Τα εχω χαμενα...

Γεια σε ολους και χρονια πολλα

Με λενε Πετρο και ειμαι 30 χρονων. Και θα προσπαθησω να σας πω την ιστορια μου...
Γνωρισα μια κοπελα πριν περιπου 3,5 χρονια η οποια μου ειπε απο την αρχη οτι εχει σκοπο συντομα να φυγει στο εξωτερικο. Μ αυτα τα δεδομενα αρχισε μια σχεση παραπανω απο φιλικη αλλα και οι 2 μας λεγαμε οτι ειναι για λιγο.
Ολο αυτο το διαστημα περνουσαμε καλα. Βολτες, εξοδους κλπ κλπ. Και φυσικα περνουσαμε καλα και ερωτικα. Η κοπελα μου το ειπε οτι με ειχε ερωτευτει και η δικη μου θεση ηταν πως εγω δεν θελω να δεσμευτω αυτη την στιγμη και να στηριξω μια σχεση απο αποσταση.
Ωσπου ηρθε η στιγμη να φυγει οποτε χαιρετηθηκαμε και εφυγε. Το θεμα ειναι οτι ερχοταν παλι για διακοπες και ξαναβρισκομαστε και ξανα και ξανα. Αυτη συνεχισε να νιωθει πραγματα για μενα αλλα εγω ειχα χτισει εναν τοιχο και δεν τα αφηνα να με αγγιξουν.
Η ολη αυτη κατασταση κρατησε περιπου 3 χρονια.
Ωσπου την τελευταια φορα που συναντηθηκαμε προσπαθησα να βαλω ενα οριστικο τελος γιατι εβλεπα οτι η ολη κατασταση την στεναχωρει και την παιδευει και γω δεν ηθελα να ανταποκριθω, αλλα ουτε και να την κοροιδευω
Απο τοτε δεν ειχαμε καμια επαφη , παρολο που οπως εμαθα αργοτερα αυτη προσπαθησε να με βρει. Το θεμα ειναι οτι εγω μετα απο λιγο καιρο και οταν ηρεμησε η κατασταση καταλαβα τι εχω χασει...Καταλαβα πως και γω ενιωθα πολλα γι αυτη και οτι εχασα μια πολυ καλη ευκαιρια να εχω εναν αξιολογο ανθρωπο διπλα μου. Ο καιρος ομως ειχε περασει και δεν ηθελα να την ξαναενοχλησω γιατι σκεφτομουν πως δεν θα ειχε καμια ορεξη να μου ξαναμιλησει.
Και ετσι και εγινε...Καμια επαφη μεχρι πριν λιγο καιρο, οπου συναντηθηκαμε τυχαια στο δρομο αλλα ουτε γυρισε να με κοιταξει. Αυτο για μενα ηταν η οριστικη αποδειξη οτι δεν θελει να ξαναεχει καμια επαφη μαζι μου. Και λογικο...
Αλλα οχι...Μετα απο 1 μηνα εμαθα πως αυτη νομιζει πως εγω δεν θελω να τις μιλησω...
Η επομενη κινηση μου ηταν να την παρω τηλεφωνο στο εξωτερικο που βρισκεται γνωριζοντας ομως απο την φιλη οτι εχει σχεση.
Την πηρα τηλ, μιλησαμε για τα τυπικα, μου ειπε οτι εχει καινουργια σχεση και χαιρετηθηκαμε ενω μου ειπε πως της αρεσε που την πηρα τηλ.
Το κακο ομως ειναι οτι μετα που μιλησαμε μεσα μου εγιναν πολλα. Ενιωσα πολυ στεναχωρημενος και το μονο που ηθελα ηταν να της πω τι νιωθω γι αυτη και οτι θα ηθελα να γυρισει πισω.
Μετα απο 2-3 μερες εγινε αυτο ακριβως. Πηρα τηλ και ξεσπασα...Τα ειπα ολα οσα νομιζω πως ηθελα να της πω. Αυτη με ακουσε υπομονετικα. Στο τελος ομως μου ειπε παλι οτι δεν μπορει να γινει κατι γιατι ειναι με αλλον.
Απο εκεινη την μερα (πανε κανα 2 μηνες) μεχρι και σημερα νομιζω πως περναω την χειροτερη περιοδο της ζωης μου. Συνεχιζουμε να μιλαμε μεσω chat, να λεμε τα τυπικα, πως περναμε, τι καιρο εχει κλπ κλπ. Και αρκετες φορες ξαναπηγα την κουβεντα σ αυτο που με απασχολει. Αλλα η απαντηση της ειναι η ιδια...Ειναι με αλλον... Της εχω πει οτι την αγαπω και καταλαβα τα λαθη μου. Αλλα αυτη δεν λεει οτι δεν μ αγαπαει...Απλα λεει οτι ειναι με αλλον...Επισης μου ειπε πως της αρεσει η επικοινωνια μας αλλα ισως να ειναι λαθος γιατι θα ξαναπληγωθει καποιος.
Εγω το εχω παρει αποφαση οτι αυτο που θελω δεν γινεται ουτε στις ταινιες. Αλλα μονο που επικοινωνουμε μου φτανει. Και περιμενω την στιγμη που θα ερθει να την δω απο κοντα και να της πω ολα οσα νιωθω.
Αλλα ειμαι δυσκολα...Δεν κοιμαμαι, βαριεμαι να παω στην δουλεια, δεν βγαινω κλπ. Και παει καιρος ετσι. Και εχω κουραστει. Νιωθω οτι φερθηκα πολυ ασχημα και οτι ολο αυτο θα το πληρωνω για μια ζωη.
Παιδια παρακαλω πειτε μου οτιδηποτε μηπως δω τα πραγματα ποιο ξεκαθαρα

...μπορεί να βγάζει και το άχτι της ;)
Μου έχει τύχει και το λέω. Αν σε παιδεψει πολύ κάποιος, όταν βρεις την ευκαιρία να ανταποδώσεις το κάνεις με πολύ χαρά.
Τρία χρόνια το πέρασε η κοπέλα. τι περίμενες? Οτι στον πρώτο μήνα θα σε ξανά εμπιστευτεί?
Εχεις δρόμο ακόμη.

εσυ ο ιδιος ομολογεις

Quote:

---

και γω δεν ηθελα να ανταποκριθω, α αλλα εγω ειχα χτισει εναν τοιχο και δεν τα αφηνα να με αγγιξουν.

---

και μετα κατοπιν εωρτης θυμιθηκες..

Quote:

---

Καταλαβα πως και γω ενιωθα πολλα γι αυτη και οτι εχασα μια πολυ καλη ευκαιρια να εχω εναν αξιολογο ανθρωπο διπλα μου.

---

το συμπερασμα ειναι αυτο... http://www.youtube.com/watch?v=cnzvG8Qtxzo κ απο τα λογια σου αν παρατηρισεις καλυτερα οτι η ζωη σου ειναι ενα δημιουργημα των σκεψεων σου εγινε οτι ακριβως σκεφτηκες

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

εσυ ο ιδιος ομολογεις και μετα κατοπιν εωρτης θυμιθηκες.. το συμπερασμα ειναι αυτο... http://www.youtube.com/watch?v=cnzvG8Qtxzo κ απο τα λογια σου αν παρατηρισεις καλυτερα οτι η ζωη σου ειναι ενα δημιουργημα των σκεψεων σου εγινε οτι ακριβως σκεφτηκες

---

εεε οχι και Μαρω Λυτρα...Ειπαμε...

εγω μιλω για τους στιχους το προσωπο δεν εχει σημασια

λοιπόν φίλε εγώ έχω περάσει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν αλλα δεν μίλησα στην κοπέλα.. μόνο αισθανόμουν αυτά που λες πιο πάνω.
Καλύτερα για μένα θα είναι να κόψεις κάθε επαφή και να δείς.. αν σε ψάξει σημαίνει οτι μπορεί να γίνει αυτο μεταξύ σας αν όχι καλυτερα να μην τ σκεφτεσαι και εσυ και να την αφήσεις να κάνει την ζωή της και να δώσει πράγματα σε κάποιον άλλον.
Μπορεί να ήταν γραφτό να γίνει έτσι.. μερικές φορές δεν βγαίνει σε καλό να πιέζουμε καταστάσεις.

Αυτή είναι η γνώμη μ πραγματικά δεν θέλω να σε επηρεάσω..

Quote:

---

Originally Posted by johnjohn

λοιπόν φίλε εγώ έχω περάσει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν αλλα δεν μίλησα στην κοπέλα.. μόνο αισθανόμουν αυτά που λες πιο πάνω.
Καλύτερα για μένα θα είναι να κόψεις κάθε επαφή και να δείς.. αν σε ψάξει σημαίνει οτι μπορεί να γίνει αυτο μεταξύ σας αν όχι καλυτερα να μην τ σκεφτεσαι και εσυ και να την αφήσεις να κάνει την ζωή της και να δώσει πράγματα σε κάποιον άλλον.
Μπορεί να ήταν γραφτό να γίνει έτσι.. μερικές φορές δεν βγαίνει σε καλό να πιέζουμε καταστάσεις.

Αυτή είναι η γνώμη μ πραγματικά δεν θέλω να σε επηρεάσω..

---

Εχεις σιγουρα δικιο.Ετσι οπως τα εκανα...Απλα θελω να της πω οτι νιωθω απο κοντα. Και η ιδια μου ειπε πως θα θελα να μ ακουσει (παρολο που οπως λεει δεν θελει να μου δινει ελπιδες). Και μαλλον αυτο θα γινει. Θα βρεθουμε να μιλησουμε και αν θελει ας το σκεφτει.
Δυσκολη κατασταση... Και το θεμα ειναι οτι το μυαλο μου παει σε ασχημες σκεψεις για το ποιος ειμαι και πως θα ειναι η ζωη μου απ εδω και περα

Quote:

---

Originally Posted by petrosmix

Εχεις σιγουρα δικιο.Ετσι οπως τα εκανα...Απλα θελω να της πω οτι νιωθω απο κοντα. Και η ιδια μου ειπε πως θα θελα να μ ακουσει (παρολο που οπως λεει δεν θελει να μου δινει ελπιδες). Και μαλλον αυτο θα γινει. Θα βρεθουμε να μιλησουμε και αν θελει ας το σκεφτει.
Δυσκολη κατασταση... Και το θεμα ειναι οτι το μυαλο μου παει σε ασχημες σκεψεις για το ποιος ειμαι και πως θα ειναι η ζωη μου απ εδω και περα

---

Καταλαβαίνω φίλε και εγώ περνάω πάρα πολυ δύσκολη φάση.. Το παν είναι να καταλαβεις οτι όλα είναι θέμα μυαλού και οτι όλα είναι γραμμένα στη ζωή. Η δικιά σου περίπτωση είναι πάρα πολυ κλασική. Είναι καλό να της μιλήσεις να της πεις ακριβώς οτι αισθάνεσαι.. ακριβώς όμως.. ακόμα και αν ζηλεύεις αυτον που είναι μαζι τώρα.. τα πάντα.. όλα χύμα μην κρύψεις συναισθήματα γτ φοβάσαι πως θα ακουστούν. Και μετά θα σκέφτεσαι οτι εσύ σαν Πέτρος έκανες οτι περνούσε απο το χέρι σου και οτι για να προκύψει κάτι πρέπει να το θέλουν και οι 2. Στο τέλος δες το και σαν μια ακόμη εμπειρία για την υπόλοιπη ζωή σου και σκέψου οτι αν ξεπεράσεις αυτο θα μπορέσεις να ξεπεράσεις κάθε αλλη περίπτωση σε θέμα σχέσης. Ελπίζω να βοήθησα

Το γεγονος οτι εξακολουθει να σου μιλαει παρολο το οτι ειναι με αλλον, μου δινει την εντυπωση οτι δεν σε εχει ξεπερασει ακομα... και απλως προσπαθει να βαλει φραγμους με τον αλλον οχι μονο για σενα αλλα και για τον εαυτο της... Αν πραγματικα ειχε αλλαξει σελιδα στη ζωη της, θα στο ειχε ξεκοψει απο την πρωτη στιγμη και θα εισασταν και οι δυο καλυτερα τωρα... καντε μια οριστικη κουβεντα να ξερεις και συ και αυτη που βαδιζετε γιατι με τις απλες συζητησεις πονας εσυ και ποναει και αυτη... γιατι δεν τη ρωτας γιατι εξακολουθει να σου μιλαει ενω ειναι και στους δυο δυσκολο???? επισης το να συμβιβαστεις με ενα ωχρο υποκαταστο της σχεσης που ειχαμε μονο χειροτερα θα κανει τα πραγματα...
στη ζωη μας κανουμε λαθη και μαθαινουμε απο αυτα αλλα προσεχε να μην αφησεις το παρελθον να γινει το παρον σου...

Φιλε, το οτι δεν λεει οτι δεν σε αγαπαει, δεν σημαινει οτι εννοει οτι σ αγαπαει. Κι αφου σου λεει οτι ειναι και με αλλον, ασ το. Παει το πουλακι πεταξε. Δεν χρειαζεται να τρελενεσαι ουτε να προσπαθεις να πεισεις τον εαυτο σου οτι τα πραγματα θα πανε οπως τα θες. Οι γυναικες ειναι περιεργα πλασματα, αγιαγαπητα, αλλα περιεργα. Αν τους καρφωθει κατι στο μυαλο παει, δεν πας να χτυπιεσαι ολη μερα κι ολη νυχτα, αν εκεινη πει οτι "τελος" ειναι τελος. Δεν ειναι μπουρμπουληθρες σαν εμας τους αντρες που λεμε "τελος" και μολις παμε σπιτι αναρωτιομαστε ποσο μαλακες ειμαστε και αρχιζουμε τα ηλιθια μηνυματα. Οσο επιμενεις τοσο χειροτερο το κανεις, βγες, κανε καμια βολτα, μπορεις να μεθυσεις κιολας μερικες φορες (αλλα προσοχη ασε το κινητο σπιτι γιατι ολο καποια κοτσανα θα στειλεις που θα το μετανιωσεις την επομενη) ε και επειδη ολοι εχουμε φαει τετοια πικρα καποια στιγμη, απλα περιμενεις να περασει. Ειναι σαν τον πυρετο.. Η που θα εχεις πυρετο και θα καθεσαι να ψηνεσαι μεχρι που η θα περασει η θα γινει κατι χειροτερο, και θα μας "αφησεις" η που θα παρεις καποια θεραπευτικη αγωγη και θα το ξεπερασεις και θα επανελθεις στην ενεργο δραση. Δικη σου η αποφαση! :)

Ανωδυνε υπαρχουν και γυναικες που το τελος, δεν το εννοουν... και καταληγουν να σπανε τα δικα σας νευρα με την αναποφασιστικοτητα τους οταν δεν ξερουν τι τους γινεται... δεν μπορω να σου πω σε τι ποσοστο υπαρχουν ομως...

Quote:

---

Originally Posted by Triella

Ανωδυνε υπαρχουν και γυναικες που το τελος, δεν το εννοουν... και καταληγουν να σπανε τα δικα σας νευρα με την αναποφασιστικοτητα τους οταν δεν ξερουν τι τους γινεται... δεν μπορω να σου πω σε τι ποσοστο υπαρχουν ομως...

---

Εννοειται οτι παντα υπαρχουν και εξαιρεσεις... Οπως επισης και μερικοι δεν σπαζομαστε ετσι ευκολα. :)

Καλα βρε παιδι μου δε με λες.... αν μια γυναικα εσενα σου ελεγε στην αρχη τελος, και μετα ερχοταν και σου εδειχνε οτι δεν ειναι τοσο τελος, οτι σε σκεφτεται οτι εκανε λαθος, οτι θελει να ξαναπροσπαθησετε και μετα παλι λεει τελος και τουμπαλιν και στο κανει αυτο 3,4 φορες, πως θα αντιδρασεις? Γιατι ειχα μια φιλη τετοια που τα εκανε αυτα και μου ρχοταν να την πνιξω.. περαν του οτι λυπομουν το παληκαρι με την υπομονη του, με ειχε κανει προσωπικο ημερολογιο... απο καποιο σημειο και μετα δεν αντεχα αλλο...

Quote:

---

Originally Posted by Triella

Το γεγονος οτι εξακολουθει να σου μιλαει παρολο το οτι ειναι με αλλον, μου δινει την εντυπωση οτι δεν σε εχει ξεπερασει ακομα... και απλως προσπαθει να βαλει φραγμους με τον αλλον οχι μονο για σενα αλλα και για τον εαυτο της... Αν πραγματικα ειχε αλλαξει σελιδα στη ζωη της, θα στο ειχε ξεκοψει απο την πρωτη στιγμη και θα εισασταν και οι δυο καλυτερα τωρα... καντε μια οριστικη κουβεντα να ξερεις και συ και αυτη που βαδιζετε γιατι με τις απλες συζητησεις πονας εσυ και ποναει και αυτη... γιατι δεν τη ρωτας γιατι εξακολουθει να σου μιλαει ενω ειναι και στους δυο δυσκολο???? επισης το να συμβιβαστεις με ενα ωχρο υποκαταστο της σχεσης που ειχαμε μονο χειροτερα θα κανει τα πραγματα...
στη ζωη μας κανουμε λαθη και μαθαινουμε απο αυτα αλλα προσεχε να μην αφησεις το παρελθον να γινει το παρον σου...

---

Εχεις απολυτο δικιο. Και μενα με απασχολει το γεγονος οτι ειναι με αλλον αλλα συνεχιζει να επικοινωνει μαζι μου. Και σ αυτο ελπιζω...
Αλλα το θεμα ειναι οτι θελω να της μιλησω απο κοντα. Οχι απο Skype κλπ. Γιατι πιστευω πως ειναι διαφορετικο να τα λες προσωπο με προσωπο.

Quote:

---

Originally Posted by Ανώδυνος

Φιλε, το οτι δεν λεει οτι δεν σε αγαπαει, δεν σημαινει οτι εννοει οτι σ αγαπαει. Κι αφου σου λεει οτι ειναι και με αλλον, ασ το. Παει το πουλακι πεταξε. Δεν χρειαζεται να τρελενεσαι ουτε να προσπαθεις να πεισεις τον εαυτο σου οτι τα πραγματα θα πανε οπως τα θες. Οι γυναικες ειναι περιεργα πλασματα, αγιαγαπητα, αλλα περιεργα. Αν τους καρφωθει κατι στο μυαλο παει, δεν πας να χτυπιεσαι ολη μερα κι ολη νυχτα, αν εκεινη πει οτι "τελος" ειναι τελος. Δεν ειναι μπουρμπουληθρες σαν εμας τους αντρες που λεμε "τελος" και μολις παμε σπιτι αναρωτιομαστε ποσο μαλακες ειμαστε και αρχιζουμε τα ηλιθια μηνυματα. Οσο επιμενεις τοσο χειροτερο το κανεις, βγες, κανε καμια βολτα, μπορεις να μεθυσεις κιολας μερικες φορες (αλλα προσοχη ασε το κινητο σπιτι γιατι ολο καποια κοτσανα θα στειλεις που θα το μετανιωσεις την επομενη) ε και επειδη ολοι εχουμε φαει τετοια πικρα καποια στιγμη, απλα περιμενεις να περασει. Ειναι σαν τον πυρετο.. Η που θα εχεις πυρετο και θα καθεσαι να ψηνεσαι μεχρι που η θα περασει η θα γινει κατι χειροτερο, και θα μας "αφησεις" η που θα παρεις καποια θεραπευτικη αγωγη και θα το ξεπερασεις και θα επανελθεις στην ενεργο δραση. Δικη σου η αποφαση! :)

---

Αλλα απο την αλλη και συ δικιο εχεις...Δεν πιστευεις ομως πως αν επικοινωνει μαζι μου, παρολο που πληγωθηκε και ειναι με αλλον, τοτε αυτο δειχνει οτι κατι νιωθει; Γιατι απο την αλλη εμενα μου κανει λιγο ανηθικο ολο αυτο...

Πέτρο, το ότι μιλάτε δεν σημαίνει απαραίτητα αυτό που εσύ θα ήθελες να σημαίνει. Κι επίσης, κατά τη γνώμη μου δεν έχει τόση σημασία το κίνητρο της κοπέλας. Η ουσία είναι αν θέλετε και μπορείτε τα ίδια πράγματα στο εδώ και τώρα. Αυτή τη στιγμή, ποια άλλη προοπτική υπάρχει, πέρα από την κουβεντούλα και τη (δική σου) ονειροπόληση? Λες ότι μένει στο εξωτερικό και ότι έχει άλλη σχέση. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε η άλλη σχέση, πώς θα εξελιχθεί μια πραγματική σχέση μεταξύ σας αν υπάρχει τέτοια απόσταση?

Αν νιώθεις ότι φέρθηκες άσχημα, ότι έχασες ευκαιρία κλπ κλπ, κράτα αυτά που έμαθες από την όλη εμπειρία και προσπάθησε να τα αξιοποιήσεις στην επόμενη σχέση σου. Το να μιλήσεις στην ίδια ανοιχτά κι ειλικρινά, είναι κάτι που ήδη έκανες και είναι θετικό, γιατί καλό είναι και να εκφραζόμαστε και να διεκδικούμε.... Όμως το να βάζεις τη ζωή σου στον πάγο ενώ περιμένεις πότε θα της μιλήσεις και από κοντά, το βλέπω ως αρνητικό. Γιατί και την εξιδανικεύεις και έχεις μεγάλες προσδοκίες χωρίς να σε βοηθούν ούτε οι συνθήκες, ούτε οι επιλογές της. Δες τα λίγο πιο ρεαλιστικά και ψάξε μέσα σου τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ανικανοποίητος και αδύναμος στο να προχωρήσεις και να διεκδικήσεις μια νέα υγιέστερη σχέση.

Ρε παιδια να ξερατε ποσο με βοηθατε με τα λογια σας...

Και συ ρε Μαρινα εχεις δικιο...Ολοι τελικα δικιο εχετε...
Σιγουρα δεν πρεπει να αφησω ολο αυτο να με καταπιει. Εκανα λαθος, το εχω αναγνωρισει και το πληρωνω. Αλλα οσο το σκεφτομαι δεν νομιζω οτι την κοροιδεψα ή την προδωσα. Ετσι ενιωθα τοτε και ετσι εκανα. Ισως να ειναι ενας λογος που επικοινωνει ακομα μαζι μου. Το οτι κοροιδευα τον εαυτο μου ειναι αλλο θεμα.
Αλλα οπως λες και συ Μαρινα, πρεπει σιγα σιγα να βγω απο τον παγο. Ασχετα με το τι νιωθω γι αυτη. Και ισως με λιγη τυχη να βρεθει κατι αλλο καινουργιο που να αξιζει επισης να ασχοληθω και να δωσω.
Δεν θελω ομως να σταματησω να επικοινωνω μαζι της. Τουλαχιστον τωρα και μεχρι να την δω απο κοντα. Απλα σιγουρα θα αραιωσω τις προσπαθειες ωστε να σταματησει να με περνει απο κατω. Ειμαι τοσο αγαθος και επιπολαιος; Μηπως δεν αξιζει ουτε αυτο, ασχετα με την σκεψη οτι μπορει να υπαρχει εστω μια τελευταια ελπιδα;