Γιατί αγαπάμε πριν να μας αγαπήσουν;

Δεν ξέρω αν είναι σωστό που χρησιμοποίησα το ρήμα "αγαπώ", αλλά δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Έρωτα; Για τα δικά μου πρότυπα η έννοια του έρωτα είναι κάπως αλλιώς απ'ό,τι συνηθίζεται. Γι'αυτό το λέω αγάπη, ή κάτι σαν αγάπη. Έχω μπει τις τελευταίες μέρες στη διαδικασία να αναρωτιέμαι γιατί μου συμβαίνει συνεχώς αυτό. Σίγουρα θα έχει συμβεί και σε πολλούς από εσάς. Πότε έρχεται κεραυνοβόλο σε εμάς, και πότε σε κάποιον άλλο που με τον τρόπο του θα μας κάνει να τον δούμε "αλλιώς". Αυτό που βλέπω μετά από έναν μικρό απολογισμό όμως, είναι ότι συνεχώς ερωτεύομαι χωρίς να ξέρω εάν υπάρχει ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά. Μετά ελπίζω, ελπίζω ότι θα γίνει κάτι μαγικό και θα νιώσει και ο άλλος το ίδιο. Και αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ποτέ δεν έρχεται εκείνη η πολυπόθητη ημέρα που θα συμβεί το θαύμα... Και η απογοήτευση δεν τελειώνει... Κάποτε μια φίλη μου πολύ μεγαλύτερη και με πείρα στη ζωή μου είχε πει μια σοφή κουβέντα: "Πρώτα θα σε αγαπήσουν και μετά θα αγαπήσεις κι εσύ", όμως ποτέ δεν το έκανα, γιατί πολύ απλά δεν μπόρεσα.
Ακόμη σκέφτομαι εκείνον... Δεν μπορώ να κοιτάξω αλλού, δεν ξέρω πού θα βγάλει, πότε θα το πάρω απόφαση και θα σταματήσω να τον σκέφτομαι.
Να είστε όλοι καλά. Καλό μήνα και καλό χειμώνα να έχουμε!

συνηθως ο ερωτας μας χτυπαει σαν ναρκωτικο και βλεπουμε το αλλο ατομο τοσο τελειο, που πιστευουμε οτι μαζι του/της μπορουμε να ειμαστε ευτυχισμενοι. ομως η πραγματικοτητα απεχει καμποσο απ'αυτο που πιστευουμε, γι'αυτο και συχνα απογοητευομαστε. μονο αν και το αλλο ατομο ειναι θετικο και ξεκινησει σχεση, κι αφου σβησει ο ερωτας και ξαναδουμε καθαρα, μπορουμε να κανουμε λογο για αγαπη.

Αλκμήνη, τί κάνεις? καιρό είχα να σε δώ εδώ... πάλι τον wanna-be παπά σκέφτεσαι?

ΚΕΝΟ, πολύ όμορφα τα γράφεις, αυτή είναι η σειρά και η εξέλιξη μιας σχέσης, κι εγώ έτσι πιστεύω. Η αγάπη είναι κάτι άλλο, έχεις δίκιο. Κι εγώ μετά σκέφτηκα ότι λάθος έγραψα την λέξη αυτήν, ήταν επιπόλαιο από πλευράς μου, όμως δεν ήξερα πώς αλλιώς να το διατυπώσω. Σ'ευχαριστώ :)

Λένα, καλά είμαι :) δεν έμπαινα λόγω διαβάσματος. Ναι, πάλι αυτόν...

Και αυτή η 'σοφή κουβέντα'.... καθόλου σοφή δεν μου φαίνεται Αλκμήνη... 'ταυτόχρονα' να αγαπηθείτε δεν παίζει με τίποτα? :p
Γενικά πάντως δεν έχει κι ιδιαίτερη σημασία ποιος το νιώθει πρώτα, ποιος μετά... σημασία έχει να υπάρχει έλξη, χημεία, καλή διάθεση και επικοινωνία και τα υπόλοιπα φαίνονται στην πορεία.

Μαρίνα, το "ταυτόχρονα" δεν ξέρω τι σημαίνει. Όπως και ούτε όλα τα άλλα(έλξη, χημεία κλπ.)... Η ζωή μου άδεια... Μάλλον εγώ είμαι άδεια, γι'αυτό και δεν με βλέπει κανείς...

Αλκμήνη, θα συμφωνησω με τη Μαρινα ότι σημασία εχει να υπαρχει ελξη, χημεια, καλη διαθεση και επικοινωνια, κι ολα αυτα να ειναι αμοιβαια! Σχέσεις με το ζορι δεν γινονται! Αμα καταλαβες ότι αυτος που λες πως ακομα τον γουσταρεις ειναι πλεον ξεκαθαρος ότι δεν ενδιαφερετε για σενα, ασχετως αν εφτιαξε αλλου τη ζωη του ή όχι, τοτε ξεκινα να κοιτας κι εσυ αλλου. Διοτι καπου αλλου θα υπαρχει αλλος καταλληλος για σενα καταλληλοτερος απο τον πρωτο. Μονο που εκανες το λαθος και αφησες τη σκεψη σου να κολλησει στον πρωτο και στο μεταξυ χανεις τον καιρο σου ενω γι αυτον τωρα στη σκεψη του μπορει να σαι απλα μια γνωριμια που υπηρξε καποτε στη ζωη του και τιποτα περισσοτερο.

Έχεις δίκιο Ιωάννη. Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος αυτό θα έκανε. Μόνο που εγώ δεν είμαι. Δεν μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτό.
Η σημερινή ημέρα μου είναι χάλια, σκέφτομαι συνεχώς τα ίδια και τα ίδια. Όχι, δεν θα κοιτάξω αλλού, δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να ξαναπληγωθεί έτσι. Γιατί και ο επόμενος και ο μεθεπόμενος που θα κοιτάξω δεν θα βρει τίποτα σε εμένα. Για όλους θα είμαι απλά μια γνωριμία, όπως και γι'αυτόν, όπως ήμουν και για άλλους. Το γιατί δεν το ξέρω...Κάτι έχω που μάλλον απωθεί... Η μάλλον δεν έχω τίποτα το ενδιαφέρον.

Aλκμηνη , με συγχωρεις , εβγαλα λαθος συμπερασμα , παρασυρομενος απ αυτο που γραφεις ' ερωτευομαι συνεχως χωρις να ξερω αν υπαρχει ανταποκριση απτην αλλη μερια , που συνηθως δεν υπαρχει ' . Δεν ηθελα να σε στενοχωρησω . Κανουμε κ λαθη , τι να κανουμε .

Με ποια μούτρα αγαπητέ μου; Από πού βγάζεις το συμπέρασμα αυτό; Από μερικά ποστς σε ένα φόρουμ έβγαλες συμπέρασμα για τον χαρακτήρα του άλλου;
Πέρασαν μήνες ολόκληροι για να καταφέρω να του πω ένα "γεια" και μου λες ότι έπεσα με τα μούτρα. Είπαμε να δίνουμε συμβουλές, αλλά όχι να λέμε το πρώτο πράγμα που θα μας κατέβει στο μυαλό!

Αλκμήνη εδω μεσα οπως και σε ολα τα αλλα φορουμς, συνηθιζουν να βγαζουν δικα τους συμπερασματα, αφου ειναι ολοι αγνωστοι μεταξυ τους. αν θες τη γνωμη μου, μη κρινεις τον εαυτο σου τοσο αυστηρα λεγωντας οτι δεν εισαι φυσιολογικη. το φυσιολογικο ειναι και υποκειμενικο. και προπαντων μην τα παρατας επειδη ενας-δυο-τρεις ανθρωποι που γνωρισες δε ταιριαξαν μαζι σου ή σε απογοητευσαν. εχεις υπερβολικα πολυ χρονο μπροστα σου για να νομιζεις οτι μπορεις να τον περασεις μονη, και σιγουρα θα αναθεωρησεις. μεχρι ομως να συμβει, δυστυχως χανεις ολες τις πιθανες ευκαιριες. προσπαθησε να γινεις λιγο πιο σκληρη και ρεαλιστρια, μη κολλας τοσο στις σκεψεις.

Aλκμήνη είμαι νέος εδώ! Και μένα πανω κάτω το ίδιο θέμα με απασχολεί... Κοντεύω στα 25 και ακόμα δεν εχω καταλαβει αυτό που δεν καταλαβες κι εσυ!!! Κι εγώ ερωτεύομαι εύκολα ορισμένες κοπέλες. Όχι συχνά, απλά ορισμένες με τραβάνε τόσο κάποιες που δεν θέλει και πολύ για να ερωτευτώ! Με τραβάνε οχι τόσο στο εμφανισιακό κομμάτι, αλλά κυρίως η προσωπικότητα τους, ο χαρακτήρας τους κλπ.
Το προβλημα μου είναι ότι αν ερωτευτώ μένω εκεί για καιρό... περιμένοντας κι εγω πως κάτι θα αλλαξει... τα πραγματα βλέπω πάνε όλο και χειρότερα, αλλά εγω εκει... επιμένω. Στην τελική τι κερδίζω; Μια απαξίωση, έλλειψη σεβασμού και πίκρα. Νομίζω πως θα πρέπει να γίνουμε κάπως πιο 'ψυχροί' απέναντι στους γύρω. Δεν εννοω αναίσθητοι. Απλώς όταν βλεπουμε ότι δεν... τοτε να μην δίνουμε 2η ελπίδα στον εαυτο μας και να κοιτάμε αλλού, όσο δύσκολο κι αν μας φαίνεται αυτό.
Δεν νομιζω πως δεν εισαι φυσιολογική. Αντιθέτως αυτές που δεν είναι φυσιολογικές είναι αυτές που κάνουν εύκολα σχεσεις χωρίς να νιωθουν τιποτα ιδιαιτερο. Μη κοιτάς τους γυρω σου και τους βλεπεις ευτυχισμένους. Αυτό ειναι το 'φαινεσθαι'. Από το 'ειναι' όμως απέχει πολύ. Γιατι πλέον οι σχεσεις καταντησαν ρουτινα, λίγες βασίζονται σε πραγματικό έρωτα, αγάπη κλπ, η κοινωνία ξέφτισε, οι περισσότεροι νοιάζονται μόνο για το κρεβατι και την καλοπέραση. Ωμό αυτό που λέω, αλλά έτσι είναι και δεν νομίζω πως μπορει κανεις να το διαψευσει.

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

Έχεις δίκιο Ιωάννη. Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος αυτό θα έκανε. Μόνο που εγώ δεν είμαι. Δεν μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτό.
Η σημερινή ημέρα μου είναι χάλια, σκέφτομαι συνεχώς τα ίδια και τα ίδια. Όχι, δεν θα κοιτάξω αλλού, δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να ξαναπληγωθεί έτσι. Γιατί και ο επόμενος και ο μεθεπόμενος που θα κοιτάξω δεν θα βρει τίποτα σε εμένα. Για όλους θα είμαι απλά μια γνωριμία, όπως και γι'αυτόν, όπως ήμουν και για άλλους. Το γιατί δεν το ξέρω...Κάτι έχω που μάλλον απωθεί... Η μάλλον δεν έχω τίποτα το ενδιαφέρον.

---

Τι ειναι αυτο που πιστευεις πως απωθει τους αλλους απο σενα?
Μήπως αυτο που λες οτι ¨εχεις κατι που απωθει" και ότι "δεν εχω τιποτα το ενδιαφερον" τα λες απο απογοητευση επειδη δεν εδειξε ενδιαφερον ο συγκεκριμενος, δεν εγινε κατι μαζι του? ενώ στην πορεια ειχες αλλες προτασεις απο αλλους τις οποιες όμως προσπερνουσες λόγω του ερωτα/απογοητευσης που ενιωθες προς αυτον? κι αν συμβαινει αυτο δεν θα ισχυει η σκεψη σου οτι εχεις κατι που απωθει κλπ.
Συνηθως η απογοητευση που μας γεμισε ο ενας, μας κανει να τους θεωρουμε όλους ίδιους. Κι αυτος ο τροπος σκεψης, λανθασμενος κατα την αποψη μου, χαρακτηριζει τις γυναικες που εχουν περασει απο απογοητευση.

Quote:

---

Originally Posted by somebody89

........
Μη κοιτάς τους γυρω σου και τους βλεπεις ευτυχισμένους. Αυτό ειναι το 'φαινεσθαι'. Από το 'ειναι' όμως απέχει πολύ. Γιατι πλέον οι σχεσεις καταντησαν ρουτινα, λίγες βασίζονται σε πραγματικό έρωτα, αγάπη κλπ, η κοινωνία ξέφτισε, οι περισσότεροι νοιάζονται μόνο για το κρεβατι και την καλοπέραση. Ωμό αυτό που λέω, αλλά έτσι είναι και δεν νομίζω πως μπορει κανεις να το διαψευσει.

---

Συμφωνώ μαζι σου. Μην κοιτας που δειχνουν αγαπημενοι κι ευτυχισμενοι. Καποια μερα ακους οτι χωρισαν και διερωτασε πως ειναι δυνατο να συνεβηκε αυτο αφου εδειχναν τοσο αγαπημενοι. Οταν περασει η φαση του ενθουσιασμου, η καθημερινοτητα τους κανει να γνωριστουν καλυτερα και βαθυτερα, κι εκει ειναι που αρχιζουν να φαινονται τα πρωτα σημαδια διαστασης σαν χαρακτηρες. Οι πρωτες δυσκολίες ανοιγουν σιγα σιγα το δρομο για το χωρισμο. Προς τα εξω ισχυει το φαινεσθαι, ότι μια χαρα περνανε..

εγω καθομαι καλα κρυμενος στο καβουκι μου πριν βεβεωθω οτι ο αλλος με θελει πριν του δωθω γιατι ολο αυτο δεν εξαρταται απο το τι αισθανεσε για καπιον εξαρταται απο την ανταποκριση του χωρις την ανταποκριση του ολο αυτα γινετε τυρανια απο αγαπη

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

Δεν ξέρω αν είναι σωστό που χρησιμοποίησα το ρήμα "αγαπώ", αλλά δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Έρωτα; Για τα δικά μου πρότυπα η έννοια του έρωτα είναι κάπως αλλιώς απ'ό,τι συνηθίζεται. Γι'αυτό το λέω αγάπη, ή κάτι σαν αγάπη. Έχω μπει τις τελευταίες μέρες στη διαδικασία να αναρωτιέμαι γιατί μου συμβαίνει συνεχώς αυτό. Σίγουρα θα έχει συμβεί και σε πολλούς από εσάς. Πότε έρχεται κεραυνοβόλο σε εμάς, και πότε σε κάποιον άλλο που με τον τρόπο του θα μας κάνει να τον δούμε "αλλιώς". Αυτό που βλέπω μετά από έναν μικρό απολογισμό όμως, είναι ότι συνεχώς ερωτεύομαι χωρίς να ξέρω εάν υπάρχει ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά. Μετά ελπίζω, ελπίζω ότι θα γίνει κάτι μαγικό και θα νιώσει και ο άλλος το ίδιο. Και αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ποτέ δεν έρχεται εκείνη η πολυπόθητη ημέρα που θα συμβεί το θαύμα... Και η απογοήτευση δεν τελειώνει... Κάποτε μια φίλη μου πολύ μεγαλύτερη και με πείρα στη ζωή μου είχε πει μια σοφή κουβέντα: "Πρώτα θα σε αγαπήσουν και μετά θα αγαπήσεις κι εσύ", όμως ποτέ δεν το έκανα, γιατί πολύ απλά δεν μπόρεσα.
Ακόμη σκέφτομαι εκείνον... Δεν μπορώ να κοιτάξω αλλού, δεν ξέρω πού θα βγάλει, πότε θα το πάρω απόφαση και θα σταματήσω να τον σκέφτομαι.
Να είστε όλοι καλά. Καλό μήνα και καλό χειμώνα να έχουμε!

---

Από την μια ο φόβος της μοναξιάς , και από την άλλη η λανθασμένη αντίληψη πως έχοντας δίπλα μας το άτομο το οποίο διαθέτει κάποια συγκεκριμένα για εμάς χαρακτηριστικά , και θα μας δώσει την πολυπόθητη ευτυχία ,
μας ωθούν να προσδίδουμε θετικά χαρακτηριστικά και να αξιολογούμε ανακριβώς έναν άνθρωπο για ταίρι μας , και σε κάποιες περιπτώσεις να νιώθουμε και ερωτευμένοι ! Στην πλειονότητα αυτών τον περιπτώσεων η πραγματικότητα δίνει την γνωστή απογοήτευση !
Για να μπορέσουμε να αγαπηθούμε σκεφτήκαμε πρώτα ,οι ίδιοι αν έχουμε καταφέρει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας ; Όταν θα το καταφέρουμε αυτό τότε θα πάψουμε να νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη να μας αγαπήσουν οι άλλοι , και έτσι ισορροπημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας , θα πετύχουμε ποιο σίγουρα τον στόχο μας !

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

Δεν ξέρω αν είναι σωστό που χρησιμοποίησα το ρήμα "αγαπώ", αλλά δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Έρωτα; Για τα δικά μου πρότυπα η έννοια του έρωτα είναι κάπως αλλιώς απ'ό,τι συνηθίζεται. Γι'αυτό το λέω αγάπη, ή κάτι σαν αγάπη. Έχω μπει τις τελευταίες μέρες στη διαδικασία να αναρωτιέμαι γιατί μου συμβαίνει συνεχώς αυτό. Σίγουρα θα έχει συμβεί και σε πολλούς από εσάς. Πότε έρχεται κεραυνοβόλο σε εμάς, και πότε σε κάποιον άλλο που με τον τρόπο του θα μας κάνει να τον δούμε "αλλιώς". Αυτό που βλέπω μετά από έναν μικρό απολογισμό όμως, είναι ότι συνεχώς ερωτεύομαι χωρίς να ξέρω εάν υπάρχει ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά. Μετά ελπίζω, ελπίζω ότι θα γίνει κάτι μαγικό και θα νιώσει και ο άλλος το ίδιο. Και αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ποτέ δεν έρχεται εκείνη η πολυπόθητη ημέρα που θα συμβεί το θαύμα... Και η απογοήτευση δεν τελειώνει... Κάποτε μια φίλη μου πολύ μεγαλύτερη και με πείρα στη ζωή μου είχε πει μια σοφή κουβέντα: "Πρώτα θα σε αγαπήσουν και μετά θα αγαπήσεις κι εσύ", όμως ποτέ δεν το έκανα, γιατί πολύ απλά δεν μπόρεσα.
Ακόμη σκέφτομαι εκείνον... Δεν μπορώ να κοιτάξω αλλού, δεν ξέρω πού θα βγάλει, πότε θα το πάρω απόφαση και θα σταματήσω να τον σκέφτομαι.
Να είστε όλοι καλά. Καλό μήνα και καλό χειμώνα να έχουμε!

---

Από την μια ο φόβος της μοναξιάς , και από την άλλη η λανθασμένη αντίληψη πως έχοντας δίπλα μας το άτομο το οποίο διαθέτει κάποια συγκεκριμένα για εμάς χαρακτηριστικά , και θα μας δώσει την πολυπόθητη ευτυχία ,
μας ωθούν να προσδίδουμε θετικά χαρακτηριστικά και να αξιολογούμε ανακριβώς έναν άνθρωπο για ταίρι μας , και σε κάποιες περιπτώσεις να νιώθουμε και ερωτευμένοι ! Στην πλειονότητα αυτών τον περιπτώσεων η πραγματικότητα δίνει την γνωστή απογοήτευση !
Για να μπορέσουμε να αγαπηθούμε σκεφτήκαμε πρώτα ,οι ίδιοι αν έχουμε καταφέρει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας ; Όταν θα το καταφέρουμε αυτό τότε θα πάψουμε να νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη να μας αγαπήσουν οι άλλοι , και έτσι ισορροπημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας , θα πετύχουμε ποιο σίγουρα τον στόχο μας !

Φιλομαθης
Για να μπορέσουμε να αγαπηθούμε σκεφτήκαμε πρώτα ,οι ίδιοι αν έχουμε καταφέρει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας ; Όταν θα το καταφέρουμε αυτό τότε θα πάψουμε να νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη να μας αγαπήσουν οι άλλοι , και έτσι ισορροπημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας , θα πετύχουμε ποιο σίγουρα τον στόχο μας ![/QUOTE]

Πολυ σωστος !!!

Θεματοθετρια η απαντηση στο ερωτημα σου ειναι πολυ απλη. Για να νιωσεις ενα συναισθημα οπως αγαπη ή ερωτα, δεν ειναι προαπαιτουμενο να το νιωθει και ο αλλος. Εγω ας πουμε βλεπω τη μονικα μπελουτσι και την ερωτευομαι. Τωρα τι νιωθει αυτη δε συνεισφερει στη δικη μου ελξη. Αλλο ειναι το προβλημα σου, οτι εχεις φαει κολημα με τον wannabe παπα και δε βλεπεις τη μυτη σου. Τελικα τι εγινε? Το πηρε το πετραχηλι? Τα βαλε τα ρασα? Αντε παρτο αλλιως και συ, γτ το πολυ το κυριε ελεησον το βαριεται κι ο παπας...

Υ.Γ. μηπως σε λενε Θεοφανια???

...αλκμήνη, ψάξε μέσα σου γιατί υποβάλλεις τον εαυτό σου στο μαρτύριο του ανεκπλήρωτου.
Μονο εσύ μπορείς να το ερμηνεύσεις αυτό.

Βρε Αλκμηνη ¨), εχεις αναρωτηθει αν ο αλλος εχει παρει χαμπαρι το αν εισαι κι ποσο πολυ εισαι ερωτευμενη για αυτον? δεν εχουμε ολοι οι ανδρες την τοσο οξη αισθηση να ξερουμε τι νιωθει μια κοπελα για εμας!!, κι μηλαω κι για τον εαυτο μου! εχουν υπαρξει φασεις που δεν ηξερα, δεν καταλαβαινα το τι ενιωθε καποια κοπελα για μενα, αποτελεσμα να εχουμε συναντηθει μετα απο χρονια, αυτη να εχει οικογενεια, κι πανω στον χαβαλε να λεει στο τραπεζι μπροστα σε ολους οτι να ξερετε, στο λυκειο ειμουν τρελα ερωτευμενη με τον γιοργο πανου,τον γουσταρα πολυ! κι να μενω καγκελο, γτ. απλα ενιωθα κι εγω ακριβως το ιδιο, αλλα δεν το χα καταλαβει , κι επειδη την γουσταρε παρα πολυ ενας φιλος ,σαν βλακας εκανα ακρι, κι πωτες δεν την κοιταξα ,δεν προσπαθησα να κανω κατι. Αυτο εχει συμβει σχεδον σε ολους μας - ετσι νομιζω -, ολοι εχουμε τυχη να μας θελει καποια κοπελα αλλα λογο ηλικιας, λογο του οτι ειναι κοπελα κι συνηθως δεν κανετε την πρωτη κινηση - δεν το κατηγωρω,αλλα εστω ενα σημαδι!, εστω κατι που να μας κανει να "χαμπαριασουμε" οτι μας θελετε - ετσι λοιπον εχουν χαθει πολλοι ερωτες!! μεγαλες σχεσεις δεν εχουν γινει γτ. και οι δυο δεν εκαναν την πρωτη κινηση.
Ετσι λοιπον θα σου ελεγα - δεν ξερω βεβαια αν εχεις κανει καποια κινηση εσυπρος τον ερωτασου - αλλα καλο θα ηταν να τον ξηπνησεις! κι μετα αμα δεν θελει να εχεις τουλαχιστον καθαρη συνηδηση.

απ οτι εχω παρατηρησει, δυο περιπτωσεις ανθρωπων κολλανε σε μια ερωτικη επιθυμια που ειναι μονομερης.

η μια ειναι, υπερμετρα εγωιστες ανθρωποι που θεωρουν οτι πρεπει να περασει το δικο τους πασει θυσια γιατι ετσι... και κανουν οτι δεν υπαρχει καν μπροστα τους η ελλειψη ανταποκρισης απο την αλλη πλευρα και την προσπερνανε θεωρωντας οτι μπορουν να την αλλαξουν γιατι ετσι..
μεταφραζουν σαν προβλημα του αλλου την αδιαφορια του, εχουν ωραιοποιημενη εικονα του εαυτου τους και των προσοντων τους και δεν κατανοουν και δεν δεχονται την απορριψη. βρισκουν ασχετες δικαιολογιες γι αυτην (οτι φοβαται, οτι κρυωνει, οτι δεν ειναι ετοιμος ) και δεν βλεπουν το πιο απλο και αληθινο, οτι ο αλλος οταν δειχνει η λεει οτι δεν θελει, απλα δεν γουσταρει και τπτ μεταφυσικο η φοβικο δεν κρυβεται απο πισω....
με λιγο προβληματικο ψυχικο υποβαθρο, αυτοι ειναι που μπορει να καταληξουν stalkers, να κυνηγουν ανθρωπους που τους διωχνουν με το ετσι θελω απλα γιατι δεν θελουν να το δεχτουν και γιατι θεωρουν οτι τους επιτρεπεται να ενοχλουν, να εμφανιζονται μπροστα τους απροσκλητοι, να τους παρακολουθουν, και να επανερχονται στο αιτημα τους να σχετιστουν μαζι τους ωσαν να μην εχει ειπωθει ποτε τπτ....(call me: ασφαλιστικα μετρα ASAP)

η αλλη περιπτωση, ειναι ανθρωποι με μειωμενη αυτοεκτιμηση. που δεν στρεφονται τυχαια σε ανθρωπους που δεν ανταποκρινονται, αλλα γιατι κατα βαθος πιστευουν οτι δεν τους αξιζει μια σχεση αμοιβαια, πολλες φορες μπορει να μην εχουν και εμπειριες και να εγκλωβιζονται σε τετοιες επιθυμιες για να μην ζησουν μια πραγματικη σχεση με καποιον που πραγματικα τους επιθυμει.

εχω την εντυπωση οτι εσενα αλκμηνη μου σου συμβαινει το δευτερο.
δεν υπαρχει κανεις που να τον γουσταρουν ΟΛΟΙ, ακομα κι αν ειναι ο καλυτερος και ομορφοτερος στον πλανητη.
απλα, οι ανθρωποι που δεν εχουν τετοια θεματα σαν τα παραπανω, δεν κοντοστεκονται ουτε λεπτο να ασχοληθουν με ανθρωπους που απομακρυνονται η δεν ανταποκρινονται.
δεν ειμαστε ερμαια μιας απλης ελξης αν αυτο πιστευεις. μια επιθυμια μπορουμε να την απωθησουμε πριν μας γινει εμμονη.
για καποιον λογο, αντι να κανεις αυτο, καλλιεργεις επιθυμιες για ανθρωπους που δεν δειχνουν ανταποκριση.
προσπαθησε να το αποβαλεις.
ασε στον αλλο την πρωτοβουλια αν δεν εχεις εμπιστοσυνη στον εαυτο σου οτι θα κρινεις σωστα ποιος σε θελει.
η, ακομα κι αν παρεις καποιες πρωτοβουλιες, απομακρυνσου αμεσως αν δεν βρεις ανταποκριση, μην καθεσαι να ασχολεισαι.
απαγορευσε το στον εαυτο σου ΤΟ ΝΑ ΞΑΝΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ και η επιθυμια να εισαι σιγουρη οτι θα ακολουθησει αργα η γρηγορα.

Macgyver κανένας λόγος παρεξήγησης, πάει πέρασε! :)

ΚΕΝΟ, πόσο λογικά σκέφτεσαι. Μόνο που αυτή τη στιγμή, το τελευταίο πράγμα που μπορώ να κάνω είναι να σκεφτώ λογικά. Πώς μπορώ να το κάνω, έχοντας την απογοήτευση να ξεχειλίζει από παντού. Κολλάω στις σκέψεις, αυτό ακριβώς!! Σ'ευχαριστώ για τις συμβουλές σου! :)

somebody89, καλώς όρισες στο φορουμ! Ελπίζω να βρεις αυτό που αναζητάς. Ούτε το ένα είναι φυσιολογικό, αλλά ούτε και το άλλο. Το φυσιολογικό είναι να έχει κανείς αξιοπρέπεια, να ξέρει τι αξίζει και όχι λόγω των ανασφαλειών του να οδηγείται σε τέτοιες επιλογές. Ωμό αυτό που λες, αλλά και η αλήθεια. Πολύς κόσμος εκεί έξω είναι έτσι, αλλά όχι και όλοι! Ευτυχώς ακόμη υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!

Ιωάννη, δεν μπορώ να πω ότι είχα αξιόλογες προτάσεις. Τουλάχιστον δεν ήταν αυτό που ζητούσα εγώ. Δεν ξέρω τι είδαν σε μένα και με προσέγγισαν όσοι το έχουν κάνει μέχρι τώρα. Αλλά ξέρεις γιατί πιστεύω ότι το έκαναν; Γιατί μάλλον γράφω στο μέτωπο "εδώ καλό κορόιδο για εκμετάλλευση", ναι το παραδέχομαι, έτσι σκέφτομαι.

Αλέξανδρε, πολύ καλά κάνεις!!! Όπως το λες... τυραννία...

Φιλομαθή, πιστεύω ειδικά στην τελευταία σου πρόταση τα είπες όλα! Πώς είναι δυνατόν, ένας άνθρωπος ανασφαλής, χωρίς αγάπη για τον εαυτό του, να αποζητά μια σχέση; Προβληματικά άτομα, κάνουν και προβληματικές σχέσεις, έτσι δεν είναι; Όσο για τα υπόλοιπα, η πραγματικότητα όντως μας προσγειώνει, και μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε την άποψη που έχουμε για κάποιον. Είναι αλήθεια πως πρέπει να γνωρίσουμε καλά κάποιον για να προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο που θα ήταν το να τον ερωτευτούμε. Αλλά έλα που πέφτω στην παγίδα του "ονείρου"!

Κεράσι, δεν χειροτονήθηκε ακόμη, όχι. Δεν με λένε Θεοφανία.

Θεοφανία, προσπαθώ να το ερμηνεύσω εδώ και μήνες! Θα την πάρω την απάντηση όμως κάποια στιγμή..

Γιώργο Πάνου, σου συνέβη τέτοιο πράγμα; Όντως το έχω ακούσει κι εγώ πολλές φορές αυτό που λες. Αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω τρόπο να τον "ξυπνήσω" όπως λες. Δεν μπορώ να του επιτεθώ, να κάνω σαν ξελιγωμένη. Δεν ξέρω πώς θα το πάρει κιόλας, φοβάμαι μην με παρεξηγήσει, γιατί η όλη κατάσταση είναι λεπτή και θα πρέπει να είμαστε διακριτικοί. Τυχαίνει να του μιλάω φιλικά, δείχνω ένα απλό ενδιαφέρον χωρίς να ξεκαθαρίζω τι θέλω ακριβώς. Πιστεύω πως αν ήθελε, θα έκανε κι εκείνος κάποια κίνηση.

Remedy, όπως πάντα ο λόγος σου περιεκτικός και ουσιώδης! :) Αυτή η πρώτη κατηγορία που λες καταντάει και λίγο τρομακτική για τον μη ενδιαφερόμενο. Ναι, ναι, το δεύτερο ισχύει για μένα. Δεν μου αξίζει σχέση αμοιβαία, το πιστεύω!!! Αλλά στο παρελθόν ίσχυε και η πρώτη κατηγορία μπορώ να πω!! Μάλλον ξεκίνησα από το πρώτο και λόγω πληγωμένου εγωισμού κατέληξα στο δεύτερο...; Κάποια στοιχεία της πρώτης κατηγορίας με περιγράφουν. Όπως αυτό που λες για τις δικαιολογίες! Αρνούμουν να δεχτώ ότι ο άλλος δεν ήθελε, παρά πίστευα ότι κάτι άλλο τον εμπόδισε. Δεν νομίζω όμως να είχα ωραιοποιήσει την εικόνα του εαυτού μου, καθώς ποτέ δεν είχα ούτε καν αυτοεκτίμηση, πόσο μάλλον να φτάσω και στα άκρα!

Μπορώ να σε καταλάβω απόλυτα μιας και εγώ είχα-έχω και θα έχω το ίδιο θέμα με σένα...δεν ξέρω ούτε έχω καταφέρει να πραγματοποιήσω το σοφό ρητό της φίλης σου..απλά πολλές φορές σκέφτομαι πως ίσως τελικά πρέπει να γίνω πιο εγωίσρια..για να την γλιτώσω...αλλά ούτε αυτό το καταφέρνω...
για να ξεφύγω λοιπόν απο κάτι τέτοιο γύρισα το ενδιαφέρον μου για αλλού..έκανα μια σχέση όχι άσχημη αλλά όχι και όπως θα με ήθελα σε αυτή...κατάφερα μετά απο πάρα πολύ καιρό να το ξεπεράσω και να κάθομαι στο ίδιο τραπέζι με εκείνον και την κοπέλα του... ίσως και σένα να σε βοηθούσε κάτι αντίστοιχο...ο χρόνος είναι γιάτρος και αργός θάνατος απλά εμείς επιλέγουμε πως θέλουμε να τον υπηρετούμε.... αργά και με πόνο θα φτάσεις παραπέρα και θα έρθει ώρα που θα πείς γιατί καθόμουν και έκλαιγα...

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

....
......

Κεράσι, δεν χειροτονήθηκε ακόμη, όχι. Δεν με λένε Θεοφανία.

Θεοφανία, προσπαθώ να το ερμηνεύσω εδώ και μήνες! Θα την πάρω την απάντηση όμως κάποια στιγμή..

Γιώργο Πάνου, σου συνέβη τέτοιο πράγμα; Όντως το έχω ακούσει κι εγώ πολλές φορές αυτό που λες. Αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω τρόπο να τον "ξυπνήσω" όπως λες. Δεν μπορώ να του επιτεθώ, να κάνω σαν ξελιγωμένη. Δεν ξέρω πώς θα το πάρει κιόλας, φοβάμαι μην με παρεξηγήσει, γιατί η όλη κατάσταση είναι λεπτή και θα πρέπει να είμαστε διακριτικοί. Τυχαίνει να του μιλάω φιλικά, δείχνω ένα απλό ενδιαφέρον χωρίς να ξεκαθαρίζω τι θέλω ακριβώς. Πιστεύω πως αν ήθελε, θα έκανε κι εκείνος κάποια κίνηση.

Remedy, όπως πάντα ο λόγος σου περιεκτικός και ουσιώδης! :) Αυτή η πρώτη κατηγορία που λες καταντάει και λίγο τρομακτική για τον μη ενδιαφερόμενο. Ναι, ναι, το δεύτερο ισχύει για μένα. Δεν μου αξίζει σχέση αμοιβαία, το πιστεύω!!! Αλλά στο παρελθόν ίσχυε και η πρώτη κατηγορία μπορώ να πω!! Μάλλον ξεκίνησα από το πρώτο και λόγω πληγωμένου εγωισμού κατέληξα στο δεύτερο...; Κάποια στοιχεία της πρώτης κατηγορίας με περιγράφουν. Όπως αυτό που λες για τις δικαιολογίες! Αρνούμουν να δεχτώ ότι ο άλλος δεν ήθελε, παρά πίστευα ότι κάτι άλλο τον εμπόδισε. Δεν νομίζω όμως να είχα ωραιοποιήσει την εικόνα του εαυτού μου, καθώς ποτέ δεν είχα ούτε καν αυτοεκτίμηση, πόσο μάλλον να φτάσω και στα άκρα!

---

κατανταει πολυ απωθητικη, σιγουρα, ναι.
τρομακτικη ειναι για οποιον δεν ξερει να αντιμετωπισει τετοια ατομα και υπομενουν τις ανεπιθυμητες επανεμφανισεις τους και απλα ξαναλενε, οχι.
ειναι απλο να απαλλαγει κανεις ΑΜΕΣΑ, αρκει να ειναι σταθερος στην αρνηση του και να ξερει οτι μπορει να καταφυγει στις αρχες αν επιμεινει .

Αφου καταφερες να ξεπερασεις τετοια αδιεξοδη λογικη οτι υπαρχει κατι παραπανω απο την ΜΗ επιθυμια που εμποδιζει τους ανδρες να σχετιστουν με μια γυναικα, σημαινει οτι εχεις κανει προοδο, κατα τη γνωμη μου.

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ οτι σου δεν σου αξιζει μια αμοιβαια σχεση, δεν ειναι αληθεια ομως.
σιγουρα υπαρχουν ανδρες που σου ταιριαζουν και τους αρεσεις, απλα ασχολουμενη τοσο καιρο με ατομα που δεν ανταποκρινονται, μεγαλωνεις την ηττοπαθεια σου και πιστευεις πως δεν αξιζεις και δεν αρεσεις σε κανεναν.
δεν εχει ενδιαφερθει ποτε για εσενα καποιος ανδρας? μηπως οταν συνεβη κατι τετοιο, δεν σου αρεσε εσενα????

λολζ, υπαρχει αντρας που ετρεξε στις αρχες να καταγγειλει οτι τον κυνηγαει γυναικα ? ορισμενες φορες αυτο το φορουμ καταντα πολυ σουρεαλ. :rolleyes:

Quote:

---

Originally Posted by KENO

λολζ, υπαρχει αντρας που ετρεξε στις αρχες να καταγγειλει οτι τον κυνηγαει γυναικα ? ορισμενες φορες αυτο το φορουμ καταντα πολυ σουρεαλ. :rolleyes:

---

Σου φαίνεται παράξενο, ε; Εμένα καθόλου! Η ζωή καταντά σουρεάλ, όχι το φορουμ! :Ρ
Μήπως μιλάει για γυναίκα όμως;

σταθερος εγραψε και νομιζα μιλατε για αντρες. τωρα αν το ειπε γενικα για ανθρωπους δε το ξερω.

Είπε "κανείς", άρα μήπως μιλάει γενικά. Θα μας πει όταν μπει :)

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

κατανταει πολυ απωθητικη, σιγουρα, ναι.
τρομακτικη ειναι για οποιον δεν ξερει να αντιμετωπισει τετοια ατομα και υπομενουν τις ανεπιθυμητες επανεμφανισεις τους και απλα ξαναλενε, οχι.
ειναι απλο να απαλλαγει κανεις ΑΜΕΣΑ, αρκει να ειναι σταθερος στην αρνηση του και να ξερει οτι μπορει να καταφυγει στις αρχες αν επιμεινει .

Αφου καταφερες να ξεπερασεις τετοια αδιεξοδη λογικη οτι υπαρχει κατι παραπανω απο την ΜΗ επιθυμια που εμποδιζει τους ανδρες να σχετιστουν με μια γυναικα, σημαινει οτι εχεις κανει προοδο, κατα τη γνωμη μου.

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ οτι σου δεν σου αξιζει μια αμοιβαια σχεση, δεν ειναι αληθεια ομως.
σιγουρα υπαρχουν ανδρες που σου ταιριαζουν και τους αρεσεις, απλα ασχολουμενη τοσο καιρο με ατομα που δεν ανταποκρινονται, μεγαλωνεις την ηττοπαθεια σου και πιστευεις πως δεν αξιζεις και δεν αρεσεις σε κανεναν.
δεν εχει ενδιαφερθει ποτε για εσενα καποιος ανδρας? μηπως οταν συνεβη κατι τετοιο, δεν σου αρεσε εσενα????

---

Δεν ξέρω, έτσι όπως το περιέγραψες και το φαντάστηκα, μου φάνηκε τρομακτικό!
Τουλάχιστον έκανα και μια πρόοδο, να μην έχω παράπονο! :Ρ
Μπα, όχι, δεν υπάρχει κανείς που να έχει ενδιαφερθεί για μένα και να ταιριάζω κιόλας, στο λέω και στο υπογράφω αν θες! Όσοι ενδιαφέρονταν, δεν ήταν αυτό που ήθελα εγώ. Είχε υπάρξει αμοιβαίο ενδιαφέρον με κάποιον, αλλά στην πορεία φάνηκε ότι το έκανε από ανάγκη, επειδή ήθελε με κάποιον τρόπο να ξεπεράσει την πρώην του. Οπότε μάλλον δεν ενδιαφέρθηκε, αλλά κοίταξε μέσω εμού να κουκουλώσει όπως όπως τις ανασφάλειές του, αντί να τις αντιμετωπίσει.

Quote:

---

Originally Posted by KENO

λολζ, υπαρχει αντρας που ετρεξε στις αρχες να καταγγειλει οτι τον κυνηγαει γυναικα ? ορισμενες φορες αυτο το φορουμ καταντα πολυ σουρεαλ. :rolleyes:

---

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

Σου φαίνεται παράξενο, ε; Εμένα καθόλου! Η ζωή καταντά σουρεάλ, όχι το φορουμ! :Ρ
Μήπως μιλάει για γυναίκα όμως;

---

Quote:

---

Originally Posted by Αλκμήνη

Δεν ξέρω, έτσι όπως το περιέγραψες και το φαντάστηκα, μου φάνηκε τρομακτικό!
Τουλάχιστον έκανα και μια πρόοδο, να μην έχω παράπονο! :Ρ
Μπα, όχι, δεν υπάρχει κανείς που να έχει ενδιαφερθεί για μένα και να ταιριάζω κιόλας, στο λέω και στο υπογράφω αν θες! Όσοι ενδιαφέρονταν, δεν ήταν αυτό που ήθελα εγώ. Είχε υπάρξει αμοιβαίο ενδιαφέρον με κάποιον, αλλά στην πορεία φάνηκε ότι το έκανε από ανάγκη, επειδή ήθελε με κάποιον τρόπο να ξεπεράσει την πρώην του. Οπότε μάλλον δεν ενδιαφέρθηκε, αλλά κοίταξε μέσω εμού να κουκουλώσει όπως όπως τις ανασφάλειές του, αντί να τις αντιμετωπίσει.

---

ναι βρε, και για τα δυο φυλα μιλαω.
συνηθως ειναι πιο ευκολο για εναν ανδρα (λογω μυικης δυναμης )να απαλλαγει απο μια παρενοχληση που ξεπερναει τα ορια της λογικης και της ηθικης, χωρις να ζητησει την βοηθεια των αρχων, κενο, αλλα οχι και τοσο απιθανο οσο φανταζεσαι.
αν πχ, υπηρχε μια γυναικα που της ειχες ξεκαθαρισει οτι δεν την θελεις κι ανακαλυπτες οτι σε παρακολουθει κι εχει βαλει να παρακολουθουν το τηλεφωνο σου, θα εκανες τι? θα της ζητουσες τον λογο, η θα την πλακωνες? δεν ειναι σοβαρα πραγματα αυτα. απευθυνεσαι στις αρχες και τελειωνει η υποθεση.

οντως αλκμηνη, τα πιο σουρεαλιστικα σεναρια τα γραφει παντα η ζωη,...

ε, μα ειδες?
αρχικα υπογραφεις οτι κανεις δεν ενδιαφερεται για σενα, στην συνεχεια παραδεχεσαι οτι καποιοι ενδιαφερονται, αλλα δεν αρεσουν σε εσενα και στο τελος υπηρχε και αμοιβαιο ενδιαφερον, αλλα δεν συνεχισε γιατι ο τυπος ηθελε σχεση rebound.

κατ αρχας, αυτοι που απορριπτεις, εισαι βεβαιη οτι δεν σου ταιριαζουν, η ενδομυχα τους απορριπτεις για να μην κανεις ποτε μια σχεση???εεε??? μου το υπογραφεις κι αυτο?
επειτα, για τον τυπο με το αμοιβαιο ενδιαφερον. εχεις την εντυπωση καλη μου οτι ολες οι σχεσεις γινονται μονο υπο ιδανικες συνθηκες, ειναι και οι δυο το απολυτο για τον απεναντι, δεν εχουυν κανενα θεμα και κανενα προβλημα και μετα απο ανεφελο βιο μερικων μηνων καταληγουν στην εκκλησια????
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. αλλες καπως αταιριαστες, αλλες λογω κενων απο προηγουμενες σχεσεις, αλλες λογω αγαμιας, αλλες λογω ο΄τι του φανει του λωλοστεφανη, κυριολεκτικα!
μην νομιζεις οτι για τους υπολοιπους που δεν νοιωθουν αδικημενοι οπως εσυ, ολες οι γνωριμιες καταληγουν στο ιδανικο ταιριασμα . θα γινουν και γνωριμιες που θα αφησεις πισω σου χωρις να ασχοληθεις καθολου, θα γινουν και καποιες με μικρη συνεχεια αλλα οχι ουσιαστικο ταιριασμα, θα γινουν και αλλες με καλη πορεια αλλα καπου θα κολλησουν, θα γινει και η one and only που θα εισαι βεβαιη περα απο καθε αμφιβολια, οτι ειναι αυτο ακριβως που θελεις "για παντα".

αυτο ομως δεν μπορει να γινει αν εσυ σκεφτεσαι τον παπα τον παχυ για 25 χρονια, με τον οποιο δεν εχει γινει απολυτως τιποτε ενδιαφερον, για τον απλουστατο λογο, οτι δεν εχεις 1000 χρονια μπροστα σου.... αν με καθε επιθυμια που σου περναει και δεν προχωραει απο την αλλη πλευρα, δεσμευεις τον εαυτο σου να ασχολειται, να μελαγχολει, να περιμενει και αυτοοικτειρεται, απλα δεν βγαινεις καλη μου, δεν προλαβαινεις!

απλα αλλαζω τηλεφωνο Remedy. κι αν επιμεινει με αλλους τροπους, μπορει να περασω μια βολτα απ'το σπιτι της με τη καινουργια να με δει οτι βρηκα αλλη και να καταλαβει οτι ενοχλει. σιγα μη μπλεξω την αστυνομια για τετοιου ειδους ανωριμοτητες. ρεζιλι θα γινει οποιος κανει κατι τετοιο. εκτος του οτι δε θα νοιαστουν, εδω δε νοιαζονται για πολυ σοβαροτερες υποθεσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ε, μα ειδες?
αρχικα υπογραφεις οτι κανεις δεν ενδιαφερεται για σενα, στην συνεχεια παραδεχεσαι οτι καποιοι ενδιαφερονται, αλλα δεν αρεσουν σε εσενα και στο τελος υπηρχε και αμοιβαιο ενδιαφερον, αλλα δεν συνεχισε γιατι ο τυπος ηθελε σχεση rebound.

κατ αρχας, αυτοι που απορριπτεις, εισαι βεβαιη οτι δεν σου ταιριαζουν, η ενδομυχα τους απορριπτεις για να μην κανεις ποτε μια σχεση???εεε??? μου το υπογραφεις κι αυτο?
επειτα, για τον τυπο με το αμοιβαιο ενδιαφερον. εχεις την εντυπωση καλη μου οτι ολες οι σχεσεις γινονται μονο υπο ιδανικες συνθηκες, ειναι και οι δυο το απολυτο για τον απεναντι, δεν εχουυν κανενα θεμα και κανενα προβλημα και μετα απο ανεφελο βιο μερικων μηνων καταληγουν στην εκκλησια????
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. αλλες καπως αταιριαστες, αλλες λογω κενων απο προηγουμενες σχεσεις, αλλες λογω αγαμιας, αλλες λογω ο΄τι του φανει του λωλοστεφανη, κυριολεκτικα!
μην νομιζεις οτι για τους υπολοιπους που δεν νοιωθουν αδικημενοι οπως εσυ, ολες οι γνωριμιες καταληγουν στο ιδανικο ταιριασμα . θα γινουν και γνωριμιες που θα αφησεις πισω σου χωρις να ασχοληθεις καθολου, θα γινουν και καποιες με μικρη συνεχεια αλλα οχι ουσιαστικο ταιριασμα, θα γινουν και αλλες με καλη πορεια αλλα καπου θα κολλησουν, θα γινει και η one and only που θα εισαι βεβαιη περα απο καθε αμφιβολια, οτι ειναι αυτο ακριβως που θελεις "για παντα".

αυτο ομως δεν μπορει να γινει αν εσυ σκεφτεσαι τον παπα τον παχυ για 25 χρονια, με τον οποιο δεν εχει γινει απολυτως τιποτε ενδιαφερον, για τον απλουστατο λογο, οτι δεν εχεις 1000 χρονια μπροστα σου.... αν με καθε επιθυμια που σου περναει και δεν προχωραει απο την αλλη πλευρα, δεσμευεις τον εαυτο σου να ασχολειται, να μελαγχολει, να περιμενει και αυτοοικτειρεται, απλα δεν βγαινεις καλη μου, δεν προλαβαινεις!

---

Λάθος, συνέχισε. Αλλά αποδείχθηκε ότι ο τύπος αγαπούσε μόνον τον εαυτό του, και όλα μα όλα τα έκανε για τον εαυτό του και για να ικανοποιήσει τον εγωισμό του.
Ναι, είμαι βέβαιη ότι δεν μου ταιριάζουν. Δεν έχω θέμα με το να κάνω σχέση, απλώς και που έκανα τι κατάλαβα; Θέλω να είμαι πιο προσεκτική στις επιλογές μου από εδώ και πέρα. Και αν ο άλλος δεν σε ελκύει ούτε λίγο δεν το προχωράς. Όσοι με έχουν πλησιάσει τελευταία με απωθούν και κάνει μπαμ ότι δεν ταιριάζουμε!!
Έτσι είναι οι σχέσεις, έχεις δίκιο. Αλλά δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα φθείρω κι άλλο την καρδιά μου και την ψυχή μου. Είδα κι έπαθα να συνέλθω, δεν θα πάρω άλλη τέτοια πίκρα!!! Φοβάμαι αρκετά να προχωρήσω, είναι αλήθεια...
Τον παπά τον σκέφτομαι, γιατί τον έχω φτιάξει στο μυαλό μου σαν κάτι το ιδανικό. Ξέρω ότι δεν συμβαίνει αυτό, αλλά μάλλον δεν θα μάθω ποτέ πώς είναι στην πραγματικότητα, θα μείνω με το απωθημένο και με την ανάμνηση του ονείρου. Να, έβλεπα φωτογραφίες του από εκδρομή και είμαι να σκάσω. Πάνω που πάω να ξεχαστώ, κάτι γίνεται και τον ξαναθυμάμαι! Όλα με οδηγούν σε εκείνον...αλλά μάλλον αυτό γίνεται για να παιδεύω το μυαλό μου, για κανένα άλλο λόγο..