Ideas of Reference - Ο μηχανισμός της ψύχωσης

http://en.wikipedia.org/wiki/Ideas_of_reference

Το παραπάνω άρθρο διαφοροποιεί τις

delusions of reference (οπου δεν ξεχωρίζει κάποιος το πραγματικό απο το παρανοικό).
και τις
ideas of reference (παράλογες σκέψεις όπου ο ασθενής αναγνωρίζει πως δεν είναι λογικές).

Προσωπικά έχω περάσει απο το πρώτο στάδιο στο δεύτερο. Κάποιες φορές που θα βγώ για καφέ πχ νομίζω πως οι διπλανοί με σχολιάζουν εμένα η το άτομο που κάθετε δίπλα μου. Υπάρχει καταρχάς το ερέθισμα αυτό και μετά περνάω μια φάση λογικής διαχώρησης. Παρόλο που υπάρχει μια πιθανότητα να είναι πραγματικό το "θάψιμο" μπαίνω στη διαδικασία να αμφισβητήσω τον τρόπο σκέψης μου. Κατα τη διάρκεια της ψύχωσης πίστευα πως σχεδόν όλοι με κοροιδεύανε ενω πλέον δεν το παθαίνω συχνά.
Σαφώς και μια στις X φορές κάποιος θα σχολιάσει κάποιον για οποιοδήποτε λόγο αλλα η πιθανότητα αυτή τείνει προς το 1 (δηλαδή πλησιάζει το 100%) οταν κάποιος περνάει ψύχωση. Τώρα θα μου πείτε όλοι έχουμε το γονίδιο της καχυποψίας αλλα το κατα το πόσο αυτό το γονίδιο κλειδώνει άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες αλλάζει απο άτομο σε άτομο.

Άλλο παράδειγμα είναι το εξής. Κάποιες φορές θα δώσω σημασία σε καποιους αριθμούς. ΠΧ σκέφτομαι πως το 5 έχει σημαντικό χαρακτήρα (5 δάχτυλα, 5 αισθήσεις και πάει επ άπειρον...). Τη στιγμή που θα το σκεφτώ αυτό πολύ πιθανόν να αναγνωρισω ένα "5" στο χώρο που είμαι (να δώ πχ ένα σύστημα dolby surround 5.1 :P). Το αστείο είναι οτι για οποιονδήποτε αριθμό μπορούμε να δώσουμε την διάσταση αυτή. Το αποτέλεσμα έρχεται λοιπόν απ'την πεποίθηση μας και όχι απτην ασήμαντη αλήθεια που πιθανώς να έχει αυτο.

Επίσης θυμάμαι πως κατα τη διάρκεια της ψύχωσης μου είχα εφεύρει ένα σωρο μαθηματικούς τύπους σχετικά με κοσμολογικές, εξελικτικές θεωρίες και άλλες σχετικές μπούρδες. Εννοείτε ότι τα έσκισα αυτά μιας και δεν ήθελα να κάψω κι άλλο τον εγκέφαλο μου....

Αυτά λοιπόν για να πάρετε μια γεύση του τι εστί ψύχωση. Ο κάθενας βέβαια ΄'εχει διαφορετικές εμπειρίες ψύχωσης. Πλέον δεν το θέλω αυτό. Έχω πατήσει άλλο "διακόπτη" και θέλω άλλες εμπειρίες...

Και έμαθα πως οι καλύτερες εμπειρίες είναι αυτές που μοιραζόμαστε με άλλους :)

Μου ήταν δύσκολο να βρώ το θάρρος να τα γράψω όλα αυτά. Θα εκτιμούσα κάποια γνώμη η κάποιο σχόλιο όσον αφορά το πόσο λογικά σκέφτομαι...απο κάποιον ειδικό μήπως?

Vince, ειλικρινά, βαθιά από μέσα απ την ψυχή μου, θέλω να σου πω πόσο χαμογελάω από χαρά, πόσο καμαρώνω με την παρουσία σου σε αυτη την κοινότητα. Το παραπάνω μήνυμα σου, έρχεται για μια ακόμη φορά να ενισχύσει τη χαρά μου για τον ώριμο και συγκροτημένο τρόπο σκέψης σου. Είναι τόσο υγιές, τόσο όμορφο, τόσο σημαντικό που μπορείς να διακρίνεις τη διαφορά ανάμεσα στην παρανοική και την απλώς μη \"λογική\" σκέψη και να απονείμεις \"τα του Καίσαρα στον Καίσαρα\".

Να σαι καλά!

ΥΓ. Να σταθώ και στην τελευταία σου πρόταση στο αρχικό μήνυμα σου. Θέλει θάρρος και κρύβει μεγάλη δύναμη το μοίρασμα. Συμμερίζομαι βαθιά την άποψη σου και είναι και δική μου αλήθεια. Έχεις σκεφθεί άραγε τη συμμετοχή σου σε ομάδες προσωπικής ανάπτυξης? Αν όχι, στις προτείνω ανεπιφύλακτα. Θα είναι πολύτιμη εμπειρία για σένα, πραγματικός πλούτος. (στον καθένα θα το πρότεινα αυτό, όμως πήρα τώρα αφορμή από την παραδοχή σου για την αξία του μοιράσματος και γι αυτό σου το προτείνω ανοικτά).

Νίκο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :) Για τις ομάδες προσωπικής ανάπτυξης δεν έχω ακούσει κάτι (ομαδική ψυχοθεραπεία μήπως?). Σε κάθε περίπτωση το να μοιράζομαι τις ψυχικές εμπειρίες μου (έστω και μέσω διαδυκτίου) με κάνει να αισθάνομαι πιό κοινωνικός....:)

θα ήθελα να σε ρωτήσω αν ξέρεις τι είναι αυτο που πυροδοτεί την ψύχωση και την κάνει να μεγαλώνει; τι είναι αυτό που τη θρέφει

γιατί ενώ είμαι καλά ξαφνικά αρχίζει μια αντίστροφη πορεία και τα πάντα γύρω μου αρχίζουν να συνδέονται και να παίρνουν διαφορετικό νόημα;

έχω διπολική διαταραχή: τα συμπτώματα της μανίας αρχίζουν μαζί με την αύξηση των ψυχωσικών συμπτωμάτων

τι φάρμακα παίρνεις για αυτό το λόγο;

εγώ σολιάν

Παίρνω Risperdal 1mg κάθε βράδυ.

Αυτή η αντίστροφη πορεία που λές είναι ένας εφιάλτης και για μένα που πέρασα για δεύτερη φορά (μετα το πρώτο επεισόδιο) όταν έκοψα τα φάρμακα απο μόνος μου πρόπερσι. Αλλα, αισιοδοξία, αισιοδοξία, αισιοδοξία, επιμονή και θέληση να θεραπευτώ και να ζήσω τις χαρές της ζωής και χαίρομαι που έχω ένα λόγο να αγωνίζομαι :)

Vince έχεις πολύ δύναμη μέσα σου και θάρρος ψυχής. Αντιμετώπισες τόσα!!!!!!! Είναι εντυπωσιακό! Πολλά συγχαρητήρια και όπως είπε με άλλα λόγια ο Νίκος μια μεγάλη αγκαλιά από όλους εμάς

Coma σε απάντηση του τι είναι αυτό που πυροδοτεί τη ψύχωση μάλον θα έλεγα αυτά που μας ενοχλούν και το πόσο βάρος δίνουμε σε αυτά. Τουλάχιστον με αυτη την αιτία μπορώ να δικαιολογήσω τη πρώτη φορά που το έπαθα.

Η περίπτωση μου είχε ώς εξής----------------
Είχέ περάσει ένα έτος μετά το πρώτο σοκ όταν αποφάσησα να κόψω τα φάρμακα πιστεύοντας πως δέν έχω τίποτα. Δηλαδή για 1 έτος και κάτι μήνες πίστευα πως δέν είχα κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Αφού το έπαθα και δεύτερη φορά ξανάρχισα φαρμακευτική αγωγή με την προοτροπή των γονιών μου. Στην οικογένεια μου μπορεί να μήν είμαστε ήρεμος γυαλός αλλα αγαπιόμαστε και αυτό με βοηθούσε στο να έχω μια φυσιολογική οικογενιακή αντιμετώπιση.
Μετά απο λίγο σχετικά χρονικό διάστημα (1-2 μήνες μετα το δεύτερο ψυχωτικό) συνειδητοποίησα πως έχω πρόβλημα. Και δεν το κατάλαβα σιγα σιγα, νομίζω πως μου ήρθε σαν έκλαμψη της στιγμής. Μετά απο αυτό υπέφερα αφάνταστα και ήθελα να πεθάνω. Δεν ήθελα να ζήσω τη ζωή μου σαν ένας παλαβός....Πολλές μέρες με προσευχές στο θεό, πίστη σε ένα καλύτερο αύριο και ότι σχετικό μπορεί κανείς να διανοηθεί. Άρχισα να ξαναστέκομαι στα πόδια μου. Βέβαια αν δεν είχα την συναισθηματική και οικονομική βοήθεια απο τους γονείς μου θα ήμουνα τώρα στο δρόμο -Για τους ανθρώπους που το παθαίνουν και δεν έχουν χρήματα/υποστήριξη υπάρχει θεός?-
Εδώ και δύο χρόνια περίπου έχω καταφέρει να σταθώ και νιώθω αρκετά δυνατός και αισιόδοξος όσο ποτέ στη ζωή μου. Έχω σχέση (βασικό), εργάζομαι (βασικό), οδηγώ αυτοκίνητο (ίσως να μου κάνει καλό), γυμνάζομαι.......

Όποιο και να είναι το αύριο έχω ήδη φυτέψει στον εγκέφαλο μου ευχάριστες μνήμες και αυτό είναι κάτι που δέν θα χαθεί ποτέ όσο ζώ!

Εύχομαι σε όλους σας να φυτέψετε τα δικά σας \"λουλούδια\" στο κήπο της ψυχής σας.

Κι εγώ χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους που έχουν περάσει τόσα στην ζωή τους,να τα παραδέχονται,να μην ντρέπονται και πάνω απ\'όλα να τα μοιράζονται.Γιατί αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό έργο,ίσως-μπορεί να φανεί λίγο υπερβολικό αυτό-και ανάλογο του ψυχοθεραπευτή.
Συγχαρητήρια vince αποτελείς παράδειγμα προς μίμιση για όλους μας!

Vince μιλάς πολύ όμορφα. Έχεις μεγάλη αυτογνωσία και αντικειμενικότητα σε αυτό που περνάς. Πιστεύω ότι σε αυτό σε βοήθησε πολύ, η συζήτηση με τον ειδικό. Όμως πάνω από όλα σε βοήθησε η θέλησή σου να το παλέψεις. Έχω ακούσει άτομα με παρόμοια με τη δική σου περίπτωση, να μιλάνε σε μια ημερίδα και τα χάρηκα. Χάρηκα γιατί, δείξανε ότι τα όσα παρουσιάζονται από τους κακόβουλους απέχουν όσο η μέρα με τη νύχτα. Η διάθεσή σου να μοιράζεσαι αυτά που έχεις είναι πολύ καλό γιατί έτσι βγαίνουμε από το σκληρό κέλυφος του εαυτού μας, ανοιγόμαστε στους άλλους, τους νιώθουμε και μας νιώθουν. Έτσι δενόμαστε με όσους μας κατανοούν, γινόμαστε στην αρχή μια μικρή ομάδα και μετά μια μεγάλη οικογένεια ανθρώπων με ευαισθησία σε θέματα ψυχικής υγείας. Τι θέλει; Καλή θέληση και αυτό που κάνεις: διάθεση να ανοιχτούμε και να μοιραστούμε με τους άλλους όσα αισθανόμαστε. Καλή συνέχεια σου εύχομαι!

Πρέπει να ομολογήσω πως και ο γιατρός μου σίγουρα έκανε καλή δουλειά!

Επίσης να τονίσω όσον αφορά την αισιοδοξία που έλεγα...έχω να κάνω μια παρατήρηση στα λεγόμενα μου....πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι αλλα σε συγκρατημένο βαθμό. Και αυτό για να αποφεύγεται το συμβάν του νιώθω τέλεια και δεν έχω ανάγκη απο τιποτα και κανέναν. Όσο καταστροφική μπορεί να είναι η θλίψη άλλο τόσο είναι και το άλλο άκρο της υπέρμετρης αισιοδοξίας. Και αυτό το λέω έχοντας περάσει καί απο τα δύο μονοπάτια. Παν μέτρον άριστον (αλήθεια πότε ειπώθηκε για πρώτη φορά??)

Το είπε ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ένας από τους εφτά σοφούς της αρχαιότητας. O σώστος τύπος εινα μέτρον άριστον όπως και ειπωθηκε ,το παν προστεθηκε αργοτερα και φυσικα ακυρωνει και την ενοια του μετρου....Ετσι λοιπόν το μετρο ειναι καλο και οχι κάθε μέτρο ειναι καλό....

Vince,

δεν σενοχλούν οι παρενέργειες από το ρισπερντάλ όπως νωθρότητα ;

εμένα με ενοχλεί πολύ αυτό
θα ήθελα να μην παίρνω φάρμακα

αλλά πρεπει να ζήσουμε με αυτά
και ιδίως αν σκεφτόμαστε πόσο καλό μας κάνουν
και πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτά


για μένα και πάλι συγχαρητήρια γιατί ξέρεις και μετράς τις απλές χαρές της ζωής και νιώθεις καλά
ενώ άλλοι τάχουν αυτά και δεν τα εκτιμούν -όπως τη χαρά του να οδηγείς, του να έχεις μια σχέση και του να είσαι χρήσιμος στους συναθρώπους σου κάνοντας μια δουλειά.

πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στη ζωή

Quote:

---

Originally posted by vince
τι είναι αυτό που πυροδοτεί τη ψύχωση μάλον θα έλεγα αυτά που μας ενοχλούν και το πόσο βάρος δίνουμε σε αυτά. Τουλάχιστον με αυτη την αιτία μπορώ να δικαιολογήσω τη πρώτη φορά που το έπαθα.

---

δηλαδή με άλλα λόγια μπορούμε να πούμε ότι είναι οι φόβοι μας;
η κατάθλιψή μας ;;

Οι παρενέργιες είναι κάτι που προσπαθώ να μην το σκέφτομαι...και σε χαμηλή δόση δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα.

Ναι χαίρομαι που εκτιμώ τις χαρές της ζωής αλλα μην νομίζεις πως όλα είναι στρωμένα με ροδοπέταλα για μένα. Είναι κάτι στιγμές που νομίζω πως δεν τα καταφέρνω αλλα δεν το βάζω κάτω παρόλα αυτά. Και στη σχέση μου έχω τσακώμους κάποιες φορές, και στην οδήγηση εκνευρίζομαι απ\'τις μαλακίες των άλλων, και στη δουλειά δεν έχω την ενέργεια που θα ήθελα (αν και έχω να επιδείξω έξυπνες στιγμές καταφέρνοντας να αποσπάσω σχόλια εντυπωσιασμού :Ο). Λίγοι ξέρουν για την ασθένεια μου και φαντάζομαι και άλλοι άνθρωποι να το κρύβουν.

Coma σου εύχομαι μέσα απ\'την καρδιά μου να ζήσεις καλά και να νικήσεις την ασθένεια σου :)

Αλήθεια είναι δυνατόν απο τη στιγμή που κάποιος έχει ξεπεράσει το στάδιο της ψύχωσης και περνάει στο επόμενο στάδιο, να μπορεί να σκεφτεί λογικά αλλα να έχει ακόμα πρόβλημα με τις ideas of reference, και να περάσει και απο ένα στάδιο ΙΔΨ, να μπορέσει με τον χρόνο να ισσοροπίσει ακόμα καλύτερα? Κάπου διάβασα πως η βελτίωση έρχεται αλλά δεν υπάρχει ποτέ η πλήρης ίσωση με αυτό που θεωρείται κανονικό.

Ίσως βέβαια και ο χαρακτήρας μας να είναι λίγο εκκεντρικός...

Ναι εγω εχω πολλες φορες προβλημα με τις ideas of reference.Δηλαδη νοιωθω οτι καταναλωνω φαια ουσια σε κατι που αναγνωριζω οτι ειναι παραλογο ενω θα μπορουσα να σκεφτω κατι πιο εποικοδομητικο...αν μη τι αλλο να μη με ψυχοπλακωσει συναισθηματικα.
Ναι εχω βελτιωθει πολυ.
Πληρης ιωση...σιγουρα δεν μπορεις να γυρισεις στι παλιες εικονες του εαυτου σου γιατι καθε μερα υπαρχει ενας διαφορετικος Vince και keep_walking αλλα ναι δεν πιστευω στην πληρη ιωση...ακομα και αν ερχοταν δεν θα την καταλαβαιναμε γιατι παντα θα αντιμετωπιζουμε προβληματα οπως αλλωστε και οι \"νορμαλ\" συνανθρωποι μας.
Εχω καιρο που λεω απο τοτε που γραφτκα στο forum οτι ειμαι καλα...αλλα παει πανω απο χρονος και βλεπω ναι ημουν καλα τοτε αλλα μετα απο 4-5 μηνες ημουν καλυτερα...και τωρα βλεπω μπουρδες ημουν καλα τωρα ειμαι ακομα καλυτερα...και καθε μερα που περναει νοιωθω και καλυτερα.
Αναλογιζομαι το παρελθον μετα την εκδηλωση της ασθενειας και βλεπω ποσο δρομο εχω διανυσει και ειναι πραγματικα χιλιομετρα απο τοτε.
Αυτο που ειχα διαβασει καπου οτι για την σχιζοφρενεια ο χρονος ειναι συμμαχος μαλλον ισχυει τουλαχιστον ισχυει για μενα.

Στη δική μου περίπτωση έχω βελτίωση σε μερικούς τομείς ενώ σε άλλους όπως στην επεξεργασία σκέψεων μπερδεύομαι. Σαφέστατα είμαι πάρα πολύ καλύτερα απο το χάλι που ήμουν όταν το πρωτοέπαθα. Δεν θα ήθελα με τίποτα να ξαναπάθω ψύχωση γι\'αυτό το λόγο και δεν τολμώ να κόψω τα φάρμακα.

Απο λειτουργικότητα έχω βελτιωθεί αλλα πολλές φορές βάζω παροπίδες για να μπορώ να λειτουργώ χωρίς ενοχλήσεις. Άκόμα βέβαια είμαι στην αρχή της ασθένειας, νομίζω πως ήδη έχω καταφέρει πολλά στο θέμα βελτίωση και είμαι αισιόδοξος πως θα τα πάω καλά στη συνέχεια.

Για όλους τους ανθρώπους που διαβάζουν τα ποστ μπορεί να μην καταλαβαινουν πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσει κανείς μετά απο ένα ψυχωτικό επεισόδιο αλλα χαίρομαι που μπορούμε και ενημερώνουμε τον κόσμο ίσως για την πιο παρεξηγημένη ασθένεια.

Πάντως πολύ δραματικά τα λέτε πιστεύω. Εδώ ακούω επειδή κάποιος νευριάζει στο δρόμο λόγω απερισκεψίας άλλων οδηγών, ή γιατί τσακώνεται με τη κοπέλα του μπορεί να έχει και πρόβλημα και να πρέπει να παίρνει χάπια. ΄Η όταν κάποιος έχει μία ψύχωση μπορεί να μην λειτουργεί λογικά, και με τη θεραπεία λειτουργεί λογικότερα. δηλαδή με αυτά που ακούω, κάθομαι και σκέφτομαι μήπως ο αδλεφός μου που είναι οξύθυμος, ή ο σύντροφός μου που νευριάζει κάποιες φορές αρκετά, και μάλιστα όταν οδηγεί, κλπ, ότι πρέπει να έχουν πρόβλημα.
Πιστεύω ότι το θέμα είναι οι χαρακτήρες των ανθρώπων που διαφέρουν.\'Αλλος είναι ήρεμος, άλλος οξύθυμος, άλλος κλείνεται στον εαυτό του εύκολα. Αλοίμονο αν θεωρούσαμε ότι είναι άρρωστοι.
Εγώ το έχω γράψει σε άλλο θέμα, είχα ψύχωση, η οποία εστιαζόταν στις φωνές που άκουγα συγκεκριμένων ανθρώπων, και όχι άλλων ανθρώπων, παρά μόνο αυτών με τους οποίους είχα πρόβλημα. Κατά την διάρκεια που συνέβη αυτό τα είχα 400. και τα λογικά μου τα είχα, και ενώ άκουγα τις φωνές αυτές λειτουργούσα με απόλυτη συνείδηση, πνευματική καθαρά δουλειά και η απόδοσή μου ήταν τέλεια. Δεν αφηνα τις φωνές να με καταβάλλουν και να με εμποδίζουν. Ακόμα και όταν αισθανόμουν κόπωση από τα ρισπεντάλ που έπερνα, δεν έδινα σημασία, και εκπλήρωνα όλες μου τις υποχρεώσεις μου με απόλυτη ζωντάνια. Μέχρι και μετακόμιση μόνη μου έκανα, με πολύ μεγάλη ζωντάνια.
Ηταν ενα επεισόδιο, πάει πέρασε. Αν το σκέφτεσαι ποτέ δεν θα περάσει βέβαια. Εντοπίζεις την αιτία που σου συνέβη και αντιμετωπίζεις την αιτία ώστε να μην ξανασυμβεί. Σκέφτεσαι πιο ρεαλιστικά, νομίζω ότι μαθαίνεις κιόλας μετά από αυτήν την άσχημη εμπειρία να δείς τα γεγονότα που σου συμβαίνουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Δεν πιστεύω ότι δεν θεραπεύεται αυτό που σας συνέβη και ότι θα πρέπει να πίνετε σε συνεχή βάση χάπια ώστε να νοιώθετε καλά. Πιστεύω ότι η δύναμη του μυαλού αντιμετπίζει πολλές δυσκολίες. Ολα είναι θέμα εγκεφάλου. Συζητάς με τον εαυτό σου, συνειδητοποιείς τι σου συνέβη και τι δεν πρέπει να κάνεις ώστε να μην σου ξανασυμβεί, και τελειώνει το θέμα.
Στις διαπροσωπικές μου σχέσεις, βλέπω πολλές περίεργες συμπεριφορές και καταλαβαίνω, ότι είμαι νορμάλ τελικά εγώ. Εδώ ισχύει και αυτό που λένε, κοίτα να δεις τι περνάνε οι άνθρωποι για να καταλάβεις ότι δεν έχεις τελικά κανένα πρόβλημα ή είναι μηδαμινό το πρόβλημα που μπορεί να συμβαίνει και που συμβαίνει στον κάθε άνθρωπο σε κάποια στιγμή του και που μπορεί να μην το έχει καταλάβει.
τώρα οι ορολογίες ideas of reference και ΙΔΨ, ούτε που ξέρω τι σημαίνουν, όπως δεν ήξερα ότι και οι φωνές που άκουγα ονομαζόταν ψύχωση, αφού εγώ πήγα αρχικά σε ωρυλά για να δω τι είναι αυτό που που συμβαίνει.
Από την στιγμή, που εκφράζεστε εδώ με μεγάλη σαφήνεια και συγκροτημένη σκέψη, μια χαρά είστε. Φανταστείτε άλλους ανθρώπους που έχουν ανίατες ασθένειες κλπ. Μια χαρά είμαστε όλοια.
ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα. Πιατεύω να μην πάρετε στραβά τις απόψεις μου.

και να συμπληρώσω πως το ξεπέρασα και πιστεύω ότι δεν θα μου ξανασυμβεί. Με τους ανθρώπους που είχα πρόβλημα και άκουγα τις φωνές τους στο μυαλό μου, προσπάθησα να τα βρω μαζί τους. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό όταν συνάντησα αυτήν που μου έκανε κακό, ώστε να την ακούω στο μυαλό μου, όταν την είδα, άρχισα να τρέμω. Πήγε να μου μιλήσει και της λέω δεν μπορώ να σου μιλήσω. Σιγά σιγά έπεισα τον εαυτό μου ότι πρέπει να τη κοιτάω στα μάτια και να μην φοβάμαι τίποτα. Ετσι τα κατάφερα. Τώρα μιλάω μαζί της, λες και δεν συνέβη τίποτα. και έτσι πιστεύω η πηγή του κακού που μου δημιούργησε ότι έπαθα, τη κοίταξα στα μάτια και απέβαλα ότι αισθανόμουν γιαυτήν. την συγχώρεσα με άλλα λόγια.

Και να ξανασυμβεί δεν θα πεθάνουμε κιόλας. Παίρνουμε την αγωγή για λίγες βδομάδες και τέλος. Μόνο που πρέπει να το καταλάβεις ότι σου ρχεται.

@linia

Νομίζω πολλοί έχουν συνέλθει πλήρως από ένα \"απλό\" ψυχωτικό επεισόδιο, αλλά εμείς αντιμετωπίζουμε μια χρόνια κατάσταση, μη ανατάξιμη και μάλλον θα είμαστε υπό φαρμακευτική αγωγή εφ\' όρου ζωής.

Αλλά είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφεις.

δηλαδή τι ειναι αυτό που δεν μπορεί να ξεπεραστεί. τι είναι αυτό που αισθάνεσαι. εγω είπα τι είχα. πέσμου εσύ για να προβληματιστώ και να σου πω τη σκέψη μου. Μόνο η ανίατη ασθένεια είναι επικίνδυνη. Οι άλλες που έχουν σχέση με την ψυχολογία του ανθρώπου μπορεί με αγάπη και ενδιαφέρον και θέληση και καλλιέργεια του μυαλού να ξεπεραστεί.

φιλιά.

kipako moy.. τι δουλεια κανεισ?

Ζιγκολο:P
Πλακα κανω αυτο το κανω σαν δευτερη δουλεια:D
Βασικα δουλεια γραφειου...
Linia αν κατι οφειλετε σε βιολογικους παραγοντες δηλαδη ο εγκεφαλος σου δινει λαθος σηματα δεν διορθωνεται χωρις φαρμακευτικη αγωγη.
Δεν οριζουμε εμεις τον εγκεφαλο μας...ειμαστε ο εγκεφαλος μας....σε γενικες γραμμες και υπεραπλουστευμενα.
Αν μη τι αλλο ελπιζω να εχεις δικιο και μου αρεσουν και μενα αυτα που γραφεις.

KEEP φαρμακευτική αγωγή πήρα για 7 με 8 μήνες. το γράφω και πιο πάνω. Δεν θεωρώ όμως ότι έπρεπε να την παίρνω συνέχεια, αφού μου στάματησαν οι φωνές που άκουγα. Ολα αυτά που γράφω, αφορούν τι πρέπει να κάνει κανείς για να μην αφήσει να ξανασυμβεί. Να εντοπίσει πρώτα απ όλα την αιτία που συνέβη. Εγώ την αιτία την ξέρω και την έχω γράψει. υπερβολική φοβία από κάποιους ανθρώπους. Θυμάμαι, ότι ξύπνησα-μεσημέρι ήταν- από ένα όνειρο που υπέφερα και έπρεπε να ξυπνήσω για να σταματήσει αυτό που έβλεπα, (αυτά τα άτομα που φοβόμουν να προσπαθούν να μου βάλουν κάτι στο κεφάλι μου σε ένα χειρουργείο). Καθώς ξύπνησα τους άκουγα λοιπόν στο μυαλό μου. Ισως είναι περίεργα, αλλά έτσι μου συνέβη.