Printable View
Καλησπερα σας και παλι μετά απο ενα μήνα και κατι μερες φαρμακευτικης αγωγης σημερα και παλι εμφανιστηκαν εντονα κριση πανικου και υπερβολικό αγχος σε σημειο που δεν μπορω να κατσω πουθενα ολα με φοβιζουν και παντου νομιζω οτι κατι θα παθω.νομιζα οτι ειχε αρχισει και με επιανε η θεραπεια αλλα δεν το βλεπω......τι μπορω να κάνω? το εχει περασει κανεις αυτο?
Καλησπερα φιλη μου,ναι συνηθως μετα τις 40 μερες φαινεται αποτελεσμα με φαρμακευτικη αγωγη ισως εισαι στην φαση που ο οργανισμος σου συνηθιζει το φαρμακο κ πιστευω πρεπει να περιμενεις λιγο επιπλεον,κ εγω ειμαι με φαρμακευτικη αγωγη αρκετο καιρο κ μετα τις 40 μερες ειδα αποτελεσμα επειτα απο καιρο περασα μια αρκετα στρεσογονα φαση κ φοβηθηκα πως εστω κ με το φαρμακο θα παθω παλι καταθλιψη ημουν ετοιμη να παθω παλι ομως τωρα ειμαι πολυ καλυτερα,ισως η φαρμακευτικη αγωγη σε συγκρατει σε ενα βαθμο απο το να παθεις παλι το ιδιο ομως ειναι αναγκαιο να καταβαλλεις κ προσωπικη δραστηριοτητα κ προσπαθεια
ναι θέλουν καιρό για να δράσουν... ηρεμιστικό ή αντικαταθλιπτικό παίρνεις?
κανε υπομονη..και μην δίνεις τροφή στο πανικό...αυτά θέλει κ δυναμώνει αυτος..
καλησπερα και σε σενα και σε ευχαριστω πολυ για την συμβουλη σου ξερω οτι θελει πολυ προσπαθεια οι κρισεις πανικου δεν ειναι τωρα το εχω εδω και εξι χρονια το παλεψα με ψυχοθεραπεια και φαρμακευτικη αγωγη εδω και ενα χρονο περιπου περναω εντονη κατασταση με υπεβολικο πρεσαρισμα και αγχος και ξαφνικα επανηρθαν οι κρισεις μιλησα με το γιατρο μου και μου ειπε οτι εγινε υποτροπη απο εντονο αγχος μου ειπε οτι θα πρεπει να ξεκινησω παλι θεραπεια βεβαια στην αρχη δεν ηθελα να το αποδεχτων και προσπαθησα μονη μου.αφου ειδα οτι δεν γινοταν ξεκινησα με ενα τεταρτο zoloft και ενα τεταρτο xanax παλι ομως τιποτα μου ειπε οτι δεν φτανει η ποσοτητα και πρεπει να υξησω το εχω κανει μισο χωρις xanax γιατι περασαν οι δυο βδομαδες του xanax και φοβηθηκα την εξαρτιση αλλα μου φαινεται οτι ουτε το μισο φτανει φοβαμαι να το παρω ολοκληρο για να πω την αληθεια γιατι καθε φορα που αυξανω εστω λιγο νιωθω να καιγομαι ολοκληρη και αυτο με κανει να φοβαμαι παρα πολυ.πραγματικα δεν ξερω τι να κανω σημερα ειμαι σε τρομερη απογνωση και με μεγαλη φοβια.δεν θα το ξεπερασω ποτε?οταν λες προσωπικη δραστηριοτητα και προσπαθεια τι εννοεις?σε κουρασα αλλα ηθελα να σου εξηγησω.ξεχασα να σου πω οτι οταν τα πηρα πρωτη φορα με ειχαν πιασει πιο γρηγορα βεβαια το ειχα παφρει ολοκληρο απο την αρχη
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...λησπερα κ παλι φιλη μου σου στελνω την περιπτωση μου να την δεις αντιμετωπισα με επιτυχια την καταθλιψη κ πραγματικα δοκιμασα τα παντα κ βεβαια δεν επαναπαυομαι γιατι φοβαμαι μην παθω παλι,οταν λεω προσωπικη δραστηριοτητα κ προσπαθεια εννοω οτι δεν θα επαναπαυτεις αποκλειστικα στο φαρμακο καθηλωμενη στο κρεββατι η τον καναπε κ απλα περιμενοντας να νιωσεις καλα κ ειτε νιωθεις καλα ειτε δεν νιωθεις πρεπι να κινητοποιηθεις λιγο παραδειγμα δουλειες σπιτι η εκτος σπιτιου κ οπωσδηποτε εξοδοι με οικεια σου προσωπα η δραστηριοτητα παντα επιταχυνει την θεραπεια,μπορει να σου φαινεται βουνο ομως πρεπει να παλευεις κ εγω νομιζα δεν προκεται να θεραπευτω απο την καταθλιψη στον αιωνα στον απαντα ομως τα καταφερνω κ καιρος να τα καταφερνεις κ εσυ αρκει να προσπαθησεις οπως σου λεω κιολας
καλησπερα και σε σενα νεραιδα αντικαταθλιπτικο παιρνω τωρα αλλα για λιγες μερες επαιρνα και ηρεμιστικο.....ποσο υπομονη ρε παιδια μ εχει κουρασει πολυ αυτο πραγματικα.την μια μερα ειμαι καλα και λεω οκ πιανουν και την αλλη με ριχνει κατω εντελως και πραγματικα πιεζω πολυ τον εαυτο μου γιατι πρεπει να παω και στην δουλεια δεν μπορω να λειψω.ειχα παρει δεκα μερες αδεια και ημουν καλα και με το που ξαναγυρισα ξανα τα ιδια
καλη μου μυσπ αυτο που θελω να σου πω και αν θελεις να το πιστεψεις ειναι οτι δεν ειμαι απο τα ατομα που καθονται στο κρεββατι ή το καναπε ειμαι απο τα ατομα που τρεχουν καθε μερα ολη μερα απο πολυ πρωι ακομα και βραδυ γιατι ετσι ειναι η δουλεια μου.ακομα και στο σπιτι που γυρναω δεν βρισκω χρονο να ξεκουραστω γιατι αμεσως προσπαθω να μαζεψω σπιτι να μαγειρεψω να παω για ψωνια με δυσκολια βεβαια γιατι φοβαμαι οτι κατι θα παθω αλλα το κανω αυτο που ειναι δυσκολο να δουλεψω στο μυαλο μου ειναι οτι δεν προκειται να παθω τιποτα γιατι ολες μου οι εξετασεις ειναι αψογες αλλα δεν βγαινει απο το μυαλο και κυριως οταν οδηγαω μονη μου οταν ειμαι σπιτι μονη μου και οταν περπαταω μονη μου οταν ειμαι με αλλους ειμαι μια χαρα.δεν μπορω ν καταλαβω ομως γιατι καποιες μερες οπως σημερα εχεις ερθει στο προσκηνιο φοβια εντονη οτι κατι θα παθω.σου εχει τύχει να κανεις θεραπεια και να καιγεσαι ολοκληρη?
εχει κανεις να προτείνει
μεθοδο χαλαρωσεις σκεψεων?
συζητατε αρκετες φορες θεματα που χρειαζονται ωρες συζητισεων κ ανελειτο μπλαμπλα αυτο το πραγμα που περιγραφεις δεν ειναι θεμα χαλαρωσης αλλα θεμα ψυχολογικης φυσεως
απλα υπαρχουν καπιοι ανθρωποι που ειναι πιο ευαισθητοι απο τους αλλους κ οταν η ζωη τους πηγαινει κοντρα εκδηλωνουν διαφορα επιδη απλα υποχορουν συνεχεια κ βαζουν τους αλλους πανω απο τον εαυτο τους.απο ολα αυτα που περιγραφεις εγω δεν εχω καταλαβει καθολου τι σε εφτασε σε αυτο το σημειο.
Καταρχάς η φαρμακοθεραπεία δεν αντιμετωπίζει τα αίτια του πανικού αλλά τα συμπτώματα.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν γνωρίζεις για τον ρόλο του αυτόνομου νευρικού συστήματος (συμπαθητικό-παρασυμπαθητικό), τον μηχανισμό πάλης-φυγής, την επίδραση της αδρεναλίνης και του υπεραερισμού στον οργανισμό.
καλημερα aeolus74 οχι δεν το εχω ξανακουσει αυτο.ειναι ευκολο να μου δωσεις να το καταλαβω.....?
ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΘΕΛΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΟΜΩΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΛΥΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΕΓΩ ΓΙΑ 1 ΧΡΟΝΟ ΗΜΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΛΑ.ΤΩΡΑ ΤΑ ΕΧΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙΧΑΛΙΑ
Μου κάνει εντύπωση αυτό διότι όπως λες εδώ και ένα χρόνο κάνεις ψυχοθεραπεία. Οι προσβολές πανικού για να αντιμετωπιστούν πρέπει πρώτα να γίνει κατανοητός ο μηχανισμός πάνω στον οποίο βασίζεται. Αυτό δεν είναι κάτι δύσκολο. Με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσεις κάτι που δεν ξέρεις τι είναι;Quote:
Originally Posted by mary115
Επιπρόσθετα εμπλέκεται το σύστημα των πεποιθήσεών μας, ο τρόπος που σκεφτόμαστε δηλαδή και δημιουργεί το πρόβλημα. Αν π.χ. επειδή κάπνισα πολύ χθες το βράδυ νοιώθω πόνο στο στήθος και συνηθίζω να σκέφτομαι καταστροφολογικά, τότε μία καταστοφολογική σκέψη που την πιστεύω του στυλ: "παθαίνω καρδιακή προσβολή" είναι ικανή να δώσει το έναυσμα για μία κρίση πανικού αφού η σκέψη αυτή θα με αγχώσει, το άγχος θα μου προκαλέσει επιπρόσθετα σωματικά συμπτώματα (π.χ. τρέμουλο, ιδρώτα, πνίξιμο στον λαιμο κ.α. αποτέλεσμα της υπεροψυγόνωσης και της έκκρισης αδρεναλίνης), τα συμπτώματα αυτά θα ερμηνευτούν και αυτά καταστροφολογικά και αυτός ο φαύλος κύκλος οδηγεί σε κρίση πανικού.
Υπάρχει αρκετά μεγάλη βιβλιογραφία για το θέμα
Quote:
Originally Posted by aeolus74
Μπράβο άνθρωπε για το ποστ! Έτσι, να κατανοεί ο κόσμος μερικά πράγματα του ίδιου του του οργανισμού, και του μηχανισμού που οδηγεί σε διάφορα συμπτώματα. Έτσι μπορείς καλύτερα να αντιμετωπίσεις και το πρόβλημα.
Mary115 μια μέθοδος χαλάρωσης σκέψεων, μπορεί να είναι και ο διαλογισμός/meditation, μη φανταστείς κάτι πολύπλοκο, απλά αν μπορείς για ένα δεκάλεπτο, τέταρτο πχ, να καθήσεις κάπου ήρεμα, (σε στάση οκλαδόν καλύτερα ή όπως σε βολεύει) και να εστιάσεις στην αναπνοή σου, στον ρυθμό της και όχι στις σκέψεις που μπορεί μεν να έρχονται, αλλά εσύ δε θα σκαλώνεις σε αυτές, αλλά θα γυρνάς πίσω στην αναπνοή και θα επικεντρώνεις σε αυτή και πάλι. Ψάξε το, ίσως σε βοηθήσει να ηρεμείς και να αποφορτίζεις το μυαλό.
Επίσης αν μπορείς να κάνεις γρήγορο περπάτημα ή jogging ή τρέξιμο, ή κάτι άλλο αεροβικό που θα καίει την αδρεναλίνη και θα τονώνει όλο το σύστημα κάνε το, βρες πως μπορείς να το προγραμματίσεις στη ζωή σου και δε θα χάσεις. Είναι πάρα πολύ ευεργετικό σε πολλά προβλήματα άγχους. Καλή δύναμη!
Καλησπερα φιλη μου ευελπιστω η θεραπεια να ερθει νωριτερα μιας κ προσπαθεις αρκετα,εφοσον οι εξετασεις σου ειναι αψογες εισαι υγιης σωματικα αρα προκεται ειτε για ψυχολογικο που σωματοποιειται κ νιωθεις ετσι ειτε παρενεργειες του φαρμακου,προτεινω να περιμενεις λιγες μερες επιπλεον κ ετσι κ ειναι η ιδια φαση πηγαινε στο γιατρο για αντικατασταση η αλλαγη δοσολογιας φαρμακου κ οταν αρχιζεις θεραπεια να γνωριζεις παντως οτι ειναι συχνο φαινομενο τα σκαμπανεβασματα διαθεσης,αυτο το να καιγομαι ολοκληρη στην θεραπεια δεν μου εχει προκυψει παλια επαιρνα φαρμακο που με εκανε σαν ζομπι το αντικατεστησα με το λαντοζε κ τωρα νιωθω πολυ δυνατοτερη,τωρα παιρνω αποκλειστικα λαντοζε,Καλη δυναμη κ να γνωριζεις οτι ισως ειναι λιγο νωρις για αποτελεσμα εγω μετα τις 40 μερες ειδα αποτελεσμα ομως με εντονα σκαμπανεβασματα τωρα ειμαι καλυτεραQuote:
Originally Posted by mary115
ποσο συμφωνω.. μην περιμενεις απο τα φαρμακα.. δρασε μαθε καταλαβε υπαρχει πολλη βιβλιογραφια που μπορεις να κοιταξεις και βιβλια αυτοβοηθειας να γλυτωσεις απο το εντονο αγχος σουQuote:
Originally Posted by aeolus74
ακριβως το ιδιο ειχα παθει μελος!! 1 μηνα τελεια αφου ξεκινησα φαρμακευτικη αγωγη και μετα αντε παλι οι ιδιες μ@@@@. ειχα παρει τοτε τον γιατρο μου και τον ρωτησα για συμβαινει αυτο και μου αυξησε ελαφρως την δοσολογια μεχρι το επομενο ραντεβου...Quote:
Originally Posted by mary115
καλυτερα να παρεις και συ τον δικο σου, αν το επομενο σου ραντεβου αργει ακομη!!!
αυτο δεν συμβαινει βεβαια με ολα τα φαρμακα.. καποια δρουν τοσο αμεσα, ωστε απο το πρωτο μισαωρο μετα την καταποση νιωθεις την διαφορα..Quote:
Originally Posted by μυσπ
τωρα το μελος δεν ξερω τι χαπια μπορει να παιρνει, οποτε μπορει να ισχυει αυτο που λες για την δικη της την περιπτωση!
προσεχε μονο να αξιοποιησεις κατι απο τη θεραπεια πριν αυτος ο θεραπευσει μονο τις τσεπες του γεμιζοντας τες με money
nai..μονο με διαλογισμο επιτυγχανεται αυτο και γιογκα..αλλα κ με συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεια...η οποια βασιζεται στο οτι δεν ειναι τα πραγματα που μας προκαλουν αγχος κ πανικο αλλα η σκεψη μας γι αυτα τα πραγματα.Quote:
Originally Posted by mary115
αυτο να το θυμασαι παντα.οταν κανουμε αρνητικες σκεψεις στρεσαριζομαστε υπερβολικα.
η σκεψη σου ειναι πολυ αρνητικη..αντικατεστησε το "δεν μπορω" με το "μπορω" οταν σκεφτεσαι εστω κ αν μην το πιστευεις.
ειναι κολπακια του μυαλου που πραγματικα ειναι στο χερι μας να τα αλλαξουμε.
δεν ξερω τι κανεις απο ψυχοθεραπεια αλλα πραγματικα η συμπεριφοριστικη προσεγγιση ειναι η θεραπεια του στρες.
εγω θα το κανα αλλα δεν εχω φραγκο να φαω...χοχοχο! οποτε πηγα μονο 2 μηνες κ μετα σταματησα αλλα προσπαθω παντα μες στην απελπισια μου να κανω αυτο που μου ειχε πει τοτε ο συμπεριφοριστης μου.... οταν σκεφτεσαι αρνητικα σκεψου ποσο πραγματικη ειναι αυτη η σκεψη..
αν το αναλυσεις αυτο θα καταλαβεις οτι δεν υπαρχει πιθανοτητα οι φοβοι μας να ειναι πραγματικοι..απλα εμεις φοβομαστε κ σκεφτομαστε μονο την αρνητικη πλευρα.
δεν ξερω αν με καταλαβες...εγω προσπαθω να το εφαρμοσω αυτο καθε φορα που φρικαρω..
δεν τα καταφερνω ομως παντα...χχαχααχ! κ γι αυτο ξαναπαθαινω στρες..θελει αρκετη εκπαιδευση κ θεληση αυτο το πραμα.
Ακριβώς εκεί κάπου είναι η ουσία BOOM, είναι σκέψεις, απλά σκέψεις που αν τους δώσεις υπέρμετρη σημασία και βαρύτητα σου καταδυναστεύουν τη ζωή! Ποιες? Οι σκέψεις!! Έτσι και εγώ πιστεύω είτε με διαλογισμό, είτε με ΓΣΘ κλπ, κανείς θα μάθει να εκπαιδεύει το μυαλό του και τα "τερτίπια" που του κάνει!Quote:
Originally Posted by BOOM
Η "εκπαίδευση" βέβαια είναι δύσκολη και θέλει καθημερινή προσπάθεια και θέληση όπως λες.
Αυτό θα το ονομάζαμε και doctor's pocket therapy :DQuote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Σίγουρα θέλει προσοχή στην επιλογή του εκάστοτε ειδικού.
υπαρχουν βιβλια παντως για εμας που δεν εχουμε λεφτα..
με μεθοδους που εκπαιδευεις το μυαλο σου..
ενα που ειχα παρει παλια ηταν το "στοιχεια βιονομιας" φιλοσοφικου περιεχομενου μεν αλλα πολυ διαφωτιστικο.
το συνιστω σε οσους θελουν αν δαμασουν τη σκεψη τους..
κ γω μαλλον πρεπει να το ξαναδιαβασω.γιατι κ γω εκει που ειμαι καλα κ ολα μια χαρα..αρχιζω κ σκεφτομαι "μηπως αυτο?κ αν ναι?μηπως κ εκεινο?κ το αλλο?κ αν ισχυει αυτο πως?" αρχιζω λοιπον κ αγχωνομαι, οι σκεψεις μου μετα μικραινουν κ αρχιζουν τα οργανα... μετα δνε υπαρχει σκεψη, υπαρχει ενα χαος στο οποιο μπαινω κ αργω να βγω..αυτο αποκαλλω "μαυρο συννεφο¨"...
μακαρι να μπορουσα να κανω μεταμοσχευση εγκεφαλου..κ να εβαζα εναν εγκεφαλο καποιου θετικου ανθρωπου λιγο πιο αναισθητου..η ζωη μου θα ηταν πολυ πιο ευκολη.
ενω λοιπον ημουν καλα τις τελευταιες μερες σημερα το πρωι σηκωθηκα κ αρχισα παλι την αρνητικουρα..κ αν δεν μπορω να κανω παιδια κ αν εχουμε προβλημα με το σπερμα? κ αν φταιει το στρες?κ ποτε θα ξεστρεσαριστω?οποτε δνε θα κανω ποτε παιδι..κ θα καταντησω μαγκουφα..ενα ζευγαρι ατεκνο..ποιος θα με κοιταξει?κ να ολες γυρω μου καναν παιδια..οι συμμαθητριες μου, οι φιλες μου..κ γω τι κανω?γιατι ζω?ποιο ειναι το νοημα της ζωης?κ πως θα ειμαι οταν φτΣΩ 45 ΧΡΟΝΩΝ κ δεν θα χω παιδι..μια μαγκουφα θα μαι..θα ειμαστε μονοι μας χωρις χαρα, θα βαρεθουμε μετα ο ενας τον αλλον..κ αρχισαν παλι οι εσωτερικες τρεμουλες κ ο φοβος...
αρα απο εμας ξεκιναει ολο αυτο και η αρρωστεια μας αυτη ειναι..οι αρνητικες σκεψεις.αυτη ειναι η ριζα του κακου.το οποιο αλλαζει..θελει προσπαθεια κ εκπαιδευση.
οταν πηγα τον απριλιο στον συμπεριφοριστη μου ειπε το εξης "δεν εισαι αρρωστη ουτε τρελλη, ουτε εχεις κατι...εσυ η ιδια προκαλεις ολο αυτο γιατι πολυ απλα σκεφτεσαι αρνητικα..θελω να μην κοιτας τα συμπτωματα πχ τρεμω, φοβαμαι, εχω κριση πανικου κλπ..αυτα ειναι το αποτελεσμα των αρνητικων σκεψεων, θελω να κοιτας μονο την σκεψη..υπαρχιε ο αξονας σκεψη-συναισθημα- αντιδραση= δηλαδη ξεκιναμε με αρνητικη σκεψη , μετα απο την αρνητικη σκεψη δημιουργουνται ασχημα συναισθηματα κ απο τα ασχημα συναισθηματα δημιουργειται η αντιδραση η οποια ειναι κριση πανικου, φοβος, αγχος, αποπραγματοποιηση...κ ειναι λογικο εφοσον εσυ η ιδια εχεις δωσει εντολη να συμβει αυτο.ειναι αναποφευκτο με τις σκεψεις που κανεις"..
αυτα μου ειπε ο ανθρωπος...δεν προλαβα να κανω την εκπαιδευση διοτι ξεμεινα απο λεφτα..οποτε προσπαθω λιγο μονη μου...με αυτα που αποκομισα απο 2 μηνες συναντησεων μαζι του.
οποτε ας ρωταμε ολοι μας τον εαυτο μας "ποσο πραγματικη ειναι η σκεψη μου?ο φοβος μου?υπαρχει οντως ή εγω απλα το νομιζω κ φοβαμαι?"
Οι εποχές όπου χρειαζόταν κάποιος μία περιουσία για θεραπεία έχουν περάσει (η χρυσή περίοδος των ψυχαναλυτών). Σήμερα υπάρχουν ικανότατοι νέοι σύμβουλοι/θεραπευτές που κάνουν εξαιρετική δουλειά με 30 ευρώ την συνεδρία. By the book η θεραπεία της διαταραχής πανικού στην ΓΣΘ διαρκεί περίπου 4 μήνες με μία συνεδρία/εβδομάδα. Άρα μιλάμε για ένα κόστος 120 ευρώ τον μήνα για 4 μήνες. Σε σχέση με τα οφέλη θεωρώ το ποσό αυτό πολύ μικρό.Quote:
Originally Posted by BOOM
συμφωνω μαζι σου..απλα εγω εχω βαλει αλλες προτεραιοτητες αυτον τον καιρο κ δεν δυναμαι να δινω και 120 ευρω τον μηνα..ειδικα αυτην την περιοδο.Quote:
Originally Posted by aeolus74
οποτε...κανω υπομονη..σιγουρα ειναι κατι που το εχω στο μυαλο μου κ θελω να το ολοκληρωσω αργοτερα.
Εγώ πάλι έκανα ψυχοθεραπεία με ψυχολόγο για 3-4 μήνες αλλά μόνο στην κοινωνική φοβία βοηθήθηκα.
Οι κρίσεις πανικού στα ντουζένια τους όπως πάντα...
Σας εχει περασει απο το νου , οτι η ψυχοθεραπεια ειναι περισσοτερο ενας μυθος και λιγοτερο μια επιστημη;Quote:
Originally Posted by panagiwtis23
Ε λοιπον εμενα μου περασε για τα καλα η ιδεα του μυθου και δεν τρεφω πλεον ψευδαισθησεις.
Ακομα και οι ιδιοι οι Γιατροι οταν αναφερονται σε μεθοδους ψυχοθεραπευτικες - αναλυτικες, δεν ομιλουν σχεδον ποτε για επιστημη.
Η ψυχιατρικη παταει στον εγκεφαλο που ειναι σωμα μεσα στο σωμα.
Συνηθως , Οι παθησεις του σωματος θεραπευονται με φαρμακα.
Ειναι η κατασταση που θα βρεθει το σωμα του εγκεφαλου που θα γεννησει τις μορφες σκεψεις.
Οι αρχικες ωσεις των σκεψων μας, δηλαδη η τροπη, η κλιση που θα παρουν , γεννιουνται απο την ερμηνεια που κανει ο εγκεφαλος πανω στην κατασταση λειτουργιας του . και την κατασταση του σωματος ως ολοτητα.
Οταν το μυαλο ειναι κατω απο την επιδραση ουσιων αλλαζουν και οι σκεψεις του, αλλαζουν και οι τροπες , οι κλισεις, οι αρχικες ωσεις .
Οι σκεψεις και η παραγωγη τους δεν ειναι αυτονομη. Απαιτει σωμα και κατασταση λειτουργιας.
Ειναι μυθος οτι οι σκεψεις εχουν αυτονομη παρουσια και επιδραση στο σωμα.
Ολα εξαρτωνται απο την φαση στην οποια βρισκεται το σωμα , μεσα στο οποιο ειναι και το μυαλο.
Η βιολογια ειναι μια απαραιτητη προυποθεση.
Εκει εχω καταληξει μετα απο μελετη πανω στον εαυτο μου και την φυση.:)
αυτο που λες ειναι το ακρων αοτον της .............. η ψυχολογια ειναι η μονη επιστημη που επειρεαζει κ τις υπολυπεςQuote:
Σας εχει περασει απο το νου , οτι η ψυχοθεραπεια ειναι περισσοτερο ενας μυθος και λιγοτερο μια επιστημη;
δεν υπαρχει τιποτα απολυτως που να μη χρειαζετε ψυχολογια χωρις ψυχολογια πιανεις πατο στα παντα
απλα οπου μπαινει στη μεση το χρημα μπαινει κ στη μεση κ η πονηρια.
Ναι αλλα φιλε μου εγω δεν μιλησα για την ψυχολογια , αλλα για την ψυχοθεραπεια - αναλυση και αναφερθηκα στα μεσα που χρησημοποιει .Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
ο καθε ανθρωπος κουβαλαει τον προσωπικο του μυθο. Εχει σχηματισει μια ερμηνεια για την πραγματικοτητα και υπακουει σε αυτη , γιατι αυτη
ειναι η λειτουργια του.
Ο ψυχοθεραπευτης θελει υποτιθεται να αλλαξει αυτο τον προσωπικο μυθο με εναν δικο του που θεωρει καλυτερο.
Υποτιθεται οτι ο ψυχαναλυτης -θεραπευτης , θελει να απαλλαξει τον θεραπευομενο απο τις αγκιλωσεις του προσωπικου του μυθου και ετσι
με αυτο τον τροπο, να τον απελευθερωσει απο τα δεσμα που τον κρατουν δεσμιο σε ενα πλεγμα των μη λειτουργικων νευρωσεων.
Με αυτη την πραξη ομως , αυτο που κανει ο θεραπευτης , ειναι να μεταφερει τα δικα του προγραμματα και τον δικο του μυθο , στον
ασθενη που ειναι αλλος ανθρωπος , διαφορετικη οντοτητα.
Ο Θεραπευτης λειτουργει ετσι οπως λειτουργει , (ως προσωπο κοινωνιας) οχι επειδη εχει εκπαιδευτει σε εναν αποτελεσματικοτερο τροπο αντιμετωπισης της πραγματικοτητας (μυθος),
αλλα επειδη η βιολογια του, που ειναι εντελως διαφορετικη απο εκεινη του θεραπευομενου , οδηγει αυτον και τον μυθο του, σε διαφορετικο μονοπατι λειτουργικοτητας.
Ειναι η βιολογια σε συνδιασμο με την ιστορια και το περιβαλλον, που θετει τις αρχικες ωσεις και τις κλισεις στις σκεψεις μας και στην μορφη.
Ο ψυχοθεραπευτης ειναι ενας ανθρωπος που εχει αλληλεπιδρασει διαφορετικα με το περιβαλλον και για αυτο λειτουργει σε διαφορετικο πλαισιο
μυθου απο αυτο του θεραπευομενου.
Δεν μπορει να μπει μεσα στην ψυχη του, δεν μπορει να μπει μεσα στο σωμα του , δεν μπορει να μπει μεσα στο περιβαλλον του , δεν μπορει να μπει μεσα στην ιστορια του , δεν μπορει να μπει μεσα στην νευροβιολογια του , δεν μπορει.....Ειναι διαφορετικος ο δρομος.
Αν ηταν τοσο αποτελεσματικος ψυχοθεραπευτης , τοτε θα ηταν στην θεση του ψυχοθεραπευομενου. Θα ηταν στον ιδιο δρομο...
Ο δρομος χαραζεται απο ολα τα παραπανω, και ο δρομος αποκλινει απο ανθρωπο σε ανθρωπο, αλλοτε περισσοτερο και αλλοτε λιγοτερο.
Αυτα τουλαχιστον εχω καταλαβει εγω ...:)
σωστοτατο....Quote:
Αν ηταν τοσο αποτελεσματικος ψυχοθεραπευτης , τοτε θα ηταν στην θεση του ψυχοθεραπευομενου. Θα ηταν στον ιδιο δρομο...
Κι εγω συμφωνω ως ενα σημειο με τον DTM , αλλά με αυτό αναιρεί την ιδιότητα του ψυχοθεραπευτή παντελώς
Για να βρισκεται σε αυτη τη θεση ομως αν γνωρίζεις
εχει περάσει ο ιδιος απο ψυχαναλυση κλπ
Όταν σε εξετάζει , σε βάζει ν σκεφτεσαι κ ν λειτουργείς ανάλογα με τ δικό σου περιβάλλον κι όχι με το δικό του..
Σαφώς και δεν είναι όλοι οι ανθρωποι το ιδιο ή το ίδιο μεγαλωμένοι κλπ..
Με βάση τον περιγυρο κ τις δυνατότητες του καθενός προσαρμόζει την γνώση του.
Αυτα χωρίς να θεοποιώ τους ψυχολόγους κι εγω με τη μεριά μου
ΤΟ βασικό εξάλλου είναι οι ίδιοι μας να θέλουμε να βοηθήσουμε τον εαυτο μας.
Αυτοί δεν είναι ουτε υπεράνθρωποι ούτε μάντεις.
δεν εχει σχεση με την ιδιοτητα του ψυχοθεραπευτη εχει σχεση στο οτι ολα εχουν κ τη σκοτεινη τους πλευρα αυτο που η ψυχολογια ονομαζει σκια του εαυτου μας εγω παντα πιστευα οτι το να ταιριαξεις τη σκοτεινη σου πλευρα με τη σκοτεινη πλευρα του συνομιλητη σου αυτο αποτελει υπερτατο κ αναντικαταστατο αγαθο.
αυτό κι όχι μόνο λέγεται εν συναισθηση και ειναι ιδιαιτερα εντονο στην προσωποκεντρικη ψυχολογια (μονο αυτη ξερω) αλλα φανταζομαι οχι σε αλλες. κι αυτο γιατι ο προσωποκεντρικος θα μπειστη θεση σου και θα ειναι εσυ. Θ ατα βιωσει μαζι σου. Απλα σε κατευθυνει. Δε δινει λυσεις, βρισκεις μεσα σου τις λυσεις.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
εγω γενικα δε τα παω καλα με διαφορες σχεδον ακατανοητες ονομασιες του τυπου ενσυναισθηση κλπκλπκλπ εμενα μου αρεσουν τα απλα λογια οι μπερδεμενες λεξεις ειναι κουραστικες κ τις αποφευγω
για το μονο σιγουρο παντως που μπορω να σου πω ειναι οτι η ψυχολογικη υποστηριξη δεν στηριζεται στις συμβουλες αλλα πολυ περισσοτερο στη κατανοηση k την στηριξη ειναι αρκετα απλο πιστευω κ κατανοητο.
οι συμβουλες κ οι κατευθυνσεις ειναι σχεδον αχρηστες αν καπιον δε τον καταλαβαινεις πολυ απλο κ κατανοητο κ αυτο.
Γεια σου DTM, έχουν ενδιαφέρον τα όσα λες και συμφωνώ με κάποια πράγματα, γιατί πολλά από όσα μας συμβαίνουν έχουν να κάνουν με τη φυσιολογία του εγκεφάλου μας, τους νευρώνες κλπ, όμως βρίσκω λίγο αφοριστικό το ότι η ψυχοθεραπεία είναι ένας μύθος. Αν ήταν έτσι κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν θα είχε βοηθηθεί από καμία ψυχοθεραπεία. Μην ισοπεδώνεις τα πάντα και το λέω αυτό, γιατί φαίνεσαι φιλοσοφημένος άνθρωπος.Quote:
Originally Posted by DTM
Η νευροφυσιολογία του εγκεφάλου είναι κάτι τόσο πολύπλοκο, και ο εγκέφαλος μπορεί να επηρεαστεί θετικά ή αρνητικά από χίλια δυο πράγματα, λεκτικά και μη.
Εγώ ας πούμε έχω και μια άλλη θεωρία ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι επίσης ψυχοθεραπεία, πολύ σημαντική, αλλά δυστυχώς δεν τα χρησιμοποιούν οι ψυχίατροι. Πχ μουσικοθεραπεία και ηχοθεραπεία. Δηλαδή δε βοηθάει μόνο το μπλα-μπλα ;) ή οι ουσίες των φαρμάκων, αλλά και άλλου τύπου ερεθίσματα ώστε να θεραπευτεί ο άνθρωπος. Αν παρατηρήσεις το πως αισθάνεσαι όταν βρίσκεσαι δίπλα σε μια ομάδα βραζιλιάνικων κρουστών του δρόμου που παίζει μουσική ή αν ακούσεις τα θιβετιανά κύμβαλα ή το σήμαντρο και τις καμπάνες ή και άλλοι παρόμοιοι ήχοι, καταλαβαίνεις τι εννοώ. Και άλλα πολλά παραδείγματα μπορώ να αναφέρω.
Εδώ βρήκαν κάποιοι επιστήμονες ιδιαίτερα θεραπευτική τη μουσική του Μότσαρτ ας πούμε και άλλες μουσικές.
Να μιλήσουμε και για το χορό? Τι δημιουργεί αυτή η κίνηση στον άνθρωπο!
Και ύστερα το οτιδήποτε δημιουργικό μπορεί να κάνει ο καθένας, αμέσως άλλα σημεία του εγκεφάλου αρχίζουν να λειτουργούν, η γνώμη μου είναι ότι ο εγκέφαλος μπορεί να "πλαστεί" και στην ενήλικη ζωή και το μελετάνε αυτό με τον όρο neuroplasticity οι επιστήμονες τώρα.
Κάτσε να ήμουν ψυχίατρος εγώ και να δεις τι θα συνταγογραφούσα! ;) Μουσικούς θα τους έκανα όλους και άλλα παρόμοια. Θα τους έκανα να κινούνται πολύ τους ανθρώπους και να δημιουργούν περισσότερο!!
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Είναι ενα κομμάτι της αλήθειας. Η πραγματικότητα όμως είναι αρκετά πιο πολύπλοκη.Quote:
Originally Posted by Breath
Η αποψή μου είναι οτι θα πρέπει να δεχτούμε ως φυσικούς και λειτουργικούς , τους διαφορετικούς βαθμούς ελευθερίας που εκδηλώνει η φύση στο σύνολο της.
Λειτουργικό και φυσιολογικό είναι κάτι που δέχονται οι άνθρωποι ως τέτοιο .
Αν η άποψη των ανθρώπων αλλάξει , αλλάζει και η οπτική του τι είναι λειτουργικό και φυσιολογικό, ή αντίστροφα αν αλλάξει η οπτική , αλλάζει και η άποψη.
Αυτό που μέχρι χθές θεωρούνταν μη φυσιολογικό , αύριο μπορεί να θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό (βλέπε ομοφυλοφιλία ).
Οι άνθρωποι λειτουργούν μέσα απο εναν μύθο και αλληλεπιδρούν δυναμικά με αυτόν. Ο μύθος είναι ο τρόπος ερμηνείας της πραγματικότητας
μέσα απο καθαρά υποκειμενικά κριτήρια.
Τα άτομα μιας κοινωνίας ερμηνεύουν την πραγματικότητα υποκειμενικά. Οχι αντικειμενικά.
Φαντάσου οτι κάθε άτομο διαγράφει μια δική του κοσμική γραμμή μέσα στο χώρο της συνολικής αλληλεπίδρασης του πλαισίου.
Αυτός ο χώρος φαντάσου οτι συνθέτεται απο πάρα πολλά επίπεδα και διαστάσεις. Μια διάσταση είναι η βιολογία , άλλη το κοινωνικό περιβάλλον, άλλη το φυσικό , άλλη ο χρόνος και η ιστορία , άλλη το εκπαιδευτικό σύστημα, άλλη οι γονείς , άλλη οι διαφορετικές κλίμακες ενηλικίωσης, άλλη .....Είναι πολλές.
Κάθε άτομο μέσα σε αυτό το φανταστικό χώρο διαγράφει την μία και μοναδική διαφοροποιημένη
απο τα άλλα άτομα τροχιά.
Οι τροχιές των ατόμων είναι εντελώς διαφορετικές γιατί οι διαστάσεις και οι διαβαθμήσεις τους , είναι πάρα πολλές και ως εκ τούτου αδύνατο να ταυτιστούν δυναμικά.
Οι τροχιές ομως είναι απόλυτα φυσικές και λείτουργικες , γιατί η ίδια η φύση είναι ελεύθερη, φυσική και λειτουργική.
Η φύση δοκιμάζει όλο και νέα επίπεδα ελευθερίας και λειτουργικότητας .
Για να ταυτίσεις τον μύθο μιας τροχιάςς ενος ατόμου με κάποιον άλλο εντελώς διαφορετικό , θα πρέπει να καταφέρεις
να ταιριάξεις όλες τις προηγούμενες διαστάσεις και διαβαθμήσεις της μέχρι τώρα τροχιάς του ενος μύθου με του άλλου, στην ουσία γυρνώντας
τον χρόμο - ιστορία, πίσω στις αρχικές συνθήκες.
Πράγμα που είναι αδύνατο.
Η ιστορία της νευροπλαστικότητας, δεν είναι συνεχής και ομοιόμορφη.
Ο ρυθμός που γεννά νευρώνες ο εγκέφαλος , εξαρτάται απο την κλίμακα της ηλικίας.
Δεν μαθαίνει με τους ίδιους ρυθμούς και ποιότητες, ενα μικρό παιδί σε σχέση με ενα μεγάλο,ενα μεγάλο παιδί σε σχεση με εναν έφηβο, ένας έφηβος σε σχεση με εναν ενήλικα 20 χρονών, 'ενας 20 χρονος σε σχέση με εναν 30 ... σε σχέση με ....Οσπου μηδενίζεται .
Η δική μου άποψη είναι , οτι θα πρέπει να δεχθούμε τον εαυτό μας έτσι όπως είναι, γιατί έτσι είναι η ίδια η φύση . Πολύπλοκη. Δεν θα γίνουμε ποτέ ομελέτα.:D
μεταφραση καθενασ ειναι στον κοσμο του
δεν ειμαι σε θεση να διαβαζω μεγαλα κειμενα οποτε με διαφωτισες πληρως χαχα :oQuote:
Originally Posted by elis
τα ιδια λεμε με αλλες λεξεις :)Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77