ΠΑΛΕΥΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ

καλησπερα σε ολους!
το sait αυτο ειναι πολυτυμο πιστευω για όλους εμάς που ψάχνουμε απαντήσεις σε αυτά.Θα ξεκινήσω απο την αρχή.σημερα ειμαι 36 και ολα ξεκίνησν στην εφηβεία μου όταν είδα έναν γείτονα μου να πεθαίνει ξαφνικά μπροστά μου.έπαθα την πρώτη κρίση πανικού δεν μπορούσα να ανασάνω ημουν με οξυγόνα και κάθε μέρα στα επείγοντα.μετα απο 3 χρόνια και με πολυ προσπάθεια προσωπική βγήκα απο το πρόβλημα το οποίο μου άφησε κάποια κατλαλοιπα φοβιών.Μετα ξαναέπαθα κρίσεις πανικού και κατάθλιψη όταν ήταν να επιστρέψω στο χωριό τελειώνοντας απο φοιτήτρια.το ξαναξεπέρασα μόνη μου συντομότερα απο την πρώτη φορα.Στη συνέχεια παντρευτικα και έκανα παιδάκι.Αυτό ήτανε.¨ολο το άγχος και η αρωστοφοβία μου βγήκε επάνω στο παιδί.Το παιδί είναι τώρα έξι ετών και αφού μεγαλώνοντας σταμάτησε να αρωσταίνει ξαναγύρισα στις δικές μου φοβίες και την σωματοποίηση αγχους.Εδώ και έναν χρόνο έτρεχα σε άπειρους γιατρούς γιατι ότι έτρωγα δεν μπορούσα να το χωνεψω.Κωλονοσκοπησεις,γασ τροσκοπησεις,βιοψιες,αξονι κες,θυροειδης,αιματολογικε ς και 5 γιατροί μου έλεγαν ότι δεν έχω τίποτα παθολογικό.έπι ένα χρόνο όποια τροφή νόμιζα ότι με πείραζε την απέκλεια παντελως με αποτέλεσμα να φτασω στο σημειο να τρώω μόνο φιδέ.¨Εχασα 10 κιλάμέσα σε ένα χρόνο.Στη δουλειά μου πάρα πολύ άγχος (είμαι λογίστρια).Απο τον ιούλιο και μετά εμφανήστηκε ένα άλλο συμπτωμα τησ τασης για λυποθυμία και τρόμερησ ατονίας σε σημείου που δεν είχα την δύναμη ούτε τα δάχτυλά μου να κουνήσω.Έπεσα σε βαρια καταθλιψη.Νόμιζα πως θα πεθάνωΜε τρέχαν στα επείγοντα όλα καλά λιγο χαμηλή πίεση λίγο χαμηλός αιματοκρίτης.Με διώχναν.Πήγα σε ψυχίατρο και ψυχολόγο.Ο ψυχίατρος μου έδωσε zanipram και xanax.Τώρα είμαι σε θέραπεία και έχω συνέλθει αρκετά.Όμως εξακολουθώ να έχω ένα εσωτερικό τρέμουλο σαν υπερένταση σαν να τρέμουν εσωτερικά τα νευρα μου χωρις να είναι αυτό οπτικά εμφανες.Το πρόβλημα γίνεται χειρότερο όταν ξυπνάω απο τον ύπνο.Μήπως θα έπρεπε να δω και νευρολόγο?Την γνώμη σας θα ήθελα. Ευχαριστώ

Αγαπητη φιλη περασα κ περνω αρρωστοφοβια εδω κ 3μηνες! Εχω γυρισει αμετρητους γιατρξους! Εχω γοπ κ ενα εντονο καψιμο στον οισοφαγο(που εννοειται ερμηνευω σαν καρκινο)ειμαι οριακα να κανω γαστροσκοπηση κ κωλονοσκοπηση(αυτες μου εμειναν απο εξετασεις)κανω θεραπεια για τη γοπ εδω κ 3μερες με φοβο οτι δν θα μου περασει κ οοολη η ιστορια μου ξεκινησε απο ενα εσωτερικο τρεμουλο!!! Πηγα σε νευρολογο(βασικα απο κει ξεκινησα) κ ειναι καθαρη σωματοποιηση του αγχους!!!! Μολις μου εφυγε οτι εχω κατι νευρολογικο περασε κ αρχισαν ολα τ αλλα!!! Να πας μονο κ μονο για να σου βγει απ το μυαλο οχι επειδη εχεις κατι!!!! Σε νιωθω απολυτα!!!

λοιπον.. σου συνηστω να ανεβασεις κ αλλο θεμα που να μας περιγραφει τι ακριβως στμβαινει στη ζωη σου τι δε πηγε καλα για να μπορεσεις να ξεπερασεις ολα αυτα που περιγραφεις εχω περασει και εγω καπια απο αυτα αλλα οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο σε σημειο να τρεχω σε νοσοκομεια κλπ τωρα σχετικα με περισσοτερες λεπτομερειες σχετικα με τη προιστορια μου μπορεις να διαβασεις αυτο το κειμενο που ειχα γραψει http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BA%CE%BF%CF%85 επισης καλο θα ειναι να επικεντροθεις στις σχεσεις σου με τους αλλους ανθρωπους αφου πιθανον με βαση την εμπιρεια μου πανω σε αυτο το θεμα μαλον σου λειπουν οι φιλοι αλλα και το να μοιραστεις ολα αυτα που ενδεχομενως εχεις μεσα σου για να μπορεσεις ετσι να ηρεμισεις.

Κ αν κανεις ψυχοθεραπεια η κατι τετοιο μην την σταματας!!! Σιγουρα σε βοηθαει απλως πρεπει κ μονη σου να θελησεις να "θεραπευτεις"!!!

καμια θεραπεια δε βασιζετε πανω στην επιφυτηση του αγιου πνευματος ψυχαναλυση σημαινει διαλογος και επικοινωνια και οχι αδιαλαξια... το λεει κ η ιδια η λεξη που βγενει απο το ψυχη κ αναλυω.

Αλέξανδρε και φοβισμένη ευχαριστώ για την συμβουλή σας.ψυχοθεραπεία ξεκίνησα τώρα αποφασισμένη να παλέψω αυτήν την κατάσταση.προβλήματα πολλά κυρίως στην δουλεία μου και στο κλίμα που επικρατεί εκεί και λίγο ασυνενοησία μεσα στο γαμο μου.

Quote:

---

Originally Posted by κυριακι

Αλέξανδρε και φοβισμένη ευχαριστώ για την συμβουλή σας.ψυχοθεραπεία ξεκίνησα τώρα αποφασισμένη να παλέψω αυτήν την κατάσταση.προβλήματα πολλά κυρίως στην δουλεία μου και στο κλίμα που επικρατεί εκεί και λίγο ασυνενοησία μεσα στο γαμο μου.

---

αρα αυτο ειναι το μεγαλυτερο προβλημα στη δουλεια ετσι κ αλλιως αναγκαζεσε να συμβιωσεις κ με ανθρωπους που δε σου ταιριαζουν αναλογα με τη περιπτωση

Λυσε πρωτα τα προβληματα στο γαμο σου και στη δουλεια σου και ξαναελα.

Κοπελα μου το θεμα αρρωσυοφοβια ειναι κατι που εχω απαντησει απειρες φορες εδωπερα,κανε μια ερευνα κ θα βρεις πληθος ανθρωπων με το ιδιο προβλημα κ θα νιωσεις καλυτερα,μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου κ κουραγιο κ για την οικογενεια σου ειδικα το παιδι

kerasi μακαρι να μπορουσαν να λυθουν τα προβληματα στο γαμο και στην δουλεια μου τοσο ευκολα.εσυ?εισαι παντρεμενη?εχεις δουλεια?τοτε σιγουρα θα με καταλαβεις γιατι δεν καταλαβαινωτην παροτρυνση σου.αν ελυνα τα προβληματα μου δεν θα βρισκομουν εδω τωρα.Η συμβουλη σου ηταν πολυ πρωτοτυπη

Με το γαμο σου τι προβληματα εχεις?

Αφου δουλεύεις και έχεις κάνει και οικογένεια, μια χαρά είσαι. Εγώ παλεύω να μπορέσω να δουλεψω, για παντρειές και παιδιά βέβαια ουτε λόγος. Εκτίμησε λίγο αυτά που έχεις..

Θα τα καταφεις katharmataki.Εχουμε απιστευτες δυνατοτητεσ αρκει να το πιστευουμεκαι να βγουμε απο το χαζο τουνελ που δημιουργει το μυαλο μας.Τωρα δεν μπορουμε να το αντιληφθουμε να το πιστεψουμε αλλα οταν με προσπαθεια βγουμε απο το προβλημα θα βγουμε δυνατοτεροι και σοφοτεροι.Το πιστευω και ελπιζω σε αυτο γιατι δεν γίνεται αλλιως

Τωρα που σας μιλαω παιδια νιωθω μια εντονη ατονια εντονουσ χτυπουσ στην καρδια χωρισ τασεισ λυποθημιας.Προτασεις για να το ξεπερασω?

ανεβασε κανενα θεμα σχετικα με την ασυνποησια στο γαμο σου που ελεγες

κυριακι, καλά τα λέει το kerasi, αν δεν λυθούν αυτά τα θέματα δεν πρόκειται να δεις γιατρειά.
Αυτά δηλαδή που συμβαίνουν δεν είναι άνευ αιτίας.
Αυτά τα συμπτώματα που νιώθεις, είναι αποτέλεσμα ενδοψυχικής σύγκρουσης.
Γενικά θέλει υπομονή, θεραπεία, ψυχοθεραπεία, κατανόηση και αποδοχή της πραγματικότητας κ.λ.π.
Ειδικότερα θα σου πει ο ψυχίατρος.
Τάχουμε περάσει. Χρόνια ολόκληρα, τι επείγοντα, τι κωλονοσκοπήσεις, παθολόγους, εξετάσεις, νευρολόγους κ.λ.π.
Επειδή έχεις ταλαιπωρηθεί, άποψή μου είναι να βρεις τα φάρμακο που θα δουλεύει καλύτερα σε εσένα.

Καλημέρα σε όλους....παιδιά κι εγώ μια από τα ίδια....δίαβασα τις αναρτήσεις σας και διαπιστώνω ότι δεν είμαι μόνη....εδώ και 6 χρόνια παλέυω με κρίσεις πανικού.Το κακό με μένα είναι ότι έχω κάνει τα πάντα.Οταν λέμε τα πάντα το εννοώ.Εχω πάει σε ψυχολόγους σε ψυχιάτρους ,παίρνω αντικαταθλιπτικά,έχω διαβάσει άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας,έχω γραφτεί σε site ψυχολογίας,ανα καιρούς παίρνω τηλ σε γραμμές υποστήριξης ,ζήτησα βοήθεια από τον Θεό με την προσευχή,διαβάζω βιβλία με θαυματα Αγιών ...σας κούρασα έτσι??
Το πρόβλημα με μένα είναι ότι έχω πιστεψει βαθιά μέσα μου ότι έχω ή ότι με φυλάει στην γωνία ο καρκίνος ..παλιά πίστευα ότι θα με βρει με οποιαδήποτε μορφή ...τώρα θα είναι στο μαστό.Ολα ξεκίνησαν από συγκεκριμένο πρόβλημα πριν 2 χρονια .Εχουν γινει οι απαραίτητες εξετάσεις όμως εγω πιστευω ότι κατι τους εχει ξεφύγει ..οτι δεν με είδαν καλά κι το προβλήμα υπάρχει.Καθημερινά ψάχνω στο internet γραφοντας τα συμπτωματα και βρίσκω όλο και νεα πράγματα που επιβεβαιώνουν τους φόβους μου.Η ζωή μου εχει γινει κόλαση..δεν ζω απλά υπαρχω...δεν έχει τιποτα νοημα και αξία...και κανείς δεν με καταλαβαίνει.Νιώθω ότι δεν θελουν να με βοηθήσουν βαρέθηκαν πια να με ακουν ...όμως εγώ εχω προβλημα και μάλιστα σοβαρό κι οταν το βρουν θα είναι πια αργα να το αντιμετωπίσω. Προτιμώ να αυητοκτονήσω παρα να παλεψω με τον καρκίνο...αφού έτσι κι αλλιως δεν πρόκειται να γινω καλά γιατί να περάσω ολο αυτό????Ετσι σκέφτομαι...συγνώμη αν σας κούρασα....καλή μέρα σε όλους!!

Καλημέρα σε όλους....παιδιά κι εγώ μια από τα ίδια....δίαβασα τις αναρτήσεις σας και διαπιστώνω ότι δεν είμαι μόνη....εδώ και 6 χρόνια παλέυω με κρίσεις πανικού.Το κακό με μένα είναι ότι έχω κάνει τα πάντα.Οταν λέμε τα πάντα το εννοώ.Εχω πάει σε ψυχολόγους σε ψυχιάτρους ,παίρνω αντικαταθλιπτικά,έχω διαβάσει άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας,έχω γραφτεί σε site ψυχολογίας,ανα καιρούς παίρνω τηλ σε γραμμές υποστήριξης ,ζήτησα βοήθεια από τον Θεό με την προσευχή,διαβάζω βιβλία με θαυματα Αγιών ...σας κούρασα έτσι??
Το πρόβλημα με μένα είναι ότι έχω πιστεψει βαθιά μέσα μου ότι έχω ή ότι με φυλάει στην γωνία ο καρκίνος ..παλιά πίστευα ότι θα με βρει με οποιαδήποτε μορφή ...τώρα θα είναι στο μαστό.Ολα ξεκίνησαν από συγκεκριμένο πρόβλημα πριν 2 χρονια .Εχουν γινει οι απαραίτητες εξετάσεις όμως εγω πιστευω ότι κατι τους εχει ξεφύγει ..οτι δεν με είδαν καλά κι το προβλήμα υπάρχει.Καθημερινά ψάχνω στο internet γραφοντας τα συμπτωματα και βρίσκω όλο και νεα πράγματα που επιβεβαιώνουν τους φόβους μου.Η ζωή μου εχει γινει κόλαση..δεν ζω απλά υπαρχω...δεν έχει τιποτα νοημα και αξία...και κανείς δεν με καταλαβαίνει.Νιώθω ότι δεν θελουν να με βοηθήσουν βαρέθηκαν πια να με ακουν ...όμως εγώ εχω προβλημα και μάλιστα σοβαρό κι οταν το βρουν θα είναι πια αργα να το αντιμετωπίσω. Προτιμώ να αυητοκτονήσω παρα να παλεψω με τον καρκίνο...αφού έτσι κι αλλιως δεν πρόκειται να γινω καλά γιατί να περάσω ολο αυτό????Ετσι σκέφτομαι...συγνώμη αν σας κούρασα....καλή μέρα σε όλους!!

Quote:

---

Originally Posted by ΒΙΒΙΑΝ

Καλημέρα σε όλους....παιδιά κι εγώ μια από τα ίδια....δίαβασα τις αναρτήσεις σας και διαπιστώνω ότι δεν είμαι μόνη....εδώ και 6 χρόνια παλέυω με κρίσεις πανικού.Το κακό με μένα είναι ότι έχω κάνει τα πάντα.Οταν λέμε τα πάντα το εννοώ.Εχω πάει σε ψυχολόγους σε ψυχιάτρους ,παίρνω αντικαταθλιπτικά,έχω διαβάσει άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας,έχω γραφτεί σε site ψυχολογίας,ανα καιρούς παίρνω τηλ σε γραμμές υποστήριξης ,ζήτησα βοήθεια από τον Θεό με την προσευχή,διαβάζω βιβλία με θαυματα Αγιών ...σας κούρασα έτσι??
Το πρόβλημα με μένα είναι ότι έχω πιστεψει βαθιά μέσα μου ότι έχω ή ότι με φυλάει στην γωνία ο καρκίνος ..παλιά πίστευα ότι θα με βρει με οποιαδήποτε μορφή ...τώρα θα είναι στο μαστό.Ολα ξεκίνησαν από συγκεκριμένο πρόβλημα πριν 2 χρονια .Εχουν γινει οι απαραίτητες εξετάσεις όμως εγω πιστευω ότι κατι τους εχει ξεφύγει ..οτι δεν με είδαν καλά κι το προβλήμα υπάρχει.Καθημερινά ψάχνω στο internet γραφοντας τα συμπτωματα και βρίσκω όλο και νεα πράγματα που επιβεβαιώνουν τους φόβους μου.Η ζωή μου εχει γινει κόλαση..δεν ζω απλά υπαρχω...δεν έχει τιποτα νοημα και αξία...και κανείς δεν με καταλαβαίνει.Νιώθω ότι δεν θελουν να με βοηθήσουν βαρέθηκαν πια να με ακουν ...όμως εγώ εχω προβλημα και μάλιστα σοβαρό κι οταν το βρουν θα είναι πια αργα να το αντιμετωπίσω. Προτιμώ να αυητοκτονήσω παρα να παλεψω με τον καρκίνο...αφού έτσι κι αλλιως δεν πρόκειται να γινω καλά γιατί να περάσω ολο αυτό????Ετσι σκέφτομαι...συγνώμη αν σας κούρασα....καλή μέρα σε όλους!!

---

Μην λες ότι δεν θα γίνεις καλά.εγώ έγθνα 2 φορες καλα.ασχετο αν με ξαναπιασαν οι φοβιες.και τώρα παλι θα νικησω τισ φοβιες μου.Το περιεργο είναι ότι όταν ξεπερασω αυτές τις φοβιες και τις σωματοποιησεις αγχους δεν με ξαναπιανουν ποτε οι ιδιες φοβιες.Τις βγάζω εντελώς απο το μυαλο μου.

Quote:

---

Originally Posted by rex

κυριακι, καλά τα λέει το kerasi, αν δεν λυθούν αυτά τα θέματα δεν πρόκειται να δεις γιατρειά.
Αυτά δηλαδή που συμβαίνουν δεν είναι άνευ αιτίας.
Αυτά τα συμπτώματα που νιώθεις, είναι αποτέλεσμα ενδοψυχικής σύγκρουσης.
Γενικά θέλει υπομονή, θεραπεία, ψυχοθεραπεία, κατανόηση και αποδοχή της πραγματικότητας κ.λ.π.
Ειδικότερα θα σου πει ο ψυχίατρος.
Τάχουμε περάσει. Χρόνια ολόκληρα, τι επείγοντα, τι κωλονοσκοπήσεις, παθολόγους, εξετάσεις, νευρολόγους κ.λ.π.
Επειδή έχεις ταλαιπωρηθεί, άποψή μου είναι να βρεις τα φάρμακο που θα δουλεύει καλύτερα σε εσένα.

---

τι ενοεις φάρμακο?βοηθησε με περισσοτερο

Αλλο ψυχοσωματικο,η πιεση.Κατα διαστηματα,οταν μπει στο μυαλο μου οτι εχω πιεση,αυτοματως ανεβαινει κιολας!Εχει παει μεχρι & 16 καποιες φορες!Η καρδιολογος μου ειπε οτι ειναι ψυχολογικο και αν θελω μπορω να παιρνω 1 τεταρτο απο ενα χαπι για την πιεση,οταν γινεται αυτο κατεβαινει η πιεση & με πιανει ζαλη.....το χει βιωσει αυτο κανενας?

παιδια να ρωτησω κατι.εγω περυσι το καλοκαιρι περασα διαταραχη πανικου και τρομερο αγχος.επεσα ψυχολογικα και εμφανισα ιδεοληψιες πχ οτι θα αυτοκτονησαω θα κανω κακο σε καποιον.και λοιπα.σιγα σιγα τις ξεπερασα αφου καταλαβα οτι ειναι απο το άγχος.τις τελευταιες μερες που ζοριστηκα μου ξαναρθανε και ξανατρομαξα.δεν θελω σε καμια περιπτωση να αυτοκτονησω αλλα οταν σκεφτω οτι θα μπορουσα φοβαμαι πολυ και νιωθω πολυ ασχημα.εχει τυχει σε κανενα αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by cozanostra13

παιδια να ρωτησω κατι.εγω περυσι το καλοκαιρι περασα διαταραχη πανικου και τρομερο αγχος.επεσα ψυχολογικα και εμφανισα ιδεοληψιες πχ οτι θα αυτοκτονησαω θα κανω κακο σε καποιον.και λοιπα.σιγα σιγα τις ξεπερασα αφου καταλαβα οτι ειναι απο το άγχος.τις τελευταιες μερες που ζοριστηκα μου ξαναρθανε και ξανατρομαξα.δεν θελω σε καμια περιπτωση να αυτοκτονησω αλλα οταν σκεφτω οτι θα μπορουσα φοβαμαι πολυ και νιωθω πολυ ασχημα.εχει τυχει σε κανενα αυτο?

---

Ναι μου εχει τυχει παλαιωτερα και το ξεπερασα.Ειναι και αυτο σαν μια σωματοποιηση αγχους.Δεν μπορουσα με τιποτα να μεινω μονη μου γιατι φοβομουν μηπως αυτοκτονησω.Αστο θα κανει τον κυκλο του και θα σου περασει μην το αναλυεις πολυ στο μυαλο σου.Μην δινεις σημασια στις σκεψεις αυτες