Originally Posted by
monkey
Καλησπέρα, θα ήθελα τη γνώμη σας για ένα θέμα που με απασχολεί. Είμαι 23 χρονών, οι γονείς μου έχουν χωρίσει εδώ και χρόνια και η μητέρα μου έχει πλέον δεσμό μ έναν κύριο εδώ και τρία χρόνια και πλέον μένουνε και μαζί. Εγώ και η αδερφή μου έχουμε φύγει για σπουδές, εγώ τελειώνω αυτό το καλοκαίρι και γυρνάω πίσω ενώ η μικρή έχει τουλάχιστον μια χρονιά ακόμη. Αρχικά με τον συγκεκριμένο κύριο εγώ ποτέ δεν τα πήγαινα καλά, ένιωθα μια αντιπάθεια και μια ειρωνία προς εμένα, σε αντίθεση με την αδερφή μου την οποία συμπαθεί πολύ και το δείχνει. Τέλος πάντων αυτό δεν είναι κάτι που με στεναχωρούσε αφου ούτε εγώ έτρεφα ιδιαίτερη συμπάθεια. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι όταν πηγαίνω στη μαμά είμαι ουσιαστικά φιλοξενούμενη στο ίδιο μου το σπίτι. Δηλαδή αυτός επιβάλλεται, μου κάνει παρατηρήσεις και δεν αφήνει το σκυλάκι μου να κυκλοφορεί στο σπίτι (ενώ η μαμά δεν έχει πρόβλημα). Δεν θα με πείραζε να μου έκανε παρατηρήσεις η μητέρα μου φυσικά, αλλά με ενοχλεί να το κάνει ένας ξένος για μένα άνθρωπος. Τώρα που θα γυρίσω σπίτι δεν θέλω να μένω στο σπίτι ΤΟΥΣ αλλά στο σπίτι ΜΑΣ, δηλαδή της μητέρας μου κι εμένα. Δεν της ζήτησα να τον χωρίσει, απλά δεν θέλω να μένω με τον δεσμό της. Πιστεύτε ότι είμαι παράλογη και κακιά? Γιατι πραγματικά και η μαμά και η αδερφή μου με κάνουν να νιώθω ενοχές για αυτό, με λένε εγωίστρια και κακομαθημένη. Είμαι όντως ή έχω έστω και λίγο δίκιο σε αυτό που ζητάω...;:(