Υπάρχει λύση? Τελικά υπάρχει!
Αγαπητά μέλη του φόρουμ,
Είμαι ο Σπύρος και έχω απαντήσει σε μερικά θέματα για το πως μπορείτε να ξεφύγετε από αυτόν τον εφιάλτη που ονομάζουμε διαταραχή άγχους αλλά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να αναρτήσω και εγώ ένα θέμα με την κατάσταση μου εξηγώντας kai κάποια πράγματα που θα φανούν χρήσιμα για όλους μας.
Είχα και εγώ διαταραχή άγχους και κρίσεις πανικού για έναν χρόνο περίπου.
Συμπτώματα: Ταχυκαρδίες, πόνους στην καρδιά, στο στήθος, στο στομάχι, αίσθημα θανάτου, σκοταδισμούς, θολούρες, βουίσματα στα αυτιά και αλλά πολλά ανεξήγητα.
Επειδή δεν είμαι άνθρωπος που αντέχει γενικότερα τέτοιες καταστάσεις ήθελα πως και πως να ξεφύγω από αυτό το μαρτύριο οπότε και το έψαξα.
Κατάλαβα πως είναι μεγάλο λάθος το να κοιτάω στο ίντερνετ να ψάχνω για λύσεις διότι το μόνο που κατάφερνα ήταν να χειροτερεύω την κατάσταση μου. Επίσης, να αναφέρω πως ποτέ δεν πήγα για καρδιογράφημα ποτέ δεν πήγα για καμία εξέταση αφού στην χώρα που μένω οι γιατροί είναι τσιράκια των ασφαλιστικών εταιριών και δεν σου γράφουν εξετάσεις εκτός και αν δεν πας αιμόφυρτος. Το μόνο που κάναν είναι να μετρήσουν την πίεση, ακρόαση, και μέτρηση οξυγόνου στο αίμα. (Όπου φυσικά όλα ήταν μια χαρά). Μίλησα με έναν ψυχολόγο με τον οποίο δουλεύουμε μαζί και μου είπε τι ακριβώς έχω. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι όταν μου είπε να μην πάω καθόλου σε ψυχολόγο διότι είναι ένα πρόβλημα που μόνο εγώ μπορώ να το λύσω και να μην πάρω ούτε ένα χάπι για αυτό. Μου εξήγησε πως τα χάπια δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά απλά το καλύπτουν και όταν σταματήσω την αγωγή τότε το πρόβλημα θα επιστρέψει και με δυνατότερα συμπτώματα κιόλας. Έτσι και το απέκλεισα. Κάθισα για λίγους μήνες αναζητώντας πληροφορίες πως λειτουργούν οι κρίσεις πανικού και το άγχος και κατάλαβα πως η αδρεναλίνη μπορεί να αυξήσει την σεροτενινη, (μια ουσία που σε κάνει να νιώθεις χαρούμενος) στο σώμα σου. Έτσι ξεκίνησα γυμναστήριο και πήγαινα και για μπάσκετ με τους φίλους μου σχεδόν καθημερινά. Επίσης βρήκα κάποια φαγητά (κύριος φρούτα) που είναι κατά της κατάθλιψης και τα έβαλα στο μενού μου. Ένα μήνα μετά είδα μια τεράστια διαφορά !! Να σημειώσω πως θέλει πολύ χρόνο για αποτελέσματα και για αυτό δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω.
Το πρόβλημα μου είναι πως δεν θεραπεύτικά τελείως. Ακόμα είχα ψυχοσωματικά συμπτώματα αλλά οι κρίσεις πανικού είχαν ελατωθεί παρά πολύ και γενικότερα αλλά συμπτώματα που φοβόμουνα. Eνιωθα πιο δυνατός και απέκτησα αυτοπεπηθηση. Επίσης, υπήρξαν κάποια πράγματα πάνω στον εαυτό μου που κατάλαβα ότι δεν μου άρεσαν η μου προκαλούσαν άγχος. Είχα ένα χαλασμένο δόντι και σαν αρρωστοφοβικός νόμιζα πως θα πεθάνω επειδή η μόλυνση μπορεί να προχωρήσει στην καρδιά η στο μυαλό και αλλά τέτοια. Από την στιγμή που το έφτιαξα ένα μεγάλο βάρος απλά έφυγε από το μυαλό μου και αισθάνθηκα καλλίτερα. Μπορεί για κάποιον άλλων να μην είναι δόντι αλλά να είναι το οτιδήποτε.
Ξεκίνησα να αλλάζω τον τρόπο σκέψης μου. Έμαθα να μην δίνω σημασία σε μικροπράγματα. Έμαθα να μην δίνω σημασία όταν μου την λένε, χαμογελούσα περισσότερο, και αυτό βοήθησε επίσης. Να αναφέρω όλα αυτά τα έκανα ενώ ένιωθα συμπτώματα αλλά τα αγνοούσα όσο πιο πολύ μπορούσα και προσπαθούσα να θυμηθώ τον παλιό καλό μου εαυτό και να είμαι όπως ήμουνα όταν δεν είχα τίποτα από όλα αυτά. Πήγα διακοπές πίσω στην Ελλάδα όπου με βοήθησε παρά πολύ να αναροσω και γύρισα πάλι πίσω. Όταν γύρισα όμως ξαναείχα μερικά συμπτώματα και με έπιασε μια μικροκριση και κατάλαβα πως ήταν επειδή έφυγα πάλι για τα ξένα.
Για να μην μακρηγορώ και συγνώμη που σας κούρασα, φτάνω στο τελευταίο στάδιο στο να διώξω αυτό το πρόβλημα μια και καλή. Είναι κάτι που σκέφτηκα με την βοήθεια ενός φίλου ο οποίος μου είπε πως το μυαλό μαθαίνει καινούριες τεχνικές και μπορεί να τις χρεισιμοποιήσει υποσυνείδητα. Σκέφτηκα πως όλο αυτό το άγχος και οι αρρωστοφοβίες λειτουργούν πάντα όταν η σκέψη σου και το μυαλό σου "κολλάει" σε κάτι που μπορεί να έχεις.(καρδιά, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.ο.κ.).
Οπότε, κάθε μέρα για 30 λεπτά περίπου κάθισα και σκεφτόμουνα εικόνες, πολλές πολλές εικόνες, δεν χρειάζεται να είναι χαρούμενες όλες, έκανα μια μίξη. Μe αυτών τον τρόπο έμαθα το μυαλό μου (υποσυνείδητα) να μην κολλάει σε μια σκέψη αλλά να αλλάζει συνέχεια με τον ίδιο τρόπο που αλλάζει εικόνες. Αυτό το εφαρμόσα γενικότερα στην ζωή μου το να αφήνω το μυαλό μου να τρέχει οπότε έχω την ευκαιρία σε ένα "brainstorm " από εικόνες. Έναν μήνα μετά, το άγχος μου είχε εξαφανιστεί... Συμπτώματα, είχαν εξαφανιστεί εκτός από μικρά τσιμπήματα στο στήθος όπου είναι ένα μικρό κουσούρι αλλά θα περάσει και αυτό με τον καιρό. Γενικότερα νιώθω ότι ελευθερώθηκα από τις αλυσίδες του τρόμου. Κατάλαβα πως ο μόνος φόβος τελικά είναι ο ίδιος ο φόβος. Καταλαβαίνω πως ο καθένας είναι διαφορετικός, και κάποια από τα οποία είπα να μην δουλέψουν για κάποιον. Αυτό όμως που ήθελα να σας μεταφέρω είναι πως εμείς έχουμε την δύναμη μέσα μας να ξεφύγουμε. Κανείς άλλος. Μόνο εμείς. Πρέπει εμείς να αποδείξουμε στον εαυτό μας πως μπορούμε χωρίς να τρέχουμε πανικόβλητοι από δω και από κει. Δεν το κατηγορώ, και εγώ το έκανα... αλλά είναι λάθος αντιμετώπιση. Πρέπει να σκεφτούμε με στρατηγική και υπομονή. Πρέπει να βάλουμε κάτω το μυαλό μας και να το αναλύσουμε. Να δούμε! Να βρίσκουμε την λύση με την δικιά μας και μόνο σκέψη.
Εάν διαβάσατε όλο το ποστ σας ευχαριστώ πολύ. Εύχομαι σε όλους να βρείτε την δύναμη που υπάρχει μέσα σας και να την αξιοποιήσετε.
Αυτά από μένα και είμαι πολύ χαρούμενος που υπάρχει αυτή η ιστοσελίδα είναι πραγματικά το μόνο μέρος στο ίντερνετ που αξίζει να ψάξεις πληροφορίες.
