Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΤΟ ΤΟΥ. ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΩ;
Ο γιος μου είναι 15 ετών και παει στην 1η Λυκείου. Είναι ευαίσθητος και θεωρεί πολύ σημαντική τη φιλία. Στο σχολείο έχει αρκετούς φίλους. Ο καλύτερος φίλος του, που είναι και στην ίδια τάξη είναι ο Κ. με τον οποίο βγαίνει κάθε Σάββατοκύριακο. Στην παρέα τους είναι και άλλοι συμμαθητές τους αγόρια και κορίτσια που εναλλάσσονται.
Οι γονείς του Κ. επεδίωξαν να γνωριστούμε και οικογενειακά και έχουμε από τότε κάνει αρκετά τραπέζια μαζί και τους φιλοξενήσαμε στο εξοχικό μας.Είναι πολύ ενδιαφέροντες και μας αρέσουν πολύ σαν παρέα. Επίσης ο γιός μου φιλοξενήθηκε για μια εβδομάδα το καλοκαίρι στο οικόπεδο που κάνει η οικογένεια του Κ. κάμπιγκ και πέρασαν πολύ όμορφα.
Αυτό που παρατήρησα ομως από αυτή τη σχέση είναι ότι ο Κ. συχνά μιλάει στο γιο μου με ένα ύφος έμμεσης υποτίμησης πχ. σαν να μην είναι πολύ έξυπνος ή cool.Γενικά θέλει να δείχνει ότι μπορεί να είναι πολύ έξυπνος και μέσα σε όλα Στο σχολείο κάνει πιο πολύ παρέα με άλλα παιδιά, πιο "χάι"και λιγότερο με τον ¨"κολλητό" του.Ο γιος μου βασίζεται αρκετά για παρέα στα διαλείμματα σε έναν άλλο συμμαθητή του που όμως δεν θεωρεί κολλητό και σε τρία τέσσερα κορίτσια, πολύ καλές φίλες, που όμως παραμένουν κορίτσια.
Ο γιος μου μου ανέφερε τη δυσαρέσκειά του για την συμπεριφορά του Κ.μερικές φορές και έδειξε να τον στενοχωρεί. Από την άλλη ο Κ. συνεχίζει να επιδιώκει την παρέα του τα Σαββατοκύριακα, τα μηνύματα και όλα τα συνηθισμένα που κάνουν οι κολλητοί, αλλά επίσης συνεχίζει να τον αφήνει απ' έξω από αρκετά.
Αυτό ήταν το ιστορικό. Το πρόβλημα που προέκυψε τώρα είναι το εξής:
Εδώ και πέντε μέρες τα παιδιά βρίσκονται στο εξωτερικό σε εκδρομή με το σχολείο.
Υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός κατά την προετοιμασία. Αλλά ο γιός μου μου είπε κάτι που λίγο τον ξένιζε. Ο Κ. του είπε ότι θα κοιμηθούν μαζί στο ξενοδοχείο, αλλά στην καμπίνα του πλοίου θα κοιμηθεί με τους cool της τάξης γιατί αποφάσισαν να πιούν και να κάνουν άλλα χάι πράγματα.
Το ταξίδι ήταν μεγάλο (πλοίο, λεωφορείο κλπ) Από κεί που βρίσκεται μας παίρνει τηλέφωνο μια φορά τη μέρα και λέει μόνο τα τυπικά για να μην του τελειώσουν οι μονάδες. Σε ένα από τα τηλεφωνήματά του που τον ρώτησα αν περνάει καλά μου απάντησε συγκαταβατικά "ε.. καλά. Τελικά δεν άξιζε και τόσο..." ενώ εγώ περίμενα να μου πει "τέλεια !!!!" Από κάτι μισόλογα κατάλαβα ότι φταίει που δεν έχει παρέα γιατί ο Κ. τον έγραψε και κάνει παρέα με άλλους. Τελικά κατάλαβα ότι εκείνος περνάει το ταξίδι με τα άλλα παιδιά που λέγαμε παραπάνω, αλλά όπως και να το κάνουμε η απόρριψη από τον κολλητό πονάει. Ξέρω ότι σε δύο μέρες που θα γυρίσει θα μου πει τον πόνο του.
Τι να τον συμβουλεύσω; Σαν μαμά που είμαι θύμωσα με τον Κ. και είχα σκοπό όταν θα γυρίσει να του πω "Φτύστον και ψάξε για καινούργιο κολλητό που θα σε νοιάζεται και δεν θα σε πουλάει για οτιδήποτε άλλο γυαλίζει". Ίσως επειδή ξέρω το συναίσθημα. Πέρασα ακριβώς τα ίδια στην εφηβεία μου από την κολλητή μου που βέβαια την έχω ακόμα στη ζωή μου ως κολλητή. Αλλά δεν είμαι και σίγουρη αν αυτό είναι το σωστό.
Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου;
