Printable View
εδω και ενα χρονο χωρισαμε γιατι εχουμε διαφορετικη θρησκεια! πωνεσα πολυ και ακομα πωναω... πριν 2 ευδομαδες του εστειλα μυνημα να δω πως ειναι! Ενιωθα πολυ έντονα πως δεν ειναι καλα και με χρειαζετε! κ οντος... Αυτος συνέχισε την ζωη του και τωρα εχουν τσακοθει.. Μου μιλησε για το πως νιώθει και για ολα! Δεν μπορω να του συμπαρασταθω γιατι εγω ακομα εχω αισθηματα γι'αυτον. Αλλα δεν μπορω να τον αφήσω μονο του τωρα γιατι καταλαβαινω πως νιωθει! Τι να κανω;;;;;
Αν νιώθεις ότι πρέπει να τον βοηθήσεις να το κάνεις... Δεν είμαι καλός στις συμβουλές αλλά θα σου πω ότι αν το κάνεις να είσαι έτοιμη να πονέσεις περισσότερο από τώρα.... είναι όμορφο να βοηθάμε αυτόν/ τη που αγαπάμε... ξεχνάμε όμως τις περισσότερες φορές τον εαυτό μας.... εκ (πικρής) πείρας το λέω...
εσύ τι πέρασες;;
τιποτε να μην κανεις.Quote:
Originally Posted by Λουίζα Μ.
δεν θα σου προσφερει τιποτε το να παρεις την θεση της "παρηγοριας".
τον θελεις ακομα τον τυπο. η αναγκη σου ειναι να ειστε μαζι και επειδη στο αρνηθηκε θελεις να βρεθεις κοντα του εστω με την ιδιοτητα της "συμβουλου". δεν προκειται να σε ανακουφισει κατι τετοιο, αντιθετως θα σε κανει χειροτερα το να εισαι σε επικοινωνια μαζι του.
δεν εισαι ψυχολογος του, ουτε νοσοκομα του. θελεις να εισαι γυναικα του. η διεκδικησε αυτο που πραγματικα θελεις (σε περιπτωση που ειναι ανοιχτος για κατι τετοιο) η φυγε μακρια. οι "παρηγοριες" δεν οδηγουν πουθενα τις παρηγορητρες και μετα αναρωτιουνται τι δεν κανουν καλα...:rolleyes:
Όχι βέβαια μην το κυνηγήσεις.
Τι είσαι στο συ ; το τσιρακι του ;
Τον έφτυσε η αλλη κ τώρα θα πας να τον βοήθησεις ;;
Θα το μετανιώσεις μετα. τώρα ακόμα επειδη είσαι στην καψουρα
Πολλά, αλλά όσον αφορά το θέμα σου το έχω κάνει κι εγώ.. βοηθούσα μια κοπέλα να ξεπεράσει τα προβλήματα στη σχέση της... μια κοπέλα που μου άρεσε... σιγά σιγά ήρθαμε πολύ κοντά ... αλλά ήμουν τελικά μόνο το δόλωμα για να ζηλέψει ο φίλος της... τελικά κι αυτοί χώρισαν οριστικά, κι εγώ έμεινα μαλάκας... δεν είναι ακριβώς ίδια περίπτωση με τη δικιά σου αλλά το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο... Συγνώμη κιόλας...Quote:
Originally Posted by Λουίζα Μ.
αλήθεια ειναι... όσο και να μην θελω να το πιστεψω..
βασικα αυτο που δεν θελω ειναι να μην τον χάσω απο την ζωη.. ειναι η πρωτη μου αγαπη!
Δυστυχώς οι περισσότερες περιπτώσεις στην πρώτη αγάπη καταλήγουν με χωρισμό,λυπάμαι αλλα η ζωη ειναι σκληρή,ενα ειναι σίγουρο όμως,οτι μετα απο μερικά χρόνια θα το σκέφτεσαι και θα γελάς.εχω κλέψει για γυναίκα πολυ.Τελικα κατάλαβα ενα πράγμα,καθε εμπόδιο στην ζωη βγαίνει σε καλο,σου ακούγεται χαζό τώρα αλλα θα το καταλάβεις κάποια στιγμη
ολοι αυτα τα λογια μου λενε.. μπορει τελικα και να εχετε δικιο
Γίνομαι πεζός,αλλα αυτή ειναι ζωη,τα ατομα που αγαπάμε η θα αγαπησουμε ποιο πολυ,αυτά θα μας αγαπήσουν λιγότερο,οι ανθρωποι απο την φύση τους εκμεταλλεύονται καταστάσεις και αδυναμίες,
Ναι έχετε δίκαιο αλλά δε συμβαίνει παντα.
μπορεί κ η 1η αγάπη να είναι αυτή που θα μας ακολουθήσει μια ζωή.
Αλλά αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο.
μην τρελαινεσαι.δεν χάνεις το πολύτιμο διαμάντι.
Οι σχέσεις έρχονται κ φεύγουν όπως ο καιρός
χαλάρωσε κ ζησε τη ζωή ευχάριστα.
...λουίζα μου,μη ξεκινάς τη ζωή σου τρέχοντας πίσω από κάποιον που έχει φύγει, ίσως φτάσεις κάποτε στο σημείο να κρύβεις μαύρα αξεσουάρ στα ντουλάπια σου για να τον κρατήσεις :p (μια αστεία ιστορία περί απελπισίας που βαριέμαι να σου γράψω).
Το ποιντ είναι πως στην έναρξη της αισθηματικής ζωής μας βλέπουμε τα πάντα με υπερβολή και όλες περάσαμε απ το στάδιο "ο πρώτος έρωτας είναι ο μεγαλύτερος έρωτας"
Πως το ξέρεις όμως χωρίς να έχεις μέτρο σύγκρισης?
Αν εκείνος ήθελε όπως εσύ, πίστεψε με, θα είχε κάνει τα πάντα για να είστε μαζί.
Η ζωή και ο πραγματικός έρωτας είναι κάπου παρακάτω και σε περιμένει :)
Παντως υπαρχουν και γαμοι με αλλες θρησκειες ειτε ο ενας σεβομενος τη θρησκεια του αλλου ειτε με αλλαγη. Εδω δεν ξερουμε αν υπαρχει θεος και θα πεταμε τον ερωτα που τον ζουμε εδω κ τωρα? Μην παρατας την προσπαθεια λουιζα. Μαλλον επειδη εισαστε πολυ μικροι δεν εχετε ψαξει νομικα και θρησκευτικα τι γινεται. Ειναι κριμα να παει χαμενη ολη αυτη η αγαπη. Μηπως ειναι μουσουλμανος?
Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο χωρίσατε λόγω θρησκείας. Δεν γνώριζες από την αρχή ότι ήταν αλλόθρησκος και το έμαθες στην πορεία; Anyway.! Όσο για το θέμα της παρηγοριάς , καλύτερα να μην το κάνεις γιατί δεν θα βγάλει πουθενά όλο αυτό. Καλό θα ήταν να μείνεις μακριά από αυτήν την κατάσταση. Εμένα μου κάνει λίγο σαν αυτοκαταστροφή , αν επιλέξεις να τον βοηθήσεις. Αφού πήρατε την απόφαση να χωρίσετε , για τον οποιοδήποτε λόγο , καλό είναι να προχωρήσετε και μπροστά. Αν πραγματικά αγαπούσατε ο ένας τον άλλον δεν νομίζω ότι θα χωρίζατε λόγω θρησκείας.
βασικα εγω εχω διαφορετικη θρησκεια... ειμαι μαρτυρας του Ιεχωβα! Και ειμουν αποφασισμενη να χασω και την θρησκεια μου γι'αυτον αλλα μπηκε αναμεσα μας η μητερα του και καταλαβαινεις... Αλλα χερομαι που δεν εχασα τν θρησκεια μου γι'αυτον γτ αληθεια τωρα χωρις την βοηθεια του θεου δεν θα ζουσα τωρα! Δεν ξερω αν με καταλαβαινετε
Η αγάπη όμως δεν κοιτά σύνορα θρησκείες κ χρώμα δέρματος
Οπότε αυτό π έζησες δεν ήταν αληθινή αγάπη.
ηταν κάτι πιο επιφανειακό
Ωρα είναι να γνώρισε ις κάτι καινούργιο κ βέβαια καλύτερο π θα σου μαθει τι είναι πραγματική αγάπη
δεν καταλαβαινω..Quote:
Originally Posted by Λουίζα Μ.
αφου ησουν διατεθιμενη να αλλαξεις την θρησκεια σου, γιατι μας λες οτι σας χωρισε η διαφορα αυτη?
γιατι οι γονεις του δεν με θελουν
αυτος σε θελει?Quote:
Originally Posted by Λουίζα Μ.
Αν για σένα η θρησκεία είναι τόσο σημαντική τότε να μην την αλλάξεις ούτε γι'αυτόν ούτε για κανέναν. Και εσύ θα δυστυχήσεις μετά και αυτός για τον οποίο την άλλαξες. Επίσης πιστεύω ότι είναι κάπως δύσκολο να βγεις από τη συγκεκριμένη θρησκεία χωρίς να χάσεις φίλους, άτομα κοντινά ακόμα και την οικογένειά σου. Καταλαβαίνω ότι το λες γιατί νιώθεις ότι τον αγαπούσες πολύ αλλά νομίζω ότι στην πράξη αυτό που λες δεν θα γινόταν. Δηλαδή, δεν θα μπορούσες έτσι απλά να πεις αλλάζω γιατί πιθανόν τότε να υπήρχαν αντιδράσεις από τη δική σου οικογένεια.Quote:
Originally Posted by Λουίζα Μ.
Τώρα σχετικά με το θέμα σου νομίζω είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις αν απομακρύνθηκε λόγω της μητέρας του ή κρύφτηκε πίσω από αυτή την δικαιολογία γιατί δεν γούσταρε αρκετά τη φάση. Δεν λέω ότι η μητέρα του δεν έκανε θέμα αλλά αν ήθελε πολύ να μείνει σε αυτή τη σχέση θα το έκανε έστω και κρυφά. Πάντως μην αποκλείεις και αυτός να έκανε κάποιες σκέψεις για το θέμα της θρησκείας σου και να μην στις ανέφερε ποτέ. Δηλαδή να είχε και αυτός κάποιο θέμα με αυτό. Στα λέω όλα αυτά σαν άνθρωπος από την άλλη πλευρά γιατί ο πρώην μου ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά. Επίσης δεν πιστεύω ότι πρέπει να πας κοντά του τώρα που έχει θέμα αν θέλεις να έχετε σχέση. Πρέπει να του δώσεις να καταλάβει ότι μόνο αυτό θες από εκείνον όχι να γίνεις η κολλητή του. Και αυτό θα το καταφέρεις μόνο αν κρατήσεις κάποια απόσταση.
αυτος δεν είχε προβλημα με την θρησκεια μου! ναι ειναι δυσκολο να βγεις απο αυτη την θρησκεια, αλλα δεν σε αναγκαζει κανεις να εισαι αν δεν θες και δεν πιστευεις σε αυτην τη θρησκεια.... εσεις χωρισατε γι'αυτο τον λογο;;;
βρε ασε την θρησκεια. ΕΣΕΝΑ, σε θελει? αν σε θελει γιατι εφυγε, εφοσον την θρησκεια σου ησουν ετοιμη να την απαρνηθεις?τι προβλημα ειχε αν αλλαζες θρησκεια?Quote:
Originally Posted by Λουίζα Μ.
και μια ερωτηση θρησκευτικη, καθαρα δικη μου περιεργεια, αν θες μου την λυνεις την απορια.
αν παντρευοσουν ιεχωβα και ειχες ενα παιδι αρρωστο στο νοσοκομειο και χρειαζοταν επειγοντως μεταγγιση αιματος, θα το αφηνες να πεθανει?
οχι, ποτε δεν χωρισα για θρησκευτικους λογους....
Όχι δεν χωρίσαμε γι'αυτό. Αλλά μπορώ να σου πω ότι υπήρχαν πράγματα που ο τρόπος που τα έβλεπε δεν ταίριαζε καθόλου με τη δική μου κοσμοθεωρία και καταλάβαινα ότι αυτό πήγαζε από τη θρησκεία του και από αυτά που είχε διδαχτεί. Ποτέ δεν συγκρουστήκαμε ανοιχτά για αυτό το θέμα αλλά εγώ πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε κάτι σοβαρότερο όπως οικογένεια όταν υπάρχουν αυτές οι διαφορές. Δεν μπορώ να σου πω ότι η θρησκεία ήταν ένας από τους λόγους χωρισμού αλλά σίγουρα ήταν ένα από τα θέματα που είχαμε διαφορές και που μπορεί να γεννούσε αντιπαραθέσεις σε κάποιες φάσεις.
Αυτά μπορεί να ήταν από τα πιο μικρά πχ είμαι άθεη αλλά μου αρέσει να γιορτάζω Χριστούγεννα και Πάσχα γιατί έτσι μεγάλωσα και το θεωρώ κομμάτι της κουλτούρας μου όχι κάτι θρησκευτικό. Εκείνος μπορεί να μου ασκούσε κριτική έστω και έμμεση λέγοντάς μου ότι δεν μπορώ να λέω ότι είμαι άθεη και να γιορτάζω χριστιανικές γιορτές. Αυτό άγγιζε και πιο σημαντικά θέματα όπως πχ το τι θρησκεία θα είχαν τα παιδιά μας αν ποτέ κάναμε ή την άποψή του ότι δεν πρέπει οι άνθρωποι να έχουν προγαμιαίες σχέσεις (παρότι εμείς είχαμε κάνει σεξ). Απ'ότι καταλαβαίνω εσείς είστε πιο μικροί σε ηλικία επομένως όντως μπορεί να μην είχαν περάσει όλα αυτά από το μυαλό του αγοριού σου. Επίσης ξέρω ζευγάρι φίλων του πρώην μου με διαφορετικές θρησκείες (το αγόρι μάρτυρας του Ιεχωβά και η κοπέλα χριστιανή ορθόδοξη) που η σχέση είχε λειτουργήσει μια χαρά και πλέον είναι παντρεμένοι με παιδιά. Εγώ πάντως δε νομίζω ότι έχω αρκετά γερό στομάχι για να ξαναπεράσω κάτι τέτοιο. Και όχι τόσο για τη διαφορετική θρησκεία γιατί δεν θα μου άρεσε εξίσου να είμαι με κάποιον χριστιανό ορθόδοξο αρκετά χωμένο στη θρησκεία ίσως γιατί η θρησκεία δεν είναι ένα τόσο σημαντικό κομμάτι στη δική μου ζωή.
Τώρα όσον αφορά εσένα, προφανώς κανείς δεν θα σε κρατήσει σε μια θρησκεία που δεν θέλεις αλλά εσύ ανέφερες πιο πάνω ότι ευτυχώς που δεν άλλαξες γιατί ο Θεός σε βοηθάει πολύ. Άρα κατά βάθος δεν θέλεις να προχωρήσεις σε μια τέτοια κίνηση γιατί για σένα η θρησκεία είναι σημαντική. Σε αυτό το πλαίσιο σε συμβούλευσα να μην την αλλάξεις ποτέ όσο κι αν αγαπήσεις κάποιον γιατί και εσύ θα δυστυχησεις που δεν θα έχεις αυτό το στήριγμα στη ζωή σου και ο άλλος που μπορεί να εισπράξει την πίκρα σου και στην τελική δεν θα σε έχει υποχρεώσει να το κάνεις. Επίσης το να αλλάξεις θρησκεία δεν είναι ικανός παράγοντας για να κρατήσεις κάποιον κοντά σου για πάντα. Άρα μια τέτοια απόφαση μπορεί να σημαίνει ότι στην πορεία μπορεί να βρεθείς μόνη χωρίς τον άνθρωπο που αγάπησες και χωρίς τη θρησκεία σου που σου δίνει δύναμη.
Πάντως, καλό είναι να αλλάξεις θρησκεία να δεν θέλεις να ζήσεις δυστυχισμένη και καταπιεσμένη μια ζωή.
Καλύτερα να μάλιστα θα ήταν να μην εγκλωβίζεσαι σε καμιά θρησκεία και να προσπαθήσεις να αποφασίσεις και να καταλήξεις μόνη σου αν θέλεις να πιστεύεις κάπου και τι θα είναι αυτό.
Το σίγουρο είναι πως έχεις φάει γερή πλύση εγκεφάλου.
Δεν θα συμφωνήσω με το συγκεκριμένο μήνυμα παρότι ανέφερα πιο πάνω ότι είμαι άθεη και ουσιαστικά είμαι κατά οποιασδήποτε επιρροής έχει η θρησκεία στον άνθρωπο. Αλλά... Το αν είμαστε δυστυχισμένοι δεν το ορίζει κάποιος εξωτερικός παρατηρητής αλλά εμείς οι ίδιοι. Αν η κοπέλα δεν νιώθει δυστυχία και καταπίεση μέσα στη θρησκεία της τότε δεν έχουμε εμείς κάποιο δικαίωμα να θεωρούμε ότι έτσι είναι η ζωή της. Όταν έκανα ψυχοθεραπεία και είχα μιλήσει στον ψυχοθεραπευτή μου για τη σχέση μου και τους φόβους μου λόγω διαφορετικής θρησκείας μου είχε πει ότι είχε τύχει να έχει ασθενή μάρτυρα του Ιεχωβά. Τον ρώτησα πώς την βοήθησε να βγει από τη θρησκεία και η απάντησή του ήταν αφοπλιστική. Μου είπε: Δεν την βοήθησα να βγει αντιθέτως την βοήθησα να ξαναρχίσει να πηγαίνει στις συναθροίσεις και τις εκδηλώσεις τους γιατί αυτό ήθελε και με αυτό το ζητούμενο ήρθε σε μένα.Quote:
Originally Posted by marian_m
Αυτό δεν μου λέει κάτι.Quote:
Originally Posted by melissa
Και πολλές γυναίκες που κακοποιούνται, θεωρούν ότι θα είναι πιο δυστυχισμένες αν αφήσουν τον άντρα που τις κακοποιεί. Κάποιες δεν τον αφήνουν ποτέ.
Θεωρώ ότι κανένας δεν μπορεί να είναι πραγματικά ευτυχισμένος όντας μη ελεύθερος. Και μια τέτοια θρησκεία δεν σου αφήνει και πολλά περιθώρια ελευθερίας.
Είναι αλήθεια πάντως, πως κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν να ζουν ελεύθεροι.
Μου φαίνεται υπερβολικός ο παραλληλισμός μιας θρησκείας με μια κακοποιητική σχέση παρότι συμμερίζομαι το γενικότερο πλαίσιο των λεγομένων σου. Δεν ξέρω ίσως έχω ζήσει πολύ καιρό σε ένα περιβάλλον που το να μιλάς έτσι για τη θρησκεία ή την καταγωγή του άλλου δεν είναι αποδεκτό. Έχω τις ίδιες απόψεις πάνω κάτω μαζί σου απλά πιστεύω ότι δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι στο πως περνάει ο καθένας μέσα στη θρησκεία του όσο και αν εμάς δεν μας ταιριάζει. Είναι αυτό ακριβώς που λες στο τέλος. Κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν να ζουν ελεύθεροι. Και είναι δικαίωμά τους. Τώρα μπορεί αυτό να χαρακτηριστεί κακοποίηση; Νομικά όχι. Ηθικά ανοίγουμε μεγάλη κουβέντα και δε νομίζω ότι η παρέμβαση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι επιτρεπτή και αποδεκτή.Quote:
Originally Posted by marian_m
οχι δεν με θελει.. τωρα τρεχει πισω απο αλλη!
η ερωτηση σου ειναι πολυ λογικη :-) θα σου απαντησω το βραδυ γιατι τωρα βιαζομαι!
Προσωπικά με ενοχλεί το ότι αντιμετωπίζεται η θρησκεία σαν θέμα ταμπού.
Για παράδειγμα θεωρώ υποκριτικό και φασιστικό το να πρέπει να σεβόμαστε τα θρησκευτικά πιστεύω κάποιου,
ενώ μπορεί κάλλιστα αυτός ο κάποιος να επιτίθεται άνετα σε κάποιον γιατί είναι άθρησκος, αγνωστικιστής ή άθεος.
Δεν παραλληλίζω στην συγκεκριμένη τοποθέτηση την θρησκεία με την κακοποιητική σχέση (όχι πως δεν θεωρώ ότι πολλές θρησκείες έχουν με διάφορους τρόπους κακοποιήσει βάναυσα ανθρώπους και εξακολουθούν να το κάνουν), αλλά προσπαθώ να δείξω το πώς ο φόβος για αυτό που δεν γνωρίζουμε και η πλύση εγκεφάλου που έχουμε υποστεί μπορεί να μας κρατάει δέσμιους σε μια κατάσταση που δεν μας κάνει καλό.
:-) χαιρομαι που σε γνωρισα μελισσα! αν και δεν εχουμε την ιδια θρησκεια καταλαβα πως γνωριζεις πολλα για την θρησκεια μου.
αν δεν σε θελει και θελει την αλλην, βρες κι εσυ τον αλλον, και παρατα το το θεμα...Quote:
Originally Posted by Λουίζα Μ.
δεν μου εχουν κανει πλυση εγκεφαλου.. αν και ειμαι μικρη πριν παρω την αποφαση να ακολουθησω αυτη την θρησκεια το εψαξα καλα! και ειναι η μονη θρησκεια που δεν υπαρχει κατι κακο.. πχ δεν καπνιζουν, δεν βριζουν, δεν σκοτωνουν κλπ...
Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά δεν θα σταματήσω να προσπαθώ να φέρομαι όπως θέλω να μου φέρονται. Τώρα αν η συμπεριφορά κάποιου είναι επιθετική τότε θα προσαρμόσω τη δικιά μου αναλόγως.Quote:
Originally Posted by marian_m
Χαίρομαι που έχεις ανακαλύψει όλα τα θετικά που αυτή η θρησκεία έχει να προσφέρει. Συμφωνώ ότι έχει πολλά θετικά όπως το να φροντίζεις το σώμα σου, να μην σκοτώνεις ανθρώπους κλπ. Καλό θα ήταν τώρα να προσπαθήσεις να ψάξεις και τα αρνητικά που ενδεχομένως έχει. Μόνο τότε πιστεύω θα έχεις μια αντικειμενική άποψη και η επιλογή σου θα είναι 100% συνειδητή. Είναι δύσκολο όμως να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο συνειδητοποίησης και θέλει πολύ προσπάθεια από την πλευρά σου.Quote:
Originally Posted by Λουίζα Μ.
Και για να απαντήσω εγώ στη Ρέμεντυ που είχε την απορία, δεν ξέρω για τη Λουίζα πάντως ο πρώην μου ήταν ξεκάθαρος για τον εαυτό του ότι δεν πρόκειται ποτέ να δεχτεί μετάγγιση και για το τι θα έκανε στην περίπτωση που αποκτούσε παιδιά απέφευγε τεχνηέντως να το απαντήσει. Εμένα προσωπικά αυτό με φρίκαρε πάρα πολύ στην προοπτική να κάνω οικογένεια μαζί του. Δεν θα μου άρεσε να πρέπει να λύσω θέματα θρησκείας την στιγμή που το παιδί μου θα χαροπάλευε, άσε που θεωρώ πολύ εγωιστικό αν έχεις οικογένεια και είσαι σε μια κατάσταση που υπάρχει λύση να μην την δέχεσαι και να προτιμάς να πεθάνεις από το να προδώσεις τις αρχές σου. Αυτή η ακαμψία στις απόψεις είναι για μένα ακατανόητη.Quote:
Originally Posted by Remedy