Βιβλίο "Μεγαλώνοντας μέσα στην Ελληνική οικογένεια"

Γειά σας!!
Πέρασα κάποιο μεγάλο διάστημα στο σπίτι μου,όπου με το ζόρι πήγαινα για δουλειά,και αυτό αναγκαστικά..
Κακή ψυχολογία οπως καταλαβαίνετε..
Φυσικά για βόλτες ούτε λόγος..Ετσι απέκτησα 2 σπουδαίους φίλους,το διάβασμα,και τη μουσική.
Συγκεκριμένα ένα βιβλίο με μάγεψε..Είδα την Ελληνική κατάσταση σε μία συμπυκνωμένη περιγραφή!
Δεν εχω κανέναν λόγο να διαφημίσω κανένα βιβλίο,δεν έχω οφελος,μάλιστα μαζί με το συγκεκριμένο πλήρωσα και κανα δυο τελείως τσάμπα...
Το βιβλίο περιγράφει όλα τα στάδια του ανθρώπου απ τη γέννηση του,τα συναισθήματα που καλλιεργούνται και αποθηκεύνται στην βρεφική ηλικία,και ΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ τα ενεργοποιούν στην ενήλικη ζωή και πάλι..
Τα λάθη που κληρονομούνται απο γενιά σε γενιά,αίσθηση της κοινότητας που δεν υπάρχει στην Ελλάδα και πέφτουμε μαζικά σε κατάθλιψη,ανυπαρξία κράτους και εξάρτηση απο την οικογένεια,θυμός και βία..
Θεωρώ οτι είναι ένα βιβλίο που βάζει ένα λιθαράκι στην ποιότητα της ζωής και της γνώσης μας..
Το εχει διαβάσει κανένας σας?

Να κι ένα απόσπασμα του Ματθαίου Γιωσαφάτ..Νομίζω είναι χαρισματικός άνθρωπος.. http://www.youtube.com/watch?v=ycpWvckhIn4

βιβλια και διαβασμα!! ακριβως και με μενα αυτο συνεβη οταν ηρθε το προβλημα... το μονο καλο αυτο ηταν. που εκτιμησα την αξια του βιβλιου

psy Ναι η αλήθεια αυτή είναι..Στο προτείνω,θα σου αρέσει πολύ!! Δες εδώ αν δε βαριέσαι! http://www.youtube.com/watch?v=BaTAT5VI2Bs

πολύ ενδιαφέρον το θέμα που ανοίγεις...

η οικογένεια έτσι κι αλλιώς, από αιώνες, είναι ο πυρήνας των περισσότερων κοινωνιών... απλά διαφοροποιείται η μορφή της μέσα στο χρόνο, ανάλογα και με τις οικονομικές συνθήκες, την παραγωγή και τις μορφές ιδιοκτησίας...
λες σωστά, για την εξάρτηση από την οικογένεια και την "αίσθηση της κοινότητας" (ή του "κοινού", της κοινοκτημοσύνης) που δεν υπάρχει στην Ελλάδα, όπως έχει αναπτυχθεί σε άλλες περιοχές: από τις ζούγκλες του Αμαζονίου μέχρι τις βόρειες θάλασσες, οι άνθρωποι βασίζονταν πολύ στην κοινότητα για να παλέψουν τη σκληρή και αφιλόξενη φύση... μια οικογένεια όσο μεγάλη κι αν ήταν, δεν θα τα έβγαζε πέρα μόνη...
όμως εμείς εδώ, με την εντελώς φιλική και ήπια φύση, το υπέροχα ανθρωπομετρικό τοπίο, δεν είχαμε τέτοια ζόρια... έτσι η κάθε οικογένεια (διευρυμένη κάποτε, πυρηνική μετά κλπ) κοίταζε μόνο την αυλή της... τα του οίκου της...
ώσπου ήρθε η (οικονομική) παγκοσμιοποίηση και μας έπιασε στον ύπνο... ο "πυρήνας" δεν αλλάζει μόνο μορφή, διασπάται κανονικά...

πάντως για να μη λέω πολλά και κουράζω, μόνο μια ανταγωνίζεται την ελληνίδα μάνα... η ιταλίδα...χαχα

Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα!!
Στις βόριες χώρες θεωρούν μετά τα 18 "οικογένεια" το κράτος...Γι αυτό εχουν μια καλή συνύπαρξη μεταξύ τους..Δεν το σπάνε,δεν το λερώνουν,δεν το βρίζουν,ΔΕΝ ΤΟ ΚΛΕΒΟΥΝ,υπακούκουν στους νομους του,ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΚΕΙΝΟ τους προστατεύει,τους παρέχει πολύ καλές εως άριστες υπηρεσίες,τους παρέχει δουλειά,και στέγη σε πολλές χωρες,και γενικά το κράτος δεν είναι τσιφλίκι 1000 οικογενειών οπως εδώ,στην βοριοαφρικανική δημοκρατία
του Ελλαδέξ..
Εδω αλωνίζουν 1000 οικογένειες και διαχειρίζονται ολους τους πορους μεσω της τριτοκοσμικής διαφθοράς(δυστυχώς είμαστε μακράν απ το πιο διεφθαρμένα κράτη),και κάνουν απ τις πλουσιότερες ζωές του κόσμου χάρη στην βρωμιά τους..Ετσι η οικογένεια αναγκάζεται να προστατέψει τα παιδιά της μέσω της ιδιοκτησίας(το σπίτι για να μην μείνει στον δρόμο)αλλά βέβαια ποτε η ζωή δεν κρίνεται απο ενα διαμέρισμα..
Γενικά ο νότος εχει τις φαμίλιες γιατί είναι πιο υπανάπτυκτος απ τον βορά...

Το βιβλιο δεν το εχω διαβασει , αλλα πιστευω πως θα ειχε ενδιαφερον να συζητησουμε τα κακως κειμενα της ελληνικης οικογενειας.
Εγω πιστευω πως τα μεγαλυτερα λαθη των Ελληνικων οικογενειων απο την πλευρα των γονιων ειναι τα παρακατω.
1: Θελουμε το καλο σου , αρα πρεπει να κανεις οτι θελουμε και να μην εχεις δικες σου αποψεις , φιλοσοφια ζωης κ.α ...
2:Tι θα πει ο κοσμος .
3: Η Ελληνικη οικογενεια ειναι δεμενη ( αν αυτο μας κανει υποκριτες ειναι αλλου παπα ευαγγελιο )

Τα παιδια απο την αλλη , δυστυχως , πιστευουν πως οτι και να κανουν η μαμα και ο μπαμπας θα ειναι παντα εκει για να ξελασπωνουν και να πληρωνουν .

Ο ελληνας γονιος δε θεωρειται επιτυχημενος αν δε σπασει τα νευρα του παιδιου του σε βαθμο που να τον μισησει και να αποκτησει ψυχολογικα.

ΟΚ υπερβαλλω,αγαπαμε την οικογενεια μας,αλλα σπαει μπαλες πολυ συχνα <3

Το καλυτερο ειναι το παιδι να φευγει οσο πιο νωρις γινεται απο το σπιτι.Ετσι μειωνονται πολυ οι τριβες και οι συνεχεις παρεμβασεις.

Και αν η ψυχολογία σου είναι τόσο χάλια που δεν μπορείς να συγκεντρωθείς σε αυτό τι κάνεις?

Αλλαζεις χωρο.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

1: Θελουμε το καλο σου , αρα πρεπει να κανεις οτι θελουμε και να μην εχεις δικες σου αποψεις , φιλοσοφια ζωης κ.α ...
2:Tι θα πει ο κοσμος .
3: Η Ελληνικη οικογενεια ειναι δεμενη ( αν αυτο μας κανει υποκριτες ειναι αλλου παπα ευαγγελιο )

---

Αυτό ακριβώς!!! Και έτσι γίνεται και το άλλο, η εξάρτηση του παιδιού από τους γονείς, αφού έτσι του έχουν μάθει σε όλη του τη ζωή. Και το αντιμετωπίζουν ως κτήμα και ιδιοκτησία τους. Και αν τολμήσει να έχει το παιδί διαφορετικές απόψεις και στάσεις, το παρέσυραν οι κακές παρέες... Και να περνούν πάντα άμεσα και έμμεσα το "χωρίς τους γονείς σου δε θα καταφέρεις τίποτα, εμείς σε κάναμε αυτό που είσαι, σε κάναμε άνθρωπο" μπλα μπλα...
Η ελληνική οικογένεια, στην πλειοψηφία της, πνίγει.

Οταν το διάβασα,πραγματικά κατάλαβα οτι πολλοί άνθρωποι θα έπρεπε να παραμείνουν εραστες,σύντροφοι,αλλά όχι γονείς.
Είναι άδικο να κάνεις δυστυχισμένους άλλους ανθρωπους απ τη παιδική τους ηλικία..Οι άνθρωποι δεν είναι γαιδούρια να θέλουν μόνο φαί,νερό,στέγη,και υπνο.
Εχουν τεράστιο συναισθηματικό κόσμο,που καθορίζει μετέπειτα τη ζωή του.

Quote:

---

Originally Posted by manos32

Οταν το διάβασα,πραγματικά κατάλαβα οτι πολλοί άνθρωποι θα έπρεπε να παραμείνουν εραστες,σύντροφοι,αλλά όχι γονείς.
Είναι άδικο να κάνεις δυστυχισμένους άλλους ανθρωπους απ τη παιδική τους ηλικία..Οι άνθρωποι δεν είναι γαιδούρια να θέλουν μόνο φαί,νερό,στέγη,και υπνο.
Εχουν τεράστιο συναισθηματικό κόσμο,που καθορίζει μετέπειτα τη ζωή του.

---

Εγώ αναρωτιέμαι πόσα ζευγάρια θέλουν πραγματικά να γίνουν γονεις........

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Εγώ αναρωτιέμαι πόσα ζευγάρια θέλουν πραγματικά να γίνουν γονεις........

---

Δυστυχώς,είναι πολλοί εκείνοι που γίνονται γονείς από "υποχρέωση", κατά λάθος, για να κρατήσουν τον άλλον δίπλα τους ή να προχωρήσουν σε γάμο, για να βελτιώσουν το γάμο τους, γιατί τους πιέζει το σόι. Πάντως, όχι από συνειδητή επιλογή.
Στην ελληνική κοινωνία, που είναι εξαιρετικά οπισθοδρομική σε αυτόν τον τομέα, συχνά ακούς γονείς να πιέζουν τα παιδιά τους να κάνουν οικογένεια, για να δουν εγγονάκια!
Ή άλλους πάλι, που το πρώτο πράγμα που λένε όταν δηλώνεις ότι δεν θέλεις παιδιά, είναι "και ποιος θα σε κοιτάξει στα γεράματα;"
Βγάλε λοιπόν συμπεράσματα!
Το θλιβερό είναι ότι αυτή η νοοτροπία έχει περάσει σε κάποια μερίδα νέων ανθρώπων, ιδιαίτερα αν ζουν σε χωριά ή κλειστές κοινωνίες.
Φαίνεται κι εδώ μέσα στο φόρουμ.
Κάποιοι λοιπόν που κάνουν οικογένεια για λάθος λόγους υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είναι ανεπαρκείς σαν γονείς.

Θεωρώ πολύ λιγότερα απ αυτά που γίνονται γονείς.
Είναι κοινωνικές επιταγές η οικογένεια, και η επαγγελματική επιτυχία βλέπεις..

Quote:

---

Originally Posted by manos32

Οταν το διάβασα,πραγματικά κατάλαβα οτι πολλοί άνθρωποι θα έπρεπε να παραμείνουν εραστες,σύντροφοι,αλλά όχι γονείς.
Είναι άδικο να κάνεις δυστυχισμένους άλλους ανθρωπους απ τη παιδική τους ηλικία..Οι άνθρωποι δεν είναι γαιδούρια να θέλουν μόνο φαί,νερό,στέγη,και υπνο.
Εχουν τεράστιο συναισθηματικό κόσμο,που καθορίζει μετέπειτα τη ζωή του.

---

Είναι δύκολη δουλειά να είσαι γονιός, πόσο μάλλον σωστός γονιός.
Και σίγουρα δεν είναι όλοι κατάλληλοι για γονείς, όχι επειδή είναι ανάξιοι, αλλά γιατί μπορεί να έχουν άλλες προτεραιότητες.
Το ζήτημά είναι, ότι στην ελληνική κοινωνία οι περισσότεροι δέχονται τόση πίεση, που τελικά κάνουν κάτι το οποίο ίσως δεν τους ταιριάζει.
Και καταλήγουν δυστυχισμένοι και οι ίδιοι και τα παιδιά τους.

Quote:

---

Originally Posted by manos32

Θεωρώ πολύ λιγότερα απ αυτά που γίνονται γονείς.
Είναι κοινωνικές επιταγές η οικογένεια, και η επαγγελματική επιτυχία βλέπεις..

---

Ακριβώς. Θεωρώ όμως ότι κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος έχει υποχρέωση απέναντι στον εαυτό του να ψάξει και να βρει τι πραγματικά θέλει ο ίδιος, τι του αρέσει και τι του ταιριάζει, άσχετα με το τι κάνουν οι πολλοί ή με το αν θα εκπληρώσει τις προσδοκίες των γονιών του.
Μόνο έτσι μπορεί να ευτυχήσει και αυτός και όσοι έχει επιλέξει να είναι κοντά του.

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Δυστυχώς,είναι πολλοί εκείνοι που γίνονται γονείς από "υποχρέωση", κατά λάθος, για να κρατήσουν τον άλλον δίπλα τους ή να προχωρήσουν σε γάμο, για να βελτιώσουν το γάμο τους, γιατί τους πιέζει το σόι. Πάντως, όχι από συνειδητή επιλογή.
Στην ελληνική κοινωνία, που είναι εξαιρετικά οπισθοδρομική σε αυτόν τον τομέα, συχνά ακούς γονείς να πιέζουν τα παιδιά τους να κάνουν οικογένεια, για να δουν εγγονάκια!
Ή άλλους πάλι, που το πρώτο πράγμα που λένε όταν δηλώνεις ότι δεν θέλεις παιδιά, είναι "και ποιος θα σε κοιτάξει στα γεράματα;"
Βγάλε λοιπόν συμπεράσματα!
Το θλιβερό είναι ότι αυτή η νοοτροπία έχει περάσει σε κάποια μερίδα νέων ανθρώπων, ιδιαίτερα αν ζουν σε χωριά ή κλειστές κοινωνίες.
Φαίνεται κι εδώ μέσα στο φόρουμ.
Κάποιοι λοιπόν που κάνουν οικογένεια για λάθος λόγους υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είναι ανεπαρκείς σαν γονείς.

---

ΑΚΡΙΒΩΣ-χαιρομαι για την τοποθέτησή σου.
Πρόσφατα μου είπε κάποιος μπορεί να θέλεις να κάνεις ένα παιδί,να έχεις κάποιον παρέα....
Υποτίθεται ότι αυτό δεν το κάνεις για να μην μείνεις μόνος σου .

εχω κ γω ενα προβλημα με τουσ γονεις..το χα γραψει κ εδω.ειχα χωρισει.εκεινος πηρε την ευθυνη πανω τ και οταν αποφασισαμε να ξαναμαστε μαζι τα ειχα κανει κ γω τοσο κουλουβαχατα (δηλαδη με κατηγοριεσ κατα του)που τωρα π μαστε μαζι δεν το δεχεται ο πατερας μ ΟΥΤΕ για πλακα

το να γινεις ανεξαρτητος πιστευω ειναι κατι απολυτα φυσιολογικο και επιθυμητο. το να παντρευτεις και να κανεις οικογενεια ειναι επισης επιθυμητο και ομορφο, οχι ομως απαραιτητο. δυστυχως στο ελλαδισταν δεν εχεις πολλες επιλογες. ειναι τοσο ΧΑΛΙΑ τα εργασιακα (το ζουμι ειναι οι απολαβες) που οχι μονο ειναι δυσκολο να κανεις οικογενεια αλλα και να γινεις ανεξαρτητος. ετσι αναγκαζεσαι να συγκατοικεις με τους γονεις για πολυ καιρο με οποια ποιοτητα ζωης υπαρχει.. επισης υπαρχουν στην ελληνικη κοινωνια αναχρονιστικα και σκοταδιστικα στοιχεια τα οποια εχουν βαφτισει συντηρητικα. πχ αν το παιδι θελει να συγκατοικησει με τη σχεση του (συμβαινει) αρχιζει πολεμος πχ ειναι καλο να μενουμε μαζι, δεν μας θες μαζι σου κλπ κλπ κλπ και αν το παιδι τσακωθει και πει οχι δεν θελω να μενω μαζι σας βγαινει κακο ενω αν πραξει αντιθετα ο κοινωνικος περιγυρος θα σε επιβραβευσει. ποια αξια εχει η κοινωνικη επιβραβευση αν δεν αισθανεσαι εσυ καλα? οκ πασο θεωρητικα ειναι ωραιο. ελα την ωρα που θα θες να κανεις σεξ να τους εχεις μαζι σου και να μην μπορεις. να δουμε τοτε ποσο καλο θα το θεωρεις. η ελευθερια ειναι αναποσπαστο κομματι της ποιοοτητας ζωης.

Χάος πραγματικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!
Οτι ήθελα να πώ το είδα εδω γραμμένο.

μα ετσι ειναι. δεν λεω κατι δικο μου απλα θεωρω οτι αυτο θεωρει φυσικο ο μεσος ανθρωπος.

κι ομως υπάρχουν πολλοί που ούτε αυτό δεν μπορούν να συνειδητοποιησουν!

αυτο που με παρηγορει ειναι οτι τα πραγματα θα αλλαξουν. προς το χειροτερο :rolleyes::D;);)

χαχαχααχχα καλόοοοοοοοο!

Το μονο σίγουρο είναι με αύτη την κρίση , την ανεργία και αυτοι που δουλεύουν τι παίρνουν; ψιχουλα! Οτι θα γερασουμε στο πλάι των γονιών μας.. Πφφφφ

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Το μονο σίγουρο είναι με αύτη την κρίση , την ανεργία και αυτοι που δουλεύουν τι παίρνουν; ψιχουλα! Οτι θα γερασουμε στο πλάι των γονιών μας.. Πφφφφ

---

αστα να πανεεε. αλλα τεσπα. εχουμε ακομας. κατι θα σκεφτουμε. μεχρι τοτε.. τα @@ πλανητες πφφφφφ @@@@@@@@@@@@@@@@@@

ψιχουλα της ντροπης. οπως λεμε σταφυλια της οργης :)