Printable View
καλησπέρα σας. μετά από ένα κάρο εξετάσεις στην καρδιά κυρίως, ο φόβος δεν λέει να φύγει με τίποτα.
είμαι 32 χρονών τώρα και μπορώ να πω ότι πλέον ζω καλά πάρα πολύ λίγο.
θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα εξ εις.
1) αν νοιώθετε αρρυθμίες, πόνους στην καρδιά και πως είναι
2) αν παίρνετε φάρμακα χρόνια και πως νιώθετε γιαυτό (προβληματισμούς, φόβους κλπ)
ξεκινάω αυτή την συζήτηση για να τα μοιραστούμε μαζί, θεωρώ ότι αν αρχίσω και τα εξιστορώ όλα δεν θα έχει νόημα.
ευχαριστώ.
Γιώργος.
Εγώ καμιά φορά όταν αγχώνομαι έχω κάποιο σφίξιμο στην καρδιά και βραδυπαλμία ενώ παλαιότερα είχα ταχυπαλμίες (μάλλον τα αγχολυτικά δουλεύουν καλά).
Όσο για το πως νιώθω που θα παίρνω φάρμακα;
Το ξεπέρασα το αρχικό σοκ ότι θα παίρνω κάποια βοηθήματα όλη μου τη ζωή λόγω κληρονομικής ροπής προς κατάθλιψη, ένταση κτλ
Όπως αποδέχεται ένα διαβητικό παιδί πως θα βαράει ινσουλίνες πιθανον για πάντα ή κάποιο παιδί με άσθμα που απο μικρή ηλικία ξέρει πως θα είναι με ένα εισπνεόμενο για πολύ καιρό.
\
Δε λέω σπάζομαι που έχω ανάγκη κάτι.
Είμαι κατά των εξαρτήσεων πχ τσιγάρο.
Αλλά βλέπω ότι όποτε κόβω τα αντικαταθληπτικά (ή τελοσπάντων όταν έγινε προσπάθεια διακοπής από τον ψυχίατρο μου) πέφτω σε 1-2 μήνες και κλείνομαι σπίτι δεν θέλω να κάνω τίποτα και τα διαλλύω όλα όσα έχτιζα τόσο καιρό (φιλικές παρέες, δουλειά κτλ)
Δεν θέλω να ξαναπέσω...
Παρότι είναι λίγο λυπηρό ίσως να ξεκινά κανείς ψυχοφάρμακα στα 23 είναι ακόμα πιο λυπηρό ότι μέχρι τα 23 δε ζούσα και μετά τα 23 δεν θα ζούσα στην κυριολεξία (αυτοκτονικές τάσεις)...
Οπότε χαίρομαι που κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου έστω και με φάρμακα
υπαρχουν και χειροτερα φιλος... αφου στεκεσαι στα ποδια μην τα κοψεις!
εγω παιρνω φαρμακα απο τα 19, 13 χρονια σχεδον.Quote:
Originally Posted by εσωτερική_σήψη
απλα εχω αρχισει και πιστευω οτι τα προβληματα μου και κυριως στην καρδια τα δημιουργουν αυτα,
πριν 5 χρονια το καρδιογραφιμμα μου κανει μια μικρη ανασπαση σε μια προκαρδια επαγωγη, τελος παντων και αυτο το κανει κυριως ενα σπανιο συνδρομο στην καρδια που επιφερει ξαφνικο θανατο. εγω αφου εκανα ολες τις εξετασεις σε πολλους γιατρους και καθηγητες κατεληξαν στο οτι αυτο που εχω ειναι μη παθολογικο και απλα μοιαζει με το παθολογικο καρδιογραφημμα, δεν μπορω να ηρεμισω με τιποτα.
μετραω παλμους, φτερουγιζει το στηθος μου , χανω παλμους και το καλο οτι φτερουγιζουν και αλλα σημεια του σωματος μου, ποναει η καρδια μυ κλπ.
συνεχεια νιωθω οτι θα πεθανω.
επισης 6 χρονια τωρα παιρνω cymbalta και νομιζω οτι αυτο που κανει κακο, εν αντιθεση με τον ψυχιατρο που μου λεει οτι ειναι καλο φαρμακο και ανεχτο.
Το τι είναι ανεκτό και καλό για κάθε οργανισμό είναι τελείως διαφορετικό.
Και ο δικός μου ψυχίατρος όταν μου έδωσε cipralex το θεωρούσε πολύ καλό φάρμακο και ήθελε να το παίρνω τουλάχιστον 3 χρόνια.
Αλλά τον 6ο μήνα μου δημιούργησε τρομερά νεύρα και ένταση και θυμό και άλλαξα ψυχίατρο όπου και μου τα έκοψε σταδιακά και έφυγε και ο θυμός και τα νεύρα και η ένταση.
Γιατί δε ρωτάς και τον καρδιολόγο σου τι γνώμη έχει για το φάρμακο που παίρνεις;
ΑΠό ότι βλέπω μάλλον είναι SNRI.
Άλλαξε ψυχίατρο και δοκίμασε κάτι διαφορετικό.
έξι χρόνια αντικαταθληπτικά δεν έγινε ποτέ προσπάθεια διακοπής;
Πολλοί ψυχίατροι φοβούνται ή δε θέλουν να ξεκινήσουν σταδιακή μείωση.
Καλό φάρμακο και ανεκτό είναι και το wellbutrin που μου έγραψε τώρα αλλά μου είπε πως αν μου φέρει πάλι υπερένταση και θυμό θα μου το κόψει και αυτό και θα πάμε σε άλλη κατηγορία αντικαταθληπτικού.
Κατά τα άλλα το cymbalta σε κρατάει καλά;
Από ψυχολογικής άποψης εννοώ.
Γιατί αν και σαν ψυχοφάρμακο δε σε ικανοποιεί εντελώς μη φοβηθείς να κάνεις σταδιακή μετάβαση σε ένα αλλο
Καλησπερα φιλε μου,ναι μου εχει τυχει να νιωθω να σφιγγεται η καρδια μου εχω κανει τσεκ απ εννοειται κ προκεται για ψυχολογικο αυτο,κ εσυ ετσι κ φοβασαι κ εισαι σιγουρα υγιης τοτε προκεται για ψυχολογικη φοβια που σωματοποιειται,μην τρομαζεις για αυτο,παιρνω φαρμακο λαντοζε πολυ καιρο κ φοβαμαι παρα πολυ οταν θα το σταματησω ετσι κ μου επανελθει η καταθλιψη οπως κ μελλοντικες συνεπειες στον οργανισμο μου ετσι κ το παιρνω ασταματητα
Παιδια,οπως εχετε καταλαβει κι εσεις,ολα τα δημιουργει το μυαλο μας!Εγω για παραδειγμα,που για χρονια εχω αρρυθμιες,βαρος στο στερνο,πονακια στην καρδια και διαφορες αλλες ενοχλησεις σ αυτο το σημειο,πηγα για χιλιοστη φορα την προηγουμενη εβδομαδα στον καρδιολογο και εβαλα χολντερ....ειδε τις αρρυθμιες και μου ειπε ΠΑΛΙ να μην δινω σημασια,η καρδια μου ειναι οκ!Εχω παει & σε ψυχιατρο και μου εχει πει οτι δεν χρειαζομαι κανενα φαρμακο γιατι ειδε οτι ΜΠΟΡΩ να καταλαβω οτι τα δημιουργω εγω αυτα.Αν εβλεπε οτι δεν το καταλαβαινα αυτο θα μου ειχε δωσει.Πρεπει να τον πιστεψετε για να ζησετε γιατι εγω βλεπω οτι μονη μου δημιουργω δυστυχια στην ζωη μου και αφου το μυαλο μου ειναι ικανο να ρυθμιζει το νευρικο μου συστημα στο να αντιδρα ετσι,ΣΙΓΟΥΡΑ μπορει να το κανει να λειτουργει & αλλιως,δηλαδη να δημιουργησω ευτυχια στη ζωη μου!Μπορει να μην τα καταφερνω συνεχεια αλλα δεν το βαζω κατω,το παλευω γιατι ξερω οτι ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ!
συγνώμη, δεν έχω πρόθεση να σε αμφισβητήσω αλλά αυτό που ξεχωρίζει στις αγχώδεις διαταραχές είναι ακριβώς ότι ο πάσχων καταλαβαίνει οτι οι "ιδέες" είναι δημιουργήματα του μυαλού του... όλοι όσοι είναι στις αγχώδεις διαταραχές, ιψδ κλπ ξέρουν ότι τα "δημιουργούν αυτοί όλα" αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πολλοί από αυτούς δεν χρειάζονται φάρμακα... ίσως η δική σου περίπτωση απλά ήταν αντιμετωπίσιμη χωρίς αυτά...Quote:
Εχω παει & σε ψυχιατρο και μου εχει πει οτι δεν χρειαζομαι κανενα φαρμακο γιατι ειδε οτι ΜΠΟΡΩ να καταλαβω οτι τα δημιουργω εγω αυτα.Αν εβλεπε οτι δεν το καταλαβαινα αυτο θα μου ειχε δωσει.
είσαι σίγουρη ότι αν το μυαλό σου (εγκεφαλικές λειτουργίες εννοείς υποθέτω) είναι ικανό να κάνει ένα πράγμα (π.χ. να διαβιβάζει ερεθίσματα στα διάφορα "κέντρα") αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κάνει και το αντίθετο ή αντίστροφο?Quote:
γιατι εγω βλεπω οτι μονη μου δημιουργω δυστυχια στην ζωη μου και αφου το μυαλο μου ειναι ικανο να ρυθμιζει το νευρικο μου συστημα στο να αντιδρα ετσι,ΣΙΓΟΥΡΑ μπορει να το κανει να λειτουργει & αλλιως
επίσης, το μυαλό μας δεν ρυθμίζει το νευρικό μας σύστημα μέσω μιας θέλησης αλλά μέσω χημικών ουσιών... τι γίνεται όταν αυτές είναι περισσότερες ή λιγότερες απ' όσο πρέπει?
δεν ξερω το βραδυ θα ξανα μιλησω με τον ψυχιατρο.
εχω και αλλο καλο νιωθω σε διαφορα σημεια του σωματος μου πεταρισματα σαν να κανει εκτακτες εκει.
χεχε. πολυ το ανχος ο πανικος ολα.
απλα ειπα αυτο για τα φαρμακα γιατι σκεφτομαι μηπως μελοντικα μας πειραξουν.
[QUOTE=mama;512576]συγνώμη, δεν έχω πρόθεση να σε αμφισβητήσω αλλά αυτό που ξεχωρίζει στις αγχώδεις διαταραχές είναι ακριβώς ότι ο πάσχων καταλαβαίνει οτι οι "ιδέες" είναι δημιουργήματα του μυαλού του... όλοι όσοι είναι στις αγχώδεις διαταραχές, ιψδ κλπ ξέρουν ότι τα "δημιουργούν αυτοί όλα" αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πολλοί από αυτούς δεν χρειάζονται φάρμακα... ίσως η δική σου περίπτωση απλά ήταν αντιμετωπίσιμη χωρίς αυτά...
είσαι σίγουρη ότι αν το μυαλό σου (εγκεφαλικές λειτουργίες εννοείς υποθέτω) είναι ικανό να κάνει ένα πράγμα (π.χ. να διαβιβάζει ερεθίσματα στα διάφορα "κέντρα") αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κάνει και το αντίθετο ή αντίστροφο?
επίσης, το μυαλό μας δεν ρυθμίζει το νευρικό μας σύστημα μέσω μιας θέλησης αλλά μέσω χημικών ουσιών... τι γίνεται όταν αυτές είναι περισσότερες ή λιγότερες απ' όσο πρέπει?[/ Αυτα που γραφω δεν ειναι δημιουργηματα του μυαλου μου,εχω επισκεφτει 6 καρδιολογους,ενα νευρολογο-ψυχιατρο,εχω κανει ψυχοθεραπεια δυο χρονια με ψυχολογο και εχω διαβασει πολυ πανω σ αυτο το θεμα που με απασχολει,εδω και πολλα χρονια!Οσο για το νευρικο συστημα,βεβαιως και εχει την ικανοτητα να επιρεαζεται απο τις σκεψεις μας!Για τα φαρμακα,σιγουρα καποιες περιπτωσεις τα χρειαζονται και καποιες οχι.Οπως μου ειπε ο ψυχιατρος(οσο αφορα το οτι γνωριζω οτι ολα ξεκινανε απ τις σκεψεις μου και οχι οτι ειναι τυχαια),η δικη μου περιπτωση ειναι νευρωση και οχι ψυχωση.Η διαφορα μεταξυ νευρωσης και ψυχωσης ειναι οτι στη νευρωση το μυαλο παραμενει συγκροτημενο ενω στην ψυχωση το ατομο εχει αποσυγκροτημενη προσωπικοτητα.Τελος να πω οτι κανενας δεν πρεπει να δινει συμβουλες για το αν πρεπει καποιος να παρει φαρμακα η οχι παρα μονο ενας ειδικος αλλα σ αυτο το φορουμ υπαρχουν ανθρωποι (οπως εγω) που εχουμε αναγκη την στηριξη και την αποψη οσων μπορουν να μας καταλαβουν γιατι βιωνουν το ιδιο δυσκολες καταστασεις οπως εμεις,γι αυτο παιδια δεν το βαζουμε κατω,συνεχιζουμε!
συμφωνώ... προσωπικά δεν συμβουλεύω, αναρωτιέμαι...Quote:
Originally Posted by ΡΑΝΗ
αναρωτιέμαι αν η προσωπική εμπειρία του καθενός έχει γενική εφαρμογή...
ελπίζω κι εσύ να μην συμβουλεύεις εδώ τους άλλους να μην παίρνουν τα φάρμακα που τους έχει δώσει ο γιατρός τους...
ρανη,εσυ γιατι πηγες σε 6 καρδιολογους?
ρανη,εσυ γιατι πηγες σε 6 καρδιολογους?
Στα τοσα χρονια που ειμαι γραμμενη στο φορουμ ουδεποτε εκανα κατι τετοιο ΦΥΣΙΚΑ!Πρεπει να υπαρχει σεβασμος σε αυτα τα θεματα και να ειμαστε σοβαροι γιατι με αυτα δεν παιζουν!Αλληλοσυμπαραστασ� � αρμοζει στο φορουμ και αλληλοκατανοηση ΜΟΝΟ!hollyman,πηγα σε 6 καρδιολογους για τους λογους που εχω γραψει πολλες φορες εδω....η υποχονδριαση ειναι μια μορφη νευρωσης που οι επισκεψεις σε γιατρους ειναι το νουμερο ενα συμπτωμα!Quote:
Originally Posted by mama
....(συνεχιζω γιατι δεν βγηκε ολο το μηνυμα!)....αλληλοσυμπαραστα ση λοιπον και αλληλοκατανοηση αρμοζει σε ολους μας εδω!hollyman,σε 6 καρδιολογους εχω παει στο διαστημα των 6-7 χρονων γιατι οπως εχουμε ξαναγραψει και πιο παλια εδω,οτι η υποχονδριαση ειναι μια μορφη νευρωσης που ενα απ τα σοβαρα συμπτωματα της εχει τις επαναλαμβανομενες επισκεψεις σε γιατρους!
καταλαβα σε ευχαριστω.
Να εισαι καλα hollyman και να μην απογοητευεσαι,ολα θα πανε καλα!Ειμαστε ο ενας για τον αλλον,οτι & να σε απασχολει να το γραφεις,ειμαστε τυχεροι που υπαρχει αυτος ο τροπος να εξωτερικευουμε τις ανησυχιες μας!