ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!!!!

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!ειμαι καινουργια εδω και θα ηθελα να ακουσω τις γνωμες και τις εμπειριες σας!Ειμαι 19χρ δεν εδωσα πανελλαδιες γιατι δεν αντεχα το αγχος και το εξαναγκαστικο διΑΒΑΣΜΑ!γενικα αποφευγω τρομερα το προγραμμα και τις υποχρεωσεις με αποτελεσμα απο το σεπτεμβριο να ειμαι στο σπιτι!δεν κανω τιποτα ουσιαστικο,κοιμαμαι πολυ και βγαινω βολτες με τους πολυ λιγους φιλους μου.δεν θα ελεγα πτι πλεον εχω καταθλιψη με την εννοια της μαυριλας και της απαισιοδοξιας(πλεον) ο γιατρος μου με εχει βοηθησει πολυ σε αυτο.περνας λοιπον μια μεγαλη φαση(;) παθητικοτηατας,αναβλιτηκο� �ητας και αδρανειας!θελω να κανω τοοοσα πολλα πραγματα μα δεν μπορω κατι με κραταει πισω δεν ειναι τεμπελια το ξερω παλιοτερα δεν ημουν ετσι,σας παρακαλω μιληστε μου τι γινεται με εμενα?επισης ο ψυχιατρος μου,μου χορηγει φαρμακα και δεν τα θελω ειμαι μικρη ρχω αγορι θελω να ειμαι αναλαφρη να μην επηρρεαζεται η σεξουαλικη μου διαθεση!!για μενα δεν υπαρχει μπορω αλλα δεν θελω,υπαρχει ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ!!!!!!

Γεια χαρά. Δεν ολοκλήρωσες το θέμα και έτσι θα απαντήσω με βάση ό,τι έγραψες. Να ξεκινήσω λέγοντας ότι στην ηλικία που βρίσκεσαι έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Είναι λογικό να μην ξέρεις τί θέλεις. Έχεις δοκιμάσει να ασχοληθείς με κάποια δραστηριότητα; Δε μιλάω απαραίτητα για σπουδές ή εργασία. Από προσωπική μου εμπειρία θα έλεγα πως (εν μέρει τουλάχιστον) είναι φυσιολογικό όταν περνάμε πολύ καιρό σε αδράνεια να αρχίζουν να μας φαίνονται όλα μάταια.

Καταρχην,ευχαριστω πολυ για την απαντηση!Ολη μου τη ζωη δοκιμαζω να αρχισω κατι καινουργιο και μετα απο λιγο το παραταω και μαλιστα εχοντας ακουσει καλες κριτικες(σε γενικα πλαισια)για τη δουλεια μου.Με φοβιζει η προσπαθεια,η αποτυχια πολλα εχω σκεφτει αλλα και αλλα ατομα ειναι ετσι κι ομως ολοκληρωνουν τις υποχρεωσεις και τα χομπι τους!ελπιζω,να τα λυσουμε αυτα με τον γιατρο μου αλλα μου δινει φαρμακα και δεν τα θελω!!!εχω ενα αγορι που το αγαπαω δεν θα αντεξω παλι η σεξουαλικη μου διαθεση να παει στο μηδεν...

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...B9%CF%88%CE%B7!

Κοπελα μου μολις σου εστειλα την δημοσιευση που εκανα τις προαλλες για την καταθλιψη,Κ εγω εχω αγορι κ θελουμε να κανουμε οικογενεια,Κανω μεγαλο αγωνα με την καταθλιψη κ επειδη προσπαθω οσο πρεπει οπου να ναι ο γιατρος μου κοβει τα φαρμακα,Μελετησε την δημοσιευση μου ετσι κ θελεις απευθυνεται σ ολους με καταθλιψη

ευχαριστω παρα πολυ!χαιρομαι που εισαι καλυτερα σου ευχομαι ο,τι καλυτερο για το μελλον!περσυ ξεκινησα την θεραπεια μου με πεισμα και βελτιωθηκα το καλοκαιρι γιανα ξαναυποτροπιασω και τωρα να αρνουμαι να παρω φαρμακα μονο κ μονο για το αγορι μου!δεν ξερει την κατασταση μου και δεν σκοπευω να του το πω,δεν θελω να χαλασει η σχεση μας λογω των παρενεργειων των φαρμακων που παιρνω.μηπως ξερει κανεις αν efexor kai serequel επηρεαζουν σεξουαλικη διαθεση?

Τα φαρμακα δεν ειναι σαν το μαγικο ραβδι που ως δια μαγείας θα λυθουν τα θέματα σου. Τα μαθες κι απ εξω τα φαρμακα απ ότι βλεπω.... Το ζήτημα ειναι εσυ τι κανεις? Τα φαρμακα απλά υποβοηθαν σ αυτο. Η κατασταση όλο και θα χειροτερευει όσο κάθεσαι όλη μερα σπίτι χωρίς να κανεις τίποτα κι οσο περνα ο καιρος αυτο το συνηθιζεις. Καλλιεργωντας τη σκέψη μας κατάλληλα το άγχος περιοριζεται!

Quote:

---

Originally Posted by weirdthings

Καταρχην,ευχαριστω πολυ για την απαντηση!Ολη μου τη ζωη δοκιμαζω να αρχισω κατι καινουργιο και μετα απο λιγο το παραταω και μαλιστα εχοντας ακουσει καλες κριτικες(σε γενικα πλαισια)για τη δουλεια μου.Με φοβιζει η προσπαθεια,η αποτυχια πολλα εχω σκεφτει αλλα και αλλα ατομα ειναι ετσι κι ομως ολοκληρωνουν τις υποχρεωσεις και τα χομπι τους!ελπιζω,να τα λυσουμε αυτα με τον γιατρο μου αλλα μου δινει φαρμακα και δεν τα θελω!!!εχω ενα αγορι που το αγαπαω δεν θα αντεξω παλι η σεξουαλικη μου διαθεση να παει στο μηδεν...

---

Θελω σημαινει μετατρεπω την επιθυμια μου σε σκοπο, μια επιθυμια πρεπει να συνοδευετε απο ενα συναισθημα. Σκεψου απλα τι σε ενοχλει? γιατι σε ενοχλει? τι μεσα και τι προσοντα διαυετεις για να το λυσεις?εχεις τισ γνωσεις και την εμπειρια? κι αν οχι που θα τις αναζητησεις? βαλε αυτα κατω ασε την καρδια σου να παλεψει με την λογικη σου και θα τα βρουνε αυτα τα δυο μεταξυ τους.. Ουδέν κακόν αμιγές καλού γιατι ο πονος μας ωθει να αντιμετωπισουμε την ζωη με σοβαροτητα. Οσο θα προτιμαμε τον ρολο του θυματος και δεν αποφασιζουμε να αναλαμβανουμε τις ευθυνες μας θα μενουμε μεταξεταστεοι. Απο το να σταυρωνεις τα χερια και να γκρινιαζεις για την τυχη σου σηκωσε τα μανικια ψηλα το κεφαλι και μπες την δραση η ζωη ειναι στα χερια σου μην κανεις τα απλα περιπλοκα και τα περιπλοκα περιπλοκοτερα προσπαθησε να ελαχιστοποιησεις δεσμα,περιορισμους και μην αφηνεις αρνιτηκες σκεψεις να φυτρωνουν μεσα σου μετετρεψε τις σε θετικες που πηγαζουν απο συναισθημα. Η σταση μας προσδιοριζει σε μεγαλο βαυμο το τι μας συμβαινει στην ζωη, οπως η δικη μας σταση απεναντι σους αλλους προσδιοριζει την δικη τους σταση απεναντι μας. Τα εμποδια και οι αποτυχιες υπαρχουν για να εκεδευομαστε και ειναι δικη μας υποθεση να ταμετατρεψουμε σε μοχλους επιτυχιας απο το να κλαψουτιζουμε που μας ετυχαν.

Φοβάσαι μη σε παρατήσει το αγόρι σου γιατί θα έχεις κατάθλιψη και δε θαχεις όρεξη για άλλα? Πες του το και θα νιώσεις καλύτερα. Πιστεύω θα το δεχτεί, αλλιώς τι αγόρι σου είναι? Νομίζω πως θα σε καταλάβει πάντως, ο φόβος είναι μέσα στο μυαλό σου μάλλον. Πες του ό,τι νιώθεις, η ζωή είναι μικρή για να τα κρατάς μέσα σου

Quote:

---

Originally Posted by weirdthings

ευχαριστω παρα πολυ!χαιρομαι που εισαι καλυτερα σου ευχομαι ο,τι καλυτερο για το μελλον!περσυ ξεκινησα την θεραπεια μου με πεισμα και βελτιωθηκα το καλοκαιρι γιανα ξαναυποτροπιασω και τωρα να αρνουμαι να παρω φαρμακα μονο κ μονο για το αγορι μου!δεν ξερει την κατασταση μου και δεν σκοπευω να του το πω,δεν θελω να χαλασει η σχεση μας λογω των παρενεργειων των φαρμακων που παιρνω.μηπως ξερει κανεις αν efexor kai serequel επηρεαζουν σεξουαλικη διαθεση?

---

Κοπελα μου ευελπιστω οτι διαβασες την δημοσιευση που σου εστειλα μετα απο σκληρη προσπαθεια ειμαι στα προθυρα να σταματησω τα φαρμακα το αγορι μου προστοπαρων δεν γνωριζει κατι οταν ειμαι ετοιμη θα του πω επειδη δεν γνωριζει οτι εχω κακοποιηθει,τωρα για το σεξ κ τα φαρμακα που σε απασχολει επειδη παιρνω πολυ καιρο γνωριζω οτι εχει επιπτωση αλλα οχι σε τρομερο σημειο κ βεβαια το αγορι μου δεν καταλαβαινει οτι παιρνω φαρμακα κατα την διαρκεια του σεξ απλα απορει λιγο που δεν εχω αρκετα υγρα κ καμμια φορα αυτο επηρεαζει την διευσδυση κιολας,Ομως δεν ειναι κατι τρομερο,Κανε το καλυτερο για τον εαυτο σου,Οσο για το αγορι σου αποκλειεται να καταλαβει σε περιπτωση που παιρνεις φαρμακα πες το οταν θα εισαι ετοιμη κ ευελπιστω παντα μαζι καλα

Τα φαρμακα δεν ειναι σαν το μαγικο ραβδι που ως δια μαγείας θα λυθουν τα θέματα σου. Τα μαθες κι απ εξω τα φαρμακα απ ότι βλεπω.... Το ζήτημα ειναι εσυ τι κανεις? Τα φαρμακα απλά υποβοηθαν σ αυτο. Η κατασταση όλο και θα χειροτερευει όσο κάθεσαι όλη μερα σπίτι χωρίς να κανεις τίποτα κι οσο περνα ο καιρος αυτο το συνηθιζεις. Καλλιεργωντας τη σκέψη μας κατάλληλα το άγχος περιοριζεται!

φυσικα και διαβασα την δημοσιευση σου και ευχαριστω που μοιραστικες την εμπειρια σου. ακριβως το ιδιο συμβαινει και με εμας κατα την σεξουαλικη πραξη και ελπιζω να μην κανει διαφορα σεναρια στην πορεια,οτι δεν τον θελω αρκετα κλπ..να εχεις υγεια κ χαρα!

Ο πατερας μου ειναι κατα των φαρμακων δεν συμφωνει στο να τα παιρνω πιστευει οτι ολα ειναι στο αμυαλο κλπ.αυτες τις μερες ειμαι καλυτερα με τα φαρμακα που μου προσθεσε ο ψυχιατρος.δεν ξερω τι να κανω θεωρω οτι ειμαι μικρη για και δεν θελω να ζω με τα φαρμακα απο την αλλη ομως,δεν μπορω να ειμαι καλα χωρις αυτα..

Quote:

---

Originally Posted by weirdthings

Ο πατερας μου ειναι κατα των φαρμακων δεν συμφωνει στο να τα παιρνω πιστευει οτι ολα ειναι στο αμυαλο κλπ.αυτες τις μερες ειμαι καλυτερα με τα φαρμακα που μου προσθεσε ο ψυχιατρος.δεν ξερω τι να κανω θεωρω οτι ειμαι μικρη για και δεν θελω να ζω με τα φαρμακα απο την αλλη ομως,δεν μπορω να ειμαι καλα χωρις αυτα..

---

Μπορει να εισαι καλύτερα επειδη σε ηρεμησαν, δεν σου αλλαξαν όμως τον τροπο σκεψης, επειδη αμα βελτιωθει αυτο το τελευταιο θα αλλάξει και η ζωη σου. Γιατι δεν πας και σε ψυχολογο?

Αρχίζω το ψάξιμο για ψυχολόγο μιας και ο ψυχίατρος πρόσθεσε και αλλο φάρμακο και απογοητευτικα τελειως!

Quote:

---

Originally Posted by weirdthings

Αρχίζω το ψάξιμο για ψυχολόγο μιας και ο ψυχίατρος πρόσθεσε και αλλο φάρμακο και απογοητευτικα τελειως!

---

...γιατί πήγες από την αρχή σε ψυχίατρο και όχι σε ψυχολόγο?

Γιατι η μαμα μου επισης βλεπει ψυχιατρο και ετσι οταν ξεσπασε το προβλημα μου συμβουλευτηκαμε εκεινον!Δεν εχω παραπονο με εχει βοηθησει πολυ αλλα τα φοβαμαι τα φαρμακα!

Quote:

---

Originally Posted by weirdthings

Αρχίζω το ψάξιμο για ψυχολόγο μιας και ο ψυχίατρος πρόσθεσε και αλλο φάρμακο και απογοητευτικα τελειως!

---

Κοπελα μου ειναι γενικα δυσκολο να βρεις καταλληλο ψυχολογο η ψυχιατρο κ εγω δοκιμασα 2 3 ωσπου να βρω αυτους που πηγαινω τωρα,παντως θεωρω οτι πρεπει να παιρνει φαρμακο για ενα διαστημα το αγορι σου δεν θα καταλαβει κ με την προσπαθεια που ειπαμε οταν πρεπει ο γιατρος θα στα κοψει

δεν θα σταματησω να βλεπω τον ψυχιατρο μου σκεφτομουν να πηγαινω παραλληλα και σε εναν ψυχολογο δεν ειναι καλυτερα ετσι?χαρης τα φαρμακα ειμαι καλυτερα τωρα και το εκτιμω αυτο απλα δεν βλεπω να γινονται πολλες αλλαγες στον τροπο σκεψης μου,εχει δικιο ο γιαννης..

....αναβλιτηκοτητας και αδρανειας!θελω να κανω τοοοσα πολλα πραγματα μα δεν μπορω κατι με κραταει πισω δεν ειναι τεμπελια το ξερω παλιοτερα δεν ημουν ετσι,σας παρακαλω μιληστε μου τι γινεται με εμενα?επισης ο ψυχιατρος μου,μου χορηγει φαρμακα και δεν τα θελω ειμαι μικρη ρχω αγορι θελω να ειμαι αναλαφρη να μην επηρρεαζεται η σεξουαλικη μου διαθεση!!για μενα δεν υπαρχει μπορω αλλα δεν θελω,υπαρχει ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ!!!!! (αυτη ειναι η συνεχεια του πρωτου μηνυματος μου το οποιο για καποιον λογο δεν εχει δημοσιευτει ολοκληρο)

Quote:

---

Originally Posted by weirdthings

....αναβλιτηκοτητας και αδρανειας!θελω να κανω τοοοσα πολλα πραγματα μα δεν μπορω κατι με κραταει πισω δεν ειναι τεμπελια το ξερω παλιοτερα δεν ημουν ετσι,σας παρακαλω μιληστε μου τι γινεται με εμενα?επισης ο ψυχιατρος μου,μου χορηγει φαρμακα και δεν τα θελω ειμαι μικρη ρχω αγορι θελω να ειμαι αναλαφρη να μην επηρρεαζεται η σεξουαλικη μου διαθεση!!για μενα δεν υπαρχει μπορω αλλα δεν θελω,υπαρχει ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ!!!!! (αυτη ειναι η συνεχεια του πρωτου μηνυματος μου το οποιο για καποιον λογο δεν εχει δημοσιευτει ολοκληρο)

---

Εισαι μικρη, κι οσο πιο μικρός ειναι κανεις (όπως εσυ δλδ) τοσο πιο δεκτικός είναι στην αλλαγή, τόσο πιο εύπλαστος ειναι σαν χαρακτήρας κι έτσι η βελτίωση (αλλά και η υποτροπή) επιτυγχάνεται πιο εύκολα. Μπορει το προβλημα σου να αφορα ελλειψη αυτοπεποιθησης/αυτοεκτιμησης, φοβο, άγχος, έλλειψη στόχων και κινητρων και άλλα (κι ισως σ ολα αυτα μαζι να βρισκεται η ριζα της αναβλητικοτητας, της αδρανειας και του θελω αλλα δεν μπορω για τα οποια μιλας). Το πως αντιμετωπιζονται αυτα, πως ξεπερνιουνται κι ετσι μιλαμε για βελτιωση θα τα βρεις με τη βοηθεια καποιου καλου ψυχολογου. Αυτος θα σε βοηθησει να καλλιεργησεις τον τροπο σκεψης σου, να βρεις μεσα σου τις δυναμεις, θα σε μαθει το πως εσυ με τις δυναμεις σου και με αλλαγες στη συμπεριφορα σου θα βελτιωθεις ώστε να βρεις στοχους αν δεν έχεις και να τους κανεις πραξη και μεσα απ αυτη διαδικασια θα βρει η ζωη σου νόημα. Γιατι δεν απευθυνεσαι και σε καποιο ψυχολογο?

Για την περιπτωση σου θα σου προτεινα να βρεις εναν γνωσιακο ψυχοθεραπευτη καθως η γνωσιακη ψυχοθεραπεια συνηθως εχει πολυ καλα παοτελσματα στην καταθλιψη, αν θες σοου στελνω ενα pm με 3-4 γνωσιακους ψυχοθεραπευτες στην Αθηνα.

Ο λογος που δεν εχεις κανενα κινιτρο ειναι μαλλον γιατι δεν υπαρχει ποτε αρκετα καλος λογος για να δωσεις πανελληνιες. Ειναι το μεγαλυτερο παλουκι. Αλλα... ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ. Οτι και να γινει το βαρος θα σου εχει φυγει γιατι θα εχεις προσπαθησει τουλαχιστον. Γιατι δεν σκεφτεσαι να δωσεις του χρονου; Ξερω πολλα ατομα που ξαναεδωσαν και στην τελικη πετυχαν κατι που τους εκανε πιο σιγουρους.

Και αυτο που ειπες, πως εχεις λιγους φιλους, δεν ισχυει. Κανεις δεν εχει πολλους φιλους. Μπορει απλα καποιος να εχει πιο πολλους γνωστους ή να κανει ευκολα παρεες. Αυτο δεν εχει καμια σχεση. Οι πραγματικοι φιλοι ειναι λιγοι. Αυτο δεν στο λεω γιατι ακουγεται ωραιο και το διαβασα στο μαγνητακι στο ψυγειο της θειας μου αλλα επειδη οντως ισχυει. Κανενας ανθρωπος δεν μπορει να μοιραστει αληθινη φιλια με πολυ κοσμο γιατι δεν γινεται. Μεχρι και για πρακτικους λογους...

Πανω απ'ολα: Μη νιωθεις αχρηστη. Δεν εισαι. Απλα δεν μπορεσες να κανεις τις μαλακιες που θελουν οι αλλοι να κανεις. Εγω αυτο το βρισκω πολυ λογικο. Επισης, μη μπεις στο λουκι του να νιωθεις αχαριστη. Απλα κανε πραγματα που να σε κανουν να νιωθεις καλυτερα. Δες αυτη την περιοδο της ζωης σου ως ενα διαλλειμα.

Quote:

---

Originally Posted by weirdthings

δεν θα σταματησω να βλεπω τον ψυχιατρο μου σκεφτομουν να πηγαινω παραλληλα και σε εναν ψυχολογο δεν ειναι καλυτερα ετσι?χαρης τα φαρμακα ειμαι καλυτερα τωρα και το εκτιμω αυτο απλα δεν βλεπω να γινονται πολλες αλλαγες στον τροπο σκεψης μου,εχει δικιο ο γιαννης..

---

Κοπελα μου ναι απαιτειται συνδιασμος ψυχιατρου κ ψυχολογου μιας ο καθενας προσφερει κατι διαφορετικο ο ενας φαρμακα ο αλλος συμβουλευτικη ψυχολογια για την ζωη σου ευελπιστω συντομα να συνελθεις να ειστε μαζι με το αγορι σου παντα καλα!

Quote:

---

Originally Posted by weirdthings

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!ειμαι καινουργια εδω και θα ηθελα να ακουσω τις γνωμες και τις εμπειριες σας!Ειμαι 19χρ δεν εδωσα πανελλαδιες γιατι δεν αντεχα το αγχος και το εξαναγκαστικο διΑΒΑΣΜΑ!γενικα αποφευγω τρομερα το προγραμμα και τις υποχρεωσεις με αποτελεσμα απο το σεπτεμβριο να ειμαι στο σπιτι!δεν κανω τιποτα ουσιαστικο,κοιμαμαι πολυ και βγαινω βολτες με τους πολυ λιγους φιλους μου.δεν θα ελεγα πτι πλεον εχω καταθλιψη με την εννοια της μαυριλας και της απαισιοδοξιας(πλεον) ο γιατρος μου με εχει βοηθησει πολυ σε αυτο.περνας λοιπον μια μεγαλη φαση(;) παθητικοτηατας,αναβλιτηκο� �ητας και αδρανειας!θελω να κανω τοοοσα πολλα πραγματα μα δεν μπορω κατι με κραταει πισω δεν ειναι τεμπελια το ξερω παλιοτερα δεν ημουν ετσι,σας παρακαλω μιληστε μου τι γινεται με εμενα?επισης ο ψυχιατρος μου,μου χορηγει φαρμακα και δεν τα θελω ειμαι μικρη ρχω αγορι θελω να ειμαι αναλαφρη να μην επηρρεαζεται η σεξουαλικη μου διαθεση!!για μενα δεν υπαρχει μπορω αλλα δεν θελω,υπαρχει ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ!!!!!!

---

εγω σου προτεινω να δεις ποια ειναι τα χομπι σου και να γραφτεις σε δωρεαν σεμιναρια ή να κανεις εθελοντισμο..
θα βγεις απο τη βαρεμαρα (και το πολυ μεσα και η αδρανεια κανει κακο χωρις να εχεις προβλημα) και θα βοηθησεις κοσμο.επισης θα γνωρισεις κοσμο και θα νιωσεις ομορφα με τη ζωη σου.
γραψου σε σεμιναρια ψυχολογιας,μακιγιαζ,φωτογρ αφιας...δεν ξερω κι εγω τι! η ζωη εχει πολλες ανοιχτες πορτες

απο ελλειψη αυτοεκτιμησης,φοβους,αγχος κλπ εχουμεε!αυτο ειναι το θεμα οτι ο ψυχιατρος μου δεν με εχει βοηθησει στο να λυθουν αυτα πραγματικα απλα με τα φαρμακα δεν αισθανομαι τοσο ευαλωτη..εχω αποφασισει να βρω εναν καλο ψυχολογο η ψυχοθεραπευτη..

αν σου ειναι ευκολο στειλε μου σε ευχαριστω πολυ!δεν ειχα ιδεα οτι υπαρχει κατι τετοιο ισως το δοκιμασω!

....αναβλιτηκοτητας και αδρανειας!θελω να κανω τοοοσα πολλα πραγματα μα δεν μπορω κατι με κραταει πισω δεν ειναι τεμπελια το ξερω παλιοτερα δεν ημουν ετσι,σας παρακαλω μιληστε μου τι γινεται με εμενα?επισης ο ψυχιατρος μου,μου χορηγει φαρμακα και δεν τα θελω ειμαι μικρη ρχω αγορι θελω να ειμαι αναλαφρη να μην επηρρεαζεται η σεξουαλικη μου διαθεση!!για μενα δεν υπαρχει μπορω αλλα δεν θελω,υπαρχει ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ!!!!! (αυτη ειναι η συνεχεια του πρωτου μηνυματος μου το οποιο για καποιον λογο δεν εχει δημοσιευτει ολοκληρο)

Η αληθεια ειναι οτι εχω νιωσει ουκ ολιγες φορες αχρηστη!!το καλο ειναι οτι εχω αποφασισει απο του χρονου να ασχοληθω με τη φωτογραφεια πηγαινοντας σε καποια κρατικη η ιδιωτικη σχολη.απο μικρη με μια καμερα ειμαι απλα δεν το ειχα σκεφτει σαν επαγγελμα πραγμα που εκανα πριν ενα χρονο!το θεμα ειναι οτι ολος αυτος ο χρονος πηγε χαμενος γιατι δεν μπορουσα ουτε σε σχολη να παω ουτε καν να ψαχτω λιγο παραπανω γυρω απο το αγαπημενο μου χομπι,απλα εβγαζα φωτογραφιες...εδω και μια βδομαδα ομως το εχω παρει πιο ζεστα καποιοες αλλαγες στα φαρμακα σε συνδυασμο με την υποστηριξη που παιρνω απο εδω ισως βοηθησαν :)

εχω πειστει πλεον με το θεμα του ψυχολογου!ευχαριστω πολυ να εισαι και εσυ καλα με το αγορι σου και σε ο,τι κανεις!!ΟΛΟΙ μας να συνελθουμε και να μην υποτροπιασουμε ποτεεε!!!!!!!

Ε ωραία , αφού έχεις ελεύθερο χρόνο άρχισε να διαβάζεις για τις πανελλήνιες , εφόσον δεν παρακολουθάς σχολείο έχεις πολύ ελευθερο χρόνο , δωσε πανελλήνιες η καπιο δίπλωμα , δεν καταλαβαίνω γιατί κάθεσαι , και εγώ 19 είμαι και σε καταλαβαίνω , έχεις οσο χρονο θέλεις , τι περιμένεις την αγία φώτιση η ένα θαυματουργό χάπι ? βάλε την ζωή σου στο ΟΝ και ξεκίνα

Εχω αρχισει να ειμαι καπως πιο δυναμικη χωριςσκια ,το θεμα ειναι οτι δεν μπορω μονη μου να αλλαξω αυτο το αποφευκτικο συναισθημα που νοωθω για καθε προγραμμα και υποχρεωση!γι αυτον τον λογο αρχισα να ψαχνω και ψυχολογο..