ΠΑΝΙΚΟΣ...ΠΑΝΙΚΟΣ... ΠΑΝΙΚΟΣ...

Καλησπερα σε ολους.. ειμαι νεοσ μελος στο forum και παλιο μελος των κρισεων πανικου και της αγοραφοβιας.. θα ηθελα πολυ να μοιραστουμε τις ιστοριες μας... ας ενωθουμε ολοι οι πανικοβλητοι λοιπον... :cool:

λοιπον... θελω τη βοηθεια σας... ειμαι πιο χαλια απο ποτε... δε ξερω τι να κανω..εχω απελπιστει... θα σας πω την ιστορια απο την αρχη... στα 19 μου ξεκινησαν οι κρισεισ πανικου με αγοραφοβια.. το αντιλιφθηκα αμεσως και ξεκινησαν ψυχοθεραπεια και φαρμακευτικη αγωγη.. μεσα σε λιγους μηνεσ ειχαν ολα σχεδον επανελθει... ημουν μια χαρα... ηταν ενασ εφιαλτης και τελειωσε ελεγα... η ζωη μου αρχισε να παιρνει νοημα ξανα.. δε σας κρυβω οτι παντα ειχα ενα φοβο μηπως ξαναεπιστρεψουν... αλλα οταν ηταν ενταξει... μετα απο 5 χρονια ομωσ κ μετα απο διαφορεσ καταστασεισ στρεσογονεσ θα ελεγα επεστρεψαν οι κρισεισ πανικου κ η αγοραφοβια πιο δυνατες και ισχυρεσ απο ποτε.. οχι θεε μου παλι... τι αμαρτιεσ πληρωνω ελεγα... και ετσι η ζωη μου γινεται ανω κατω παλι... ετσι λοιπον λεω δε θα με βαλει κατω αυτο .. πρεπει να σκεφτω τι πρεπει να κανω.. παω σε ψυχιατρο και μου δινει φαρμακευτικη αγωγη.. αυτο εγινε περισυ αρχεσ ιουνιου.. κλεινομαι στο σπιτι.. δε δουλευα ευτυχως.. δε μπορουσα να πας πουθενα.. ουτε στην εξωπορτα.. αρχιζω την αγωγη... καλυτερευω καπως κ ετσι ξεκιναω δειλα δειλα να βγαινω.. στη αρχη ειχα φοβο κρισεισ αλλα δε το βαζα κατω.. τον αυγουστο λοιπον λεω πρεπει να κανω κ ψυχοθεραπειεσ.. βρισκω ενα καλο ψυχολογο και ξεκιναω συνεδριεσ απο σεμπτεμβρη..ολα εδειχναν να κυλουν ρολοι.. εβγαινα εξω μονη μου , με φιλες, πηγαινα ταξιδια... ειχα διαθεση γενικωσ... κ εκει που ολα βαδιζαν ρολοι τσουυυυυυπ να τεσ παλι... η αληθεια ειναι οτι συναιβησαν πολλα εκεινη τη περιοδο κ σε συνδυασμο με τη διακοπη φαρμακων εκανα μπαμ.... και αρχισα να κλεινομαι παλι μεσα σιγα σιγα μεχρι που κλειστηκα τελειωσ.. το μονο που κανω τωρα ειναι καμια βολτα με το αμαξι και οχι μονη μου κ οχι σε ωρεσ αιχμης..τιποτα αλλο... και επισησ τισ τελευταιεσ 2 βδομαδεσ δε εχω διαθεση για τιποτα.. ουτε να σηκωθω απο το κρεβατι.. η ψυχολογια μου ειναι στο πατο.. ημουν ενα ατομο αισιοδοξο γεματο ζωη ολο γελιο και τωρα επεσα πατω.. δε το συγχωρω στον εαυτο μου....
μεγαλο το μηνυμα μου και να φανταστειται τα λεω και περιληπτικα.. ευχαριστω για την υπομονη σας..περιμενω απαντησεισ σασ και τις δικιεσ σας ¨ιστοριες¨ ..

έχεις καταχρησεις στην ζωή σου, πχ αλκοόλ καπνό νακρωτικά είτε στο παρελθόν είτε τώρα?

[QUOTE=paoki;485613]έχεις καταχρησεις στην ζωή σου, πχ αλκοόλ καπνό νακρωτικά είτε στο παρελθόν είτε τωρα?

οχι.. ποτε καταχρησεις...

ωραια..διαβασα το μνμμα σου κ θελω να πω οτι σε καταλαβαινω απολυτα μιας κ γω τα χω περασει σε τραγικο βαθμο κ τα περασα κ παλι τωρα..τον ματωμενο απριλη(ετσι τον ονομασα χα).
κοιτα απο οτι εχω καταλαβει γενικως απο μενα ειναι οτι ανηξκω σε μια μεριδα ανθρωπων οι οποιοι αντιδρουν ετσι σε καποιες στρεσογονες καταστασεις.
στην ουσια ο πανικος ειναι εσωτερικη συγγρουση με το εγω μας.μια μαχη.ισως επειδη δεν μας εμαθαν ή δεν μαθαμε να ανεργοποιουμε σωστους μηχανισμους αμυνας απεναντι στις δυσκολιες τις ζωης.
ειναι κατι που οταν το παθαινεις ερχεται ξανα με κατι δυσαρεστο.το επαθα στα 17 μετα σε εναν χωρισμο, μετα στον θανατο του πατερα μου κ τωρα που θελω να προχωρησω σε σσοβαρα θεματα στην ζωη μου.
το παν ειναι να το αναγνωρισεις , να συγχωρησεις τον εαυτο σου που βιωνει ολο αυτο, να το αποδεχτεις κ να τον βοηθας.
βοηθεια σημαινει ισως φαρμακοθεραπεια(αντικαταθ� �ιπτικα) και σιγουρα ψυχοθεραπεια.
το προβλημα δεν θα φυγει τελειως.απλα θα μαθεις να το διαχειριζεσαι κ να το αποδεχεσαι οταν συμβαινει.
κλαταρουμε.αυτο ειναι ολο.μπλοκαρουμε. τα χανουμε.πνιγομαστε.
η καταλληλη μεθοδος ψυχοθεραπειας για τον πανικο ειναι η γνωσιακη- συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεια.
θα το διαβασεις παντου αυτο.καποιες επισης ασκησεις χαλρωσης κ πολλη γιογκα.
οταν νιωθεις ασχημα νιωσε ασχημα, μην αντιστεκεσαι.απλα βαλε ενα προγραμμα στην ζωη σου.καποια δραστηριοτητα κ σιγα σιγα θα συνελθεις ξανα.
παιρνεις ισως κ καποιο αντικαταθλιπτικο αυτην την περιοδο?συνεχιζεις τις συνεδριες?

/Καλημερα μπουμ... εχω διαβασει την ιστορια σου και ηθελα πολυ να μιλησουμε.... γνωριζω οτι ολο αυτο ειναι μια αμυνα μασ... αλλα ποσο πια? σε καθε σοβαρο θεμα θα εμφανιζονται? εχω παι πολυ πισω τη ζωη μου....δε εχω υπομονη.... αυτο με τα φαρμακα το σκεφτηκα κ εγω... ειχα παρει περισι τον ιοθνιο για λιγουσ μηνεσ.. δε ξερω... εγω με δυσκολια παιρνω ντεπον.. γενιικα δε παιρνω φαρμακα... απο τη μια λεω θα με βοηθησουν.. απο την ααλλη λεω οχι θα το παλεψεισ... δε ξερω... θελω να το ξεπερασω ..αυτο μονο.. τεταρτη εχω ψυχωθεραπεια και θα το συζητησω το θεμα το φαρμακων... πφφφφφφφφφφ...ολα μαυρα... παω ασορτι με το καιρο μαλλον... χε χε...

κοιτα..δεν θελω να σε απογοητευσω.οταν ο γιατρος μου λεει οτι πρεπει να παρω αντικαταθλιπτικα δεν φερνω αντιρρηση καταρχην γιατι δεν αντεχω κ δευτερον ξερω οτι δεν κανουν εξαρτηση.ισα ισα βοηθανε να ανακαμψεις κ να δουλεψεις τα προβληματα σου.
το ξερεις οτι εμενα ο γιατρος μου ειπε να παρω το αντικαταθλιπτικο πρωτα και μετα απο 1 μηνα να επεξεργαστουμε τα προβληματα μας.
γιατι επρεπε να ηρεμησω.οσο ημουν με παροξυσμικο στρες δεν μπορουσα να σκεφτω, να παω δουλεια γενικα τιποτα.
τωρα ειμαι καλυτερα μετα απο 2 μηνες αντικαταθλιπτικου.οχι κατι αλλο.μονο αυτο.εγω δεν θελω τα αγχολυτικα γιατι προκαλουν εξαρτηση κ καταστολη.
μην ανησυχεις , οπως το περασες παλια ετσι θα περασει κ τωρα.
πρεπει να το αποδεχτεις ομως.ακουγεσαι σαν να μην το εχει δεχτει ολο αυτο.
κ αυτο ειναι το πρωτο πραμα που πρεπει να κανεις.για να γινει συμμαχος σου.

ναι το γνωριζω... και εγω ξεκινησα μετα απο 2 μηνεσ να μιλαω... δε μπορουσα.. ξερω οτι δε προκαλουν εθισμο... αλλα ρε γαμωτο παλιιιιιιιιιι??? αγχολυτικα δε εχω παρει ποτε.. μονο αντικαταθλιπτικα... και εχεισ δικιο βρε μπουμ.. ΟΧΙ ΔΕ ΤΟ ΕΧΩ ΔΕΧΤΕΙ... Ξερω οτι ειναι λαθος.. Αλλα δε μπορω να το αποδεχτω.. ουτε να συγχωρησω τον εαυτο μου που απο ενας δυναμικος και χαρουμενος ανθρωπος ξεπεσα ετσι... οοοολη η ζωη μου εχει παει πισω... και δε ειμαι και κανα μωρακι.. παιρνω και αλλουσ μαζι μου.. με καταλαβαινεις??

νταξει..δεν μπορεις απλα να πεις οτι ιενια η γριπη της ψυχης σου?αν εχει γριπη το σωμα δεν καθεσαι για ξεκουραση κ περιμενεις να ανακαμψεις?
αν σκεφτεις οτι αυτο συμβαινει στο 70% του πλυθησμου ας πουμε δε σε κανει να μη νιωθεις μονη?
σκεψου κ αλλους που εχουν χειροτερρα προβληματα υγειας.
ειναι κατι που ξεπερνιεται.χαλαρωσε λιγο.σκεψου το.πες "ετσι ειμαι εγω, θα το ξεπερασω"
κ θα δεις κ αυτο θα σταματησει να σε πιανει.μονο αν το πιασεις κ βαδισεται χερι χερι θα σου περασει.
θελω να δεις ενα βιντεο στο youtube, ειναι μικρο κ λεγεται "i had a black dog, hiw name was depression"
δες το κ πες μου.δες στο τελος πως το αποδεχεται αυτος που το εχει αυτο και πως το ξεπερναει.ειναι μονο 10 λεπτα βιντεο.ισως κ λιγοτερο.
δες το αξιζει.

το θεμα ειναι οτι περισι οταν μουν ξαναηρθαν ειπα αυτο το πραγμα που λες εσυ τωρα... και βαδιζα πολυ καλα.. απο το φλεβαρη που ξεκινησε η κατρακυλα προσπαθησα μια χαλια προσπαθησα 2 χαλια... ε και μετα το χαοσ... κουραστηκα... ποσο ακομα?? δε εχω αλλες αντοχες... το μονο θετικο σ ολο αυτο ειναι οτι απο χτεσ που μπηκα σε αυτο το φορουμ και διαβασα εσενα και αλλουσ πηρα δυναμη απο τα λογια σας ...γι αυτο και αποφασισα να γινω μελος...
to videaki θα το βαλω τωρα ....

αν δεις οτι εισαι τοσο χαλια κ ακομα χειροτερα παρε αντικαταθλιπτικο παντα με την συμβουλη του γιατρου σου φυσικα!

BOOM το ειδα το βιντεακι... καταπληκτικο και με πολυ νοημα... μακαρι να ηταν πιο ευκολο η ανοδος των σκαλοπατιων στην πορεια των κρισεων...

το σκεφτηκα αυτο με τη φαρμακευτικη αγωγη... και θελω να το συζητησω αυριο στη συνεδρια μου με το ψυχολογο μου... βεβαια οπωσ γνωριζουμε ολοι οι ψυχολογοι δε γραφουν ουτε συστηνουν φαρμακα..και αυτο ειναι ενα θεμα για μενα.. γιατι ολοι οι ψυχιατροι που χω παει ηταν χαλια... δε εμεινα ευχαριστημενη.. και τωρα αμα χρειαστω αγωγη θα πρεπει να ψαξω καλα...πολυ καλα...

ειδες στο τελος του βιντεο κ σιγα σιγα πως συμφιλιωθηκε ο ανθρωπος με την καταθλιψη του?
οι κρισεις πανικου δημιουργουν κ καταθλιψη.αυτα πανε χερι χερι.
αν θες ψυχιατρο σου συστηνω τον δικο μου.αν θες πες μου να σου στειλω πμ.αν μενεις αθηνα φυσικα.ειναι νεος, ανοιχτομυαλος κ πολυ καλος.δεν δινει τα φαρμακα καραμελες.παρα μονο ο.τι χειαζεται πραγματικα.

ναι το ειδα... και σιγα σιγα πηρε τα πανω του..αρχισε παλι τη φυσιολογικη ζωη του....τελειο βιντεο..

μενω κοντα στην αθηνα.. ο γιατροσ σου δεχεται μεσω SKYPE? ετσι κανω τισ συνεδριεσ γιατι δε θα μπορουσα καθε βδομαδα να πηγαινοερχομαι αθηνα που ειναι ο ψυχολογος και ετσι κανω μεσω skype.. ο γιατροσ σου ομωσ κανει?

Ο γιατρος μου ειναι ψυχιατρος-ψυχοθεραπευτης κ κανει γνωσικη- συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεια κ αν χρειαστει δινει κ φαρμακα.
γενικως πρεπει να τον παρεις τηλ για να τον ρωτησεις αν κανει μεσω skype.δεν ξερω.αλλα δεν νομιζω να εχει προβλημα.
αν θες πες μου να σου στειλω το τηλ του.

ναι ..φυσικα θελω... στειλε μου πμ και πεσ μου που το βλεπω γιατι δε ξερω..

δεν μπορω να σου στειλω.δεν με αφηνει γιατι πρεπει να συμπληρωσεις 50 δημοσιευσεις..οποτε μιλα..χααχ

χαχαχαχαχαχα... οκ... για πεσ μου μπουμ για σενα....παρε σειρα για να ξεκινησουμε κουβεντα...χεχε...τουλαχιστο ν να αλληλοβοηθηθουμε..

ε τι να σου πω για μενα..τα ξερεις.για να πω κατι θα πω, οτι απο 17 επαθα τρομερες κρισεις πανικου κ κλινικη καταθλιψη, μετα περασαν με ψυχοθεραπεια.εκαν ψυχοθεραπεια 14 χρονια.ολοκληρωσα πριν 3 χρονια.μετα ξαναεπαθα τα ιδια στα 26 μετα απο χωρισμο κ μετα ξανα στα 31 μετα απο θανατο μπαμπα.κ τωρα στα 35 τον απριλη παλι λογω καταστασεων που δεν θελω να πω.
κ ξεκινησα αντικαταθλιπτικα εδω κ 2 μηνες τα παιρνω.σε 30 μερες ενιωσα καλυτερα κ ημουν μια χαρα παλι κανονικη...ξεκινησα κ γνωσιακη πριν 2 μηνες μαζι με τα φαρμακα.
κ προχτες ετυχε κατι κακο κ παλι νιωθω θλιψη αλλα πιο ελεγχομενη.οχι πανικους.
εγω δνε παθαινω πανικους πια.παθαινω παροξυσμικο , διαχυτο κ συνεχομενο στρες για 1 μηνα ας πουμε.κ καταθλιψη μαζι.δεν τρωω, δεν κοιμαμαι, χανω απειρα κιλα κ αρρωσταινω. πλεον κρισεις πανικου δεν εχω.το βιωνω αλλιως.με πρωινο υπαερβολικο στρες.κ ολη την διαρκεια της μερας.
αυτο ειναι χειροτερο απο κρισεις πανικου.

πωπω.... αγοραφοβια εχεισ???

ΟΧΙ.αγοραφοβια επαθα μονο την πρωτη φορα στα 17.μετα οχι τιποτα.πιο πολυ κλεινω σε στρες κ καταθλιψη.η διαγνωση μου ειναι γενικευμενη αγχωδης διαταραχη και οχι διαταραχη πανικου.
τωρα νιωθω ενα βαρος..πφφφ..θα σκασω..!

ελααααααααααααα... ανεβα.....ανεβα..... πεταμε το βαρος στα σκουπιδια....ανασουλεσ.... εγω ευτυχωσ προσ το παρον δε εχω καταθλιψη αλλα δε βλεπω να τη γλυτωνω... εγω διαταραχη πανικου... κ οσο αφορα τον υπνο και τα κιλα μια απο τα ιδια... εχω χασει 7 κιλα σε 2 βδομαδεσ τωρα... ευτυχωσ τον υπνο τον εφτιαξα τισ τελευταιεσ 4 μερεσ.. σου λεω ολη η ζωη μου την εχω παει πολυ πισω... αλλα αυτο που με βασανιζει περισσοτερο απο ολα ειναι η αγοραφοβια...

ρε ξεπερνιεται η αγοραφοβια μολις περασει το στρες.δες το λιγο πιο μικρο απο οτι ειναι.ποσο χρονων εισαι?
το χεις πει δεν θυμαμαι.
η ακταθλιψη εχει κ στρες μεσα.ολα μαζι αυτα.νταξει..ειναι ενα ασχημο μειγμα.αλλα πραγματικα δεν ειναι σοβαρα.
ασε εγω απο χτες εχω να φαω.εχασα τον απριλιο 7 κιλα σε 2 εβδομαδες κ εγω κ κατι πηρα οταν συνηλθα.εχθες παλι μετα απο αυτο που εγινε..ουτε νερο δεν θελω να βλεπω.
παλι θα χασω ο.τι πηρα γαμωτο.

26 ειμαι.... δε φανταζεσαι ποσο σε καταλαβαινω... αυτο με τα κιλα θετικο το βλεπω αν και δε εχω πολλεσ δυναμεις αφου δε τρωω... πρεπει ομωσ να φασ κατι..γιατι εσυ δουλευεισ..εγω καθομαι στο κρεβατι ... πιεσ ενα φυσικο χυμο πορτοκαλι... ειναι πολυ ασχημο ολο αυτο... η καθημερινοτητα σου πωσ ειναι??

οχι νταξει.προσπαθω να τρωω.τον απριλη δεν ετρωγα καθολου.σημερα κ χτες ενιωσα μονο οτι δεν θελω να φαω.
τα πρωινα μεχρι τις 5 ειμαι δουλεια.γραφειο.οποτε οκ.κ τα απογευματα σπιτι αν κ εχω καποιες δραστηριοτητες.γενικως εγω απο τοτε που εκλεισα 30 μερες με το αντικαταθλιπτικο εχω επανελθει.κ η στενοχωρια που νιωθω τωρα ειναι πιο cool.μου ρχεται μεν να σκασω ωρες ωρες αλλα η καθημερινοτητα μου συνεχιζεται κανονικα.
ετυχαν πολλα κ ειναι λογικο να αντιδρω ετσι πιστευω.αυτο που δεν αντεχω ειναι το στρες.
το στρες μου δεν παλευεται,με παραλυει, το οποιο τωρα δνε το εχω.μονο εχθες το πρωι κ σημερα το ειχα επειδη εγινε αυτο το κακο.
αλλα δεν κραταει πολυ μαλλον λογω του αντικταθλιπτικου.εχει φερει καποια ισορροπια το φαρμακο στον εγκεφαλο..αλλιως θα σου λεγα εγω τωρα πως θα ημουν.
παντως νιωθεις οτι εχεις λαλησει οταν συμβαινουν ολα αυτα.
απορω πως μερικοι ανθρωποι περνουν τις στενοχωριες τους τοσο νορμαλ...κ μεις καταρρεουμε γαμωτο.εσυ πρεπει να βγεις απο το κρεβατι..εστω κ με το ζορι.φορα κ χαορυμενα χρωματα.βαλε αρωματα στον χωρο σου κ προσπαθησε με το ζορι ολα αυτα.

σε καταλαβαινω... δυστυχωσ δε ανεχομαστε πολλα... ομωσ ολο αυτο ειναι απορια αλλων πραγματων.. προσωπικα σε μενα τυχανε πολλα τα οποια καταπια κ νομιζα οτι προσπερασα.. αλλα ολα αυτα τα προβληματα με τα χρονια συσσωρευτικαν και εκανα μπαμ...το μπαμ ηταν οι κρισεις... παντα προσπαθουσα να τα λυσω ολα μονη μου... ποτε δε ξεσπασα σε ατομα και σε καταστασεισ που μου δημιουργουσαν προβληματα... ελεγα μονη μου θα τα λυσω ολα... ετσι ενιωθα ηρεμη.. μεχρι που ολο αυτο ξεσπασε... ποσα να αντεξει ενασ οργανισμος?? ποσα??
οσο αφορα το κρεβατι εχεισ απολυτο δικιο... π.χ. την κυριακη παρολο που ημουν πιο χαλια απο ποτε λεω τελοσ θα βγω ..και πηγα για καφε.. ενα θα σου πω..ο χειροτεροσ καφες που εχω παει ποτε... εκατσα μια ωρα με το ζορι και ημουν χαλια.. ενιωθα περιεργα.. οχι τοσο με συμπτωματα κρισεων..αυτα τα κουλαρα καπως..αλλα ενα πλακωμα... με πονουσε το κεφαλι μου... μια απογοητευση θα ελεγα...

ΝΑΙ ειναι χαλι.νιωθεις σαν εξωγηινος..τιποτα δεν ειναι ιδιο με πριν.ειναι πολυ περιεργο το συναισθημα κ η αισθηση των πραγματων.
κ συ απλα φοβασαι.συνεχεια.ο φοβος του φοβου.
προτιμησε να κανεις περιπατο.να οξυγονωνεται το κεφαλι.οταν νιωθεις πολυ στρες κανε εισπνοες σε μια χαρτοσακουλα.κανε αναπνοες γιογκα στο κρεβατι κ χαλαρωσης που θα βρεις στο youtube.

το πιστευεισ οτι τον τελευταιο καιρο δε εχω διαθεση για τιποτα... σαν να εχω παραδωσει τα οπλα και να περιμενω ενα θαυμα... η μονη ερωτηση που κανω στον εαυτο μου συνεχεια ειναι αν ολο αυτο ξεπερνιεται... το ξερω οτι ειναι λαθος αλλα γινεται χωρις να το θελω... καταλαβαινεισ?

πιστευω οτι ο ανθρωπος κουραζεται τρομερα απο αυτες τις καταστασεις κ ειναι λογικο να παραδιδει τα οπλα..
μερικες φορες ειναι καλο να αφηνεις καποια πραγματα να κυλανε.οχι ομως ετσι...με ορια.
αν πιστευεις οτι παει πολυς καιρος που εισαι ετσι.ζητα επιπλεον βοηθεια.συζητησε με τον γιατρο τι πρεπει να κανεις.
εμενα ας πουμε για παραδειγμα τον απριλη μεσα στο χαος μου μου ειπε "θελω απο αυριο να πας στην δουλεια εστω κ για μιση ωρα".
κ το κανα.ημουν απαισια.χαλια.ετρεμα σα το ψαρι αλλα ηρθα.εκατσα μιση μερα κ εφυγα κλαιγοντας.το κανα αυτο σχεδον καθε μερα.μεχρι που καποια στιγμη καταφερα να βγαλω το 8ωρο.
να ξερεις παντα οτι η αποσυρση = καταθλιψη, ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ απαραιτηρα κλαμα κ στενοχωρια.
κ μονο η αποσυρση δειχνει σημαδια καταθλιψης.οι κρισεις πανικου φερνουν καταθλιψη.
τα βλεπεις ολα μαυρα κ κενα.νιωθεις κενος κ μονος κ μιζερος.δεν θες φαι δεν θες να κανεις μπανιο.δεν θες τιποτα.δεν ξερεις τι θελεις.
ειναι ενα συννεφο που σε τυλιγει.

ακριβως... και νιωθω οτι ειμαι στα ορια για καταθλιψη αν δε την εχω παθει ηδη... αυριο εχω συνεδρια με τον ψυχολογο μου και θα του τα πω ολα αυτα...
δε γινεται αλλιωσ... αραγε ξεπερνιεται ολο αυτο? θα επιστρεψω στη ζωη που ειχα παλια??

Ε ΜΑ φυσικα θα επιστρεψεις.αφου το χεις ξαναπαθει κ επεστρεψες.τωρα γιατι να μην επιστρεψεις?τι εχει αλλαξει?τα ιδια παθαινεις αλλωστε καθε φορα.
εδω επεστρεψα εγω με παροξυσμικο αγχος, ουτε να περπατησω μπορουσα.ειχα κ αποπραγματοποιηση.ολα τα κακα της μοιρας ειχα.κ επεστρεψα.
σιγα μη δεν επιστρεψεις.το καλο ειναι οτι θα επιστρεψεις ακομα πιο δυνατη.

ναι.... ξερεις ποια ειναι η διαφορα.. οτι τη πρωτη φορα τα πραγματα ηταν πολυ πιο διαφορετικα... ηταν πιο ηπια... αλλα πραγματα... πιο Light.. εγινα πιο γρηγορα καλα.. εβγαινα εξω παρολο που παθαινα κρισεις.. εγινα μεσα 2 3 μηνεσ καλα... σ λεω γενικα ηταν πολυ διαφορετικα τα πραγματα... τωρα περασε 1 χρονοσ και ειμαι ετσι ακομα... εσυ πωσ ησουν σχετικα με παλια??

βρε εγω παθαινα κρισεις πανικου στα 17 κ στα 26 οταν το ξαναπαθα δεν εκανα κρισεις πανικου..αλλα γενικευμενο αγχος παροξυσμικο κ συνεχομενο χωρις αγοραφοβια και αποπραγματοποιηση.
αλλαζουν κ οι εκδηλωσεις του στρες οσο εμεις μεγαλωνουμε κ αλλαζουμε κ μεις.το στρες εκδηλωνεται με διαφορες μορφες.μην ανησυχεις.
στον ψυχολογο ποσο καιρο πας?
μηπως πιστευεις οτι δε σε βοηθαει ? 1 χρονος ειναι πολυς καιρος.εμενα προσωπικα ποτε δνε μου εχει κρατησει 1 χρονο ..συνηθως σε 2-3 μηνες συνερχομαι.αλλα με αντικαταθλιπτικο βεβαια ετσι?την πρωτη φορα ημουν αθλια 6 μηνες αλλα δεν πηρα φαρμακα.

θα σου πω ποσο καιρο... περυσι τελη μαιου με επιασα οι κρισεις ..πηγα σε ψυχιατρο μεσα ιουνιου και ξεκινησα αγωγη.. μετα το σεμπτεμβρη ξεκινησα ψυχοθεραπεια ε ψυχολογο.. το νοεμβρη ξεκινησα διακοπη φαρμακων σταδιακα μεχρι μεσα γεναρη... συνεχισα τη ψυχοθεραπεια κ τη συνεχιζω... αν εξαιρεσει ενα μηνα που δε εκανα ενδιαμεσα... στα εξηγησα καλα η σε μπερδευω..?? ενδιαμεσα εκει στη διακοπη συνεβησαν και αλλα πραγματα στη ζωη μου κ σε συνδυασμο με τη διακοπη φαρμακων γιναμε μπαχαλο...

οχι καταλαβα ,δηλαδη πηρες φαρμακα για 7 μηνες περιπου.
ομως μετα συνεβησαν πραγματα.λογικο δεν ειναι να ξαναπεσεις?
τι φαρμακα πηρες ..για πες μου.
επισης τι σε κολλαει να ξαναπαρεις φαρμακα?τι φοβασαι?εδω εγω κανω προσπαθειες για παιδι κ παιρνω ladose με συμβουλη γυναικολογου κ ψυχιατρου μαζι..τι σε χαλαει με τα φαρμακα?αν τα εχει αναγκη ο οργανισμος γιατι να μην τα παρεις?κ το τονιζω..! παντα με την συμβουλη γιατρου!οχι μονη σου φυσικα!

δυστυχωσ δε πηρα σωστα... ο πρωτοσ ψυχιατροσ ηταν αποτυχημενοσ απο οτι φανηκε.. μου εδωσε τα effexor... που ειναι απο τα πιο βαρια και πιο πολυ για καταθλιψη..ενω εγω δε ειχα καταθλιψη..και ειναι και σε καψουλες...κ ωσ γνωστον οι καψουλεσ δε τεμαχιζονται... και οταν ηρθε η ωρα να τα κοψω (ειχα αλλαξει ψυχιατρο) τα κοβα σταδιακα.. αλλα ειχα επιπλοκεσ.. γιατι οι καψουλεσ δε ταμαχιζονται οπωσ σ ειπα.. και αναγκαστικα επρεπε να αλλαξω φαρμακο..κ πηρα τα ladose για ενα μηνα μονο εφ οσων ημουν στη διακοπη..ολα αυτα που σου λεω ηταν καθοδηγηση γιατρου..οχι απο μονη μου.. α! και παλια επαιρνα seropram και ladose ..

οσον αφορα το τωρα.. δε ξερω γιατι δε θελω να παρω φαρμακα.. τι με επιασε.. ουτε που ξερω... ξερω οτι δε ειναι εθιστικα τα φαρμακα αυτα ..ουτε οτι τοσο κακα.. δε ξερω τι σκαλωμα ειναι αυτο.. αν μπορεις εξηγησε μου το..

ποσο τυχερη εισαι που προσπαθεισ για παιδι.. σου ευχομαι συντομα... τα ladose επιτρεπονται στην εγκυμοσυνη..βασικα τα θεωρω τοπ...

τα ladose ειναι το πιο καλο φαρμακο που υπαρχει, τουλαχιστον για μενα.ειναι απο τα πιο καινουρια κ δεν εχουν παρενεργειες.
ισως φερνουν πιο πολυ στρες στην αρχη.επισης βοηθανε πολυ στο στρες.
τα effexor τα ξερω ναι οτι ειναι πολυ βαρυα.εγω στην ζωη μου εχω παρει μονο ladose κ στην αρχη lexotanil μεχρι να πιασουν τα ladose ..
δεν ξερω τι κολλημα εχεις φαει.μηπως σου αρεσει η κατασταση που ζεις?μηπως φοβασαι το ξεβολεμα?μηπως εχει ερωτευθει το κρεβατι σου..?χεχε.
να το κανεις οποτε εσυ νιωσεις ετοιμη βασικα.δεν θα σου επιβαλλει κανεις να παρεις φαρμακα αν εσυ δεν το θελεις.ουτε ο θεος ο ιδιος.αν το επιλεξεις να μην παιρνεις φαρμακα τοτε αραξε κει κ περιμενε κ δουλεψε ψυχοθεραπευτικα μονο.

φυσικα και δε μου αρεσει καθολου.. καλο το αραγμα αλλα οχι για πολυ.... μηπωσ υποσεινυδητα τα φοβαμαι?? κανουν οντωσ καλο?? θα με βοηθησουν στη αγοραφοβια και στισ κρισεισ? οι παρενεργειεσ στην αρχη δε με φοβιζουν ..ολα εχουν παρενεργειεσ..ακομα και το ντεπον... ισωσ νιωθω περιεργα με τα συγκεκριμενα? μηπωσ υπαρχει ταμπου... ?? δε ξερω...

αλλα αυτο ο μα...... με τα effexor ηταν το λιγοτερο ηλιθιοσ.. και να φανταστεισ του χα πει οτι παλια ειχα παρει σεροπραμ και λαντοζ και οτι ημουν πολυ ευχαριστημενη... τωρα γιατι μου τα δωσε αυτα ενασ θεος ξερει...

τα λαντοζ φερνουν υπερενταση κ στρες στην αρχη.
εγω το αντεχω.οταν ξεκινησα ημουν που ημουν χαλια..εγινα χειροτερα.μου ρθε να πηδηχτω απο το παραθυρο!χαχαχα
αξιζε ομως τον κοπο.με ηρεμησαν αργοτερα.μου εδιωξαν το στρες κ αποκατασταθηκε ο υπνος μου.
πλεον τα παιρνω καθημερινα ..καποια στιγμη κ οταν νιωσω ετοιμη θα τα κοψω.μετα βεβαια απο τους 6 μηνες.
δεν ξερω καλη μου γιατι δεν θελεις.μονο εσυ ξερεις.μπορει να νιωθεις ασχημα μα το να παιρνεις φαρμακα.λογικο.οκ.μπορει να εχεις οντως ταμπου.