Printable View
απλα ειμαι χαλια..ταραγμενη.εγινε κατι κ με ταραξε.ειμαι πολυ στενοχωρημενη...
δεν μπορω να δουλεψω, δεν μπορω να κανω κατι.
ειμαι πολυ λυπημενη..κανενα αντικαταθλιπτικο δεν μπορει αυτη την στιγμη να με κανει καλα..νιωθω πολυ πληγωμενη.
κλαιω..αλλα νιωθω να μου κανει καλο.
για αλλη μια φορα το μεσα μου εγινε κομματια.δεν θελω να σας πω τι εχει γινει..ομως ειναι αρκετα σοβαρο.
χρειαζομαι υποστηριξη.
ολα θα πανε καλά.........ΟΛΑ .....
θα δειξει..απλα δεν θελω να με πιασουν παλι τα κουλα μου, τα ψυχοσωματικα μου κλπ..αυτην την στιγμη αναπνεω μεσα σε μια χαρτινη σακουλα για να μην παθω κριση πανικου..shit!
Ολα θα πανε ΚΑΛΑ!! Δεν θα σε πιασουν τα ψυχοσωματικα.
Θετικη σκεψη. Θα δεις . :-) :-)
εκει που ενιωσα καλα κ ανοιξα παλι τα φτερα μου..αλλη μια κατραμπακια..αλλο ενα χαστουκι..δεν θελει ο θεος να σηκωθω..θα σηκωθω ομως κ παλι.ολα ξεπερνιουνται λενε.
ειμαι υπερβολικα στενοχωρημενη.πενθος μονο υπαρχει στην καρδια μου.
το θεμα ειναι οτι πρεπει να παρω αποφασεις..κ δνε μπορω να παιρνω αποφασεις.σιχαινομαι τις αποφασεις.
ειδικα οταν εχουν συμβει πραγματα ασχημα.ηταν πολυ ασχημο αυτο που εγινε.
ειμαι περιτρανη αποδειξη οτι τα αντικαταθλιπτικα δεν σε κανουν φλατ, δε σε κανουν απο μονα τους χαρουμενο, δεν σε κανουν αναισθητο..
να το ξερετε.
η ζωη εχει ζορια..κ γω δεν μπροω να τα σηκωσω ευκολα.γονατιζω.αυτο μου τη δινει.που γονατιζω.
αλλοι τα ατνιμετωπιζουν πιο ψυχραιμα..εγω παλι οχι..τι κριμα..και ειχα νιωσει παλι οπως πριν..πολυ κριμα γαμωτο!
Boom....
πένθος εχω και γω στην ψυχή μου αυτή τη στιγμή
και χωρίς να έχω πάρει ποτέ αντικαταθλιπτικά....
Τα ζόρια είναι πάντα δύσκολο να τα κουβαλήσεις.....ειδικά όταν έρχονται πάνω που είπες πως ανάσανες.
Να κάνεις κουράγιο κορίτσι....ο πόνος των ανθρώπων δεν έχει τελειωμό.
Να μη φοβάσαι τα ψυχοσωματικά ....
Όσο για τα φάρμακα...θα ξέρεις καλύτερα απο μένα οτι απλά παλεύουν να φέρουν χημική ισορροπία.
Την ψυχή- για όσους πιστεύουν σε αυτήν- την κάνουν να χαμογελάσει άλλα πράγματα.
Όλα θα πάνε καλά όπως σου είπαν και πιο πάνω.
Πάντα πηγαίνουν καλά στο τέλος
ναι?
:)
ευχαριστω για το κουραγιο! δεν θελω να ειμαι απαισιοδοξη..θα το παλεψω κ αυτο.
θελω απλα την ηρεμια μου.να μη με ενοχλει τιποτα κ κανεις.κουραστηκα.βαρεθηκα .
πιστευω πολυ σε μενα μετα απο οσα εχω τραβηξει.
ομως θελω να σταματησει εστω κ για λιγο καιρο ρε παιδι μου ολο αυτο..
ειχα νιωσει αψογα.κ τωρα παλι τα ιδια.αυτο με κουρασε.οκ..τωρα ειμαι λιγο πιο ψυχραιμη απο το πρωι κ βλεπω λιγο πιο καθαρα.
αλλα αυτη η στενοχωρια ρε παιδια δε παλευεται! σε κατακλυει ολοκληρο κ νιωθεις οτι εισαι σε βουρκο που σε πνιγει.εγκλωβισμος.αδιεξοδ ο.πανικος.
κλαμα..κ παλι τα ιδια.
αληθεια υπαρχουν ανθρωποι εκει εξω που αντεχουν τις στενοχωριες της ζωης καλυτερα απο μενα?ή ολοι οι ανθρωποι νιωθουμε ετσι κ απλα δεν το λενε ...κ μεις το εκφραζουμε?θελω να ξερω...γονατιζουν κ οι αλλοι τοσο?ή μονο εμεις γονατιζουμε τοσο πολυ κ πνιγομαστε?
Όλοι γονατίζουν κορίτσι....
τουλάχιστον όλοι όσοι είναι Άνθρωποι...
οι υπόλοιποι που δεν γονατίζουν....είναι απλά άδειοι.
Δεν τους έχω ζηλέψει παρόλα αυτά.
Αλλά να 'σαι σίγουρη πως όσοι είμαστε Άνθρωποι...γονατίζουμε.
Συμφωνω πολυ με την Soulight. ("..ειδικα οταν ερχονται πανω που ειπες πως ανασανες'')
Κουραγιο κοριτσι μου.
Πιστευω πως ολοι μας γονατιζουμε. Ισως καποιοι δεν το δειχνουν -δεν εκδηλωνονται.
Το χειρότερο όλων
είναι οτι συνήθως....
αυτοί που δεν γονατίζουν ποτέ (σάμπως υψώνονται και ποτέ για να νιώσουν και πτώση?)
ευθύνονται για όσους γονατίζουν....
άσχημο αλισβερίσι και ανέντιμο
αρα ειναι αναισθητοι..
καλυτερα να ημουν ετσι...παρα που πνιγομαι ετσι.καλυτερα.καλα λενε παντως οτι αυτοι εχουν τις καλυτερες τυχες.
ειμαι πολυ ευαισθητη τοσο πολυ που μερικες φορες ρωταω γιατι ηρθα σε αυτην την ζωη αφου δεν την αντεχω?
Σκέψου όμως οτι αν είχες έρθει "έτσι"....
δεν θα απολάμβανες και τίποτα....
Η στασιμότητα και το κενό συναισθημάτων, είναι ο,τι χειρότερο, ακόμα και αν δεν έχει επίγνωση του κενού, όποιος είναι εκ φύσεως έτσι.
Εξάλλου μη ξεχνάς οτι ορισμένα πράγματα απο όσα είμαστε, είναι και θέμα επιλογών....
Πολλές οι προκλήσεις και πάντα δυσάρεστες, που σε ταρακουνούν στα δομικά σου στοιχεία, να τα αλλάξεις, να γίνεις αλλιώς, να μη πονάς, να....να....να....
Για να μην το αλλάζεις-που καλά κάνεις και δεν το αλλάζεις- προφανώς είσαι έτσι και απλά σέβεσαι τη φύση σου και τη σύστασή σου.
Βρε κοριτσι μου καλο δεν προλαβα να γραψω στο αλλο ποστ και τωρα βλεπω αυτο!! Γιατι ρε μπουμ ετσι;Λοιπον ΤΕΡΜΑ δεν θα σε παρει απο κατω ΤΕΡΜΑ αυτο, εισαι αντρακι και μαγκακι και δεν θα μασησεις ΤΙΠΟΤΑ αυτη τη φορα ενταξει;Ολα μα ολα θα τα ρυθμισεις μια χαρα,την εχεις αυτη την ικανοτητα και το γνωριζεις αυτο καλυτερα απ'τον καθ'ενα μας. Ενα εχω να σου πω.Αν δεν προκειται για καποιο ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ προβλημα υγειας ΜΗΝ ΧΟΛΟΣΚΑΣ! Πανω απ'ολα υπαρχει και ο Θεος,ρε μπουμ,αυτο το πιστευεις ετσι δεν ειναι; Σε δισβεβαιω οτι ουτε Εκεινος θελεις να βλεπει ετσι απαισιοδοξη αυτη την στιγμη. Αν θελεις στειλε μου π.μ.Ο,κ;
Κ εγω πιστευω πως οι αναισθητοι ειναι κενοι.. αδειοι..
Με ιχνος αισθηματος.
Χιλιες φορες ευαισθητος παρα αναισθητος
Θα μου επιτερψεις να διαφωνησω currant.Χιλιες φορες αναισθητος παρα ευαισθητος! Τι να το κανω κοριτσι μου να νιωθω γεματος αισθηματα και να ειμαι μαυρα χαλια; Εχω να πω οτι το δεον ειναι,γεματος απο αισθηματα,αλλα ισορροπημενο συναισθηματικο κοσμο. Δηλαδη να δινουμε και λιγο χωρο στη λογικη. Οταν τον χωρο που κανονικα θα επρεπε να καταλαμβανει η λογικη,τον κατακλυζουν τα αισθηματα,αρχιζει η ανισορροπια και η κατρακυλα.Δυστυχως αυτη ειναι η αληθεια.
στελιο μου δεν ειναι θεμα υγειας αλλα ειναι κατι σοβαρο.δεν επαθε καποιος κατι αλλα κατι συνεβη υπερβολικα δυσαρεστο που ο καθενας στην θεση μου θα ενιωθε ετσι.δεν μιλαω υπερβολικα , ειναι οντως κατι πολυ κακο.ειναι κατι που θελει ξεκαθαρισμα.ειναι κατι που αλλαζει αρκετα την ζωη μου απο δω κ περα.
εχει να κανει με το πως θα βαδισω κ τι επιλογη θα κανω.
θα σου στειλω π.μ. σε φιλω! να σαι καλα..!
στελιο μου συο εχω στειλει προσωπικο μνμ!
Το διαβασα και σου απαντησα. Μονο σε παρακαλω πες μου αν το ελαβες.Φιλια.
καλημερα στελιο μου, ναι το ελαβα κ σου απαντησα.
κ σημερα χαλια ειμαι..πολλη στενοχωρια.θα σκασω.
κ το πρωι παλι ξυπνησα με στρες.ποσο σιχαινομαι ολα αυτα τα συναισθηματα δε λεγεται!
νιωθω παλι οτι εχω καταθλιψη.θελω να παω στο κρεβατι μου παλι.δεν τρωω τιποτα.δεν θελω τιποτα.
νιωθω απειρα κουρασμενη..ευχομαι να περασει γρηγορα.
Και ο καιρος συμμαχος :P
ο καιρος συμβαδιζει με την ψυχολογια μου σημερα.ας βρεξει αυτην την σκονη επιτελους να καθαρισουμε, και ας κλαψουμε μπας κ καθαρισουμε το μεσα μας.......
Ποιητικο :)
Αυτο που καταλαβαίνω ειναι πως τα δεδομενα απαιτουν να πάρεις μια απόφαση καθοριστική για σενα. Κάποτε είναι ο φόβος για το άγνωστο που μας προκαλεί αυτη την ψυχική ταραχή. Άλλοτε, αυτη την ψυχική ταραχή μας την προκαλεί η αβεβαιότητα γι αυτο που θα επακολουθήσει (κανένας δεν μας εγγυατε πως θα μας βγει σε καλό). Αν αυτο ειναι όπως ακριβως το θελουμε την απόφαση την παίρνουμε χαρούμενα και χωρίς ιδαίτερη σκέψη κι απλά αγωνιουμε ευχάριστα για το πότε θα μπουμε σ αυτη την καινουργια κατασταση. Αν αυτο που παμε να κανουμε δεν ειναι βεβαιο οτι θα μας βγει σε καλό ή απαιτει να εγκαταλείψουμε κάτι γνώριμο, συνηθισμένο το οποιο μας γεμιζει επίσης αρκετά, τότε, ιδίως αν έχουμε κάποιο ψυχολογικό θέμα (κυρίως φόβο, άγχος ή καταθλιψη), έρχονται στη διάθεση μας τα πάνω κάτω, κάτι σαν πανικός. Οι άλλοι το αντιμετωπίζουν πιο ψύχραιμα από σενα επειδη δεν τους βασανιζουν ψυχολογικά θέματα.Quote:
Originally Posted by BOOM
Κι από οτι λες τα φαρμακα δεν βοηθάνε. Ειναι αυτο που λενε, αμα ειναι να σε ρίξει κάτι θα σε ρίξει. Μπορει τα φαρμακα κατα τα λοιπα να λειτουργούν επειδη συνοδευει τη λήψη τους η πεποίθηση ότι βοηθάνε και φτιάχνουν τη διάθεση. Ετσι με τη λήψη τους νιώθει κανεις καλύτερα.
Μπορει καποια αλλαγή στη ζωη μας, όσο κι αν η ασχημη ψυχολογια μας έχει ριξει και μας απωθει, τελικά να μας βγει σε καλο και να μην μετανιωσουμε ποτέ γι αυτο που επιλέξαμε. Επειδη χαρακτηριστικο της ασχημης ψυχολογιας ειναι το να μας κρατα στο γνώριμο, εκει που μας εμαθε να νιωθουμε ασφάλεια, και να αντιστεκετε στο άγνωστο.
Μπορεις να το μοιραστεις με δικους σου ανθρώπους? τουλάχιστον θα σου δωσουν κατανόηση και θάρρος. Επικέντρωσε και λίγο την προσοχή σου στα θετικά της εξέλιξης. Αν τα δεδομενα ειναι πράγματι πολύ αρνητικά τι χάνεις με το να μην προχωρήσεις?
σε ευχαριστω για την απαντηση σου.με βοηθησες αρκετα.
απλα εχθες το βραδυ καταλαβα οτι με αφορμη αυτο που εγινε καπως βλτιωθηκαν τα πραγματα.θελω να πω..οτι προτιμω να πεταξω ο.τι εγινε αφου πρωτα το επεξεργαστω με αυτον που τον αφορα αμεσα κ μετα να συνεχισω.ισως δηλαδη να αρχιζω να βλεπω την θετικη πλευρα του προβληματος παρα να βλεπω την αρνητικη μονο.
καποια πραγματα γινονται για καποιο λογο και αυτα μας οδηγουν καπου καλυτερα.
ναι μεν νιωθω θλιψη κ παλι αλλα προσπαθω να ειμαι ψυχραιμη κ να αντιμετωπισω ολο αυτο με ρεαλισμο κ ωριμοτητα.
δηλαδη..να δωσω χρονο πρωτα απο ολα στον εαυτο μου να το χωνεψει, να το κατανοησει κ καποια στιγμη να το ξεπερασει.
απλα ηταν κριμα κ με πηρε το παραπονο που τωρα που ανεκαμψα απο το τελευταιο επεισοδιο καταθλιψης, ετυχε αυτο κ μου θυμισε οσα περασα.δεν ειχα την ιδια τραγικη αντιδραση ευτυχως αλλα στανταρ η θλιψη με ξανααγγιξε.
δεν προκειται να παρω αποφασεις εν βρασμω, ειναι κατι που παντα αποφευγω.
θελω απλα να αφησω πισω ο.τι εγινε αποκομιζοντας ο.τι ειναι χρησιμο για το μελλον.
Καλημέρα κορίτσι...
χαίρομαι που σήμερα είσαι πιο ήρεμη.
Απο τη δική μου στάση κρίνοντας, θα σου πω μια λέξη -και παράλληλα μέθοδο, που εμένα με βοηθάει πολύ
όταν νιώθω να χάνω τη γη κάτω απο τα πόδια μου -συνήθως απο ενα απότομο και σοκαριστικό συμβάν.
Η λέξη είναι "ψυχραιμία".
Θα σου φανεί τετριμμένη, αλλά ξέρεις τι προκαλεί?
Όταν επιβάλεις στον εαυτό σου την ψυχραιμία, έστω για λίγα λεπτά, αποκτάς αυτοέλεγχο.
Ελέγχεις τη σκέψη σου, ή μάλλον την παγώνεις για λίγο, με αποτέλεσμα να προλαβαίνει ο νους να αντιληφθεί πράγματα.
Αυτό σου δίνει δύναμη. Σου δίνει έλεγχο του εαυτού σου για λίγο, και προλαβαίνει να λειτουργήσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Έχε το υπόψιν κάθε που σε βρίσκει (ο μη γένοιτο, αλλά το παθαίνουμε-δυστυχώς-)
Και μια ματιά στο μέλλον, τύπου...."όλα θα πάνε καλά", δεν βλάπτει να τριβελίζει στο μυαλό, κάθε που κόβονται τα γόνατα απο θλίψη, παράπονο, ή ο,τι δυσάρεστο και πνιγηρό.
:o
ΠΟΥ Σωστο κ σοφο.θα το ακολουθησω.η αληθεια ειναι οτι το ελεγα χτες απο μεσα μου αυτο πολλες φορες , ελεγα την λεξη "ψυχραιμια".ειναι αυτο που μου λειπει παντα.οποτε αυτο αποζητω κιολας.οπως επισης το τραγουδι aint no mountain high enough...