Νιώθω ότι δεν έχω πάρει αγάπη από την οικογένειά μου

Καλησπέρα ακόμα μία φορά...

είμαι η Ντιάνα 31 ετών και μένω με την θετή μου μάνα και την ''άρρωστη'' αδερφή μου όλα αυτά τα χρόνια.
Ολα αυτά τα χρόνια και κυρίως τα 13 τελευταία και αφού κατάλαβα την ασθένεια της αδερφής μου και απέκτησα και εγώ διαβήτη,άρχισα να νιώθω ένα συναισθηματικό κενό.
Πατέρα δεν γνώρισα αφού η μάνα μου δεν είχε άντρα όταν μας υιοθέτησε...

Ηταν σίγουρο δύσκολο όταν ήρθα αντιμέτωπη με την χρόνια ασθένεια που παρουσίασα,αλλά πιο πολύ αισθανόμουν απόγνωση,δυστυχία για πολλά χρόνια,η αδερφή μου με έβριζε μου φέρονταν ασχημα και υποτιμητικά και η μάνα μου έκανε ότι δεν καταλάβαινε...
Παρ'ότι είχα βγάλει ζάχαρο η μάνα μου,έφτιαχνε μελομακαρονα και κουραμπιέδες τα Χριστούγεννα και άλλα γλυκά χωρίς να την ενδιαφέρει αν ζήλευα
Μαζί της έχω βγει σπάνια έξω αφού δεν επιδιώκει και όποτε έκανα το λάθος η συμπεριφορά της ηταν αλλοπρόσαλη και με έκανε ρεζίλι.

Βλέπω μία ψυχολόγο τους τελευταίους μήνες που μου έχει υπονοήσει ότι και η μάνα μου δεν είναι πολύ στα καλά της.!
Δεν ξέρω μας έχει βγαλει λίγο την Παναγία στο σπίτι...δεν έχει καμία σχεση με συγγενείς,όλο μόνοι μας είμαστε στο σπίτι-αργίες-γιορτές...νιώθω η συμπεριφορά της οικογένειας μου με πνίγει.

Προς το παρόν δεν έχω μεγάλη άνεση να φύγω να ζήσω μόνη μου,αλλά αυτό θα ήταν όντως μία λύση;
Νιώθω τα τελευταία χρόνια απογοήτευση,αδικία,έλλειψη συναισθήματος,πένθος-παίρνω και κάποια αντικαταθλιπτικά που μου έχει συστήσει ένας καλός γιατρός,αλλά νομίζω
πως δεν μου αρκούν αυτά.Επίσης και η ψυχολόγος μου είναι αρκετά καλή και νιώθω ότι με βοηθάει-δεν έχω όρεξη να βγω με άνδρα να κάνω μία σχέση,δεν τα έχω βρει με τον εαυτό μου-νιώθω άτομο με ειδικές ανάγκες και ότι η ζωή μού πήρε ότι μπορούσε...

Αλήθεια,έχετε κάτι να μου προτείνετε; :confused:

Καλησπέρα Ντιάνα : )
Ζω κι εγώ κι έχω μεγαλώσει κι εγώ σε ένα δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον που μου στέρησε τα πάντα , μου έδωσε μόνο και με γέμισε μόνο με πίκρα, μίσος, προβλήματα και απογοητεύσεις. Σήμερα, οι γονείς μου είναι ακριβώς στο διπλανό δωμάτιο κι εγώ βρίσκομαι κλεισμένη στη χαμοκέλα μου :P (το δικό μου δωμάτιο) όλη την ημέρα, προκειμένου να μην τους βλέπω στα μάτια μου και να μην ακούω ούτε καν τον ήχο των φωνών τους γιατί τους μισώ ελεεινά. Όσο μπορώ να τους αποφεύγω, το κάνω. Η λύση για εμένα θα ήταν να φύγω από εδώ και μην τους ξαναδώ ποτέ μου αλλά πφφ… προς το παρόν είναι αδύνατον.

Η ψυχοθεραπεία και τα αντικαταθλιπτικά, όπως είπες κι εσύ, σίγουρα δεν αρκούν και δεν λύνουν το πρόβλημα.
Τα προβλήματα σου προέρχονται από την συναναστροφή σου με αυτούς τους ανθρώπους που σε πληγώνουν –την μητέρα σου και την αδερφή σου.
Αν δεν τις βγάλεις από την ζωή σου ή αν δεν βρεις έναν τρόπο να απαλλαχθείς από αυτό το τοξικό περιβάλλον και τις συμπεριφορές τους όπου έχουν άσχημη και αρνητική επίδραση επάνω σου με αποτέλεσμα να γεμίζεις αρνητικά συναισθήματα, πιστεύω πως δεν θα μπορέσεις να γίνεις χαρούμενη.
Οπότε ναι, κατά την γνώμη μου θα ήταν η τέλεια λύση να φύγεις από το σπίτι σου άρα από την καθημερινή συναναστροφή μαζί τους, μένοντας μόνη σου –αν αυτό είναι εφικτό.
Έτσι θα ηρεμούσες, δεν θα σε επηρέαζαν τόσο εκείνες αφού δεν θα ήταν καθημερινώς γύρω σου, οπότε θα μπορούσες να βάλεις μια τάξη στη ζωή σου, την ψυχή σου, θα έφτιαχνες επαφές με όποιους ανθρώπους ήθελες εσύ….
…Θα έκανες μια νέα αρχή ήρεμη πια, απαλλαγμένη από το πνίξιμο που σου προκαλούν εκείνες…
Το να κάνεις ψυχοθεραπεία, να παίρνεις αντικαταθλιπτικά για να ‘’φτιάξεις’’ προσωρινά και
όπως-όπως την ζωή σου και τα ‘’ψυχολογικά’’ σου αλλά γυρίζεις πίσω στο περιβάλλον και στους ανθρώπους όπου στα δημιούργησαν, πιστεύω δεν αποτελεί λύση, αφού αυτοί σου τρέφουν τα προβλήματα.
Όποτε μπορέσεις, φύγε για εμένα.

Αλήθεια με συγκίνησαν πάρα πολύ τα παράπονα που βγάζεις, Ντιάνα …
… και την τελευταία σου φράση ‘’ νιώθω άτομο με ειδικές ανάγκες και ότι η ζωή μού πήρε ότι μπορούσε...’’, την νιώθω απόλυτα κι εγώ.
Δεν γνωρίζω κανένα άτομο που έπεσε σε χρόνια κατάθλιψη να επανήλθε στα σύγκαλα του κάποτε με ή χωρίς ψυχοθεραπεία/ φάρμακα για να μπορέσω να σου δώσω ελπίδα…
…ωστόσο θα σου έλεγα ξανά πως αν καταφέρεις να φύγεις από αυτές ίσως μπορέσεις να βελτιωθείς και να τα βρεις λιγάκι με εαυτό σου κι ίσως με κάποιον άλλον τελικά...
Δεν ξέρω κάτι άλλο να πω…

Ντιανα δυστυχως ο μονος τροπος για να νιωσεις καλα ειναι το να απομακρυνθεις απο αυτο το περιβαλλον.
Την συμπεριφορα της μανας σου και τις αδελφης σου δεν μπορεις να την αλλαξεις , αρα το μονο που σου μενει ειναι να απομακρυνθεις.
Α και δεν χρειαζεται να νιωθεις ατομο με ειδικες αναγκες , ο διαβητης μια ειναι αρκετα συνηθισμενη νοσος και μπορεις να ζησεις καλα με αυτον αν ακολουθεις τις οδηγιες του γιατρου σου.

Κουραγιο φιλη μου.Πιστευω οτι το προβλημα σου ειναι περισσοτερο ψυχολογικο κ επειτα σωματικο(διαβητης),Ασφαλως κ μπορεις να ζησεις μια φυσιολογικη ζωη οπως καθε ανθρωπος κ να κανεις οικογενεια κ να εργαστεις με μονη διαφορα οτι η διατροφη σου πρεπει να ειναι συγκεκριμενη κ να ελεγχεις τον διαβητη κανοντας τσεκ απ στον γιατρο συχνα,Ομως το παν ειναι να αποβαλλεις τις καταθλιπικες σκεψεις για να βρεις το θαρρος να ζησεις καλα

Ο Τάο τε Τσινγκ είπε πως το ταξίδι χιλίων μιλίων ξεκινά με ένα βήμα. Αυτό το βήμα θα πρέπει να κάνεις και εσύ Diana, ξεκινώντας με το να φύγεις από το σπίτι. Γνωρίζω πως είναι δύσκολα τα πράγματα και τα χρήματα λιγοστά για να μπορέσεις να μείνεις μόνη σου. Υπάρχουν κοπέλες που ζητούν συγκάτοικους για να μοιράζονται τα έξοδα εάν σε βολεύει αυτό. Μην κάθεσαι και αναλώνεσαι για κάτι που προφανώς δε πρόκειται να αλλάξει. Ζήσε την ζωή σου αλλά πάνω από όλα πάρε την ζωή σου στα χέρια σου.

Τα πάντα από κάπου ξεκινάν.

Quote:

---

Originally Posted by undetermined

Ο Τάο τε Τσινγκ είπε πως το ταξίδι χιλίων μιλίων ξεκινά με ένα βήμα. Αυτό το βήμα θα πρέπει να κάνεις και εσύ Diana, ξεκινώντας με το να φύγεις από το σπίτι. Γνωρίζω πως είναι δύσκολα τα πράγματα και τα χρήματα λιγοστά για να μπορέσεις να μείνεις μόνη σου. Υπάρχουν κοπέλες που ζητούν συγκάτοικους για να μοιράζονται τα έξοδα εάν σε βολεύει αυτό. Μην κάθεσαι και αναλώνεσαι για κάτι που προφανώς δε πρόκειται να αλλάξει. Ζήσε την ζωή σου αλλά πάνω από όλα πάρε την ζωή σου στα χέρια σου.

Τα πάντα από κάπου ξεκινάν.

---

συμφωνω αν κανεις ενα βημα αρχιζουν και αλλαζουν τα πραγματα χωρις να το καταλαβεις αρκει να το θελεις πολυ βεβαια.

Quote:

---

Αλήθεια,έχετε κάτι να μου προτείνετε; :confused:

---

ναι.έχω κάτι να σου προτείνω.
εφόσον δεν πήρες ποτέ αγάπη,δώσε αγάπη.
σίγουρα θα σου ανταποδοθεί κ είμαι σίγουρη πως θα νιώσεις τέλεια όταν το προσφέρεις.
η ουσία δεν είναι μόνο να παίρνουμε αλλά και να δίνουμε.θα νιώσεις πληρότητα.
όλα αυτά μαζί με χαμόγελο και θετική σκέψη θα κάνει τη διαφορά.
ξέχασε το παρελθόν,κάνε μιά νέα ζωή.ό,τι έγινε,έγινε.και ποιός χέστηκε αν πληγωθήκαμε.το τώρα έχει σημασία.σωστά;;

Quote:

---

Originally Posted by κοπέλα93

ναι.έχω κάτι να σου προτείνω.
εφόσον δεν πήρες ποτέ αγάπη,δώσε αγάπη.
σίγουρα θα σου ανταποδοθεί κ είμαι σίγουρη πως θα νιώσεις τέλεια όταν το προσφέρεις.
η ουσία δεν είναι μόνο να παίρνουμε αλλά και να δίνουμε.θα νιώσεις πληρότητα.
όλα αυτά μαζί με χαμόγελο και θετική σκέψη θα κάνει τη διαφορά.
ξέχασε το παρελθόν,κάνε μιά νέα ζωή.ό,τι έγινε,έγινε.και ποιός χέστηκε αν πληγωθήκαμε.το τώρα έχει σημασία.σωστά;;

---

Τόσο ρεαλιστική και τόσο εύστοχη η απάντησή σου κοπέλα,δεν φαντάζεσαι πόσο μάχομαι...δίνοντας πράγματα στην οικογένεια(αυτή που είναι-με μόνο όπλο την αγάπη) και συγκρούοντας σε τοίχους.....αλλά με την υπομονή και την αμεριστη αγαπη και οι τοίχοι,κάπως έχουν υποχωρήσει,αλλά πολύ πόνος ρε παιδί μου......
Ευχαριστώ για την απάντηση!

Και για να συμπληρώσω...όταν κάποιος δε σου δείχνει αγάπη...και χωρίς αιτία,γιατί κάποιος που είναι άρρωστος δικαιολογείται,αλλά η μάνα μου δε νομίζω ότι είναι και τόσο πολύ-γιατί εγώ μετά από τις κακουχίες και τον παλιοχαρακτήρα της να δίνω αγάπη και όχι εκδίκηση;
Μήπως θέλουν λίγο οι παλιοχαρακτήρες οφθαλμό αντί οφθαλμού για να καταλάβουν τι εστί βερίκοκο;

Να το πω πιο απλά-άλλο καλοσύνη-άλλο μαλάκας.!

Μα δε χρειάζεται να μάχεσαι απέναντι σε ανθρώπους και καταστάσεις που δεν αλλάζουν. Ξοδεύεις απαραίτητη ενέργεια που θα μπορούσες
να διοχετεύσεις αλλού, σε άλλες σχέσεις και να δημιουργήσεις συνθήκες που θα σε ανεβάζουν και δε θα σε αφήνουν στα βαλτόνερα του πένθους
για ό,τι έχασες. Εντάξει, πόσο θα πενθείς? Κοίτα, και η μητέρα σου αποκλείεται να μην έχει φάει τη φθορά της, απ΄ό,τι κατάλαβα απ΄όσα γράφεις,
το θέμα σου είναι μαζί της, έτσι; Λοιπόν, να την αλλάξεις δε γίνεται, αυτή είναι η μητέρα σου. Αυτό που μπορείς είναι ή να δώσεις ελαφρυντικά για
κάποιες (μάλλον τις λιγότερο επιβλαβείς που θεωρείς εσύ) συμπεριφορές, και για τα σοβαρότερα, να αγνοείς και λιγάκι, δε θα πεθάνεις επειδή ο ένας
και ο άλλος έχουν τα ζητηματάκια ή τις ζητηματάρες τους.
Επίσης, αν σου φέρεται άσχημα, γιατί νιώθεις εσύ υποχρεωμένη να ανταποδίδεις με αγάπη όπως έγραψες? Όταν ένας μου φέρεται άσχημα και εγώ του φέρομαι
με αγάπη, αυτό μπορεί να είναι δυσλειτουργικό σαν συμπεριφορά, γιατί του δείχνεις πως ό,τι και να σου κάνει εσένα η συμπεριφορά σου είναι όμοια, άρα του
διδάσκεις πως σηκώνεις άνετα να συνεχιζει την ίδια. Μπορείς να προσαρμόζεις τη συμπεριφορά σου ανάλογα με τη δική της, επιβραβεύοντας όταν αυτή
πλησιάζει ή πιάνει τα ζητούμενά σου και να "τιμωρείς" ή μάλλον να αποδυναμώνεις, όσες συμπεριφορές της σε χαλάνε.
Εσύ έχεις τον κύκλο σου, έχεις ανθρώπους που να μπορείς να βλέπεις και να τροφοδοτείσαι έξω από τον κύκλο αυτό τον στενό της οικογένειας?

Quote:

---

Μα δε χρειάζεται να μάχεσαι απέναντι σε ανθρώπους και καταστάσεις που δεν αλλάζουν.

---

Και όμως...η αδερφή μου ηρέμησε γιατί μάλλον έχει ξεκινησει φάρμακα-πάσχει από διπολική γιατί την απείλησα ότι θα πάρω εισαγγελική και η μάνα μου έχω ξεκινήσει το οφθαλμόν αντί οφθαλμού για να καταλάβει ότι δεν μπορεί να κάνει απέραντο κουμάντο σε 2 κοπέλες άνω των 30 που καλώς ή κακώς έτυχε να μένουν μαζί της.

Quote:

---

Ξοδεύεις απαραίτητη ενέργεια που θα μπορούσες
να διοχετεύσεις αλλού

---

Αυτό ξανα πες το,υπήρχαν χρόνια που σερνόμουνα....

Quote:

---

Εσύ έχεις τον κύκλο σου, έχεις ανθρώπους που να μπορείς να βλέπεις και να τροφοδοτείσαι έξω από τον κύκλο αυτό τον στενό της οικογένειας?

---

Οχι ιδιαίτερα,γιατί επειδή κάπως περιορίζομαι στην καθημερινότητα από τον διαβήτη που έχω ή εν πάση περιπτώσει δεν τον έχω αποδεχτεί,δε νιώθω άνετα να ξανοιχτώ...παρ'όλα αυτά κάποιες κοινωνικές επαφές έχω,που όμως αυτό το κοινωνικό προφίλ που έχω αυτή τη στιγμή και η ψυχολογική μου κατάσταση δε ξέρω αν θα μου έκανε καλό να ζήσω μόνη μου.

Τουλάχιστον στο σπίτι μου,μπορεί να μην είναι ιδανικά τα πράγματα,αλλά κάπως υποστηρίζομαι σε διάφορα θέματα-τώρα έχω κάπως ξανοιχτεί κοινωικά και επαγγελματικά και με τη βοήθεια της ψυχολόγου,κάνω την δική μου προσπάθεια..!!
Το πρόβλημα είναι και ότι οι ψυχολόγοι πολλές φορές δεν μιλάνε άνετα και ευθέως για αποφυγή παρεξηγήσεων...και είναι άλλη μια δουλειά που πρέπει να κάνω εγώ για αυτές.!

Εννοείς πως υποψιάζεσαι πως δε σου μιλάνε ανοιχτά για τη μητέρα σου? Τι δουλειά εννοείς πως κάνεις γι αυτές?

Ναι αυτό εννοώ,είναι λεπτά ζητήματα αυτά και συνήθως υπονοούνται κάποια πράγματα....
Εννοώ ότι πρέπει να καταβάλλω κάποια ενέργεια προκειμένου να βγάλω την ψυχολόγο μου από τη δύσκολη θέση να μου δώσει απευθείας συμβουλές για το πως να φερθώ στη μάνα μου ή στην αδερφή μου...αλλά αυτό είναι κάτι που πλέον το έχω βρει μόνη μου...μετά κόπων και βασάνων...

Αλλά τι να κάνουμε όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα-κάπως έτσι και εγώ,τουλάχιστον όταν τα λες και σου συμπαραστέκονται οι άλλοι είναι μια κάποια ανακούφιση..!:rolleyes:

Πρώτα απ'όλα να σε ευχαριστήσω για την απάντησή σου,αλλά

Quote:

---

Σήμερα, οι γονείς μου είναι ακριβώς στο διπλανό δωμάτιο κι εγώ βρίσκομαι κλεισμένη στη χαμοκέλα μου :P (το δικό μου δωμάτιο) όλη την ημέρα, προκειμένου να μην τους βλέπω στα μάτια μου και να μην ακούω ούτε καν τον ήχο των φωνών τους γιατί τους μισώ ελεεινά. Όσο μπορώ να τους αποφεύγω, το κάνω.

---

Γιατί τέτοιο κακό και γιατί δεν μπορείς να την κάνεις;
Υπάρχει περίπτωση αν εσύ έκανες κινήσεις επικοινωνίας να άλλαζαν τα πράγματα;

Νταιανα, ξεκίνα καταρχήν να μην αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου ως άτομο με ειδικές ανάγκες.
Εχεις μια ασθένεια που θα την κουβαλάς σε όλη σου τη ζωή. Οκ. Και γω έχω άσθμα και θα το έχω μέχρι να πεθάνω, όπως και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ταλαιπωρούνται από διάφορες ασθένειες.
Αυτό να είναι το πρώτο σου βήμα και το αμέσως επόμενο να φύγεις από αυτό το τοξικό περιβάλλον.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

Νταιανα, ξεκίνα καταρχήν να μην αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου ως άτομο με ειδικές ανάγκες.
Εχεις μια ασθένεια που θα την κουβαλάς σε όλη σου τη ζωή. Οκ. Και γω έχω άσθμα και θα το έχω μέχρι να πεθάνω, όπως και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ταλαιπωρούνται από διάφορες ασθένειες.
Αυτό να είναι το πρώτο σου βήμα και το αμέσως επόμενο να φύγεις από αυτό το τοξικό περιβάλλον.

---

Καλα τα λεει η Θεοφανια!Κ εγω εχω διασπαση προσοχης κ πιθανον αυτισμο κ κοινωνιοφοβια κ ετσι θα ειμαι για παντα αλλα θελω μαζι με το αγορι μου να ζησουμε καλα!

Δεν έχετε άδικο βρε κορίτσια και ενδεχομένως αγόρια...θα τα συζητήσω με την ψυχολόγο μου κιόλας όλα αυτά.....είμαι σε καλό δρόμο πάντως,απλά να μερικές φορές με παίρνει από κάτω.!

Θέλεις να θεραπευτείς; Θέλεις να θεραπεύσεις τον πόνο σου;

Οι περισσότεροι σίγουρα θα απαντούσαν καταφατικά σε μια τέτοια ερώτηση...
Περίεργο και παράδοξο συνάμα...

Όλο και κάποιο θέμα υγείας ταλαιπωρεί τους ανθρώπους...
Όλο και κάποιος πόνος απαιτεί την προσοχή μας...

Τα ιατρεία παντός τύπου είναι γεμάτα...
Ουρές από παραδομένους στα χέρια των ειδικών...
και πακέτα από σελίδες συνταγών για φάρμακα όπου και να κοιτάξεις...

Τα μηχανήματα διάγνωσης εργάζονται πυρετωδώς... και ετοιμάζονται οι
"ετικέτες/διαγνώσεις" που κατονομάζουν την άλφα ή τη βήτα πάθηση...
Βαρύγδουπες, χτυπούν καταμεσής στο στήθος, ωσάν κατάρες
φοβερές τις περισσότερες φορές όταν βγαίνουν από τα χείλη του ειδικού...
ειδικά αν ακουστεί κάτι σαν... καρκίνος...

Ποιός τυφλός δε θέλει το φως του...

Μα εγώ επιμένω...
Επιμένω γιατί γνωρίζω πόσο εύκολα παραδινόμαστε... και ξαναρωτώ:

Αλήθεια θέλεις να θεραπευτείς;...

Μην περιμένεις να σου δώσω ένα θαυματουργό χάπι, μια θαυματουργή συνταγή ή
το όνομα κάποιου θαυματουργού γιατρού... δεν είμαι εδώ γι' αυτό...

Απλά θέλω να γνωρίζω αν αληθινά θέλεις να θεραπευτείς...

... γιατί αν αλήθεια είναι έτσι, θα πρέπει να ξέρεις πως μέσα σου υπάρχει και το γιατρικό
και ο γιατρός...
μέσα σου γνωρίζεις την αιτία... γνωρίζεις και τη λύση...

Δεν μιλώ θεωρητικά ή υποθετικά...

Μιλώ εκ πείρας.

Εσύ ο ίδιος είσαι θαυματουργός!

θα σου κοστίσει λίγο ξεβόλεμα... Ίσως χρειαστεί να γυρίσεις τ' απάνω κάτω στην
αντίληψη σου για τον κόσμο και την πραγματικότητα του...
για τον εαυτό σου και όσα είσαι...

Θα χρειαστεί να ψάξεις... Θα χρειαστεί να αμφισβητήσεις όλα όσα νόμιζες ως αληθινά...

Ίσως δε σου αρέσουν τα όσα διαπιστώσεις για σένα... αλλά θα είναι και η πρώτη φορά
που θα ασχοληθείς με ΕΣΕΝΑ... με την αλήθεια σου... γυμνή...

Θα χρειαστεί να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου... να αγκαλιάσεις τα φωτεινά
αλλά και τα σκοτεινά σοκάκια σου.... ακόμη ίσως και τα σοκάκια των προγόνων σου....

Σε τρομάζω; Μη στενοχωριέσαι... μπορείς ανά πάσα στιγμή να πιάσεις το πρώτο πακέτο
με παυσίπονα και να ξεχάσεις τον πόνο σου μαζί με όλα όσα διάβασες...
Ίσως το μαχαίρι του κάθε χειρούργου να πονά λιγότερο... ή να είναι πολύ πιο βολικό
κάποιες φορές... δεν έχεις άδικο...

Αν θέλεις να αλλάξεις την απάντηση σου.... αν μετάνιωσες... είναι εντάξει...
δε χρειάζεται να διαβάσεις παρακάτω...

Αν όμως αλήθεια θέλεις να θεραπευτείς...
ξεκίνα μια βαθιά κατάδυση εντός σου...

επέτρεψε να νιώσεις... άρχισε να επιτρέπεις συνειδητά όλες σου τις αισθήσεις...
άρχισε να ανοίγεσαι στα όσα η Σοφία της Καρδιάς σου γνωρίζει...

Κλείσε τα μάτια σου... νιώσε τον πόνο σου... κι επέτρεψε του να σου πει την ιστορία του...

Το ταξίδι ίσως σου πάρει καιρό...
ίσως νομίσεις προς στιγμήν πως χάνεσαι...
μα μη φοβάσαι... δεν υπάρχει πιο ασφαλές σημείο από τους κόσμους της Ψυχής και του
Νου σου...

Θα μοιάζει με λαβύρινθο σκοτεινό στην αρχή...
μα έχεις όλα τα μέσα να νικήσεις τον κάθε Μινώταυρο...

Ο ίδιος σου ο πόνος θα σου διηγηθεί την ιστορία του, κι αν τον ρωτήσεις θα σου
διδάξει και τη θεραπεία του...

Όποιος κι αν είναι ο πόνος σου...
όποιο κι αν είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις...
σωματικό-ψυχικό... δικό σου δημιούργημα είναι...
κι εσύ ο ίδιος διαθέτεις τα κλειδιά της θεραπείας του...

Ότι άλλο απλά θα σου στερεί τη δύναμη σου... την πλήρη ίαση σου...

Μπορούν κάποιοι να σε υποστηρίξουν σ' αυτή σου την προσπάθεια...
ή να σου δείξουν κάποιο τρόπο "κατάδυσης", κάποιο βοηθητικό εργαλείο...
αλλά μόνο μέχρι να αναλάβεις πλήρως το τιμόνι στο δικό σου ταξίδι ίασης...

Το κέρδος σου θα είναι πολύτιμο! Θα έχεις γνωρίσει εσένα, τις δυνάμεις και τις
ικανότητες σου!
Θα έχεις θεραπεύσει τον πόνο σου, αλλά συχνά και τον πόνο των συστημάτων στα
οποία συμμετέχεις...

Όχι- δεν είσαι ποτέ μόνος...
Η δική σου δύναμη, η δική σου χαρά και η δική σου πληρότητα λάμπουν σε όλους
γύρω σου...
όπως αντανακλά και ο πόνος σου...

Τόλμησε σήμερα, τώρα! Γιατί δεν είμαστε τυχαία όλοι εδώ παρέα πάνω σε αυτό τον
πανέμορφο πλανήτη...
είμαστε εδώ για να επουλώσουμε τόσο τις δικές μας... όσο και τις πληγές των προγόνων μας...
Τις πληγές που δεν κατάφεραν οι ίδιοι να επουλώσουν και με αγάπη παρέδωσαν σε εμάς...

Τόλμησε εσύ για να μείνει λεύτερη και δίχως τέτοια βαρίδια η επόμενη γενιά...
οι επόμενες ανθρώπινες οικογένειες...
Όσο μπορείς... όσο βαστάς...

Είναι χρέος αγάπης όλων μας.
Είναι χρέος προς τον Εαυτό μας, προς τα παιδιά μας και προς τη Δημιουργία ολόκληρη...

Κάπου στην πορεία θα βρίσκεις πάντα ένα "χέρι" να πιαστείς...
ας είναι αυτό που θα σε βοηθήσει να σταθείς γερά στα δικά σου πόδια...

-τοξότισσα-

Αισιοδοξη η τελευταια σου καταχώρηση, σαν πως να βρήκες όλες τις λύσεις στα θεματα σου και τις παραθετεις. Καμιά σχέση με το υφος της πρωτης καταχωρησης σου.
Η αισιοδοξη σκεψη ειναι απλα η αρχη. Ξυπνά τις δυναμεις που κρυβουμαι μεσα μας. Ειναι η πεποιθηση ότι υπάρχει κατι διαφορετικό, καλύτερο σε σχέση με αυτο που ζουμε και αρα πρεπει να επιδιωξουμε να το αποκτησουμε.
Αμα κανεις αντιμετωπιζει τετοιες καταστασεις στο σπιτι σαν κι αυτες που περιγραφεις λύση ειναι η διεξοδος, το να ξανοιχθει, να βρει, εστω πολύ περιορισμενα σε πρωτη φαση, αλλους χωρους, άλλα άτομα, ασχολίες, χομπι κλπ που να του δινουν την αισθηση αυτου του διαφορετικου, απ εκει θα αντλει αισιοδοξες παραστασεις για τη ζωη. Το να κλεινεται στο σπιτι και να μετατρεπει τα εκει προβληματα σε επικεντρο της προσοχης του, αυτο που κατορθωνει ειναι απλα διαιωνιζει και παγιωνει τα δικα του προβληματα που εχουν ηδη σαν πηγη το σπιτι, χωρις αυτο να σημαινει οτο δεν θα νοιαζεσαι για τους δικους σου.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αισιοδοξη η τελευταια σου καταχώρηση, σαν πως να βρήκες όλες τις λύσεις στα θεματα σου και τις παραθετεις. Καμιά σχέση με το υφος της πρωτης καταχωρησης σου.
Η αισιοδοξη σκεψη ειναι απλα η αρχη. Ξυπνά τις δυναμεις που κρυβουμαι μεσα μας. Ειναι η πεποιθηση ότι υπάρχει κατι διαφορετικό, καλύτερο σε σχέση με αυτο που ζουμε και αρα πρεπει να επιδιωξουμε να το αποκτησουμε.
Αμα κανεις αντιμετωπιζει τετοιες καταστασεις στο σπιτι σαν κι αυτες που περιγραφεις λύση ειναι η διεξοδος, το να ξανοιχθει, να βρει, εστω πολύ περιορισμενα σε πρωτη φαση, αλλους χωρους, άλλα άτομα, ασχολίες, χομπι κλπ που να του δινουν την αισθηση αυτου του διαφορετικου, απ εκει θα αντλει αισιοδοξες παραστασεις για τη ζωη. Το να κλεινεται στο σπιτι και να μετατρεπει τα εκει προβληματα σε επικεντρο της προσοχης του, αυτο που κατορθωνει ειναι απλα διαιωνιζει και παγιωνει τα δικα του προβληματα που εχουν ηδη σαν πηγη το σπιτι, χωρις αυτο να σημαινει οτο δεν θα νοιαζεσαι για τους δικους σου.

---

Πολύ ωραίο Ιωάννη,σε αυτό τον δρόμο βρίσκομαι...ευχαριστώ.!

Καλημέρα!
Πόσες φορές δεν έχω σηκωθεί κατσούφης, βέρος μαγκούφης σας λέω, και κάτι πάντα θα δω στον δρόμο, ένα λουλούδι, θα ακούσω μια νότα πιο γλυκειά, ράδιο - mp3 :rolleyes: , μια γλυκειά καλημέρα από άνθρωπο που μπορεί και να μην ξέρω και δεν με νοιάζει μόνο η ζεστασιά που νιώθεις εκείνη τη στιγμή.... Τι γλυκειά τρέλλα με πιάνει και λέω με ένα βήμα να κατακτήσω τον κόσμο. Να δεις που το έχω κάνει... ουυυυυυυυυυ πολλές φορές. Αλήθεια και όχι παραμύθια που έλεγε και η γιαγιά μου, σοφή γυναίκα, θεός συγχωρε'στη. Αφού αποφάσισα να τη λέω κάθε πρωί στο αφεντικό μου, όχι για να γίνω αφεντικό, αλλά γιατί είμαι εγώ ίσος προς ίσο, μπορεί να είμαι και λοξός στο κορμί ή στην ψυχή, να πίρνω λιγότερα λεφτά αλλά είμαι αληθινός και όσοι με θέλουν κοντά τους με θέλουν για αυτό.
Άμα κάτσεις και διαβάσεις αυτό που παρέθεσες δεν μπορεί θα χαμογελάσεις από καρδιάς!!!!!!!

Δημήτρης

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.
Νομίζω ότι ίσως θα σου έκανε καλό να απομακρυνθείς από αυτό το περιβάλλον που σου δημιουργεί τα προβλήματα , έστω δοκιμαστικά! Γιατί οκ, καλός ο ψυχολόγος και η φαρμακευτική αγωγή, αλλά όταν εξακολουθεί να υπάρχει δίπλα σου ''η πηγή του κακού'' δεν ξέρω αν και κατά πόσο είναι εύκολο να ξεπεράσεις το όποιο πρόβλημα!
Επίσης, νομίζω ότι πρώτα απ'όλα πρέπει να δεις τον εαυτό σου αλλιώς, και να βγάλεις από το μυαλό σου την εικόνα του ατόμου με ειδικές ανάγκες. Απ'αυτό θεωρώ ότι θα έπρεπε να ξεκινήσεις,κ μετά πας και σε όλα τα άλλα....

θα επιχειρισω για μια ακομα φορα να δοκιμασω τις ικανοτητες μου στις μαντεψιες (φαινετε στη προηγουμενη ζωη μου δουλευα στο μαντειο των δελφων!)

Quote:

---

συναισθηματικό κενό.

---

υποθετω καθαρα χωρις να ξερω οτι αυτο που λες οφειλετε σ αυτο https://www.youtube.com/watch?v=jpjlcQI4Qc4

Quote:

---

Ηταν σίγουρο δύσκολο όταν ήρθα αντιμέτωπη με την χρόνια ασθένεια που παρουσίασα

---

ενας λογος που δε πρεπει να στεναχοριομαστε ειναι κ αυτος το σωμα ακολουθει το πνευμα

Quote:

---

η αδερφή μου με έβριζε μου φέρονταν ασχημα και υποτιμητικά και η μάνα μου έκανε ότι δεν καταλάβαινε...

---

να υποθεσω οτι η αδερφη σου σου μιλαγε ασχημα επιδη της φαινοσουν δυσνοητη κ αυτο τη νευριαζε κ σου μιλαγε ετσι?

Quote:

---

Μαζί της έχω βγει σπάνια έξω αφού δεν επιδιώκει και όποτε έκανα το λάθος η συμπεριφορά της ηταν αλλοπρόσαλη και με έκανε ρεζίλι.

---

οταν λες αλοπροσαλη ενοεις οτι ηταν μια βοριας κ μια νοτιας? χμμ πολυ υποπτο.. εξετασες το ενδεχομενο κ εχει κ αλλο προσωπο κ να μη το ξερεις?

Quote:

---

Βλέπω μία ψυχολόγο τους τελευταίους μήνες που μου έχει υπονοήσει ότι και η μάνα μου δεν είναι πολύ στα καλά της.!

---

τι σας εχει κανει ακριβως? υποθεση: μηπως θελει να χωνει τη μυτη της στα παντα κ θελει να τα διαχηριζετε?

Quote:

---

Προς το παρόν δεν έχω μεγάλη άνεση να φύγω να ζήσω μόνη μου,αλλά αυτό θα ήταν όντως μία λύση;
Νιώθω τα τελευταία χρόνια απογοήτευση,αδικία,έλλειψη συναισθήματος,πένθος-παίρνω και κάποια αντικαταθλιπτικά που μου έχει συστήσει ένας καλός γιατρός,αλλά νομίζω
πως δεν μου αρκούν αυτά.Επίσης και η ψυχολόγος μου είναι αρκετά καλή και νιώθω ότι με βοηθάει-δεν έχω όρεξη να βγω με άνδρα να κάνω μία σχέση,δεν τα έχω βρει με τον εαυτό μου-νιώθω άτομο με ειδικές ανάγκες και ότι η ζωή μού πήρε ότι μπορούσε...

---

αν κοιταξεις καλυτερα τις λεξεις που σου κανα μπολντ θα δεις οτι εχουν καπια σχεση μεταξυ τους

Quote:

---

οφθαλμόν αντί οφθαλμού

---

αυτο μου θυμιζει τον εαυτο μου σε πιο σκοτεινες φασεις

Quote:

---

ότι δεν μπορεί να κάνει απέραντο κουμάντο σε 2 κοπέλες άνω των 30 που καλώς ή κακώς έτυχε να μένουν μαζί της.

---

αυττο σκεφτομουν πριν

Quote:

---

Το πρόβλημα είναι και ότι οι ψυχολόγοι πολλές φορές δεν μιλάνε άνετα και ευθέως για αποφυγή παρεξηγήσεων...

---

αυτο ειναι καθαρα παιχνιδι ψυχολογικης στρατιγηκης κ εχω ενστασεις πανω σε αυτο

Quote:

---

Θα μοιάζει με λαβύρινθο σκοτεινό στην αρχή...

---

ειχα γραψει ποιημα πανω σ αυτο
θυμισε μου να στο πω πμ

Quote:

---

-τοξότισσα-

---

:D μου θυμισες τωρα μια που την ελεγα φουρναρισσα

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αυτο ειναι καθαρα παιχνιδι ψυχολογικης στρατιγηκης κ εχω ενστασεις πανω σε αυτο

---

Τί ακριβώς εννοείς;

λιγο δυσκολο να το εξηγισω εχει σχεση με το τροπο ψυχοθεραπειας που εφαρμοζουν οι ψυχολογοι

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

λιγο δυσκολο να το εξηγισω εχει σχεση με το τροπο ψυχοθεραπειας που εφαρμοζουν οι ψυχολογοι

---

Βασικά είναι πολύ καλή αυτή που πάω-θέμα στρατηγικής είναι να σου βγάζουν από μέσα σου την δική σου αλήθεια και όχι αυτό που πιστεύουν αυτοί,απλά νομίζω ότι κάποιες φορές θέλουν να είναι και διακριτικοί....είναι δύσκολο να εκφέρεις γνώμη για την οικογένεια του άλλου,είτε είσαι ψυχολόγος,είτε ένας απλός γνωστός....πόσο μάλλον αν δεν έχεις πλήρη γνώση αυτών που συμβαίνουν,μέσα στην οικογένεια.

Quote:

---

θέμα στρατηγικής είναι να σου βγάζουν από μέσα σου την δική σου αλήθεια και όχι αυτό που πιστεύουν αυτοί,

---

αυτο ακριβως ενοουσα εμενα αυτο με πειραζει ομως γιατι θελω καπιος να μου λεει ξεκαθαρα τι ενοει οταν μου μιλα δε μ αρεσει αυτος ο χαμελεοντισμος

Συμφωνώ σε αυτό Αλέξανδρε,αλλά επειδή όντως οι ψυχολόγοι θέλουν να βοηθήσουν,προσπάθησε να έχεις επικοινωνία μαζί τους και να μην περιμένεις αμεσες απαντήσεις...
Αυτή είναι η ψυχολογική διαδικασία και χρειάζεται υπομονή και θέληση.
Καλό βράδυ.