Φόβος.

Γιατί δεχόμαστε των φόβο σαν οδηγό στην καθημερινότητα μας?
Πχ,συμβαίνει κάτι σε κάποιον άλλον,η πρώτη σκέψη των περισσοτερων είναι,"που να μπλέξω τώρα...","θα εμφανιστεί το αρμόδιο άτομο,από την αρμόδια υπηρεσία,με το αρμόδιο ρολο,και θα σώσει την κατάσταση"...
Μέχρι να εμφανιστεί κλπ,ο σωτήρας,well the shit went down,and it ended,some time ago...
Ας δώσω και παράδειγμα,κάποια x άτομα,άσχετους θρησκείας,εθνότητας κλπ,λειτουργούν σαν αγέλη αρπακτικών και καταπατούν οτιδήποτε σημαίνει άνθρωπος,διαπράττοντας αυτό που ονομάζουμε εγκλήματα,εις βάρος κάποιου,η κάποιον,θυμάτων η θηραμάτων.
Γιατί οι υπόλοιποι επιλεγουν να λειτουργήσουν σαν κοπάδι,θηραμάτων,και αποφασίζουν πως είναι ποιο σωστή η λογική του δεν με αφορά,που να μπλέξω,με αποτέλεσμα απλά να χαζεύουν σαν θηράματα το άλλο θήραμα,ενώ τα αρπακτικά το κατασπαράζουν,και δεν επιλεγουν απλά να λειτουργήσουν,έστω για λίγο,σαν αγέλη,αρπακτικών,και να αντιδράσουν?
Με αποτέλεσμα να βοηθήσουν έναν συνάνθρωπο,και φυσικά με αποτέλεσμα να πλησιάσουν λίγο περισσότερο αυτό που τόσο περήφανα ονομάζουν των εαυτό τους.
Γιατί,η συμπεριφορά της γαζέλας είναι για την γαζέλα.
Σκάει λιοντάρι,τρέχει,και φυσικά δεν ενδιαφέρεται για την διπλανή γαζέλα μιας και μονο αυτό γνωρίζει.
Γεννήθηκε γαζέλα,θα παραμείνει γαζέλα.
Ένα από τα βασικότερα πράγματα που μας διαφοροποιούν από τα ζώα,σαν είδος,είναι ότι άσχετα σε τι θρησκεία,έθνος,κλπ συνθήκες γεννηθούμε,μπορούμε,με την ανάλογη προσπάθεια να ξεπεράσουμε εμπόδια και να γίνουμε κάτι άλλο,από το στερεότυπο.
Οποτε,ξαναρωτώ,γιατί κάτι που υποθετικά έχει την νοημοσύνη και την δυνατότητα να αλλάζει ρόλους,ανάλογος την περίσταση,επιλεγει να Υιοθετεί ρόλους,και να τους ακολουθεί για μια ζωή?
Με αποτέλεσμα,να συμπεριφέρεται περισσότερο σαν ζώο παρα σαν αυτό που τόσο πεισματικά διαφημίζει δεξιά και αριστερά πως είναι.
Και δεν μιλάω για των ήρωα.
Αναφέρομαι,στον άνθρωπο,που μιλάει για αγάπη,και συμπόνια,κλπ σάλτσες.
Η,η αγάπη λειτουργεί μονο σε περίπτωση που το ίδιο το άτομο η κάποιος δικός του,κινδυνεύει?
Γιατί βλέπω κόσμο να κάνει γενικά τα στραβά ματια,αλλα εάν γίνει κάτι που αφορά των ίδιο αναρωτιέται γιατί δεν...
Βλέπω,το κοπάδι αρέσκεται στο να βλέπει,μονο,να κοιτάει με το χαζεμένο βλέμμα μοσχαριού οποτε συμβαίνει κάτι,το οποιο "δεν" το αφορά.
Well,its not me,so it does not really matter now,does it...
Αλλα κατά τα αλλα μιλάμε για κοινωνία,οποτε ανθρώπινη αγέλη σε ελεύθερη μετάφραση.
Η οποια αγέλη,μιλάει για αγάπη,συμπαράσταση,συμπόνι α,κλπ σάλτσες.
Ανθρώπινα στοιχεια,που αναφέρονται και μπαίνουν στην πράξη μονο όταν και αν συμφέρει.
Οποτε,υπάρχει εναλλαγή ρολων,και πάλι όμως ανάλογος αν συμφέρει η όχι,μιας και καταβάθος,η γαζέλα δεν δίνει δεκάρα για την διπλανή γαζέλα.
Απλά συμβιώνουν,ειρηνικά,μέχρι να σκάσει το λιοντάρι.
Ψυχολογικά...
(Εγκλήματα,μπορεί να θεωρηθούν τα οικονομικά μετρα που επιβάλει το κάθε "δημοκρατικά" αποδεκτό alpha male,μέχρι το μαχαίρωμα κάποιου,κλπ,κλπ,κλπ)

Γιατι ειμαστε σε μια συνεχομενη κατασταση φοβου σε βαθμο αρρωστειας, ανικανοι να σωσουμε τον ιδιο μας τον εαυτο.

Τα αρπαχτικα περιτεχνα δημιουργησαν την κατασταση αυτη, να μας ελεγχουν και να μας τρομοκρατουν ποτιζοντας μας φοβο και αντι να δουμε πως θα απαλλαγουμε απο αυτη, τρωγωμαστε ανα μεταξυ μας, διαιωνιζωντας επ απειρον την κατασταση προς ωφελος τους.

Ένας λόγος είναι το ότι τον 21ο αιώνα έχουν αλλάξει πολλά σε αυτό τον πλανήτη, στην ανθρωπότητα γενικότερα. Οι ρυθμοί της ζωής μας είναι τραγικά διαφορετικοί ( σε σχέση με πολλά χρόνια πριν ) και η συμβίωση μεταξύ ανθρώπων γίνεται όλο και πιο δύσκολη λόγω ανταγωνισμού. Η 'ζούγκλα' βγάζει αυτό που είναι αναμενόμενο να βγάλει.. Δηλαδή αρπακτικά, συμφεροντολόγους, πονηριά, κακία κτλ. Δεν χωράνε σκέψεις του τύπου "ας βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο" ή κάτι παρόμοιο με αυτά που γράφεις. Συμφωνώ απόλυτα με το ότι θα έπρεπε να είμαστε όλοι 'αδέρφια' και να στηρίζουμε-βοηθάμε ο ένας τον άλλον αλλά δυστυχώς έτσι που έχουν χτιστεί οι κοινωνίες θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Είναι το αποτέλεσμα του τρόπου ζωής που μας επιβάλλουν να έχουμε με λίγα λόγια. Όλοι ρομπότ, χωρίς αληθινή ζωή και με αναισθησία στα πάντα. Θα καταντήσουμε να αντιδράμε κυριολεκτικά σαν ρομπότ χωρίς καμία ανθρώπινη επαφή, χωρίς αισθήματα με απώτερο σκοπό το 'χρήμα', τη 'δόξα', το σεξ κτλ. Δυστυχώς έτσι είναι ο άνθρωπος και έτσι έγινε το 'είδος' μας. Ούτε πρόκειται να αλλάξει. Μαζί με την έννοια της διαφορετικότητας ολοκληρώνουν την συνολική 'ζούγκλα'. Ο όρος 'ζώα' που χρησιμοποίησες ταιριάζει στην περίπτωση μας. Και εμείς ζώα είμαστε, άσχετα αν σε κάποιους ακούγεται 'κάπως'. Ποια η διαφορά μας με τα θηλαστικά για παράδειγμα? Ένα σώμα έχουμε, έναν οργανισμό με ότι αυτό συνεπάγεται, το ίδιο ακριβώς με τα ζώα που είναι και αυτά μέρος της 'φύσης' ( δυστυχώς για αυτά, που συμβιώνουν με τον 'άνθρωπο' ). Η μόνη διαφορά είναι ότι ο 'άνθρωπος' έχει το 'νού' και σκέφτεται 'καλύτερα' από τα ζώα, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα καλύτερο. Πρώτον γιατί ( όπως προ-είπα ) δεν μας αλλάζει την ιδιότητα μας σε σχέση με τα ζώα, έχουμε κάτι παρόμοιο όλοι μας απλά λεγόμαστε 'άνθρωπος' ( τρομάρα μας ) και δεύτερον δεν ωφελεί σε τίποτα αυτή η 'εξυπνάδα' του ανθρώπου αφού δεν υπάρχει σωστή συνύπαρξη, αλληλεγγύη, αγάπη κτλ. προς τους υπολοίπους. Ίσα ίσα γυρίζει μπούμερανγκ και καταστρέφει τα πάντα. Εάν είχαμε για παράδειγμα πόσα δις 'ζώα' σε αυτή τη γη τουλάχιστον θα υπήρχε αγνότητα και όχι 'κομπίνα' και 'πονηριά'.

πάντως εκτός από τον φόβο, βαλε και την αδιαφορία, που εγώ την βρίσκω χειρότερη απ' τον φόβο... η γαζέλα δεν χαζεύει την άλλη γαζέλα, τρέχει να σωθεί... όπως και ο φοβισμένος... ο αδιάφορος χαζεύει... πάντως εκτός απ' αυτούς που είναι οι πλειοψηφία υπάρχουν και κάποιοι που αντιδρούν... για μένα το θέμα είναι γιατί δεν αντιδρώ εγώ όμως σε κάποια θέματα που μπορώ και βλέπω να συμβαίνουν αδικίες εναντίον άλλων... και όχι το γιατί δεν αντιδρά ο άλλος στο απέναντι παγκάκι.. ίσως να το σκεφτώ κι αυτό.. αλλά αυτό που με πειράζει περισσότερο στο τέλος το πως καταντησα εγώ έτσι, ο απέναντι ίσως και να είναι ο ηθικός αυτουργός που να ξέρω... όσο για την θεωρεία περί κοινωνίας που παρακμάζει την σιχαίνομαι όσο σιχαίνομαι και την θεωρεία περί ιδανικής κοινωνίας

Quote:

---

Originally Posted by Antreas MpR

Γιατί δεχόμαστε των φόβο σαν οδηγό στην καθημερινότητα μας?
Πχ,συμβαίνει κάτι σε κάποιον άλλον,η πρώτη σκέψη των περισσοτερων είναι,"που να μπλέξω τώρα...","θα εμφανιστεί το αρμόδιο άτομο,από την αρμόδια υπηρεσία,με το αρμόδιο ρολο,και θα σώσει την κατάσταση"...
Μέχρι να εμφανιστεί κλπ,ο σωτήρας,well the shit went down,and it ended,some time ago...
Ας δώσω και παράδειγμα,κάποια x άτομα,άσχετους θρησκείας,εθνότητας κλπ,λειτουργούν σαν αγέλη αρπακτικών και καταπατούν οτιδήποτε σημαίνει άνθρωπος,διαπράττοντας αυτό που ονομάζουμε εγκλήματα,εις βάρος κάποιου,η κάποιον,θυμάτων η θηραμάτων.
Γιατί οι υπόλοιποι επιλεγουν να λειτουργήσουν σαν κοπάδι,θηραμάτων,και αποφασίζουν πως είναι ποιο σωστή η λογική του δεν με αφορά,που να μπλέξω,με αποτέλεσμα απλά να χαζεύουν σαν θηράματα το άλλο θήραμα,ενώ τα αρπακτικά το κατασπαράζουν,και δεν επιλεγουν απλά να λειτουργήσουν,έστω για λίγο,σαν αγέλη,αρπακτικών,και να αντιδράσουν?
Με αποτέλεσμα να βοηθήσουν έναν συνάνθρωπο,και φυσικά με αποτέλεσμα να πλησιάσουν λίγο περισσότερο αυτό που τόσο περήφανα ονομάζουν των εαυτό τους.
Γιατί,η συμπεριφορά της γαζέλας είναι για την γαζέλα.
Σκάει λιοντάρι,τρέχει,και φυσικά δεν ενδιαφέρεται για την διπλανή γαζέλα μιας και μονο αυτό γνωρίζει.
Γεννήθηκε γαζέλα,θα παραμείνει γαζέλα.
Ένα από τα βασικότερα πράγματα που μας διαφοροποιούν από τα ζώα,σαν είδος,είναι ότι άσχετα σε τι θρησκεία,έθνος,κλπ συνθήκες γεννηθούμε,μπορούμε,με την ανάλογη προσπάθεια να ξεπεράσουμε εμπόδια και να γίνουμε κάτι άλλο,από το στερεότυπο.
Οποτε,ξαναρωτώ,γιατί κάτι που υποθετικά έχει την νοημοσύνη και την δυνατότητα να αλλάζει ρόλους,ανάλογος την περίσταση,επιλεγει να Υιοθετεί ρόλους,και να τους ακολουθεί για μια ζωή?
Με αποτέλεσμα,να συμπεριφέρεται περισσότερο σαν ζώο παρα σαν αυτό που τόσο πεισματικά διαφημίζει δεξιά και αριστερά πως είναι.
Και δεν μιλάω για των ήρωα.
Αναφέρομαι,στον άνθρωπο,που μιλάει για αγάπη,και συμπόνια,κλπ σάλτσες.
Η,η αγάπη λειτουργεί μονο σε περίπτωση που το ίδιο το άτομο η κάποιος δικός του,κινδυνεύει?
Γιατί βλέπω κόσμο να κάνει γενικά τα στραβά ματια,αλλα εάν γίνει κάτι που αφορά των ίδιο αναρωτιέται γιατί δεν...
Βλέπω,το κοπάδι αρέσκεται στο να βλέπει,μονο,να κοιτάει με το χαζεμένο βλέμμα μοσχαριού οποτε συμβαίνει κάτι,το οποιο "δεν" το αφορά.
Well,its not me,so it does not really matter now,does it...
Αλλα κατά τα αλλα μιλάμε για κοινωνία,οποτε ανθρώπινη αγέλη σε ελεύθερη μετάφραση.
Η οποια αγέλη,μιλάει για αγάπη,συμπαράσταση,συμπόνι α,κλπ σάλτσες.
Ανθρώπινα στοιχεια,που αναφέρονται και μπαίνουν στην πράξη μονο όταν και αν συμφέρει.
Οποτε,υπάρχει εναλλαγή ρολων,και πάλι όμως ανάλογος αν συμφέρει η όχι,μιας και καταβάθος,η γαζέλα δεν δίνει δεκάρα για την διπλανή γαζέλα.
Απλά συμβιώνουν,ειρηνικά,μέχρι να σκάσει το λιοντάρι.
Ψυχολογικά...
(Εγκλήματα,μπορεί να θεωρηθούν τα οικονομικά μετρα που επιβάλει το κάθε "δημοκρατικά" αποδεκτό alpha male,μέχρι το μαχαίρωμα κάποιου,κλπ,κλπ,κλπ)

---

Ωραίο το ποστ, thought provoking που λένε... Ας το κοιτάξει ο καθένας αυτό, στην καθημερινή ζωή του και συναναστροφή του με τους άλλους και με τα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία. Να μην λειτουργεί σαν το φοβισμένο μέλος μιας αγέλης. Κάτι να κάνει. Πλησιάζουν και οι γιορτές και θα γεμίσουμε ευχολόγια και κουβέντες. Καλύτερα λιγότερες ευχές, περισσότερες πράξεις.
Πάντως υπάρχουν άνθρωποι που σε μεμονωμένο επίπεδο έξω πχ όταν κάποιοι τσακώνονται ή κάποιος πάθει κάτι μέσα στη μέση του δρόμου κλπ υπάρχει νοιάξιμο και σπεύδει κόσμος, δηλαδή δεν έχουμε ρομποτοποιηθεί εντελώς ευτυχώς...

Αντρέα ωραίο το ποστ σου κ διαχρονικό το ερώτημα, αλλά νομίζω πως μπλέκεις τις έννοιες του φόβου, της αδιαφορίας, της ανάγκης του "ανήκειν" (εξ ου κ η αγελαία συμπεριφορά σε ανθρώπους, ασχέτως αν αυτή εξηγείται κ από παραμέτρους προπαγάνδας, φανατισμού, παραπληροφόρησης, χαμηλού επιπέδου παιδείας κλπ κλπ) σε κάποια ομάδα/έθνος/ u name it, της αίσθησης του μάταιου κ του αδιέξοδου της προσπάθειας να αλλάξεις κάτι κ του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης/επιβίωσης. Δεν είναι όλα φόβος, ενδεχομένως ορισμένα υποκινούνται από φόβο, ή τον εμπεριέχουν σαν συναίσθημα ή κ καταλήγουν στο φόβο, αλλά άποψή μου, δεν μπορείς να τα αποδώσεις όλα εκεί. Η ανθρώπινη φύση παραείναι πολύπλοκη κ πολύπλευρη για να τα εξηγήσεις όλα βάσει ενός τόσο απλού συναισθήματος (φόβος), το οποίο συναντάται σε όλο σχεδόν το ζωϊκό βασίλειο.

Δυστυχως εχεις τοσο δικιο Ανδρεα! η περιγραφησου για την συγχρονη κοινωνια ειναι πολυ στοχευμενη!εκει που διαφωνω ειναι στην εννια του φοβου,πιο πολυ νομιζω οτι ειναι "αδιαφορια" οπως δλδη ειπε η "ΜΑΡΙΠΟΣΑ 7".Οι κοινωνιες μας εχουν ενα πολυ παραξενο συστημα αυτοσυντηρησης,αποβαλουν η παρατανε τους πιο αδυναμους στις "ορεξεις" των θηρευτων!τους θυσιαζουν στο βομο με αντικρισμα το να σωθουν οι υπολοιποι! ειναι τοσο βαρβαρο αλλα δυστυχως το συμβαινει στις κοινωνιες μας κι επειδη ετσι επιβιονουν το κανουν ακομα! οι πιο οργανομενες κοινωνιες εχουν κι την "προνοια¨" η τις κοινωνικες υπηρεσιες ,δλδη το να ψυλο βοηθανε ,να πετανε κανα "αποφαγη"οπως οι αγελες δλδη,στα πιο αδυναμα μελοι της αγελης δλδη της κοινωνιας! ειναι τοσο ασχημο να συγκρινω τις αγελες των ζωων με τις κοινωνιες των ανθρωπων!! αλλα δυστυχως εχουν παρομοιες λειτουργιες.
Ομως οι ανθρωποι εχουμε κι το χαρισμα της σκεψης!μπορουμε να αναπτιξουμε το πνευμαμας!εχουμε κι τον θεο κατι που δεν εχουν τα ζωα!- βεβαια δεν μας ξεχωριζει τοσο πολυ αυτο,δλδη οι πιστη στους θεους χαχα- ετσι λοιπον μπορουμε να εχουμε αρετες οπως η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!! ειναι το "οπλο" μας για να μπορουμε να μην παραταμε πισω τους αδυναμους στις ορεξεις των θυριων!! !- διοτι στις δικες μας κοινωνιες ο θυτης κι το θυραμα ειναι το ιδιο ζωο!ειναι ανθρωποι κι οι δυο!! ετσι λοιπον μπορουμε να ενδιαφερομαστε για αυτους που "παραπατισαν"για οσους "ξεμιναν" πισω ,στον αγωνα της ζωης!! - Οχι ομως να τους δινουμε ψευτοβοηθειες οπως τα ψευτο κοινωνικα προγραμματα! μπορουμε να γυρισουμε πισω κι αντικριστα στο θυτη μας να του πουμε να παει να γ,,,,,,!! η να του το κανουμε εμεις!! η ακομα καλητερα να τον καταφερουμε με την πιο ζηλευτη δυναμη!! την πιο μεγαλη αρετη τον "ΛΟΓΟ" να του εξηγησουμε πως απο το να μας "τρωει"μπορει κι αυτος να ερθει μαζιμας!χωρις κακια ,χωρις να πρεπει να κανει κακο σε καποιον για να πετυχει!!μπορουμε να πισουμε το θυτη!!, μπορουμε θυμα κι θυτες μαζι να ανεβουμε στο "magic bus""

Λοιπόν ο λόγος που δεν αντιδρούμε και που υιοθετούμε μια ρομποτική στάση ζωής που ό,τι κάνει ο δίπλα το κάνουμε κι εμείς,είναι γιατί θέλουμε,επιδιώκουμε την ασφάλεια και τη σιγουριά,γι'αυτό δημιουργήσαμε και τις κοινωνίες,για ασφάλεια..θέλουμε τη βολή μας..και όλες μας οι κινήσεις ερμηνεύονται από αυτήν την ανάγκη μας για ασφάλεια..επιδιώκουμε να ικανοποιήσουμε όλες τις ανάγκες μας προκειμένου να αισθανθούμε πιο ασφαλείς,πιο ζεστά,πιο βολικά..μένουμε σε σπίτια,τρώμε,ντυνόμαστε για να ζήσουμε πιο βολικά..

Και δεν πιστεύω πως διαφέρουμε κατά πολύ απ'τα ζώα..με αφορμή αυτό που διάβασα εδώ απάντησα σε άλλο νήμα γι αυτό το θέμα αλλά αυτό που έλεγα και εκεί είναι ότι αν μοιάζαμε στο θεό,ή αν μπορούσαμε να του μοιάσουμε τότε αυτό θα σήμαινε πως θα μπορούσαμε να αποδεσμευτούμε απ'την τροφική αλυσίδα..δεν μπορούμε να τρώμε το μοσχάρι απ'τη μία,και απ'την άλλη να λέμε ότι μοιάζουμε στο θεό..δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας..ο θεός είναι δίκαιος,και δεν έχει καμία ανάγκη..εμείς ως εκ κατασκευαστικού έχουμε ανάγκες και ως εκ τούτου είμαστε εξαρτημένα όντα επομένως δεν μπορούμε να είμαστε και δίκαιοι..γιατί χρειαζόμαστε τους άλλους,είτε ανθρώπους είτε ζώα,για να καλύψουμε τις ανάγκες μας..τα ζώα τα χρειαζόμαστε για να καλύψουμε την ανάγκη της πείνας,βιολογικές ανάγκες και τους άλλους ανθρώπους τους χρειαζόμαστε για να καλύψουμε τις συναισθηματικές ανάγκες..δλδ χρησιμοποιούμε τους άλλους για να ικανοποιήσουμε τον εαυτό μας με κάποιο τρόπο..σε καμία περίπτωση όμως δεν είμαστε δίκαιοι..είμαστε απλά εγωιστικά όντα..

φαβελ πάντως άδικους δεν μας κάνει το ότι τρώμε το γελαδάκι, ούτε το χρησιμοποιούμε τον διπλανό μας για να έχουμε κάποιον δίπλα μας, αυτό δεν είναι αδικία ούτε εγωιστικό... είναι απλά η ζωή... εγωιστικό θα ήταν ίσως το να σκοτώναμε το γελαδάκι χωρίς να έχουμε λόγο να τραφούμε ή να ντυθούμε και άδικο το να χρησιμοποιούμε τον διπλανό μας εξαπατώντας τον...

μα η πράξη είναι η ίδια το αποτέλεσμα μετράει..δλδ θα σκεφτεί το γελαδάκι αν εμείς το σκοτώσαμε για να καλύψουμε την πείνα μας ή αν το σκοτώσαμε χωρίς λόγο?σημασία έχει ότι το σκοτώνουμε και καλά κάνουμε αφού αυτή είναι η φύση μας..μας αρέσει το κρέας το γελαδίσιο και δε φταίμε εμείς γι αυτό αλλά ο θεός που μας έφτιαξε..δλδ είναι ο κόσμος φτιαγμένος λάθος,όλο αυτό το πανηγύρι με τους σκοτωμούς και τις αρρώστιες είναι τελείως λάθος..το καταλαβαίνουμε όλοι αφού εμπεριέχει τον πόνο που ο πόνος είναι κάτι κακό..
Το ίδιο και με τους ανθρώπους..μπορεί να υπάρχουν διάφορες εκφάνσεις της χρησιμοποίησης των ανθρώπων αλλά όλα είναι χρησιμοποίηση και εκμετάλλευση απ'τη στιγμή που είμαστε εξαρτημένα όντα και έχουμε ανάγκη τους άλλους..μπορεί το παιδάκι να θέλεις να σώσει το αδερφάκι του απ'την πυρκαγιά αλλά ο λόγος που το κάνει είναι εγωιστικό,ότι δλδ δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό επειδή το αγαπάει πολύ..
Νόμοι της ζωής είναι η αδικία,το δίκαιο του ισχυρότερου που είναι αδικία για τον πιο αδύναμο και ο εγωισμός που πάλι είναι αδικία για τον άλλον απ'τη στιγμή που βάζεις πάνω απ'όλα τον εαυτό σου..

σ' αυτά που λες συμφωνώ αν εξαιρέσω την λέξη άδικο... δηλαδή μπορεί να είναι σκληρό, βίαιο δεν ξέρω και γω τι άλλο αλλά δεν είναι άδικο.. δίκαια ή άδικη μια πράξη μας πιστεύω πως την κάνει ο λόγος και όχι το αποτέλεσμα

Όλα αυτά δεν έχουν ως αρχή των φόβο?
Δηλαδή φόβος ->ασφάλεια ->αδιαφορία .
Φοβάμαι να είμαι μονος,οποτε επιλέγω μια x ομάδα στην οποια εντάσσομαι,έτσι ώστε να μην αισθάνομαι πια μονος.
Από κει και πέρα,λόγο της ασφαλειας που μου προσφέρει η τάδε ομάδα,γεννάται η αδιαφορία,για τους εκτος ομάδας αρχικά,αλλα πιστεύω και για τους εντός,μιας και μιλάμε για πύργους από τραπουλόχαρτα.
Ωραία,περιποιημένη κατασκευή,αλλα παραμένει κάτι που κατασtρεφεται εύκολα,μιας και τα μέλη,οδηγούμενα από των φόβο,επέλεξαν να βρεθούν εκεί.
Για κάποιο διάστημα έχουν την δυνατότητα να αισθανθούν μια μορφή ασφαλειας.
Αλλα όταν τελικά καταρρέει όλο auto,επιστρέφει ο φόβος,οποτε ψάχνουν για άλλη ομάδα,έτσι ωσtε να αισθανθούν πάλι ασφαλείς,έτσι ώστε να τους δοθεί η ευκαιρία να αδιαφορήσουν πάλι για των περίγυρο,και να αφοσιωθούν στο πιο σημαντικό για εκείνους άτομο,των εαυτό τους.
Οποτε απλά αναφέρω των φόβο σαν την αρχή της αλυσίδας.
Από κει και πέρα,όλα.
Ίσως η βία είναι το πιο ανθρώπινο στοιχειο.
Η ιστορία αυτό μου μαθαίνει.
Ανάπτυξη νέας πολεμικής τεχνολογίας,λόγο φόβου για το τι μπορεί να δημιουργεί η απέναντι ομάδα.
Κατά κυρίως λόγο για των έλεγχο περισσοτερων πόρων.
Και απλά γίνετε και μια x κοινωνική ανάπτυξη,αναγκαστικά,γιατί πρέπει να εντάξουμε όσους περισσοτερους μπορούμε στην δικη μας ομάδα.
Οποτε εξαγοράζουμε,με το να προσφέρουμε την αίσθηση ασφαλειας που τόσο πολύ χρειαζόμαστε οι περισσότεροι.
Κατά την δικη μου άποψη,είναι όλα μέρος αλυσίδας.
Και καλός η κακός,θέλοντας και μη,όλοι ανήκουμε σε αυτό,οποτε μας αφορά.
Αρχίζουμε από μια μικρή ομάδα εντός μιας μεγαλύτερης,και πάει λέγοντας,μέχρι που φθάνουμε στο κράτος.
Απόλυτη μορφή ασφαλειας γεννημένη από των φόβο.
Πύργοι από τραπουλόχαρτα,παντού.
Μπορεί να κάνω και λάθος,και όλα αυτά να είναι μέρος της βύθισης μου στην τρελα,και απλά να παρανοώ.
Αλλα πιστεύω πως λειτουργεί έτσι : φόβος ->ασφάλεια ->αδιαφορία.
Γιατί χωρίς την αίσθηση του φόβου δεν θα αναζητούσαμε την ασφάλεια,και χωρίς την αίσθηση της ασφαλειας δεν θα γεννούσαμε την αδιαφορία.

Όσο για το άδικο και το δίκαιο.
Ποτε υπήρξαν πραγματικά αυτές οι έννοιες?
Είναι άδικο που κόβουμε το δασος?
Είναι δίκαιο που μετά μας παίρνει το σπίτι,το ρέμα?
Είναι άδικο που το ρέμα μπορεί να πάρει και το σπίτι ενός ξέμπαρκου που είναι πολύ πιο κάτω και δεν είχε να κάνει με την κοπή του δασους?
Είναι δίκαιο που ο δεύτερος θα πάει και θα κακοποιήσει των πρώτο?
Μπορώ να τα κατατάσσω όλα στην κατηγορια,shit that happens daily.
Δράση,αντίδραση.
Κανεις κάτι,που επηρεάζει κάτι άλλο,που στην συνεχεια θα σε επηρεάσει,θετικά η αρνητικά,δεν έχει σημασία.
Αλυσίδα.

Ο φοβος ειναι πολυ σημαντικος!!ειναι απο τα πιο βασικα ενστικτα μας! χωρις αυτο το συναισθημα θα χαμε "θεμα!" ο φοβος μας σωνει απο κινδυνους,απο απειλες για την ζωη μας!!αν αυριο ξυπναγαμε χωρις αυτο το προικισμα! το πρωι για να παμε στην δουλεια θα πηδαγαμε απο το μπαλκονι!¨)¨),για να κοψουμε δρομο!! τι σκαλες κι ασανσερ τωρα!!"-θα λεγαμε χωρις φοβο"- οσοι δεν επεφταν απο μπαλκονια κι εκαναν την μ,,,,να πανε με αμαξι η δυκικλο εκει θα γινοταν μακελιο! εδω τωρα! με φοβο κι σκωτονουν στο δρομο!φαντασου χωρις να φοβουντε!!! Οσο για την αγελαδιτσα κι το γουρουνακι,,αν δεν ειχαμε τον ΦΟΒΟ! μαλον αυτο θα μας σκοτωνανε! χωρις το χαρισμα του ΦΟΒΟΥ συγουρα δεν θα ειμασταν το ξεχωριστο πλασμα της φυσης! χωρις τον ΦΟΒΟ η τιγρη, ο ελαφαντας θα μας ειχαν στην "φαπα", ο ενας αλλα ΛΕΟΝ - οχι ο μεγαλεξανδρος- θα ηταν πολλα σκαλια πανω απο εμας στην αλυσιδα των ζωων!
Ομως οπως καθε συναισθημα που μας βοηθα να ζουμε θελει κι αυτο την αρμονιατου!την μετριοτιτατου!διοτι ο λιγος φοβος ειναι θανατος στα επομενα 10 λεπτα,,,κι ο πολυ φοβος ειναι θανατος απο καρδια!¨)

αντρέα η αδιαφορία μπορεί να υπάρχει και από μόνη της χωρίς φόβο... να σου πω με εμένα... πολλές φορές που κάθομαι στο μετρό και μπαίνει κάποια γριούλα και δεν της δίνω την θέση μου εκεί η αδιαφορία δεν γεννιέται από τον φόβο... για μένα η αδιαφορία είναι από τα χειρότερα "αμαρτήματα"... και μην μου πεις πως δεν είναι σημαντικό αυτό... είναι κι αυτό μια μορφή βίας...
και η πολεμική τεχνολογία δεν νομίζω αυτός που την αναπτύσει να το κάνει επειδή φοβάται αλλά επειδή θέλει να κερδίσει, δεν ξέρω πως λέγεται αυτό με μία λέξη, το να βάζεις πάνω απ' ολα το χρήμα... αυτός που την αγοράζει το κάνει γιατί φοβάται...
είναι σημαντικός ανασταλτικός παραγοντας στην ζωή μας ο φόβος... πολλές φορές χάνουμε την "ανθρωπια" μας και τον εαυτό μας και ευκαιρίες και διάφορα εξ αιτίας του... βέβαια μας προφυλάσσει και από διάφορα κακά ο "υγιείς" φόβος... αλλά δεν είναι μόνο αυτός το κακό και ούτε νομίζω πως αυτός γεννάει όλα τα άλλα...

γιώργο δεν μας κάνει ο φόβος ξεχωριστό πλάσμα της φύσης, αν και όλα τα πλάσματα ξεχωριστά είναι... όλα τα ζώα μπορούν να νιώσουν φόβο άρα δεν είναι αυτός ο λόγος... όσο για τους σκοτωμούς μπορεί κάποιες φορές να τους αποτρέπει αλλά και πάρα πολλές φορές τους δημιουργεί, εκτός από τα ατυχήματα... τους σχεδιασμένους σκοτωμούς ίσως και να τους προκαλεί όλους... εκτός από την τιμή υπάρχει και ο φόβος και γίνονται οι βεντέτες, να προλάβεις να ξεκληρίσεις τους άντρες της άλλης οικογένειας γιατί φοβάσαι μην προλάβουν αυτοί... να πλακώσεις τον αντίζηλο γιατί φοβάσαι μην σου πάρει την γκόμενα... να σκοτώσεις τον αδερφό σου γιατί φοβάσαι μην σου πάρει το κτήμα...

Γιωργοπανου και λοιποι, εδώ (γενικά στο φορουμ) δεν συζητάμε για τις υγιείες μορφες φόβου (πχ δεν πλησιαζω θηρία, δεν οδηγω το αμαξι με υπερβολικες ταχυτητες, δεν θα μπω στη φωτια κλπ συναφή προστατευτικά για την ίδια μας την επιβιωση και την υγεια), αλλά για την αρρωστημενη κατασταση της ψυχης που επίσης λέγεται φόβος, μιας παραλογης καταστασης, που ειναι αποτελεσμα τραυματικών βιωμάτων που σε κρατα δέσμιο, που σε αποτρεπει από υγιείς εκδηλώσεις της ζωής, που έτσι δεν σε αφηνει να προχωρησεις στη ζωη σου. Γι αυτη τη γαμηνμενη κατασταση προφανως μιλάμε.

Αν δεν ρθεις αγαπητε ΑντρεαΜΡ προσωπο με προσωπο με αυτα που σε φοβίζουν, πίστεψε με, δεν αλλάζει τίποτα! Αν δεν το κανεις αυτό όλο θα φιλοσοφεις περί φόβου. Αν τυχον έχεις τετοιο προβλημα φοβου και σου ειναι και μακροχρονιο, μην περιμενεις να το ξεπερασεις πλήρως, επιτυχία θα είναι μια σημαντική βελτίωση, αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς μόνο με τον τροπο που σου ειπα κι αν κανεις έχει κατι αλλο καλύτερο να προτίνει ας μας το πει...