Eδω και περιπου ενα χρονο στο μαγαζι που συχνάζω έχω προσεξει ενα παιδι που για καποιο λογο μου αρεσε υπερβολικα πολυ. Δεν ξερω τι ηταν αυτο που μου προκαλουσε,ο τροπος που χαμογελουσε, οι κινησεις του.Δεν ειχαμε μιλησει ποτε.Πριν 2 εβδομαδες περιπου,που ειχα παει με 3 φιλες,μετά από αρκετά ποτά (μη φανταστειτε κανα τρελο μεθυσι) και υστερα απο κοινη παρεα στην οποια βρεθηκαμε αρχισαμε να μιλαμε. Η αληθεια ειναι οτι εμεινα καγκελο. Ηταν πραγματικα λες και ελεγε οτι ηθελα να πω τοσο καιρο και δεν εβρισκα τις καταλληλες λεξεις..Επειτα απο αρκετες ωρες κουβεντα μου ειπε για ενα προβλημα υγειας που αντιμετωπιζει αρκετα σοβαρο και γρηγορο. Στο τελος φιληθηκαμε,αλλα του τονισα οτι δεν ειμαι των βιαστικων πραγματων και ετσι η βραδια δε συνεχιστηκε.. Το θεμα μου ειναι το εξης..Τον σκεφτομαι ολη μερα και ολη νυχτα και ξερω οτι δεν παω να μπλεξω σε κατι ασχημο μακροπροθεσμα. Αυτος με το ζορι μου λεει ενα γεια λες και με ντρεπεται.Δε θελω να αφησω κατι τετοιο να με αφησει στασιμη και να με κανει στο μελλον να μετανιωσω για το ποσο δειλα φερθηκα. Ομως αυτος αλλου.. Ντρεπομαι κ εγω να του μιλησω..Αν δεν με ηθελε δεν θα με πειραζε τοσο-ειναι και αυτο πιθανο να συμβαινει(ομως δε μπορω να τα καταλαβω ευκολα αυτα).Ομως εγω θελω να ειμαι διπλα του εστω και φιλικα. Τι πιστευετε για την ολη κατασταση; Κομπλαρε απο αυτο που ειπα,δε θελει να με μπλεξει,απλα το παιδι δε γουσταρει; Ολα ωραια.Εχω παθει ψυχωση και θελω να ειμαι εκει σε οτι και αν χρειαστει και το χειροτερο ειναι οτι ειναι ενας αγνωστος ουσιαστικα