Εχει ψυχολογικα?Μακρια του...

Με αλλα λογια ρατσισμος στους ψυχοπαθεις.Το εχετε βιωσει?Εγω στην αρχη που δεν ημουν καλα το βιωσα.Ειναι τρελλος μην το πλησιαζεις,μην κανεις σχεση με τρελλο,μην τον κανεις παρεα κα
Αραγε τα ψυχολογικα δεν ειναι μια ρρωστεια του εγκεφαλου?Τοτε γιατι τοσος ρατσισμος λες και ειναι κατι κολλητικο? Δεν το εχω καταλαβει ακομα.
Πως να κανεις σχεση καποιος με καποια κοπελα που οταν μαθει το προβλημα σου θα της πουνε ολοι μακρια του. Πιστευω πως η κοινωνικοποιηση παιζει σημαντικο ρολο στην βοηθεια των ψυχολογικων και το γεγονος οτι οι αλλοι γυρω δεν βοηθανε στην επανενταξη ενος ανθρωπου που περναει ψυχολογικα ειναι πολυ αρνητικο.
Θα μου αρεσε να ακουσω και δικες σας γνωμες.

Ταμπού, ημιμάθεια και προκαταλήψεις από τη μία... Από την άλλη υπάρχουν άνθρωποι που πέρα από τα προηγούμενα χαρακτηριστικά, δε θέλουν να μπουν σε φάση να ζοριστούν στις σχέσεις τους, απ' ότι έχω καταλάβει από συζητήσεις με κάποια άτομα και έτσι απομακρύνονται από ανθρώπους με παραπάνω προβλήματα από το "κανονικό" και αναζητούν κάτι πιο εύκολο και "νορμάλ". Βέβαια όλοι έχουμε λίγο πολύ τα θέματά μας και στη σημερινή εποχή που πάνε όλα από το κακό στο χειρότερο και οι σχέσεις έχουν γίνει "ψεκάστε σκουπίστε τελειώσατε" αυτά τα λίγα θέματα γίνονται πολλά σε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους. Τι ψάχνεις να βρεις...

Προσωπικά δεν έχω ξεκόψει κάποιον/α από τη ζωή μου είτε σε φιλικό είτε σε ερωτικό επίπεδο όταν ανακάλυπτα ότι αντιμετωπίζουν κάποια ψυχολογική ασθένεια, σε περίπτωση βέβαια που δεν κινδύνευε η σωματική μου ακεραιότητα, αν και κάποιες περιπτώσεις είναι αρκετά ψυχοφθόρες καθώς πρόκειται για άτομο με ακραίες συμπεριφορές και εκδηλώσεις. Αλλά διστάζω να μιλήσω για το δικό μου πρόβλημα σε άτομα του κύκλου μου, που πάσχω από κατάθλιψη και ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία, και το αποκαλύπτω μόνο σε όσους πιστεύω ότι θα το ...αντέξουν πλέον. Γιατί έχω βιώσει αυτό το ρατσισμό και την έλλειψη κατανόησης στο παρελθόν και γνωρίζω πώς είναι.

.................................................. ...................................

γτ ρε παιδια το εχουμε σκοπο να μεινουμε για ολη μας την ζωη με ψυχολογικα προβληματα?το θεμα μας δεν ειναι να αλλαξουμε τις εφαλμενες αντιληψεις της πλειοψηφιας απεναντυ στις ψυχικες ασθενιες αλλα να γινουμε καλα...

κ να μην τα καταφερουμε η ουσια ειναι οτι θα πεσουμε μαχομενοι για αυτο το υψιστο αγαθο (το μονο που ειναι πανω απο την σωματικη υγεια...) δλδ για την υγεια του μυαλου,της καρδιας,κ της ψυχης μας της ιδιας.αυτο βεβαια δεν προκειται να γινει με καποιο καινουριο φαρμακο γτ αιωνες τωρα η μαλλον χιλιετιες η ανθρωποτητα μεσω της ιατρικης αγωνιζεται να ανατρεψει την τρελα ακομη κ ο ιπποκρατης που ηξερε την ουσια των παντων αρρωστιων δεν το καταφερε να γιατρεψει το ψυχολογικο προβλημα...ναι καλα ειναι τα φαρμακα να τα παιρνουμε να ελπιζουμε για βελτιωση τους ωστε να ανακουφιστουμε ακομη παραπανω αλλα απο εκει κ περα κανεις κ τπτ δεν θαμας απαγορεψει να προσπαθησουμε με ολο μας το ειναι και ολες μας τις δυναμεις να κανουμε το αυτονοητο,το κοινο παραγοντα με τους φυσιολογικους δλδ να βρουμε τον εαυτο μας(που θεωρω οτι ισοδυναμει με την ιαση μας...)

οπλο μας πιστευω στον τιμιο αγωνα μας(αλλα κ για ολους τους ανθρωπους) ειναι το ρητο(του κλεοβουλο του τυρανου) παν μετρο αριστον κ καλυτερα η εκλαικευμενη του μορφη λιγο απο ολα

Εγω εζησα αυτον τον ρατσισμο απο την οικογενεια μου στον ανθρωπο που θα παντρευομουν τον λατρευα κ με λατρευε..ηταν ενας ανθρωπος σωστος κ μορφωμενος και τον διωξαν μονο και μονο γιατι ειχε καποιο θεμα ψυχικης υγειας ..και τωρα καθονται και με βλεπουν να λιωνω καθε μερα απο την καταθλιψη χωρις να εχω κανει τιποτε στην ζωη μου ...παντα σιχαινομουν το ρατσισμο καθε ειδους αλλα αυτον για την ψυχικη υγεια δεν τον κσταλαβα ποτε ..ο ανθρωπος
Που εχει ψυχ. Βασανιζεται μονος του λιγο επηρεαζει τον αλλο και ειδηκα αν ειναι φιλος η σχεση δεν ειναι λογος για να τον αφησεις ..παντως κ εγω απο τοτε που επαθα καταθλιψη εχασα πολυ κοσμο απο κοντα μ ενω εγω στεκομουν παντα σε ολους..

εγώ αυτό τον ρατσισμό τον έχω βιώσει κυρίως στο σπίτι μου, έξω απλά δυσκολευόμουνα να κάνω σχέσεις δεν με πλησίαζαν και δεν πλησίαζα, είσαι απωθητικός άλλωστε με την κατάθλιψη...
όμως χλευασμό μόνο στο σπίτι μου έχω δεχτεί... και από μικρή ηλικία μάλιστα... και αυτό λόγω ημιμάθειας και αδιαφορίας βέβαια... γιατί και ο έξω κόσμος λόγο ημιμάθειας νομίζω πως δεν δέχεται τους ψυχικά "αρρώστους".
Αντί να πάμε να δούμε τι πρόβλημα είχα, και να το αντιμετωπίσουμε... εγώ βίωνα απομόνωση και χλευασμό... κι αυτό μέσα στο σπίτι... από κει και πέρα... όλα τα άλλα επειδή ήταν και πιο διακριτικά προφανώς... ήταν σαν να μην τα έβλεπα... απλά δεν με πλησίαζαν οι άνθρωποι....

Quote:

---

Originally Posted by ντολορ

Εγω εζησα αυτον τον ρατσισμο απο την οικογενεια μου στον ανθρωπο που θα παντρευομουν τον λατρευα κ με λατρευε..ηταν ενας ανθρωπος σωστος κ μορφωμενος και τον διωξαν μονο και μονο γιατι ειχε καποιο θεμα ψυχικης υγειας ..και τωρα καθονται και με βλεπουν να λιωνω καθε μερα απο την καταθλιψη χωρις να εχω κανει τιποτε στην ζωη μου ...παντα σιχαινομουν το ρατσισμο καθε ειδους αλλα αυτον για την ψυχικη υγεια δεν τον κσταλαβα ποτε ..ο ανθρωπος
Που εχει ψυχ. Βασανιζεται μονος του λιγο επηρεαζει τον αλλο και ειδηκα αν ειναι φιλος η σχεση δεν ειναι λογος για να τον αφησεις ..παντως κ εγω απο τοτε που επαθα καταθλιψη εχασα πολυ κοσμο απο κοντα μ ενω εγω στεκομουν παντα σε ολους..

---

εχεις χασει ανθρωπους αλλα εχεις αποκτησει και αλλους που σε στηριζουν και αυτοι που σε ξερουν καλα εχουν καλη ιδεα για σενα. σου ευχομε να περασεις ωραιες και ξενιαστες γιορτες.

Quote:

---

Originally Posted by nikopoul

εχεις χασει ανθρωπους αλλα εχεις αποκτησει και αλλους που σε στηριζουν και αυτοι που σε ξερουν καλα εχουν καλη ιδεα για σενα

---

Σωστό αυτό, μέσα από κάποιες τέτοιες καταστάσεις οι σχέσεις μπορεί να είναι πιο αληθινές και να έχουν μια άλλη ποιότητα και να μην είναι επιφανειακές και ανούσιες.
Και εγώ πιστεύω ότι αυτός ο ρατσισμός πηγάζει πολύ από την παντελή άγνοια ή ημιμάθεια όπως ειπώθηκε παραπάνω. Η ενημέρωση βοηθάει και κυρίως όταν μιλάνε τα ίδια τα άτομα που πάσχουν από κάτι και όχι οι ψυχίατροι, ψυχολόγοι μόνο.
Από κει και πέρα πρέπει να αποφεύγει κανείς τον αυτοστιγματισμό, όσο μπορεί, δηλαδή να μη σκέφτεται τόσο πολύ το ψυχικό πρόβλημα που έχει, άλλωστε κατά τη γνώμη μου όλοι οι άνθρωποι κάτι μπορεί να έχουν, δεν είμαστε τέλειες μηχανές ;) έτσι και αλλιώς, έχουμε όμως τη δύναμη να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις και να εξελισσόμαστε, έχουμε την ενέργεια να βοηθήσουμε ως ένα μεγάλο βαθμό και οι ίδιοι τον εαυτό μας. Η θέληση μέσα μας είναι πολύ σημαντικό, ίσως το σημαντικότερο.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους! με χαμόγελο παιδιά :)

https://www.youtube.com/watch?v=qq_s3CuueBA

κ εχεις τον βλαξ τον κασιδιαρη να λεει οτι αν παρει την εξουσια θα μας στειρωσει να μην μεταβιβαζουμε την ασθενια(τελειως υποτιμητικο δλδ)...

Quote:

---

Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

κ εχεις τον βλαξ τον κασιδιαρη να λεει οτι αν παρει την εξουσια θα μας στειρωσει να μην μεταβιβαζουμε την ασθενια(τελειως υποτιμητικο δλδ)...

---

μια απαντηση θα ηταν οτι και αυτος μπορει να ΠΑΘΕΙ τα ιδια ο ανθρωπος εχει περιορισμενες δυναμεις και αν πιεστει μπορει να εχει ψυχικα προβληματα , συμφωνω με την μπρεθ οτι ολοι κατι εχουν. και αν ξεφορτονομαστε ολους που εχουν προβλημα δεν θα εμενε κανεις.

Για να εκπροσωπεί και να πιστεύει αυτά που λέει, πάει να πει ότι ήδη έχει πρόβλημα....

Εν μερει υπαρχει η προκαταληψη και το στιγμα. Η χειροτερη παγιδα πιστευω ειναι η αυτοστιγματοποιηση , οπως να τα ριχνουμε ολα εκει. Δεν με γουσταρει η ταδε γιατι εχει ακουσει για μενα οτι ειμαι ψυχικα ασθενης , δεν με κανουν παρεα αυτοι γιατι δεν θελουν παρε-δωσε με ψυχικα ασθενεις κλπ.

Σιγουρα υπαρχει κουτσομπολιο και οι πληροφοριες δινουν και παιρνουν απο το κοινωνικο περιγυρο ειδικα σε επαρχιακες πολεις και φυσικα οσο πιο "ζουμερες" ειναι οι πληροφοριες τοσο καλυτερες. Και ειναι σχεδον παντα αρνητικες , υποβιβασμος συνηθως των αλλων. Δεν μπορεις να κανεις κατι για αυτο, αλλα μπορεις να κτισεις πανω σε σενα και στη ζωη σου και να προσπαθεις να μη σκεφτεσαι οτι αυτο που αντιμετωπιζεις ειναι προκαταληψη. Ναι μερικες φορες ειναι , τις περισσοτερες ομως οχι.

αν εβλεπα καπιον να ειναι κακος θα ειμουν πολυ προκατιλειμενος μαζι του αν ηταν καλος οτι ψυχολογικα κ να χε θα εδειχνα κατανοηση.

Νομίζω το στίγμα ποτέ δεν θα εκλείψει τελείως όπως κ ο ρατσισμός ανάμεσα στους ανθρώπους..Πάντα θα υπάρχουν προκαταλείψεις και στερεότυπα όταν δεν υπάρχει παιδεία και ενημέρωση.Οι περισσότεροι αυτά που γνωρίζουν για την σχιζοφρένεια τα γνωρίζουν από τα ΜΜΕ και τις ταινίες όπου η εικόνα ενός ανθρώπου βίαιου κατα το πλήστον είναι αυτή που αναδεικνύεται.
Οπως είπε ο @keep_walking ο αυτοστιγματισμός είναι επίσης μια μεγάλη παγίδα...αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τον εαυτό σου,βάζεις την ταμπέλα φυσιολογικός-μη φυσιολογικός.Εύχομαι όλοι να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας και να μη επηρεαζόμαστε από τον στιγματισμό.

οι ταμπελεσ που βαζουμε ειναι ο φοβοσ μασ αλλα για να μη πουμε στον εαυτο μασ οτι φοβομαστε βαζουμε μια ταμπελα ειτε βαζουμε μια ταμπελα για να ανηκουμε καπου

Οι συγχρονες αποψεις ενισχυουν την αποψη οτι καλος ψυχιατρος θεωρειται αυτος που δεν κολαει ευκολα ταμπελες στους ασθενεις. Διοτι ας μην ξεχναμε οτι η διαγνωση των ψυχικων ασθενειων βασιζεται στη διαπροσωπικη συνεντευξη και δεν υπαρχει καμια εξεταση που να αποδεικνυει την υπαρξη τους. Αρα θελει πολυ προσοχη στις ταμπελες που μπαινουν και στον τροπο προσεγγισης των φαινομενικα ασθενων. Προσωπικα, αν και θεωρητικα ανηκω στην κατηγορια των ψυχικα υγιων ανθρωπων εντουτοις πολλες φορες προβληματιζομαι για τα ορια μεταξυ ψυχικης υγειας, ισσοροπιας και ασθενειας.

ειναι βασικα οι κακοι ανθρωποι πουμας αντιμετωπιζουμε περισσοτερο ρατσιστικα.γενικα ομως ο κακος ανθρωπος εχει μια αρνητικη ενεργια που γυρναει στον ιδιο(μεσω της ψυχολογιας) αλλα δλδ το χειροτερο ειναι οταν καποιος ειναι κ κακος κ εχει κακη συμπεριφορα οποτε ολη αυτη τη κακη ενεργια δεν την επιστρεφει στον εαυτο του αλλα στους αλλους αφου κ η κακη του συμπεριφορα τους σπαει τα νευρα

Οι ανθρωποι προσκολλωνται σε αυτους που ειναι/δειχνουν δυνατοι.Ο ψυχικα ασθενης συνηθως απορριπτεται για τον ιδιο λογο που απορριπτονται γενικα ανθρωποι που ειναι/φαινονται αδυναμοι.

Τωρα,καποιος μπορει να διατυπωσει την αντιρρηση οτι ενας αρρωστος ψυχικα ανθρωπος που παλευει να καλυτερεψει την κατασταση του,δεν ειναι αδυναμος.Θα συμφωνησω,αλλα δυστυχως στην πραξη ο αλλος θα σε κρινει εκ του αποτελεσματος.

ο ψυχικα αρρωστος ανθρωπος σπανια ειναι δυνατος τουλαχιστον περισσοτερο απο το μεσο ορο των ανθρωπων,αλλα γινεται.το γαμωτο ειναι οτι εμεις καταβαλουμε εναν ορισμενο κοπο κ μοχθο για να ειμαστε απλα δυνατοι που ενας 'φυσιολογικος' αν τον καταβαλει αυτο τον κοπο θα μεγαλουργησει

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους!
Τώρα εγώ που πιστεύω ότι και κάποιος που μπορεί να έχει μια ψυχική ασθένεια δε σημαίνει ότι αυτό τον αποκλείει από το να μεγαλουργήσει?... Το ένα δεν αναιρεί το άλλο, ειλικρινά το πιστεύω και υπάρχουν και παραδείγματα καλλιτεχνών, επιστημόνων κλπ. Δηλαδή γενικά νομίζω ότι δε χρειάζεται να βάζουμε όρια για τίποτε, όταν μιλάμε για τον άνθρωπο και τις απεριόριστες δυνάμεις του.
Φυσικά ένας άνθρωπος που έχει ψυχικό πρόβλημα ζορίζεται σε κάποιες φάσεις πολύ περισσότερο από κάποιον άλλο, αυτό είναι γεγονός.
Επίσης πως ορίζεται αυτό το δυνατός/αδύνατος? σε ποιο τομέα? Εγώ υποστηρίζω ότι ένας άνθρωπος που καταφέρνει να αντιμετωπίζει το ψυχολογικό του πρόβλημα, και να είναι λειτουργικός κλπ, είναι εξ αρχής ένας πολύ δυνατός άνθρωπος, δε γίνεται διαφορετικά. Το θέμα είναι να το καταλάβει και ο ίδιος βέβαια, γιατί το μυαλό και οι θεωρίες των άλλων, αλλά και η ίδια η ταλαιπωρία που έχει περάσει, μπορεί να του ρίχνουν την ψυχολογία και να αισθάνεται αδύναμα κάποιες φορές.
Τώρα για τους κακούς ανθρώπους που αναφέρθηκε παραπάνω, συμφωνώ με τον Δημήτρη, εκπέμπουν αρνητική ενέργεια, τη μεταδίδουν και φυσικά καταστρέφουν και τον ίδιο τους τον εαυτό με την κακία/ρατσισμό προς τους άλλους. (όπως αυτός ο Ες Ες, που βρέθηκε και σε έδρανα να έχει απόψεις για όλα τα θέματα... αν είναι δυνατόν)
Μακριά από τέτοιους ανθρώπους και φυσικά, να αντιπαρατίθεται η φωνή, οι απόψεις όλων εμάς ώστε να καταπολεμούνται όσο το δυνατό οι προκαταλήψεις και κάθε είδους οπισθοδρομικές συμπεριφορές.

εγω breath den ειπα οτι δεν μπορει να μεγαλουργησει αλλα ουσιαστικα ειπα πως οτι κανει ο'φυσιολογικος' το κανει κ ο ψυχικα 'αρρωστος' με πολυ περισσοτερο κοπο

Αυτοί που αποφεύγουν αυτούς που έχουν ψυχολογικά, είναι άνθρωποι δειλοί, χωρίς περιεχόμενο, "κούφιοι" και μικρόψυχοι. Δεν έχουν τα @@ να συμπαρασταθούν σε κάποιον και να του δώσουν αγάπη.

συμφωνω κ απαυξανω file

κατι ασχετο:driver(γαματο μελος του φορουμ) γραφεις ακομη στο φορουμ?εχεις αλλαξει ψευδονυμο?

Θα συμφωνησω με τον Λαθροβιο,τετοιοι ανθρωποι ειναι ανικανοι να δειξουν κατανοηση,εγω πρσωπικα προτιμω να κανω παρεα με καποιους που εχουν καποια ψυχολογικα παρα με κατι τετοιους ημιμαθεις ανεγκεφαλους που σε αντιμετωπιζουν λες και εχεις λεπρα.Βεβαια τα δικα μου ψυχολογικα ειναι λιγο ελαφρυτερα εχω ιψδ και καταθλιψη αλλα καταλαβαινω πως ειναι αυτο που λες,πιστρυω μια σχεση με κοπελα που εχει κατι ψυχολογικο θα βοηθουσε περισσοτερο παρα με καποια αλλη,οταν ειχα βρει καποια που ειχε καταθλιψη και πολυ αγχος οπως εγω περνουσα καλυτερα απ οτι με αλλη δηθεν ''φυσιολογικη''.

Εαν καποιος εχει σπασει το ποδι του ολοι θα τον αγαπησουν ξαφνικα θα τον λυπηθουνε καποιοι και θα του πουν και περαστικα.εαν καποιος ειναι ψυχικα αρρωστος θα τον κατακρινουν σαν να φταιει αυτος για την αρρωστια θα τον περιθωριοποιησουν και ουτε περαστικα δεν θα του πουνε που ειναι το πιο ανθρωπινο πραγμα στον κοσμο.
Εγω παιρνω μια τετραετια ψυχοφαρμακα και ξερω οτι δεν προκεται να κανω σχεση οσο θα τα παιρνω.κανω κινησεις με γυναικες αλλα ειμαι ατυχος για οσες ενδιαφερθηκα ειχανε γκομενο.παντως εαν θα μπορουσα να κανω κατι δεν θα εκανα με μια που παιρνει φαρμακα.για τον λογο οτι εγω αντιμετωπιζω ηδη πολλα προβληματα στην καθημερινοτητα μου και κατι τετοιο θα εφερνε κι αλλα.τωρα οι γυναικες ειναι και μυστηρια οντα μπορει να μην παιρνει καποια φαρμακα αλλα συμπεριφερεται σαν να τρωει με το φτυαρι.

ειναι απανθρωπο στενομυαλο και απαραδεκτο!! οι ανθρωποι με ψυχικες διαταραχες εχουν προβληματα με τις σκεψεις τους και την διαθεση τους. ε και? παλευουν καθημερινα και τους αξιζει μεγαλο μπραβο! απλως υπαρχει ακομη το γ@@@μενο στιγμα, τα στερεοτυπα.. οι ανθρωποι βιαζονται να κρινουν πρωτοι για να μην κριθουν... γελοια οντα ωρες ωρες...
κι αν καποιος νομιζει οτι δεν μπορει να συναψει σχεση -δεν αναφερομαι αποκλειστικα στην ερωτικη αλλα γενικα- με καποιον που αντιμετωπιζει ψ.προβληματα, επειδη πιστευει οτι δεν ειναι ικανος να το διαχειριστει τοτε απλα δεν συναπτει, αλλα το βουλωνει.. δεν ειναι σε θεση ουτε να κατακρινει, ουτε να τους αντιμετωπιζει με κατωτεροτητα.. οπως λεει και ενα τραγουδι "δεν εχεις νιωσεις τους δαιμονες σου να σε πνιγουν και μιλας?"..
αλλα κακοι ανθρωποι και στενομυαλοι που παρασυρωνται απο τα στερεοτυπα χωρις να βουταν το μυαλο στην γλωσσα τους πριν μιλησουν θα υπαρχουν παντα.. και καλυτερα αυτους απο μακρια..

Εγώ έχω φίλους ψυχικά ασθενείς και δεν σκέφτηκα ποτέ να τους απομακρύνω, αλλά και αυτοί είναι μια χαρά στην συναλλαγή μου μαζί τους εργάζονται και κάνουνε ότι κάνει ένας φυσιολογικός κατά τα άλλα άνθρωπος.

Χίλια συγγνώμη που εκτός από κυνική θα γίνω κ η "κακιά" του forum, αλλά νομίζω πως κάποια πράγματα δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται τόσο μονόπλευρα......

Πολύ σωστά είχε γράψει κάποιος εδώ κάποτε "άλλο ο χαρακτήρας κ άλλο πράγμα η αρρώστεια..... υπάρχουν κ άγιοι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται από την αρρώστεια."
Επίσης πολύ σωστά έχει χιλιοειπωθεί πως δεν έχει σημασία αν πίσω από την έλλειψη σεβασμού προς τον άλλο ή πίσω από την απαράδεκτη μεταχείριση βρίσκεται κάποια διαταραχή ή κάποια ψυχική πάθηση, ή εάν πρόκειται απλά για κακοήθεια κ κακό χαρακτήρα, αν κανείς αντιμετωπίζει τέτοιου είδους άσχημες, διεστραμμένες, ανισόρροπες κ άδικες συμπεριφορές οφείλει να "κόψει πέρα", χωρίς να μπαίνει στη διαδικασία του να εξετάζει τί υπάρχει από πίσω. Είναι καθαρά θέμα αυτοσεβασμού κ αυτοεκτίμησης το να απαιτεί κάποιος να του συμπεριφέρονται όσο καλά συμπεριφέρεται κ εκείνος. Μπορεί άνετα ένα άτομο, που πάσχει από κάποια ψυχική νόσο, να έχει μέσα του πολύ περισσότερη ευγένεια κ καλοσύνη παρά κάποιο φαινομενικά "sound".
Επίσης να μην ξεχνάμε πόσο άξια θαυμασμού είναι πολλά άτομα, που παρ 'όλες τις ψυχικές παθήσεις που φέρουν, παλεύουν εκεί έξω για μια καλύτερη δουλειά κ μια καλύτερη ζωή, γεγονός που απαιτεί τεράστιο σθένος, γιατί οι άνθρωποι αυτοί έχουν να υπερβούν πολλαπλάσια εμπόδια.

Όμως μην ξεχνάμε κ το κομμάτι των "παρενεργειών" που οφείλονται καθαρά στην ψυχική πάθηση.......
Θυμάμαι σε μια προηγούμενη δουλειά υπήρχε μια διπολική συνάδελφος (το πώς βρέθηκε εκεί κ γιατί δεν μπορούσαν να την απολύσουν είναι άλλη ιστορία), η οποία μπορούσε να φέρει στα όρια νευρικού κλονισμού όποιον δυστυχή χρειαζόταν να συνεργαστεί μαζί της, ακόμα κ αν επρόκειτο για τον πιο ζεν άνθρωπο. Έχω δει οικογένειες να καταστρέφονται, περιουσίες να κατασπαταλούνται εξ αιτίας μέλους που πάσχει από διπολική, παιδιά να μεγαλώνουν σε άκρως αρρωστημένο κ επικίνδυνο περιβάλλον, στο οποίο ο έναν γονιός να πάσχει από διπολική, έχω δει άνθρωπο να μεγαλώνει με πολλές δυσκολίες μόνος του το παιδί του, επειδή η μάνα, που ήταν οριακή, δεν ήταν σε θέση να φέρει αναλάβει καμία ευθύνη κ μάλιστα με τη συμπεριφορά της έβλαπτε κ το παιδί κλπ κλπ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι στις περιπτώσεις ορισμένων διαταραχών κ κατόπιν έγκυρης ιατρικής γνωμάτευσης, μπορεί να αφαιρεθεί από ψυχικά μη υγιή γονιό η επιμέλεια των παιδιών του ή σε κάποιον επίσης άρρωστο να του περιοριστεί το δικαίωμα ελεύθερης διαχείρισης της περιουσίας του. Κ όλα αυτά δε γίνονται από ρατσισμό ή από προκατάληψη, γιατί λαμβάνουν χώρα ύστερα από υπεύθυνη ψυχιατρική γνωμάτευση, αλλά καθαρά για λόγους προστασίας του παιδιού κ για λόγους προστασίας του πάσχοντα.
Κ αν μη τί άλλο, νομίζω πως οφείλουμε να δείξουμε μια ελάχιστη κατανόηση κ σεβασμό στον πόνο όσων ανθρώπων συσχετίστηκαν με πάσχοντες διαφόρων διαταραχών. Το "οριακή μου αγάπη", καθώς άλλα πάρα πολλά threads αυτού του forum έχουν γραφτεί από άτομα, τα οποία συσχετίστηκαν με οριακούς-ες/ νάρκισσους/ διπολικούς-ές κλπ κλπ, κ περιέχουν πολύ πίκρα, απόγνωση, θλίψη κ απηχούν κ συναισθηματική κακοποίηση, μιας που πολλά από αυτά τα παιδιά ομολογούν πως κατέληξαν τα ίδια με κατάθλιψη αλλά κ σε ψυχιάτρους προκειμένου να ξεπεράσουν το πρόβλημα που τους προκλήθηκε.
Όσο λάθος βρίσκω το "τσουβάλιασμα" κ το ρατσισμό απέναντι σε όσους πάσχουν από ψυχικές νόσους άλλο τόσο λάθος βρίσκω κ να προσπερνάμε τόσο εύκολα το πόνο κ τις συνέπεις που αντιμετωπίζουν ορισμένοι άνθρωποι που αναγκαστικά ή κατ' επιλογήν συσχετίζονται μαζί τους. Κ συγγνώμη πραγματικά εκ των προτέρων αν προσέβαλλα κανέναν.

για ελατε και στην αλλη θεση.. αν εσυ εχεις πει πολλα πραγματα για εσενα και αυτος σου κρυψι οτι εχει ψυχολογικα,πως θα σας φαινοταν?

Quote:

---

Originally Posted by giannis1990

για ελατε και στην αλλη θεση.. αν εσυ εχεις πει πολλα πραγματα για εσενα και αυτος σου κρυψι οτι εχει ψυχολογικα,πως θα σας φαινοταν?

---

Δεν καταλαβαίνω...... εννοείς την περίπτωση εσύ να είσαι ειλικρινής κ η άλλη να σου έχει κρύψει ότι πάσχει από κάποια διαταραχή?

Quote:

---

Originally Posted by giannis1990

για ελατε και στην αλλη θεση.. αν εσυ εχεις πει πολλα πραγματα για εσενα και αυτος σου κρυψι οτι εχει ψυχολογικα,πως θα σας φαινοταν?

---

Αν έχει φάει χλευασμό στο παρελθόν μπορεί να συμβεί και αυτό. Στο χέρι μας είναι νομίζω να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του αλλου.

Quote:

---

Originally Posted by giannis1990

για ελατε και στην αλλη θεση.. αν εσυ εχεις πει πολλα πραγματα για εσενα και αυτος σου κρυψι οτι εχει ψυχολογικα,πως θα σας φαινοταν?

---

δεν ειναι οτι καλυτερο αυτο αλλα καπως τρογεται.ενοχλητικο βεβαια γινεται οταν στο κρυβει το προβλημα ενω εχεις κ εσυ κ το λες αλλα αυτος δινει κ συμβουλες αφυψηλου σαν να μην εχει τπτ κ να ειναι σαν να μιλαει ψυχιατρος.να στο παιζει ψυχιατρος εννοω...

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Δεν καταλαβαίνω...... εννοείς την περίπτωση εσύ να είσαι ειλικρινής κ η άλλη να σου έχει κρύψει ότι πάσχει από κάποια διαταραχή?

---

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Αν έχει φάει χλευασμό στο παρελθόν μπορεί να συμβεί και αυτό. Στο χέρι μας είναι νομίζω να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του αλλου.

---

Quote:

---

Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

δεν ειναι οτι καλυτερο αυτο αλλα καπως τρογεται.ενοχλητικο βεβαια γινεται οταν στο κρυβει το προβλημα ενω εχεις κ εσυ κ το λες αλλα αυτος δινει κ συμβουλες αφυψηλου σαν να μην εχει τπτ κ να ειναι σαν να μιλαει ψυχιατρος.να στο παιζει ψυχιατρος εννοω...

---

δεν μου ειπε τιποτα απο αλλον το εμαθα και οταν της το εφερα ειχε ολο τσακωμους χωρις λογο (αλλαξε συμπεριφορα) η υποθεση και εφυγα απο τη σχεση... με τετοιους φιλους που εχω μπλεξει τα τελευταια χρονια και εχω χασει και παλιους καλους ..οποτε δεν με κραταει ευκολα κατι

Ενδιαφέρουσες απόψεις διαβάζω εδώ και απλά θα ήθελα να γράψω σε αυτό που λέει η mariposa7, ότι συνήθως οι καταστάσεις που γίνονται τόσο ανεξέλεγκτες, είναι από εκείνους τους ψυχικά ασθενείς που δε δέχονται την ψυχική ασθένειά τους, δεν παίρνουν φάρμακα όπως συνιστάται ή κάνουν δικά τους πειράματα και δε θέλουν να δουν ψυχίατρο, γενικώς δηλαδή όταν δε θέλουν να βοηθήσουν οι ίδιοι τον εαυτό τους.
Διαφορετικά τα πράγματα μπορούν να βαίνουν καλά, χρειάζεται και ενημέρωση βέβαια του συντρόφου, για να ξέρει την ψυχική ασθένεια και να ξεχωρίζει τι έχει να κάνει με αυτή, για να μπορεί και να συμπαρασταθεί αναλόγως.
Επίσης αυτό που ανέφερε το mnimonio μπορεί να ισχύει, ότι κάποιος θα διστάσει να πει πολλά στον άλλο αν έχει πληγεί από ανθρώπους στο παρελθόν. Οπότε χρειάζεται να νιώσει εμπιστοσύνη και σιγουριά πρώτα, που καλλιεργείται σε μια σχέση.
Το έχω ξαναγράψει νομίζω, οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι καθόλου απλό πράγμα και εύκολο ανεξαρτήτως του επιπέδου υγείας, για να το πω έτσι, του άλλου.
Έχουμε δει πόσες δυσάρεστες καταστάσεις συμβαίνουν και σε σχέσεις, οικογένειες μη ασθενών...
Το πρόβλημα για μένα πρωτίστως είναι όταν δεν υπάρχει αληθινή αγάπη και σεβασμός και όταν κυριαρχεί ο εγωισμός, αυτός καταστρέφει τις σχέσεις συνήθως, φέρνει διαζύγια κλπ. Για όλα τα άλλα υπάρχουν λύσεις. Χρειάζεται και υπομονή, κατανόηση να δουλεύονται τα προβλήματα που φέρνει η ζωή η οποία δεν είναι πάντα παραδεισένια.

Επειδη ο κοσμος ειναι πολυ σκληρος και αδικος,καλο ειναι να μην αποκαλυπτουμε τα ψυχολογικα μας προβληματα (και τα προβληματα μας γενικα θα ελεγα),περα απο ενα πολυ στενο κυκλο,ακομα και αν οι αλλοι υποψιαζονται κατι.
Ο κοσμος ελκεται απο το αχαχαχα και το χουχουχου,δυσκολα θα δωσει δευτερη ευκαιρια αν μυριστει καποιο τετοιο θεμα.

Quote:

---

Originally Posted by Breath

Ενδιαφέρουσες απόψεις διαβάζω εδώ και απλά θα ήθελα να γράψω σε αυτό που λέει η mariposa7, ότι συνήθως οι καταστάσεις που γίνονται τόσο ανεξέλεγκτες, είναι από εκείνους τους ψυχικά ασθενείς που δε δέχονται την ψυχική ασθένειά τους, δεν παίρνουν φάρμακα όπως συνιστάται ή κάνουν δικά τους πειράματα και δε θέλουν να δουν ψυχίατρο, γενικώς δηλαδή όταν δε θέλουν να βοηθήσουν οι ίδιοι τον εαυτό τους.
Διαφορετικά τα πράγματα μπορούν να βαίνουν καλά, χρειάζεται και ενημέρωση βέβαια του συντρόφου, για να ξέρει την ψυχική ασθένεια και να ξεχωρίζει τι έχει να κάνει με αυτή, για να μπορεί και να συμπαρασταθεί αναλόγως.
Επίσης αυτό που ανέφερε το mnimonio μπορεί να ισχύει, ότι κάποιος θα διστάσει να πει πολλά στον άλλο αν έχει πληγεί από ανθρώπους στο παρελθόν. Οπότε χρειάζεται να νιώσει εμπιστοσύνη και σιγουριά πρώτα, που καλλιεργείται σε μια σχέση.
Το έχω ξαναγράψει νομίζω, οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι καθόλου απλό πράγμα και εύκολο ανεξαρτήτως του επιπέδου υγείας, για να το πω έτσι, του άλλου.
Έχουμε δει πόσες δυσάρεστες καταστάσεις συμβαίνουν και σε σχέσεις, οικογένειες μη ασθενών...
Το πρόβλημα για μένα πρωτίστως είναι όταν δεν υπάρχει αληθινή αγάπη και σεβασμός και όταν κυριαρχεί ο εγωισμός, αυτός καταστρέφει τις σχέσεις συνήθως, φέρνει διαζύγια κλπ. Για όλα τα άλλα υπάρχουν λύσεις. Χρειάζεται και υπομονή, κατανόηση να δουλεύονται τα προβλήματα που φέρνει η ζωή η οποία δεν είναι πάντα παραδεισένια.

---

Συμφωνώ, κ ούτε έκανα ποτέ το διαχωρισμό ευτυχισμένες οικογένειες=ψυχικά υγιή μέλη κ κατεστραμμένες οικογένειες=μέλος/η με ψυχικά νοσήματα. Τ πάντα είναι θέμα ωριμότητας στην αντιμετώπιση του προβλήματος κ καλής θέλησης. Αλλά πώς να το πω, έχει διαπιστωθεί κ στατιστικά σε μερικές κατηγορίες διαταραχών (κυρίως διαταραχών του συναισθήματος) ο ασθενής σπάνια δέχεται την πάθηση, πόσο μάλλον να κάνει κάτι για αυτό. Πχ οι πάσχοντες από ΝΔΠ που παραδέχονται τη διαταραχή είναι 1/200. Ή σε άλλες παθήσεις πχ στη διπολική, που είναι ασθένεια του νου, ναι μεν πολλοί ασθενείς την παραδέχονται, αλλά άμα πρόκειται για τύπου Ι, πολλές φορές η φαρμακευτική αγωγή είναι τόσο βαριά κ οι ίδιοι οι ασθενείς υποφέρουν σε τέτοιο βαθμό που κάποια στιγμή διακόπτουν......
Πάντως σίγουρα πρέπει να γίνεται ο διαχωρισμός ανάμεσα σε συνεργάσιμους κ μη συνεργάσιμους σε θεραπεία ασθενείς, η επιστήμη έχει κάνει τεράστια πρόοδο κ στους πρώτους μπορεί άνετα να προσφέρει μια ποιότητα ζωής, η οποία να μην υπολείπεται σε τίποτα αυτής που απολαμβάνουν οι ας πούμε "φυσιολογικοί".