ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ !

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ,

ΕΙΜΑΙ 34 ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ. ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΗΓΟ ΜΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ, ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΦΘΕΙΡΕΙ ΕΛΑΦΡΩΣ.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ , ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΖΩ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΟΣΟ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ. ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗΣΑΜΕ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΠΕ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ.ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΕ ΕΤΟΙΜΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΚΕΙ. ΕΔΩ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΠΩΣ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΦΗΒΗΚΕΣ ΜΟΥ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ 3ΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ ΧΕΙΜΩΝΕΣ ΤΙΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΡΚΕΤΟ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ ΕΔΩ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟΝ. ΠΡΙΝ 8 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΝΩ ΟΛΑ ΕΒΑΙΝΑΝ ΚΑΛΩΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΜΑΣ ΖΩΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΥΧΑΙΑ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ - ΕΦΗΒΗΚΟ ΜΟΥ ΕΡΩΤΑ. ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΕΡΑΣΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΦΗΒΗΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ ΤΩΝ 12 ΜΕ 20 ΕΤΩΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΜΕ ΚΙΩΛΑΣ.ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΣΤΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΟΙΝΕΣ ΠΑΡΕΕΣ.ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΚΡΥΦΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΝΤΡΟΠΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ. ΕΓΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΠΟΛΥ ΤΡΥΦΕΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ - ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.ΕΙΧΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΣΧΕΔΟΝ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ, ΤΟΣΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ,ΤΟΣΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΝΑΥΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΑΠΛΑ ΝΑ ΑΡΘΡΩΣΩ ΛΕΞΗ.
ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ,,ΣΑΝ ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΙΧΕ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΙΣΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΛΑ. ΓΙΑ 2 ΜΗΝΕΣ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΟΥΣ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΕΙΧΑ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΑΘΛΗΨΗ,ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΕ,ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ,ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΚΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΦΟΥΝΤΩΣΑΝ ΟΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΑΜΟΙΒΑΙΟ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ 2 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΕΨΑΞΕ ΚΑΙ ΜΕ ΒΡΗΚΕ.ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙ.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ. ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΜΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥΜΕΝΗ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΤΕΚΛΥΖΑΝ.
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ. ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΙΩΘΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΕΚΡΥΒΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΙΔΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ,ΙΔΙΕΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ.
ΕΔΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ.
ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΑΜΕ ΣΤΟ ΤΗΛ ΤΡΥΦΕΡΑ ΓΙΑ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΒΓΑΖΑΜΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΑΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΑ ΑΡΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΡΥΦΕΡΟΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.....ΜΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ , ΜΕ ΚΟΙΤΑΓΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΛΙΓΕΣ ΠΟΥ ΒΟΥΡΚΩΣΑΜΕ Κ ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ''ΑΝ''. ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ 2 ΜΗΝΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ.ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΝΙΩΘΩ ΕΤΣΙ.ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ.ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ ΒΟΥΒΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΠΟΛΥΛΟΓΩ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΖΩ ΔΙΠΛΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΕΧΕΙ ΤΣΑΚΙΣΕΙ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΑΜΟΙΒΑΙΟΣ ΤΟΣΟ ΤΡΥΦΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΗΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ.
ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ , Ο ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ, ΖΩ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΙΔΙΑ, ΑΛΛΑ ΝΙΩΘΩ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΕΝΟΧΗ ΣΤΟ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΤΣΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ.

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΓΡΑΜΜΑ.

Follow your heart !!!!!

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΛΕΝΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ,,

ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΜΩΣ?
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΝ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΙ ΣΩΣΤΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ.
ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΔΑ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΛΑ.......ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΡΟΥΠΗΡΧΑΝ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΒΓΗΚΑΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ.

ΚΟΝΤΕΥΩ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.

με μπερδευεις λιγο μηπως τον ενα τον αγαπας με διαφορετικο τροπο απο τον αλλο ? ο ενας ειναι αγαπη ο αντρας σου κ ο αλλος ειναι ερωτας?

Τέλειωσε ο έρωτας (εφόσον υπήρχε έρωτας) με τον άντρα σου και ερωτεύτηκες κάποιον άλλο.
Τίποτα πρωτότυπο, μάλλον αναμενόμενο.
Αν τελικά επιλέξεις να είσαι με τον δεύτερο, κάποια στιγμή και μ' αυτόν ο έρωτας θα τελειώσει.
Ο έρωτας δεν κρατάει για πάντα, έχει ημερομηνία λήξης.
Η αγάπη και ακόμη πιο συχνά, απλά η συνήθεια, τα παιδιά, οικονομικοί λόγοι, ο φόβος της μοναξιάς είναι οι λόγοι που κάποια ζευγάρια εξακολουθούν και είναι μαζί, χωρίς να είναι πλέον ερωτευμένα.
Αν είσαι άνθρωπος που έχεις ανάγκη να είσαι ερωτευμένος, τότε ο γάμος θα σε δυσκολέψει.
Αυτή είναι η γνώμη μου.

το θεμα ειναι πολυ πιο περιπλοκο

Ας στειλει ενα βιογραφικο ο αντρας σου στον αη βασιλη, γιατι πλησιαζουν τα χριστουγεννα και ψαχει για τανανδο...!
Περαν την πλακας, εφοσον ο συζυγος ειναι καλος ανθρωπος μπορεις να κανεις μια συζητηση μαζι του ηρεμα και να του πεις πολυ απλα οτι δεν εισαι ερωτευμενη. Μπορειτε να χωρισετε απο κλινης και να παραμεινετε φιλοι αφου ειναι τοσο καλος ανθρωπος, ωστε να μπορεσεις ανεμποδιστα να αναζητησεις την ευτυχια με τον τυπο που πραγματικα σε γεμιζει. Αν ο συζυγος δεν επιθυμει να μεινετε φιλαρακια, ας παει αλλου. Αλλωστε φανταζομαι ουτε κι αυτος θα θελει διπλα του μια γυναικα που αισθανεται για αλλον, εκτος αν ειναι βολεψακιας. Μη το παρουσιαζεις λοιπον ως κατι πρωτοτυπο ή περιεργο θεμα. Το πλεον συχνο φαινομενο ειναι. Λαθος σου που παντρευτηκες αλλον εφοσον αισθανοσουν ακομα για αλλον. Τοσα χρονια γτ δεν εκανες κινηση? Αλλα ακομα και να μην υπηρχε το χωριατοπαιδο, ειναι κοινος τοπος οτι το να παντρευτεις δεν σημαινει οτι αποκλειεται να νιωσεις για αλλον ανθρωπο. Σταματα τα δραματα λοιπον και κανε κινησεις πρακτικα και ξεκαθαρα. Καλα αυτος ο συζυγος δεν εχει παρει χαμπαρι τιποτα? Τοσο μαλακας ειναι? Και μενετε και σε χωριο που ουδεν κρυπτον υπο τον ηλιο...αντε, κανε τα κουμαντα σου γτ αμα ανακαλυψει ο συζυγος οτι σε καλαφατιζει ο χωριατης, παιζει να του ανεβει το αιμα στο κεφαλι και να χετε τιποτ αλλα, ενω αν εισαι ειλικρινης και ξεκαθαρη θα το εκτιμησει. Ουτε η πρωτη εισαι ουτε η τελευταια. Ισως και να δεχτει να συνεχισετε σαν αδερφακια.

Ειναι περιπλοκο το θεμα Αλεξανδρε εχεις δικιο.

Και ναι μπορει να ειναι ετσι τα πραγματα Μαριαν,,οτι δηλαδη με τον μεν ειμαι ερωτευμενη ενω με τον αλλον οχι πια,ομως συνεχιζω να τον αγαπαω σαν ανθρωπο και εκτιμω τα οσα εχω ζησει μαζι του και αυτο το κανει ακομα πιο περιπλοκο. Ειμαι μπερδεμενη.....αν και ουσιαστικα μεσα μου ξερω πως ο δευτερος ειναι αυτος που με κανει να ονειρευομαι σαν μικρο παιδι.

Κερασι ειναι πραγματικα πολυ ευκολο να λες λογια ειρωνικα οταν εισαι εξω απο τον χορο και καλα κανεις.

Δε λεω κανενα ψεμα. Αφου τον κοροιδευεις με το διπλο ταμπλο. Χωριστε απο κλινης και συνεχιστε ως φιλοι αφου ειναι καλος και τον εκτιμας.

Κερασι sorry για την απαντηση το μηνυμα σου ειχε ερθει μισο και σχηματισα λαθος αποψη,
συγνωμη και παλι.

Εχεις δικιο σε οσα λες οτι πρεπει να δρασω δηλαδη και συντομα μαλιστα.
Δεν ξερω πραγματικα ποσο ευκολο θα ειναι να μιλησω στον συζηγο μου και να καταφερω να μεινουμε φιλοι ( δυκολο πολυ)
Οχι δεν δειχνει να εχει καταλαβει κατι η τουλαχιστον ετσι δειχνει.

Επισης στην ερωτηση σου γιατι δεν εκανα κατι τοσα χρονια,,,,θα σου πω απλα πως οσο κ αν ηταν παντα μεσα στο μυαλο μου υπηρξε μια περιοδοσ χρονων 7 για την ακριβεια που λογο δουλειας ελειπα στο εξωτερικο.....γυριζοντας γνωρισα τον αντρα μου και ολα μετα εγιναν πολυ γρηγορα.

Απο προσωπικη πειρα σου λεω οτι ενας αντρας εκτιμαει την ειλικρινεια-αλλο αν ποναει-παρα να το ανακαλυπτει μονος του. Αλλωστε ειναι καλος χαρακτηρας οπως λες και πολιτισμενος φανταζομαι και συζητησιμος οπως τον παρουσιαζεις. Σε περιπτωση που το ανακαλυψει μονος του, υπαρχει περιπτωση να αντιδρασει βιαια και δικαιολογημενα. Στα λεω γτ λες οτι δε χωριζεις επειδη τον εκτιμας. Μπορεις να τον εκτιμας και μετα, δε χρειαζεται να σε παντρεμενη και να πηδας καποιον για να τον αγαπας.

Γενικα πατα refresh μετα απο καθε βημα γτ εχει προβλημα το σαιτ.

Ειλικρινα δεν ξερω πωσ να αρχισω μια τετοια συζητηση μαζι του....νιωθω τυψεις οσο χαζο και αν ακουγετε.
Πολιτισμενος πολυ θα ελεγα αλλα και ερωτευμενος σε αντιθεση με εμενα ειναι......αυτο με τρομαζει πιο πολυ,,,εκεινος προσπαθει ακομα και αν βλεπει πως εγω δεν ειμαι καλα ψυχολογικα τελευταια.

Toτε καντον να σε χωρισει.

εχω την εντυπωση οτι εχεις μπερδεψει τον ερωτα με την αγαπη γιατι απο ολο αυτο το κατεβατο που γραφεις μαλον τα εχεις κανει ολα κουβαρι το οτι σε χαιδευε τρυφερα αυτο δε διχνει αγαπη διχνει ερωτικη επιθυμια... με τον ερωτα δε μπορει να σταθει κατι δια παντος και αυτο που λες για αυτον αφου ειναι ερωτας κ οχι αγαπη θα σου περασει για καπιον αλλο αρα δε μου φαινετε φρονιμο να πατησεις πανω σε αυτο.

Εγώ πάντως θα διάλεγα τον άνθρωπο που προσπαθεί.Μεγάλα λόγια σου σκαρώνω κι εγώ όσα θές.
Είσαι σίγουρη οτι έχεις επιλογή?δηλαδή είσαι σίγουρη πως θέλει να χωρίσεις?Γιατί κακά τα ψέμματα αυτός ζεί μόνο το καλό κομμάτι.Εκτός του οτι νιώθει ο "μάγκας" της υπόθεσης,απο τη "κακή" σου πλευρά μέσα σε 2 μήνες και με τις παρούσες συνθήκες ουτε μυρωδιά δε θα χει πάρει.Τη πιθανότητα δηλαδή να σε πλησίασε επειδή είσαι παντρεμένη σκέψου.Αν για χάρη του, ήμουν έτοιμη να τινάξω τη ζωή μου στον αέρα, και είχα προδώσει εναν ανθρωπο που επέλεξα νοιάζομαι και αγαπώ και που με αγαπάει κι αυτός (παρόλο που αντιμετωπίζει την ίδια φθορά στη σχέση μας), θα αξίωνα τουλάχιστον να απαιτεί να μη με μοιράζεται.Αν τελικά απο σένα θέλει μόνο αυτό το οποίο του δίνεις τώρα και τίποτα παραπάνω?

http://www.youtube.com/watch?v=9NNWq66cD-g

μμμμ... όποιος γυρεύει τα πολλά, χάνει και τα λίγα... οι σκέψεις σου είναι και δικές μου JaneDoe..

Quote:

---

Originally Posted by JaneDoe

Εγώ πάντως θα διάλεγα τον άνθρωπο που προσπαθεί.Μεγάλα λόγια σου σκαρώνω κι εγώ όσα θές.
Είσαι σίγουρη οτι έχεις επιλογή?δηλαδή είσαι σίγουρη πως θέλει να χωρίσεις?Γιατί κακά τα ψέμματα αυτός ζεί μόνο το καλό κομμάτι.Εκτός του οτι νιώθει ο "μάγκας" της υπόθεσης,απο τη "κακή" σου πλευρά μέσα σε 2 μήνες και με τις παρούσες συνθήκες ουτε μυρωδιά δε θα χει πάρει.Τη πιθανότητα δηλαδή να σε πλησίασε επειδή είσαι παντρεμένη σκέψου.Αν για χάρη του, ήμουν έτοιμη να τινάξω τη ζωή μου στον αέρα, και είχα προδώσει εναν ανθρωπο που επέλεξα νοιάζομαι και αγαπώ και που με αγαπάει κι αυτός (παρόλο που αντιμετωπίζει την ίδια φθορά στη σχέση μας), θα αξίωνα τουλάχιστον να απαιτεί να μη με μοιράζεται.Αν τελικά απο σένα θέλει μόνο αυτό το οποίο του δίνεις τώρα και τίποτα παραπάνω?

---

Θα συμφωνήσω κι εγώ με JaneDoe και Tonya... Βέβαια, μέσα στη δίνη ενός πάθους είναι δύσκολο να δούμε καθαρά όλα αυτά και εστιάζουμε στο να το ζήσουμε.
Αν μπορείς, απέφυγε τις 'αποφάσεις' και τις ρήξεις για ένα διάστημα και μην ξεχνάς ότι κάτι φρέσκο δεν μπορεί να συγκριθεί με μια σχέση γάμου που έχει περάσει από πολλές φάσεις ζωής.

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Follow your heart !!!!!

---

Quote:

---

Originally Posted by JaneDoe

Εγώ πάντως θα διάλεγα τον άνθρωπο που προσπαθεί.Μεγάλα λόγια σου σκαρώνω κι εγώ όσα θές.
Είσαι σίγουρη οτι έχεις επιλογή?δηλαδή είσαι σίγουρη πως θέλει να χωρίσεις?Γιατί κακά τα ψέμματα αυτός ζεί μόνο το καλό κομμάτι.Εκτός του οτι νιώθει ο "μάγκας" της υπόθεσης,απο τη "κακή" σου πλευρά μέσα σε 2 μήνες και με τις παρούσες συνθήκες ουτε μυρωδιά δε θα χει πάρει.Τη πιθανότητα δηλαδή να σε πλησίασε επειδή είσαι παντρεμένη σκέψου.Αν για χάρη του, ήμουν έτοιμη να τινάξω τη ζωή μου στον αέρα, και είχα προδώσει εναν ανθρωπο που επέλεξα νοιάζομαι και αγαπώ και που με αγαπάει κι αυτός (παρόλο που αντιμετωπίζει την ίδια φθορά στη σχέση μας), θα αξίωνα τουλάχιστον να απαιτεί να μη με μοιράζεται.Αν τελικά απο σένα θέλει μόνο αυτό το οποίο του δίνεις τώρα και τίποτα παραπάνω?

---

έχεις την "τύχη" να μην έχεις ακόμα παιδιά με τον σύζυγό σου και να μπορείς να αποφασίζεις με γνώμονα τα αισθήματα και τις επιθυμίες σου.

ωστόσο η τζειν τα λέει πολύ καλά, γι αυτό σιγουρέψου πρώτα οτι και ο εραστής σου θα θελε να χωρίσεις και να είστε μαζί για να μην βρεθείς προ οδυνηρής εκπλήξεως.
αν όντως είναι αμοιβαία η επιθυμία, φολου γιορ χαρτ :rolleyes:

Καλησπερα σε ολους,,

Ειλικρινα σας ευχαριστω πολυ που μοιραζεστε μαζι μου την γνωμη σας για το προβλημα μου.
Με βοηθαει απιστευτα πολυ το γεγονος οτι ακουω γνωμες γιατι οπως πολυ σωστα ειπε και η φιλη marina38 λιγο πιο πανω " μέσα στη δίνη ενός πάθους είναι δύσκολο να δούμε καθαρά"
Θα ελεγα ψεματα ανα ελεγα πως εχω παρει την αποφαση μου.....το μονο που κανω τισ τελευταιεσ 2 μερες ειναι να απεχω απο το δευτερο ατομο τησ ζωης μου.
Εκεινος λεει πως ειναι ετοιμος να ανταπεξελθει σε μια συμβιωση μαζι μου,θελει να ειμαστε μαζι, προσπαθει να μην με πιεζει αλλα μου διχνει ξεκαθαρα πως θελει να ειμαστε μαζι.Απο την αλλη λεει πως οσο και αν με θελει σιγουρα δεν ειναι αυτος που θα μου ζητησει να χωρισω και ειναι διπλα μου σε οτι κ αν αποφασισω.Εν μερη εχει δικιο.....ειναι ααποφασεις που πρεπει να παρω εγω.
Του ζητησα λιγο χρονο να ηρεμησω και να σκεφτω αλλα το μυαλο μου ειναι εκει συνεχεια....
Στον φιλο Aλεξανδρο που παραπανω μιλησε για αγαπες και ερωτες θα του πω πως ουδεποτε μιλησα για αγαπη , περα απο την αγαπη που εχω προσ τον αντρα μου.Αντιθετα μιλησα για ερωτα και μαλιστα πολυ δυνατο κατι που δεν εχω ξανα νιωσει ποτε στην ζωη μου πριν.Ακομα και με τον αντρα μου.
Κατα τα αλλα Αλεξανδρε σεβομαι την γνωμη σου και με βοηθαει πολυ να την ακουω.

Αν δεις πέρα από το συναίσθημα και τις ρομαντικές αναμνήσεις cosmic game, σε τι θα έλεγες ότι ταιριάζεις με τον άνθρωπο που είσαι ερωτευμένη? Η ζωή του και η ζωή σου είναι συμβατές, είναι και πρακτικά έτοιμο το σκηνικό μιας συμβίωσης? Επίσης, ποιες είναι οι εργασιακές επιλογές? (επειδή είπες ότι έχετε κοινή δουλεια΄με τον σύζυγο).

Quote:

---

Originally Posted by Cosmic game

.....το μονο που κανω τισ τελευταιεσ 2 μερες ειναι να απεχω απο το δευτερο ατομο τησ ζωης μου.
Εκεινος λεει πως ειναι ετοιμος να ανταπεξελθει σε μια συμβιωση μαζι μου,θελει να ειμαστε μαζι, προσπαθει να μην με πιεζει αλλα μου διχνει ξεκαθαρα πως θελει να ειμαστε μαζι.Απο την αλλη λεει πως οσο και αν με θελει σιγουρα δεν ειναι αυτος που θα μου ζητησει να χωρισω και ειναι διπλα μου σε οτι κ αν αποφασισω.Εν μερη εχει δικιο.....ειναι ααποφασεις που πρεπει να παρω εγω.
Του ζητησα λιγο χρονο να ηρεμησω και να σκεφτω αλλα το μυαλο μου ειναι εκει συνεχεια....
Στον φιλο Aλεξανδρο που παραπανω μιλησε για αγαπες και ερωτες θα του πω πως ουδεποτε μιλησα για αγαπη , περα απο την αγαπη που εχω προσ τον αντρα μου.Αντιθετα μιλησα για ερωτα και μαλιστα πολυ δυνατο κατι που δεν εχω ξανα νιωσει ποτε στην ζωη μου πριν.Ακομα και με τον αντρα μου.
Κατα τα αλλα Αλεξανδρε σεβομαι την γνωμη σου και με βοηθαει πολυ να την ακουω.

---

αν τυχον τα αισθηματα για τον ανδρα σου δεν ηταν ποτε ιδιαιτερα φλογερα και η σχεση σας βασιστηκε περισσοτερο στον σεβασμο, την συντροφια και αργοτερα στην αγαπη, σκεψου σοβαρα μηπως ο ανθρωπος για τον οποιο συζηταμε ηταν απλα η αφορμη για να συνειδητοποιησεις οτι δεν εχεις ζησει τον ερωτα.
μηπως δηλαδη η βασικη αναγκη σου ειναι να απομακρυνθεις απο μια σχεση χωρις παθος και ο αλλος ανθρωπος ειναι ο πρωτος που βρεθηκε στον δρομο σου και απλα συγκυριακος ...
σε αυτη την περιπτωση , ισως αργοτερα βρεθει αλλος ανθρωπος που θα σε συγκινησει ακομα περισσοτερο και η τωρινη γνωριμια ειναι απλα ενα αποκουμπι για εσενα που απλα φοβασαι να μεινεις μονη αν χωρισεις..

Καλησπερα και παλι,

Marina38 , θεωρω πως με εκεινον εχουμε πολλα κοινα.Απο τοτε που ειμασταν πιτσιρικια ειχαμε τισ ιδιες ανησυχιες , τα ιδια ενδιαφεροντα ακομα ακομα σπουδασαμε ακριβως αυτο που ονειρευομασταν και οι δυο απο μικρα παιδια, το ιδιο δηλαδη ( ειμαστε συναδελφοι) Μπορουμε να περναμε ωρες ατελειωτες συζητωντας και ειλικρινα το απολαμβανουμε πολυ και οι δυο.Μαζι του μπορω να συζητησω τα παντα , κατι που καναμε απο μικρα παιδια και ακομα και σημερα ειναι να σαν μην εχει περασει μερα απο τοτε.
Θεωρω οτι ταιριαζουμε σε πολλα......υπαρχουν στιγμες που αντιλαμβανεται πραγματα που νιωθω η σκευτομαι πριν καν του τα εκφρασω.Αυτο κατω απο αλλες συνθηκες θα ηταν περιεργο, οχι ομως στην περιπτωση μας.Ειχαμε ερθει απο τοτε πολυ κοντα και παντα ηταν δυνατο αυτο που υπηρχε αναμεσα μας.
Οι ζωες μας λοιπον ειναι απολυτα συμβατες, οπως και τα θελω μας επισης. Οσο αφορα την δουλεια που ανεφερες πιο πανω , θα σου πω πως αυτη την στιγμη δεν κανω αυτο που εχω σπουδασει και πολυ αγαπω σε αντιθεση με εκεινον που το ακολουθει σαν επαγγελμα.Εγω εχω καταστημα μαζι με τον αντρα μου και ο μονος λογος που εργαζομαι μαζι του ειναι οχι γιατι ποτε το θελησα πραγματικα να ειμαι εκει αλλα γιατι οι καιροι ειναι πραγματικα δυσκολοι στο να μπορεις να παρεις ενα εξτρα ατομο στην δουλεια σου.Ετσι ανελαβα εγω τον ρολο αυτο αφηνοντας πισω πραγματα με τα οποια ηθελα να ασχοληθω.Το εκανα για εμας.

Φιλη Remedy,
Τον αντρα μου τον γνωρισα μεσα απο κοινους γνωστους.Απο την πρωτη στιγμη με ενθουσιασε ο χαρακτηρας του, η προσωπικοτητα του, το ποσο καλος και προσχαρος χαρακτηρας ηταν.Δεν μπορω να πω πως τον πρωτο καιρο της γνωριμιας μας δεν υπηρχε ερωτας αναμεσα μας......ομως ποτε δεν ηταν κατι τοσο δυνατο.Περναγα ομορφα μαζι του και ειχα την εννοια του παντα. Υπηρξα ερωτευμενη μαζι του ναι αλλα σιγουρα δεν ηταν αυτο που με οδηγησε στον να τον παντρευτω μιασ και καποιεσ οικογενιακες δυσκολες καταστασεις τησ ζωης μας εφεραν συντομα πιο κοντα.Υπηρξαν πραγματα που μας εδεσαν σαν ζευγαρι και η αγαπη και ο σεβασμος ηρθαν πολυ γρηγορα να αντικαταστησουν την φλογα, το συναισθημα, τον ερωτισμο αν θες.
Οσο για τον δευτερο σιγουρα δεν ειναι ο πρωτος που βρεθηκε στον δρομο μου και αυτο το λεω με απολυτο γνωθι σ'αυτον. Παντα ημουν ερωτευμενη μαζι του , απο μικρο παιδι ακομα ακομα και οταν τον ξανα συναντησα ηταν σαν απελευθερωσα απο μεσα αισθηματα που ειχα κρυψει μεσα μου χρονια για εκεινον.....

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αν τυχον τα αισθηματα για τον ανδρα σου δεν ηταν ποτε ιδιαιτερα φλογερα και η σχεση σας βασιστηκε περισσοτερο στον σεβασμο, την συντροφια και αργοτερα στην αγαπη, σκεψου σοβαρα μηπως ο ανθρωπος για τον οποιο συζηταμε ηταν απλα η αφορμη για να συνειδητοποιησεις οτι δεν εχεις ζησει τον ερωτα.
μηπως δηλαδη η βασικη αναγκη σου ειναι να απομακρυνθεις απο μια σχεση χωρις παθος και ο αλλος ανθρωπος ειναι ο πρωτος που βρεθηκε στον δρομο σου και απλα συγκυριακος ...
σε αυτη την περιπτωση , ισως αργοτερα βρεθει αλλος ανθρωπος που θα σε συγκινησει ακομα περισσοτερο και η τωρινη γνωριμια ειναι απλα ενα αποκουμπι για εσενα που απλα φοβασαι να μεινεις μονη αν χωρισεις..

---

θα ήθελα να συμπληρώσω και να προσθέσω, οτι υπάρχει και η ανάγκη να εμπνεύσει κανείς τον έρωτα, και να ξαναγίνει "Ιουλιέτα" ή "Ρωμαίος" στα μάτια κάποιου ανθρώπου.Έχω στο μυαλό μου την πεποίθηση, πως όταν ένας άνθρωπος, αποδώσει σε μας τους χαρακτηρισμούς που επιθυμούμε , αστραπιαία γίνεται για μας σχεδόν απαραίτητος.
Επίσης θεωρώ πως δεν "βρίσκεσαι" ξαφνικά σε μια σχέση είτε είναι ικανοποιητική είτε όχι, είσαι ένας απο τους αρχιτέκτονες και μέχρη ενός σημείου σε εκφράζει.
Δε ξέρω αν έζησες τον μεγάλο έρωτα ούτε τι ακριβώς εννοεί κανείς μ'αυτό.
Εσυ αγαπάς τον άντρα σου,τα μπλεξες με τον παιδικό σου έρωτα,που για μια απόφαση που θα επιρρεάσει υποτίθεται και τη ζωή του,αφήνει την ευθύνη αποκλειστικά σε σένα.Μπορέι να έχεις έντονα αισθήματα, αλλά ,συγνώμη που θα το πω, η γνώμη μου είναι οτι ζείς κάτι ελαφρώς χλιαρό.Δηλαδή, η κορνίζα είναι πολύ ωραία, ο τρυφερός(για όλους) παιδικός έρωτας,η τυχαία συνάντηση, τα αισθήματα χρόνων που σε πνίγουν και εκφράζονται.Η φωτογραφία δείχνει ενήλικες, εσένα που ζορίζεσαι και διχάζεσαι, και τον εραστή σου που δεν είχε απο την αρχή να χάσει τίποτα, σου αναστάτωσε τη ζωή, και σου φορτώνει και τις ευθύνες.
Εχω πολυ συγκεκριμένη γνώμη για τους ανθρώπους που μπαίνουν ανάμεσα σε ζευγάρια.Αλλά κι αν το έκανε απο μεγάλο έρωτα, ή απο έρωτα σκέτο,δε ξέρω, απο τη θέση που παίρνει αμφιβάλλω (που είναι ο ερωτευμένος άντρας που αναρωτιέται αν νιώθεις το ίδιο γιαυτόν,που ζηλεύει τον άντρα με τον οποίο μένεις, που "γιατί δε χωρίζεις επιτέλους?", που θα κάνει ότι περνάει απο το χέρι του να είσαι ευτυχισμένη,που φοβάται μη σε χάσει, που φοβάται μη τον πληγώσεις?).Αν σε νοιάζει ή όχι πάλι δε ξέρω.Απλά φρόντισε όποια απόφαση κάνεις να είναι για τους σωστούς, συμφωνα με τον εαυτό σου, λόγους.

Kαλησπερα Janedoe,

Ισως να εχεις εν μερη δικιο,,,,καποια στιγμη ομως οταν εκεινος μου ειχε εκφρασει τουσ προβληματισμους του και μου εδειξε φανερα πως δεν θελει να με μοιραζεται, εγω εκνευρισμενη και πιεσμενη απο την κατασταση που εγω η ιδια αφησα να δημιουργηθει του ειπα τοτε πως αυτο το γνωριζες απο την αρχη. Το ποια ειμαι και σε τι κατασταση ειμαι εννοουσα, προσπαθοντας να του εξηγησω πως ειναι νωρις να απαιτησει πραγματα.Λαθος μου προφανως γιατι τον πειραξε πολυ και σε συζητησεις μας αργοτερα που το κοπανησε αρκετες φορες πως " αυτος γνωριζε σε τι κατασταση μπαινει" οποτε περιμενει απο εμενα χωρις να ζητα.

Από τον τρόπο που τον περιγράφεις cosmic game, καταλαβαίνω ότι βλέπεις σε εκείνον πλευρές του εαυτού σου, αφού μοιάζετε και σε τόσα και μεγαλώσατε μαζί. Και μάλιστα, επειδή εκείνος στη ζωή του έκανε αυτά που θα ήθελες εσύ να κάνεις, ίσως βλέπεις μέσα από τη δική του πορεία, πως εσύ θα ήθελες να είσαι. Ενώ ταυτόχρονα τον εξιδανικεύεις και τον ερωτεύεσαι.

Αυτό που λέω δηλαδή είναι, σκέψου μήπως η βαθύτερη ανάγκη σου σαν άτομο, είναι να απαλλαγείς από συμβιβασμούς, υποχωρήσεις, περιορισμούς, πιέσεις που υπάρχουν στην καθημερινότητα σου. Οπότε μήπως τελικά θα ήταν σκόπιμο να 'ερωτευτείς' τον εαυτό σου και να διερευνήσεις τι θέλει αλλά και πώς θα του δώσεις όσα του λείπουν? Χωρίς να τα 'παίρνεις' έμμεσα από έναν εραστή ή έναν σύζυγο?

H marina 38 εχει δικιο προβολη του εαυτου σου πανω σε αυτον κανεισ αυτη ειναι η αληθεια

Αποφασισε τι θα κανεις γτ στο χωριο που μενετε αμα σε παρει πρεφα οτι το δινεις αλλου, την εβαψες.