gt pisteuete ena atomo mporei na parousiasei mia agxwdh diataraxh kata tin gnwmi sas? kai pws xtizete olo to agxos gia na ginei toso entono kai mi antimetwpisimo?
Printable View
gt pisteuete ena atomo mporei na parousiasei mia agxwdh diataraxh kata tin gnwmi sas? kai pws xtizete olo to agxos gia na ginei toso entono kai mi antimetwpisimo?
Ειναι καποιο προβλημα που μαλλον υπαρχει δυσκολια να το φτιαξουν. Αυτο που μπορεις να κανεις ειναι να πατησεις ανανεωση στο browser (F5) στην σελιδα που θες. Βασικα σχεδον σε οποιοδηποτε σημειο του φορουμ εισαι , εισαι αναγκασμενος πλεον να πατας ανανεωση.
a+b Δες το σαν ενα δοχειο. Σε καθε ανθρωπο υπαρχει αυτο το "δοχειο" οπου γεμιζει σιγα σιγα με αγχος, στεναχωρια και φοβιες. Η διαφορα ειναι πως σε καθε ανθρωπο το δοχειο αυτο μπορει να ειναι μεγαλητερο απο καποιον σαν και εμας. Απο μικρο παιδι αυτο το δοχειο αρχιζει και γεμιζει και οταν πλεον ξεχιλισει παθαινουμε αυτα που παθαινουμε.
Αυτη βεβαια ειναι μια απλη εξηγηση αλλα υπαρχει και μια πιο επιστημονικη.
Οι φοβιες το αγχος και η στεναχωρια κατα καποιον τροπο αλλαζει τον τροπο σκεψης σου. Γινεσαι πιο ωριμος, καταλαβαινεις τα πραγματα γυρω σου πως λειτουργουνε πολυ καλλιτερα, αποκτας μεγαλητερη συνειδηση αλλα επειδη το μυαλο εχει συνηθησει να εκπεμπει σε χαμηλες συχνοτητες οταν πλεον η συνειδηση σου μεγαλωνει το μυαλο αρχιζει να εκπεμπει σε υψηλοτερες συχνοτητες. Γι αυτο και ατομα που κανουν χρηση καναβης εχουν αυξημενα συμπτωματα διαταραχης αγχους διοτι η καναβη ειναι ενα ψυχεδελικο ναρκωτικο και αυξανει την συνειδηση σου. Το προβλημα ειναι πως το σωμα σου συνεχιζει να εκπεμει σε χαμηλες συχνοτητες οποτε και υπαρχει αυτη η διαφορα μεταξυ συχνοτητων και αυτο εμφανιζεται στο σωμα σου σαν συμπτωμα. Δεν ειμαι 100% σιγουρος για την δευτερη εκδοχη αλλα αμα το σκεφτεις λιγο υπαρχει μια πιθανοτητα διοτι το μυαλο και το σωμα οντως εκπεμπουν συχνοτητες. Το εχω ψαξει. Μερικοι λενε πως μερικες φορες οι συχνοτητες ειναι τοσο δυνατες οπου εξηγουνε επιστημονικα αυτο που λεμε εμεις "ματιασμα". Τουλαχιστον εχεις μια εικονα γιατι καποιος μπορει να το αναπτυξει. Ελπιζω να βοηθησα.
euxaristw polu spuro
Is some problem that there seems to be hard to fix. What we can do is to press refresh your browser (F5) the page you want. Actually almost anywhere in the forum you are, you're no longer forced to potato renewal.
------------------------------
selftestengine selftestengine
motorcycle jackets motorcycle jackets
motorcycle jackets for women motorcycle jackets for women
microsoft training microsoft training
[QUOTE=alicenancy;463416]Is some problem that there seems to be hard to fix. What we can do is to press refresh your browser (F5) the page you want. Actually almost anywhere in the forum you are, you're no longer forced to potato renewal.
------------------------------
http://www.pass-4sure.net/exam/642-035.html
http://www.comptia.org/
http://web.mit.edu/
http://en.wikipedia.org/wiki/CompTIA
Πιστευω λογο της υπερβολικης πιεσης που ισως να δεχεται καθημερινα,αλλες φορες λογο της ανασφαλιας καποιου ατομου,ισως να γινεται πιο εντονο επειδη δεν κανει κατι το ατομο απο την αρχη και το αφηνει και αυτο μεγαλωνει
συμφωνα απολυτα
και σε καμια περιπτωση δν παιζουν βιολογικοι παραγοντες ρολο
Ισχυει
το περιβαλλον παιζει ρολο
καλησπερα..εδω κι ενα μηνα παιρνω αγωγη για κρισεις πανικου ..ζαναξ και σεροπραμ.. στην αρχη ημουν πολυ καλυτερα ομως εμαθα οτι αρρωστησε ενας πολυ στενος συγγενης μου κι απο τοτε παλευω καθε μερα να μην μου εκδηλωθει..το συναισθημα ομως ειναι αφορητο. οταν ξεκιναει αισθανομαι ξαφνικα μια απεραντη θλιψη βαθια χωρις πατο και ποναει τοσο πολυ που φοβαμαι τι θα ημουν ικανη να κανω αν ποναγα ετσι συνεχεια. το θεμα ειναι οτι μετα εκδηλωνεται η κριση πανικου και οταν φυγει αυτη φευγει και το συναισθημα της απελπισιας. η ερωτηση μου ειναι: ειναι δυνατον μια κριση πανικου να εχει αυτη τη μορφη..στιγμιαιας καταθλιψης?? η να ανησυχησω οτι στ αληθεια θα γινω καταθλιπτικη και κινδυνευω απο αλλες καταστασεις?
Να μην ανησυχείς κατά τη γνώμη μου, ο πανικός μετά τη θλίψη φαίνεται ότι λειτουργεί σαν βαλβίδα ασφαλείας, άχαρος τρόπος αλλά τουλάχιστον μετά είσαι οκ από ότι λες. Στη θέση σου θα ανησυχούσα αν το αίσθημα της απελπισίας ήταν μόνιμο. Ο γιατρός σου θα σου δώσει τη σωστή απάντηση. Παρεπιπτόντως έπαιρνα την ίδια αγωγή πριν τρία χρόνια για τον ίδιο λόγο με σένα.
τασο σ ευχαριστω παρα πολυ για τον κοπο που εκανες να μου απαντησεις.. ειναι μεγαλη ανακουφιση τα λογια σου γιατι να παρει η ευχη μερες που ειναι λειπει κι η γιατρος μου και επαθα πανικο μ αυτο το συναισθημα. και φοβαμαι οτι αν δεν το αντιληφθω στη σωστη του βαση θα πεσω σε φαυλο κυκλο... νομιζω οτι ειναι οπως το λες..δηλ ολο το μεσημερι ενιωθα αυτη τη θλιψη να μου γαργαλαει τα σπλαγχνα και τωρα που αρχισα να μη το αντεχω πια μου ερχεται κριση.ηδη μουδιαζουν τα ακρα μου. μακαρι να περασει ετσι γιατι οι κρισεις αντεχονται αλλα αυτη η στεναχωρια οχι. ελπιζω οτι τωρα εισαι καλυτερα πλεον..χωρις πολλα φαρμακα να υποθεσω??
Ασημένια όσο μπορείς βάζε τα πράγματα σε λογικές βάσεις, κάνε αυτό που κάνεις δηλαδή και όπου να ναι γυρίζει και η γιατρός σου! Όσο για μένα, με το συγκεκριμένο θέμα έχω αρκετά χρόνια που τραβιέμαι αν και τα περισσότερα είμαι θα έλεγα σχετικά καλά, δηλ οι κρίσεις άγχους και κατάθλιψης διαρκούσαν κανα μήνα-δίμηνο και μετά, με χαπάκωμα και ψυχοθεραπεία συνερχόμουν. Πλέον προσπαθώ να αποφύγω τα αντικαταθλιπτικά και ακολουθώ μια εναλλακτική θεραπεία.
Σου εύχομαι ότι καλύτερο!
Και εγώ έτσι έφτασα στις κρίσεις πανικού.
Άγχος άγχος άγχος που δεν δουλεύτηκε ποτέ.
Άγχος που δεν ήξερα πως να διαχειριστώ και κακό περιβάλλον που έκανε τα πράγματα απλά χειρότερα.
Όταν το ποτήρι ξεχείλισε έπαθα και την πρώτη κρίση πανικού.
Μετά σιγά σιγά τα πράγματα ξεφεύγουν...
Και πλέον καταλήγουμε σε αντικαταθληπτικά και δεν ξέρω γω τι άλλο ο καθένας μας απλά επειδή ζούσαμε σε ένα "τοξικό" περιβάλλον χωρίς τρόπους διαφυγής...
asimenia αρχικα γτ ξεκινησαν οι κρισεις πανικου, πριν μαθεις για το συγγενη εννοω. Τι αλλο προβλημα υπαρχει που σε αγχωσε?
καλημερα κερασι.. αρρωστησε η αδερφικη μου φιλη με 2 σοβαρα χειριυργεια..μετα απο 8 μηνες ολα μπηκαν σε μια σειρα κι επειτα αφου χαλαρωσα μου παρουσιαστηκε. βεβαια απο μικρη ημουν αγχωδης και παθαινα κρισουλες μικρες που ειχα συνηθισει να τις τελειωνω μονη μου. καμια σχεση με αυτο που επαθα πριν ενα μηνα. αυτο ηταν εξω απο τις δυναμεις μου να το διαχειριστω.. ολο το πακετο μαζι.ολα τα συμπτωματα...και η θεραπεια που ξεκινησα με τα χαπια πηγαινε ανελπιστα καλα ωσπου προχτες εμαθα το νεο. χτες κανονισα να ξεκινησω και ψυχοθεραπειες μαζι με την αγωγη. δεν νομιζω οτι μονο τα χαπια αρκουν.
παναγιωτη ποσο καιρο εχει που ξεκινησες? συμφωνω απολυτα για το ζορικο περιβαλλον..αν μπορεις να το πεις απλα ετσι.. εχουν ενα υποβαθρο ολα αυτα...εχεις μαζεψει εχεις καταπιει εχεις υποστει και καποια στιγμη γινεται το μπαμ..δεν χωραει αλλο.. ομως να λες: εχω περασει τοσα τοσα πολλα γιατι να λυγισω τωρα?
τασο και παλι σ ευχαριστω για τη στηριξη σου..ελπιζω οτι κι εγω θα το περασω σε καποιο καιρο και δεν θα μονιμοποιηθει η κατασταση.. εαν δεν ειμαι αδιακριτη να ρωτησω ποια ειναι η εναλλακτικη θεραπεια που σε βοηθαει?
Όσο το πολεμάς με τους σωστούς τρόπους, είναι δύσκολο να μονιμοποιηθεί. Δεν είσαι καθόλου αδιάκριτη, κάνω εδώ και μερικούς μήνες ομοιοπαθητική και προς το παρόν με πάει αρκετά καλά, τρώω τα ζόρια μου που και που αλλά συνέρχομαι σχετικά σύντομα.Quote:
Originally Posted by asimenia
Τασο, και εγω εδω και εναμιση περιπου μηνα το "γυρισα" στην ομοιοπαθητικη, η αληθεια είναι πως έχω συνελθει κατα ενα 30-40% ηδη απο τισ αγχωδεις διαταραχές μου, τωρα παλεύω με τα ψυχοσωματικά μου ακομα. Εσενα πόσο γρηγορα σε βοηθησε?Quote:
Originally Posted by Tasos75
Γεια σου Peach. Με την ομοιοπαθητική είδα βελτίωση σχετικά γρήγορα, δηλ. από τον 1ο μήνα είδα ότι με πήγαινε καλά και μειώθηκαν πολύ το άγχος και τα ψυχοσωματικά μου. Σε ποσοστά να σου πω ότι μετά από 3μιση μήνες θεραπείας είμαι στο 60-70% καλά αν σκεφτείς ότι πριν ήμουν στο μηδέν για κανα τρίμηνο.
Παρόμοια περίπτωση με τη δική μου (αυτή με έστειλε στην ομοιοπαθητικό) έκανε 6 μήνες για να δει βελτίωση και τώρα δηλώνει μια χαρά. Θέλει λίγο υπομονή και καλή συνεργασία με το γιατρό σου.