Έχω χωρίσει εδώ και 9 μήνες αλλά πονάω ακόμα πολύ...
Πότε θα σταματήσει ο πόνος; Θα σταματήσει ποτέ;
Είμασταν μαζί 13 χρόνια. Ακόμα κλαίω...
Printable View
Έχω χωρίσει εδώ και 9 μήνες αλλά πονάω ακόμα πολύ...
Πότε θα σταματήσει ο πόνος; Θα σταματήσει ποτέ;
Είμασταν μαζί 13 χρόνια. Ακόμα κλαίω...
Γιατι χωρισατε?
Γιατι η καθημερινότητα φέρνει τη φθορά και αυτός ήταν πολύ αδύναμος να με στηρίξει στα ψυχολογικά προβλήματα που έχω (αγοραφοβίες κλπ). Έτσι βρήκε κάποιον άλλον και παρηγορήθηκε με μια καινούρια αγκαλιά... Αλλά τι σημασία έχει;Quote:
Originally Posted by kerasi
Εξαρταται απο τον χαρακτηρα σου . Κανεις δεν μπορει να πει με ακριβεια . Απο 6μηνες μεχρι .......μην σε απογοητευσω . Αλλα ο ερωτας με ερωτα περναει , οχι τωρα ομως , ασε να περασει λιγος καιρος .
τι συμπαθητικη που εισαι θα σου πω πμ....Quote:
Originally Posted by xart
Αντρας είμαι, με άντρα τα είχα και με άντρα με κεράτωσε... :)
Δεν εχει καμμια σημασια , ο καθεις με τις προτιμησεις του , απαξ και δεν ενοχλει τον διπλανο του .
---------------------------------------------------
Μην το ξεφτυλιζεις σε παρακαλω Μαριαν...
Συγνώμη xart, δεν ήταν σε καμιά περίπτωση αυτός ο σκοπός μου. Γι' αυτό και θα το σβήσω.Quote:
Originally Posted by xart
Απλά αυτό το πέσιμο με τη μία, θα σου πω σε π.μ., είσαι πολύ συμπαθητική μου φαίνεται γελοίο.
Konteuw na pethanw ap t stenaxwria mou , ta eixame 3xronia, eimaste sumfoithtes kai mou zhthse dialeimma giati kourasthke apo ta polla xronia.Egw tou eipa se afhnw eleuthero kai se 3meres ekane sex me allh.To anakalupsa tuxaia se mia fwto sto fb opou htan mazi agkalia.Prospathise na dikaiologhthei legontas oti egw ton xwrisa kai m zhthse suggnwmh alla mexri ekei,eipe oti me to na me diekdikisei ksana den exei kanena nohma k sumvivasthke sto na teleiwsei h sxesh mas!Toso apla
Συγγνώμη για τα greenglish. Σπουδάζω έξω και χρησιμοποιώ το αγγλικό πληκτρολόγιο
evelinaki ο χρόνος θα δείξει που θα καταλήξει η σχέση σας...
δεν έχει να δέιξει τίποτα ο χρόνος.Quote:
Originally Posted by xart
αυτά είναι κουραφέξαλα που άκουγα κάποτε και εγώ και τα πίστευα
ό,τι έγινε έγινε και τώρα προχώρα..
+++++++++++ δωσεεεεε!!! :DQuote:
Originally Posted by κοπέλα93
Μερικές φορές πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να λέμε στον άλλον αυτά που θέλει να ακούσει...
διαφωνω... ο αλλος οταν αναζητα συμβουλες κ βοηθεια τοτε πρεπει να ειναι ετοιμος να ακουσει κ αυτα που δεν θελει κ δεν θα του αρεσουν...Quote:
Originally Posted by xart
χαχαχαχαχαχα!Quote:
Originally Posted by Angel_Love
αυτο μου συνεβη κι εμενα απειρες φορες και δεν μπορουσα να το δεχτω! ηθελα να μου λενε ο,τι επρεπε,τιποτα παραπανω!Quote:
Originally Posted by Angel_Love
τελικα καταλαβα πως αν ο αλλος δε σε ξεστραβωσει εσυ ακομα εκει θα εισαι!δυστυχως!
οποτε οι κριτικες που δε μας χαιδευουν τα αυτια ειναι περα για περα βοηθητικες!
χωρις να εννοω να βριζουμε τον αλλον και να τον ταπεινωνουμε!
με ευγενικο τροπο να του πουμε απλως πως τα πραγματα δεν ειναι ετσι οπως τα βλεπει!
ναι με ευγενεια να του λεμε σηκω κ φυγε!! κ στη χειροτερη να τον τραβαμε εμεις οι ιδιοι...! ;)
εγω γιατι νοιωθω οτι ειμαι ακομα στο μηδεν?
γιατι το μυαλο σου εχει κολλησει εκει.. ξεκολλησε το... ολα μεσα εκει βρισκονται κ μας κανουν χαλια αλλα κ μας ανεβαζουν ψηλα!!!
Είναι άλλες στιγμές που νοιώθω καλά και μπορεί να γελάσω κι όλας που με κεράτωσε (ο μαλάκας που να μη σώσει να δει άσπρη μέρα στην συντομότατη ζωή του) και δεν το πήρα χαμπάρι...και μετά από λίγο να νοιώθω σκατά και να αισθάνομαι ότι είμαι ακόμ αστην πρώτη μέρα μετά τον χωρισμό και δε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο ποτέ!
Είναι φυσιολογικό αυτό;
χαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαQuote:
Originally Posted by xart
με συγχωρεις που γελαω ενω εχεις τον πονο σου, αλλα ηταν πολυ αστεια ατακα :)
νομιζω οτι το κερατο και τα νευρα θα σε βοηθησουν να το ξεπερασεις γρηγοροτερα. 13 χρονια ειναι παρα πολλα, δεν μπορεις να εισαι καλα σε εναν μηνα.
ειχα παλια εναν χωρισμο απο 15 χρονων σχεση. χωρις κερατο.... πολυ χειροτερο να μην εχεις ανταλλαξει ποτε μια πικρη κουβεντα και να χωριζεις, σε διαβεβαιω. εκανα 3-4 χρονια να συνερθω και συνηρθα πληρως οταν γνωρισα τον τωρινο μου συντροφο. Η τον γνωρισα ΕΠΕΙΔΗ το ειχα πλεον ξεπερασει και μπορουσα να προχωρησω. δεν ξερω ποιο ηρθε πρωτο.
τωρα ειμαι πιο ευτυχισμενη και πιο ερωτευμενη απο ποτε.
υπαρχει ζωη μετα τον χωρισμο, μην ανησυχεις. θελει χρονο, μονο.
πρεπει να κανεις υπομονη. αν μιλας για 13 χρονια σχεση κι οχι 13 χρονια ον αντ οφ, ειναι μια πολυ δυσκολη και χρονοβορα κατασταση ο χωρισμος.
εφοσον ειχες παραπονα και κερατα, βρισε να ξεθυμανεις :)
hi... age?Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Χαχαχαχαχαχα... αυτοQuote:
Originally Posted by marian_m
Χαρτ ειναι απολυτως φυσιολογικο αυτο που περνας... Δυστυχως μονο αν προσπαθησεις να γνωρισεις καποιον αλλο θα αρχιζεις σιγα σιγα να τον ξεπερνας. 13 χρονια ειναι παρα πολλα, εδω εγω ειχα παθει τα ιδια απο σχεση που κρατησε 13 μερες:p(ετεροφυλη) Υπομονη!
Είμαι πολύ σκατά ρε γαμώτο. Η αγοραφοβία μου έχει φτάσει στο φουλ. Δεν πάω πουθενά εκτός από πολύ κοντινές διαδρομές με τα πόδια. Και με το αμάξι μόνο όταν δεν έχει καθόλου κίνηση και πάλι δε απομακρύνομαι πάνω από ελάχιστα χιλιόμετρα από το σπίτι.
Τώρα για το βρίσιμο ρίχνω χοντρές κατάρες γιατί αντικειμενικά μου συμπεριφέρθηκε ΑΙΣΧΡΑ για το πως χωρίσαμε και ενώ εξακολουθούσαμε να μένουμε μαζί για 3 μήνες, μου έτριβε στα μούτρα την καινούρια του σχέση και πόσο καλά περνάει κλπ κλπ. Πράγματα δηλαδή που αν σας πω απλά θα φρίξετε. Τα έχω πάρει και με τον περίγυρο που είναι του στυλ (στα @@ τους) αυτά συμβαίνουν κλπ...
Βασικά μια απορία έχω αν θέλετε να μου την λύσετε... πώς αυτοκτονεί κάποιος που είναι τόσο χέστης που φοβάται όσο τίποτα τον θάνατο και άρα την αυτοκτονία (πλάκα κάνω, αν και μεταξύ μας ώρες ώρες δεν βλέπω να έχω άλλη λύση)...
μα είναι λογικο βρε φιλεμου!τοσα χρονια εισασταν μαζι!! και μονο από την πλευρα της συνηθειας να το δεις δεν είναι ευκολο!! κάθε μερα,τοσα χρονια δεν μπορεις ευκολα να το ξεπεράσεις!!Quote:
Originally Posted by xart
προσωπικα θα σου ελεγα να μη τρομαζεις, δεν εισαι κατι ξεχωριστο! σε ολους συμβαινει αυτό! δυστυχως οι αναμνήσεις θα σε κυνηγαν, θα σε κουραζουν, κάθε τι που κανεις θα λες- ,αχχ εδώ περισι ειμουν μαζι της, εδώ πριν ένα χρονο καναμε αυτό καναμε εκεινο-είναι λογικα όλα αυτά!
ο χρονος σε κατι τέτοιες φασεις είναι ο καλητερος γιατρος! βεβαια θα σου πω κι καποια άλλη λυση, αλλα μπορει να με παρεξηγήσεις, αλλα θα στο πω, αρκετοι στην θεση σου κανουν το εξεις, προσπαθουν να το ξεπερασουν , προσπαθουν να ξεχαστουν από τις πικρες αναμνήσεις βρησκοντας μια άλλη συντροφο! βρησκουν μια άλλη συντροφια που θα τους απολυνει λιγάκι τον πονο! ξερω!! , ξερω!! είναι σκληρο αυτό που λεω, είναι πολύ ακαρδο! κι εγω δεν συμφωνω με αυτό, όχι για λογους προσβολης προς όλα οσα ζησατε, αλλα για το ότι προσβαλλεις το νέο ατομο που θα είναι διπλασου, είναι πολύ κριμα, είναι ακαρδο να εκμεταλλευόμαστε μια άλλη καρδια για να ξεχασουμε την τρέχον αλλα από ότι εχει δειξει ως τωρα η εμπειρια κανει δουλεια! απλα θα πρεπει - παντα κατά την γνωμημου ετσι- θα επρεπε λοιπον να το κανεις οσο πιο πολύ μπορεις ξεκαθαρο στην νεα συντροφια ότι υπαρχει μια σχεση τοσων χρονων! πουμολις "παιθανε" ,υπαρχει κατι μεσα στην ψυχη που ακομα δεν εχει σβησει!! αν το πεις αυτό νομιζω ότι θα είναι καλητερο! γτ. είναι πολύ κριμας να πληγωθεί κι άλλος ανθρωπος!!!
αν θες την γνωμη μου, ειναι υπερτατη μαλακια να αυτοκτονησει καποιος για μια σχεση που δεν ηταν καν ικανοποιητικη κι ο αλλος του φερθηκε αισχρα...Quote:
Originally Posted by xart
οταν βρεις τον επομενο θα ευγνωμονεις την καλη σου μοιρα που δεν το εκανες νωριτερα. θυμισου το αυτο.
Remedy είπα πλάκα κάνω!!!
Giorgo Panou σίγουρα δε θα βρω κάποιΟΝ να τον κοροϊδέψω για να ξεχάσω τον πόνο. Ελπίζω να βρω κάποιον που θα ερωτευτώ και θα αγαπήσω για να με βοηθήσει να συνεχίσω την ζωή μου.. Αν ήταν να βρω τον πρώτο θύμα που θα έπεφτε μπροστά μου θα είχα κάνει 10 σχέσεις αυτούς τους 10 μήνες...
Ισως φανεί κυνικο, αλλά μήπως καλύτερα να δώσεις στον εαυτό σου τη σημασία, που φαίνεται πως χρειάζεται ?Quote:
Originally Posted by xart
13 χρόνια δεν είναι μικρό χρονικό διάστημα αλλά προφανώς δεν έχεις μόνο το χωρισμό να ξεπεράσεις... :confused:
Δεν μου φαίνεται κυνικό, μου φαίνεται ακαταλαβίστικο! Όντως έχω πολλά θέματα που πρέπει να λύσω απλά μου έκατσε και ο χωρισμός ... είναι αυτό που λένε ΕΝΟΣ ΚΑΚΟΥ ΜΥΡΙΑ ΕΠΟΝΤΑΙ
Τι ακριβώς εννοείς να δώσω σημασία στον εαυτό μου; Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω. Ίσως να υπάρχει αλλά δεν το βλέπω!
Αυτό που προσπαθώ να πω, είναι πως ισως καλό θα είναι να αντιμετωπίσεις και τα προβλήματα και το χωρισμό περισσοτερο εγωιστικά και εγωκεντρικά.Quote:
Originally Posted by xart
Μια απορία που μου δημιουργήθηκε διαβάζοντας παραπάνω είναι αν τα υπόλοιπά θέματα (αγοραφοβία κτλ. ) προέκυψαν πριν τη σχέση ή κατα τη διάρκεια της?
Αν προέκυψαν πριν μήπως να σκεφτείς αν επαναπάυτηκές λίγο στη σχέση και παραμέλησες τις πραγματικές σου αναγκές. Αυτές που σε οδήγησαν στα προβλήμτα?
Αν πάλι προέκυψαν κατα τη διάρκεια, μήπως να σκεφτείς πόσο η σχέση συνέβαλλε σ αυτά.
Αν η αγοραφοβία σου έχει φτάσει στο φουλ οπως λες μήπως να σκεφτείς πως είχε περιοριστεί πριν το χωρισμό? Ηταν κάτι που έκανες έσυ? Ηταν η ασφάλεια που ένοιωθες στη σχέση? Ηταν κάτι άλλο το οποίο το έχεις ακόμη ως κεκτημένο?
Σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί παράγοντες και διάφοροι που σε πιέζουν, πλην της σχέσης ή του χωρισμού. Αλλά αυτή τη στιγμή, ο μόνος που έχεις να φροντίσεις είναι ο εαυτός σου και μόνο. Ο ίδιος που θα έπρεπε να είναι ανέκαθεν πρώτη προτεραιότητα σου.
Αν χρειάζεσαι κάτι πχ. απέξω, θα πρέπει να πας να το πάρεις. Το οφείλεις στον εαυτό σου. Δε χρειάζεσαι μια σχέση που θα υπάρχει αγάπη κι ολα τα υπόλοιπα όμορφα μιας σχεσης και ίσως εξυπηρετεί και τις ανάγκες σου και τις φοβίες σου.
Γενικά κάνε πράγματα για τον εαυτό. Οσο μικρά, ασήμαντα ή ανέφικτα σου φαίνονται. Συγκεντρώσου σ αυτά και σκέψου θετικά οτι θα γίνουν.
Σε μια σχέση θεωρώ πως πρέπει να μπορούμε να περνάμε καλά και να γινόμαστε καλύτεροι, αν κάτι απο αυτά δεν ισχύει, τότε μάλλον πρέπει να επαναπροσδιορίζεις την αξία της σχέσης.