η μοναξια μασ

ποτε ειναι το σημειο εκεινο οπου καποιοσ υπερπηδαει την μοναξια σου...?...εκεινο το σημειο οπου πια δεν νιωθεισ μονοσ?..

υπαρχει αυτο το σημειο? η μηπωσ ειναι μια απο τισ δεκαδεσ ομορφεσ μα ουτοπικεσ σκεψεισ που δημιουργει , πιστευει και ελπιζει το μυαλο μου?...

μηπωσ πρεπει απλα να δεχτουμε το γεγονοσ πωσ ημαστε ολοι "καποιοσ αλλοσ"...πωσ καθε οντοτητα ειναι αυτονομη και πωσ κανεισ δεν μπορει να μασ πλησιασει εντελωσ..... αλλα παρα μονο μεχρι ενοσ σημειου.....και μετα δεν εχει αλλο...

πωσ το απολυτο τησ αγαπησ δεν υπαρχει , οπωσ και το απολυτο τησ ευτυχιασ, τησ αποδοχησ, τησ συμπαθιασ, τησ πιστησ, ...πωσ δεν υπαρχει κανενα απολυτο.......

και πωσ πρεπει να το δεχτουμε οπωσ δεχωμαστε πωσ μετα απο 24 ωρεσ ειναι μια αλλη μερα.... πωσ ο ουρανοσ ειναι γαλανοσ... πωσ ο ηχοσ ματαδιδεται με κυμματα.. σαν δηλ.μια φυσικη αληθεια???>..

ενα.....ματαιοδοξο....
σταματα να πιστευεισ στα μεγαλα και στα απολυτα... στα υπεροχα.... γιατι δεν υπαρχουν....

και στο τελοσ ολων αυτων των κακων σκεψεων....και μια ακομη....

σταματα να σκευτεσε πωσ θα νιωσεισ ποτε απολυτα καλα...
γεννηθικεσ αρρωστη και πιο αδυναμη, γεννηθικεσ διαφορετικη και αυτοσ ειναι ο σταυροσ σου...τελεια και παυλα...

σταματα επιτελουσ να εισαι αναμεσα στα συννεφα και προσγειωσου...

αν ειναι ετσι τοτε δεν ξερω ποιο να διαλεξω..

να σταματησω να πιστευω...η να παιθανω...

Quote:

---

πωσ καθε οντοτητα ειναι αυτονομη και πωσ κανεισ δεν μπορει να μασ πλησιασει εντελωσ..... αλλα παρα μονο μεχρι ενοσ σημειου.....και μετα δεν εχει αλλο...

---

Συμφωνω

Quote:

---

πωσ το απολυτο τησ αγαπησ δεν υπαρχει , οπωσ και το απολυτο τησ ευτυχιασ, τησ αποδοχησ, τησ συμπαθιασ, τησ πιστησ, ...πωσ δεν υπαρχει κανενα απολυτο

---

Συμφωνω

Quote:

---

γεννηθικεσ αρρωστη και πιο αδυναμη, γεννηθικεσ διαφορετικη και αυτοσ ειναι ο σταυροσ σου...τελεια και παυλα...

---

Διαφωνω καθετως.
Ελπιζω να μην ημουνα πολυ συντομος...εγω προσωπικα Adzik οσο σε ξερω απο το forum σε βρισκω πολυ αξιολογο ατομο.

Εξαρτάται. Ως που φτάνει η μοναξιά του καθενός; Από τη στιγμή που δε μπορούν δύο μυαλά να κινούν ένα σώμα ή το αντίθετο ένα μυαλό δύο σώματα, υπάρχουν κάποιοι φυσικοί περιορισμοί από την αυτονομία τους. Το θέμα είναι τι μας καλύπτει. Προσωπικά δεν έχω πει ποτέ ότι νιώθω μοναξιά παρόλο που καταλάβαινα ότι πάντα επιζητούσα τον συνοδοιπόρο γιατί περνάω μια χαρά και με τον εαυτό μου.

Από που πηγάζουν οι επιθυμίες μας, από που επηρεάζεται το μέτρο της μοναξιάς μας;
Φοβάμαι πολλές φορές ότι έχουμε κληρονομήσει μία κουλτούρα, τα όνειρα και τα οράματα των προηγούμενων που μας επηρεάζουν στα πρέπει μας, στα ζητούμενά μας.

Έχουμε μαγευτεί από βιβλία που υμνούν την αγάπη, την αυτοθυσία και την αυταπάρνηση των αγαπημένων, την εξύμνηση της ιδανικής αγάπης.
Κάποια βασίζονταν σε πραγματικές εμπειρίες, κάποια σε ευσεβείς πόθους.

Το θέμα είναι ότι μπορούμε να νιώσουμε όλα αυτά τα συναισθήματα με το δικό μας μέτρο και όχι με το πρίσμα κάποιου άλλου. Το να εξιδανικεύουμε καταστάσεις θαυμάζοντας την υποτιθέμενη ευτυχία, αγάπη κλπ, θέτοντας κορυφές που πρέπει να ανέβουμε τελικά πόσο μας προσφέρει;
Τι είναι απόλυτη ευτυχία, τι είναι απόλυτη αγάπη; Ποιος μπορεί να ορίσει το απόλυτο και πόσο θα συμφωνεί του καθενός η γνώμη;

σε ευχαριστω κιπακο μου..

Να σαι καλα Adzik και καλημερα:)

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
....Προσωπικά δεν έχω πει ποτέ ότι νιώθω μοναξιά παρόλο που καταλάβαινα ότι πάντα επιζητούσα τον συνοδοιπόρο γιατί περνάω μια χαρά και με τον εαυτό μου.

Από που πηγάζουν οι επιθυμίες μας, από που επηρεάζεται το μέτρο της μοναξιάς μας;
Φοβάμαι πολλές φορές ότι έχουμε κληρονομήσει μία κουλτούρα, τα όνειρα και τα οράματα των προηγούμενων που μας επηρεάζουν στα πρέπει μας, στα ζητούμενά μας.....

---

Διάβασα κάπου πως
\"Μόνος είναι αυτός που δεν έχει κανέναν να τον καταλάβει\".
Νομίζω πως η κατάθλιψη έρχετε μετά την μοναξιά.

Σίγουρα κάπου φταίμε και εμείς για αυτό.

Εγώ δεν εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους.
Πως να με εμπιστευτεί κάποιος αν δεν του δείχνω εγώ εμπιστοσύνη;
Σκληρός είναι μεν ο κόσμος σήμερα και μπορεί να μας πληγώνει, αλλά δεν μπορούμε να ζούμε και μόνοι. Είναι λάθος να λέμε ότι περνάμε καλά και μόνοι μας. Δεν είναι αλήθεια. Μπορεί να είναι λόγια εγωισμου, πόνου αλλά όχι, δεν το πιστεύω.
Είμαι σίγουρη πως έχουμε ανάγκη από κάποιον άνθρωπο να μας καταλαβαίνει. Δύσκολο μεν αλλά αναγκαίο για να νιώθουμε καλύτερα.
Μόνοι πόσες χαρές μπορούμε να πάρουμε;

Πιστευω οτι μπορεις να περνας καλα και μονος σου.
Σιγουρα δεν μπορουμε να ζουμε μονοι μας αλλα υπαρχουν ανθρωποι που δεν μπορουν χωρις παρεα...που ειναι ακραιο πιστευω.
Να φερω ενα παραδειγμα...υπαρχουν ανθρωποι που δεν βγαινουν να πιουν ενα καφε μονοι τους αν δεν κανονισουν με παρεα...πραγμα που μου φαινεται εντελως τραβηγμενο...ναι πολλες φορες βγαινω μονος μου για καφε και το κατευχαριστιεμαι.
Πιστευω οτι αυτοι που μπορουν να περνουν καλα και χωρις παρεα...ακομα και οι αντικοινωνικοι που δεν εχουν παρεα αλλα περνουν καλα... ειναι πιο \"τυχεροι\".

Quote:

---

Originally posted by Sad

Διάβασα κάπου πως
\"Μόνος είναι αυτός που δεν έχει κανέναν να τον καταλάβει\".
Νομίζω πως η κατάθλιψη έρχετε μετά την μοναξιά.

---

Μοναξιά νιώθεις, όταν δεν έχεις κάποιον άλλο να σε καταλαβαίνει. Κατάθλιψη έχεις, όταν δεν καταλαβαίνεις ούτε συ τον εαυτό σου. Κατά πόσο το ένα φέρνει το άλλο δεν το γνωρίζω.

Oh yes, είναι λίγοι αυτοί που θα μας καταλάβουν αλλά πάνω απ\'όλα πρέπει να καταλαβάίνουμε τους εαυτούς μας. Καλή η παρέα αλλά ακόμα καλύτερα αν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας χωρίς αυτό να σημαίνει πως τον λατρεύουμε.

Είναι ανθρώπινο το πως μετά απο μεγάλη μπόρα μπορούμε να χαρούμε και τα πιο απλά πράγματα. Το καφέ που πίνω μόνος μου το πρωί...τη μουσική που θα ακούσω το μεσημέρι...εύχομαι σε όλους να αναγνωρίσουν την αξία των απλών πραγμάτων :)

Quote:

---

Originally posted by vince
Είναι ανθρώπινο το πως μετά απο μεγάλη μπόρα μπορούμε να χαρούμε και τα πιο απλά πράγματα. Το καφέ που πίνω μόνος μου το πρωί...τη μουσική που θα ακούσω το μεσημέρι...εύχομαι σε όλους να αναγνωρίσουν την αξία των απλών πραγμάτων :)

---

μαζί σου:)

Vince εγραψες....πολυ σωστος.

σκεφτομαι πως αν δεν μπορω τον εαυτο μου,αν δεν αποζητώ και τις στιγμες μοναχικοτητας μου, πως θα αποζητήσω τις στιγμες της συντροφικότητας?
και το αντιστροφο....το πολυ, το συνεχεια \"μαζί\" με πνίγει, οπως και το \"πολυ\" μονη...

Quote:

---

Originally posted by Sofia
σκεφτομαι πως αν δεν μπορω τον εαυτο μου,αν δεν αποζητώ και τις στιγμες μοναχικοτητας μου, πως θα αποζητήσω τις στιγμες της συντροφικότητας?
και το αντιστροφο....το πολυ, το συνεχεια \"μαζί\" με πνίγει, οπως και το \"πολυ\" μονη...

---

Πόσο δίκιο έχεις..

Quote:

---

Originally posted by Sad

Διάβασα κάπου πως
\"Μόνος είναι αυτός που δεν έχει κανέναν να τον καταλάβει\".
Νομίζω πως η κατάθλιψη έρχετε μετά την μοναξιά.

Σίγουρα κάπου φταίμε και εμείς για αυτό.

Εγώ δεν εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους.
Πως να με εμπιστευτεί κάποιος αν δεν του δείχνω εγώ εμπιστοσύνη;
Σκληρός είναι μεν ο κόσμος σήμερα και μπορεί να μας πληγώνει, αλλά δεν μπορούμε να ζούμε και μόνοι. Είναι λάθος να λέμε ότι περνάμε καλά και μόνοι μας. Δεν είναι αλήθεια. Μπορεί να είναι λόγια εγωισμου, πόνου αλλά όχι, δεν το πιστεύω.
Είμαι σίγουρη πως έχουμε ανάγκη από κάποιον άνθρωπο να μας καταλαβαίνει. Δύσκολο μεν αλλά αναγκαίο για να νιώθουμε καλύτερα.
Μόνοι πόσες χαρές μπορούμε να πάρουμε;

---

Δε πιστεύω ότι η κατάθλιψη προκαλείται από μοναξιά. Η κατάθλιψη για μένα προκαλείται αν δεν είμαστε ευχαριστημένοι από τη ζωή μας. Το ότι για κάποιους συμβαίνει αυτό επειδή νιώθουν μοναξιά είναι άλλο ζήτημα. Π.χ. εγώ πέρασα κατάθλιψη την εποχή που δεν ήμουν μόνη μου και κατάφερα να την ξεπεράσω απομονώνοντας τον εαυτό μου. Αυτό χρειαζόμουνα, αυτό έκανα.

Όταν αναφέρομαι στο ότι περνάω και μια χαρά με τον εαυτό μου δεν περικλείω τα πάντα. Προσωπικά δε μπορώ να νιώσω ευτυχισμένη αν δεν είμαι μέσα σε μία σχέση. Υπάρχουν όμως περίοδοι που θέλω να είμαι μέσα σε σχέση και άλλες που θέλω να είμαι μόνη μου.

Ο λόγος που εκφράστηκα έτσι είναι γιατί ήθελα να δείξω μια άλλη οπτική γωνία. Δηλαδή ότι παρόλο που νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ τη ζωή μου με κάποιον, παρόλο που θα ήθελα να έχω φίλες που να μπορούν να με καταλαβαίνουν και παρόλο που για μεγάλα διαστήματα δεν τα είχα αυτά δεν εξέφρασα ποτέ τη φράση \"νιώθω μοναξιά\". Για μένα αυτό το συναίσθημα είναι διαφορετικό από αυτό που νιώθω. Ίσως γιατί εκείνα τα διαστήματα όταν είχα ανάγκη να μιλήσω με κάποιον, μπορούσα πάντα να μιλήσω με τους γονείς μου και αυτό μου αρκούσε για να ικανοποιήσω την ανάγκη να τα πω σε έναν άλλο άνθρωπο.
Μπορεί να μην ήμουν πλήρως ευχαριστημένη αλλά δεν είχα και πρόβλημα να είμαι μόνη μου, μου αρέσει η συνομιλία με τον εαυτό μου, μπορεί να παθιαστώ με μια καινούρια ασχολία, μια νέα ενδιαφέρουσα σκέψη ή ακόμη και να μη κάνω τίποτα.

...δεν μιλαω για απλη μοναξια..αλλα την βαθητερη..εκεινη η οποια σε κανει να νιωθεισ πωσ κανεισ ποτε δεν θα αγγιξει την καρδια σου... εκεινη που σε κανει να πιστευεισ πωσ τελικα μονοι γεννιομαστε και μονοι πεθαινουμε....
που σε κανει να νιωθεισ..πωσ 100% κανενασ δεν θα σε καταλαβει ποτε... δεν θα σε αγαπησει απολυτα...
πωσ πρεπει ισωσ να παψουμε να αναζηταμε το απολυτο γιατι...δεν υπαρχει...

...ο αγαπημενοσ μου ...μου ειπε πωσ θεωρει πωσ το απολυτο ειναι διαφορετικο για καθε ανθρωπο... εσεισ τι λετε?

ναι,το απολυτο ειναι διαφορετικο....οριζεται διαφορετικά απο τον καθενα....και το αισθανεται κανεις επισης διαφορετικα

Γιατι ομως να θελεις καποιος να σε αγαπησει απολυτα?
Ναι και μενα μου αρεσει φυσικα να με αγαπανε... αλλα απολυτα?...δεν ξερω.

Quote:

---

πωσ 100% κανενασ δεν θα σε καταλαβει ποτε

---

Αυτο ειναι σιγουρο μιας και μιλαμε για δυο διαφορετικους ανθρωπους...και εσυ δεν θα καταλαβεις ποτε καποιον αλλο απολυτα.
Δεν ειναι πιο ομορφα ετσι ομως?

μηπως εχεις καταλαβει τον εαυτο σου απολυτα? ή μηπως εχεις αγαπήσει τον εαυτό σου απολυτα?πώς το ζητάς απο τον αλλο?
το πολυ δεν σου ειναι αρκετο?θες το \"τερμα\", το \"απολυτο\"?

Ναι η Sofia το διατυπωσε καλυτερα...εδω δεν ξερουμε τον εαυτο μας οι ιδιοι....και μια ζωη ψαχνομαστε.

[quote]Originally posted by keep_walking
Γιατι ομως να θελεις καποιος να σε αγαπησει απολυτα?
Ναι και μενα μου αρεσει φυσικα να με αγαπανε... αλλα απολυτα?...δεν ξερω.

[Το απόλυτο δεν εξηγείται με λόγια. Το βιώνεις.Το απόλυτο πολλές φορές δεν το ζητάς. έρχεται μόνο του. είναι αυτό που λένε μια ψυχή σε δυο σώματα. Μια ψυχή που πονάει, γελάει, κλαίει, αγαπάει για δυο. Είναι αυτό που άλλοι λένε ¨χημεία¨\", ψυχική επαφή, απόλυτη αγάπη. το απόλυτο είναι να σκέφτεσαι πρώτα τις επιθυμίες και τις ανάγκες του άλλου και μετά τον εαυτό σου. Όλοι μας έχουμε την ευκαιρία να το ζήσουμε σ\'αυτή τη ζωή φτάνει να κάνουμε πέρα τον εγωισμό μας. και τότε, δεν έχουμε επιλογή να μείνουμε μόνοι μας. Η μοναξιά τρομάζει και φεύγει από μόνη της.........)

αγαπητη Μαγδα, καλως ήρθες:)

το απόλυτο επειδη αφορά συναισθήματα γι αυτο δεν εξηγειται οπως στα μαθηματικα. Γι αυτο δεν εχει ορισμο. Γιατι διαφορετικα το οριζεις εσυ,διαφορετικά εγω, διαφορετικά ο Keep, αλλιως ο Lef, και παει λεγοντας....

Για μενα το απολυτο ειναι διαφορετικο απο αυτο που οριζεις εσυ για μενα απολυτη αγαπη ειναι δυο ψυχες σε δυο σωματα που ψάχνουν να ανακαλυψουν ο ενας τον αλλον και συνειδητοποιουν καθε μερα που περναει ποσα ακομα εχουν να μαθουν...ποσο ατελειωτο μα ομορφο ειναι αυτο το ταξιδι....και που γοητεύονται ολοενα κ περισσοτερο απο αυτο,με την παροδο του χρονου...

Ναι magda εξηγεις γιατι ειναι ωραιο να αγαπας εσυ \"απολυτα\" (που ουτε αυτο νομιζω ειναι ιδιαιτερα καλο)...αλλα γιατι να περιμενεις να σε αγαπησει ο αλλος απολυτα?

[quote]Originally posted by keep_walking
Ναι magda εξηγεις γιατι ειναι ωραιο να αγαπας εσυ \"απολυτα\" (που ουτε αυτο νομιζω ειναι ιδιαιτερα καλο)...αλλα γιατι να περιμενεις να σε αγαπησει ο αλλος απολυτα?

[δεν περιμένεις τίποτα. η απόλυτη αγάπη δεν είναι \"πάρε-δώσε\". Είναι μόνο δώσε. ΒΛ. χριστιανική αγάπη, βουδισμό κ.λ.π. που φτάνει μέχρι τη αγάπη για όλα τα όντα.(αυτό είναι το τελευταίο επίπεδο. το πρώτο είναι μόνο παίρνω) δεν ξέρω, δεν σκέφτηκα ποτέ ότι πρέπει να περιμένω κάτι. σαφώς έχω επιθυμίες. αν ο άλλος δεν τις ικανοποιεί και αυτό με ενοχλεί, τότε δεν είμαστε φτοιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. αν όμως οι επιθυμίες μου δεν εκπληρώνονται αλλά αυτό δε μ\'ενοχλεί. τότε..........δεν ξέρω ορισμένα πράγματα μου είναι δύσκολο να τα εκφράσω με λόγια. υπάρχουν φορές που καμμιά επιθυμία μου δε γίνεται πραγματικότητα αλλά θέλω να δίνω, αλλά απλά αγαπάω τον άλλον όπως είναι.\"]

Συμφωνώ με Sofia για το απόλυτο. Αυτό που ήθελα να πω το εξέφρασε καλύτερα. Πιο ολοκληρωμένα. Πάντως, όσον αφορά τη μοναξιά.........νομίζω ότι τη νιώθεις όταν έχεις απομακρυνθεί απ΄το ¨\"Θεό\" σου, σ΄όποιον Θεό κι αν πιστεύεις. Αυτός ο Θεός μπορεί να λέγεται Χριστός, μπορεί να λέγεται αγάπη, μπορεί να λέγεται χρήμα,μπορεί να λέγεται δόξα,οικογένεια, φίλοι.Μπορεί απλά να έχεις προδώσει τη συνείδησή σου και αυτό είναι μοναξιά. Απομάκρυνση από τον ίδιο σου τον εαυτό.
:cool:

kati pou agapo toooso poli!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=xfq_A8nXMsQ

http://www.youtube.com/watch?v=OojsLDYr7RY

Lyrics to \"Everybody is free to wear sunscreen\"
by Baz Luhrman
Ladies and Gentlemen of the class of \'97,

Wear sunscreen. If I could offer you only one tip for the future, sunscreen would be it. The long term
benefits of sunscreen have been proved by scientists, whereas the rest of my advice has no basis or
reliable then my own meandering experience. I will dispense this advice....now.

Enjoy the power and beauty of your youth. Oh, nevermind, you won\'t understand the power and
beauty of your youth until they\'ve faded, but trust me in 20 years, you\'ll look back at photos of
yourself and recall in a way you can\'t grasp now how much possibility lay before you and how fabulous
you really looked. You are not as fat as you imagine.

Don\'t worry about the future, or worry, but know that worrying is as effective as trying to solve an algebra
equation by chewing bubblegum.

The real troubles in your life are apt to be things that never crossed your worried mind: the kind that blindsides
you at 4pm on some idle Tuesday.

Do one thing every day that scares you.

Sing.

Don\'t be reckless with other people\'s hearts; don\'t put up with people who are reckless with yours.

Floss.

Don\'t waste your time on jealousy. Sometimes you\'re ahead, sometimes you\'re behind. The race is
long, and in the end, it\'s only with yourself.

Remember compliments you receive; forget the insults. (if you succeed in doing this, tell me how).

Keep your old love letters; throw away your old bank statements.

Stretch.

Don\'t feel guilty if you don\'t know what you want to do with your life. The most interesting people
I know didn\'t know at 22 what they wanted to do with their lives; some of the most interesting 40 year
olds I know still don\'t.

Get plenty of Calcium. Be kind to your knees -- you\'ll miss them when they\'re gone.

Maybe you\'ll marry, maybe you won\'t. Maybe you\'ll have children, maybe you won\'t. Maybe you\'ll
divorce at 40; maybe you\'ll dance the funky chicken on your 75th wedding anniversary.

Whatever you do, don\'t congratulate yourself too much or berate yourself, either. Your choices are half
chance, so are everybody else\'s.

Enjoy your body: use it every way you can. Don\'t be afraid of it or what other people think of it; it\'s the
greatest instrument you\'ll ever own.

Dance...even if you have no where to do it but in your own living room.

Read the directions (even if you don\'t follow them).

Do not read beauty magazines; they will only make you feel ugly.

Get to know your parents; you never know when they\'ll be gone for good.

Be nice to your siblings: they\'re your best link to your past and the people most likely to stick with you in
the future.

Understand that friends come and go, but what a precious few should hold on. Work hard to bridge the gaps
and geography and lifestyle, because the older you get, the more you need the people you knew when you
were young.

Live in New York City once, but leave before it makes you hard.

Live in Northern California once, but leave before it makes you soft.

Travel.

Accept certain inalienable truths: prices will rise, politicians will philander, you too will get old; and when you
do, you\'ll fantasize that when you were young, prices were reasonable, politicians were noble, and children
respected their elders.

Respect your elders.

Don\'t expect anyone else to support you. Maybe you have a trust fund, maybe you\'ll have a wealthy spouse,
but you never know when either one might run out.

Don\'t mess too much with your hair or by the time you are 40, it will look 85.

Be careful whose advice you buy, but be patient with those who supply it. Advice is a form of nostalgia;
dispensing it is a way of wishing the past from the disposal--wiping it off, painting over the ugly parts, and
recycling it for more than it\'s worth.

But trust me, I\'m the sunscreen.

Οταν είχα τον πατέρα μου, σκεφτόμουν την αγάπη του και δεν ένιωθα τόσο μόνη !! Υπήρχε κάποιος που χαίροτανε που υπάρχω και κάτι παραπάνω ! Γελούσαν τα μάτια του μόνο που με έβλεπε ! (δυστυχώς τον έχασα απο τη ζωή, αλλά πάντα θα τον κουβαλώ μαζί μου)
Οταν είχα μια κολλητή (εφυγε τώρα για το εξωτερικό) με την οποια νιώθαμε οτι η μια είναι η \'\'τέλεια\'\' φίλη που αναζητά η άλλη, δεν ένιωθα μοναξιά, γιατί υπήρχε αυτή η δυνατή αγάπη ! Μπορεί να νοιαζόμουν περισσότερο για εκείνη παρά για τον εαυτό μου πολλές φορές και αυτό μου άρεσε, γιατί ήταν αμοιβαίο !!!! Διαφωνούσαμε, αλλά δεν μαλώναμε και η αγάπη ήταν πάντα παρόν ! (τώρα είναι μακρυά μου και λείπει απο την καθημερινότητα μου, αλλά η σχέση υπάρχει)
Γενικά η αγάπη οταν ενώνει 2 άτομα, αν είναι δυνατή , διώχνει την μοναξιά !!!!!!! Ετσι το νιώθω εγώ τουλάχιστον ! Αλλα η μοναξιά δυστυχώς συντροφευει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, διότι είναι δύσκολο να βρώ τέτοια αγάπη και τέτοιο ταίριασμα !
Και η μοναξιά είναι πιο έντονη σε μένα οταν δεν μπορώ να συνενοηθώ με την μητέρα μου !!!!!
Αβάσταχτη μοναξιά ! (ειδικά απο τότε που έχασα τον πατέρα μου) Σκεφτόμαστε και λειτουργούμε τόσο διαφορετικά και η αποδοχή της δεν είναι πάντα εμφανής !
Ισως για αυτό θέλω πολύ να κάνω δική μου οικογένεια ! Ελπίζοντας η χημεία μάνας-κόρης να είναι καλύτερη !

Ωραιο μυνημα kleiw...το αισθανεσαι...

είναι δύσκολο να νιώθουμε αγάπη γι\'αυτούς που δεν μας αποδέχονται........είναι όμως το πιο όμορφο.εγώ δεν το έχω καταφέρει ακόμη και οι περισσότεροι από εμάς. ΄Ένας Χριστός το κατάφερε και τον σταύρωσαν.Κρίμα..........

Σε καταλαβαίνω Kliew. Είναι ανεκτίμητη η αγάπη του πατέρα. Κι όταν τον χάσεις μετανιώνεις για τις στιγμές που έχασες, γι\'αυτό που είχες. Τον πατέρα μου τον κουβαλάω μέσα στην καρδιά μου. Ναι, αυτή ήταν απόλυτη αγάπη. Μου έλεγε \"ζω μόνο για σένα. Σκοπός της ζωής μου είσαι εσύ\".

Παιδιά χαίρομαι απλά που την έζησα !!!!!!!!!!
Μακάρι να μου ξανατύχει !!!!!!!!!!

Υ.Γ. keep δεν ξέρω αν ειναι ωραίο , αλλά βγήκε πραγματικά αυθόρμητα απο μεσα μου μαζί με τα δάκρυα της απώλειας !

Quote:

---

Originally posted by Sofia
μηπως εχεις καταλαβει τον εαυτο σου απολυτα? ή μηπως εχεις αγαπήσει τον εαυτό σου απολυτα?πώς το ζητάς απο τον αλλο?
το πολυ δεν σου ειναι αρκετο?θες το \"τερμα\", το \"απολυτο\"?

---

:):):):)
πολυ πολυ σωστο αυτο Σοφακι μου...εχεισ δικιο εδω...\"μηπωσ εχεισ αγαπησει τον εαυτο σου απολυτα?\"....οχι...οχι δεν τον εχω αγαπησει....

αλλα αν το δουμε ετσι πειραματικα απο μια αλλη σκοπια....
χμμ... πολλα πραγματα εμεισ οι ιδιοι δεν μπορουμε να τα κανουμε στον εαυτο μασ αλλα μπορουν αλλοι σε εμασ...και αντιστροφα... νομιζω....

σχετικα ομωσ με το απολυτο....
χμ.. ναι..

ισωσ το δικο μου απολυτο αυτο που εχω εγω στο μυαλο ωσ υδανικα απολυτο...ειναι \" πολυ πολυ πολυ\"....
...τοσο πολυ ωστε να νικαει σχεδον τα παντα....η ισωσ και ολα τα αλλα...

απο μια αλλη πλευρα μπορουμε ισωσ να πουμε πωσ το απολυτο ειναι εκεινο το σημειο που καλυπτει μια συγκεκριμενη αναγκη ολοκληρωτικα...και στην συγκεκριμενη περιπτωση, η απολυτη αγαπη καλυπτει οοολεσ τισ ανασφαλειεσ και τουσ φοβουσ..... καλυπτει ισωσ ακομη και αναμνησεισ...πονουσ... απογοητευσεισ... ολη την ζωη που δεν επρεπε να μασ συμβει.,...γιατι εκανε τοοοσο κακο... ολα τα κριμα..και τα γιατι.... που εχουν να κανουν με την αγαπη στην ζωη μασ....

ναι τωρα που το βλεπω..ειναι πολυ αυτο που ψαχνω... ειναι βαρυ..ασυκοτο... αλλα γιατι να μην υπαρχει?....ειναι οντοσ απλα και μονο μια φαντασια?...μια φαντασιωση μια ουτοπικη σκεψη..οπωσ ο παραδισσοσ...ή η παγκοσμια ειρηνη ....

ειναι αραγε κατι χειροπιαστο?...ή απλα υπαρχει και αιωρειτε αιωνεσ τωρα...και θα συναιχισει ετσι?....

...:):)

...καληνυχτα καλοι μου......μακια...

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Ωραιο μυνημα kleiw...το αισθανεσαι...

---

.....ακριβωσ αυτο.....

Ναι καταλαβαινω τι λες Adzik...

Adzik, δεν είναι ακριβώς έτσι. Η παγκόσμια ειρήνη και ο παράδεισος είναι έννοιες καθορισμένες από κάποιους, η απόλυτη αγάπη είναι διαφορετική για τον καθένα.

Αφού δε μπορώ να καταλάβω πλήρως αυτό που εννοείς εσύ, να νιώσω τη δική σου ανάγκη δε μπορώ να απαντήσω αν μπορεί να συμβεί ή όχι.

Ξέρω από τη δική μου εμπειρία ότι η αγάπη κάλυψε τα θέλω μου, τις ανάγκες μου, ότι είχα φανταστεί και ακόμα περισσότερο από ότι περίμενα.

Και αναφέρθηκες σε απλή μοναξιά και ότι εννοείς κάτι πιο δυνατό. Αυτό θέλω να εξηγήσω. Νιώθω τόσο καλά με τον εαυτό μου που δε καταλαβαίνω γιατί πρέπει να νιώθω άσχημα με το αίσθημα ότι μόνοι μας γεννιόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε. Αφού εγώ ζω τη ζωή μου, για μένα σκέφτομαι, έχω έλεγχο του εαυτού μου. Θέλω να έχω άλλους ανθρώπους δίπλα μου, θέλω την αποδοχή τους, την αγάπη τους, να με καταλαβαίνουν αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα χάσω και την κυριαρχία του εαυτού μου. Το όραμα που έχω για το σύντροφό μου είναι ακριβώς η αίσθηση ότι θα είναι σύντροφός μου στη ζωή, συνοδοιπόρος στο δρόμο μου.

Τι εννοείς \'\' θα χάσω την κυριαρχία του εαυτού μου\'\' ?

;)

Ότι το ότι είμαι ξεχωριστό άτομο μου δίνει την ευχέρεια να ορίζω τον εαυτό μου. Επιζητώ το \"εμείς\" αλλά ως πληθυντικός προϋποθέτει 2 τουλάχιστον μέρη. Δε θα ήθελα να ενωθώ τόσο πολύ με έναν άλλο άνθρωπο ώστε να χάσω την αίσθηση του εαυτού μου, να μη ξέρω που τελειώνω εγώ και που αυτός λες και είμαστε ένας.

Σε αυτό συμφωνώ μαζί σου ! Δεν νομίζω οτι να χάσουμε τον εαυτό μας είναι ο στόχος ! Το αντίθετο ! Μπορεί να είναι ο άνθρωπος ευτυχισμένος αν χάσει τον εαυτό του ? Γιαυτό και το μαζί είναι τόσο δύσκολο ! Είμαστε ξεχωριστές μονάδες που θέλουμε όμως την επαφή, το ταίριασμα, την αγάπη, την κατανόηση, το συναισθηματικό δέσιμο, την κοινή πορεία αλλά και φυσικά και πάνω απο όλα τον εαυτό μας και την ελευθερία μας !!
Για μένα το αντίδοτο της μοναξιάς είναι η αγάπη και αγάπη δεν σημαίνει καταπίεση !!

καλημερα παιδακια μου¨)¨)

...εννοειται αυτο Κλειω μου...\"αγάπη δεν σημαίνει καταπίεση !! \"..
..αγαπη πρεπει να σημαινει ευτυχεια,ελευθερια και εξελιξη...
....
αλλα ειναι κακο να θελεισ να νιωθεισ πωσ γεννηθηκεσ μονοσ μα δεν θελεισ να πεθανεισ μονοσ...?
...και δεν μιλαω για συνηθεια... πολλα ζευγαρια που εχουν ζησει μαζι δεκαδεσ χρονια... οταν ο ενασ φευγει..η πεθαινει , αδυνατει να ζησει μια \"αλλη\" ζωη... εκει βεβαια συγχαιεται η αγαπη με την συνηθεια...

....ναι η συνηθεια ειναι η 2 ρη μασ φυση... περα απο αυτην ομωσ...περα απο αυτο...

....ειναι κακο να θελει κανεισ να ολοκληρωσει στην ζωη τον μυθο που λεει πωσ ο σκοποσ μασ εδω ειναι να βρουμε το αλλο μασ μισο.....?.....\\
εγω δεν αρεσκομαι στην σκεψη του..\"μονη γεννηθηκα και μονη θα φυγω\"..το θεωρω πολυ λυπητερο...με στεναχωρει και μονο που το σκεφτομαι....

ισωσ να ειναι ανασφαλειεσ...και ανισσοροπεια ψυχολογικη..ισωσ ειναι ιδιοσυγκρασια...ισωσ να εχω δικιο ..χεχε...η ισωσ να ειμαι τελειωσ παραλογη..η παρανοικη...:P