Ψυχολόγος για χρόνια κατάθλιψη, Θεσ/νικη

Printable View

08-10-2014, 17:23
EmiliaK

Ψυχολόγος για χρόνια κατάθλιψη, Θεσ/νικη

Γεια σας!
Αρχικά θα ήθελα να χαιρετήσω τα μέλη του φόρουμ. Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ τα θέματα του φόρουμ αλλά είναι η πρώτη φορά που γράφω.
Πρόσφατα ανακάλυψα ότι η αδερφή μου έχει χρόνια κατάθλιψη…
Αν και είχα δει κάποια σημάδια κατά καιρούς, ίσως δεν τα έδωσα όσο σημασία θα έπρεπε. Δυστυχώς, καμιά φορά οι ρυθμοί τις ζωής δεν μας επιτρέπουν να αφιερώσουμε χρόνο στα αγαπημένα μας πρόσωπα. Επίσης, λίγο ή πολύ, τα τελευταία χρόνια το να περνάνε οι γύρω μας ψυχολογικά ‘σκαμπανεβάσματα’ είναι κάπως συνηθισμένο…
Εδώ και αρκετά μεγάλο διάστημα την έβλεπα σκεπτική και μελαγχολική, κάποιες φορές την έπιασα και να κλαίει, ωστόσο, όταν την ρωτούσα τι έχει μου έλεγε το κλασσικό ‘τίποτα’. Μέχρι που πρόσφατα, ήρθε μόνη της μέσα στα κλάματα και μου είπε το θέμα της… Όλα ξεκίνησαν από μία φοβία πάνω από 10 χρόνια πριν, η φοβία έγινε μόνιμο άγχος και αυτά σε συνδυασμό στάθηκαν εμπόδιο στις επιλογές της ζωής της…
Στη συνέχεια ακολούθησε η κατάθλιψη… Κατάθλιψη γιατί δεν μπορεί να πιστέψει πως μία χαζή φοβία (η ίδια τη χαρακτηρίζει έτσι, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ποτέ μία φοβία δεν είναι χαζή, όσο ‘χαζή’ και αν φαίνεται στα μάτια του άλλου) την οδήγησε στο να μείνει πίσω σε κάποια θέματα. Και είναι μία κατάσταση που τη βιώνει πάνω από 10 χρόνια!
Δεν αντέχω να ακούω από το στόμα της αδερφής μου ότι ‘η ζωή της έχει διαλυθεί’ και ότι δεν έχει διάθεση να ζήσει…
Θέλω να τη βοηθήσω και το θέλει και η ίδια. Χρειάζομαι έναν καλό ψυχολόγο στη Θεσσαλονίκη, ειδικό σε χρόνια κατάθλιψη-φοβίες. Όποιος γνωρίζει κάποιον ψυχολόγο που ειδικεύεται σε αυτά τα θέματα ας μου στείλει πμ…
Επίσης ευπρόσδεκτες οι συμβουλές αλλά και οι παραθέσεις προσωπικών εμπειριών.
Ευχαριστώ πολύ!
08-10-2014, 17:29
wstyron

απ οσα γραφεις το προβλημα της αδερφης σου δεν ειναι σοβαρο . με μια σωστη ψυχοθεραπεια θα το ξεπερασει . για συγκεκριμενο γιατρο θα σου προτεινα
να μιλησει με γυναικα για να την καταλαβει ποιο ευκολα . εγω στη θεσ νικη πηγαινα στα κεντρα ψυχικης υγειας κ τα περισσοτερα προσφερουν αρκετα καλη θεραπεια
καθε περιοχη εχει κ το δικο της κεντρο .
08-10-2014, 17:34
wstyron

επισης αποψη μου ειναι να μη κανει ψυχαναλυση . δεν αποδιδει αρκετα κ εχει κ αλλα αρνητικα
08-10-2014, 20:19
EmiliaK

Όταν έγινε η συζήτηση μου είπε ότι ήδη έχει κάνει δύο φορές προσπάθεια να πάει σε ειδικό!
Τη μία φορά της έδωσαν και χάπια και ακολούθησε θεραπεία για κανένα δίμηνο...Τη δεύτερη φορά, πήγε σε ψυχολόγο αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει...οπότε πάλι σταμάτησε...
Τι αρνητικό μπορεί να φέρει η ψυχανάλυση; Δεν γνωρίζω καθόλου...
Έχει και θέμα χαμηλής αυτοπεποίθησης!
08-10-2014, 20:43
EmiliaK

Πως λειτουργούν τα κέντρα ψυχικής υγείας; Είναι σαν νοσοκομείο; Κλείνεις ένα ραντεβού με όποιον και όποτε τύχει; Επίσης αν έχει πολύ κόσμο δεν θα νιώθει καθόλου άνετα να πάει, την αγχώνουν οι χώροι με πολλά άτομα...Γι αυτό ρώτησα εξαρχής για κάποιον ιδιώτη...Εσένα σε βοήθησαν;
08-10-2014, 20:46
wstyron

κ ομως θα μπορουσε να το ξεπερασει .τα κεντρα που σου προτεινα ειναι κ δωρεαν δεν χανει τιποτε να παει
γιατι δεν μπαινει η ιδια να μιλησει στο φορουμ ?
για την ψυχαναλυση θα σου πω μονο οτι θελει πολυ χρονο η κ χρονια !κ ειναι κ αλλα
08-10-2014, 20:49
stefamw

Στα κεντρα ψυχικης υγειας μπορεις να κλεισεις ενα ραντεβου ειτε για το τμημα εξωτερικων ιατρειων τα οποια ειναι συνηθως για οσους θελουν φαρμακευτικη αγωγη απλα και γρηγορα, αλλα και να κλεισεις ραντεβου για παρακολουθηση απο ειδικο στο κανονικο ΚΨΥ. 5€ για ανασφαλιστους στα εξωτερικα η επισκεψη, 5€ για ανασφαλιστους οι επισκεψη στο κανονικο ΚΨΥ μονο την πρωτη φορα (τουλαχιστο ετσι δουλευει το πιο κοντινο σε μενα).
Τωρα το αν γινεται δουλεια, ειναι με το αν εχεις να κανεις με επαγγελματια που θελει να προσφερει ή με καποιον ασχετο που θελει να ερθει, να πληρωθει τη μερα και να παει σπιτι του. Αυτο θα το κρινει καποιος απο το πρωτο ραντεβου.
Για να κλεισεις ραντεβου παιρνεις ενα τηλεφωνο, ισως σε ρωτησουν ποιο ειναι το προβλημα αλλα να υπολογιζεις 2-3 βδομαδες μετα.
Εχω επισκεφθει ΚΨΥ 2 φορες , μια στα εξωτερικα και μια στο κανονικο το κεντρο. Στα εξωτερικα τελειωσα σε 15' και μου εγραψε ο ιατρος οτι ηθελα χωρις πιεση. Στο ΚΨΥ παλι καταφερα τον ιατρο να μου γραψει οτι φαρμακο ηθελα, αλλα με περισσοτερη πιεση γιατι στο κανονικο ειναι πιο πολυ του μπλα μπλα. Καλος ιατρος φανηκε, αλλα το προβλημα μου με την κοινωνικη φοβια χρηζει φαρμακευτικης αγωγης που βοηθηθηκα και δε νομιζω η πολυ η συζητηση να ωφελησει σε κατι.
08-10-2014, 20:50
wstyron

τα κεντρα δεν εναι σαν νοσοκομεια .εγω οταν πηγαινα δεν ειχε κ πολυ κοσμο . δε με βοηθησαν αν κ προσπαθησαν γιατι εχω δυσκολη καταθλιψη αλλα γενικα ειναι καλοι .
08-10-2014, 20:56
EmiliaK

Ευχαριστώ πολύ!
Δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσει σε ένα φόρουμ με τόσα άτομα, πιστεύει ότι είναι γελοίος ο λόγος που έφτασε εδώ που έφτασε και ότι θα τη θεωρήσουν τρελή...Θα νιώσει ακόμη χειρότερα...
09-10-2014, 10:48
Serenity2

Κατα τα άλλα η ζωή της πώς είναι? Βγαίνει έχει φίλους? Δουλεύει?
09-10-2014, 10:54
Serenity2

Σε ρωτάω γιατί συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις η ζωή θα την εξαναγκάσει κάτι να κάνει αργά ή γρήγορα, αν δεν κάνει τότε οδεύει σε άλλα μονοπάτια πολύ πιο περίπλοκα.... Παρότρυνέ την και 'σύ όσο μπορείς! Φιλικά Serenity.
09-10-2014, 12:34
panagiwtis23

Τα κέντρα ψυχικής υγείας σαν δομή είναι πολύ καλά.
Κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχίατροι, ψυχολόγοι απλά τα ραντεβού σέρνονται.

Άνθρωποι οι οποίοι το πρόβλημα τους έχει χρονίσει τόσο πολύ και δυσκολεύονται πολύ να συνεργαστούν με ψυχολόγο ξεκινάνε αναγκαστικά από ψυχίατρο για να σταθούν στα πόδια τους.

Και το λέω εγώ που δεν γουστάρω καθόλου που παίρνω φάρμακα.
Αλλά ΜΕ ΒΟΗΘΑΝΕ.

Πήγαινα σε ψυχολόγο 8 μήνες σε εβδομαδιαία βάση.
Η ίδια μου είπε πως απο δω και περα δε μπορώ να σε βοηθήσω άλλο γιατί έχει τόσο χρονίσει που έχει σωματοποιηθεί.
Με βοήθησε βέβαια 30% αλλά ως εκεί.

Ευτυχώς που η αδερφή σου ΘΕλει να βοηθηθεί γιατί η δική μου δεν θέλει.

Η ψυχολόγος που πήγαινα είχε πολύ μικρή εμπειρία.
Το καλύτερο είναι να βρεις μια ψυχολόγο που να συνεργάζεται ή έστω να αποδέχεται την παράλληλη χρήση ψυχοφαρμάκων.
Γιατί μερικοί είναι κατά και σε αποτρέπουν...

Σε ένα νοσοκομείο πιθανον στα απογευματινά αν έχεις την οικονομική δυνατότητα γιατί θα έχουν και αρκετή εμπειρία
09-10-2014, 17:09
EmiliaK

Έχει φίλους αλλά πολλές φορές τους αποφεύγει...
Έχει σπουδάσει και αποφάσισε να συνεχίσει μετά από το πρώτο πτυχίο με τις σπουδές της, αλλάζοντας ελαφρώς αντικείμενο, οπότε τώρα είναι σε μία φάση σπουδές-περιστασιακή δουλειά...
Το οικονομικό είναι ένα θέμα βέβαια, μένουμε μακριά από γονείς αλλά μαζί οπότε δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα...Δεν λέω ότι τα έχουμε όλα με μεγάλη άνεση, ούτε και ξέρω τι θα συμβεί μετά από 2 χρόνια, αλλά για τα δεδομένα της εποχής είμαστε σχετικά καλά...
Είναι έξυπνη αλλά δεν μπορεί να συγκεντρωθεί λόγω των θεμάτων που την απασχολούν, άρα οι επιδόσεις κάποιες φορές είναι μέτριες...
Είναι πάρα πολύ όμορφη, πανέμορφο πρόσωπο και σώμα, αλλά έχει τεράστιες ανασφάλειες ακόμη και σε αυτό το θέμα.
Φαίνεται κοινωνική, αλλά σε εμένα που την ξέρω η μόνιμη θλίψη είναι εμφανής...Το βλέμμα πάντα σκεπτικό και κάπου χαμένο... Ποτέ χαρούμενη... Έχει μάθει να προσποιείται όταν βρίσκεται με κόσμο.
Εγώ προσπαθώ να τη βοηθάω στο να οργανώσει κάπως τη ζωή της, της δείχνω τις προτεραιότητες και επίσης την παροτρύνω να κάνει πράγματα που ξέρω ότι κάνουν το μυαλό της για μερικά τουλάχιστον λεπτά να ξεφεύγει...
Εμένα με ακούει απόλυτα και με εμπιστεύεται...Θέλω πολύ να τη βοηθάω αλλά πρέπει να πάρει τη ζωή στα χέρια της...
Έχουμε εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα...λογική και σκληρή εγώ, υπερβολικά ευαίσθητη αυτή...
09-10-2014, 17:22
EmiliaK

Quote:

Originally Posted by panagiwtis23

Τα κέντρα ψυχικής υγείας σαν δομή είναι πολύ καλά.

Άνθρωποι οι οποίοι το πρόβλημα τους έχει χρονίσει τόσο πολύ και δυσκολεύονται πολύ να συνεργαστούν με ψυχολόγο ξεκινάνε αναγκαστικά από ψυχίατρο για να σταθούν στα πόδια τους.

Γι αυτό το λόγο πήγε κάποια στιγμή και πήρε και χάπια... Όταν πήγε σε ψυχολόγο, την σταμάτησε ο ίδιος γιατί δεν μπορούσε να μιλήσει και απλά καθόταν και έκλαιγε...
Τα σταμάτησε από μόνη της τότε..
Απλά τώρα μίλησε σε εμένα για πρώτη φορά και επειδή τα είπε μία φορά και είναι έτοιμη θέλω να βρούμε ένα καλό ψυχολόγο...
09-10-2014, 19:15
Serenity2

Τί είναι αυτό που την στενοχωρεί περισσότερο απο όλα?? Δεν μπορεί κάτι θα έχεις καταλάβει εσύ ώς αδερφή.. Προσωπική μου γνώμη χρειάζεται και ψυχίατρο και ψυχολόγο ή κάποιον ψυχίατρο που να κάνει και ψυχοθεραπεία. Gouglare και βρές κάποιον. Νομίζω ότι δεν έχει μόνο κατάθλιψη... αλλά μπορεί να κάνω και λάθος!
09-10-2014, 21:51
marian_m

Emilia δυστυχώς δεν μπορούμε να σου γράψουμε κάποιον εδώ γιατί θα θεωρηθεί διαφήμιση.
Το θέμα είναι ότι μπορεί να ακούσεις πολλά που δεν ισχύουν εδώ μέσα, γιατί ο καθένας απαντάει σύμφωνα με τη δική του εμπειρία ή απειρία.
Θα πρέπει να βρεις έναν σωστό και σοβαρό επαγγελματία, αυτό μπορείς να το κάνεις ρωτώντας και παίρνοντας συστάσεις.
Από κει και πέρα, δοκιμάζει κάποιος και αποφασίζει. Αν νιώσει καλά και εμπιστεύεται τον θεραπευτή, τότε τα αποτελέσματα θα φανούν γρήγορα.
Πιθανόν, αν ζορίζεται πολύ να χρειαστεί κάποια χάπια για να βοηθηθεί , τουλάχιστον στην αρχή.
Υπάρχουν ψυχίατροι, που ειδικεύονται στην ψυχοθεραπεία και μπορούν να δώσουν και φάρμακα εφόσον κρίνουν ότι χρειάζεται και εφόσον θέλει ο θεραπευόμενος. Από προσωπική εμπειρία ξέρω ότι δεν επιμένουν όλοι οι ψυχίατροι-ψυχοθεραπευτές να δώσουν χάπια, εκτός αν μιλάμε για σοβαρές παθήσεις.
Ένας ψυχολόγος, αν κρίνει ότι χρειάζεται και φαρμακευτική αγωγή μπορεί να παραπέμψει την αδερφή σου σε ψυχίατρο.
Εγώ βρίσκω πιο βολική την πρώτη λύση, 2 σε 1 δηλαδή και από οικονομική άποψη, αλλά και επειδή έχεις να κάνεις με ένα άτομο που σε παρακολουθεί συνολικά.
09-10-2014, 23:04
panagiwtis23

Quote:

Originally Posted by EmiliaK

Γι αυτό το λόγο πήγε κάποια στιγμή και πήρε και χάπια... Όταν πήγε σε ψυχολόγο, την σταμάτησε ο ίδιος γιατί δεν μπορούσε να μιλήσει και απλά καθόταν και έκλαιγε...
Τα σταμάτησε από μόνη της τότε..
Απλά τώρα μίλησε σε εμένα για πρώτη φορά και επειδή τα είπε μία φορά και είναι έτοιμη θέλω να βρούμε ένα καλό ψυχολόγο...

Δεν ήταν σωστό που τα σταμάτησε.
Είναι περίεργο αλλά όλοι οι καταθληπτικοί ΑΚΡΙΒΩΣ εκεί που ξεκινά να δρα το χάπι νιώθουν ότι δε το χρειάζονται και το κόβουν.
Ευτυχώς γνωρίζοντας το δε την πάτησα.

Άπειρες φορές θέλησα να το κόβω και μερικές ξεκίνησα να το μειώνω και έπεφτα στην 5-10η μέρα...

Εμένα το cipralex που κανονικά λέει ότι θέλει περίπου 15 μέρες έκανε 62 μέρες να αρχίσει να δρα...

Υπομονή θελουν όλα.

Δυστυχώς πολλοί ψυχολόγοι δεν θέλουν τα χάπια και καταστρέφουν κόσμο.
Μέγα λάθος