Printable View
υπηρχαν στιγμες που με την οικογενεια μου υπηρχαν συγκρουσεις μεχρι που απλωσα το χερι μου στην οικογενεια μου. πραγματικα πρεπει να περασαν πολυ ασχημα. και αυτος που φταει ειμαι εγω. υπαρχει κανενας αλλος με τετοια παρομοια σκηνικα? πραγματικα το εχω μετανιωσει, νιωθω ασχημα οταν το θυμαμε. αραγε θα ξανα υπαρξει περιπτωση να γινω οπως παλια? ανεμελος και με αγαπη στην καρδια......
αυτος ειναι ο λογος που δεν μπορω να δουλεψω κατι εχει ραγισει μεσα μου... και δεν μπορω να συναστραφω με αλλα ατομα . σαστιζω... οι γνωμες σας ποιες ειναι? υπαρχει θεραπεια για αυτο?
καλά όποιος απαντήσει όχι σε αυτή την ερώτηση θα λέει ψέμματα... γιατί βία δεν είναι μόνο να σηκώσεις το χέρι σου, είναι και να το χτυπήσεις στο τραπέζι με σκοπό να τρομάξεις τον άλλο.. άσε που οι περισσότεροι έχουν ρίξει μια σφαλιάρα στο παιδί τους κάποια στιγμή και όλοι αν έχουν κατοικίδιο σίγουρα το έχουν βαρέσει έστω με την εφημερίδα (είμαι ο μόνος άνθρωπος που ξέρω που δεν έχει βαρέσει ποτέ τον σκύλο του) βέβαια το να σηκώσεις το χέρι σου στον άλλον και μάλιστα σε γονιό ή σύντροφο είναι κάτι τελείως διαφορετικό και ακραίο... και δεν είναι ασθένεια ώστε να ρωτάς αν υπάρχει θεραπεία... είναι επιλογή σε μια στιγμή που την προκαλείς... δηλαδή δεν φαντάζομαι να άνοιξες την πόρτα και να κοπάνησες όποιον κοπάνησες... λογικά θα υπήρξε ένας καβγάς που κλιμακωνόταν και δεν υποχωρούσες... κι αφού το ξέρεις πως έχεις θέμα με την βία μια λύση είναι να φεύγεις πριν ανάψουν τα αίματα τόσο ώστε να μην μπορείς να συγκρατηθείς... πάντως αφού το έχεις μετανιώσει θα μπορούσες ίσως να ζητήσεις συγνώμη και να πεις πως αισθάνεσαι γι αυτό καθώς και πως αισθάνθηκες τότε... αν είναι κάτι που έγινε μία φορά και ας πουμε δεν είναι του χαρακτήρα σου ίσως να σε έκαναν πολύ εγκλωβισμένος για να αντιδράσεις έτσι...το να ζητάς συγνώμη για τα λάθη σου και να τα συζητάς είναι και μια δέσμευση πως δεν θα τα επαναλάβεις...
Δεν ειμαι υπερ της βιας , καποτε επιασα τον πατερα μου απ τον λαιμο , εσπρωξα την μανα μου , αλλα ηταν η εποχη που επινα , οποτε συγχωρεμενος !!
Παντως καλο ειναι να σε φοβουνται .
[QUOTE=καθευτης;513897]. άσε που οι περισσότεροι έχουν ρίξει μια σφαλιάρα στο παιδί τους κάποια στιγμή και όλοι αν έχουν κατοικίδιο σίγουρα το έχουν βαρέσει έστω με την εφημερίδα (είμαι ο μόνος άνθρωπος που ξέρω που δεν έχει βαρέσει ποτέ τον σκύλο του)
Οποιος χτυπαει παιδι , γυναικα η κατοικιδιο ειναι πολυ αρρωστος , μα παρα πολυ αρρωστος ............
Ναι, πολύ καλό άλλοθι το ποτό! Μερικοί μάλιστα το έχουν σύστημα να βρίζουν και να χτυπάνε τις γυναίκες, τους γονείς, τους φίλους τους, ακόμη και αγνώστους και μετά να δικαιολογούνται ότι είχαν πιει.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Καθόλου καλό δεν είναι να σε φοβούνται οι γονείς, αλλά να σέβονται εσένα και τις επιλογές σου και εσύ να τους σέβεσαι και να αναγνωρίζεις όσο καλά σου έχουν προσφέρει.
Προφανώς έχεις πολλά άλυτα θέματα ακόμη με τους γονείς σου, δεν θα έλεγα λοιπόν πως είσαι ο κατάλληλος να συμβουλεύεις νεότερα άτομα στο πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν τους γονείς τους. Και μάλιστα με τέτοιες γενικεύσεις.
Ενώ όποιος σηκώνει χέρι στους γονείς του είναι υγιέστατος!Quote:
Originally Posted by Macgyver
Προσωπικά στα 36 χρόνια της ζωής μου η μόνη φορά που βγήκα εκτός εαυτού και πλακώθηκα με κάποιον ήταν όταν στην τετάρτη δημοτικού έκανα ποδήλατο και αυτός ο ηλίθιος τύπος μου πέταξε ένα ξύλο χωρίς πρώτα να τον έχω προκαλέσει εγώ και το οποίο χτύπησε στη πίσω ζάντα του ποδηλάτου.Επεσα με τα μούτρα πάνω στο τιμόνι και έσπασα ένα δόντι και μετά στην άσφαλτο.Μετά απο κάποιες μέρες που συνήλθα πήγα ένα απόγευμα και άρχισα να πλακώνομαι μαζί του με κλωτσιές και μπουνιές.Και έδωσα και έφαγα φυσικά.Από τότε δεν έχω ξαναμπλέξει σε καυγά αν και σκέφτομαι ότι σε κάποιες περιπτώσεις που δέχθηκα λεκτική βία,έπρεπε να ρίξω μερικές φάπες και να μην έχω αφήσει να με επηρεάσουν τόσο πολύ αυτά που άκουγα.
Τώρα απο εκεί και πέρα έχει τύχει πάνω στη πίεση της δουλειάς να πούμε εκατέρωθεν οι συνάδελφοι καμμιά βρισιά,αλλά οκ αυτά ειναι μέσα στο πρόγραμμα και στο επόμενο πεντάλεπτο αφού περάσει η ένταση είμαστε πάλι χαλαροί.
Απο την οικογένεια μου (την μάνα μου βασικά) δέχθηκα στα 6 μου,λεκτική και σωματική βία προκειμένου να μάθω να γράφω με το δεξί χέρι αντι για το αριστερό αλλά ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να ανταποδώσω με βία.Η συμπεριφορά της αυτή μου βγήκε ως αδιαφορία απέναντι στο πρόσωπό της
άκυρο μήνυμα
H βια δεν ειναι λυση , σε καμμια περιπτωση , οσο και να σε ' παιρνει ' . Αν καποιος ομως σε προκαλει , κατα συρροην , ειναι η μονη λυση , εμενα δεν μουχει τυχει ομως . Καλο ειναι να αποθαρρυνεις οιονδηποτε να εμπλακει σε καυγα μαζι σου , μερικες γνωσεις αυτοαμυνας ομως , καλες ειναι .
Βεβαια υπαρχουν πολλες μορφες βιας , η λεκτικη , οπως λεει ο φιλος kozchr , η σωματικη , αλλα η χειροτερη μορφη βιας , γενικως μιλωντας ειναι η ΦΤΩΧΕΙΑ .
Υπαρχει και η βια εν βρασμω ψυχης , που απο τον νομο θεωρειται ελαφρυντικο , αλλα οχι οτι δικαιολογειται .
Πιστευω οτι η βια , ειναι εμφυτη στην ανθρωπινη φυση , αν ανατρεξουμε στην ιστορια .
Παρολαυτα ειναι η υστατη λυση .
κ ομως μπορει καπιος να τα εχει κανει στη ζωη του γης μαδιαμ αλλα στις συμβουλες να ειναι ο καλυτερος η θεωρια διαφερει απο τη πραξηQuote:
Προφανώς έχεις πολλά άλυτα θέματα ακόμη με τους γονείς σου, δεν θα έλεγα λοιπόν πως είσαι ο κατάλληλος να συμβουλεύεις νεότερα άτομα στο πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν τους γονείς τους. Και μάλιστα με τέτοιες γενικεύσεις.
εγω εχω γνωρισει αναποδους που σα χαρακτηρες δεν ηταν καλοι αλλα ειχαν αλλα ταλεντα.
[QUOTE=αλεξανδρος_77;513949]κ ομως μπορει καπιος να τα εχει κανει στη ζωη του γης μαδιαμ αλλα στις συμβουλες να ειναι ο καλυτερος η θεωρια διαφερει απο τη πραξη
Πολυ σωστο Αλεξ , εχω τον κολλητο μου , που εχει κανει μανταρα την ζωη του , και ομως μουχει δωσει τις καλυτερες συμβουλες .
δεν θελω να το πενευτω αλλα πιστευω ειμαι καλος στο να δινω συμβουλες σε αλλους. ερχετε στο νου μου να γραψω ενα βιβλιο . πιστευω οτι εκει ειναι η λυτρωση μου. δεν ξερω απο που να ξεκινησω ομως. καμια βοηθεια?
macgyver χειρωτερα απο αυτες τις μορφες ακομα και απο την φτωχια ειναι η μιζερια,σε κανει να κανεις πραγματα στον εαυτο σου και στους γυρο σου που κανενα απο αυτα που ειπες δεν σε σπρωχει εκει.
marian_m συμφωνω απολυτα!!
Μάλον εννοείς σου έχει πει τι να προσέξεις για να μην καταλήξεις σαν κι αυτόν!Quote:
Originally Posted by MacgyverΠολυ σωστο Αλεξ , εχω τον κολλητο μου , που εχει κανει μανταρα την ζωη του , και ομως μουχει δωσει τις καλυτερες συμβουλες .Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι γονείς είναι ακριβώς αυτό.
Συμβουλεύουν τα παιδιά τους να κάνουν πράγματα που οι ίδιοι δεν εφαρμόζουν. Και μετά αναρωτιούνται πού έκαναν λάθος.
Όμως το παράδειγμα είναι αυτό που διδάσκει και όχι οι συμβουλές και τα δίχως ουσία λόγια.
Δεν μπορεί να συμβουλεύεις το παιδί σου να προσέχει την υγεία του, ενώ εσύ καπνίζεις σα φουγάρο, δεν μπορεί να του λες να είναι έντιμο, ενώ εσύ ζεις μέσα στο ψέμα και την ατιμία, ούτε μπορείς να του λες να σέβεται το περιβάλλον, ενώ εσύ δεν μπαίνεις στον κόπο να κάνεις ανακύκλωση.
Αν κάποιος δε μας εμπνέει με τη ζωή του, τους τρόπους του και τη συμπεριφορά του, όσες συμβουλές και να δώσει είναι άχρηστες.
Προφανως οι γνωμες διιστανται , και αλλο ειναι το ερωτημα του θεματοθετη .
τελικα υπαρχει θεραπεια? αυτο ειναι το θεμα μας............
Σαφως δεν ειναι υγιες το να ασκεις βια..Και δεν θεωρω οτι πρεπει να ξεχωριζουμε το που την ασκουμε δλδ αν ειναι η μανα , ο πατερας , ο/η συντροφος ή ενα κουταβι..Θεωρω οτι εστω και σε ενα κουταβακι να ασκησεις βια μπορεις καλλιστα να ασκησεις σε ανθρωπο οποιος και αν ειναι αυτος.
Αυτο που πρεπει να ξεχωριζουμε ειναι τι ειναι αυτο που μας εξωθει στο να βιαιοπραγησουμε..Ειμαστε ολοι εν δυναμει βιαιοι..Αν ας πουμε εχεις εναν πατερα που δεν σου φερθηκε σωστα , που υπηρξε βιαιος και συνεχιζεις πχ να ζεις μαζι του εεε μπορει να τον πιασεις και απο τον λαιμο!!
Αλλο παραδειγμα..Αν εισαι σε μια σχεση και πιεζεσαι και εχεις δικα σου συμπλεγματα να λυσεις (πχ του πατερα οπως ανεφερα παραπανω) σαφως μπορεις να γινεις βιαιος..Αν συνυπαρχει και αλκοολ ουουουου ακομα χειροτερα!
Που θελω να καταληξω??Ισως σε αυτο που ειπε η marian .. Οτι μας εμπνεουν συμπεριφορες και αυτες συνηθως και λογικο ειναι , ξεκινουν πρωτα απο το ιδιο μας το σπιτι..Τους γονεις μας δλδ!Πραγματικα πολυ μου αρεσε αυτο που εγραψες marian!
Να μιλησω για εμενα ειλικρινα..Εχω πιαστει στα χερια με τον πατερα μου , γιατι με εφτασε στα ακρα (στα ακρα οχι της στιγμης,αλλα χρονων) εχω γινει βιαιη μια και μονο φορα σε μια σχεση μου η οποια και αυτη με εφτασε στα ακρα..Αυτο δεν το λεω για να με δικαιολογησω δεν εχω καμια δικαιολογια ειδικα στην δευτερη περιπτωση..Το ρεζουμε και η προφυλαξη του εαυτου σου να μην φτανεις σε αυτα τα επιπεδα ειναι να τερματιζεις τις αγονες σχεσεις..ειτε ειναι με τους γονεις σου , ειτε ειναι με τον/την συντροφο σου..
Επαναλαμβανω ολοι ειμαστε εν δυναμει βιαιοι.
https://www.youtube.com/watch?v=VhDVFH8cK1wQuote:
Επαναλαμβανω ολοι ειμαστε εν δυναμει βιαιοι.
Σε ποιο πράγμα να υπάρχει θεραπεία βρε Θανάση? Στο να μην σηκώνει το χερι σου όταν εκνευριζεσαι... δεν είναι ασθένεια για να έχει θεραπεία.. είναι συμπεριφορα ή την επιλέγεις ή όχι...Quote:
Originally Posted by hlias1988
πάντως τώρα με αυτά που είπε το μνημόνιο μου θύμισε πως κι εμείς έχουμε πλακωθεί με τον πατερα μου και τον αδερφό μου... ηταν και ή αφορμή που χώρισαν οι γονεις μου.... και μάλιστα ο πατέρας μου μέχρι πρόσφατα μου το χρεωνε, πως τους χώρισε εγώ.... αυτή ηταν αρκετά βίαιοι φαση είχε και διάρκεια ο καβγάς και αίματα..
Και μια αλλη αφού είχαν χωρίσει... παλι οι τρεις μας... πολύ πιο ήρεμη όμως... αλλά ευτυχώς που μπήκε στη μέση ο αδερφός μου γιατί εγώ μπορεί να τον Σκοτ να τοτε τον πατερα μου... ήμουνα και στη χρηση και ηταν εποχή που ήμουν γενικά πολύ άγρια... Βέβαια και στις δυο αφορμές ηταν γελοίες και απ' οτι θυμάμαι ή κουβέντα ηταν για χρήματα και στις δυο περίπτωσεις...
Μακ είπα πως είσαι λάθος γιατί στην πρώτη σου πρόταση ήσουν πολύ απόλυτος.... αλλά και απολύτως να μην ησουν ή βία ποτε δεν είναι λύση... ίσως βραχυχρόνια να φαίνεται πως λύνει κάποια προβλήματα... αλλά στην ουσία απλα τα κουκουλωνει.... επειδή φοβούνται να φανερωθουν
Συγνώμη αλλά ανέβασε το ίδιο κείμενο δυο φορες.... έβλεπα και το βίντεο του Βέγγου που ανέβασε ο Άλεξ και απο Ηλία σε εκανα Θανάση...
Ναι... να εκτονωνεις τα ασχημα συναισθηματα σου με αλλους τροπους, οι οποιοι δεν βλαπτουν τους γυρω σου κι ασφαλως εσενα τον ιδιο (βαρεσε τον τοιχο, ακου μουσικη, φωναξε.βρισε οταν οι αλλοι δεν θα σε ακουνε,κλαψε, μιλα σε καποιον για τα προβληματα σου, και κυριως ψαξε μεσα !ψαξε μεσα σου!!)..Quote:
Originally Posted by hlias1988
με την βια δεν θα καταφερεις τιποτα και αυτο το ξες ηδη..
αλλα πιστευω σε κρισιμες περιοδους της ζωης η βια μπορει να δικαιολογηθει.. αρκει να μην γινει συνηθεια.. αλλο να ξεσπασες μια δυο φορες κι αλλο καθε φορα.. αν και ειναι πολυ ευκολο να χασεις το οριο..
αν εισαι αθηνα(για τον θεματοθετη) υπαρχουν σεμιναρια διαχειρισης βιαιης συμπεριφορας.αν θελεις να σου πω που..στειλε μου πμ.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου..Quote:
Originally Posted by marian_m
Γιατι δεν υπαρχει κανεις ευχαριστημενος με τους γονεις του ? δλδ αυριο μεθευριο που θα γινουμε γονεις ( αν γινουμε ) τα παιδια μας θα πρεπει να ειναι δυσαρεστημενα απο μας ?
Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει κανείς; Πολλοί είναι ευχαριστημένοι με τους γονείς τους, ανάμεσά τους κι εγώ. Θα έλεγα μάλιστα ότι νιώθω περήφανη και τυχερή που έχω αυτούς τους ανθρώπους για γονείς. Αν κάποιος περάσει την εφηβεία κι έχει να κάνει με λογικούς και σωστούς ανθρώπους, δεν έχει λόγο να είναι δυσαρεστημένος και αχάριστος.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Γιατί σ' αρέσει να γενικεύεις; Ό,τι συμβαίνει σε σένα δεν συμβαίνει σε όλους.
Ποτε δεν εγραψα οτι ειμαι δυσαρεστημενος απο τους γονεις μου , δεν ειμαι . Μιλαω γενικα , και βλεπω μια δυσαρεσκεια απο τα παιδια προς τους γονεις τους .