Κακια και μισος απο τον ιδιο σου τον πατερα

ειχα γραψει και παλιοτερα ενα θεμα για μια ''φιλη'' μου,αλλα δυστυχως αυτο ηταν το ελαχιστο απο τα προβληματα που αντιμετωπιζα και δεν γνωριζα εκεινη την περιοδο. Και για να το παρω απο την αρχη, εχω διαφορα θεματα με την οικογενεια μου, ο πατερας μου εμεινε ανεργος για αρκετα χρονια και αντιμετωπιζε θεματα καταθλιψης και στη συνεχεια αλκοολισμου σε σημειο να φτασει να κανει κακο στον εαυτο του και να κατηγορει ολους τους υπολοιπους (συμπεριλαμβανομενης και του εαυτου μου) για το προβλημα του. Ειχα προσπαθησει να του μιλησω αλλα κατεληξε στο να με ψεγει για οτι κακο ειχε κανει εκεινος στον εαυτο του και να θεωρει πως ειναι μονος του και κανενας δεν τον θελει και ταυτοχρονα να παιρνει μια εκφραση μισους απεναντι μου και να εξαπολυει βρισιες προς τους παντες. Στη συνεχεια φτασαμε σε σημειο μια νυχτα εγω να παθω νευρικο κλονισμο να τρεμω σαν το ψαρι να φωναζω να πεταω πραγματα πανω του γιατι εβλεπα οτι προσπαθουσε οχι να σωσει την οικογενεια του αλλα μονο τον εαυτουλη του γιατι ολα αυτα τα ''προβληματα'' οχι μονο δεν ηθελε να τα λυσει αλλα ηθελε κιολας να τα συνεχισει και να μας αναγκασει να τον ανεχομαστε (πρωτυτερα ειχε προηγηθει μια νυχτα που ηταν μονη η μητερα με την αδερφη μου και αυτος φωναζε τοσο πολυ απο το ποτο σε σημειο να τρομοκρατηθουν και να εγκαταλειψουν το σπιτι μια περιοδο που η αδερφη μου εδινε πανελληνιες). Για να μην πολυλογω η μητερα μου ειχε ζητησει διαζυγιο αλλα καθε φορα που πηγαιναν στον δικηγορο επαιζε θεατρο ο πατερας μου οτι θα διορθωθει και εκλαιγε και αλλα τεττοια ενω δεν εκανε απολυτως τιποτα μεσα στο σπιτι παρα καθοταν σε εναν καναπε αγριοκοιτωντας μας οποτε πηγαιναμε να καθισουμε διπλα του και φωναζοντας οταν παιρναμε το τηλεκοντρολ. Με τα πολλα η μητερα μου μεταπειστηκε αφου (κατα τη γνωμη μου) υποτιθεται οτι ειδε σημαδια αλλαγης (και ολα αυτα μεσα σε λιγους μηνες του καλοκαιριου), εγω ομως δυστυχως εχω χασει την εμπιστοσυνη μου απεναντι του και δεν θελω πια να τον ξερω. Παρ'ολα αυτα αυτη τη στιγμη εγω βρισκομαι μαζι με την αδερφη μου στην πολη οπου σπουδαζω και οι ''γονεις'' μου βρισκονται κατω απο το ιδιο σπιτι. Δεν μπορω να συγχωρησω τουλαχιστον οχι ακομη γι αυτο που μας εκανε τον οατερα μου αλλα ουτε και τη μητερα μου που την αγαπουσα πολυ γιατι τον δεχθηκε και καλα επειδη δεν ηθελε να τον δει να κανει κακο στον εαυτο του. Προτιμησε δηλαδη να κανει κακο σε μενα. Πριν απολιγες μερες ειχα παρει τηλεφωνο την μητερα μου για να της μιλησω για ενα θεμα που ειχα με μια φιλη μου (ε καλα!) και δεν με αφησε να της το πω ουτε καν ηθελε να με ακουσει λεγοντας οτι μονολογω και οτι ειμαι λαθος (κατι που δεν ισχυε γιατι ηταν απλα ενα γεγονος που με ειχε ενοχλησει) και ειπε οτι δεν θελει να μου μιλησει και της το εκλεισα. Απο τοτε δεν με ξαναπηρε να δει τι κανω και ειπε στην αδερφη μου οτι μου πηρε και καλα ενα δωρο....Νιωθω πολυ πληγωμενη και απο την οικογενεια μου και απο δηθεν φιλες μου ( εκεινη η φιλη στο αλλο θεμα με μειων, με υποτιμουσε και ελεγε ασχημα πραγματα για την οικογενεια μου, την οποια σημερα ειδα τυχαια στο δρομο και εγω χαιρετησα κανονικα εμεινα να δω τι κανει κλπ και εκεινη εκανε μια χειρονομια δεν εβγαλε μιλια και εφυγε) Εχω βιωσει τοση κακια στη ζωη μου που πλεον δεν αντεχω αλλη ουτε θελω να βιωσω και αλλη αλλα δυστυχως ειμαι μονη μου σε ολο αυτο και δεν εχω αλλες δυναμεις ειχα φτασει σε οριακο σημειο με τον ''πατερα'' μου και αυτο με αποδυναμωσε ενω καποτε ημουν τοσο δυνατο παιδι. Συγγνωμη αν γινομαι λιγο εως πολυ μελο αλλα ειναι αυτα που νιωθω και προσπαθω να τα ξεπερασω και εφοσον δεν εχω κανενανν αλλο ηθελα να τα πω εδω ( οχι βεβαια πως δεν εχω μιλησει πρωτα με αυτους που μου τα προκαλεσαν, αλλα δυστυχως δεν ειδα καμμια ανταποκριση)

βασικααναρωτιεμαι τι ακριβως να σχολιασω μετα απο ολο αυτο τοκατεβατο αλλα αυτο που μου φαινετε σιγουρο ειναι οτι αν σε ηξερα καλυτερα μπορει να μιλαγαμε για ωρες πανω σε αυτο τοθεμα. βασικαειχα ενα γνωστο που επινε αρκετα κ ολο μου ελεγε οτι αυτο που λενε οσοι πινουν οτι γιαοτι κανουν φταιει το οτι πινουνειναι μια δικαιολογια για να κανουν κ ναλενε οτι θελουν κ εγω νομιζω επιδη του ειχα εμπιστοσυνη αυτουνου στο ιδιο συμπερασμα κατεληξα. οστοσομε αυτα που γραφειςαναρωτιεμαι πια μπορει να ειναι η σχεση σουμετα απο ολα αυτα με το αλλοφυλλο. δεν αποκλειετε αυτο να σε εκανενα βλεπεις τωρα τους αντρεες εχθρικα που αυτο θα ηταν το χειροτερο απο ολα. αρα μαλον πρεπεινα σε απασχολισει η σχεση που εχεις με τους αντρες γενικοτερα γιατι ετσι δεξερωαν το εχεις καταλαβει μετο να μισεις το πατερασου δε κανεις κακοσε αυτον αλλα κανειςκακο σε εσενα μουειχετυχει κ εμενα κατι σχετικο ισως περιπου.αρα πιστευω οτι αντι να ασχολισαι με το πατερασου θα επρεπεναβρεις κατι αλλονα ασχολιθεις με αυτο αφουμου φαινετε απιθανο να γινεικατιπρος το καλυτερο εκτοςαυτου μου φαινετε οτισου λειπουν κ οι φιλοι κ αυτο ειναι αρκετα προβλημα αρα πρεπεινα κανεις φιλους μεκαπιο τροπο γιατιφανετε οτι η μοναξια κ ο συνδιασμοςμετον πατερα σου μαζι δεφαινετε να σου κανουν καλο καθολου για δε ξερω πιοαποταδυο ειναι χειροτερο μιαζει σα να λειτουργεις ισως με μοναχικο τροπο κ αυτοδεσου κανει καλο αλλλλα σου κανει κακο.επισης μου μιαζει σαν αυτο το θεμανα σε απασχολουσε χρονια φαινετε σα να εχεις μαζεψει πολα μεσα σου κ να εχεις φορτωσει αρκετα <τωρα εκειπου ελεγες οτι εισαιδυατο παιδι ελπιζω ναμη προβιβαστηκες κ συ σε τελαλησα το πατετρα σου αφου καπιες φορεςω τη δυναμη τι προκαλει η αδυναμια καπιος πχ προσπαθεινα φαινετε δυνατος οταν μεσα του αισθανετεσχετικα αδυναμος. βασικα δε νομιζω να δεις ανταποκρισηοποτε μη το περιμενεις ανταποκριση πολυ χλωμο τ0 βλεπω ναδεις καλυτεραναασχολιθεις με την αδερφη σου θα ελεγα.αυτα τα ολιγα,

Με τους γονεις μενετε πανω-κατω τα σπιτια? Πως ειναι ακριβως?

Η σχεση μου με το αλλο φυλο ειναι ανυπαρκτη. Προσπαθουσε να με κανει σαν τα μουτρα του να με αποκλεισει απο τους φιλους μουθ και να με κανει αντικοινωνικη και τα ειχε καταφερει αλλα οταν το καταλαβα προσπαθησα να το αλλαξω και ειχα κανει προοδους αλλα το προβλημα παρεμενε γιατι εμπλεκα με ατομα οπως καταλαβατε που με εκμεταλλευοταν. Το θεμα μου ειναι οτι δενομια παρα πολυ οχι το αντιθετο και εκει την παταω γιατι δενομαι με τα λαθος ατομα και σε αυτο φταιει που η μητερα μου δεν προσπαθησε να κανει κατι για να το αποτρεψει αυτο ενω στην αδερφη μου το εκανε. Λες και εγω ημουν καμενο χαρτι . Εγω παρ ολα αυτα καταφερα πολλα πραγματα μονη μου αλλα δεν γινονται ολα ετσι χρειαζεσαι καποιο στηριγμα, να ξερεις οτι καποιος ειναι εκει για να σε στηριξει οποτε το χρειαστεις και εγω δεν το ειχα ποτε αυτο και τωρα εχω φτασει σε σημειο να μην μπορω αλλο να θελω κατι καλο για τη ζωη μου και οχι κακια, ζηλια, ανταγωνισμο και ψεμματα. Εγω με την αδερφη μου μενουμε στην πολη που σπουδαζω εγω και οι γονεις μου σεαλλη πολη. Οσο για τον πατερα μου δεν τον μισω μισω αυτο που πρεσβευει, δηλαδη την κακια, τα ψεμματα, αυτο το σκοταδι. Και σε μια προσφατη φιλονικια που ειχα με μια φιλη μου για ενα αντιστοιχο ατομο που το ηθελε εκεινη στην παρεα μας της ειπα οτι δεν μπορω πλεον να αντεξω τετοιου ειδους ατομα ουτε καν να τα εχω μπροστα μου, ακομα και αν δεν τους μιλαω. (μεγαλη η ιστορια και με αυτη τη φιλη και θα ειναι και αυτο κατεβατο)

Τελικα μενεις σε αλλη πολη απ τους γονεις σου?

τελικαι, ναι!

Τοτε ολα αυτα που λες με το τηλεκοντρολ ποτε γινανε? Παλιοτερα ή οταν πας στο πατρικο? Αφου υπαρχει καποιος χωρος παντως μακρια, ειναι πολυ καλο. Γιατι καθεσαι και χαλιεσαι τοσο πολυ? Οι γονεις δεν αλλαζουν ευκολα. Κατσε εκει με την αδερφη σου και πηγαινε αραια κ που στο πατρικο οποτε δε τους βλεπεις κ δε σε πρηζουνε. Ουτως ή αλλως κ την τελεια σχεση να χεις με τους γονεις, δε μπορεις να μενετε ολοι μαζι οπως οταν πηγαινες σχολειο. Δε γινεται. Θα σου σπασουν τα νευρα! Και αλλαζεις οσο μεγαλωνεις. Ποσο μαλλον να ναι κ προβληματικοι.

το καλοκαιρι γινανε, χαλιεμαι γιατι υποτιθεται οτι ειναι η οικογενεια μου και δεν εχω καποιο αλλο στηριγμα απο φιλους. Αυτη τη στιγμη ειμαι μονη μου σε ολο αυτο. Δεν εχω ουτε καποιο συντροφο ουτε φιλους και με εχει καταβαλει αυτο το πραγμα γιατι σκεφτομαι γιατι εγω να μην μπορω να κανω μια υγιη σχεση στη ζωη μου ειτε φιλικη ειτε ερωτικη επειδη δεν μου το εμαθε κανεις αυτο ουτε με προστατεψε κανεις; Ολα αυτα που περιεγραψε ηταν προσφατα γεγονοτα αυτη η συμπεριφορα και οι πρωτες ενδειξεις ηρθαν οταν εγω ημουν ακομα αγεννητη στη μαμα μου αλλα δεν εκανε τιποτα γιατι και αυτη ειχε θεματα με τους γονεις της και προσπαθουσε να ξεφυγει. Το τελευταιο διαστημα εγω ημουν ο αντρας του σπιτιου, απο αποψη οτι εγω τα ακουγα ολα εγω προσπαθουσα να στηριξω τη μητερα και την αδερφη μου, να προσπαθησω να μιλησω με τον πατερα μου μπας και βγαλω ακρη και το πως κατεληξε ολο αυτο με πληγωσε. Περνουσαν διαφορες σκεψεις απο το μυαλο μου μεχρι και οτι αν ηταν να ειμαι με αυτους τους γονεις καλυτερα να μην υπηρχα και ομως καταφερα να μεινω δυνατη κυριως για την αδερφη μου αλλα οταν δεχομαι πληγματα και απο τους υποτιθεμενους φιλους μου και ειναι και αυτοι κακοι απεναντι μου καπου εκει καταρρεω ( γιατι δεν ειναι μονο εκεινη η βλαμμενη που σου ελεγα στο αλλο θεμα ειναι και μια αλλη η οποια ηταν πολυ καλη μου φιλη αλλα αποδεικνυεται οτι μαλλον εγω ημουν καλυτερη απ οτι εκεινη και συνεχιω να ειμαι αλλα δεν αντεχω πια)

Εγω θυμαμαι σου ειχα πει και παλιοτερα οτι εχεις φαει κολημα ν αλλαξεις τον πατερα σου. Δε γινεται αυτο το πραγμα και ειδικα με τα λογια. Εσυ γιατι δεν αλλαζεις να γινεις οπως θελουν οι αλλοι? Στο κομματι να κανεις σχεση και φιλιες θα τα καταφερεις. Σιγουρα ειναι καλυτερα να χεις καλους γονεις αλλα οι σωστοι γαμοι και οι σωστοι γονεις ειναι ελαχιστοι. Μη νομιζεις οτι εισαι περιπτωση, ο κανονας ειναι οι δικοι σου οχι η εξαιρεση. Οσο κολας στο πως θα αλλαξεις τον πατερα σου, θα τελειωσει η ζωη σου κ ακομα στο ιδιο σημειο θα εισαι. Καλυτερα κοιτα πως θα μπορεσεις να μενεις σε αλλο χωρο κ οσο κρινεις εσυ πηγαινεις ή μπορεις να βλεπεις τη μαμα περισσοτερο.

δεν κολλαω σε αυτο κολλαω στο γεγονος οτι περιτριγυριζομαι απο ατομα σαν και αυτον απο την αποψη των φιλων. Εχω σταματησει να ασχολουμαι μαζι του πλεον αν και με πληγωνει το γεγονος οτι η μαμα μου δεν με στηριζει (παρα μονο οικονομικα, που ηταν και ενας απο τους λογους που τον δεχτηκε πισω για να μπορεσουμε δηλαδη να σπουδασουμε και να βρει αυτος δουλεια για να μας συντηρει) αλλα τι να το κανω εγω αυτο μονο οταν σε ολα τα αλλα αντι να με στηριζει μου κανει κακο και ισως και γι αυτο δεν θελει να μου μιλαει η μαμα μου γιατι γνωριζει οτι εχει και αυτη ευθυνες και δεν θελει να τις παραδεχτει. Σε καποια φαση ηταν σαν να χωριστηκαμε σε στρατοπεδα η μαμα και η αδερφη μου εγω και αυτος απο την αποψη οτι η μητερα μου με ειχε αφησει να κανω οτι θελει αυτος (γιατι ηταν και προπονητης μου οποτε περνουσαμε αρκετες ωρες μαζι και ετρωγα προπαγανδα και απεναντι στη μαμα μου και την αδερφη μου και στους παππουδες μου απο τη μερια της μαμας μου) με απεκοψε απο πολλα πραγματα οπως ταξιδια κλπ και φιλους ομως τα αφησα πισω μου ολα αυτα. Αυτο που δεν καταλαβαιμω ειναι γιατι να κανω εγω η ιδια κακο στον εαυτο μου με το να εμπιστευομαι τα λαθος ατομα προσπαθωντας να μην γινω σαν και αυτον ( λενε οτι οσο προσπαθεις να μην μοιασεις στο τερας καταληγεις ιδιος και απαραλλαχτος και εγω δεν θελω να το κανω αυτο)

σκεφτηκα να επισκεφτω καποιον ψυχολογο για να τα συζητησω ολα αυτα μιας και δεν μπορω να τα συζητησω αλλο με την οικογενεια μου και την φιλη που εχω δεν μπορω πλεον να την εμπιστευτω γιατι βλεπω οτι θελει να κανει παρεα με ατομα που επισης μου κανανε κακο στο παρελθον (με ερωτικης φυσεως θεματα) και καλα απο οτι μου ειπε για το χαβαλε. Ουτε μου εχει δειξει η ιδια στο παρελθον οτι θα ειναι εκει για μενα παρ ολο που ολο λεει οτι θα το κανει. Σε αντιθεση αυτο το εκανε γι αυτο το ατομο που μου εκανε κακο και σιγουρα θα το ξανακανει οταν την ξαναχρειαστει. Και ειναι η ιδια που μου λεει να ξεφορτωθω την αλλη φιλη απο το προηγουμενο θεμα γιατι ειναι κακια αλλα δεν καταλαβαινει το κακο που μου κανει εκεινη με τη συμπεριφορα της. Δυστυχως ομως αν πηγαινα σε ψυχολογο θα χρειαζομουν να το πω στη μητερα μου και αυτη περα απο το οτι δεν θα μπορουσε δεν θα με αφηνε κιολας γιατι θα μου ελεγε οτι δεν το χρειαζομαι και εχω εκεινη! Ειρωνεια!

Τωρα εφαγες απογοητευση απο τη φιλη αλλα ενταξει, αυτα ειναι μεσα στο προγραμμα. Πραγματικη φιλια που να αντεχει, δυσκολο να πετυχεις. Εχεις ομως τη δυνατοτητα οποιος δε σου φερεται καλα απλα να μη τον κανεις παρεα. Μιλατε τωρα μ αυτην?

ναι μιλαμε αλλα ειναι συμβιβασμος για να μην μεινω μονη μου. Να φανταστεις σημερα θα πηγαινανε για κινεζικο, το ειπε μπροστα σε ολους τους υπολοιπους που κανουμε παρεα και στην αλλη και σε μενα δεν ειπε ελα και εσυ επειδη και καλα της ειχα πει εγω οτι δεν μπορω να ειμαι με τετοια ατομα μαζι και μου ειχε πει οτι οταν βγαινω μαζι της δεν θα σου λεω καθολου. Εινα σωστο ομως αυτο απεναντι σε μια φιλη που οπως λεει κατεχει σημαντικη θεση στη ζωη της; Σε πολλες καταστασεις εχει παρει το μερος των αλλων και οχι το δικο μου και της το εχω πει γιατι δεν μπορω πλεον να κραταω πραγματα μεσα μου ειμαι ανθρωπος που θα πει αληθειες και οχι ψεμματα και η απαντηση που πηρα ειναι να κανω οτι κανει η μητερα μου με τον πατερα μου τωρα αλλα δεν ειμαι τετοιος ανθρωπος και δεν μπορω να κανω διπλωματια με ψευτικους ανθρωπους. Ετσι ομως οπως παω θα μεινω μονη μου ειναι τελικα καλυτερο αυτο; Μηπως καπου και εγω πρεπει να υποχωρησω; Κανονικα αυτο ισως να εκανα αλλα μετα απ ολα αυτα που εχω ζησει αποφασισα να μην κανω υποχωρησεις στη ζωη μου και να μη ζησω υποτιμημενη και αυτο ηταν υποσχεση στον εαυτο μου.

Αμα δε μένεις μαζί τους μια χαρά είσαι.

Ηρεμησε φιλη μου,οντως ειναι δυσκολη η κατασταση ομως σκεψου οτι το μεγαλυτερο προβλημα ειναι του πατερα σου δεν ειναι δικο σου,Αυτος ο ανθρωπος πιθανοτατα δεν ειναι κακος ειναι αρρωστος επειδη ο αλκοολισμος θρωρειται αρρωστια κ οσα κανει μπορει να οφειλονται κ στο οτι ειναι πιωμενος,Επισης το οτι ειναι ανεργος του επιδεινωνει την κατασταση,Ειναι πολυ δυσκολο να αλλαξει αυτο εαν δεν το θελει κ ο ιδιος,Επισης η μητερα σου πιθανον ειναι εξαρτημενη απο αυτον ειτε συναισθηματικα ειτε επειδη δεν μπορει να διανοηθει να μεινει μονη της,Ακομα κ οικονομικα να ειναι καλα η μητερα σου δεν νιωθει καλα να ειναι μονη της,Αυτο επισης ειναι δικο της προβλημα δεν ειναι δικο σου,Δεν σου κανει καλο να θυμωνεις κ να τους μισεις σε φθειρει το ιδανικο ειναι να προσπαθησεις να κανεις την ζωη σου μακρυα απο αυτους να βρεις τον καταλληλο αντρα να κανετε οικογενεια κ ο,τι αλλο εχεις αναγκη,Περα απο τον θυμο που νιωθεις για τον πατερα σου κ την φιλη σου που δεν γνωριζω τι συμβαινει μαζι της δεν βλεπω να εχεις αλλο θεμα μπορεις να ζησεις κ να ευτιχισεις οπως θελεις

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Ηρεμησε φιλη μου,οντως ειναι δυσκολη η κατασταση ομως σκεψου οτι το μεγαλυτερο προβλημα ειναι του πατερα σου δεν ειναι δικο σου,Αυτος ο ανθρωπος πιθανοτατα δεν ειναι κακος ειναι αρρωστος επειδη ο αλκοολισμος θρωρειται αρρωστια κ οσα κανει μπορει να οφειλονται κ στο οτι ειναι πιωμενος,Επισης το οτι ειναι ανεργος του επιδεινωνει την κατασταση,Ειναι πολυ δυσκολο να αλλαξει αυτο εαν δεν το θελει κ ο ιδιος,Επισης η μητερα σου πιθανον ειναι εξαρτημενη απο αυτον ειτε συναισθηματικα ειτε επειδη δεν μπορει να διανοηθει να μεινει μονη της,Ακομα κ οικονομικα να ειναι καλα η μητερα σου δεν νιωθει καλα να ειναι μονη της,Αυτο επισης ειναι δικο της προβλημα δεν ειναι δικο σου,Δεν σου κανει καλο να θυμωνεις κ να τους μισεις σε φθειρει το ιδανικο ειναι να προσπαθησεις να κανεις την ζωη σου μακρυα απο αυτους να βρεις τον καταλληλο αντρα να κανετε οικογενεια κ ο,τι αλλο εχεις αναγκη,Περα απο τον θυμο που νιωθεις για τον πατερα σου κ την φιλη σου που δεν γνωριζω τι συμβαινει μαζι της δεν βλεπω να εχεις αλλο θεμα μπορεις να ζησεις κ να ευτιχισεις οπως θελεις

---

επιδιωξα να μην μενω μαζι τους οταν εδινα πανελληνιες ηθελα οπωσδηποτε να πετυχω και να ερθω στην πολη που αγαπουσα απο μικρη και ηθελα να μεινω εκει. Με τη φιλη μου συμβαινουν πολλα αλλα αποφασισα προκειμενου να ειμαι και εγω καλα να μην λειτουργω τοσο με το συναισθημα και να ηρεμησω να μην υψωνω τοιχους γιατι στο παρελθον αυτο εκανα και απλα να αφησω τα πραγματα ως εχουν ουτως η αλλως εχω την αδερφη μου εδω και κανω παρεα μαζι της. Απο οτι καταλαβα ομως η φιλη μου η πειραχτηκε η νομιζε πως θελω να επεμβω στη ζωη της και ισως ετσι να φανηκε αλλα εγω δεν ηθελα κατι τετοιο ωστοσο η αντιδραση μου ηταν υπερβολικη και αυτο βγηκε προς τα εξω (ισως και αυτο να ηθελε να βγει για να φανω εγω η περιεργη και αυτη που δεν θελει κανεναν κτλπ, χωρις να πλαθω θεωριες συνομωσιας γιατι το χω δει να γινεται και ξερω οτι ειναι ικανη να το κανει αυτο, ταιριαζουν σε αυτο με την αλλη) οσο για την φιλη απο το προηγουμενο θεμα αποφασισα να αδιαφορησω γιατι δεν αξιζει να στενοχωριεμια για τετοια ατομα και να βγαλω την κακια και τη ζηλεια της απο τη ζωη μου γιατι ηταν κατι που δεν χρειαζομουν αυτη τη στιγμη. Με τη μαμα μου μιλησα ξανα και της ειπα ολα οσα σκεφτομουν και μου ειπε οτι με αγαπαει και οτι προσπαθησε να κανει το καλυτερο για μενα και οτι δεν ηθελε να μου κανει κακο αλλα και αυτη εχει κανει λαθη και οτι πρεπει να εχουμε υπομονη και εχει δικιο! Και επισης μου ειπε οτι το θεμα μου ειναι οτι αγαπω περισσοτερο τους αλλους και οτι πρεπει να αρχισω να αγαπω τον εαυτο μου και αυτο θα προσπαθησω να κανω απο εδω και περα. Αυτα τα ολιγα!