Printable View
Μου αρέσει πολύ η ζωή αλλά δεν ξέρω να τη ζω... Είμαι 26 χρονών γυναίκα, και δεν μπορώ να απολαύσω το καλοκαίρι.. Είμαι όλη μέρα σπίτι, δεν ξέρω να οδηγώ, και το χειρότερο νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω καμία δουλειά... Δεν έχω ταλέντα και ιδιαίτερες κλίσεις, κι αν έχω τότε σίγουρα δεν τις έχω ανακαλύψει. Είμαι όλη μέρα ξάπλα και δεν έχω ενέργεια για τίποτα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η σχέση μου (ένας ιδιαίτερα αντιδραστικός τύπος) πήγε διακοπές με άλλη..
για να πηγε διακοπες με αλλη μαλλον δεν ειναι πλεον η σχεση σου. βρες κι εσυ αλλον και πηγαινε μαζι του. με το να καθεσαι ολη μερα σπιτι δεν αλλαζει τιποτα.
Τόσο εύκολο το έχεις? Μακάρι να μπορούσα να βρω τόσο γρήγορα κάποιον. Ήμουν μια κούκλα και μετά από ψυχωσικό επεισόδιο και φαρμακευτική αγωγή έβαλα 10 κιλά. Πολύ ρατσισμός στις λίγο γεματούλες. Κι εκτός αυτού δεν έχω δουλειά για να πάω διακοπές. Οπότε νιρβάνα....
Παίρνω και αντικαταθλιπτικά αλλά τι να σου κάνουν? Απλά δεν νιώθω μελαγχολία. Αδρανής μεν χαρούμενη (εν μέρει) δε. Όχι όμως ικανοποιημένη.
τα κιλα στις γυναικες δεν ειναι ασχημα, αρκει να μην ειναι πολλα και τις δημιουργουν προβλημα. γκομενο στο διαδικτυο βρισκεις πανευκολα, γεματο μοναχικους που ψαχνουν ειναι. λιγη σημασια να δωσεις σε καποιον και ξεκινησε. κι αφου βρεις γκομενο, δε χρειαζεσαι και λεφτα για να πας διακοπες. τουλαχιστον οχι πολλα, αν εχει εκεινος μερος να μεινετε.
να σου πω ουτε κ γω απολαμβανω ιδιαιτερα το καλοκαιρι κουνουπια κ ζεστη μαζι μου σπανε τα νευρα εκτος οτι εχω κ τις ταμπλετες για τα κουνουπια να με λειβανιζουν συνεχεια κ αυτο μου τη δινει... το μονο θετικο ειναι οτι πηγα ταξιδι.
να το αλλάξω τότε σε "ζητείται άντρας". Σπίτι στη θάλασσα έχω.. Η πλάκα είναι ότι ο πρώην μου στέλνει μνμτα ότι θα μου στείλε την κοπέλα του σε φώτο.Πολύ κ**παιδο και ανώριμος τελικά για 30 άρης..
κι αφου εχεις σπιτι στη θαλασσα τι σε εμποδιζει να ευχαριστηθεις το καλοκαιρι ? δεν εχεις ορεξη γιατι εισαι μονη ?
οταν χωριζεις ξεκοβεις, τον διαγραφεις απο παντου, καθε επικοινωνια. και μετα πας παρακατω.
Μου πλήγωσε τον εγωισμό.. Ακόμη δεν χωρίσαμε και πήγε διακοπές με άλλη το σκουλίκι! Ναι, ξεκόβεις αλλά είναι ιστορία χρόνων...
Είμαι στα τελευταία μου.. Αυτή η ζωή μου φαίνεται πολύ απαίσια. Δεν έχω όρεξη να ζω πλέον. Έναν καλό τρόπο για αυτοκτονία πρέπει να σκεφτώ.
Πως γνωριστηκατε γκερλ?
Αδιαφορώ πλέον για τον τύπο.... Να δω τι θα κανω με τον εαυτο μου.
Τι εννοεις?
Εννοώ ότι θεωρώ τη ζωή μου πολύ μίζερη, δεν τα καταφέρνω πουθενά, έχω αρνηθεί 3 δουλειές επειδή θεωρώ ότι είμαι ανίκανη να τις κάνω.. Δεν ξέρω πλέον τι με περιμένει στο μέλλον. Πάχυνα κιόλας και νιώθω ότι κανένας δεν θα γυρίσει να με κοιτάξει.. Εκτός αυτού δεν ξέρω να οδηγώ και είμαι όλη μέρα σπιτι! Με κούρασε η κατάστασή μου.... Μόνο μια αυτοκτονία με σώζει να γλιτώσω από τη μιζέρια, αλλά δεν τολμάω να το κάνω!
Τι δουλειες ηταν αυτες?
...................:(
οχι κι αυτοκτονια κοριτσακι μου γλυκο. κανε λιγη υπομονη να τον ξεχασεις και να δρασουν τα αντικαταθλιπτικα. σιγουρα θα βρεις αλλον, εγω σε συμπαθησα κι ολας.Quote:
Originally Posted by girl1988
Δεν΄ξέρω να ζω αυτήν τη ζωή.. Όλα μου φαίνονται βουνό... Τα πάντα.. Θα πέσω από κάποιο κτήριο να ηρεμίσω. Δε φοβάμαι το θάνατο, απλά δεν θέλω να βασανιστώ.
Κανένα ενδιαφέρον για τίποτα.
κανεις δε ξερει, ολοι στη πορεια μαθαινουμε. αν πεσεις απο κτηριο ομως πως θα μαθεις ? υπομονη θελει, κοιμησου σημερα κι αυριο βρες κατι να κανεις για να γεμισεις τις ωρες σου και να μη σκεφτεσαι τοσο.
Νιώθω χαζή και ανήμπορη να ζήσω τη ζωή. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι να το αλλάξει αυτό. Αποφεύγω τις δουλειές γιατί νιώθω ότι έχω ένα "μπερδεμένο" και κενό μυαλό, καθόλου δημιουργικό κι διορατικό. Δεν μπορώ να ζήσω έτσι. Αποτυγχάνω και στα πιο απλά. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος άνθρωπος σαν κι εμένα. Δεν μπορώ να πάρω το αμάξι να οδηγήσω γιατί χάνομαι και στους πιο απλούς δρόμους. Η μνήμη μου είναι ισχνή. Ενώ ,λοιπόν, φαινομενικά δεν φαίνεται να έχω κάποια αναπηρία, εντούτοις πάσχω από κάτι το οποίο δεν ξέρω πως να το περιγράψω. Ο ψυχίατρός μου δεν ασχολήθηκε καν μαζί μου. Με επέπληξε για αυτά που λεω και αρνήθηκε να "τον πληρώνω για να γκρινιάζω". Μακάρι να ήταν στο χέρι μου δηλαδή. Τέτοια αντιμετώπιση δεν την περίμενα από ειδικό...
Ισως υπαρχει και αλλος σαν εσενα. Εγω.
Ειμαι σχεδον σιγουρος πως πασχω απο διαταραχη ακουστικης επεξεργασιας (μου μιλανε δηλαδη καμια φορα κ δεν καταλαβαινω-δεν μπορω να ξεχωρισω- τι λενε, λες και μιλανε σε αλλη γλωσσα). Οπως επισης και διασπαση προσοχης. (Ανικανοτητα συγκεντρωσης, πολυ ασχημη βραχυπροθεσμη μνημη ενω πολυ καλη μακροπροθεσμη, αδυναμια να ακολουθησεις απλες οδηγιες ή μια συζητηση κτλ). Απερριψα τελικα μια δουλεια σε σουπερμαρκετ οχι λογω κοινωνικης φοβιας, αλλα για τα αλλα 2 πιο πανω. Πιστευω πως σε 2 μερες θα ετρωγα σουτ απο τα λαθη που θα πηγαιναν συννεφο.
Κι εγώ γιαυτό τις απορρίπτω.. Δεν ειναι ότι έχω φοβία. Μου αρέσει η δουλειά. Αλλά δεν μπορώ να ακολουθήσω βασικές οδηγίες, όπως είπες κι εσύ.. Μπερδεύεται το μυαλό μου. Και τι θα κάνουμε εμείς? Καποιος πρέπει να μας βοηθήσει κι εμάς να ζήσουμε φυσιολογικά. :( δεν πήγα καν στο ζαχαροπλαστείο να δουλέψω.. πολύ απλές δουλειές.Τι θα κάνω. Δεν θέλω να αυτοκτονήσω. Θα ασχοληθεί κανένας γιατρός και μαζί μας??
ειδικος στο να εξαφανιζει λεφτα απο τις τσεπες χαχαQuote:
Τέτοια αντιμετώπιση δεν την περίμενα από ειδικό...
girl1988 νομιζω πως μονο το επιδομα αναπηριας 67% μας σωνει.
Αυτο τον καιρο βρηκα ημιαπασχοληση και μοιραζω φυλλαδια στα σπιτια. Δεν χρειαζεται γνωσεις ιδιαιτερες για τη δουλεια, αλλα το οτι δεν μπορω να θυμηθω τις περιοχες που κανω ειναι ενα προβλημα, γιατι πανω απο 4 φορες σε μια περιοχη και δεν την εχω μαθει, ειναι ερωτημα αν θα με κρατησουν.
Παιδιά καλό είναι να μην απορρίπτετε δουλειές πριν πάτε να δείτε πως είναι.Μπορεί το αντικείμενο να είναι τελικά αυτό που σας ταιριάζει και να μπορέσετε να αποδώσετε σωστά.Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθείτε να είστε συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνετε εκείνη την στιγμή.Οταν είστε στην όποια δουλειά,σκεφτείτε μόνο τι πρέπει να γίνει τη δεδομένη χρονική στιγμή για να προχωρήσει η δουλειά που ήδη έχετε μάθει να κάνετε.Το ξέρω ότι το μυαλό "ταξιδεύει" πολύ εύκολα αλλά θεωρώ πως με κάποια προσπάθεια,μπορεις να μάθεις να συγκεντρώνεσαι σε αυτό που κάνεις εκείνη την στιγμή.
Το επίδομα αναπηρίας για ψυχική ασθένεια από ότι γνωρίζω ειναι κοντά στα 300€ το μήνα.Με αυτά τα χρήματα,μπορείτε να ζήσετε; Αν έχει κάποιος στέγη να μείνει και κάνει τρελή οικονομία,ίσως και να μπορεί να ζήσει αλλά μέχρι εκεί.Αλλά άμα ειναι να βολευτεί κάποιος με το επίδομα αναπηρίας και να μένει με τους γονείς του και έχει όλη μέρα γκρίνια,ποιο το νόημα; Για τις περιοχές που λες ότι δε θυμάσαι,μπορείς με λίγα χρήματα να αγοράσεις ένα smartphone και να σημειώνεις εκει τις περιοχές που περνάς και χάρη στο gps του μπορεις να πηγαίνεις και σε σημεία που δεν είσαι σίγουρος πως πάνε εκεί.H απλά χρησιμοποίησε την κλασσική μέθοδο με χαρτί και μολύβι.
Τόσα άτομα διαβάζουν αλλα ελάχιστοι σχολιάζουν :/
Γειά σου girl1988
καταρχήν σ ευχαριστώ που μοιράζεσαι όλες αυτές τις σκέψεις κ τα συναισθήματα.. εδώ κοντά μας
θύμωσα μπορώ να πω για τον τρόπο που σε αντιμετώπισε ο ψυχίατρος που λες παραπάνω
θα ήθελα να σου προτείνω ανθρώπους που όντως μπορούν να σε βοηθήσουν να βγεις απ όλο αυτό που βιώνεις
έχω περάσει κατάθλιψη και υπήρχαν πολλά κοινά συναισθήματα που περιγράφεις.. όπως κ η σκέψη για αυτοκτονία!
Θέλω να σου πώ απλα ότι δεν χρειάζεται να φοβάσαι.. και ότι αυτό που βιώνεις είναι αναστρέψιμο..
δυστυχώς γράφω κάπως βιαστικά γιατί φεύγω για 3ημερο στην Αίγινα και πρέπει να ετοιμαστώ για να μην χάσω το καράβι
σου προωθώ κ ένα βίντεο.. που μ αρέσει και ίσως να ταιριάζει σε πολλούς που περνάνε κατάθλιψη
https://www.youtube.com/watch?v=zvNuJnh3Yxg
Ετσι γίνεται σε όλα τα φόρουμ ανεξαρτήτως αντικειμένου.Αρκετοί διαβάζουν,λίγοι γράφουν και ακόμη λιγότεροι σχολιάζουν.Αλλωστε όποιος μπαίνει σε ένα φόρουμ και πάρει τις απαντήσεις που χρειάζεται και λύσει το πρόβλημά του ή βοηθηθεί στο επίπεδο που τον ικανοποιεί,εξαφανίζεται και δεν μένει να βοηθήσει ή έστω να υποστηρίξει τους υπόλοιπους που πιθανόν να έχουν το ίδιο πρόβλημα με εκείνονQuote:
Originally Posted by girl1988
έχω κι εγω σκέψεις αυτοκτονίας..όλοι λένε οτι η κατάσταση είναι αναστρέψιμη, αλλά εγω δεν βλέπω το πώς...
Δεν με γεμιζει τιποτα δεν με ευχαριστει τιποτα ειμαι δυστυχισμενη... καμμενο χαρτι.
Angelos88. Εσυ γιατι θελεις να αυτοκτονισεις?
Quote:
Originally Posted by girl1988
γιατι ειμαι καταθλιπτικός;);) δεν εχω χιουμορ για αυτοκτονικός τύπος??
είναι κάπως πολύπλοκο και κοινότοπο μαζί..παντως θα ηθελα να σε γνωρισω καλύτερα αν και δεν μπορώ να στείλω π.μ. μπορούμε επίσης να οργανώσουμε όλοι εδω μια ομαδική αυτκτονία:D
Θα φουνταρω απο κτήριο αλλα δεν ξερω ποτε... Το τρενάρω λιγο γιατι φοβαμαι αλλα και που υπάρχω άχρηστο ειναι... Να γνωριστούμε δεν εχω προβλημα αλλα χωρις πμ λιγο δύσκολο.
εμένα πάντως η πίστη μου στον Θεό με βοηθάει πολύ..μπορει να ακουγεται χαζό σε κάποιον που δεν πιστεύει αλλά ειναι το μόνο στο οποίο βρίσκω νόημα...ολα τα αλλα ειναι τόσο σχετικά
αλήθεια δεν ξέρω τι να σου πω για να μην το κάνεις, γιατί τα λόγια ούτε εμένα με βοηθάνε...
για κάτι θα αξίζεις κι εσυ, δεν μπορει..εμένα μου είσαι κιόλας πολύ συμπαθης..μπορω να στην πέσω και δημοσίως;) αν άλλαζαν καπως οι συνθήκες της ζωής σου δεν θα ήσουν καλύτερα? προσπαθησε να ξεκινησεις κατι από την αρχη
Προσπαθώ μωρε αλλα δεν μου βγαίνει... Ειδομεν. Κι εγω πιστεύω στο θεό αλλα δεν με πολυ βοηθάει η πίστη μου να σου πω. Μου αρεσει η ζωη αλλα νιωθω οτι δεν μπορω να ανταπεξέλθω... Εκτός αν βρω αντρα δουλευταρά και δε χρειάζεται να δουλεύω και του μεγαλώνω μονο τα παιδιά... Αλλα και παλι... Τι μάνα θα γίνω;; Πφφφ
τρολλαρετε