Βοήθεια για προβλήματα σε μια σχέση που μοιάζει μονόπλευρη
Αγαπητά μέλη τους φόρουμ καλησπέρα σας. Καταρχάς πριν ξεκινήσω να σας γράψω το πρόβλημα που με απασχολεί, θέλω να σας πω ότι πρώτη φορά ζητώ βοήθεια από τέτοιο φόρουμ και γενικά πρώτη φορά γράφω σε φόρουμ ψυχολογίας. Το θέμα μου όμως με την σχέση μου με απασχολεί πάρα πολύ σχεδόν από τις πρώτες μέρες που ξεκίνησε. Τον τελευταίο καιρό όμως δεν μπορώ να βρω την ησυχία μου. Όλο σκέφτομαι συνέχεια διάφορα και απαντήσεις δεν βρίσκω. Ας τα πάρω όμως λίγο από την αρχή. Έχω σχέση 5 μήνες με μια κοπέλα 24 ετών. Εγώ είμαι 26. Αυτή η σχέση ίσως είναι η πιο σοβαρή που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Ή έστω νιώθω ότι αυτή την κοπέλα την έχω ερωτευτεί αφάνταστα πολύ από την πρώτη στιγμή. Με την κοπέλα μου ήμασταν συμφοιτητές στην ίδια σχολή και ξεκίνησα να την προσεγγίζω από τα περασμένα Χριστούγεννα. Αυτή τότε είχε μιαν ανοιχτή υπόθεση με μια σχέση από το καλοκαίρι και δεν μπορούσε να μπει σε καινούρια, όπως μου έλεγε, ενώ είχαμε βγει 5-6 φορές και έδειχνε ότι δεν της ήμουνα αδιάφορος. Κανένα μήνα μετά τα πρώτα μας ραντεβού εγώ της ξεκαθάρισα ότι αφού δεν μπορεί να μπει σε νέα σχέση, εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω να βγαίνουμε γιατί την βλέπω διαφορετικά. Αυτή συμφώνησε και νόμισα και εγώ όπως και αυτή ότι η περιπετειούλα τελείωσε εκεί. Κανένα μήνα μετά, της έστειλα εντελώς στο φιλικό να δω τι κάνει. Τα είπαμε λίγο σε καλό κλίμα αλλά αυτό ήταν. Ένα μήνα μετά ξανά τα ίδια. Της έστειλα πάλι να δω τι κάνει και κανονίσαμε και καφεδάκι. Κάπου εκεί αρχίσαμε να ξαναέχουμε επικοινωνία και βγήκαμε ακόμη μερικές φορές μέχρι που μας βρήκαν οι διακοπές του Πάσχα. Τότε αρχίσαμε να μιλάμε πιο έντονα και σε κλίμα πιο ερωτικό καθόλη τη διάρκεια των διακοπών με αποτέλεσμα όταν αυτή επέστρεψε από τις διακοπές της πίσω στην Αθήνα, βρεθήκαμε για καφέ, νοιώσαμε την έλξη που είχε αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό και αυτό μας οδήγησε στην αρχή της σχέσης μας. Το θέμα είναι ότι από την αρχή της σχέσης αντί να είμαστε μέσα στα μέλια και στην τρέλα του έρωτα και όλα αυτά τα όμορφα που έχει η αρχή μιας σχέσης, αυτή φαινότανε ότι ήταν πολύ κλειστή και δεν εκφραζόταν σχεδόν καθόλου. Ούτε με λέξεις , ούτε ήθελε να βρισκόμαστε συνέχεια και γενικά κρατούσε τα πράγματα σε μια απόσταση. Εμένα αυτό προφανώς δεν μου άρεσε γιατί όπως είπα και στην αρχή αυτή την κοπέλα την γούσταρα πολύ. Ίσως δεν γούσταρα ποτέ ξανά καμιά άλλη τόσο έντονα. Και η όλη της συμπεριφορά άρχισε να με ξενίζει και να μου βγαίνει σε παράπονα. Αυτή μου έλεγε ότι είναι πολύ κλειστή σαν άνθρωπος και ότι θέλει χρόνο και δεν μπορεί να την πιέζουν κλπ. Εγώ έμαθα να δείχνω υπομονή σε όλο αυτό και η αλήθεια είναι ότι όσο πέρναγε ο καιρός ανοιγότανε. Με το σταγονόμετρο τα έδινε μεν, αλλά ανοιγότανε. Κάτι ήταν αυτό για μένα. Εγώ από την μεριά μου ήμουνα πολύ διαχυτικός και πάρα πολύ εκφραστικός. Μου το έβγαζε όλο αυτό. Γενικά δεν είμαι έτσι. Αλλά αυτή η κοπέλα μου το έβγαζε έντονα. Την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Και είναι μόλις η δεύτερη κοπέλα που ερωτεύομαι. Προηγουμένως είχα να ερωτευτώ περίπου 6 χρόνια από τότε που είχα μια παιδική σχέση. Προφανώς είχα και άλλες σχέσεις αλλά ποτέ δεν ένιωσα έτσι όπως ένιωσα με αυτή. Το παράπονο μου όμως ήταν ότι εγώ έδινα πάντα πολύ περισσότερα. Πάντα!! Αυτή μου έλεγε ότι δεν μπορεί να δίνει όσα δίνω εγώ, αλλά εγώ ένιωθα ότι δεν δίνει σχεδόν τπτ και μόνο εγώ προσπαθώ. Όμως επειδή την αγαπούσα πολύ το δεχόμουνα. Έμαθα να τα δέχομαι όλα και να δείχνω υπομονή. Δεν ξέρω, ίσως και να την πίεζα λίγο με τη συμπεριφορά μου. Όμως προσπαθούσα να είμαι πάντα εκεί δίπλα της και ήθελα αυτή τη σχέση όσο τπτ άλλο στον κόσμο. Αυτή η σχέση ήταν η πρώτη μου προτεραιότητα. Μετά ήρθε το καλοκαίρι και εγώ είχα και την πίεση της διπλωματικής μου που έπρεπε να παραδώσω ενώ αυτή κατέβηκε τότε στην Κρήτη για διακοπές. Να σημειώσω ότι η καταγωγή της είναι από Κρήτη και εμένα από Κύπρο. Τότε που έφυγε πρώτη φορά για σχεδόν ένα μήνα εμένα με πείραξε πολύ. Είχα και την διπλωματική και αυτό μου δημιουργούσε μοναξιά και ένιωθα ότι μου έλειπε πολύ. Αυτή από την πλευρά της ήταν σε άλλη φάση και ένιωθα ότι δεν με καταλάβαινε. Και όταν της έκανα παράπονα ότι μου λείπει και ότι την έχω πεθυμήσει, αυτή νευρίαζε και όλο υποσχέσεις ήταν ότι θα ανέβει Αθήνα να με δει. Τελικά Αθήνα ανέβηκε ένα μήνα μετά επειδή δώσανε μιαν έκτακτη εξεταστική μέσα στον Ιούλιο, αλλά έλεγε ότι ανέβηκε και για μένα. Έκατσε κανένα μήνα, έδωσε 2-3 μαθήματα που ήθελε, παρακολούθησε και την παρουσίαση της διπλωματικής μου που έγινε την τελευταία μέρα του Ιουλίου και την επόμενη έκλεισε εισιτήριο και κατέβηκε πάλι Κρήτη. Αυτό εννοείται ότι με πείραξε, αλλά έμαθα να μην της το δείχνω για να μην στεναχωριέται και να νευριάζει. Απλά όλο σκεφτόμουνα πως αν ήθελε θα μπορούσε να καθίσουμε λίγες μέρες μαζι τώρα που χαλάρωσα και εγώ και δεν είχα τπτ να κάνω. Τέλοσπαντων. Γενικά κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Μια φορά την είχα ρωτήσει τι είχε αλλάξει και αποφάσισε το Πάσχα να προχωρήσει σε σχέση μαζί μου και αυτή νευρίαζε και μου έλεγε δεν μπορώ να σου περιγράφω τον συναισθηματικό μου κόσμο. Τι θες τώρα. Και γενικά ήταν λίγο απότομη. Εγώ από την πλευρά μου προσπαθούσα να κάνω τα πάντα για να της δείχνω πόσο την αγαπώ και πόσο την θέλω και πόσο ερωτευμένος είμαι. Ακόμη και την περίοδο που είχα την πίεση με την διπλωματική και ενώ αυτή έκανε διακοπάρες στην Κρήτη και ένιωθα ότι με ξέχναγε. Για να μην σας τα πολυλογώ, αφού αυτή έφυγε 1η Αυγούστου εγώ μετά από δέκα μέρες τα μάζεψα και κατέβηκα Κύπρο. Ξενοίκιασα και το σπίτι, πούλησα και τα έπιπλα και πήγα πίσω στους γονείς μου. Από την Αθήνα όμως είχαμε κανονίσει ότι πριν φύγω για μεταπτυχιακό τέλη Σεπτέμβρη θα την ξανάβλεπα, ότι και να γινόταν. Και είχαμε πει ότι θα ήταν ωραία να κατέβαινε Κύπρο και να περνάγαμε λίγες μέρες μαζί. Τελικά δεν έκατσε η Κύπρος γιατί κάτι έγινε και τέλη Αυγούστου αυτή ήρθε πίσω Αθήνα για να ξεκινήσει διάβασμα για την εξεταστική. Τότε της λέω αφού δεν έκατσε η Κύπρος θα έρθω Αθήνα να σε δω και μου είπε οκ. Έτσι ανέβηκα Αθήνα για καμιά βδομάδα και έκατσα μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου. Η εβδομάδα που συγκατοικήσαμε στην Αθήνα ήταν εφιαλτική για μένα. Αλλιώς την περίμενα και αλλιώς μου βγήκε. Περίμενα την κοπελα μου να με υποδεχτεί με αγκαλιές και τρυφερότητα και να μου δείξει πόσο της έλειψα και αντί αυτού συνάντησα μια κοπέλα ψυχρή που με έκανε να νιώθω σχεδόν τύψεις που ανέβηκα, με φιλοξενούσε και με ανεχότανε στο σπίτι της. Να σημειώσω ότι αυτή μένει με τον αδερφό της και έτσι εκείνη την βδομάδα μέναμε και οι 3 μαζί. Τι να πρωτοπώ όμως για αυτή τη βδομάδα. Ότι την πρώτη βραδιά δεν ήρθε να κοιμηθεί μαζί μου γιατί και καλά ήταν λίγο συναχωμένη και δεν ήθελε να με ξυπνήσει άκουσον άκουσον επειδή θα έκανε θόρυβο με την μύτη της. Ποια κοπέλα που έχει να δει ένα μήνα τον φίλο της θα έκανε κάτι τέτοιο. Την δεύτερη μέρα κοιμηθήκαμε μαζί και την τρίτη πάλι δεν ήρθε στο δωμάτιο της να κοιμηθεί μαζι μου γιατί την πήρε ο ύπνος στον καναπέ και μου είπε το πρωί ότι όταν ξύπνησε για να έρθει μέσα να κοιμηθεί, εγώ ήμουν απλωμένος σε όλο το κρεβάτι (το οποίο είναι διπλό) και δεν μπορούσε, λέει, να ξαπλώσει. Την τέταρτη μέρα τσακωθήκαμε για μια χαζομάρα που κάτι μου είπε με ένα πρώην της, εγώ κάτι τον κακολόγησα και αυτή τα πήρε άσχημα, φώναξε και μπροστά στον αδερφό της μάλιστα και μετά για δύο μέρες δεν μου μίλαγε. Πάλι καλά που ήταν και αυτό το καημένο το παιδί ο αδερφός της και παίζαμε κάνα τάβλι να περάσουν οι μέρες να φύγω. Πραγματικά η κατάσταση είχε καταντήσει ένας εφιάλτης. Ήμασταν όλη μέρα κλεισμένοι τρία άτομα σε ένα σπίτι και δεν κάναμε απολύτως τπτ. Εγώ την παρακάλαγα να πάμε καμιά βόλτα, να πάμε για καφέ και αυτή δεν είχε ποτέ όρεξη. Μερικές φορές που πήγαινα για καφέ με τους φίλους μου από Αθήνα, την παρακάλαγα να έρθει μαζί μου και δεν ήρθε ούτε μια φορά. Δεν γνώρισε κανένα φίλο μου και τα παιδιά όλο μου λέγανε που είναι η Ι. γιατί δεν την έφερες κλπ. Τι να τους έλεγα και γω. Ευτυχώς τις τελευταίες δύο μέρες πριν φύγω μου μίλησε και έδειξε ότι της πέρασε ο θυμός. Το τελευταίο βράδυ μάλιστα πριν φύγω πήγαμε σε μια θεατρική παράσταση με κάτι φίλους της και εκεί η συμπεριφορά της πάλι ήταν λες και είμαστε δύο γνωστοί. Στην παρέα των φίλων της υπήρχε άλλο ένα ζευγάρι και εγώ την περισσότερη ώρα έπιανα τον εαυτό μου να τους κοιτάει και να ζηλεύει με την διαχυτικότητα τους και τον έρωτα που βγάζανε, ενώ εγώ με το ζόρι την έπαιρνα αγκαλιά. Ίσως να την ενοχλούσε και το χέρι μου που το έβαζα στη μέση της. Τέτοια σκεφτόμουνα. Όσο για το θέμα του σεξ, κάναμε 3-4 φορές σε ολόκληρη την εβδομάδα, τις πρώτες 3-4 μέρες μάλιστα γιατί μετά της ήρθε περίοδος. Μια φορά την μέρα και τις ώρες που θα έλειπε ο αδερφός της και πάλι για πολύ λίγο ίσα για να μην έχω παράπονο. Μετά απο λίγο αυτή και καλά πόναγε και ήθελε να βγαίνω και να τελειώνω έξω κλπ. Και όταν τελειωνα αυτή το επόμενο δευτερόλεπτο σηκωνότανε να πάει στο μπάνιο. Και όταν της έλεγα έλα να κάτσουμε λίγο αγκαλιά εκνευριζότανε κιόλας. Μετά από την βδομάδα στην Αθήνα, εγώ επέστρεψα Κύπρο έκατσα δύο εβδομάδες και τώρα είμαι Λονδίνο. Αυτή από τότε που έφυγα έχει εξεταστική και θα τελειώσει σε 1,5 βδομάδα περίπου. Γενικά μιλάμε πολύ λίγο. Μερικές μέρες και καθόλου. Έχει καταντήσει πολύ οξύθυμη, θυμώνει με ότι της πω, δεν στέλνει ποτέ μήνυμα πρώτη, πάντα εγώ στέλνω και γενικά μου δικαιολογείται ότι τα νεύρα της δεν είναι καλά, ότι η εξεταστική την πιέζει αφόρητα και δεν θέλει να μιλάει σε κανένα και λυπάται κιόλας όταν ξεσπάει πάνω μου. Εγώ προσπαθώ να της δίνω κουράγιο και να την εμψυχώνω, όταν μου μιλάει βέβαια. Μιλάμε συνήθως από μηνύματα και viber. Ποτέ δεν μιλησαμε skype από την μέρα που ήρθα Λονδίνο. >>
