'Εχω διπολική??? Βοηθεια:(

Γεια σας παιδια. Είμαι 16 χρονών κοπελα και θελω απλα μια εξηγηση για τα οσα μου συμβαινουν. Εχω κανει καποια online τεστ και εδειξαν οτι υπαρχουν αρκετες πιθανοτιτες για διπολικη ή καποια ψυχικη ασθενεια, αλλα θα ηθελα και την δικη σας γνωμη. Πριν μερικους μηνες πριν αρχισα να νιωθω πως μπορουσα να καταφερω τα παντα και η αυτοπεποιθηση μου ηταν υπερβολικα ψηλη σε κατασταση που δεν ανησιχουσα ουτε για σοβαρες καταστασεις. Μετα απο μερικες βδομαδες αρχισα να αγχωνομαι και να σκεφτομαι την αυτοκτονια, εχασα τις ελπιδες μου και η καταθληψη μου ειχε κτυπισει κοκκινο. Δεν με ενιαζε τιποτα, η ζωη μου κινδυνευε απο εμενα, αρχισα να χαρακωνομαι, να μισω τον εαυτο μου και γενικα η ζωη μου ηταν χαλια. Περιπου ενα μηνα μετα ξεκινησα παλι να βρισκω την αισιοδοξια και τη θετικοτιτα μου και αυτη η υπερβολικα ευχαριστη ατμοσφαιρα κρατησε για περιπου ενα μηνα και παλι. Τωρα ειμαι σε απογνωση. Εχω κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιας για τις οποιες σχεδον κανεις δεν ξερει. Μισω τα παντα επανω μου, νιωθω χοντρη, σταματησα να τρωω, πιστευω πως η οικογενεια μου και οι φιλες μου με μισουν και με αντικατεστησαν. Προσπαθουν να με πεισουν πως εχω αδικο αλλα ξερω πως τα πραγματα ετσι εχουν. Μια καλη μου φιλη εχει συμτωματα καταθληψης και οσο και να προσπαθω δεν μπορω να την βοηθησω και φοβαμαι μηπως κανει καμια τρελα και την χασω. Ετσι νιωθω σαν σκουπιδι, σαν ενα αχρηστο πραγμα που απλα σπαταλαει οξυγονο. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω σε ενα συγκεκριμενο θεμα και νιωθω τεραστια ενταση χωρις λογο. Παθαινω συχνα κατι σαν κρισεις και δεν μπορω με τιποτα να κοιμηθω. Αλλα δεν νιωθω καθολου κουρασμενη. Γραφω και ζωγραφιζω λυπητερα θεματα την ωρα που ο κανονικος κοσμος κοιμαται. Μεχρι που αρχισα να βαζω αλκοολ στο νερο μου για να ζαλιστω και να κοιμηθω. Θελω να πεθανω. Νιωθω ενα τεραστιο κενο μεσα μου που πιστευω πως κανεις δεν μπορει να καλυψει. Ειμαι υπερβολικα οξυθυμη με αποτελεσμα να τσακωνομαι συνεχεια με τους γυρω μου και να απομακρυνω ανθρωπους απο κοντα μου. Κλαιω στα ξαφνικα για ωρες καθημερινα. Απ'τη μια θελω να βγαινω συνεχεια και να ειμαι με κοσμο, αλλα απ'την αλλη νιωθω ενοχλημενη οταν ερχομαι σε επαφη με αλλους πχ σε οικογενειακα δειπνα. Θέλω να τσιριξω, να ξεσπασω καπου, αλλα μονο τον εαυτο μου καταστρεφω. Τι εχω? Πρεπει να δω καποιο ειδικο? Ειναι διπολικη ή κατι παρομοιο? Υπαρχει εξιγηση? Βοηθηστε με :'(

ολα αυτα πρεπει να τα πεις σε καποιον ειδικο και αυτος θα κρυνει αν εχεις κατι η'οχι.
εμεις εδω δεν ειμαστε ψυχιατροι για να γνωριζουμε με σιγουρια τι σου συμβαινει.
να μιλησεις στην μητερα σου για τις ανησυχιες σου και να επισκευπτειτε το συντομοτερο εναν ειδικο για να σου πει καλιτερα εκεινος.
καλα,οι γονεις σου δεν εχουν καταλαβει οτι εχεις κοψει τις φλεβες σου;

Nα μας πεις ποιές είναι οι αιτίες που νιώθεις έτσι άσχημα.

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

Quote:

---

Originally Posted by ΜΑΡΙΑ1967

ολα αυτα πρεπει να τα πεις σε καποιον ειδικο και αυτος θα κρυνει αν εχεις κατι η'οχι.
εμεις εδω δεν ειμαστε ψυχιατροι για να γνωριζουμε με σιγουρια τι σου συμβαινει.
να μιλησεις στην μητερα σου για τις ανησυχιες σου και να επισκευπτειτε το συντομοτερο εναν ειδικο για να σου πει καλιτερα εκεινος.
καλα,οι γονεις σου δεν εχουν καταλαβει οτι εχεις κοψει τις φλεβες σου;

---

ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου! Οχι δεν το εχουν καταλαβει γιατι φοραω πολλα βραχιολια. Τους εχω ζητησει να με πανε σε καποιο ψυχολογο αλλα δεν μου δινουν σημασια επειδη πιστευουν πως απλα ειμαι ανωριμη και θελω την προσοχη και τη σημασια τους

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Nα μας πεις ποιές είναι οι αιτίες που νιώθεις έτσι άσχημα.

---

Δεν ξέρω πραγματικα. Εχω καποιες τραυματικες εμπειριες-ατυχιματα με ηλεκτρισμο αλλα δεν ξερω αν εχει καποια σχεση. Επισης μια πολυ καλη μου φιλη εχει αυτοκαταστροφικη συμπεριφορα και δεν αφινει κανενα να την βοηθησει. Και μερικες φορες νιωθω πως την χανω και δεν το αντεχω οταν μου μιλαει για το ποσο ασχημα νιωθει. Αλλα ακομα και πριν μαθω για αυτην ημουν ετσι. Ειχα και το αγχος του σχολειου. Απλα τωρα δεν ξερω ειλικρινα τι μου προκαλει τοσο ασχημη διαθεση και συναισθηματα.

Quote:

---

Originally Posted by SuicidalGirl

Γεια σας παιδια. Είμαι 16 χρονών κοπελα και θελω απλα μια εξηγηση για τα οσα μου συμβαινουν. Εχω κανει καποια online τεστ και εδειξαν οτι υπαρχουν αρκετες πιθανοτιτες για διπολικη ή καποια ψυχικη ασθενεια, αλλα θα ηθελα και την δικη σας γνωμη. Πριν μερικους μηνες πριν αρχισα να νιωθω πως μπορουσα να καταφερω τα παντα και η αυτοπεποιθηση μου ηταν υπερβολικα ψηλη σε κατασταση που δεν ανησιχουσα ουτε για σοβαρες καταστασεις. Μετα απο μερικες βδομαδες αρχισα να αγχωνομαι και να σκεφτομαι την αυτοκτονια, εχασα τις ελπιδες μου και η καταθληψη μου ειχε κτυπισει κοκκινο. Δεν με ενιαζε τιποτα, η ζωη μου κινδυνευε απο εμενα, αρχισα να χαρακωνομαι, να μισω τον εαυτο μου και γενικα η ζωη μου ηταν χαλια. Περιπου ενα μηνα μετα ξεκινησα παλι να βρισκω την αισιοδοξια και τη θετικοτιτα μου και αυτη η υπερβολικα ευχαριστη ατμοσφαιρα κρατησε για περιπου ενα μηνα και παλι. Τωρα ειμαι σε απογνωση. Εχω κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιας για τις οποιες σχεδον κανεις δεν ξερει. Μισω τα παντα επανω μου, νιωθω χοντρη, σταματησα να τρωω, πιστευω πως η οικογενεια μου και οι φιλες μου με μισουν και με αντικατεστησαν. Προσπαθουν να με πεισουν πως εχω αδικο αλλα ξερω πως τα πραγματα ετσι εχουν. Μια καλη μου φιλη εχει συμτωματα καταθληψης και οσο και να προσπαθω δεν μπορω να την βοηθησω και φοβαμαι μηπως κανει καμια τρελα και την χασω. Ετσι νιωθω σαν σκουπιδι, σαν ενα αχρηστο πραγμα που απλα σπαταλαει οξυγονο. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω σε ενα συγκεκριμενο θεμα και νιωθω τεραστια ενταση χωρις λογο. Παθαινω συχνα κατι σαν κρισεις και δεν μπορω με τιποτα να κοιμηθω. Αλλα δεν νιωθω καθολου κουρασμενη. Γραφω και ζωγραφιζω λυπητερα θεματα την ωρα που ο κανονικος κοσμος κοιμαται. Μεχρι που αρχισα να βαζω αλκοολ στο νερο μου για να ζαλιστω και να κοιμηθω. Θελω να πεθανω. Νιωθω ενα τεραστιο κενο μεσα μου που πιστευω πως κανεις δεν μπορει να καλυψει. Ειμαι υπερβολικα οξυθυμη με αποτελεσμα να τσακωνομαι συνεχεια με τους γυρω μου και να απομακρυνω ανθρωπους απο κοντα μου. Κλαιω στα ξαφνικα για ωρες καθημερινα. Απ'τη μια θελω να βγαινω συνεχεια και να ειμαι με κοσμο, αλλα απ'την αλλη νιωθω ενοχλημενη οταν ερχομαι σε επαφη με αλλους πχ σε οικογενειακα δειπνα. Θέλω να τσιριξω, να ξεσπασω καπου, αλλα μονο τον εαυτο μου καταστρεφω. Τι εχω? Πρεπει να δω καποιο ειδικο? Ειναι διπολικη ή κατι παρομοιο? Υπαρχει εξιγηση? Βοηθηστε με :'(

---

Σε διπολικη διαταραχη τυπου Ι μου κανουν οσα περιγραφεις, αλλα οπως αντιλαμβανεσαι δεν μπορει καποιο forum να στο διαγνωσει αυτο. Ο,τι κ να λενε οι γονεις σου, μα ο,τι κ να λενε, αυτο ειναι σοβαρο κ πρεπει να το συζητησεις με ψυχιατρο. Εν αναγκη, αν δε βρεις ακρη με γονεις, μπορεις να απευθυνθεις σε δημοσιο νοσοκομειο.
Κ φυσικα μην τρομαζεις κ μην επιχειρεις να κανεις κακο στον εαυτο σου. Πολλοι διπολικοι που ακολουθουν τη σωστη αγωγη κ μενουν συνεπεις σε αυτην εχουν μια ωραιοτατη νορμαλ ζωη, με τις σπουδες τους, τους φιλους τους, τη δουλεια τους κ την οικογενεια τους.Η διπολικη ειναι σαν το διαβητη, δε θεραπευεται, ο καταλληλος ψυχιατρος ομως μπορει να σου δωσει αγωγη, η οποια να τη σταθεροποιει, υπο την προυποθεση οτι κ εσυ εισαι συνεργασιμη, κ ολα πανε καλα. Δεν ειναι κ το τελος του κοσμου, πρεπει ομως να δεις καποιον ειδικο.

Καλησπερα φιλη μου κ κουραγιο,ειδικος δεν ειμαι να σου κανω διαγνωση ομως ειμαι σιγουρη οτι πρεπει να απευθυνθεις καπου κ να μιλησεις για την διαθεση σου να αυτοκτονησεις πρεπει να ειναι γνωστο στην οικογενεια σου για να σε στηριζουν,Πιθανοτατα πασχεις απο καταθλιψη κ εκτος απο απο αυτο βιωνεις κ εφηβεια κ εισαι αναμεσα στην παιδικη ηλικια κ την ενηλικιωση κ ειναι λογικο να νιωθεις ενταση μεσα σου,Αυτο που με ανησυχει ειναι το θεμα της αυτοκτονιας κ πρεπει να το βγαλεις απο μεσα σου κατεπειγοντως,Επισης ειναι προς τιμην σου το γεγονος οτι θελεις να θεραπευσεις τις φιλες σου ομως πρεπει να δεις τα πραγματα στις σωστες τους διαστασεις δεν εισαι παντοδυναμη για να κανεις κατι τετοιο απαραιτητο ειναι βεβαια να τους σταθεις κ να τις πεισεις να δουν εναν ειδικο κ παραλληλα να πας κ εσυ να βοηθησεις τον εαυτο σου,Κ επειδη η πειρα μου απο καταθλιψη ειναι τεραστια σε βεβαιωνω οτι περναει με προσπαθεια κ κοπο,Καλο κουραγιο κ μην καθυστερεις να κανεις κατι!

Quote:

---

Originally Posted by SuicidalGirl

Γεια σας παιδια. Είμαι 16 χρονών κοπελα και θελω απλα μια εξηγηση για τα οσα μου συμβαινουν. Εχω κανει καποια online τεστ και εδειξαν οτι υπαρχουν αρκετες πιθανοτιτες για διπολικη ή καποια ψυχικη ασθενεια, αλλα θα ηθελα και την δικη σας γνωμη. Πριν μερικους μηνες πριν αρχισα να νιωθω πως μπορουσα να καταφερω τα παντα και η αυτοπεποιθηση μου ηταν υπερβολικα ψηλη σε κατασταση που δεν ανησιχουσα ουτε για σοβαρες καταστασεις. Μετα απο μερικες βδομαδες αρχισα να αγχωνομαι και να σκεφτομαι την αυτοκτονια, εχασα τις ελπιδες μου και η καταθληψη μου ειχε κτυπισει κοκκινο. Δεν με ενιαζε τιποτα, η ζωη μου κινδυνευε απο εμενα, αρχισα να χαρακωνομαι, να μισω τον εαυτο μου και γενικα η ζωη μου ηταν χαλια. Περιπου ενα μηνα μετα ξεκινησα παλι να βρισκω την αισιοδοξια και τη θετικοτιτα μου και αυτη η υπερβολικα ευχαριστη ατμοσφαιρα κρατησε για περιπου ενα μηνα και παλι. Τωρα ειμαι σε απογνωση. Εχω κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιας για τις οποιες σχεδον κανεις δεν ξερει. Μισω τα παντα επανω μου, νιωθω χοντρη, σταματησα να τρωω, πιστευω πως η οικογενεια μου και οι φιλες μου με μισουν και με αντικατεστησαν. Προσπαθουν να με πεισουν πως εχω αδικο αλλα ξερω πως τα πραγματα ετσι εχουν. Μια καλη μου φιλη εχει συμτωματα καταθληψης και οσο και να προσπαθω δεν μπορω να την βοηθησω και φοβαμαι μηπως κανει καμια τρελα και την χασω. Ετσι νιωθω σαν σκουπιδι, σαν ενα αχρηστο πραγμα που απλα σπαταλαει οξυγονο. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω σε ενα συγκεκριμενο θεμα και νιωθω τεραστια ενταση χωρις λογο. Παθαινω συχνα κατι σαν κρισεις και δεν μπορω με τιποτα να κοιμηθω. Αλλα δεν νιωθω καθολου κουρασμενη. Γραφω και ζωγραφιζω λυπητερα θεματα την ωρα που ο κανονικος κοσμος κοιμαται. Μεχρι που αρχισα να βαζω αλκοολ στο νερο μου για να ζαλιστω και να κοιμηθω. Θελω να πεθανω. Νιωθω ενα τεραστιο κενο μεσα μου που πιστευω πως κανεις δεν μπορει να καλυψει. Ειμαι υπερβολικα οξυθυμη με αποτελεσμα να τσακωνομαι συνεχεια με τους γυρω μου και να απομακρυνω ανθρωπους απο κοντα μου. Κλαιω στα ξαφνικα για ωρες καθημερινα. Απ'τη μια θελω να βγαινω συνεχεια και να ειμαι με κοσμο, αλλα απ'την αλλη νιωθω ενοχλημενη οταν ερχομαι σε επαφη με αλλους πχ σε οικογενειακα δειπνα. Θέλω να τσιριξω, να ξεσπασω καπου, αλλα μονο τον εαυτο μου καταστρεφω. Τι εχω? Πρεπει να δω καποιο ειδικο? Ειναι διπολικη ή κατι παρομοιο? Υπαρχει εξιγηση? Βοηθηστε με :'(

---

Σε διπολικη διαταραχη τυπου Ι μου κανουν οσα περιγραφεις, αλλα οπως αντιλαμβανεσαι δεν μπορει καποιο forum να στο διαγνωσει αυτο. Ο,τι κ να λενε οι γονεις σου, μα ο,τι κ να λενε, αυτο ειναι σοβαρο κ πρεπει να το συζητησεις με ψυχιατρο. Εν αναγκη, αν δε βρεις ακρη με γονεις, μπορεις να απευθυνθεις σε δημοσιο νοσοκομειο.
Κ φυσικα μην τρομαζεις κ μην επιχειρεις να κανεις κακο στον εαυτο σου. Πολλοι διπολικοι που ακολουθουν τη σωστη αγωγη κ μενουν συνεπεις σε αυτην εχουν μια ωραιοτατη νορμαλ ζωη, με τις σπουδες τους, τους φιλους τους, τη δουλεια τους κ την οικογενεια τους.Η διπολικη ειναι σαν το διαβητη, δε θεραπευεται ομως ρυθμιζεται δηλ ο καταλληλος ψυχιατρος ομως μπορει να σου δωσει αγωγη, η οποια να τη σταθεροποιει, υπο την προυποθεση οτι κ εσυ εισαι συνεργασιμη, κ ολα πανε καλα. Δεν ειναι κ το τελος του κοσμου, πρεπει ομως να δεις καποιον ειδικο.

Κοπελιά για διπολική φαίνεται ότι λένε τα συμπτώματα (ίσως τύπου ΙΙ γιατί οι Ι έχουν πιο πολλά ανεβάσματα και σπάνια κάνουν απόπειρες). Καλό θα ήταν να σε διαγνώσει ένας ειδικός (ψυχίατρος).
Ότι και να έχεις αντιμετωπίζεται αρκεί να δείξεις καλή θέληση και αν τελικά απευθυνθείς σε κάποιο γιατρό (γνώμη μου είναι να μην το καθυστερείς, θα δεις σε ένα - δύο μήνες πόσο καλύτερα θα νιώσεις) να ακολουθείς ότι σου λέει.

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Καλησπερα φιλη μου κ κουραγιο,ειδικος δεν ειμαι να σου κανω διαγνωση ομως ειμαι σιγουρη οτι πρεπει να απευθυνθεις καπου κ να μιλησεις για την διαθεση σου να αυτοκτονησεις πρεπει να ειναι γνωστο στην οικογενεια σου για να σε στηριζουν,Πιθανοτατα πασχεις απο καταθλιψη κ εκτος απο απο αυτο βιωνεις κ εφηβεια κ εισαι αναμεσα στην παιδικη ηλικια κ την ενηλικιωση κ ειναι λογικο να νιωθεις ενταση μεσα σου,Αυτο που με ανησυχει ειναι το θεμα της αυτοκτονιας κ πρεπει να το βγαλεις απο μεσα σου κατεπειγοντως,Επισης ειναι προς τιμην σου το γεγονος οτι θελεις να θεραπευσεις τις φιλες σου ομως πρεπει να δεις τα πραγματα στις σωστες τους διαστασεις δεν εισαι παντοδυναμη για να κανεις κατι τετοιο απαραιτητο ειναι βεβαια να τους σταθεις κ να τις πεισεις να δουν εναν ειδικο κ παραλληλα να πας κ εσυ να βοηθησεις τον εαυτο σου,Κ επειδη η πειρα μου απο καταθλιψη ειναι τεραστια σε βεβαιωνω οτι περναει με προσπαθεια κ κοπο,Καλο κουραγιο κ μην καθυστερεις να κανεις κατι!

---

Εγώ συμφωνώ με μυσπ,εκτός του ότι θεωρώ ότι είναι γλυκομίλητη-εκφράζει με ωραίο τρόπο τις απόψεις της....
Εγώ πάλι δε νομίζω ότι έχεις διπολική,αλλά κάτι σαν φάση εφηβείας που δεν βοηθάει και το σπίτι για να αντιμετωπιστεί καλύτερα.....

Αν νιώθεις αρκετή ένταση μπορείς σίγουρα να πας σε κάποιον ψυχίατρο να βεβαιωθείς για το τί πρόκειται,το να σου κάνουμε εμείς διαγνώσεις εκ του μακρόθεν είναι λίγο δύσκολο και άστοχο.!

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Κοπελιά για διπολική φαίνεται ότι λένε τα συμπτώματα (ίσως τύπου ΙΙ γιατί οι Ι έχουν πιο πολλά ανεβάσματα και σπάνια κάνουν απόπειρες). Καλό θα ήταν να σε διαγνώσει ένας ειδικός (ψυχίατρος).
Ότι και να έχεις αντιμετωπίζεται αρκεί να δείξεις καλή θέληση και αν τελικά απευθυνθείς σε κάποιο γιατρό (γνώμη μου είναι να μην το καθυστερείς, θα δεις σε ένα - δύο μήνες πόσο καλύτερα θα νιώσεις) να ακολουθείς ότι σου λέει.

---

Μακαρι να εχεις δικιο, εμενα το μυαλο μου πηγε στην τυπου Ι λογω υπαρξης μεικτων επεισοδιων. Πρεπει ομως επειγοντως να δει ειδικο, οι αποπειρες αυτοκτονιας κ οι αυτοτραυματισμοι δεν ειναι αστειο πραγμα....

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Μακαρι να εχεις δικιο, εμενα το μυαλο μου πηγε στην τυπου Ι λογω υπαρξης μεικτων επεισοδιων. Πρεπει ομως επειγοντως να δει ειδικο, οι αποπειρες αυτοκτονιας κ οι αυτοτραυματισμοι δεν ειναι αστειο πραγμα....

---

Διπολική ή όχι και ποιού τύπου δεν έχει τόσο σημασία στα πλαίσια που συζητάμε. Δεν ξέρω αν επιτρέπεται τέτοια προτροπή από τους κανόνες του φόρουμ (ίσως θα έπρεπε να τους ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά) αλλά όπως λες και εσύ οι απόπειρες δεν είναι αστείο πράμα, η κοπέλα θα πρέπει να μιλήσει με τους γονείς της και να πάει σύντομα σε κάποιο γιατρό.
Όσο για τους γονείς που δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα (γενικά μιλάω), δε σημαίνει σόνυ και καλά ότι δεν ενδιαφέρονται. Απλά όσοι δεν έχουν εμπειρία από τέτοιες καταστάσεις συνήθως δεν πάει το μυαλό τους ή δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει σε δικό τους άνθρωπο.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Εγώ συμφωνώ με μυσπ,εκτός του ότι θεωρώ ότι είναι γλυκομίλητη-εκφράζει με ωραίο τρόπο τις απόψεις της....
Εγώ πάλι δε νομίζω ότι έχεις διπολική,αλλά κάτι σαν φάση εφηβείας που δεν βοηθάει και το σπίτι για να αντιμετωπιστεί καλύτερα.....

Αν νιώθεις αρκετή ένταση μπορείς σίγουρα να πας σε κάποιον ψυχίατρο να βεβαιωθείς για το τί πρόκειται,το να σου κάνουμε εμείς διαγνώσεις εκ του μακρόθεν είναι λίγο δύσκολο και άστοχο.!

---

Καλα να εισαι φιλη μου,θεωρω οτι πανω απο ολα η κοπελα πρεπει να βγαλει απο το μυαλο της το θεμα της αυτοκτονιας ολα τα αλλα ειναι πιο διαχειρισιμα ας μας απαντησει να δουμε αν ειναι καλα

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Καλησπερα φιλη μου κ κουραγιο,ειδικος δεν ειμαι να σου κανω διαγνωση ομως ειμαι σιγουρη οτι πρεπει να απευθυνθεις καπου κ να μιλησεις για την διαθεση σου να αυτοκτονησεις πρεπει να ειναι γνωστο στην οικογενεια σου για να σε στηριζουν,Πιθανοτατα πασχεις απο καταθλιψη κ εκτος απο απο αυτο βιωνεις κ εφηβεια κ εισαι αναμεσα στην παιδικη ηλικια κ την ενηλικιωση κ ειναι λογικο να νιωθεις ενταση μεσα σου,Αυτο που με ανησυχει ειναι το θεμα της αυτοκτονιας κ πρεπει να το βγαλεις απο μεσα σου κατεπειγοντως,Επισης ειναι προς τιμην σου το γεγονος οτι θελεις να θεραπευσεις τις φιλες σου ομως πρεπει να δεις τα πραγματα στις σωστες τους διαστασεις δεν εισαι παντοδυναμη για να κανεις κατι τετοιο απαραιτητο ειναι βεβαια να τους σταθεις κ να τις πεισεις να δουν εναν ειδικο κ παραλληλα να πας κ εσυ να βοηθησεις τον εαυτο σου,Κ επειδη η πειρα μου απο καταθλιψη ειναι τεραστια σε βεβαιωνω οτι περναει με προσπαθεια κ κοπο,Καλο κουραγιο κ μην καθυστερεις να κανεις κατι!

---

Σ'ευχαριστω πολυ που μου απαντησες! Σκεφτηκα κι εγω πως η ηλικια θα εχει καποια σχεση αλλα και παλι δεν μπορω να καταληξω καπου. Θα προσπαθησω να πεισω τους γονεις μου να με πανε σε ενα γιατρο. Ελπιζω ολα να φτιαξουν. Ευχαριστω και παλι!

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Κοπελιά για διπολική φαίνεται ότι λένε τα συμπτώματα (ίσως τύπου ΙΙ γιατί οι Ι έχουν πιο πολλά ανεβάσματα και σπάνια κάνουν απόπειρες). Καλό θα ήταν να σε διαγνώσει ένας ειδικός (ψυχίατρος).
Ότι και να έχεις αντιμετωπίζεται αρκεί να δείξεις καλή θέληση και αν τελικά απευθυνθείς σε κάποιο γιατρό (γνώμη μου είναι να μην το καθυστερείς, θα δεις σε ένα - δύο μήνες πόσο καλύτερα θα νιώσεις) να ακολουθείς ότι σου λέει.

---

Ευχαριστω για την απαντηση σου! Δεν ξερω να ξεχωρίζω τους τυπους διπολικης αλλα οτι και να ειναι ελπιζω μονο να θεραπευεται ή τουλαχιστο να μην προκαλέσει ιδιετερα προβληματα στο μελλον μου.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Εγώ συμφωνώ με μυσπ,εκτός του ότι θεωρώ ότι είναι γλυκομίλητη-εκφράζει με ωραίο τρόπο τις απόψεις της....
Εγώ πάλι δε νομίζω ότι έχεις διπολική,αλλά κάτι σαν φάση εφηβείας που δεν βοηθάει και το σπίτι για να αντιμετωπιστεί καλύτερα.....

Αν νιώθεις αρκετή ένταση μπορείς σίγουρα να πας σε κάποιον ψυχίατρο να βεβαιωθείς για το τί πρόκειται,το να σου κάνουμε εμείς διαγνώσεις εκ του μακρόθεν είναι λίγο δύσκολο και άστοχο.!

---

Καταλαβαίνω απολυτα την θεση σας και μονο το οτι απαντατε, μου ειναι αρκετο! Πραγματικα ελπιζω να ειναι η εφιβια και καποτε να ειμαι πραγματικα χαρουμενη. Θα προσπαθησω να κανω κατι το συντομοτερο.

Quote:

---

Originally Posted by Tasos75

Διπολική ή όχι και ποιού τύπου δεν έχει τόσο σημασία στα πλαίσια που συζητάμε. Δεν ξέρω αν επιτρέπεται τέτοια προτροπή από τους κανόνες του φόρουμ (ίσως θα έπρεπε να τους ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά) αλλά όπως λες και εσύ οι απόπειρες δεν είναι αστείο πράμα, η κοπέλα θα πρέπει να μιλήσει με τους γονείς της και να πάει σύντομα σε κάποιο γιατρό.
Όσο για τους γονείς που δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα (γενικά μιλάω), δε σημαίνει σόνυ και καλά ότι δεν ενδιαφέρονται. Απλά όσοι δεν έχουν εμπειρία από τέτοιες καταστάσεις συνήθως δεν πάει το μυαλό τους ή δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει σε δικό τους άνθρωπο.

---

Κι εγω αυτο πιστευω. Ενδιαφερονται αλλα δεν δινουν ιδιετερη σημασια γιατι δεν θα πηγαινε ποτε το μυαλο τους στο οτι το παιδι τους μπορει να εχει τετοια προβληματα και να χρειζεται ψυχολογο. Δεν ειναι και ευκολο να πω στους γονεις μου για τις σκεψεις και τις αποπειρες αυτοκτονιας και το οτι χαρακωνομαι γιατι θα φρικαρουν και δεν θα μπορεσουν ποτε να ζησουν ηρεμα:( Σ'ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου!

θυμάται κανείς την εφηβεία του;;;; μελαγχολίες, ακεφιές, ανορεξία, αυτοκτονική διάθεση, μοναχικότητα και τόσα άλλα συμπτώματα. Το λέω αυτό γιατί το συνδέω με την ηλικία σου. Είναι η ηλικία που αμφισβητείς, που ψάχνεις αλήθειες, που προσπαθείς να τραβήξεις την προσοχή των γονιών και όχι μόνο, την επιβεβαίωση, την αγάπη. Μη όντας όμως ειδικός, καλό θα ήταν να απευθυνθείς σε κάποιο ψυχολόγο με ή χωρίς τη βοήθεια των γονιών σου. Ίσως αν είχες κάποιο συγγενή που θα μπορούσες να εμπιστευτείς να του πεις το πρόβλημά σου και σε βοηθούσε με το να μιλήσει στους γονείς σου. Επίσης αν υπάρχε κάποιος σχολικός σύμβουλος. Όπως και ναχει μην πανικοβάλλεσαι και να έχεις ψυχραιμία. Σταμάτα να κόβεις τα χεράκια σου, δεν σου προσφέρει κάτι. Είσαι σε όμορφη και τρυφερή ηλικία, μην πονάς τον εαυτό σου.

Quote:

---

Originally Posted by SuicidalGirl

Σ'ευχαριστω πολυ που μου απαντησες! Σκεφτηκα κι εγω πως η ηλικια θα εχει καποια σχεση αλλα και παλι δεν μπορω να καταληξω καπου. Θα προσπαθησω να πεισω τους γονεις μου να με πανε σε ενα γιατρο. Ελπιζω ολα να φτιαξουν. Ευχαριστω και παλι!

---

Εννοειται πως η εφηβεια σχετιζεται με αυτο που βιωνεις κ δεν ειναι περιεργο ολοι το βιωνουν ομως αυτο που πρεπει να αναφερεις επειγοντως κ με ανησυχει ειναι το θεμα της αυτοκτονιας στους δικους σου,Εκτος απο εφηβεια ειναι πιθανον να περνας κ καταθλιψη,Εγω εχω μεγαλη πειρα απο καταθλιψη κ σε διαβεβαιωνω οτι θεραπευεται με υπομονη χρονο κ κοπο αρκει να το αναφερεις αμεσα μην προβεις σε αυτοκτονια που ειναι πραξη μη αναστρεψιμη επειδη ολα τα αλλα θεραπευονται,Μην φρικαρεις κ δωσε χρονο στον εαυτο σου κ απειρη υπομονη εισαι μικρη ακομα κ τα καλυτερα ερχονται!

Δεν εχω δει μεχρι τωρα διπολικο να παρακαλαει να τον πανε σε γιατρο. Αλλα πρεπει να πας δεν εχει νοημα να αισθανεσαι χαλια αλλο ότι και να εχεις

Quote:

---

Originally Posted by ΓΑΤΑ

θυμάται κανείς την εφηβεία του;;;; μελαγχολίες, ακεφιές, ανορεξία, αυτοκτονική διάθεση, μοναχικότητα και τόσα άλλα συμπτώματα. Το λέω αυτό γιατί το συνδέω με την ηλικία σου. Είναι η ηλικία που αμφισβητείς, που ψάχνεις αλήθειες, που προσπαθείς να τραβήξεις την προσοχή των γονιών και όχι μόνο, την επιβεβαίωση, την αγάπη. Μη όντας όμως ειδικός, καλό θα ήταν να απευθυνθείς σε κάποιο ψυχολόγο με ή χωρίς τη βοήθεια των γονιών σου. Ίσως αν είχες κάποιο συγγενή που θα μπορούσες να εμπιστευτείς να του πεις το πρόβλημά σου και σε βοηθούσε με το να μιλήσει στους γονείς σου. Επίσης αν υπάρχε κάποιος σχολικός σύμβουλος. Όπως και ναχει μην πανικοβάλλεσαι και να έχεις ψυχραιμία. Σταμάτα να κόβεις τα χεράκια σου, δεν σου προσφέρει κάτι. Είσαι σε όμορφη και τρυφερή ηλικία, μην πονάς τον εαυτό σου.

---

Σ'ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου! Εχω μιλησει χθες σε καποιο συγγενη μου και πραγματικα ελπιζω αυτο να βοηθησει. Ισως να ειναι και λογω ηλικιας, αλλα το σημαντικο ειναι να γινω καλυτερα πριν ειναι πολυ αργα. Οσο για το οτι κοβομαι, ειναι εθισμος και ειναι παρα πολυ δυσκολο να σταματησει. Το παλευω ομως.

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Εννοειται πως η εφηβεια σχετιζεται με αυτο που βιωνεις κ δεν ειναι περιεργο ολοι το βιωνουν ομως αυτο που πρεπει να αναφερεις επειγοντως κ με ανησυχει ειναι το θεμα της αυτοκτονιας στους δικους σου,Εκτος απο εφηβεια ειναι πιθανον να περνας κ καταθλιψη,Εγω εχω μεγαλη πειρα απο καταθλιψη κ σε διαβεβαιωνω οτι θεραπευεται με υπομονη χρονο κ κοπο αρκει να το αναφερεις αμεσα μην προβεις σε αυτοκτονια που ειναι πραξη μη αναστρεψιμη επειδη ολα τα αλλα θεραπευονται,Μην φρικαρεις κ δωσε χρονο στον εαυτο σου κ απειρη υπομονη εισαι μικρη ακομα κ τα καλυτερα ερχονται!

---

Το ξερω αλλα μερικες φορες οταν ειμαι χαλια δεν ξερω τι κανω:( Νιωθω πως τιποτα δεν μπορει να με βοηθησει αλλα οκ. Υπομονη

Quote:

---

Originally Posted by phantasy74

Δεν εχω δει μεχρι τωρα διπολικο να παρακαλαει να τον πανε σε γιατρο. Αλλα πρεπει να πας δεν εχει νοημα να αισθανεσαι χαλια αλλο ότι και να εχεις

---

Θελω να παω σε γιατρο γιατι δεν ξερω αν ειμαι διπολικη ή αν ονομαζεται κατι αυτο που μου συμβαινει. Και ειναι πραγματικα απαισιο και ενοχλητικο να ακους καποιο να λεει πως ειναι διπολικος, εχει καταθληψη κτλ τη στιγμη που ειναι μια χαρα φυσιολογικοτατος!

Quote:

---

Originally Posted by SuicidalGirl

Θελω να παω σε γιατρο γιατι δεν ξερω αν ειμαι διπολικη ή αν ονομαζεται κατι αυτο που μου συμβαινει. Και ειναι πραγματικα απαισιο και ενοχλητικο να ακους καποιο να λεει πως ειναι διπολικος, εχει καταθληψη κτλ τη στιγμη που ειναι μια χαρα φυσιολογικοτατος!

---

Γλυκο μου κοριτσακι,
Υποθετω πως οταν μας διηγηθηκες την ιστορια σου, μας ειπες για τα τεστ που σου βγαζουν διπολικη κ ζητησες αποψεις, ηξερες οτι στο forum αυτο δεν απευθυνεσαι δε ειδικους. Καποιοι απλα κατεθεσαν μια αποψη, καποιοι σου μιλησαν σαν ασθενεις κ καποιοι σαν ανθρωποι που εχουν εμμεση εμπειρια λογω σχεσης τους με ασθενεις. Προσωπικα σου εδωσα τη δικη μου οπτικη γωνια, απ'οσα εχω διαβασει για την ασθενεια, απ'οσα ξερω απο ψυχιατρους κ απ'οσα εχω δει απο τους 3-4 ασθενεις με διπολικη που γνωριζω (παντως, επειδη ειπωθηκε κατι πιο πανω σχετικα με την αναζητηση βοηθειας, ξερω κοπελα με διπολικη που ζητησε βοηθεια, αλλα στη φαση της καταθλιψης κ αυτο δεν ειναι καθολου σπανιο, σε αντιθεση με τη φαση της μανιας). Εννοειται κ μακαρι κιολας αυτα που σου εγραψα να ειναι λαθος. Το σημειο ομως στο οποιο επεμεινα, κ αυτο αποτελει κ την κοινη συνισταμενη ολων οσων σου εγραψαν τη γνωμη τους, ειναι οτι αρμοδιοι να βγαλουμε διαγνωση δεν ειμαστε εμεις, αλλα οι γιατροι.
Με 2 λογια δεν μπορεις να ζητας αποψεις ανθρωπων κ αν αυτες δεν ανταποκρινονται σε αυτα που ελπιζεις να ακουσεις να λες τις γνωμες αυτες ενοχλητικες. Εγω 1η σου ειπα πως μακαρι να πεφτω εξω, αλλα θελουν-δε θελουν οι γονεις να καταλαβουν πρεπει να απευθυνθεις σε ειδικο κ οχι σε εμας.
Τωρα αν κ δεν μπορω να κλεισω τα ματια μπροστα στο γεγονος οτι επανειλημμενα εχεις αποπειραθει να κανεις κακο στον εαυτο σου, αν λοιπον νιωθεις καλυτερα με το να σου πει κανεις "δεν εχεις τιποτα, απλα περνας εφηβεια", τοτε να στο γραψω κ 100 φορες. Ομως το θεμα δεν ειναι τι πιστευω εγω, ο α η ο β, το θεμα ειναι το τι θα πει καποιος γιατρος.

Quote:

---

Originally Posted by SuicidalGirl

Θελω να παω σε γιατρο γιατι δεν ξερω αν ειμαι διπολικη ή αν ονομαζεται κατι αυτο που μου συμβαινει. Και ειναι πραγματικα απαισιο και ενοχλητικο να ακους καποιο να λεει πως ειναι διπολικος, εχει καταθληψη κτλ τη στιγμη που ειναι μια χαρα φυσιολογικοτατος!

---

Γλυκο μου κοριτσακι,
Υποθετω πως οταν μας διηγηθηκες την ιστορια σου, μας ειπες για τα τεστ που σου βγαζουν διπολικη κ ζητησες αποψεις, ηξερες οτι στο forum αυτο δεν απευθυνεσαι δε ειδικους. Καποιοι απλα κατεθεσαν μια αποψη, καποιοι σου μιλησαν σαν ασθενεις κ καποιοι σαν ανθρωποι που εχουν εμμεση εμπειρια λογω σχεσης τους με ασθενεις. Προσωπικα σου εδωσα τη δικη μου οπτικη γωνια, απ'οσα εχω διαβασει για την ασθενεια, απ'οσα ξερω απο ψυχιατρους κ απ'οσα εχω δει απο τους 3-4 ασθενεις με διπολικη που γνωριζω (παντως, επειδη ειπωθηκε κατι πιο πανω σχετικα με την αναζητηση βοηθειας, ξερω κοπελα με διπολικη που ζητησε βοηθεια, αλλα στη φαση της καταθλιψης κ αυτο δεν ειναι καθολου σπανιο, σε αντιθεση με τη φαση της μανιας). Εννοειται κ μακαρι κιολας αυτα που σου εγραψα να ειναι λαθος. Το σημειο ομως στο οποιο επεμεινα, κ αυτο αποτελει κ την κοινη συνισταμενη ολων οσων σου εγραψαν τη γνωμη τους, ειναι οτι αρμοδιοι να βγαλουμε διαγνωση δεν ειμαστε εμεις, αλλα οι γιατροι.
Με 2 λογια δεν μπορεις να ζητας αποψεις ανθρωπων κ αν αυτες δεν ανταποκρινονται σε αυτα που ελπιζεις να ακουσεις να λες τις γνωμες αυτες ενοχλητικες. Εγω 1η σου ειπα πως μακαρι να πεφτω εξω, αλλα θελουν-δε θελουν οι γονεις να καταλαβουν πρεπει να απευθυνθεις σε ειδικο κ οχι σε εμας.
Τωρα αν κ δεν μπορω να κλεισω τα ματια μπροστα στο γεγονος οτι επανειλημμενα εχεις αποπειραθει να κανεις κακο στον εαυτο σου, αν λοιπον νιωθεις καλυτερα με το να σου πει κανεις "δεν εχεις τιποτα, απλα περνας εφηβεια", τοτε να στο γραψω κ 100 φορες. Ομως το θεμα δεν ειναι τι πιστευω εγω, ο α η ο β, το θεμα ειναι το τι θα πει καποιος γιατρος.