Καλωσόρισμα! Καινούριο μέλος!

Γεια σε όλους και όλες!
Επιτέλους κατάφερα να εγγραφώ στο φόρουμ και είμαι ενθουσιασμένη με αυτό που συμβαίνει εδώ πέρα!
Επιτέλους ένα μέρος να μοιράζεις τις σκέψεις σου με ανθρώπους που μπορούν να σε καταλάβουν!
Γράφτηκα στο φόρουμ προκειμένου να συζητήσω μαζί σας το πρόβλημα που με ταλανίζει εδώ και ενάμισι χρόνο! Αρχικά, όμως, θέλω να σας πω ένα χαρούμενο "Γεια":D!
Αυτό που με προβληματίζει εδώ και τόσο καιρό είναι η διαταραχή πανικού με όλα τα συνοδευτικά της (αγοροφοβία κυρίως και που και που πτώση διάθεσης). Δεν με απασχολούν τα συμπτώματα αυτά καθαυτά όσο οι σκέψεις που τα συνοδεύουν. Σκέψεις του τύπου θα τρελαθώ, θα λιποθυμήσω, θα πεθάνω. Είναι τόσο ενοχλητικές και με εμποδίζουν να κάνω πολλά πράγματα (μέχρι και το πιο απλό: να βγω μια βόλτα έξω)! Ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία εδώ και μήνες και προσπαθώ να λύσω το πρόβλημα. Έχω σημειώσει μια τάδε πρόοδο, αλλά αυτό το άγχος (το ότι κάτι θα πάθω) συνεχίζει να με ακολουθεί πάντα και παντού! Με νευριάζει που νιώθω μόνη. Οι φίλοι και οι γνωστοί δεν μπορούν να με καταλάβουν , γιατί απλά δεν έχουν νιώσει αυτό που νιώθω εγώ. Όλοι μου δίνουν πάνω κάτω την κλασική απάντηση : "μην αγχώνεσαι" ή "όλα μέσα στο μυαλό σου είναι". Ναι το ξέρω ότι είναι μέσα στο μυαλό μου όλα. Αυτό δεν ξέρω είναι Πώς να απαλλαγώ από αυτές τις σκέψεις!
Το κύριο κίνητρό μου δεν απλά να βρω συμβουλές. Θέλω επιτέλους να μιλήσω με άτομα που νιώθουν το ίδιο ή ξέρουν πώς αισθάνομαι επειδή αντιμετώπισαν το συγκεκριμένο πρόβλημα στο παρελθόν. Θέλω να μιλήσω με αυτά τα άτομα και να μοιραστούμε αυτά που νιώθουμε (έστω και μέσω μιας απρόσωπης οθόνης υπολογιστή)! Δεν αντέχω άλλο να νιώθω τόσο μόνη.

Quote:

---

Δεν αντέχω άλλο να νιώθω τόσο μόνη.

---

αυτο ειναι πολυ χειροτερο απο τους πανικους κ αυτο φταιει οτι ζουμε σε μια ζωη ειδικα στις πολεις οπως η Αθηνα που μιαζει σα να προσπαθει συνεχως να μας πεισει οτι πρεπει να απομονοθουμε ακομα περισσοτερο.

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...λησπερα φιλη μου κ κουραγιο πρωτον σου στελνω την ιστορια μου με την καταθλιψη κ τροπους να θεραπευτεις συντομοτερα,Ο λογος που σου στελνω την ιστορια μου ειναι διοτι ο δρομος που ακολουθω εγω με εκανε να νιωθω πολυ καλυτερα κ πιστευω οτι ενδεικνυται σε πασης φυσεως ψυχολογικο προβλημα κιολας,Επισης οι σκεψεις που λες παραπεμπουν μαλλον σε ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη κ επειδη πασχω κ απο αυτο να σου τονισω οτι ειναι καθαρα μεσα στο μυαλο σου κ δεν ανταποκρινονται στην πραγματικοτητα ολα αυτα που σκεφτεσαι,Καλωσορισες στο φορουμ κ καλη δυναμη!

Καλως ηρθες.

Γεια σου βρε κοριτσι ! πολυ ενθουσιασμενη φαινεσαι , παρ ολη την κατασταση σου , οπως την περιγραφεις , καλο αυτο !! δεν εχω δυστυχως για σενα διαταραχες πανικου , κτθλψη εχω , αλλα σε καταλαβαινω οταν σου λενε οι γυρω σου ' ολα στο μυαλο σου ειναι ' , ε , ναι , και λοιπον , αν δεν εχει βιωσει καποιος την κατασταση αυτη , δεν μπορει να καταλαβει . Εδω , λιγο πολυ , μονοι μας νιωθουμε ολοι , αλλιως εδω θαμαστε ?!!!
Καλως ηλθες παντως , πιστευω θα βοηθηθεις .

τι θεραπεία κάνεις?

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...λησπερα φιλη μου κ κουραγιο πρωτον σου στελνω την ιστορια μου με την καταθλιψη κ τροπους να θεραπευτεις συντομοτερα,Ο λογος που σου στελνω την ιστορια μου ειναι διοτι ο δρομος που ακολουθω εγω με εκανε να νιωθω πολυ καλυτερα !

---

Το να γεμίζεις την καθημερινότητα σου με δραστηριότητες είναι όντως σημαντικό! και μένα με βοηθάει. Προσωπικά, με το να κάνω πράγματα ξεχνάω το πρόβλημά μου. Όσο για τις σκέψεις το ξέρω ότι είναι μέσα στο μυαλό μου, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να απαλλαγώ απο αυτές! Εκεί που θα είμαι μια χαρά με σκέψη θα ξεπηδήσει από το μυαλό μου και θα αγχωθώ. Διαβάζοντας την ιστορία σου κατάλαβα ότι μάλλον η κατάθλιψη σε ταλαιπωρούσε αρκετά και μετά από καιρό κατάφερες να το καταπολεμήσεις (δηλαδή αυτό κατάλαβα από την περιγραφή σου). Τι να πώ ίσως πρέπει να κάνω και γω υπομονή. Ίσως να είναι νωρίς ακόμη. Και τέλος όσον αφορά την ιδεοαναγκαστική διαταραχή δεν ξέρω δεν το ΄χω ψάξει. Ο γιατρός μου στις συνεδρίες δεν μου ονομάζει ποτέ το πρόβλημα, απλώς συζητάμε για τις πιθανές του αιτίες...

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

τι θεραπεία κάνεις?

---

Επειδή ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή πηγαίνω όπως κατάλαβες σε ψυχίατρο όχι σε ψυχολόγο. Ο γιατρός μου ακολουθεί κυρίως ψυχαναλυτική προσέγγιση. Έχω ακούσει ότι η συμπειφοριστική-γνωσιακή είναι πολύ καλή μορφή θεραπείας ειδικά για το πρόβλημά μου, αλλά έχω κάνει πολλές συνεδρίες με αυτόν τον γιατρό, ώστε να αλλάξω τώρα. Άλλωστε ο συγκεκριμένος με βοηθάει αρκετά. Θα προτιμούσα βέβαια να σταματήσω τα χάπια,αλλά μου είναι αδύνατον. Αγχώνομαι χωρίς αυτά. Και δεν μιλάμε για μεγάλη ποσότητα (0,5mg xanax ημερισίως. ή αμά τύχει και 1mg). Αλλά τα πέρνω εδώ και ένα χρόνο περίπου και πιστεύω ότι πρέπει να τα σταματήσω. Αλλά κι αν τα σταματήσω θα αγχώνομαι. Φαυλος κύκλος!

παιδιά σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας!! Μπορεί να μην ξέρω καν τα ονόματά σας κι όμως νιώθω πολύ χαρούμενη γι' αυτή την επικοινωνία! :D
Και θα ήθελα να σας ρωτήσω και κάτι ακόμη. Έχει κανείς σας συμμετέχει σε ομάδες αυτοβοήθειας? Κι αν ναι πώς ήταν?

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

Έχει κανείς σας συμμετέχει σε ομάδες αυτοβοήθειας? Κι αν ναι πώς ήταν?

---

Εγω μαλλον θα ξεκινησω απο την επομενη εβδομαδα.

Quote:

---

Originally Posted by Touch_The_Sky

Εγω μαλλον θα ξεκινησω απο την επομενη εβδομαδα.

---

Αν τελικά πας και έχεις χρόνου πες μου την εμπειρια σου. Γιατί το σκέφτομαι σοβαρά να παω.. αν και δυστυχώς δεν βρηκα και πολλα πραγματα. Για ψυχολογικά ζητήματα σχεδον δεν υπαρχει τίποτα ...

σε βρίσκω ενημερωμένη

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

σε βρίσκω ενημερωμένη

---

Aν είχα θέμα με το αλκοολ ή τα ναρκωτικά θα έβρισκα ευκολότερα ομάδες. Μόνο ένας οργανισμός οργανώνει ομάδες για ψυχικές διαταραχες (δεν ξέρω αν μπορώ να αναφέρω το ονομα του σ΄αυτό το φορουμ) τουλαχιστον εδω που είμαι στη θεσσ/νικη. Εχω ψαξει στον διαδικτυο, έχω ρωτήσει τον γιατρο μου, ρώτησα και στο κεντρο ψυχικης υγείας του πανεπιστημίου μου αλλα τίποτα.

Για να παθαινεις κρισεις πανικου κατι σε απασχολει, κατι σε αγχωνει. Ποτε ξεκινησαν? Ισως εκει πρεπει να εστιασεις.

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

Το να γεμίζεις την καθημερινότητα σου με δραστηριότητες είναι όντως σημαντικό! και μένα με βοηθάει. Προσωπικά, με το να κάνω πράγματα ξεχνάω το πρόβλημά μου. Όσο για τις σκέψεις το ξέρω ότι είναι μέσα στο μυαλό μου, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να απαλλαγώ απο αυτές! Εκεί που θα είμαι μια χαρά με σκέψη θα ξεπηδήσει από το μυαλό μου και θα αγχωθώ. Διαβάζοντας την ιστορία σου κατάλαβα ότι μάλλον η κατάθλιψη σε ταλαιπωρούσε αρκετά και μετά από καιρό κατάφερες να το καταπολεμήσεις (δηλαδή αυτό κατάλαβα από την περιγραφή σου). Τι να πώ ίσως πρέπει να κάνω και γω υπομονή. Ίσως να είναι νωρίς ακόμη. Και τέλος όσον αφορά την ιδεοαναγκαστική διαταραχή δεν ξέρω δεν το ΄χω ψάξει. Ο γιατρός μου στις συνεδρίες δεν μου ονομάζει ποτέ το πρόβλημα, απλώς συζητάμε για τις πιθανές του αιτίες...

---

Κοπελα μου ολα θεραπευονται με τον αναλογο κοπο,Ναι ειναι αληθεια οτι για καιρο ημουν στο κρεβατι περισσοτερο κ δεν εκανα πραγματα,ηταν πραγματικα καταστροφικο κ ανασταλτικος παραγοντας για την θεραπεια μου,Μετα απο μεγαλο διαστημα που λιγο καλυτερεψα κ σταματησα τα φαρμακα με το ετσι θελω επεσα παλι σε καταθλιψη,Οταν αποφασισα να κανω περισσοτερα την δευτερη φορα που εννοειται αρχισα παλι να παιρνω φαρμακο τοτε βοηθηθηκα συντομοτερα,Απο την καταθλιψη ειμαι παρα πολυ καλυτερα ομως με πιανουν μανιωδεις σκεψεις κ με ταραζουν προκεται για ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη,Κατι τετοιο πρεπει να ταλαιπωρει κ εσενα,Κουραγιο κ θα τα καταφερεις οπως ειπαμε μην σταματας να αγωνιζεσαι κ το προβλημα ειτε θα θεραπευτει πληρως ειτε θα το βελτιωσεις σε σημειο να μην σε πειραζει σε τετοιο βαθμο οπως τωρα

καλως ηρθες κ απο μενα!
πασχω κ γω απο αγχωδεις διαταραχες κ καταθλιψη, αυτον τον καιρο ειναι σε υφεση γιατι κανω θεραπεια με αντικαταθλιπτικο. οταν νιωθω ετοιμη το κοβω το φαρμακακι κ μετα αργω πολυ να ξαναεχω επεισοδιο..η φαση αυτη εχει εξαρσεις κ υφεσεις ..
περασα πολυ δυσκολα απο τα 17 μου χρονια μεχρι σημερα (ειμαι 35).
εκανα πολλα χρονια ψυχοθεραπεια κ εχω κατα καιρους επεισοδια ακομα..
μη φοβασαι ολα θα πανε καλα.η ψυχοθεραπεια κ η φαρμακευτικη αγωγη θα σε βοηθησουν παρα πολυ!
μαθε να σεβεσαι αυτο που σου συμβαινει κ να αγωνιζεσαι για να γινεις καλα..να σαι σιγουρη οτι περναει.
χρειαζεται ομως χρονο κ κοπο.

Quote:

---

Originally Posted by BOOM

καλως ηρθες κ απο μενα!
πασχω κ γω απο αγχωδεις διαταραχες κ καταθλιψη, αυτον τον καιρο ειναι σε υφεση γιατι κανω θεραπεια με αντικαταθλιπτικο. οταν νιωθω ετοιμη το κοβω το φαρμακακι κ μετα αργω πολυ να ξαναεχω επεισοδιο..η φαση αυτη εχει εξαρσεις κ υφεσεις ..
περασα πολυ δυσκολα απο τα 17 μου χρονια μεχρι σημερα (ειμαι 35).
εκανα πολλα χρονια ψυχοθεραπεια κ εχω κατα καιρους επεισοδια ακομα..
μη φοβασαι ολα θα πανε καλα.η ψυχοθεραπεια κ η φαρμακευτικη αγωγη θα σε βοηθησουν παρα πολυ!
μαθε να σεβεσαι αυτο που σου συμβαινει κ να αγωνιζεσαι για να γινεις καλα..να σαι σιγουρη οτι περναει.
χρειαζεται ομως χρονο κ κοπο.

---

Και δηλασή τόσο καιρό παίρνεις φάρμακα και ανα διαστήματα τα κόβεις? Εμένα με αγχώνει αυτό. Φοβάμαι μην πάθω εξάρτηση. Μην φανταστείς ότι τα παιρνω με τους χουφτες. Καμία σχέση. 0,5mg την ημέρα κι αυτό όχι πάντα. Κάποιες μέρες δεν παίρνω και καθόλου. Με τα Ζανξ εχω βρει μεγάλο στηριγμα. Eχει μισο χρόνο που τα ξεκίνησα γιατι δεν την πάλευα άλλο. Αλλα φοβάμαι μήπως με την μαρκοχρόνια χρήση εξαρτηθώ από αυτά....

τι είναι η ομάδες αυτοβόηθειας? καλώς ήρθες κι από μένα... είναι ωραίο τελικά να μπαίνουμε με χαμόγελο στο φόρουμ και να μην είναι το πρώτο μας γκρινιάρικο... νομίζω πως είσαι η μόνη που έχει καταφέρει να κάνει κάτι τέτοιο...

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

τι είναι η ομάδες αυτοβόηθειας? καλώς ήρθες κι από μένα... είναι ωραίο τελικά να μπαίνουμε με χαμόγελο στο φόρουμ και να μην είναι το πρώτο μας γκρινιάρικο... νομίζω πως είσαι η μόνη που έχει καταφέρει να κάνει κάτι τέτοιο...

---

;);) Κάτι σαν group therapy . κατι παρομοιο. Μαζευονται διάφορα άτομα με το ίδιο προβλημα και ανταλλάσουν απόψεις! Δεν είναι θεραπευτικές οι συγκεκριμενες ομάδες. Απλώς πας και μιλας με ανθρωπους που περνανε τα ίδια.. Αλλα δυσυχώς τα πραγματα είναι περιορισμένα! Αισιοδοξια πάνω απο όλα μελος:cool:

Πηγα σε μια τετοια ομαδα. Ωραια ηταν. Θα ξαναπαω απο βδομαδα με το καλο

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

;);) Κάτι σαν group therapy . κατι παρομοιο. Μαζευονται διάφορα άτομα με το ίδιο προβλημα και ανταλλάσουν απόψεις! Δεν είναι θεραπευτικές οι συγκεκριμενες ομάδες. Απλώς πας και μιλας με ανθρωπους που περνανε τα ίδια.. Αλλα δυσυχώς τα πραγματα είναι περιορισμένα! Αισιοδοξια πάνω απο όλα μελος:cool:

---

σ' ευχαριστώ 66psy για την απαντήση σου πρόσφατα είδα το βάλανε και σε ένα άλλο θέμα

Quote:

---

Originally Posted by Touch_The_Sky

Πηγα σε μια τετοια ομαδα. Ωραια ηταν. Θα ξαναπαω απο βδομαδα με το καλο

---

σ' αυτή του "μαζί"? ή υπάρχουν κι άλλες?

υπαρχει και μια αλλη που λεγετε ακουγωντας φωνες. καπως ετσι.

...66psy...
τωρα διάβασα το θέμα σου.
Θα συμφωνήσω με τον Μαγκ ότι φάινεσαι αισιόδοξη και χαρούμενη
Αυτό σημαίνει ότι θα κάνεις τα πάντα να ξεφορτωθείς ότι σε αγχώνει :)

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

;);) Κάτι σαν group therapy . κατι παρομοιο. Μαζευονται διάφορα άτομα με το ίδιο προβλημα και ανταλλάσουν απόψεις! Δεν είναι θεραπευτικές οι συγκεκριμενες ομάδες. Απλώς πας και μιλας με ανθρωπους που περνανε τα ίδια.. Αλλα δυσυχώς τα πραγματα είναι περιορισμένα! Αισιοδοξια πάνω απο όλα μελος:cool:

---

αρκετα εξυπνο το βρισκω κ γιατι να μη το κανουν κ γενικοτερα στη ζωη τους εκτος απο κει. θελει πολυ μυαλο για να αντιλιφθει κανεις ποσους εφαγε η μοναξια

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αρκετα εξυπνο το βρισκω κ γιατι να μη το κανουν κ γενικοτερα στη ζωη τους εκτος απο κει. θελει πολυ μυαλο για να αντιλιφθει κανεις ποσους εφαγε η μοναξια

---

..πόσο συμφωνώ άλεξ :)
Η μοναξιά μπορεί να εξοντώσει εντελώς έναν ανθρωπο.

Καλησπερα 66psy !!
Εφοσον εχεις ξεκινησει θεραπεια με καποιους συγκεκριμενους τροπους τοτε απλα την ακολουθεις μεχρι να δεις προοδο. Υποθετω πως σε βοηθαει, σωστα?
Απο εκει και περα θα πρεπει να αντιμετωπισεις τον φοβο σου απλα με το να κανεις κανονικα αυτο που θελεις χωρις να φοβασαι. Μην αναβαλλεις ποτε αυτο που θελεις και πας να κανεις, θυμησου το αυτο.
Οσο φοβασαι να βγεις εξω η να παθεις κατι τοσο θα εξακολουθει να παραμενει αυτος ο φοβος μεσα σου. Εαν δεν κανεις κατι θα συμβαινει το ιδιο. Δεν λεω οτι θα γινεις καλα σε μια μερα αλλα σιγα σιγα θα δεις αλλαγη στη ζωη σου!
Βγες απο το σπιτι και βρες καποιες δραστηριοτητες-ασχολιες, γενικα κατι που σου αρεσει και περνας ωραια, θα σε βοηθησει να ξεχαστεις και σιγα σιγα θα μπεις σε εναν αλλο ρυθμο ζωης. Αυτο ειναι το σημαντικοτερο. Θα ασχολείσαι με την δουλεια σου, τις υποχρεωσεις σου και γενικα αυτα που θελεις να κανεις και εχεις προγραμματίσει καθημερινα και δεν θα εχεις περιθωρια ουτε καν να σκεφτεις για πανικους και 'βλακειες'. ;)

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

..πόσο συμφωνώ άλεξ :)
Η μοναξιά μπορεί να εξοντώσει εντελώς έναν ανθρωπο.

---

η μοναξια ειναι το χειροτερο προβλημα . και δυστυχως υπαρχει μεγαλη μοναξια σ αυτο τον κοσμο. δεν μιλαμε για τα προβληματα μας στους αλλους γιατι φοβομαστε οτι θα μας κρινουνε αρνητικα. αλλα και να μιλησουμε ποσο θα ενδιαφερθουν πραγματικα να μας ακουσουν , να μας καταλαβουν. φοραμε τα χαμογελα μας και βγαινουμε εξω προσπιουμενοι τους ανετους τους χαλαρους πως ολα μια χαρα και μεσα μας μπορει να βραζουμε.
Τι κανεις?
ολα καλα. εσυ?
και γω καλα.
αναθεμα κι αν ποτε δωσαμε σημασια σ αυτο το τι κανεις ή στο καλα. απλως το λεμε απο ευγενια και προχωραμε.
Ενταξει ακουγονται απαισιοδοξα και κυνικα ολα αυτα. ισως υπερβαλλω λιγο, αλλα το μονο σιγουρο ειναι οτι υπαρχει πολυ μοναξια σ αυτο τον κοσμο

Quote:

---

Originally Posted by Interferon

Καλησπερα 66psy !!
Εφοσον εχεις ξεκινησει θεραπεια με καποιους συγκεκριμενους τροπους τοτε απλα την ακολουθεις μεχρι να δεις προοδο. Υποθετω πως σε βοηθαει, σωστα?
Απο εκει και περα θα πρεπει να αντιμετωπισεις τον φοβο σου απλα με το να κανεις κανονικα αυτο που θελεις χωρις να φοβασαι. Μην αναβαλλεις ποτε αυτο που θελεις και πας να κανεις, θυμησου το αυτο.
Οσο φοβασαι να βγεις εξω η να παθεις κατι τοσο θα εξακολουθει να παραμενει αυτος ο φοβος μεσα σου. Εαν δεν κανεις κατι θα συμβαινει το ιδιο. Δεν λεω οτι θα γινεις καλα σε μια μερα αλλα σιγα σιγα θα δεις αλλαγη στη ζωη σου!
Βγες απο το σπιτι και βρες καποιες δραστηριοτητες-ασχολιες, γενικα κατι που σου αρεσει και περνας ωραια, θα σε βοηθησει να ξεχαστεις και σιγα σιγα θα μπεις σε εναν αλλο ρυθμο ζωης. Αυτο ειναι το σημαντικοτερο. Θα ασχολείσαι με την δουλεια σου, τις υποχρεωσεις σου και γενικα αυτα που θελεις να κανεις και εχεις προγραμματίσει καθημερινα και δεν θα εχεις περιθωρια ουτε καν να σκεφτεις για πανικους και 'βλακειες'. ;)

---

ναι ναι συμφωνω απολυτα μαζι σου!! το χω παρατηρησει με τον εαυτο μου. αν κατσω μια μερα σπιτι μετα θα νιωθω καπως ακεφη και ισως παλι να αρχιζομαι να σκεφτομαι το προβλημα μου. ενω οταν βγαινω ειτε παω στην σχολη, ειτε καμια βολτα γενικα ειμαι πολυ καλυτερα και απο την αποψη οτι ξεχνιεμαι και απο την αποχη οτι χαιρομαι για τον εαυτο μου που επιτελους βγηκε εξω και δεν φοβηθηκε .. συστηματικη απευαισθητοποιηση κι ολα σιγα σιγα θα γινονται καλυτερα ! τερμα οι φοβοι. δεν θα φοβαμαι πλεον τους φοβους μου, οι φοβοι μου θα φοβουνται εμενα!! ας τομησουν να ξεμυτησουν παλι απο κανα μερος του μαυλου μου και θα τους δειξω:P