδακι ειναι επωδυνο πραγμα! τι εννοεις κατι σου γυρισε? δηλαδη πως νιωθεις, πως συμπεριφερεσαι?

Πολυ εσωστρεφης. Παντα κλεινομουν στο δωματιο μου και ακουγα μουσικη,
μετα αρχισα να γραφω τραγουδια, οταν εγραφα στιχους ειδικα ημουν σε αλλο κοσμο,δεν ακουγα κανεναν,εχω φαει αμετρητες αποβολες απο την ταξη γι αυτο το λογο..
πιο ωριμη,ναι, αυτο που λες,παντα το ενιωθα..ισως γιατι οι συνθηκες με αναγκασαν
Μου γυρισε.. εννοω πως, ο πρωην συζυγος μου,αλκοολικος,τζογαδορος, γενικως ηταν σαν να νταντευα ενα μωρο..με αποτελεσμα να γινω χειροτερα απ οτι ημουν κ να χαθω μεσα στο χαος του..
Τωρα? ειμαι υπερφαγος..τρωω το καταπετασμα για να ηρεμισω, ειναι σαν μια αναγκη ..
Επισης, επαψα να γραφω, να εκφραζομαι γτ με καποιο τροπο μου το ειχε απαγορεψει
τωρα ξεκινησα παλι να γραφω..

θεωρω περιεργη οτι πρεπει να βρεις το κουραγιο να σταθεις στα ποδια σου για το καλο του παιδιου σου, να ξεχασεις το παρελθονοσο μπορεις γιατι το οφειλεις στο παιδακι σου.
εχεις να σε στηριζει καποιος μητερα, αδερφη?
αυτο με το φαγητο συμβαινει σε πολλους και εμενα μου εχει συμβει! σε πιανει κατι σαν βουλιμια σωστα?
Στην ψυχολογο ποσο καιρο πηγαινεις?

Για ποιους λογους χωρισες απ το συζυγο?

Χώρισα γιατι ο πρωην συζυγος ηταν αλκοολικος
τζογαδορος και γενικοτερα μια αυτοκαταστροφικη επιλογη για μενα.
Η κατασταση ηταν ανυποφορη,βεβαια μπορει γι αυτο να φταιω κ εγω,ακομα δεν το εχω ξεδυαλινει!!!!

Προσπαθω να σταθω στα ποδια μου,ενα κλικ θελω... μακαρι να τα καταφερω

Τα αλκοολικος, τζογαδορος κλπ δε τα βλεπες πριν τον παντρευτεις?

τα εβλεπα,αλλα τα παρεβλεπα! Η αυτοκαταστροφικη μου ταση βλεπεις..

Λες οτι μετα το χωρισμο κατι σου γυρισε και γι αυτο το λογο πηγες και στον ειδικο. Τι ακριβως εννοεις? Τι παρατηρησες στον εαυτο σου?

Δεν μπορουσα να βαλω τη ζωη μου σε ταξη.
Τη μια ημουν καλα την αλλη λυπημενη μεσα σε δευτερολεπτα..

Πριν ποσο καιρο χωρισες? Τι επαφες εχεις με το συζυγο πλεον?

έχω χωρίσει εδώ και 3 μήνες. Ο σύζυγος δεν ασχολείτε καθόλου,ουτε διατροφή δίνει, και σπάνια έρχεται να δεί το παιδί. Το μονο που κάνει ειναι να με πέρνει τηλεφωνο και να μου σπαει τα νευρα! Τη μια με βριζει,την αλλη ψευτοενδιαφερεται για τη μικρη,την αλλη μ λεει ο κοσμος λεει ετσι κ ετσι για σενα.. γενικως ο,τι να ναι!
Κ εγω φρικαρω ακομα περισσοτερο.Οταν τον ακουω θελω να τα σπασω ολα

Όπως σου είπα και στην απάντηση στο μήνυμά σου, η οριακή διαταραχή σου ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ!! Δεν ήξερα ότι έχεις παιδί, απ τη μία κατ' εμέ αυτό σε καθιστά "τυχερή" διότι εσύ έχεις σαν όπλο σου το μητρικό σου ένστικτο σε πλήρη λειτουργία, ιδανικό κίνητρο για να παλέψεις, να βελτιώσεις, να αλλάξεις. Επίσης έχεις ΝΙΑΤΑ. Είσαι ακόμα 24. Τι όπλο κι αυτό!! Σκέψου την ίδια περίπτωση με τη δική σου, αλλά σε μια 50ρα, ου τώρα μαθαίνει οτι νοσεί!!
"Οι γόρδιοι δεσμοί που δε λύνονται, κόβονται." ( <--- η συμβουλή μου για τον πρώην σύζυγο)
Δεν απάντησες στο αν έχεις βοήθεια πέραν του θεραπευτή σου. Αν έχεις εκμεταλλεύσου τη θετικά, κάνω το ίδιο και βοηθάει όσο δε φαντάζεσαι!!
Χαμογέλα ρε!!!!!! :) Η Οριακή Διαταραχή εκτός απο προβλήματα, μπορεί να φέρει και άλλα πολλά.. όμορφα!! Ειλικρινά το πιστεύω. Καθώς επίσης προσωπικά πιστεύω πως όλα για κάποιον λόγο γίνονται, και η ζωή θα μας δώσει το ίδιο μάθημα πολλές φορές, κάθε φορά πιο επώδυνα, αν δεν το αφομοιώσουμε εμείς με την πρώτη!! Φέρσου έξυπνα carpe diem/ άδραξε τη μέρα και μην ΚΩΛΩΝΕΙΣ <3

Καλησπέρα :)
Δεν διάβασα ακόμη το μήνυμα,τωρα θα το δώ.
Αχ, έχεις δίκιο για το μητρικό ένστικτο, αν δεν είχα τη μικρούλα η οποία ειναι ένας άγγελος , δεν ξερω τι θα έκανα! Δεν ξέρεις ποσο όμορφο πράγμα ειναι να σε ξυπνάει ένας ανθρωπάκος 1.5έτους ο οποίος ακομα δεν μιλάει καλά καλά,να σε χαιδεύει και να σε φιλάει :)
Αλλά, θα πώ και το άλλο,και 50 να είσαι,δε σταματάει εκεί η ζωή μας, η ζωή μας πάει οπου την πάμε...
Τώρα,για τον πρώην και πάλι έχεις δικιο γι αυτο και εγώ αποφάσισα να δείξω δυναμικοτητα και αποφασιστηκότητα γιατι ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ ο άνθρωπος!!!!!!!
Εχω μια σχετική βοήθεια απο τους δικούς μου,η οποια εν μερη ειναι καλή αλλα απο την άλλη όπως είπε και ο θεραπευτής, μου ανάβει το φυτίλι λόγω δικών τους θεμάτων.. τι να πείς..μεσα σε ενα ανισόρροπο περιβάλλον,πρέπει να ισορροπήσω!
Αχ..τώρα για τα ομορφα της ασθένειας, δε ξερω... ίδομεν! Εγω ειμαι θετική πάντως..και ελπίζω..

Και πολύ καλά κάνεις!! Απ' όσο μου λέει ο δικός μου θεραπευτής τον οποίο -αν και περίεργο για μια οριακή- σέβομαι εκτιμώ κ μη σου πω έχω αγαπήσει πλέον, πρέπει να κρατάμε απόσταση απο πάσης φύσεως νοσηρό περιβάλλον, και να προσπαθούμε για την αυτονομία και την ανεξαρτησία μας! Αυτό συμβάλει στον επαναπροσδιορισμό της αυτοπεποίθησης μας και στην πλήρη αναχαίτιση του "εγώ" μας!
Θα χαρώ να συζητήσουμε πιο προσωπικά τα "όμορφα" της ασθένειας, αλλά εδώ μπορώ να παραθέσω το εξής παράδειγμα για να δώσω σε όλους μια ιδέα..

Ένα παιδί γεννιέται τυφλό. Δεν έχει καμία ευθύνη για την αναπηρία του αυτή, μα δε γνωρίζει το φως ούτε τον κόσμο, ούτε πώς οι άλλοι τον αντιλαμβάνονται με την αίσθηση της όρασης.
Δημιουργεί προβλήματα το σπίτι, σπάει πράγματα, αυτοτραυματίζεται χωρίς να θέλει κλπ κλπ..
Ο οργανισμός του για να αντεπεξέλθει και για να αποτρέψει την καταστροφή του, ενισχύει την αφή του, την ακοή του, την όσφρησή του ακόμα και τη διαίσθηση του.
Θα είναι για πάντα τυφλό..
..όμως θα ακούει καλύτερα απο σένα, θα αγγίζει καλύτερα, θα μυρίζει καλύτερα, θα διαισθάνεται δυνατότερα από σένα ίσως!!!
Έτσι το παιδάκι, -αφού η φύση είναι δίκαιη κατά βάση- θα μπορεί να αντεπεξέλθει στη ζωή, εξ ίσου με εσένα, που βλέπεις καθαρά!!

Δεν ξέρω αν το παράδειγμά μου βοήθησε.. αλλά σας το είπα με την ψυχή μου, και το έγραφα χαμογελώντας!! :o

Σωστά τα λές και έτσι οπως το θέτεις με βοηθάς να "απαγγιστρωθώ" ή τουλαχιστον να προσπαθησω να ξεφυγω απο τους γονεις,..
Ωραίο το παράδειγμα σου!!!!!!!!!!
Οσο αφορα στο πιο προσωπικο,εννοειτεεε με μεγαλη μου χαρα :D