Διάσταση και δεύτερη ευκαιρία

Καλησπέρα σε όλους.Είμαι νέα στο forum
Πηρα το θάρρος να γράψω εδώ πέρα γιατί αισθάνομαι ότι έχω έρθει σε ένα μεγάλο αδιέξοδο και θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας.Είμαι σε διάσταση με το σύζυγό μου 8 μήνες.Μετά από δικαστήρια φασαρίες και προβλήματα αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε να σ σουμε το γάμο μας.Να σας πω οτι έχουμε και ένα παιδάκι 2μιση ετών.Ξεκινήσαμε γράφο τας τα παράπονα που είχε ο ένας απο τον άλλον σε χαρτί και είπαμε να προσπαθήσουμε με συζήτηση να τα λύσουμε..το κύριο προβλημα που μας εφτασε στο να χωρίσουμε ήταν οοτι είχαμε αφήσει να μπουν ανάμεσα μας οι γονείς μας.Ενώ συμφωνήσαμε οτι μαζί θα τα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα μας και να βάλουμε στη θέση τους τους δικούς μας ο εν διαστάση σύζυγος μου συνεχίζει και παίρνει το μερος των δικών του .Να υυπογραμμίσω οτι το παιδί είναι αβάφτιστο ακόμα διότι δεν συμφωνουμε στο όνομα με τον πατερα του παιδιού.Όταν χωρίσαμε εγώ άρχισα και φώναζα το παιδί με ένα όνομα που άρεσε σε μενα.Τώρα ο σύζυγος μου μου ζητάει για να είναι μαζί μου να αλλάξουμε το όνομα παρόλο που πλέον το παιδι ξέρει πια το όνομα του.Επίσης μου ζητάει να πάρει το παιδί σε μια άλλη πολη που μένει εκείνος για να τον δουν οι δικοί του που έχουν να το δουν πολλουσ μήνες.ενώ θέλω φοβάμαι επειδή το παιδί δε τους ξέρει και επειδή δε έχω καμία επαφή μαζί τους και ξέρω πως ότι και να χρειαστούν δεν θα με πάρουν καν τηλέφωνο.τι να κάνω έχω βρεθεί σε αδιέξοδο.βλέπω οτι λόγο αυτών των θεμάτων δεν θα μπορέσω να ξαναείμαι με τον αντρα που αγαπώ.του πρότεινα να έρθει με τους γονεις του σπιτι μου να δουν το παιδι οση ωρα θέλουν αλλα δεν συμφωνει σ αυτο.και συν οτι το παιδί δεν θα τον φωνάζουν με το όνομά του αν πάει εκεί.τι θα κάνω και τι είναι σωστό για το παιδί μου?

καταρχην καλωσηρθες!

καταρχην να σταματησετε να τσακωνεστε για το ονομα νομιζω οτι υπαρχουν συμαντικοτερα θεματα απο αυτο εγω στη θεση σου θα του εκανα το χατηρι κ θα του εδινα το ονομα που ηθελε.
τωρα αυτο με τους γωνεις του ειναι προβημα οντος
εγω θα απεφευγα τα κολητιληκια με τους δικους του δε νομιζω να του κανουν καλο κ σ αυτον εγω θα προσπαθουσα να βρω καπιο απο τους συγκενεις του που να ταιριαζω μαζι του κ να εκανα συμαχια αν αυτο δε γινοταν θα τους εδιχνα το πιο ψυχρο κ απομακρο μου προσωπο

Καλησπέρα αλέξανδρε σε ευχαριστώ πολύ πραγματικά εγώ έχω κουραστεί με το θέμα του ονόματος.αλλά πλέον ο μικρός το γνωρίζει δεν θα του προκαλέσω πρόβλημα αν ξαφνικά τον φωνάζω με αλλο? Του είπα οτι έχουμε ποιο σοβαρά προβλήματα από το όνομα αλλά εκείνος το χαβά του.με τους γονείς του να σου πω δεν έχω ούτε τα βασικά δεν μιλάμε από τότε που ήμουν έγκυος.

Για να συμφωνησατε και οι δυο να δωσετε αλλη μια ευκαιρια σημαινει οτι δεν θελετε να το διαλυσετε...μπραβο σας
Παμε στο επομενο βημα...οι γονεις οταν παντρευοσασταν ξερατε πως πλεον ειστε εσεις οι δυο κανεις αλλον δεν πρεπει και δεν ειναι καλο να μπαινει αναμεσα σας, οι γονεις μας ειναι πανω απο το κεφαλι μας αλλα δεν μπορουν να μπαινουν αναμεσα στο ζευγαρι για κανενα λογο, αυτο οφειλεται στους χειρισμους και των δυο και κατα ποσο το αφηνετε...
Παμε στο επομενο το παιδι...το παιδι ειναι δικο ΣΑΣ... και στους δυο ανηκει το ονομα λοιπον ειναι ενα ζητημα και αργοτερα αλλα ζητηματα που το αφορουν θα πρεπει να αποφασιζονται απο κοινου. Το να κολλαει ο ενας και ο αλλος να ειναι ανενδοτος μονο τριβες θα φερουν και θα καταστραφει ο γαμος αυτος εν τελει κ το παιδι που αγαπατε και οιδυο θα μεγαλωνει με δυο γονεις χωρια...οχι καποιες φορες αρκετες στην ζωη θα χρειαστει υπομονη και να νερωνουμε το κρασι
Μια ο ενας μια ο αλλος με σεβασμο θα παιρνουμε αποφασεις. Για εναν αντρα ειναι σημαντικο ο γιος να παιρνει το ονομα του πατερα του...εστω δωστε δυο ονοματα.
Αλλα αυτα ειναι πραγματικα λεπτομερειες που δεν θα πρεπει να σας χωριζουν ως ζευγαρι, διαβασε το δικο μου προβλημα και θα καταλαβεις...
Ελπιζω να μας γραψεις πως με τον αντρα σου τα βρηκατε και κρατιεστε χερι χερι δυνατα ενωμενοι και αποφασιζετε για το καλυτερο του μικρου σας.

Το σωστό για το παιδί είναι να έχει δυο γονείς που νοιάζονται για το καλό του και δεν το χρησιμοποιούν για να επιβάλουν τη θέλησή τους ο ένας στον άλλον. Αν δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε σε ένα τέτοιο θέμα, τι θα γίνει όταν θα προκύψουν πιο σοβαρά και ουσιαστικά προβλήματα; Για να φτάσετε στο χωρισμό σημαίνει ότι υπήρχαν σοβαρά προβλήματα και συγκρούσεις μεταξύ σας, που όπως φαίνεται δεν έχουν ξεπεραστεί.
Μια δεύτερη ευκαιρία, εφόσον δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας, δεν πρόκειται να οδηγήσει σε διαφορετικό αποτέλεσμα.

Quote:

---

Originally Posted by mpakiri

Καλησπέρα αλέξανδρε σε ευχαριστώ πολύ πραγματικά εγώ έχω κουραστεί με το θέμα του ονόματος.αλλά πλέον ο μικρός το γνωρίζει δεν θα του προκαλέσω πρόβλημα αν ξαφνικά τον φωνάζω με αλλο? Του είπα οτι έχουμε ποιο σοβαρά προβλήματα από το όνομα αλλά εκείνος το χαβά του.με τους γονείς του να σου πω δεν έχω ούτε τα βασικά δεν μιλάμε από τότε που ήμουν έγκυος.

---

δοστε του τοτε κ τα δυο ονοματα...

Δυστυχώς ο άντρας μου ποτέ δεν μππορεσε να κρατήσει σε απόσταση τους δικούς του..και απ ότι βλέπω συνεχίζει και τους βάζει προτεραιότητα σε κάποια πράγματα..το όνομα αναγκάστικα να το επιλέξω μόνη μου γιατί εκείνη την περίοδο δεν μιλούσαμε με τον σύζυγο και έπρεπε να βαφτίσω το παιδί να τον βάλω σε παιδικό σταθμό για να μπορέσω να δουέψω..όμως η βάφτιση δεν έγινε μας την έκοψε αλλά το όνομα έμεινε και το έμαθε το παιδί.νερό στο κρασι μου έχω βάλει πολλες φορές οσο ήμασταν μαζί.τώρα ο σύζυγος ενώ είπε οτι θα βάλει κι εκείνος ξαφνικά τα αλλάζει όλα και πολύ πιστεύω οτι επηρεάζεται από τους δικούς του πολύ.δςν ξέρω τι να κάνω μερικές φορές νιώθω οτι με κοροιδεύει κι οτι λέει πραγματα μόνο για να τα λέει κι οτι δεν τα εννοεί.

στο αλλο ποστ λες νομιζω οτι χωρισατε οριστικα, εδω οτι ειστε σε διασταση, και τελικα δεν μπορειτε να συνεννοηθειτε ουτε για το ονομα του παιδιου.
αρχικα ειπες οτι το παιδι ειναι αβαφτιστο, τωρα λες οτι το βαφτισες μονη σου.
μηπως τα εχεις μπερδεμενα στο μυαλο σου?

μα δε λεει οτι το βαφτισε λεει οτι η βαφτιση διακοπηκε

μπακιρι, απ οτι εχω καταλαβει θεωρεις οτι εσυ το πονας πιο πολυ το παιδι απο εκεινον, γιαυτο και ανησυχεις που θα ειναι στους παπουδες, που δεν θα εισαι εκει κλπ.
δεν μπορω να καταλαβω λοιπον αν το νοιαζεσαι τοσο πως δεν εκανες τα αδυνατα δυνατα να βαφτιστει στην ωρα του.
ηταν πιο σημαντικο για εσενα να περασει το δικο σου ονομα απο το να ειναι βαφτισμενο το παιδακι? εμενα αυτο εγωισμος μου φαινεται, οχι νιαξιμο

Είμαστε σε διάσταση δεν μένουμε μαζί..απλά δεν έχουμ προχωρήσει σε διαζύγιο.βάφτιση δεν έγινε διακόπηκε με εξώδικα που μου έστειλε ο πατέρας.αλλά κάπως έπρεπε να φωνάζω το παιδί.δεν είναι μπέμπης πια.δεν διευκρίνισα κάτι.πάντα ήθελα να βαφτιστεί είπαμε στην αρχή να βγει όνομα απ την πλευρά του πατέρα αλλα την βάφτιση να την κάναμε εκεί που ήθελα εγώ δεν συμφωνουσε ουτε σε αυτο ο πατερασ τα ήθελε όλα δικά του.και τους νονούς δικους του.δεν είναι θέμα εγωισμού απλα γιατι πρέπει να επιλέγουν αλλοι για το τι θα πρέπει να κάνω με το παιδι.και δεν μιλάω για τον πατέρα μιλαω για τους δικουσ του που πάντα θέλανε να περνάει το δικό τους.το ξέρω οτι σ αυτο φταίει ο αντρας μου.και δεν ξέρω αν θα το αλλάξει ποτε.

Φτάσατε σε εξώδικα γιατί δε συμφωνούσατε πώς να φωνάζετε το παιδί σας?
Και ενώ είσαστε σε τέτοιο σημείο, και δίχως να έχετε λύσει ακόμη το ζήτημα της εκούσιας εμπλοκής των γονέων στην καθημερινότητα
και τη σχέση σας, τι νομίζεις πως θα αλλάξει αν δώσετε μία δεύτερη ευκαιρία?
Επίσης να σου πω ότι έχω την εντύπωση πως το όνομα του παιδιού απλά είναι η κορυφή του παγόβουνου
και πως για σένα αποτέλεσε μία αφορμή (ανώριμη κατά την άποψή μου στάση, αλλά είχε υπόβαθρο, δεν το αρνούμαι)
να πάρεις πίσω το αίμα σου. Ένα όνομα δηλαδή που για σένα συμβόλιζε τη δική σου αντίδραση στην παρεμβολή και στα παράσιτα που έμπαιναν ανάμεσά σας
όσο και έκφραση ενός θυμού που δεν τον είχες καθαρά εκφράσει απέναντί του. Κι αν αυτός έφτασε στα εξώδικα, απέναντι στη μάνα του παιδιού του,
γιατί να γυρίσεις ακριβώς? Έχεις ενοχές ή δεν αισθάνεσαι σίγουρη για να σταθείς μόνη σου στο μέλλον?

Καλησπερα.. θα ηθελα να σου πω πως γνωριζεις κι συ η η ιδια πως βρισκεσαι σε μια ''ισχυρη'' διαμαχη αποτελουμενη απο τον μη απογαλακτισμο του αντρος σου και των γονεων του.. το σιγουρο ειναι πως ο αντρας σου δεν εχει καταλαβει πως η νεα του οικογενεια εισαι εσυ κι το παιδακι σας πλεον... βεβαια δεν εννοω την απαρνηση των ανθρωπων που τον εφεραν στον κοσμο κι τον μεγαλωσαν, μα ειναι καιρος μονος του να σταθει στα ποδια του κι να μην επιτρεπει σε τριτους να μπαινουν στη ''νεα'' του οικογενεια γιατι το κανει αυτο!
Εγω θα σου προτεινα μια ομορφη και λογικη συζητησουλα με τον αντρα σου κι τα πεθερικα σου, για να δεις κι τις πλεον θεσεις τους και προθεσεις τους... και το πιο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ το παιδακι σας, δεν φταιει σε τιποτα να μεγαλωσει σε μονογονεικη οικογενεια, γιαυτους τους λογους,... η γνωμη μου ειναι να ξεκαθαρησεις τα πραγματα κι να εξαντλησεις καθε περιθωριο επανασυνδεσης μιας κι δεν αναφερεσαι για αλλα προβληματα μεταξυ σας.. μην ξεχνας οτι το παιδακι σας εσεις το φερατε στη ζωη κι αξιζει το καλυτερο δυνατο απο εσας..
Θα ηθελα να σε ρωτησω κατι;;; με τον αντρα σου εσυ πιστευεις πως αν δεν ηταν οι γονεις του στη μεση θα τα πηγαινατε καλυτερα;;;

nikitin, η μονογονεική οικογένεια δεν είναι συνώνυμο καταδίκης. Αντίθετα, πολλές φορές άλλοι δημοφιλείς τύποι οικογένειας μπορεί και να είναι.

Προσπαθώ και δέχτηκα να προσπαθήσουμε για μια δευτερη ευκαιρία γιατί πιστεύω πως τα προβλήματα που είχαμε μπορουσαν να λυθούν.συν οτι αγαπώ πολύ τον άντρα παντρεύτηκα.πολλές φορές ένιωθα οτι οι γονείς του ειναι σε προτεραιότητα για κείνον.αλλά πάντα έκανα υπομονή .πιστεύω οτι ναι αν δεν ήταν οι γονείς του θα τα πηγαίναμε πολύ καλά.όταν τους έβλεπε καθημερινά και γύριζε σπίτι με τα μούτρα μέχρι το πάτωμα κατευθείαν ήξερα πως κάτι του είχαν πει.άσχετα αν δεν το παραδεχόταν ποτε.και ποτε δεν έπαιρνε το μέρος μου αυτο που του έλγαν ήταν πάντα το σωστό.δυστυχώς πριν δυο χρόνια προσπάθησα να μιλήσω με τους δικούς του αλλά κατέληξε αε καυγά.δεν είναι άνθρωποι συζητήσημοι.τώρα βέβαια που έχω χωρίσει με το γιο τους ίσως να έχουν αλλάξει δεν ξέρω.και τι θα μπορούσα να τους πω?χωρίς να παρεξηγηθούν?δεν θα πρεπε το ίδιο τους το παιδί να τους μιλήσει?και να τους ξεκαθαρίσει?

Quote:

---

Originally Posted by 1-555-Confide

nikitin, η μονογονεική οικογένεια δεν είναι συνώνυμο καταδίκης. Αντίθετα, πολλές φορές άλλοι δημοφιλείς τύποι οικογένειας μπορεί και να είναι.

---

Συμφωνω μαζι σου απολυτα, δεν ηθελα να το θεσω σαν κατι το αρνητικο.. απλα πιστευω πως τα πεθερικα κι το ονομα δεν ειναι καλοι λογοι για να μην εχει ενα παιδι κι τους δυο γονεις..

Συν ότι δε σου μίλαγε ανοιχτά για το τι του έλεγαν, συν ότι εσύ έκανες την προσπάθεια να συζητήσεις μαζί τους, ενώ δικοί του γονείς σου είναι,
δικη του η υποχρέωση ή να τους έδινε να καταλάβουν τη θέση τους, που είναι έξω από τη ζωή σας, σε περιφερειακό ρόλο δλδ, ή εντελώς απέξω
με κομμένες τις επαφές σε περίπτωση που δεν έπαιρναν χαμπάρι. Οχι, δεν είναι δικό σου το ζήτημα, απλά παντρεύτηκες χαλβά.

Quote:

---

Originally Posted by mpakiri

Προσπαθώ και δέχτηκα να προσπαθήσουμε για μια δευτερη ευκαιρία γιατί πιστεύω πως τα προβλήματα που είχαμε μπορουσαν να λυθούν.συν οτι αγαπώ πολύ τον άντρα παντρεύτηκα.πολλές φορές ένιωθα οτι οι γονείς του ειναι σε προτεραιότητα για κείνον.αλλά πάντα έκανα υπομονή .πιστεύω οτι ναι αν δεν ήταν οι γονείς του θα τα πηγαίναμε πολύ καλά.όταν τους έβλεπε καθημερινά και γύριζε σπίτι με τα μούτρα μέχρι το πάτωμα κατευθείαν ήξερα πως κάτι του είχαν πει.άσχετα αν δεν το παραδεχόταν ποτε.και ποτε δεν έπαιρνε το μέρος μου αυτο που του έλγαν ήταν πάντα το σωστό.δυστυχώς πριν δυο χρόνια προσπάθησα να μιλήσω με τους δικούς του αλλά κατέληξε αε καυγά.δεν είναι άνθρωποι συζητήσημοι.τώρα βέβαια που έχω χωρίσει με το γιο τους ίσως να έχουν αλλάξει δεν ξέρω.και τι θα μπορούσα να τους πω?χωρίς να παρεξηγηθούν?δεν θα πρεπε το ίδιο τους το παιδί να τους μιλήσει?και να τους ξεκαθαρίσει?

---

Σιγουρα αυτος ειναο ο αρμοδιος για να ξεκαθαρισει.. κι αφου το εκανες μια φορα ηδη, δεν νομιζω πως χρειαζεται κι δευτερη.. για πιο λογο ομως θεωρεις πως βαζει τη σχεση τους πανω απο τη δικια σας;;;

Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω.το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι οτι είναι μαμάκιας και δεν μπορεί να δει ποιο ξεκάθαρα.δεν νομίζω οτι δεν με αγαπάει και το κάνει.απλά πιστεύω οτι δεν τον έχουν αφήσει και οι δικοί του για να δει οτι έχει πια δική του οικογένεια.και πιστεύω οτι το βλέπουν οι γονείς του αυτό αλλά δεν κάνουν τπτ.εγώ στη θέση τους θα μίλαγα στο παιδί μου και θα το βοηθούσα να να κατανοήσει κάποια πράγματα αν θα είχε οικογένεια.όταν τους βλέπει όμως να μην με θελουν να μιλάνε άσχημα για μενα να μην δινουν σημασία στο οτι υπάρχω κι εγώ..αυτό τον φέρνει σε δύσκολη θέση.

Τα βασικά προβλήματα που είχαμε στη σχέση μας αφορούσαν τρίτους.και πιστεύω οτι είναι πολύ άδικο γι αυτους τους λόγους να διαλυθεί το σπιτι μας και να μην κανουμε κάτι να λύσουμε το πρόβλημα.είναι πολύ κρίμα γι αυτο το παιδί.

Δεν είναι άδικο για το παιδί. Και μη το βάζεις ως λόγο να μείνεις σε μία κατάσταση τέτοια. Το ίδιο άδικο αν το πάρουμ' έτσι είναι να ζήσει
σε ένα χάλι όπως αυτό που ζείτε. Με κρυφοεγωισμούς, λόγια, εξώδικα, καβγάδες, εκτός αν νομίζεις ότι το να βάλετε σε "προτεραιότητα" το παιδί σας
είναι το μαγικό χάπι που θα σας κάνει ευτυχισμένους. Οχι, τα προβλήματά σας δεν αφορούσαν μόνο τρίτους. Όταν την άδεια τους την έδινε ο δεύτερος.
Και όταν η επικοινωνία σας φαίνεται να είναι μηδενική.

Δυσκολα τα πραγματα.. το μονο σιγουρο ειναι πως ο δικος σου στο μελλον θα το χτυπαει το κεφαλι του, με τη συμπεριφορα του κι σε σενα κι στ παιδακι σας..
Για μενα εξαντλεισαι τις πιθανοτητες σας, μα μην ξεχνας τα ορια σου..
Να προσεχεις το παιδακι σου κι ευχομαι να πανε ολα καλα..

Η επικοινωνία μας ήταν μηδενική αλλά προσπαθούμε και οι δύο γι αυτό.και διαπιστώσαμε πως τα πάμε καλά στο θέμα επικοινωνίας.μιλάμε πράγμα που δεν κάναμε πριν.όμως αυτό με τους γονείς δείχνει οτι δεν θα λυθεί ποτέ.

Quote:

---

Originally Posted by mpakiri

...όμως αυτό με τους γονείς δείχνει οτι δεν θα λυθεί ποτέ.

---

Καλησπέρα mpakiri
Ο σύζυγος είναι οικονομικά εξαρτημένος απ' τους γονείς του;

Εχει τη δουλειά του αλλά του δίνουν απ όσο ξέρω και οι δικοί του.και τώρα φυσικά μένει και μαζί τους οπότε ναι

μπακ, πόσο καιρό είχατε σχεση και γάμο μαζί?

5xronia sxesh kai duo gamo sunolo 7.ta themata xekinhsan molis pabtreuthkame.

Quote:

---

Originally Posted by mpakiri

Εχει τη δουλειά του αλλά του δίνουν απ όσο ξέρω και οι δικοί του.και τώρα φυσικά μένει και μαζί τους οπότε ναι

---

Ποιός πρότεινε να τα ξαναβρείτε; Μ' ένα τρίτο πρόσωπο κοινής αποδοχής, που όμως έχει και γνώσεις... συζητήσατε
τα προβλήματά σας; Ίσως θάταν χρήσιμο δηλαδή ν' απευθυνθείς σε κάποιο σύμβουλο γάμου...
Χρειάζεται μετά κι εσύ να δεις γιατί οδηγήθηκες σήμερα μέχρι εδώ...
Το να είναι κάποιος ενήλικος εξαρτημένος από τους γονείς του, δείχνει ότι είναι ψυχολογικά ανώριμος.

Το πρότεινε εκείνος. Κάνει συνεδρίες σε ψυχολόγο..αλλά δεν ξέρω αν τον βοηθάει αυτό.το ξέρει μόνο εκείνος..θέλω να του το προτείνω για ένα σύμβουλο γάμου αλλά συνεχώς μπαίνω στο τρυπάκι καο σκέφτομαι οτι δεν με θέλει πράγματικα για να κάνουμε κατι τέτοιο.όταν ενας άνθρωπος σου λέει τι μία έτσι και την άλλη αλλιώς..είναι δύσκολο..μάλλον δεν ξέρει τι θέλει.οπότε και να πάμε πιστευεις μαρκέλα πως θα βοηθήσει ο ειδικός?