χειροτερα γινεται?

καλημερα...εκει που ολα καλα παλι..βρεθηκα στον νοσοκομειο με ημικρανια φοβερη..ενεσεις..εμετοι κλπ..ξημερωματα γυρισα σπιτι.λυποθυμισα κ κανα 2 φορες..
σημερα νιωθω απογοητευση...νιωθω οτι ολα τα κουλα σε μενα εχουν πεσει..προσπαθω να διαχειριστω την κατασταση να μαι ηρεμη...
αγχωθηκα πολυ αυτον τον μηνα με τα γυναικολογικα μου παλι. με το θεμα παιδι κλπ..πηγα κ στον γυναικολογο εχθες κ μου ειπε οτι βλεπει μια πολυκυστικη υφη, αγχωθηκα πολυ μετα κ επαθα ημικρανια..ενω τους αλλους μηνες με εβλεπε πεντακαθαρη...τι να πω..αυτο το στρες τα πηδαει ολα ρε παιδια..
νιωθω λιγη θλιψη αλλα την παλευω να περασει..σκεφτομαι οτι υπαρχουν πολυ χειροτερα εκει εξω κ δεν πρεπει να μιλαω.
ολοι κανουμε τον αγωνα μας..θελω να ξεχασω το θεμα παιδι κ να ειμαι παλι χαρουμενη κ ξενοιαστη κ δεν τα καταφερνω
θα πρεπε να μουν πιο ψυχραιμη, ποιο αισιοδοξοι..
οι γιατροι μου παν να παω στο ινστιτουτο κεφαλαλγιας αυριο οπωσδηποτε..αλλα δνε θελω να παω αλα φαρμακα.μου κλεισαν αυτοι ραντεβου.θα παω αλλα ...
δνε θελω να παω κ αλλα φαρμακα..παιρνω για τον θυρεοειδη για την καταθλιψη...δε θελω να παρω κ για το κεφαλι ρε παιδια!!

Δεν εχω παρακολουθησει ολη την ιστορια (εχεις ανοιξει και αλλα θεματα αν θυμαμαι καλα),αλλα μηπως ειναι ψυχαναγκαστικο ολο αυτο με το παιδι?

ε ναι...πλεον ...νομιζω οτι ειναι φως φαναρι..μερικες φορες οταν κατι δεν σου καθεται, αρχιζεις κ παθαινεις μια εμμονη αλλο πραμα.!!
κ μτα δνε ξερεις αν πραγματικα το θελεις τελικα ή ειναι απλα θεμα εγωισμου..δεν ξερω ειμαι μπερδεμενη..καποια στιγμη θα το χεσω κ θα ξενοιασω μου φαινεται.

αν φτασει τετοια στιγμη, θα το κανεις κιολας, θα το δεις;)
ασχολησου να ηρεμησεις τα ψυχοσωματικα σου τωρα και το βλεπεις στην συνεχεια με το παιδι.
αυτο που σου ειπε ο γιατρος δν ηταν και κατι φοβερο, μην αγχωνεσαι παραπανω.

μα παντα οι ωοθηκες μου ηταν καθαρες ..τι παθαν τωρα ρε γμτ΄???ελεος!
αυτο το στρες καταστρεφει τα παντα..θελω να πιστεω οτι θα καταφερω να ηρεμησω..να το διαχειριστω επιτελους.

μπουμ πόσο χρονών είσαι? μήπως πρέπει για λίγο να σταματήσεις να προσπαθείς για παιδί? και εννοώ να σταμάτησεις τελείως.. να παίρνετε προφυλάξεις μέχρι να ξεκολλήσει το κεφάλι σου από αυτό το θέμα... δεν ξέρω ίσως αν ξεκολλήσει το κεφάλι σου να είναι πιο εύκολο μετά..
όσο για το κεφάλι σου εύχομαι να μην είναι τίποτα σοβαρό και να μην χρειαστείς ούτε ασπιρίνη... πήγαινε όμως να το κοιτάξεις για να μην χειροτερέψει... καλό κουράγιο

ωραια η ιδεα σου...
κ την εχω σκεφτει.ειμαι 35 στα 36..λιγο μεγαλουτσικη..εκανα ομως εξετασεις κ βγηκαν καλες.
το καλυτερο πιστευω ειναι αυτο που λεει ο αντρας μου.."χαλαρωσε κ οποτε κ αν ερθει.."
αυτο νομιζω ειναι το καλυτερο.
μιλησα κ με τον γιατρο μου ξανα κ τον ρωτησα καποιες αποριες..κ μου πε οτι δεν εχω πολυκυστικες κ οτι λαθος καταλαβα..οτι απλα η ωορρηξια μου ειναι αργη σε αυτον τον κυκλο κ καπως ανακουφιστηκα..πρεπει να μαθω να χαλαρωνω παιδια.να μαθω επιτελους να διαχειριζομαι το αγχος μου.σημερα τα πηγα καλα..εκει που με πηρε λιγο απο κατω, με λιγη θετικη σκεψη τα καταφερα, ακουσα κ λιγη χαρουμενη μουσικη, πηγα μια βολτα κ νιωθω καλυτερα.

επισης για τις ημικρανιες ο νευρολογος ειπε να μου δωσει αντιεπιληπτικα...δεν δεχτηκα...μου ειπε ο ιδιος οτι θεραπευουν τις ημικρανιες ομως εχουν καποιες παρενεργειες οπως καταστολη, μουδιασματα κλπ..ειλικρινα προτιμω να υποφερω παρα να παρω αυτο το φαρμακο.τοπαμακ ειπε οτι λεγεται.

ε δεν είσαι ακόμα μεγάλη αλλά όντως είσαι εκεί που σκέφτεσαι πως σε λίγα χρόνια θα είσαι... αν την παλεύεις με το κεφάλι και δεν χειροτέρευει μην τα πάρεις τι να σου πω... κι εγώ δεν είμαι υπέρ των φαρμάκων αλλά πρέπει να σου πω πως εμένα αυτό μου έχει κοστίσει κάποιες φορές γιατί περιμένω η κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο για να πάρω φάρμακα.. ακόμα και αν πρόκειται για αντιβίωση... τον τρόπο αυτό στον πρότεινα γιατί είναι στην ουσία κάτι πολύ πρακτικό που θα σε αναγκάσει να χαλαρώσεις... γιατί έτσι όπως στο λέει ο άντρας σου δίκιο έχει αλλά είναι δύσκολο να σε πείσεις να μην προσπαθείς... βάλε ένα εμπόδιο στην προσπάθεια και ίσως βοηθήσει...

παντα υπαρχουν χειροτερα BOOM.
πριν μια βδομαδα ειδα μια εκπομπη στον ALPHA, 360 με την Σοφια Παπαιωαννου.
ειχε παρει συνεντευξεις απο μια κοπελα με κυστικη ινωση,που παλευει να ανασανει καθε μερα οπως ειπε και την εβλεπα και ελεγα δεν ειναι δυνατον!!!!μπραβο της
μετα ενα παλικαρι στο καροτσακι απο ατυχημα.και παντρευτηκε και εδειχνε πολυ καλα!!
και καποιες αλλες ιστοριες...

προσπαθω να το λεω στον εαυτο μου αλλα δεν ειναι παντα ευκολο να ξεγελασεις το μυαλο.φαυλος κυκλος ειναι νομιζω...μεχρι να τον σπασουμε.

Το γαμο,ή εστω να χεις καποιον ανθρωπο για πολυ καιρο μαζι σου,το θεωρω αναγκη για τους περισσοτερους ανθρωπους.Το παιδι οχι,το βλεπω περισσοτερο σα συμπληρωμα σε μια υγιη ερωτικη σχεση.Ισως φταιει που δεν εχει χτυπησει το δικο μου καμπανακι ακομα.

Μη θυσιαζεις κατι που εχεις (το γαμο σου δλδ και την καθημερινοτητα),για κατι που δεν εχεις ακομα (το παιδι δηλαδη).Μπορεις να σαι ευτυχισμενη και με αυτα που εχεις ηδη.Αν δεν ησουν 36,αλλα 30,μπορει να μην σκεφτοσουν καν το παιδι.

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Το γαμο,ή εστω να χεις καποιον ανθρωπο για πολυ καιρο μαζι σου,το θεωρω αναγκη για τους περισσοτερους ανθρωπους.Το παιδι οχι,το βλεπω περισσοτερο σα συμπληρωμα σε μια υγιη ερωτικη σχεση.Ισως φταιει που δεν εχει χτυπησει το δικο μου καμπανακι ακομα.

Μη θυσιαζεις κατι που εχεις (το γαμο σου δλδ και την καθημερινοτητα),για κατι που δεν εχεις ακομα (το παιδι δηλαδη).Μπορεις να σαι ευτυχισμενη και με αυτα που εχεις ηδη.Αν δεν ησουν 36,αλλα 30,μπορει να μην σκεφτοσουν καν το παιδι.

---

συμφωνω απολυτα κ σε ευχαριστω πολυ!!! πρεπει να απολαυσω την καθημερινοτητα μου.επιτελους..χανω χρονο, στιγμες με τους ανθρωπους που αγαπω.

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Το γαμο,ή εστω να χεις καποιον ανθρωπο για πολυ καιρο μαζι σου,το θεωρω αναγκη για τους περισσοτερους ανθρωπους.Το παιδι οχι,το βλεπω περισσοτερο σα συμπληρωμα σε μια υγιη ερωτικη σχεση.Ισως φταιει που δεν εχει χτυπησει το δικο μου καμπανακι ακομα.

---

λυπάμαι τώρα αν αγχώσω την μπουμ κι άλλο αλλα πιστεύω πως κάνεις λάθος... το παιδί δεν είναι απλά συμπλήρωμα ερωτικής σχέσης... πιστεύω πως το παιδί είναι που σε ολοκλήρωνει ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα και είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που έχει κάποιος να βελτιωθεί ως άνθρωπος... αν τα δεις και τελείως ψυχρά τα πράγματα είναι και ο λόγος της ύπαρξης μας το να διαιωνιστούμε... συμφωνώ βέβαια πως η σχέση είναι πολύ πιο σημαντική και πολύτιμη από το παιδί... αυτά έχω αρχίσει κι εγώ να τα συνειδητοποιώ τώρα, στα 32, πριν από 2-3 χρόνια θα σου έλεγα "τι παιδιά και αηδιες", παρόλα αυτά όμως δεν θεωρώ πως όλοι πρέπει να κάνουμε παιδί ή πως είναι απαραίτητο... έχει σημασία και το φύλλο πιστεύω στο πως βλέπουμε το θέμα παιδιά..

μπουμ εσείς απ' ότι έχω καταλάβει δεν έχετε κανένα οργάνικο πρόβλημα και είναι μόνο θέμα άγχους? έχει κάνει και ο άντρας σου εξετάσεις?

Καλησπερα φιλη μου κατανοω απολυτα πως νιωθεις κ εγω θελω παιδι σε σημειο να βασανιζομαι ασταματητα απο αυτο το κενο παντως οσον αφορα το αγορι μου που θελουμε κανουμε οικογενεια νιωθω καλλυμενη,Παντως ετσι κ το θελεις παρα πολυ πρεπει να εισαι ετοιμη να τα δοκιμασεις ολα εννοω οτι ετσι κ καθυστερει πηγαινεις για εξωσωματικη κ λυνεται το θεμα για να μην βασανιζεσαι απο την ελλειψη του παιδιου εσυ κ ο αντρας σου,Ηρεμησε κ παρε την αποφαση να δοκιμασεις τα παντα για να πραγματοποιησεις την επιθυμια σας

ευχαριστω πολυ μυσπ..και καθρευτη κ ολους.
δεν μου εχουν βρει καποιο προβλημα κ εχω μεινει εγκυος 2 φορες πριν 3 χρονια..με τον ιδιο συντροφο.
το πρωτο το χασαμε κ το δευτερο το ριξαμε επειδη εγω τοτε δεν το ηθελα με τιποτα κ με επιασαν κρισεις πανικου.
απο τοτε προετοιμαζομαι κ δουλεψα πολυ με μενα ωστε να επεξεργαστω το θεμα παιδι κ περασαν 3 χρονια απο τοτε..
προσπαθουμε γυρω στους 6 μηνες ουσιαστικα...μερικες φορες δεν προσπαθουμε στις γονιμες..
μου παν ολοι οτι ειναι νωρις να αγχωνομαι κ επισης δεν θελω να κανω εξωσωματικη κ να παιρνω φαρμακα.
κ ο αντρας μου δνε ειναι υπερ της εξωσωματικης.μου λεει χαλαρωσε κ ο.τι ειναι να γινει θα γινει..μου ειπε οτι δεν θα ναι περισσοτερο ευτυχισμενος αν κανουμε παιδι.κ να μην κανουμε τον νοιαζει εγω να ειμαι καλα κ να ειμαστε εμεις οι δυο καλα.
οι γιατροι βρισκουν τις εξετασεις μου πολυ καλες κ μου λενε οτι επειδη το σκεφτομαι συνεχομενα γι αυτο δεν μπορω να το καταφερω+ οτι καποιες φορες δεν επτυχαινουμε τις γονιμες.οπως κ να χει..πρεπει να προσανατολιστω αλλου για να ξενοιασω λιγο κ να χαλαρωσω.αυτη ηταν η γνωμη του γιατρου.
αυτον τον μηνα κανουμε παρακολουθηση ωορρηξιας κ θα συνεχισουμε κ τον επομενο μηνα.δεν ξερω βεβαια αν αυτο ειναι καλο για το αγχος μου..αλλα σιγουρα μυο αρεσει που βλεπω τι γινεται μεσα στο σωμα μου..ειναι πραγματικα ενα θαυμα..θα δειξει..εφοσον εχω μεινει 2 φορες εγκυος απο τον ιδιο αντρα...ισως να σημαινει οτι μπορουμε κ τωρα..

εχω κανει ορμονικες γονιμοτητας οι οποιες μου ειπαν οτι βγηκαν 25χρονης..κ ειμαι 35..καλο αυτο.
εχω κανει προλακτινες , θυρεοειδη κ ολα ειναι τελεια.στον υπερηχο ωοθηκες κ μητρα τελειες.καθαρα ολα.
κυκλος σταθεροτατος καθε 30 μερες.οταν εχω στρες ερχεται στις 35 μερες.
κ επισης εχω μεινει εγκυος 2 φορες απο τον ιδιο συντροφο!!!
ο ενδοκρινολογος μου κ ο γυναικολογος μου , μου λενε |"αραξε..εισαι πολυ αγχωγμενη..το παιδι ειναι το πιο ευκολο οταν δεν τον θες κ το πιο δυσκολο οταν το θες".
επισης αν περασει πολυς καιρος ακομα ισως κανω κ μια σαλπιγγογραφια.
τον συντροφο δεν τον κοιταξαμε ακομα..κ αυτο επειδη ο γιατρος μου ειπε επειδη με εχει αφησει 2 φορες εγκυο, ειναι απιθανο να εχει προβλημα με το σπερμα..

Boom χαλαρωσε, τα λεγαμε στο δικο μου θεμα υποχονδριαση. Λοιπον οι πολυκυστικες δεν ειναι απολυτως τπτ και το ξερεις. Αφου εχεις μεινει 2 φορες εγκυος ειναι θεμα χρονου να μεινεις παλι. Οσο το σκεφτεσαι τοσο δε θα ερχεται. Πηγαιντε ενα ταξιδακι αν μπορειτε και χαλαρωσε οσο μπορεις. Ημικρανια σε επιασε απο το αγχος? Εχεις θεμα με ημικρανιες γενικα?

Επισης η δικια μου γυναικολογος μου ειχε πει οτι υπαρχει ενα φυτικο σκευασμα που βοηθα στη γονιμοτητα και στα καλυτερης ποιοτητας ωαρια, επισης βοηθα στις πολυκιστικες. Ινοφερτ λεγεται. Αν θες γκουγκλαρε το.

σοφακι μου..ημικρανιες εχω απο μικρη εδω κ 20 χρονια...καποιες φορες καταληγω στα επειγοντα.η θεραπεια ειναι αντιεπιληπτικα την οποια κ αρνουμαι να κανω...η αλλη λυση μου παν.. ομοιοπαθητικη (καλο αυτο) κ βελονισμος (ακριβο αυτο)..
μου εδωσαν μια ειδικη ασπιρινουλα για την κριση οταν με πιανουν με ενα συστατικο μεσα που αποτρεπει ιλιγγο κ εμετο.
να την παιρνω οταν ποναω.
πηγα στο κεντρο κεφαλαλγιας στο Γενηματα κ μου τα ειπαν αυτα.
επισης θα γκουγκλαρω αυτο που μου ειπες..με ενδιαφερουν πολυ τα φυτικα σκευασματα..κ ενα αλλο το οποιο πινω ειναι η λυγαρια..
βοηθαει στον κυκλο, εξισορροπει τις ορμονες κ βοηθαει κ στην ημικρανια.
επινα 2 μηνες κ ειχαν σταματησει οι ημικρανιες..σταματησα να πινω γιατι απλα βαρεθηκα κ ειχα 2 κρισεις ημικρανιας φοβερες.
η λυγαρια βοηθαει στις πολυκυστικες να φυγουν κ ομαλοποιει τον κυκλο.
την πηρα σε βαμμα κ την διαλυω σε νερακι.
δνε εχω πολυκυστικες..αλλα σιγουρα εξισορροπει κ το προβλημα με την ημικρανια.
η αληθεια ειναι οτι τα προβληματακια που εχω καποιες φορες τα κανω μεγαλα μεσα στο κεφαλι μου κ αλλες παλι ειμαι μια χαρα..
δεν ξερω...πρεπει απλα να χαλαρωσω κ να βγαλω το μυαλο μου απο αυτο το θεμα επιτελους.
η ημικρανια προχτες οπου λυποθυμησα κ με πηγαν στο νοσοκομειο προεκυψε μετα την επιστεψη που εκανα στον γυναικολογο οπου αγχωθηκα γιατι τον ειδα προβληματισμενο με τον μεγαλο κυκλο μου..οδηγουσα φευγοντας κ εκανα καταστροφολογια απο μεσα μου.σκεφτομουν αρνητικα κ οσο σκεφτομουν αρνητικα τοσο με χτυπαγε η ημικρανια μεχρι που βαρεσε κοκκινο..εφτασα σπιτι..εβαλα μια θερμοφορα αλλα τιποτα..πηρα ξανα το αυτοκινητο κ πηγα προς το γεννηματα, αλλα στον δρομο ενιωσα χειροτερα ακομα, κρυαδες,εμετος κ εκανα στην ακρη οπου λυποθυμισα..
μετα οι μπατσοι καλεσαν ασθενοφορο κ δνε ηρθε ποτε.τελιακ βρηκαμε αντρα μου με πεθερο μου κ ηρθαν κ με πηγαν γεννηματα οπου ξαναλυποθυμισα αλλη μια κ εκαν 3 εμετους.δεν ειχα αγχος..δεν επαθα δηλαδη καποια κριση πανικου..η ημικρανια δυστυχως προκαλει εμετο, ναυτια κ λυποθυμια.
ηταν αναμενομενο διοτι ηταν μια βαρυτατη κριση.η μεγαλυτερη που ειχα ποτε στην ζωη μου μεχρι τωρα.τωρα ειμαι καλα..ειμαι στο γραφειο μου κ δουλευω.

ειδα το ινοφερτ..θα το παρω...ευχαριστω πολυ!!!!!! θα τα παρω ολα! θα τα μπουκωσω κ στο τελος θα κανω 4δυμα!!ΧΑΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑ

Αν κρίνω απο τη μανα μου, εάν δεν μπορείς να διαχειριστείς το άγχος και το στρες, την υστερία και όλα τα συναφή πραγματικά λυπάμαι το μελλοντικό σου παιδί. Ελπίζω να τα ξεπεράσεις και να μην του τα μεταφέρεις (άθελα σου).

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

λυπάμαι τώρα αν αγχώσω την μπουμ κι άλλο αλλα πιστεύω πως κάνεις λάθος... το παιδί δεν είναι απλά συμπλήρωμα ερωτικής σχέσης... πιστεύω πως το παιδί είναι που σε ολοκλήρωνει ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα και είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που έχει κάποιος να βελτιωθεί ως άνθρωπος... αν τα δεις και τελείως ψυχρά τα πράγματα είναι και ο λόγος της ύπαρξης μας το να διαιωνιστούμε... συμφωνώ βέβαια πως η σχέση είναι πολύ πιο σημαντική και πολύτιμη από το παιδί... αυτά έχω αρχίσει κι εγώ να τα συνειδητοποιώ τώρα, στα 32, πριν από 2-3 χρόνια θα σου έλεγα "τι παιδιά και αηδιες", παρόλα αυτά όμως δεν θεωρώ πως όλοι πρέπει να κάνουμε παιδί ή πως είναι απαραίτητο... έχει σημασία και το φύλλο πιστεύω στο πως βλέπουμε το θέμα παιδιά..

---

Οπως εγραψα ειμαι εξω απο το χορο,οποτε μπορει να χεις δικιο.Αν προσπαθουσα να κανω παιδι ή ηξερα οτι δε μπορουσα ακομα και να ηθελα,μπορει να το εβλεπα οπως εσυ.
Θα διαφωνησω εκει που λες οτι πρεπει ο καθενας να κανει παιδι.Εγω πιστευω οτι ο καθενας πρεπει να ευτυχισμενος με οποιονδηποτε τροπο νομιζει.

Κατα τη γνωμη μου,μονο οσοι ειναι καλοι γονεις τους βγαινει σε καλο το θεμα ''παιδι''.Αδιαφοροι,ή χλιαροι γονεις,που το βλεπουν το παιδι σαν αγγαρεια (ανεξαρτητα απο το ποσο το ηθελαν αρχικα ή οχι) ή εντελως ακαταλληλοι γονεις που κανουν τη ζωη του παιδιου αβιωτη,διαμορφωνουν τετοιες προσωπικοτητες στα παιδια τους,που ουτε αυτα πανε καλα στη ζωη τους,ουτε με τους γονεις τους διατηρουν καλες σχεσεις.Αυτες οι κατηγοριες ανθρωπων ειναι λιγοτερο ευτυχισμενες απο ατεκνους ανθρωπους.

Επισης,δε μπορω να πω οτι ζευγαρια με παιδια αρρωστα,που τα εχουν χασει κλπ ειναι ευτυχισμενα.Σιγουρα ειναι ηρωες (ειδικα οσοι μεγαλωνουν παιδια με προβληματα),αλλα δεν ειναι η ζωη που ονειρευεται ο καθενας μας.

Ειναι θεμα περιστασεων και του ποσο θελεις πραγματικα να μεγαλωσεις εναν ανθρωπο (και οχι να κανεις το παιδι επειδη στο λενε οι γονεις σου,οι φιλοι σου κλπ),το πως θα σου κατσει.

παρολα αυτά όμως δεν θεωρώ πως όλοι πρέπει να κάνουμε παιδί ή είναι απαραίτητο (για να είμαστε ευτυχισμένοι)
αυτό ακριβώς έγραψα και μάλλον δεν είδες το δεν
γιατί ότι λες με βρίσκει απολύτως σύμφωνη και καλύτερα τις απόψεις μου δεν θα μπορούσες να τις αναπτύξεις.

και επίσης εγώ δεν θέλω να κάνω παιδί και ελπίζω και ποτέ να μην θελήσω απλά πλέον κατανοώ αυτούς που θέλουν και έχω αλλάξει τον τρόπο που το βλέπω.. πιο πριν το θεωρούσα παράνοια να θες να γίνεις γονιός... το να θες να αναλάβεις τέτοια ευθύνη... ή μάλλον το να μην υπολογίζεις την ευθύνη που πας να αναλάβεις...

πάνο21 το ότι η μπουμ αναγνωρίζει τις υστερίες όπως θες να λες τα άγχη της και τα δουλεύει την φέρνει σε πολύ καλύτερη θέση απ' όλους όσους βλέπουν τους εαυτούς μια χαρά η στο δεν βαριέσαι κανείς δεν είναι τέλειος...

Quote:

---

Originally Posted by panos21

Αν κρίνω απο τη μανα μου, εάν δεν μπορείς να διαχειριστείς το άγχος και το στρες, την υστερία και όλα τα συναφή πραγματικά λυπάμαι το μελλοντικό σου παιδί. Ελπίζω να τα ξεπεράσεις και να μην του τα μεταφέρεις (άθελα σου).

---

δεν εχω παθει ποτε στη ζωη μου υστερια..κ να την παθω την παθαινω μονη μου κ δεν το καταλαβαινουν οι αλλοι..
προβληματιζομαι..απλα προβληματιζομαι κ κπου αγχωνομαι..κατα τα αλλα εχω διαχειριστει αψογα πολυ δυσκολες καταστασεις κ πολυ πιο δυσκολες απο ενα παιδι..πιστεψε με..κ τα εχω καταφερει μια χαρα.γι αυτον τον λογο πιστευω οτι μπορω να παρω την ευθυνη του να μεγαλωσω ενα παιδι.
αλλιως δεν θα το ελεγα καν.δεν ειμαι ανθρωπος που απλα θελει να κανει παιδι επειδη πρεπει.
αν με ρωταγες πριν 3 χρονια θα σου ελεγα οτι δεν ειμαι ετοιμη.τωρα πια ναι μεν το αγχος μου καποιες φορες βαραει κοκκινα, αυτο δε σημαινει οτι ειμαι υστερικη ή οτι δεν ειμαι λογικη κ οτι δεν μπορω να το διαχειριστω..ισα ισα ...μαθαινω καθημερινα να διαχειριζομαι καθε δυσκολια...καποιες φορες τα καταφερνω κ καποιες αλλες οχι κ στενοχωριεμαι..αυτο δεν με καθιστα ανικανη να γινω μητερα.
δνε προσπαθω να πεισω κανεναν..απλα βλεπω την πορια μου μεχρι τωρα κ ειδα οτι μπορω να καταφερω πολλα περισσοτερα απο οσα νομιζα.
εγινα δυνατη κ αδυναμη παραλληλα...κ νομιζω οτι ειναι λογικο εφοσον ειμαι ανθρωπος κ οχι καποιο ρομποτ προγραμματισμενο.
κ επειδη εζησα σε ασχημο περιβαλλον με υστερια κ απο τους δυο γονεις ειναι κατι το οποιο δεν θα το εκανα ποτε σε ενα παιδι.το δικο μου παιδι θα μεγαλωσει σε πολιτισμενες συνθηκες..διοτι πολυ απλα ειδα την ζημια που εγινε σε μενα κ ξερω πολυ καλα πλεον οτι ενα παιδι θελει αγαπη, ηρεμια, ψυχραιμια κ οχι βια κ υστερια.τι ειμαι καμια μουρλη να κανω ενα παιδι κ να το βασανιζω???
.....

Quote:

---

Originally Posted by panos21

Αν κρίνω απο τη μανα μου, εάν δεν μπορείς να διαχειριστείς το άγχος και το στρες, την υστερία και όλα τα συναφή πραγματικά λυπάμαι το μελλοντικό σου παιδί. Ελπίζω να τα ξεπεράσεις και να μην του τα μεταφέρεις (άθελα σου).

---

δεν εχω παθει ποτε στη ζωη μου υστερια..κ να την παθω την παθαινω μονη μου κ δεν το καταλαβαινουν οι αλλοι..
προβληματιζομαι..απλα προβληματιζομαι κ κπου αγχωνομαι..κατα τα αλλα εχω διαχειριστει αψογα πολυ δυσκολες καταστασεις κ πολυ πιο δυσκολες απο ενα παιδι..πιστεψε με..κ τα εχω καταφερει μια χαρα.γι αυτον τον λογο πιστευω οτι μπορω να παρω την ευθυνη του να μεγαλωσω ενα παιδι.
αλλιως δεν θα το ελεγα καν.δεν ειμαι ανθρωπος που απλα θελει να κανει παιδι επειδη πρεπει.
αν με ρωταγες πριν 3 χρονια θα σου ελεγα οτι δεν ειμαι ετοιμη.τωρα πια ναι μεν το αγχος μου καποιες φορες βαραει κοκκινα, αυτο δε σημαινει οτι ειμαι υστερικη ή οτι δεν ειμαι λογικη κ οτι δεν μπορω να το διαχειριστω..ισα ισα ...μαθαινω καθημερινα να διαχειριζομαι καθε δυσκολια...καποιες φορες τα καταφερνω κ καποιες αλλες οχι κ στενοχωριεμαι..αυτο δεν με καθιστα ανικανη να γινω μητερα.
δνε προσπαθω να πεισω κανεναν..απλα βλεπω την πορια μου μεχρι τωρα κ ειδα οτι μπορω να καταφερω πολλα περισσοτερα απο οσα νομιζα.
εγινα δυνατη κ αδυναμη παραλληλα...κ νομιζω οτι ειναι λογικο εφοσον ειμαι ανθρωπος κ οχι καποιο ρομποτ προγραμματισμενο.
κ επειδη εζησα σε ασχημο περιβαλλον με υστερια κ απο τους δυο γονεις ειναι κατι το οποιο δεν θα το εκανα ποτε σε ενα παιδι.το δικο μου παιδι θα μεγαλωσει σε πολιτισμενες συνθηκες..διοτι πολυ απλα ειδα την ζημια που εγινε σε μενα κ ξερω πολυ καλα πλεον οτι ενα παιδι θελει αγαπη, ηρεμια, ψυχραιμια κ οχι βια κ υστερια.τι ειμαι καμια μουρλη να κανω ενα παιδι κ να το βασανιζω???
.....

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

παρολα αυτά όμως δεν θεωρώ πως όλοι πρέπει να κάνουμε παιδί ή είναι απαραίτητο (για να είμαστε ευτυχισμένοι)
αυτό ακριβώς έγραψα και μάλλον δεν είδες το δεν
γιατί ότι λες με βρίσκει απολύτως σύμφωνη και καλύτερα τις απόψεις μου δεν θα μπορούσες να τις αναπτύξεις.

---

Σορι καθρευτη παραβλεψη :eek: