Game .......... start.
Η ΠΡΟΦΑΣΗ
όλα ξεκίνησαν περίπου πριν 2,5 μήνες στον εργασιακό μου χώρο. Αρχικά δεν κατάλαβα πως έγινε. Έλαβα μια τηλεφωνική κλήση όπου εκείνος μου πρότεινε δουλειά. Είχε έρθει κάποια στιγμή στην εταιρεία, είχε δει τον προϊστάμενο μου και ξάφνου με παίρνει τηλέφωνο και μου κάνει επαγγελματική πρόταση..... να μη χαρακτηρίσω τώρα... anyway, του λέω λοιπόν του "Τοny" ας τον ονομάσω έτσι, ότι έχω εργασία και ενδιαφέρομαι μόνο για part time. Έκλεισα λοιπόν interview απλά από περιέργεια. Συναντηθήκαμε στην εταιρεία του, μιλήσαμε, έμαθα εντωμεταξύ και κάποια πράγματα για την δική μου εταιρεία και τέλος πάντων το πράγμα μύρισε απο μακριά ότι ο λόγος δεν ήταν επαγγελματικός. Του είπα ότι δεν ενδιαφέρομαι ( παρότι μου έταξε τα 2πλάσια χρήματα απο αυτά που παίρνω τώρα !!!) και τον ευχαρίστησα παρόλα αυτά για τη πρόταση.
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ
Ο τύπος λοιπόν στη πορεία άρχισε να μου στέλνει sms σχεδόν για μια εβδομάδα, λέγοντας μου διάφορα όπως γιατί δεν έρχεσαι στη εταιρεία, τα λεφτά κλπ, κλπ. κάποια στιγμή, μια Παρασκευή μου στέλνει μήνυμα βράδυ " ΜΕΤΑ από τόσες προσπάθειες για συνεργασία, δεν μπόρεσα να σε πείσω αλλά η προσπάθεια μετράει" και απαντάω " Δεν νομίζω να ψάχνεις για Ε. Manager γιατί εμένα πρώτη φορά μου κάνουν πρόταση επαγγελματική Παρασκευή στις 10 το βράδυ .
Συνεχίζει αυτός τέλος πάντων τις απαντήσεις και στο τέλος τον αγνοούσα.
Την επόμενη μέρα με παίρνει τηλέφωνο και μου έλεγε πάλι για δουλειά. Εγώ εντωμεταξύ, ομολογώ ότι ο τύπος μου άρεσε εμφανισιακά.απο την πρώτη στιγμή αλλά δεν είχα δώσει σημασία . Στη προσωπική μου ζωή, μετά από έναν μεγάλο έρωτα, είχα πάθει κατάθλιψη και μάλιστα παίρνω ακόμα χάπια για αυτό, επομένως μέχρι εκείνη τη στιγμή, ένοιωθα ότι μια ζωή έκανα τα «ΠΡΕΠΕΙ» και πάντα την πατούσα. Έκανα πάντα σχέσεις με στόχο να υπάρχει η προοπτική και ποτέ δεν μπήκα στη λογική να κάνω κάτι απλά για να ζήσω μια περιπέτεια. Αύτη η παρένθεση χρειάζεται για να καταλάβετε όσο γίνετε για ποιο λόγο μπήκα στη παρακάτω διαδικασία. Όταν με κάλεσε στο τηλέφωνο του είπα χύμα…. « Δεν νομίζω ότι θές υπάλληλο……. Οπότε πές μου τι θές γιατι δεν είμαστε μικρά παιδια…και αν κολλας ας τα πούμε από κοντα. Αυτός τα έχασε. μα…….. δε………. Του είπα λοιπόν ότι ένας καφές δεν βλάπτεί ¨)
ΤΕΤ Α ΤΕΤ.
Έτσι την ίδια μέρα, βρεθήκαμε, ήρθε και με πήρε με το ‘’φτωχικό κάρω του’’ πήγαμε για ποτάκι σε ένα ΦΤΩΧΙΚΟ μέρος και γενικά ο τύπος είχε σχεδιάσει όλο το σκηνυκό σε απόλυτη χλύδα για να με εντυπωσιάσει με τα ΛΕΦΤΑΚΙΑ ΤΟΥ……
Η συνέχεια αύριο καθώς κλείνει η Εταιρεία. Sorry…….