Ανύπαρκτη κοινωνική ζωή .

Καλησπέρα και κάλως σας βρήκα.
Ειμαι ο Σ. ειμαι 21 χρονων και ειμαι φοιτητης.

Αποφάσισα να γραφτω στο site για να μοιραστω μαζι σας το "προβλημα" μου και καποιες σκεψεις πανω σε αυτο , καθως πιστευω οτι αντιμετωπίζω μιας ηπιας μορφης καταθλιψη.

Βασικος λογος της καταθλιψης :

Δεν εχω πραγματικους φιλους και οι παρεες μου εχουν τελειως διαφορετικα ενδιαφεροντα απ'οτι εγω, οποτε αναγκαζομαι να κανω πραγματα τα οποια εμενα δε με γεμιζουν προκειμενου να μην ειμαι μονος. (Δεν ειναι οτι τα παιδια δεν ειναι καλα ή κατι τετοιο , απλα εγω νιωθω οτι δεν ταιριαζω με αυτους , δεν εχουμε το ιδιο στυλ).Ανεκαθεν, οι παρεες που δε με γεμιζαν οσο θα ηθελα , και παντα ενιωθα αυτο το αγκαθα , τωρα ομως που εχω φτασει σε μια ηλικια (μετα το σχολειο) και βλεποντας τις υπολοιπες "υγιεις" παρεες με καταρακωνει και με κανει να νιωθω ακομη πιο μονος.

Το προβλημα:


α)Δεν εχω πραγματικους φιλους (Εχω εναν κολλητό ο οποιος εχει μετακομισει σε διαφορετικη πολη ,οποτε οπως ειναι λογικο εχουμε χαθει λιγο)
β)Οι παρεες μου ειναι αταιριαστες ειτε αυτες ειναι απο τη σχολη ειτε απο αλλου. Δεν ειανι οτι δεν περναω καλα , απλα οχι τοσο και με τον τροπο που εγω ηθελα.
γ)Το γεγονος οτι ποτε μου δεν ειχα τις καταλληλες -κατ εμε- παρεες, μου εχει δημιουργησει διαφορα κομπλεξ τα οποια θα αναλύσω αργοτερα.
δ)Ειμαι λιγο αντικοινωνικος ορισμενες φορες


Τα κομπλεξ μου:

*Δε νιωθω καθολου ανετα οταν βρισκομαι αναμεσα σε πολλους αγνωστους . Ακομη και οταν περπαταω στα σκαλια αναμεσα στο αμφιθεατρο νιωθω οτι ολοι με κοιτανε.
*Δεν τα παω καθολου καλα με τις γυναικες.Ποτε μου δεν ειχα επισημη σχεση με γυναικα, οποτε εκτος απο την αμηχανια που εχω οταν βρισκομαι με μια κοπελα , δεν εχω και την καταλληλη εμπειρια για μια σχεση. [Με οσες κοπελα ειχα σεξουαλικη επαφη ή καποιου ειδους ελευθερη σχεση,συνηθως μου την επεφταν αυτες πρωτα, οποτε μετα το παιχνιδι ηταν ευκολοτερο. (Γενικα λενε οτι ειμαι αρκετα εμφανίσιμος και φροντιζω να γυμναζομαι συχνα ωστε να εχω μια ωραια εξωτερικη εικονα) ]
*Πιστευω οτι εχω καποιου ειδους ΙΔΨ (Σε ενα test που εκανα στο ιντερνετ σκοραρα 17 ενω ελεγε οτι >12 πιθανότατα να έχεις ΙΔΨ .
*Δεν εχω αυτοπεποιθηση. Για παραδειγμα , ενω γνωριζω καποια πολυ θετικα πραγματα για τον ευατο που , εγω σκεφτομαι παντα τα αρνητικα και καμια φορα τα μεγενθυνω.


Με οσους λεω το προβλημα , μου λενε "Βρες αλλες παρεες".
Εγω παλι ειμαι της αποψης οτι στην παρεα "κολας"...Δεν μπορεις ουτε να βρεις αλλα ουτε να πας με το στανιο σε καποια ατομα που θεωρεις οτι θα περνας καλα και να τους πεις γεια σας , ηρθα να κανω παρεα μαζι σας !

Το αποτελεσμα:

Να νιωθω χαλια ψυχολογικα,μιας και η ζωη μου ειναι κενη . Ουτε κοπελα,ουτε πραγματικοι φιλοι.Ακομη και η σχολη δεν παει καλα . Πραγματικα, ειναι φορες που λεω "Θα τα αλλαξω ολα!" αλλα στο τελος δε γινεται τιποτα ! Πλεον ,δεν εχω διαθεση ουτε να παραρηγορησω τον ευατο μου.


Θα ηθελα να ακουσω εαν εχετε/ειχατε αναλογες εμπειριες !

Λες οτι δεν εχεις κανει σχεση απ τη μια και απ την αλλη λες οτι εχεις κανει σεξ με κοπελες που στην επεφταν πρωτες. Με αυτες τι εγινε στην πορεια αφου δεν υπηρχε το προβλημα της προσεγγισης και σου κατσανε? Την αλλη μερα τις εδιωχνες? Τι ισχυει τελικα?

Η μια ηταν one night stand , και 2 αλλες τελείως fuck buddies. Με τη μια ειχαμε κοινους φιλους και κανεις τους δεν ηξερε τιποτα απολυτως .

Νομικη σπουδαζεις τυπε?

Οχι, οικονομικο. Γιατι;

Θα σε πω παρακατω. Πριν ομως θελω να με πεις πως καταφερες τις 2 κοπελες να τις εχεις φακμπαντις και πως καταφερες το σταντ.

Το stand χαλκιδικη πέρσι,τουριστρια ηρθε κ καθησε διπλα μ στο μπαρ .
Fuck buddy no1:Μπηκε στην παρεα μεσω κοινων γνωστων μου την επεσε σχεδον στην ψυχρα.
Fuck buddy no2: Μου μιλησε μεσω fb,ειμασταν συμφοιτητες.

[Να φανταστω πιστευεις οτι σου λεω φιδια γι'αυτο ρωτας τι και πως....]

Οχι απλα θελω να καταλαβω πως ψηνεις τις γκομενες για μπαντις.

Μια σκεψη ειναι οτι προτμας να δκτυωθεις με ατομα που θα εισαστε πραγματικοι φιλοι, επομενως οι πιθανοτητες να συναγελαζεσαι με τετοια ατομα ειναι μικρες. Η λεξη φιλος περιλαμβανει ενα ευρυτατο φασμα διαπροσωπικων σχεσεων και εσυ ισως εχεις υψηλα στανταρς. Δε θες δηλαδη να διατηρησεις σχεσεις πιο επιδερμικες, μονο για χαβαλε και απλη παρεα. Ας πουμε με τον κολητο σου ταιριαζεις, αρα υπαρχουν ατομα που ταιριαζεται. Επισης καλο ειναι να βρεις γκομενα γιατι τοτε η αναγκη για φιλους εκμηδενιζεται. Αραγε αυτες οι 2 που τις εχεις για μπενεφιτς, δε λετε και καμμια κουβεντα? Δε βγαινετε βολτες στο θησειο? Μονο γυαλιζεται την αρβυλα?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Οχι απλα θελω να καταλαβω πως ψηνεις τις γκομενες για μπαντις.

---

κεραση, η απορια σου αυτη επαναλαμβανεται σε παρα πολλα θεματα που εστω απο σποντα αναφερεται καποια ξεπετα κλπ.
για να σου την λυσω να μην παιδευεσαι, η απαντηση σε τοσο ασχετες γνωριμιες ανευ βαθους, οπου μια γυναικα την πεφτει σε εναν ανδρα για ξεπετα , ειναι η καλη εμφανιση ...

Quote:

---

Originally Posted by ekp1225

.......

Το προβλημα:


α)Δεν εχω πραγματικους φιλους (Εχω εναν κολλητό ο οποιος εχει μετακομισει σε διαφορετικη πολη ,οποτε οπως ειναι λογικο εχουμε χαθει λιγο)
β)Οι παρεες μου ειναι αταιριαστες ειτε αυτες ειναι απο τη σχολη ειτε απο αλλου. Δεν ειανι οτι δεν περναω καλα , απλα οχι τοσο και με τον τροπο που εγω ηθελα.
γ)Το γεγονος οτι ποτε μου δεν ειχα τις καταλληλες -κατ εμε- παρεες, μου εχει δημιουργησει διαφορα κομπλεξ τα οποια θα αναλύσω αργοτερα.
δ)Ειμαι λιγο αντικοινωνικος ορισμενες φορες


Τα κομπλεξ μου:

*Δε νιωθω καθολου ανετα οταν βρισκομαι αναμεσα σε πολλους αγνωστους . Ακομη και οταν περπαταω στα σκαλια αναμεσα στο αμφιθεατρο νιωθω οτι ολοι με κοιτανε.
*Δεν τα παω καθολου καλα με τις γυναικες.Ποτε μου δεν ειχα επισημη σχεση με γυναικα, οποτε εκτος απο την αμηχανια που εχω οταν βρισκομαι με μια κοπελα , δεν εχω και την καταλληλη εμπειρια για μια σχεση. [Με οσες κοπελα ειχα σεξουαλικη επαφη ή καποιου ειδους ελευθερη σχεση,συνηθως μου την επεφταν αυτες πρωτα, οποτε μετα το παιχνιδι ηταν ευκολοτερο. (Γενικα λενε οτι ειμαι αρκετα εμφανίσιμος και φροντιζω να γυμναζομαι συχνα ωστε να εχω μια ωραια εξωτερικη εικονα) ]
*Πιστευω οτι εχω καποιου ειδους ΙΔΨ (Σε ενα test που εκανα στο ιντερνετ σκοραρα 17 ενω ελεγε οτι >12 πιθανότατα να έχεις ΙΔΨ .
*Δεν εχω αυτοπεποιθηση. Για παραδειγμα , ενω γνωριζω καποια πολυ θετικα πραγματα για τον ευατο που , εγω σκεφτομαι παντα τα αρνητικα και καμια φορα τα μεγενθυνω.


Με οσους λεω το προβλημα , μου λενε "Βρες αλλες παρεες".
Εγω παλι ειμαι της αποψης οτι στην παρεα "κολας"...Δεν μπορεις ουτε να βρεις αλλα ουτε να πας με το στανιο σε καποια ατομα που θεωρεις οτι θα περνας καλα και να τους πεις γεια σας , ηρθα να κανω παρεα μαζι σας !

Το αποτελεσμα:

Να νιωθω χαλια ψυχολογικα,μιας και η ζωη μου ειναι κενη . Ουτε κοπελα,ουτε πραγματικοι φιλοι.Ακομη και η σχολη δεν παει καλα . Πραγματικα, ειναι φορες που λεω "Θα τα αλλαξω ολα!" αλλα στο τελος δε γινεται τιποτα ! Πλεον ,δεν εχω διαθεση ουτε να παραρηγορησω τον ευατο μου.


Θα ηθελα να ακουσω εαν εχετε/ειχατε αναλογες εμπειριες !

---

καλησπερα

τα "κομπλεξ" που αναφερεις, να ξερεις οτι ειναι πολυ διαδεδομενα σε νεαρα ατομα (και οχι μονο) που δεν εχουν βρει ακομα τις παρεες που τους εκφραζουν, μια ωραια σχεση, κλπ , οσο για την σχεση σου με τους γνωστους και τους φιλους, να ξερεις οτι κι αυτη ειναι μια ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κοινη κατασταση που συμβαινει σε πολλους χωρις να το συνειδητοποιουν καν και μπορει στην θεση σου να ελεγαν τελειως διαφορετικα πραγματα, οπως οτι η ζωη τους ειναι ωραια, εχουν φιλους πολλους, περνανε καλα, απλα δεν εχουν καποια σοβαρη σχεση.
η διαφορα σου ειναι οτι εχεις συνειδητοποιησει τι ακριβως συμβαινει με τις γνωριμιες σου.

η γνωμη μου ειναι οτι ειναι θεμα χρονου.

το πραγματικο ταιριασμα και οι πραγματικοι φιλοι, δεν ειναι καθολου ευκολη υποθεση.
εσυ τα ξεχωριζεις τουλαχιστον απο τις τυχαιες παρεες.
δεν ειναι κακο να κανεις παρεα με ατομα που δεν ταυτιζεσαι απολυτα. κακο ειναι να μην ξερεις τι πραγματικα ειναι ολοι αυτοι για εσενα.

προτεινω να συνεχισεις να κανεις παρεα με οσα ατομα εχεις εστω καποια ελαχιστα κοινα, με σκοπο να μην απομονωθεις.
οσο κοινωνικοποιεισαι και κινεισαι, εστω και αργα, θα κανεις κι αλλες γνωριμιες και θα αυξησεις τις πιθανοτητες να βρεις και φιλους πραγματικους και κοπελες που να σου αρεσουν και να θελεις κατι ουσιαστικοτερο απο ξεπετες, μαζι τους.

ΑΝ ομως οι υποψιες σου περι ΙΨΔ ειναι σοβαρες, δεν θα ηταν ασχημο να επισκεφθεις εναν ειδικο να το συζητησεις.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

κεραση, η απορια σου αυτη επαναλαμβανεται σε παρα πολλα θεματα που εστω απο σποντα αναφερεται καποια ξεπετα κλπ.
για να σου την λυσω να μην παιδευεσαι, η απαντηση σε τοσο ασχετες γνωριμιες ανευ βαθους, οπου μια γυναικα την πεφτει σε εναν ανδρα για ξεπετα , ειναι η καλη εμφανιση ...

---

Εμένα μου επιτρέπετε να συνα-γελάσω;

Quote:

---

Originally Posted by ekp1225

Καλησπέρα και κάλως σας βρήκα.
Ειμαι ο Σ. ειμαι 21 χρονων και ειμαι φοιτητης.

Αποφάσισα να γραφτω στο site για να μοιραστω μαζι σας το "προβλημα" μου και καποιες σκεψεις πανω σε αυτο , καθως πιστευω οτι αντιμετωπίζω μιας ηπιας μορφης καταθλιψη.

Βασικος λογος της καταθλιψης :

Δεν εχω πραγματικους φιλους και οι παρεες μου εχουν τελειως διαφορετικα ενδιαφεροντα απ'οτι εγω, οποτε αναγκαζομαι να κανω πραγματα τα οποια εμενα δε με γεμιζουν προκειμενου να μην ειμαι μονος. (Δεν ειναι οτι τα παιδια δεν ειναι καλα ή κατι τετοιο , απλα εγω νιωθω οτι δεν ταιριαζω με αυτους , δεν εχουμε το ιδιο στυλ).Ανεκαθεν, οι παρεες που δε με γεμιζαν οσο θα ηθελα , και παντα ενιωθα αυτο το αγκαθα , τωρα ομως που εχω φτασει σε μια ηλικια (μετα το σχολειο) και βλεποντας τις υπολοιπες "υγιεις" παρεες με καταρακωνει και με κανει να νιωθω ακομη πιο μονος.

Το προβλημα:


α)Δεν εχω πραγματικους φιλους (Εχω εναν κολλητό ο οποιος εχει μετακομισει σε διαφορετικη πολη ,οποτε οπως ειναι λογικο εχουμε χαθει λιγο)
β)Οι παρεες μου ειναι αταιριαστες ειτε αυτες ειναι απο τη σχολη ειτε απο αλλου. Δεν ειανι οτι δεν περναω καλα , απλα οχι τοσο και με τον τροπο που εγω ηθελα.
γ)Το γεγονος οτι ποτε μου δεν ειχα τις καταλληλες -κατ εμε- παρεες, μου εχει δημιουργησει διαφορα κομπλεξ τα οποια θα αναλύσω αργοτερα.
δ)Ειμαι λιγο αντικοινωνικος ορισμενες φορες

---

Φιλε μου, πιστεύω ότι στην ηλικία σου (για να μην πω και μετά) πραγματικούς φίλους, όπως τους εννοείς εξαιρετικά δύσκολα θα βρεις. Άντε με πολλή τύχη 1-2...
με πολλούς θα σε φέρει κοντά μια κοινη φάση, μια κοινή εμπειρία, θα κάνετε παρέα για κάποιο διάστημα, θα χάνεστε, μετά θα βρεις άλλους και πάει λέγοντας...είναι η ροή της ζωής τέτοια...
Νομιζω οι περισσοτεροι σε αυτή την ηλικία κάπως έτσι ήμασταν όπως περιγράφεις, ονειρευόμασταν το τέλειο και προσπαθούσαμε να συμβιβαστούμε με την πεζή καθημερινότητα.
Από τη στιγμή που έχεις παρέες, να βγαίνεις, να δοκιμάζεις, όλα καλά! από εκεί και πέρα θα κάνεις ένα ξεδιάλεγμα και αναλόγως...
Κοίτα το πτυχίο σου, να χτυπήσεις καλούς βαθμούς για να έχεις ευκαιρίες μετά και οι φίλοι έρχονται και παρέρχονται!
Για σχέση δεν λέω κάτι, είπες ότι είσαι εμφανίσιμο παιδί οπότε πιστεύω ότι θα έχεις ευκαιρίες!

Quote:

---

Originally Posted by ekp1225

Καλησπέρα και κάλως σας βρήκα.
Ειμαι ο Σ. ειμαι 21 χρονων και ειμαι φοιτητης.

Αποφάσισα να γραφτω στο site για να μοιραστω μαζι σας το "προβλημα" μου και καποιες σκεψεις πανω σε αυτο , καθως πιστευω οτι αντιμετωπίζω μιας ηπιας μορφης καταθλιψη.

Βασικος λογος της καταθλιψης :

Δεν εχω πραγματικους φιλους και οι παρεες μου εχουν τελειως διαφορετικα ενδιαφεροντα απ'οτι εγω, οποτε αναγκαζομαι να κανω πραγματα τα οποια εμενα δε με γεμιζουν προκειμενου να μην ειμαι μονος. (Δεν ειναι οτι τα παιδια δεν ειναι καλα ή κατι τετοιο , απλα εγω νιωθω οτι δεν ταιριαζω με αυτους , δεν εχουμε το ιδιο στυλ).Ανεκαθεν, οι παρεες που δε με γεμιζαν οσο θα ηθελα , και παντα ενιωθα αυτο το αγκαθα , τωρα ομως που εχω φτασει σε μια ηλικια (μετα το σχολειο) και βλεποντας τις υπολοιπες "υγιεις" παρεες με καταρακωνει και με κανει να νιωθω ακομη πιο μονος.

Το προβλημα:


α)Δεν εχω πραγματικους φιλους (Εχω εναν κολλητό ο οποιος εχει μετακομισει σε διαφορετικη πολη ,οποτε οπως ειναι λογικο εχουμε χαθει λιγο)
β)Οι παρεες μου ειναι αταιριαστες ειτε αυτες ειναι απο τη σχολη ειτε απο αλλου. Δεν ειανι οτι δεν περναω καλα , απλα οχι τοσο και με τον τροπο που εγω ηθελα.
γ)Το γεγονος οτι ποτε μου δεν ειχα τις καταλληλες -κατ εμε- παρεες, μου εχει δημιουργησει διαφορα κομπλεξ τα οποια θα αναλύσω αργοτερα.
δ)Ειμαι λιγο αντικοινωνικος ορισμενες φορες


Τα κομπλεξ μου:

*Δε νιωθω καθολου ανετα οταν βρισκομαι αναμεσα σε πολλους αγνωστους . Ακομη και οταν περπαταω στα σκαλια αναμεσα στο αμφιθεατρο νιωθω οτι ολοι με κοιτανε.
*Δεν τα παω καθολου καλα με τις γυναικες.Ποτε μου δεν ειχα επισημη σχεση με γυναικα, οποτε εκτος απο την αμηχανια που εχω οταν βρισκομαι με μια κοπελα , δεν εχω και την καταλληλη εμπειρια για μια σχεση. [Με οσες κοπελα ειχα σεξουαλικη επαφη ή καποιου ειδους ελευθερη σχεση,συνηθως μου την επεφταν αυτες πρωτα, οποτε μετα το παιχνιδι ηταν ευκολοτερο. (Γενικα λενε οτι ειμαι αρκετα εμφανίσιμος και φροντιζω να γυμναζομαι συχνα ωστε να εχω μια ωραια εξωτερικη εικονα) ]
*Πιστευω οτι εχω καποιου ειδους ΙΔΨ (Σε ενα test που εκανα στο ιντερνετ σκοραρα 17 ενω ελεγε οτι >12 πιθανότατα να έχεις ΙΔΨ .
*Δεν εχω αυτοπεποιθηση. Για παραδειγμα , ενω γνωριζω καποια πολυ θετικα πραγματα για τον ευατο που , εγω σκεφτομαι παντα τα αρνητικα και καμια φορα τα μεγενθυνω.


Με οσους λεω το προβλημα , μου λενε "Βρες αλλες παρεες".
Εγω παλι ειμαι της αποψης οτι στην παρεα "κολας"...Δεν μπορεις ουτε να βρεις αλλα ουτε να πας με το στανιο σε καποια ατομα που θεωρεις οτι θα περνας καλα και να τους πεις γεια σας , ηρθα να κανω παρεα μαζι σας !

Το αποτελεσμα:

Να νιωθω χαλια ψυχολογικα,μιας και η ζωη μου ειναι κενη . Ουτε κοπελα,ουτε πραγματικοι φιλοι.Ακομη και η σχολη δεν παει καλα . Πραγματικα, ειναι φορες που λεω "Θα τα αλλαξω ολα!" αλλα στο τελος δε γινεται τιποτα ! Πλεον ,δεν εχω διαθεση ουτε να παραρηγορησω τον ευατο μου.


Θα ηθελα να ακουσω εαν εχετε/ειχατε αναλογες εμπειριες !

---

Θα μεινω στο αποτελεσμα που εγραψες...δεν υπηρχε ποτε μια κοπελα που να σου κανει εντυπωση και να θελεις να βγειτε κτλ? Δηλαδη εισαι αδιαφορος ω προς το αλλο φυλο? Για τους φιλους μπορεις ευκολα να κοινωνικοποιηθεις μεσω της σχολης θεωρω..στη σχολη τι δεν παει καλα? δυσκολευεσαι στα μαθηματα?

Πράγματι το να βρεις ανθρώπους που να σ αγαπάνε είναι πολύ δύσκολο.ειδικά σε μια εποχή που όλοι το μόνο που αγαπάνε είναι ο εαυτός τους.
Το χειρότερο όμως είναι να σε προδίδουν άτομα που θα έβαζες το χέρι σου στη φωτιά ότι θα έκαναν τα πάντα για σένα.εσύ το ήξερες ότι δεν ήταν για σένα,άρα είναι θέμα επιλογής δικής σου.
Δεν βρίσκονται πραγματικοί φίλοι ή άτομα για σχέσεις τόσο εύκολα...αλλά προσπάθησε. Δεν χάνεις τίποτα να πεις ένα γεια ή απλά να φερθείς φιλικά σε κάποιον που μπορεί να "κολάς" περισσότερο.
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο!
Αν πραγματικά θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου, μπορείς να το κάνεις...θέλει υπομονή αλλά και επιμονή

Quote:

---

Originally Posted by κόκκινη πεταλούδα

Πράγματι το να βρεις ανθρώπους που να σ αγαπάνε είναι πολύ δύσκολο.ειδικά σε μια εποχή που όλοι το μόνο που αγαπάνε είναι ο εαυτός τους.
Το χειρότερο όμως είναι να σε προδίδουν άτομα που θα έβαζες το χέρι σου στη φωτιά ότι θα έκαναν τα πάντα για σένα.εσύ το ήξερες ότι δεν ήταν για σένα,άρα είναι θέμα επιλογής δικής σου.
Δεν βρίσκονται πραγματικοί φίλοι ή άτομα για σχέσεις τόσο εύκολα...αλλά προσπάθησε. Δεν χάνεις τίποτα να πεις ένα γεια ή απλά να φερθείς φιλικά σε κάποιον που μπορεί να "κολάς" περισσότερο.
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο!
Αν πραγματικά θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου, μπορείς να το κάνεις...θέλει υπομονή αλλά και επιμονή

---

τελικα ολοι την ιδια απογοητευση νιωθουμε στα θεματα των σχεσεων..Μονο ο εαυτος τους οπως το ειπες..και απο προδοσια αλλο τιποτα.

Quote:

---

Originally Posted by ekp1225

Καλησπέρα και κάλως σας βρήκα.
Ειμαι ο Σ. ειμαι 21 χρονων και ειμαι φοιτητης.

Αποφάσισα να γραφτω στο site για να μοιραστω μαζι σας το "προβλημα" μου και καποιες σκεψεις πανω σε αυτο , καθως πιστευω οτι αντιμετωπίζω μιας ηπιας μορφης καταθλιψη.

Βασικος λογος της καταθλιψης :

Δεν εχω πραγματικους φιλους και οι παρεες μου εχουν τελειως διαφορετικα ενδιαφεροντα απ'οτι εγω, οποτε αναγκαζομαι να κανω πραγματα τα οποια εμενα δε με γεμιζουν προκειμενου να μην ειμαι μονος. (Δεν ειναι οτι τα παιδια δεν ειναι καλα ή κατι τετοιο , απλα εγω νιωθω οτι δεν ταιριαζω με αυτους , δεν εχουμε το ιδιο στυλ).Ανεκαθεν, οι παρεες που δε με γεμιζαν οσο θα ηθελα , και παντα ενιωθα αυτο το αγκαθα , τωρα ομως που εχω φτασει σε μια ηλικια (μετα το σχολειο) και βλεποντας τις υπολοιπες "υγιεις" παρεες με καταρακωνει και με κανει να νιωθω ακομη πιο μονος.

Το προβλημα:


α)Δεν εχω πραγματικους φιλους (Εχω εναν κολλητό ο οποιος εχει μετακομισει σε διαφορετικη πολη ,οποτε οπως ειναι λογικο εχουμε χαθει λιγο)
β)Οι παρεες μου ειναι αταιριαστες ειτε αυτες ειναι απο τη σχολη ειτε απο αλλου. Δεν ειανι οτι δεν περναω καλα , απλα οχι τοσο και με τον τροπο που εγω ηθελα.
γ)Το γεγονος οτι ποτε μου δεν ειχα τις καταλληλες -κατ εμε- παρεες, μου εχει δημιουργησει διαφορα κομπλεξ τα οποια θα αναλύσω αργοτερα.
δ)Ειμαι λιγο αντικοινωνικος ορισμενες φορες


Τα κομπλεξ μου:

*Δε νιωθω καθολου ανετα οταν βρισκομαι αναμεσα σε πολλους αγνωστους . Ακομη και οταν περπαταω στα σκαλια αναμεσα στο αμφιθεατρο νιωθω οτι ολοι με κοιτανε.
*Δεν τα παω καθολου καλα με τις γυναικες.Ποτε μου δεν ειχα επισημη σχεση με γυναικα, οποτε εκτος απο την αμηχανια που εχω οταν βρισκομαι με μια κοπελα , δεν εχω και την καταλληλη εμπειρια για μια σχεση. [Με οσες κοπελα ειχα σεξουαλικη επαφη ή καποιου ειδους ελευθερη σχεση,συνηθως μου την επεφταν αυτες πρωτα, οποτε μετα το παιχνιδι ηταν ευκολοτερο. (Γενικα λενε οτι ειμαι αρκετα εμφανίσιμος και φροντιζω να γυμναζομαι συχνα ωστε να εχω μια ωραια εξωτερικη εικονα) ]
*Πιστευω οτι εχω καποιου ειδους ΙΔΨ (Σε ενα test που εκανα στο ιντερνετ σκοραρα 17 ενω ελεγε οτι >12 πιθανότατα να έχεις ΙΔΨ .
*Δεν εχω αυτοπεποιθηση. Για παραδειγμα , ενω γνωριζω καποια πολυ θετικα πραγματα για τον ευατο που , εγω σκεφτομαι παντα τα αρνητικα και καμια φορα τα μεγενθυνω.


Με οσους λεω το προβλημα , μου λενε "Βρες αλλες παρεες".
Εγω παλι ειμαι της αποψης οτι στην παρεα "κολας"...Δεν μπορεις ουτε να βρεις αλλα ουτε να πας με το στανιο σε καποια ατομα που θεωρεις οτι θα περνας καλα και να τους πεις γεια σας , ηρθα να κανω παρεα μαζι σας !

Το αποτελεσμα:

Να νιωθω χαλια ψυχολογικα,μιας και η ζωη μου ειναι κενη . Ουτε κοπελα,ουτε πραγματικοι φιλοι.Ακομη και η σχολη δεν παει καλα . Πραγματικα, ειναι φορες που λεω "Θα τα αλλαξω ολα!" αλλα στο τελος δε γινεται τιποτα ! Πλεον ,δεν εχω διαθεση ουτε να παραρηγορησω τον ευατο μου.


Θα ηθελα να ακουσω εαν εχετε/ειχατε αναλογες εμπειριες !

---

Φιλε ekp1225 δε θα μπορουσα να σε καταλαβω περισσοτερο..ειμαι ακριβως στην ιδια φαση, αν οχι χειροτερη, μιας και παραειμαι ειλικρινες ατομο για να συμβιβαστω με παρεες που δε μου ταιριαζουν οπως εσυ...ειχα κι εγω μια κολλητη φιλη 10 χρονια, με την οποια δε χαθηκαμε απλα, οπως εσυ με τον κολλητο σου, αλλα με πληγωσε χειροτερα κ απο εχθρο, πατωντας σε δικα μου ψυχολογικα θεματα (πχ αρχη κλινικης καταθλιψης, που ανεφερες κ εσυ, κομπλεξ, ανασφαλειες κτλ κτλ, τα οποια ομως μεσα απο ψυχαναλυση εμαθα να ελεγχω σε βαθμο που δεν τα φορτωνω/ξεσπαω στους αλλους)...και οπως φανταζεσαι μου ειναι πολυ δυσκολο πια να ανοιγομαι με την ιδια ευκολια που συνηθιζα...
Δυστυχως η πλειοψηφια των συνομηλικων μου και σου σε θεματα σχεσεων ειναι πιο επιφανειακη κι απο φελλο που επιπλεει. Παρατηρω ανθρωπους μεσα κι εξω απ'τη σχολη μου, οι περισσοτερες παρεες φαινεται σαν να μη συμπαθιουνται καν μεταξυ τους και οι "φιλοι" χρησιμοποιουνται ως αξεσουαρ. Απο τη μια με στεναχωρει που ειμαι μονη και δεν εχω εναν ανθρωπο να μιλησω ουσιαστικα, απο την αλλη σκεφτομαι πως θα ημουν χειροτερα με ατομα διπλα μου που δε δινουν δεκαρα. Μη νομιζεις πως ειμαστε οι μονοι που βιωνουμε αυτου του ειδους τη μοναξια, το να εισαι σε παρεα που δεν επικοινωνεις με κανεναν τη μεγενθυνει. Δεν ειναι ολες οι παρεες που βλεπεις "υγιεις", ουσιαστικα οι περισσοτεροι ειναι μονοι τους εκει εξω.
Οσον αφορα την καταθλιψη, ξερω ακριβως πως νιωθεις, αφου εχω περασει και περναω τα ιδια. Το οτι θες να τα αλλαξεις ολα ειναι πολυ ενθαρρυντικο, κι ας μην το κανεις πραξη...σε τετοιες περιπτωσεις, παντα μετρανε οι συνεχομενες προσπαθειες, ακομη και μετα απο αποτυχια. Οπως λενε, σημασια δεν εχει ποσες φορες θα πεσεις, αλλα ποσες θα ξανασηκωθεις. Τα αποτελεσματα των προσπαθειων ερχονται σε βαθος χρονου, ο επιμενων νικα αλλωστε. Τα γραφω σε σενα για να τα διαβαζω κι εγω :Ρ
Παντως στο θεμα της καταθλιψης, η αληθεια ειναι πως κι εγω εφτασα σε σημειο που να με τρομαζει εμενα και τους δικους μου αυτη η παραιτηση για ζωη, που απευθυνθηκα σε ψυχολογο, η οποια με κατευθυνε ετσι ωστε μετα απο εναν αριθμο συνεδριων να εχω μαθει να παλευω καθημερινα και να στηριζομαι και να πιστευω πρωτα απ'ολα σε μενα. Ετσι γνωριζεις καλυτερα τον εαυτο σου και καταλαβαινεις και τι αξιζεις απο ολες τις αποψεις (ανθρωπους, καταστασεις κτλ) στην τελικη. Αν σε ενδιαφερει, στο προτεινω ανεπιφυλακτα.
Μη χανεις ποτε το κουραγιο σου παντως..να εχεις πεισμα και να προσπαθεις το καλυτερο για σενα...κανε πραγματα που πραγματικα σου αρεσουν εκτος απο τη σχολη σου, και πιστευω πως αργα η γρηγορα τα πραγματα θα φτιαξουν...ισως να την δεις κι εσυ αλλιως :)
Σορρυ για το μεγεθος της απαντησης.

Ekp1225 υπαρχουν και χειροτερα. Εγω ειμαι 22 ετων, και δεν εχω καμια απολυτως παρεα. Κοπελα εννοειται πως οχι, αυτο ειναι ονειρο θερινης νυκτος. Ειχα κατι παρεες στο σχολειο και απο κει και περα χαθηκαμε οταν αυτο τελειωσε. Τους βλεπω 1-2 φορες το χρονο μονο. Ειπες πως εισαι αντικοινωνικος, εγω εχω κοινωνικη φοβια. Δυσκολευομαι πολυ να κανω παρεες, και αν τελικα καταφερω και κανω, ειναι θεμα συντομου χρονου να τη χασω. Θελω να κανω επαφες με ανθρωπους, να εχω παρεες, να ζησω σαν φυσιολογικος ανθρωπος. Δεν ειμαι απο αυτους που εχουν κοινωνικη φοβια και φοβουνται την οποιαδηποτε επαφη, ακομα και με chat (!). Ειμαι χαλια, νομιζω πως πεφτω ολο κ πιο βαθια στην καταθλιψη καθε μερα. Κουραγιο και σου ευχομαι οτι καλυτερο.

Πάφτε με αυτή την πιπίλα αυτών "που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους". Και συ το ίδιο κάνεις, το εσύ τυχαίο και γω. Φυσικά και σκεφτόμαστε πρώτα τον εαυτό μας. Ακόμη και αν θυσιαστείς για κάποιον άλλο, πάλι εγωιστικά είναι τα κίνητρά σου. Να το ψάξεις. Τώρα, για το παιδί που ρωτάει για την απουσία σχέσεων στη ζωή του, θα σε παρηγορήσει να σκεφτείς ότι και όσοι έχουν πολλές, ελάχιστες των ελαχίστων ω ελάχιστες είναι σχέσεις ουσίας. Και μπορεί και να είσαι τυχερός μέσα στην ατυχία σου, αν και αυτό νιώθεις να σε βασανίζει. Και πρόσεχε μήπως στην προσπάθειά σου να αποκτήσεις τις σχέσεις που επιθυμείς, μη βγάλεις τον εαυτό σου στο σφυρί, μην τον ξεπουλήσεις δηλαδή. Σε μαζικές κοινωνίες ζούμε, ας μην προσπαθούμε να πείσουμε εαυτούς ότι το γουστάρουμε κιόλας. Μισούμε ο ένας τον άλλον. Ή υποκρινόμαστε ότι δεν το κάνουμε και ότι τάχα περνάμε φίνα. Διαλέγεις και παίρνεις. Τουλάχιστον στον μισάνθρωπο υπάρχει και μία ειλικρίνεια. Αν θέλεις να καλύψεις την ανάγκη σου για ανθρώπινη παρουσία, ο καλύτερος τρόπος είναι να είσαι ψεύτης.

Quote:

---

Originally Posted by stefamw

Ekp1225 υπαρχουν και χειροτερα. Εγω ειμαι 22 ετων, και δεν εχω καμια απολυτως παρεα. Κοπελα εννοειται πως οχι, αυτο ειναι ονειρο θερινης νυκτος. Ειχα κατι παρεες στο σχολειο και απο κει και περα χαθηκαμε οταν αυτο τελειωσε. Τους βλεπω 1-2 φορες το χρονο μονο. Ειπες πως εισαι αντικοινωνικος, εγω εχω κοινωνικη φοβια. Δυσκολευομαι πολυ να κανω παρεες, και αν τελικα καταφερω και κανω, ειναι θεμα συντομου χρονου να τη χασω. Θελω να κανω επαφες με ανθρωπους, να εχω παρεες, να ζησω σαν φυσιολογικος ανθρωπος. Δεν ειμαι απο αυτους που εχουν κοινωνικη φοβια και φοβουνται την οποιαδηποτε επαφη, ακομα και με chat (!). Ειμαι χαλια, νομιζω πως πεφτω ολο κ πιο βαθια στην καταθλιψη καθε μερα. Κουραγιο και σου ευχομαι οτι καλυτερο.

---

Κοινωνικη φοβια κι εσυ? Κοιτα που εχω και παρεα.

Quote:

---

Πάφτε με αυτή την πιπίλα αυτών "που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους". Και συ το ίδιο κάνεις, το εσύ τυχαίο και γω. Φυσικά και σκεφτόμαστε πρώτα τον εαυτό μας. Ακόμη και αν θυσιαστείς για κάποιον άλλο, πάλι εγωιστικά είναι τα κίνητρά σου.

---

Συγνωμη αν θα στο χαλασω, αλλα τυχαινει να υπαρχουν και ανθρωποι ακρως συναισθηματικοι, που πραττουν ανιδιοτελως απεναντι στους ανθρωπους που αγαπουν, με το μονο ισως εγωιστικο κινητρο η ικανοποιηση τους. Γιατι οταν αγαπας ή νοιαζεσαι καποιον θελεις το καλο του, και το να εισαι εσυ αυτος που το εξασφαλιζει σου δινει ικανοποιηση.
Καλη και η μισανθρωπια, αλλα ας μην τα ισοπεδωσουμε ολα.