σχέση-asperger

Καλησπέρα παιδιά και καλή χρονιά να έχουμε.Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω.Γράφω εδώ το θέμα μου,γιατί δεν ξέρω πού αλλού να το εντάξω.Είμαι μια κοπέλα 28 ετών και μέχρι πριν λίγες μέρες είχα σχέση με ένα παιδί 27 ετών.Με το παιδί αυτό ξεκινήσαμε ως φίλοι,κάναμε πολύ παρέα για 3 χρόνια.Τον ήξερα κι από το δημοτικό,καθώς ήμασταν συμμαθητές αλλά τότε δεν κάναμε παρέα και βρεθήκαμε αργότερα.Το παιδί αυτό ήταν πάντα λίγο ιδιόρρυθμο και περίεργο.Μιλούσε λίγο κωδικοποιημενα,είχε παρά πολλούς γνωστούς αλλά ποτέ φίλους,ήταν πάντα λίγο στην τσίτα,παρατηρούσε πάρα πολύ γύρω του,μιλούσε ακατάπαυστα ορισμένες φορές και και πολλά άλλα.Εμένα δεν με "πειράζουν" οι άνθρωποι να είναι διαφορετικοί.Αν και είχα ακούσει κάποια πράγματα γι`αυτόν,όπως ότι είχε μπει σε ψυχιατρείο και ότι έκανε και κάποιες φασαρίες,ξεκίνησα να κάνω παρέα μαζί του.Με κάποια διαλείμματα ήμασταν φίλοι 3 χρόνια.Είχε τις ιδιαιτερότητές του(να μιλάει πολύ,να είναι απαισιόδοξος,να είναι λίγο στην τσίτα και κάποια άλλα),όμως τις έκανα στην άκρη,καθώς ήταν και είναι ένας άνθρωπος πολύ ευαίσθητος,τρυφερός, που στηρίζει,αγαπάει και σέβεται.Να επισημάνω εδώ πως μεγάλωσε σε ένα άσχημο οικογενειακό περιβάλλον,με πατέρα αδιάφορο και τεμπέλη,με τον οποίο τώρα δεν έχουν καμιά σχέση και με πολλά οικονομικά προβλήματα,τα οποία υπάρχουν και τώρα.Κάποια στιγμή μου εξομολογήθηκε πως έχει asperger.Εγώ δεν τον πίστεψε,καθώς τότε έκανα το μεταπτυχιακό μου στην ειδική αγωγή,είχαμε μιλήσει για το σύνδρομό αυτό και είχαμε μιλήσει για την περίπτωση ενός παιδιού,που δεν είχε λόγο,που δεν ήταν ενταγμένο,που ήταν πολύ κυκλοθυμικό και και πολλά άλλα.Μου το λεγε,μου το ξανάλεγε και άρχισα να το ψάχνω και κατάλαβα πως όντως ισχύει.Είχε πολλά από τα στοιχεία του asperger,όπως παρατηρητικότητα,εμμονή με πράγματα,ιδιορρυθμία στην επικοινωνία,καθόλου φίλους,είχε φάει πολύ κοροϊδία στο σχολείο,προσπαθούσε να κάνει σχέσεις και δεν μπορούσε,ήταν πολύ κυνικός και έλεγε ότι σκεφτόταν ακόμα και αν σε στεναχωρούσε ή σε προσέβαλλε,θυμό και νευρα,υπερκινητικότητα.Το συζητήσαμε και μου είπε πως διαγνώστηκε στο γυμνάσιο και πως επισκεπτόταν ψυχίατρο τότε.Βέβαια,μου είπε πως δεν του είχαν δώσει φάρμακα,κάτι που πλέον δεν το πολυπιστεύω.Συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα.Να επισημάνω επίσης,δυο πράγματα.Έχω και εγώ μια σωματική ασθένεια,έχω αρθρίτιδα απο πολύ μικρή και γενικά έχω περάσει κι περνάω δύσκολα,καθώς παίρνω φάρμακα,πονάω πολύ,μιας και η ασθένεια αυτή προκαλεί πόνο στις αρθρώσεις.Επιπλέον να επισημάνω,πως αυτός είχε και μια ερωτική διάθεση πάντα απέναντί μου και το βλεπα αλλά ποτέ δεν το είχε πει ανοιχτά.Για να μην τα πολυλογώ,κάποια στιγμή το εξομολογήθηκε,εγώ τοτε δεν ήθελα,καθώς τον αγαπούσα αλλά σκεφτόμουν πως κουβαλά και αυτός πολλά θέματα,οπως και εγώ και δεν ήξερα αν θα λειτουργήσει όλο αυτό.Αφού το αρνήθηκα,εκείνος απομακρύνθηκε και αρχισα να τον σκέφτομαι πολύ έντονα και ερωτικά και γενικότερα μου έλειπε.Οπότε,τον προσέγγισα και αρχίσαμε μια σχέση.Στην αρχή ήταν διστακτική,περισσότερο κάναμε σεξ και τίποτα άλλο,μιας και τα οικονομικά του ήταν χάλια και δεν πηγαίναμε κυριολεκτικά πουθενά.Αυτό κράτησε 2 μήνες αλλά άρχισε να με πνίγει.Δεν μου άρεσε αυτό,να συναντιόμαστε για σεξ,να μιλάμε στο τηλέφωνό και αυτό όλο.Του είχα πει πως δεν μπορώ έτσι και εκείνος μου είχε πει πως δεν του αρέσει έτσι αλλά δεν είχε την οικονομική δυνατότητα για κάτι άλλο.Είπαμε να το αφήσουμε και πάλι και περισσότερο με πρωτοβουλία δική μου.Αφού πέρασε 1,5 μήνας τα ξαναφτιάξαμε,καθώς έσπασα το πόδι μου και αυτό μας έφερε κοντά και πάλι.Ήμασταν 1,5 χρόνο μαζί,μέχρι πριν λίγες μέρες.Το πρώτο χρόνο περάσαμε ωραία.Αν και είχα και γω πολλά θέματα με το πόδι μου βγαίναμε,πήγαμε διακοπές,βλέπαμε ταινίες...Με στήριξε και αυτός πολύ και με κατανόησε.Ωστόσο, και εγώ "ανέχτηκα" πολλά,κάποια νεύρα,μια απαισιοδοξία,τα οικονομικά προβλήματα,το ότι δεν κουβεντιάζαμε πολύ,το ότι δεν πατούσε πόδι στον αδελφό του και δεν μπορούσαμε να πάμε να κάτσουμε σπίτι του,αν δε έπαιρνε "άδεια" και κάποια άλλα.Από το Σεπτεμβρη και εξής αρχισε να αλλάζει όμως πολύ.Είχε πολλά νεύρα και θυμό γιατί και ο αδελφός του και η μάνα του δεν είχαν δουλειά.Αλλά ακόμα και όταν η μάνα του βρήκε δουλειά δεν ηρέμησε.Τσαντιζόταν για το μικρό σπίτι που είχαν,γιατί δεν μπορούσαμε να έχουμε ένα χώρο εκεί,για τον αδελφό του που ήταν τεμπέλης και δεν έψαχνε δουλειά,για το μηχανάκι του που χαλούσε.Επιπλέον,κάτι που το έκανε όλο το καιρό που ήμασταν μαζί,ήταν πως δεν μπορούσε να διευθετήσει μικρές υποχρεώσεις όπως το να πάει στην τραπεζα να ρωτήσει κάτι,να πάει στην εφορία να ρυθμίσει το χρέος του κλπ.Όπου πήγαινε ή θα τσακωνόταν ή δεν θα μπορούσε να περιμένει στη ουρά.Κάποιες υποχρεώσεις μάλιστα,δεν τις άγγιζε καν.Επιπλέον,πάντα μου έκανε εντύπωση πως ενώ έδινε τα λεφτά του σχεδόν όλα στο σπίτι, δεν πατούσε πόδι,λες και τους φοβόταν.Εκείνη τη περίοδο λοιπον,είχα και γω τα δικά μου νεύρα και τη στεναχώρια,καθώς υποβλήθηκα σε χειρουργείο τέλη Σεπτέμβρη και όλα αυτά τον είχαν πελαγώσει.Δεν με στήριξε πριν το χειρουργείο και πολύ,μιλούσε για τα δικά του θέματα και νευρίαζε γι`αυτά.Αρχισα να στεναχωριέμαι σιγα σιγά με όλη την κατάσταση.Απομακρυνόταν,θύ μωνε,δεν σήκωνε τηλέφωνα.Τον ρώτησα αρκετές φορές,αν βαρέθηκε,αν τον βάραινα και εγώ με τα δικά μου,αν βρήκε κάποια άλλη.Τίποτα απ`όλα αυτά,έφταιγαν έλεγε τα προβλήματα στο σπίτι του και να κάνω υπομονή.Τέλη Νοέμβρη άρχισα να πηγαίνω σε ψυχολόγο και για τα δικά μου θέματα και για τη σχεση μου.Η ψυχολόγος μου είπε πως είναι αρκετά δυσλειτουργικός και πως αν δεν πάρει φαρμακευτική αγωγή να ηρεμήσει,δεν θα μπορέσουμε να είμαστε μαζί "φυσιολογικά".Εγώ συνέχιζα μαζί του την προσπάθεια αλλά τα ίδια.Φτάσαμε να τσακωνόμαστε κάθε 1 και 2 βδομάδες.Σε κάποια κουβέντα του ανέφερα το ενδεχόμενο φαρμακευτικής αγωγής λόγω του asperger αλλά δεν ήταν και πολύ θετικός.Έφτασα όμως, στα όρια μου,όταν πριν λίγες μέρες πήγε στην τράπεζα να ρωτήσει κάτι για ένα χαρτί και μου ειπε πως τσακώθηκε με τον ταμία και τον έβγαλαν έξω οι security.Επιπλέον,βγήκαμε σε μια ταβέρνα με μια παρέα και τον πείραζαν όλα,η δυνατή μουσική,η κοπέλα που έπαιζε δίπλα μας μ το κινητό,ακόμα και τα 10 ευρώ που έδωσε γι`αυτήν την έξοδο.Ήταν πολύ επιθετικός μαζί μου(στα λόγια) και του είπα πως εγω τον αγαπάω και θέλω να συνεχίσουμε μαζί αλλά δεν μπορώ αλλο αυτά τα νεύρα και το θυμό.Του είπα πως αν δεν παρεις φαρμακευτική αγωγή να ηρεμήσεις,δεν μπορώ άλλο αυτή την κατάσταση.Ηταν ανένδοτος και προτίμησε να χωρίσουμε.Τον αγαπαω,θέλω να μαστε μαζί αλλά όχι υπό αυτές τις συνθήκες.Είναι να κάνω και αλλο χειρουργείο σε ένα μήνα και η συμπεριφορά του μόνο καλό δεν μου κάνει.Κάθε φορά που μαλώναμε πονούσαν όλες μου οι αρθρώσεις.Είχαμε σκεφτεί ένα κοινό μέλλον μαζί και θα θελα να κανει μια προσπάθεια για τον εαυτό του κυρίως και μετά για μενα.Το asperger τον κάνει να αγχωνεται,δεν εκφράζεται και έχει όλο νευρά με αποτέλεσμα να χάνει ανθρώπους,να μην διευθετεί τις δουλειές του και να μην βάζει στη θέση τους,όσους πρέπει,όπως τον αδελφό του.Κι όλα αυτα τον πελαγώνουν.Μου χε πει πολλές φορές πως η σχέση μας είναι πολύ σημαντική για εκείνον.Έλεγε ακόμα και τώρα,πριν χωρίσουμε πως είναι τυχερός που με έχει και πως φοβάτι μην με χάσει.Αλλά δεν θέλει να κάνει τίποτα για το asperger και το θυμό που έχει.Έλεγε συνεχώς θα προσπαθήσω να τα ελαττώσω τα νεύρα μου και πάλι τα ίδια γίνονταν.Η ψυχολόγος μου είπε πως πήρα σωστή απόφαση να χωρίσουμε,γιατί με πλήγωνε η συμπεριφορά του συνεχώς και συμφωνα με εκείνη δεν θα απευθυνθεί σε ψυχιατρό και νευρολόγο,καθώς είναι πολύ αρνητικός.Εσείς τί πιστεύετε βρε παιδιά??Μπορεί να το κάνει??Συγγνώμη για το μεγαλο κείμενο

Κοπελα μου ας ειναι μεγαλο το κειμενο δεν πειραζει, αλλα βαλε καμμια παραγραφο! Ειναι το κουμπι που λεει enter επανω! Πραγματικα φανταζομαι τους φιλολογους στο σχολειο σου θα ειχαν καραφλιασει οι ανθρωποι με τις εκθεσεις σου...!:-PP

kerasi φιλόλογος είμαι. Στο Γυμνάσιο που έχω διδάξει,είναι από τα βασικά μαθήματα η δομή της παραγράφου και η παράγραφος εν γένει.Οπότε νομίζω πως ξέρω να χωρίζω τις παραγράφους ενός κειμένου και ευτυχώς οι καθηγητές μου δεν είχαν καραφλιάσει.Πρώτον όμως,γράφω για ένα θέμα που με έχει αγχώσει.Δεύτερον,δεν έχω και την καλύτερη σχέση με τους υπολογιστές,όπως φαντάζομαι κάποιοι που ξημεροβραδιάζονται σε αυτούς-τις εργασίες μου κάνω μόνο για το μεταπτυχιακό μου και ψάχνω κάποια ελάχιστα πράγματα.Τρίτον,έχω γράψει ελάχιστες φορές εδώ μέσα και δεν ξέρω πολύ καλά πώς λειτουργεί όλο αυτό..Μπορεί ακόμα, και ο λόγος μου να μην έχει μια σειρά και μια δομή εξαιρετική,διότι όπως προανέφερα γράφω για ένα θέμα που με "πονάει".Πέρα από την κριτική σου για την μορφή του κειμένου μου,θα μπορούσες να γράψεις κάτι σχετικό με το θέμα που ανήρτησα.Άμα,σε κούρασε ο τρόπος γραφής μου και η μορφή του κειμένου μου,μπορείς πολύ απλά να μην ασχοληθείς.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Κοπελα μου ας ειναι μεγαλο το κειμενο δεν πειραζει, αλλα βαλε καμμια παραγραφο! Ειναι το κουμπι που λεει enter επανω! Πραγματικα φανταζομαι τους φιλολογους στο σχολειο σου θα ειχαν καραφλιασει οι ανθρωποι με τις εκθεσεις σου...!:-PP

---

https://www.youtube.com/watch?v=qRIsgrteaNE

Δε με κουρασε, εμενα μ αρεσουν αυτες οι ιστοριες, απλα να το χεις υποψη για να ναι πιο ευαναγνωστα. Τελικα δεν καταλαβα την αποφαση που πηρες να χωρισεις αν του την ειπες ή οχι?

Φοβερές ιστορίες!!!Πού να τις ζήσεις κιόλας!!!

Χωρίσαμε...

Οχι ρε συ! Γιατι? Νομιζω βιαστηκες. Τι σου ειπε ο ιδιος?

Βιάστηκα λες??Εγώ δεν νομίζω....Του είπα πως θέλω να συνεχίσουμε μαζί,ότι τον αγαπάω και τον θέλω αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω υπό αυτές τις συνθήκες,εάν δεν κάνει κάτι 'δραστικό" για τα νεύρα του και το θυμό του.Και όταν λέω δραστικό εννοώ να πάρει κάποια φαρμακευτική αγωγή ή να αρχίσει ψυχοθεραπεία ή και τα δύο μαζί.

Βιάστηκα λες??Εγώ δεν νομίζω....Του είπα πως θέλω να συνεχίσουμε μαζί,ότι τον αγαπάω και τον θέλω αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω υπό αυτές τις συνθήκες,εάν δεν κάνει κάτι 'δραστικό" για τα νεύρα του και το θυμό του.Και όταν λέω δραστικό εννοώ να πάρει κάποια φαρμακευτική αγωγή ή να αρχίσει ψυχοθεραπεία ή και τα δύο μαζί. Ο ίδιος ήταν αρνητικός και κάθετος και είπε πως θα προσπαθήσει να μειώσει τα νεύρα αλλά δεν θέλει να επισκεφτεί ειδικό.Παρέμεινα κάθετη στην απόφασή μου και επειδή κανείς δεν υποχωρούσε,αποφασίσαμε να χωρίσουμε.

Λεφτα εχει να παει σε ψυχολογο? Μηπως κι αυτο ειναι προβλημα?

Tα οικονομικά του δεν είναι καλά,καθόλου.Νομίζω όμως πως αν ήθελε,θα μπορούσε να βρει κάποιο ψυχίατρο στο νοσοκομείο ή κάποιο ιδιώτη,που να είναι συμβεβλημένος με το ταμείο του.Οι λόγοι πιστεύω είναι άλλοι.Όταν κάναμε πρώτη φορά την κουβέντα αυτή φάνηκε να μην έχει ψάξει για το asperger και να μην το έχει συνειδητοποιήσει μέσα του.Επιπλέον,φοβόταν πως αν αρχίσει να παίρνει κάποια φαρμακευτική αγωγή,θα φαινόταν σε κάποια ενδεχόμενη δουλειά,που θα ήθελε να προσληφθεί στο μέλλον,κάτι που απ`ότι έμαθα δεν ισχύει.Εγώ πιστεύω πως ευθύνεται και η μητέρα του,διότι ήταν νοσηλεύτρια και της έχει εμπιστοσύνη όσον αφορά φάρμακα και γιατρούς.Η μητέρα του του έχει περάσει πως δεν έχεις τίποτα και επειδή ακριβώς την εμπιστεύεται σε αυτό το κομμάτι,δεν θέλει να το ψάξει.Και με τη ψυχολόγο που μίλησα μου είπε πως η μητέρα του πρέπει να `χει κάνει πολύ καλή δουλειά και του το `χει φέρει με τέτοιο τρόπο,που θεωρεί πως δεν τον δυσκολεύει το asperger αλλά οι δυσκολίες της ζωής.Βέβαια,είναι ενήλικας πια και όπως και η ψυχολόγος μου είπε αλλά όπως και εγώ πιστεύω,μπορεί να ψάξει και να ενημερωθεί για το θέμα αυτό.

Akrida καλη χρονια!καποτε ειχε πεσει στα χερια μου ενα βιβλιαρακι για τη συντροφικη συμβιωση με προσωπο που εχει ασπεργκερ. Ψαξε να το βρεις!πιστευω θα βοηθηθεις πολυ!

researcher καλημέρα και καλή χρονιά!Σ`ευχαριστώ για την απάντηση σου.Το έχω ψάξει και εγώ αρκετά και είχα βρει ότι υπάρχει ένα τέτοιο βιβλίο αλλά η αλήθεια είναι πως δεν το πήρα να το διαβάσω.
researcher και το βιβλίο να διάβαζα,αν δεν συνειδητοποιήσει και ίδιος κάποια πράγματα,νομίζω δεν γίνεται.Τί θα έκανα??Θα έπαιρνα το βιβλίο και θα του έλεγα κοίτα τί διάβασα??πολλές φορές είχα κάνει συζήτηση για το θέμα και του είχα πει "διάβασα αυτό για το asperger και εκείνο" αλλά κάναμε μια συζήτηση και πάλι έμενε εκεί,γιατί δεν το ψάχνει και εκείνος παραπάνω.Και εγώ έχω θέμα,έχω αρθρίτιδα.Έχω ψαχτεί,έβρισκα άρθρα τα έστελνα στο φίλο μου,τον ενημέρωνα,έκανα και κάνω πράγματα για να είμαι καλύτερα.Εκείνος δεν το ψάχνει,δεν το έχει αποδεχτεί,οπότε τί να κάνω εγώ??Νομίζω έχει μείνει τόσο μόνος στη ζωή του,έχει φάει τόση πολύ κοροϊδία για τη διαφορετικότητα του,με αποτέλεσμα να προστατεύει με νύχια και με δόντια τον εαυτό του,ακόμα και σε ανθρώπους σαν εμένα που θέλουν το καλό του πάνω απ`όλα.
Δεν μπορώ να το βλέπω πια να πληγώνεται.Θεωρεί πως το θέμα του είναι τα οικονομικά και ο αδελφός του που δεν έχει δουλειά.Είναι και αυτά θέματα και σοβαρά δεν αντιλέγω.Αλλά αν ο ίδιος ήταν ήρεμος και είχε καθαρή σκέψη,θα έλυνε κάποια θέματα πολύ πιο εύκολα.
Πολλές φορές φοβάμαι και του το χα πει.Φοβάμαι πως πάνω στα νεύρα του,θα κάνει κάτι άσχημο και μετά θα το μετανιώνει.Εντάξει δεν θέλω να τον "κατηγορώ" μόνο.Έχει αλλάξει πολύ και έχει ηρεμήσει αρκετά από τότε που αρχίσαμε να κάνουμε παρεά και να έχουμε σχέση( μου έχει πει πως είμαι το μοναδικό άτομο που τον ηρεμώ) αλλά και πάλι,είναι κάποια πράγματα όπως η διαχείριση των νεύρων, του θυμού,που πρέπει να το ψάξει.Και με την επικοινωνία έχει θέμα,δεν εκφράζεται και τα κρατάει όλα μέσα του.
Μερικές φορές σκέφτομαι πως ίσως, ίσως ο χωρισμός μας τον κινητοποιήσει κάποια στιγμή,γιατί η σχέση μας ήταν σημαντική γι`αυτόν και για εμένα βέβαια.

Οταν εχεις γνωση για καποια πραγματα οπως το τι να περιμενεις εχοντας σχεση με προσωπο που εχει ασπεργκερ ειναι πολυ καύτερο απο το να παραμενεις στην αγνοια. Για πολλος λογους.
Ξερεις τι να περιμενεις κ τι οχι
απογοητευεσαι λιγοτερο απο τις ελλειψεις
ξερεις καλυτερα πως να μεταφερεις ενα μυνημα
αρχιζεις κ αναγνωριζεις τι ακριβως μπορει κ τι οχι ενας ανθρωπος με ασπεργκερ
κ τι απο αυτα που μπορει κ τον χαρακτηριζει αντεχεις εσυ κ τι οχι....
ενα παραδειγμα...
εστω οτι σε προσεγγιζει σεξουαλικα παντοτε με εναν πολυ συγκεκριμενο τροπο..εαν εχεις διαβασει εσυ πως πανω κατω ετδι ειναι τα πραγματα με οόυς τους ασπεργκερ κ τους φρικαρει τελειως η ποικιλια ειναι τελειως διαφορετικο απο το να μην ξερεις..να το παιρνεις εντελως προσωπικα... να βρισκεσαι σε συγχιση με το μηπως κανεις κατι εσθ λαθος η δεν σε αγαπαει αρκετα.
Ετσι κ με αλλες πτυχες της ζωης. Το διαβασμα κ η ενημερωση βοηθουν παρα πολυ.
Αν δεν κανει κι αυτος κατι?
Σιγουρα αυτο προβληματιζει... ομως αν ξερεις αν θελεις αν ενημερωθεις αν ξεμπερδευτεις εσυ αν νιωσεις τις παγιδες που του δημιουργει το μυαλο του ...ισως τον βοηθησεις με το δικο σου...τυπικης αναπτυξης μυαλο κ σκεψη ... να ξεφυγει απο τα στενα ορια που του θετει η δικη του σκεψη...
εαν βεβαια αποφασισεις οτι τον θσλσια κοντα σου κ οτι αξιζει να ασχοληθεις...

Π.χ. λες μηπως τπν θορυβησει ο χωρισμος...κ τον κι ητοποιησει... θα μπορουσε ενα τυπικο μυαλο ισως... αλλα σε εκεινον που τα παιρνει ολα κυριολεκτικα ισως απλα του ενισχυσει το σεναριο...μονο η μανουλα με αγαπα κ να η αποδειξη....
καλη δυναμη ακριδα σε ο.τι κ αν κανεις κ αποφασισεις! Ολα ανθρωπινα!

Reasercher καλημερα και πραγματικα σ ευχαριστω για ολα τα σημαντικα που μου εγραψες.εχω ψαξει και εγω πολυ.ξερω οτι σκεφτεται κυριολεκτικα,το χω δει και στη πραξη..του λεω κατι μεταφορικα,το παιρνει κυριολεκτικα.Ξερω οτι τον πειραζουν οι θορυβοι,ξερω οτι ειναι πολυ παρατηρητικος,οτι εχει εμμονες με πραγματα κι αν τα χασει τσαντιζεται,αν του αλλαξεις το προγραμμα τσαντιζεται.Βλεπω οτι πολλες φορες απομονωνεται και οτι ειναι κυνικος,θα σου πει κατι εστω κι αν σε πειραξει π.χ ειπε σε ενα συνεργατη του βρωμας,να κανεις μπανιο...Στο σεξ ευτυχως δεν ειχαμε θεμα...ολα αυτα λοιπον τα δεχομαι και τα ανεχομαι ως ενα βαθμο.δεν με πονανε,δεν με στεναχωρουν.με στεναχωρουν τα νευρα σε μενα και σε αλλους κι γι'αυτο πρεπει να παρει οπωσδηποτε φαρμακευτικη αγωγη.δεν μπορει να το διαχειριστει.

Επιπλεον αυτο που λες εχει ενα ιδιαιτερο δεσιμο με τη μανα του και τον αδελφο του,ενω τον εκμεταλλεονται οικονομικα και δεν παταει ποδι.και γι' αυτο ομως ειναι κατι που δεν μπορω να κανω κατι. το χουμε συζητησει,βλεπει κασποια πραγματα αλλα δεν αντιδρα.

Αν δεν αλλαξει αυτα τα δυο πραγματα,που νομιζω ειναι βασικα,δυστυχως δεν μπορω να συνεχισω μαζι του.Δεν μπορω τα νευρα και δεν μπορω να τον εκμεταλλευονται και να μην κανει κατι.ΕΙναι θεματα που τα χουμε συζητησει παμπολες φορες και δεν τα αλλαζει.ΑΝ δεν επισκεφτει ειδικο τι αλλο να κανω;Ολα τ'αλλα τα δεχομαι και τα παραβλεπω αλλα αυτα δυο,δεν παλευονται ρε παιδια.

Εχει καλα στοιχεια,εχει χιουμορ,ειναι πανεξυπνος με γνωσεις απιστευτες και σε θεματα περιεργα-μιας κι αν τους κεντρισει κατι το ενδιαφερον,το ξεκοκκαλιζουν στην κυριολεξια,με βοηθαει σε οτι δεν ξερω π.χ με υπολογιστες και τυο κανει με μεγαλη προθυμια,με αγαπαει,με στηριζει,ειναι γενικα αλτρουιστης αλλα καποια πραγματα ειναι τοσο αρνητικα και με πνιγουν που υπερνικουν μεσα μου τα τοσα θετικα που εχει.Αν εκανε μια προσπαθει κι αυτος,θα 'ταν ολα καλυτερα.Του ειπα να πσμε μαζι στο γιατρο,του ειπα πως τον αγαπαω κι οτι τον θελω,θελω να συνεισω μαζι του αλλα του ειπα πως θελω να παμε στο γιατρο να παρει κατι για το θυμο και τα νευρα.Δεν γινεται διαφορετικα.

Του ειπα επιπλεον πως δεν το κρινω,δεν το παιζω καλυτερη.Του ειπσ εχω και εγω αδυναμιες αλλα προσπαθω να τις αντιμετωπισω.Οταν του ειπα να παει σε ψυχολογο να μιλησει και να ξεθυμανει λιγο,μου λεει 'γιατι δεν πας κι εσυ;'.Του ειπα οτι παω κασι εκει αρχισε μνα το σκεφτεται για λιγα λεπτα και μετα ηταν παλι αρνητικος.Δεν ξερω πως αλλιως να τυο χειρτιστω.ΕΓω προσπαθω αλλα μονο η μια πλευρα δεεν γινεται.

Kαλησπέρα...!ο φίλος μου επικοινώνησε μαζί μου,μου είπε πως με αγαπάει και τα λοιπά....είπε πως θα προσπαθήσει να αλλάξει και γράφτηκε γυμναστήριο και ταεκβοντο για να ξεθυμαίνει τα νεύρα του....
Μου είπε πάλι πως είναι αρνητικός με τα φάρμακα και δεν θέλει να ξεκινήσει φαρμακευτική αγωγή αλλά συμφώνησε να πάμε σε ψυχίατρο για να δει τί θα μας πει και είπε πως θα πηγαίνει να μιλάει μαζί του....

Θέλω τη βοήθειά σας στο εξής:Η οικονομική του κατάσταση δεν είναι καλή και δεν έχει χρήματα να δώσει για τον γιατρό.Που μπορούμε να απευθυνθούμε, ώστε να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία με κάποιο ψυχιατρο που να είναι και ψυχοθεραπευτης και να είναι δωρεάν ή έστω να πληρώνει ένα συμβολικό ποσό??Είναι ασφαλισμένος,καθώς δουλεύει.Σκέφτηκα να πάμε σε ιδιώτη γιατρό συμβεβλημένο αλλά κοιτάνε δωρεάν ή απλά συνταγογραφούν τα φάρμακα??Πού αλλού θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε??Σας ευχαριστω πολύ..

Γεια σου akrida. Μπορεις να πας σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας και να σας μιλησει ψυχολογος δωρεαν απο οσο γνωριζω. Ελπιζω να ειναι περαστικο και το δικο σου προβλημα. Τωρα οσον αφορα εμενα διαβασα ενα ποσταρισμα που εκανες πιο παλια και θα ηθελα να συζητησω μαζι σου καποια πραγματα αν δεν σε πειραζει γιατι δεν ξερω καποιον αλλο που η ιστορια του να μοιαζει τοσο πολυ με αυτην που ενδιαφερει εμενα. Θα χαρω αν διαβασεις το μηνυμα μου και μιλησουμε. Καλη σου συνεχεια και ευχομαι οτι καλυτερο.

Ναι μπορεις να πας σε κεντρο ψυχικης υγειας δινεις 5 ευρω ανα συνεδρια.Μακαρι να λυσετε τα προβληματα σας!Αν και παλι ξανασυνεχιστει αυτο πες οτι θα πας και εσυ σε ψυχολογο αυτην την φορα για δικα σου θεματα μην αισθανεται μειωνεκτικα.Κατι αλλο τωρα που θελω να ρωτησω, το asperger εχει καποια κοινα συμπτωμτα με την ιψδ?Επισης εχω ακουσει οτι τα ατομα που πασχουν απο αυτο εχουν υψηλο iq ισχιει?

καλησπέρα παιδιά...είχα πάρα πολύ καιρό να μπω και δυστυχώς θα απαντήσω ετεροχρονισμένα...

Φλοκ,δεν ξρω αν μπαίνεις πλέον και συ στο forum...αναφέρεσαι σε κάποιο ποστ που είχα κάνει παλιά και είπες πως θες να το συζητήσουμε...αν δεις το μήνυμα και ενδιαφέρεσαι ακόμα,δεν έχω πρόβλημα να τα πούμε.πρέπει να αναφέρεσαι στο θέμα μου για την διπολική διαταραχή,που έχει μια φίλη μου.Αν θες να σου λύσω κάποιες απορίες ή να σε βοηθήσω σε κάτι,από αυτά που ξέρω βέβεια και εγώ, πες μου.
Anakin,αυτοί που έχουν asperger έχουν όντως και κάποιους ιδεοψυχαναγκασμούς και συνήθως ναι έχουν μεγαλύτερο iq,απ`όσο έχω διαβάσει....
Τώρα όσον αφορά εμένα και το φίλο μου....είμαστε σε μια περίεργη φάση και δεν είμαστε μαζι εδω και κάποιο διάστημα αλλά ο λόγος που χωρίσαμε δεν σχετίζεται με το asperger και τη συμπεριφορά του...τελοσπάτων,δεν ξέρω αν θα τα ξαναβρούμε...αφού ειχα στείλει τα μηνύματα εδώ,πήγε για 4 μήνες σε ψυχίατρο/ψυχοθεραπευτή και βοηθήθηκε πάρα πολύ...είχε ηρεμήσει πολύ και δεν είχαμε διαπλεκτισμούς..

ό,τι γίνεται είναι για καλό,όπως και να χει....είτε θα προχωρήσουμε παρακάτω,είτε θα τα ξαναβρούμε υπό άλλες συνθήκες....

σας ευχαριστώ όλους σας για την βοήθεια και εύχομαι καλή συνέχεια σε όλους!

Καλησπερα Ακριδα. Διαβασα την απαντηση σου και χαρηκα που μπηκες. Ναι θελω να σου κανω μερικες ερωτησεις απλα αυτη την στιγμη πρεπει να βγω. Ειμαι σιγουρος οτι θα βοηθησεις πολυ να καταλαβω καποια πραγματα γιατι εγω και εχω καταλαβει τοσα για την ασθενεια ποσο μαλλον εσυ που εχεις και φιλη και μαλιστα με χαρακτηριστικα της περιπτωσης του ατομου που με ενδιαφερει. Θα σου γραψω μετα η αυριο και ελπιζω να ξαναμπεις συντομα. Μακαρι να εισαι καλα και εσυ με τα ποδια σου πλεον.

Ήταν επιλογή σου να χωρίσεις με το παλικάρι οπότε .... δεν αλλάζει κάτι. Είναι επιλογή του να μην πάρει φαρμακευτική αγωγή. Μια ερώτηση. Για ποιο λόγο να πάρει φαρμακευτική αγωγή? Επειδή είναι πιεσμένος κι έχει νεύρα? Όλοι έχουμε νεύρα! Ή μήπως λόγω της ιδιαιτερότητας????? Δεν νομίζω ότι το τελευταίο υπαγορεύει τη χρήση φαρμάκων.Το άσπεργκερ είναι αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας. Είναι εκ γενετής νεροψυχιατρική διαταραχή αλλά δεν δίδεται από όσο ξέρω φαρμακευτική αγωγή.

Λοιπον Ακριδα εχουμε και λεμε. Γνωρισα καποια κοπελα με διπολικη στο νετ αλλα ποτε απο κοντα. Η κοπελα αυτη ηταν ενας ανθρωπος πολυ διαφορετικος απο τους αλλους. Δεν μπορω να το περιγραψω ακριβως αλλα ηταν πολυ θελκτικη. Δεν μιλαω για εξωτερικη ομορφια αλλα για το ολο υφος που ειχε. Ηταν μυστηριωδης και ενω μιλαγε πολυ με κοσμο δεν ηθελε πολλα πολλα σε προσωπικο επιπεδο και κραταγε αποστασεις γενικα. Μεχρι ενος σημειου νομιζα οτι το εκανε επειδη προσεχε και ηταν λογικο να μην εμπιστευεται οποιον να ναι στο νετ αλλα απο ενος σημειου και μετα φαινοταν οτι κατι κρυβει. Δεν ηξερα τι αλλα παρατηρησα κατι πανω της και την ρωτησα αν εχει κατι. Τοτε μου ειπε οτι ολοι κατι εχουμε κλπ. Το αμεσως επομενο διαστημα αρχισε να με κοντευει αρκετα και μου εκανε εντυπωση αυτη γιατι εδειχνε να ενδιαφερεται για μενα ενω ουσιαστικα εκτος του οτι περουσαμε πολυ καλα μαζι και γελουσαμε δεν ειχαμε τιποτα κοινο. Αλλες ηλικιες αλλοι ανθρωποι αλλα βιωματα. Επισης ηταν ατομο που ειχε πολλες ασχολιες και κυριως ειχε εφεση στην τεχνη. Μου ειχε κανει εντυπωση οτι ενω την ειχα δει δεν την ειχα ακουσει ποτε να μιλαει. Μου ζητησε σε καποια φαση το σκαιπ μου της το εδωσα και μιλουσαμε και απο εκει αλλα κυριως γραπτως ωσπου ζητησε το τηλ μου και με πηρε. Τοτε την ακουσα πρωτη φορα να μιλαει και ειχε φωνη πολυ παραξενη σχεδον εφηβικη. Μιλουσε γρηγορα και κοφτα εκανε και κατι ψιλομαγκιτσες αλλα δεν εδωσα σημασια γιατι πειραζομασταν πολυ οποτε λεω οκ. Εκεινη την ημερα μου μιλησε για την διπολικη διαταραχη και καταλαβα ποιο ηταν αυτο που την εκανε απομακρη. Δεν ηξερα η αληθεια ειναι τι σημαινει διπολικη και νομιζα ειναι διχασμενη προσωπικοτητα. Μου ειπε μεσες ακρες τι παιζει και συνεχισαμε να κανουμε παρεα μεχρι που απο ενα σημειο και μετα αρχισε να απομακρυνεται και με αυτα που ειχα διαβασει για το θεμα καταλαβα οτι καποιος αλλος της αρεσε γιατι οι διπολικοι οταν ειναι στα πανω τους ερωτευονται τους παντες και ετσι εξηγηθηκε και το γεγονος πως μια τοσο διαφορετικη κοπελα εδειξε ενδιαφερον για μενα. Δεν ηταν πραγματικο τελικα γιατι μετα που την ξανακουσα στο τηλεφωνο η φωνη της ηταν αλλαγμενη και συνειδητοποιησα οτι ηταν σε φαση μανιας οταν με πρωτοπηρε ασε που δεν ηθελε να μιλησουμε ποτε ξανα γι αυτο το θεμα. Ενα βραδυ ειχε πεσει σε καταθλιψη και με πηρε τηλεφωνο μιλησαμε για λιγο και την αλλη μερα που την πηρα να ρωτησω πως ειναι νευριασε και μου ειπε οτι δεν θελει να δειχνω ενδιαφερον για την υγεια της γιατι μαλλον θεωρουσε οτι της βαζω σταμπα πως δεν ειναι φυσιολογικη και την νταντευω. Με τα πολλα χαθηκαμε και δεν επικοινωνησε ξανα ποτε εδω και ενα χρονο περιπου. Το θεμα ειναι τωρα οτι ενω ειχε μια μακροχρονια σχεση που διαλυθηκε απο οσο μου ειπε μου ανεφερε οτι δεν ειχε κανει ποτε κατι με αλλον ενω ξερω οτι δεν ηταν αληθεια. Ειμαι σιγουρος οτι εκανε και με πολλους και ακουσε τα μυρια οσα ειδικα απο ατομα που δεν ξερουν τι εχει και αυτο που με ποναει ειναι οτι ποτε δεν μπορεσα να της πω οτι εγω εβλεπα την πραγματικη κοπελα και οχι την διπολικη. Δεν μιλαω ερωτικα γιατι αυτο εχει ληξει απλα ξερω οτι θεωρουσε πως αν μαθω για το παρελθον της οποιο και αν ηταν αυτο γιατι λογικα θα εκανε...ασχημα πραγματα θα την θεωρουσα τσουλα και αυτο οχι μονο δεν ισχυει αλλα ξερω ποσο εχει πονεσει αυτη η κοπελα γιατι μονο ευκολη δεν ηταν. Μπορει να παρατησε κοσμο στα κρυα του λουτρου αλλα αυτο ειναι λογικο απο την στιγμη που οτι κανει το κανει σε μανιακη φαση με ατομα που διαφορετικα ποτε δεν θα εκανε κατι και οταν της περασει το πρωτο ατομο που πληγωνετε απο ολο αυτο ειναι σιγουρα αυτη και οχι τοσο τα ατομα που αφησε. Πιστευω οτι οταν ενας διπολικος κανει πραγματα η...επομενη μερα και η αντιμετωπιση της δεν ειναι θεμα διπολισμου μονο πλεον αλλα ατομου. Ενα π.χ μια κοπελα διπολικη που σε νορμαλ φαση ομως ειναι ευκολη για σεξ κανει κατι με καποιον θα εχει λιγοτερα προβληματα με τον εαυτο της απο μια κοπελα που δεν ειναι γιατι πολυ απλα η δευτερη θα εχει κανει κατι εντελως αντιθετο με αυτο που πραγματικα πρεσβευει σαν ατομο. Αυτο νομιζω οτι συμβαινει και στο ατομο που γνωρισα και με πειραζει που εφυγε φοβισμενη μην νομισω διαφορα γιατι αλλιως δεν εξηγειτε η διακοπη επικοινωνιας μας. Το ειχα καταλαβει οτι ηταν ανεβασμενη οταν πηρε θαρος και μου ανοιχτηκε και γι αυτο αλλωστε δεν ηθελε να ξαναμιλησουμε μετεπειτα για την ασθενεια γιατι απλα το εκανε οταν ηταν σε μανια αλλα οπως και να εχει δεν μπορω να καταλαβω καποια πραγματα και εδω σε θελω. Καταρχας της ειπα οτι θελω να εχουμε καποια επαφη εστω αραια και που και ας ειναι μονο στο νετ αλλα ηταν ανενδοτη και χωρις μαλιστα να εχει καποιο προβλημα μαζι μου. Το να μην θελει καποια συνεχεια μαζι μου το καταλαβαινω αλλα οταν ενας διπολικος ειναι σε νορμαλ φαση δεν ειναι εντελως φυσιολογικος? Γιατι να μην ηθελε αυτο το ατομο να εχουμε ενα γεια ενω περνουσαμε μια χαρα? Επισης της ειχα πει οτι δεν τρεχει κατι με το ερωτικο θεμα και αυτο που ηθελα ηταν μονο η ανθωπινη επαφη δεν ειχε καποια...ερωτικη υποχρεωση απεναντι μου επειδη καποια στιγμη ηρθαμε πιο κοντα αντιθετα ηξερε οτι απο εμενα ολα καλα. Επισης δεν μπορω να καταλαβω αν ενας ανθρωπος δεν αντεχει εστω αυτη την επαφη πως εχει γνωριμιες στην κανονικη του ζωη? Μου ειχε πει οτι ειχε μονο δυο φιλες που ηξεραν το θεμα της η οικογενεια και ο πρωην της αν και νομιζω λογικα δεν ισχυει αυτο γιατι οπως σε καποιο μανιακο επεισοδιο ανοιχτηκε σε εμενα μαλλον θα το εκανε και σε αλλους και ισως καποιοι να την εκμεταλλευτηκαν κιολας. Ακομη δεν μπορω να καταλαβω αν ο διπολικος ερωτας ειναι τοσο ψευτικος η εχει καποια βαση. Δηλαδη λες να με ερωτευτικε καποτε εστω λιγο και αυτο να βγηκε σε υπερθετικο βαθμο λογο της νοσσου η απλα ηταν ενα παραμυθι που ομως αυτη τοτε νομιζε οτι ηταν αληθεια? Δεν ρωταω πια για να την προσεγγισω ξανα ουτε καν φιλικα γιατι αυτο τελειωσε και παει και λογικα αφου ενα χρονο δεν ειπε ουτε γεια δεν προκειτε ποτε να ξαναφανει απλα ειναι καποιες αποριες γιατι ειναι ενα ατομο που αν και δεν γνωρισα ποτε προσωπικα με στιγματισε πιο πολυ απο αλλα που τα ξερω μια ζωη. Αυτη ηταν αλλωστε ο λογος που μπηκα στο φορουμ και εδειξα ενδιαφερον για τον διπολισμο. Ειναι ενα ατομο που οπου και να ειναι θελω να ειναι καλα γιατι ειναι καλος ανθρωπος και βασανισμενος και επειδη ειμαι σιγουρος οπως σου ειπα οτι εχει παρεξηγηθει ξερω οτι αυτο θα την εχει κανει ρακος πολλες φορες. Ειναι μια πραγματικη κυρια που καμια σχεση δεν εχει με ολο αυτο που βγαινει εξω στους αλλους και με ποναει που ενας τετοιος ξεχωριστος ανθρωπος με την καταρα αυτη που κουβαλαει ουσιαστικα καθισταται ενα φως κλεισμενο σε 4 τοιχους. Εχει να προσφερει πολλα στην κοινωνια μας αυτη η γλυκια φατσουλα με το μυαλο ξυραφι και κριμα που ποτε δεν καταλαβε πως εγω την βλεπω. Ποτε μαλλον δεν καταλαβε την εκτιμηση που της εχω και πως ποτε δεν θα την εβλεπα σαν καμια του δρομου οτι και αν εκανε ισα ισα θα της εδινα παντα μια μεγαλη αγκαλια ακομη και απο μακρια βλεπωντας το πραγματικο ατομο πισω απο την κουρτινα που βλεπουν οι πιο πολλοι. Τουλαχιστον ελπιζω οι φιλες της να ειναι σαν εσενα που ψαχτηκες και εγραψες απο ενδιαφερον να την βοηθανε οποτε μπορουν και να την αγαπανε οσο μπορουν γιατι και με τον πατερα της δεν θα πηγαινε πολυ καλα απο οσο μου ειπε. Συγνωμη κιολας για το μεγαλο κειμενο αλλα πιστεψε με ειναι το πιο μικρο που μπορουσα να γραψω. Μπραβο και σε εσενα Ακριδα που εισαι διπλα στην δικη σου φιλη γιατι ξερω οτι και ο περιγυρος αυτων των ανθρωπων περναει δυσκολα.

PAPA ψαχνοντας το ζητημα και μιλωντας με εναν ψυχιατρο,καταλαβαμε πως οντως δεν χρειαζεται φαρμακα....οσοι εχουν ασπεργκερ δεν παιρνουν φαρμακα,εκτος κι αν βρισκονται σε μια φαση πολυ εντονου στρες...ομως η ψυχοθεραπεια,βοηθα και το ειδα,γιατι τελικα συζητωντας με το φιλο μου,αποφασισε να επισκεφτει ψυχοθεραπευτη για λιγους μηνες...δεν το χωρισα εγω,ηταν μια απο κοινου αποφαση και δεν εχει να κανει με το ασπεργκερ,αλλα με αλλα θεματα που δεν αφορουν το forum και δεν χρειαζεται να τα αναφερω...ισαι ισα εχουμε πολυ καλη σχεση και μιλαμε στο τηλεφωνο,δεν χωρισαμε ασχημα....ειναι λιγο το διαστημα,που χωρισαμε,περιπου 1 μηνα και κατι...εχω μια κρυφη ελπιδα,μηπως τα ξαναβρουμε..ειναι ενας σημαντικος ανθρωπος στη ζωη μου και τρεφουμε αγαπη ο ενας για τον αλλο...θα δουμε!

φλοκ μου να σου πω κατι??ξερεις τι μου κανει εντυπωση απο το κειμενο σου??οτι παρολο που εχει περασει ενας χρονος σκεφτεσαι ακομα αυτην την κοπελα με πολυ εντονο τροπο..κατα τη γνωμη μου ειναι και καλο,γιατι ειναι ωραιο να εισαι ευαισθητος,να δειχνεις ενσυναισθηση και να ενδιαφερεσαι για ατομα που περασαν,εστω και διαδικτυακα απο τη ζωη σου,απο την αλλη ομως το εχεις παρει πολυ προσωπικα-ενω δεν ηταν ενα ατομο που ηταν καιρο στη ζωη σου ή που μοιραστηκατε στιγμες απο κοντα- και δεν ξερω αυτο κατα ποσο σε βοηθα,να προχωρησεις παρακατω....

δεν ειμαι διπολικη,ουτε ψυχιατρος,για να μην παρεξηγηθω γι`αυτα που θα πω....γιατι,αν τα διαβασαει καποιος διπολικος,μπορει να πει οτι λεω και βλακειες..εγω θα σου πω καποια πραγματα,για το πώς το εζησα και το ζω με την φιλη μου,που ειναι διπολικη...θα μιλησω δηλαδη,σαν παρατηρητης...δεν ειναι μια ευκολη ασθενεια,ειναι περιεργη και για το ιδιο το ατομο και για τον περιγυρο του....η φιλη μου ευτυχως,εχει "κουμπωσει" με τον ψυχιατρο της,εχει συνειδητοποιησει την κατασταση,ακολουθει κατα γραμμα την φαρμακευτικη της αγωγη και παει παρα πολυ καλα....

πριν 3 χρονια περιπου ξεκινησε η ιστορια της με εναλλαγες μεταξυ μανιας και καταθλιψης αλλα αρχικα δεν ηξερε τι ειχε και δεν ξεραμε και εμεις...εγω καποια στιγμη το πηρα χαμπαρι,γιατι ημουν σε ενα μεταπτυχιακο ειδικης αγωγης και ειχαμε αναφερθει λιγο στη διπολικη και ετσι αντιληφθηκα καποια συμπτωματα στη φιλη μου....τεσπα,μετα την πεισαμε να παει στο γιατρο και απο κει και περα,ολα αρκετα καλα...

η φιλη μου,όταν ηταν στη μανια,ηταν λες και εχει παρει "ναρκωτικα"..ετσι μου το χει αναφερει και εκεινη...φαντασου,καμια φορα που αναφερουμε περιστατικα απο εκεινη την περιοδο-τι ελεγε και τι εκενε- δεν τα θυμαται...βρισκοταν σε τρομερη υπερδιεγερση,ηθελε να κανει σεξ με οποιο να `ναι(ενω ειχε σχεση,χωρισε,γιατι ηθελε να ειναι απο δω και απο κει..),εβριζε,δεν κοιμοταν πολυ,ντυνοταν προκλητικα...τελοσπατων πολλα...επεισης,δυσκολο ηταν και το κομματι της καταθλιψης..εκανε συνεχως "μαυρες" και 'καταστροφικες' σκεψεις,ειχε αυτοκτονικες τασεις και και και..

αν η κοπελα αυτη με την οποια μιλουσες ειχε οντως διπολικη και την πετυχες τοσο σε φαση μανιας,οσο και σε φαση καταθλιψης,μην βασανιζεις τον εαυτο σου με απαντησεις....γιατι,αν ηταν σε τετοια φαση,δεν σκεφτοταν εκατο τοις εκατο με τη λογικη.

η φιλη μου οταν ηρεμησε γυρισε στο φιλο της και εκεινος την δεχτηκε και απο τοτε ειναι και παλι μαζι...αρα,θεωρω οτι καποιος που εχει διπολικη μπορει να ερωτευτει και να κανει μια ομορφη σχεση,αρκει να ειναι τυπικος με την αγωγη του και να εχει εναν συντροφο που θα τον κατανοει και θα δεχτει απολυτα την ασθενεια του.

ευχομαι πραγματικα και εγω αυτη η κοπελα να εχει φιλους και στηριγμα...δεν ειναι ωραιο να κρινεις τους ανθρωπους,λογω της ασθενειας τους και να τους απομακρυνεις..δυστυχως βεβαια, οι ψυχικες ασθενειες στιγματιζονται πολυ περισσοτερο απ`οτι οι σωματικες και δημιουργουν παραπανω φοβο στο περιγυρο....

εγω βλεπω παντως τη φιλη μου να εχει φιλους,να εχει σχεση,να εχει κατανοηση σε πολλα πραγματα ...με τη σειρα της βεβαια, και εκεινη κανει προσπαθεια να βρισκεται παντα σε ενα καλο επιπεδο...

εγω θα ελεγα...να προχωρησεις παρακατω και να μην σκεφτεσαι τοσο εντονα αυτην την κοπελα,γιατι εχει περασει πολυς καιρος...αν ωστοσο,ενδιαφερεσαι τι κανει,αν εχεις το τηλ της,στειλ`της ενα μηνυμα..ανθρωπινο ειναι...!ισως να ειναι καλυτερα τωρα,να μιλησετε και να σου λυθουν καποιες αποριες...

παντως μην ξεχνας πως δεν συνατηθηκατε ποτε απο κοντα και παντα υπαρχει μια μικρη εως μεγαλη πιθανοτητα να μην ελεγε και την αληθεια....
και να την ελεγε ομως,μην το παιρνεις θα ξαναπω τοσο προσωπικα...διακρινω πως εχεις ενοχες και τυψεις στο κειμενο σου...οτι ισως την πιεσες,οτι ισως δεν την καταλαβες,οτι ισως δεν εκανες κατι καλα και δεν θελησε επικοινωνια απο κει και περα...δεν νομιζω οτι ειναι καλο να το κανεις στον εαυτο σου αυτο και δεν βοηθα...αυτη ειναι η δικη μου αποψη!

Καταρχας ευχαριστω για τον κοπο σου. Δεν εχεις καταλαβει καποια πραγματα Ακριδα. Οταν μου ζητησε το τηλ και με πηρε ηταν σε μανια οχι συνεχεια. Οκ μπορει να μην συναντηθηκαμε απο κοντα αλλα 1 δεν μιλησαμε 5 φορες ειχαμε για μηνες παρε δωσε και 2 σου ειπα καταλαβαινα ποτε ηταν ανεβασμενη και απο την φωνη και απο τον τροπο γραφης που ηταν πιο επιθετικος και αυτο με εχει μπερδεψει. Αν ηταν συνεχεια σε μανια θα το καταλαβαινα αλλα ηταν και φορες που ηταν καλα και τοτε απορω πως μου μιλαγε και ξαφνικα εξαφανιστηκε. Επισης δεν εχεις καταλαβει οτι δεν περιμενω τιποτα απο αυτην και δεν με εχει σταματησει αυτη η γνωριμια στο να κανω βηματα μπροστα αλλα βρε Ακριδα ειναι μερικοι ανθρωποι που σε στιγματιζουν για μια ζωη και αυτος ειναι ο λογος που δειχνω ενδιαφερον. Ισως να ακουγεται αρρωστο ολο αυτο αλλα μην ξεχνας οτι εσυ την φιλη σου την βλεπεις με αλλο ματι απο αυτο που ειδα εγω αυτην. Θα την θυμαμαι για παντα οχι απλα μετα απο ενα χρονο και για να μην παρεξηγηθω δεν ασχολουμαι απο το πρωι μεχρι το βραδυ με αυτο το θεμα απλα ηταν τοσο εντονη η παρουσια της στην ζωη μου εστω και με αυτο τον τροπο που δεν μπορω καν να σου το εξηγησω. Σπανια συναντας τετοιο ανθρωπο ηταν τιμη μου που την γνωρισα και το οτι σου εγραψα ειναι για να παρω καποιες απαντησεις ετσι στο γενικο πλεον και οχι επειδη προσδοκω επαφη μαζι της ξανα. Αλλωστε συμφωνα με αυτα που γραφεις το πιο πιθανο ειναι να μην με θυμαται καν. Μακαρι να ειναι καλα οπου και να ειναι και οτι και να κανει. Να εισαι καλα και εσυ Ακριδα και οτι καλυτερο.

πολυ ωραια η απαντηση σου στον φλοκ, ακριδα.
φλοκ, περα απο τις ασθενειες, υπαρχει η προσωπικοτητα και η βουληση. δεν μπορουμε να βρουμε οδηγιες η καποιον μπουσουλα για το τι αισθανεται και σκεφτεται καποιος ασθενης επειδη εχει κοινη ασθενεια με αλλον που ξερουμε. οπως λες κι εσυ, σε συγκεκριμενες στιγμες ειχε προβλημα η κοπελα που γνωρισες, σε αλλες οχι και ειχατε αρκετο καιρο επικοινωνια.
μπορουσε λοιπον να εχει ολοκληρωμενη αποψη για το αν θελει η οχι να επικοινωνειτε και με ποιον τροπο, οποιοι κι αν ηταν οι λογοι της απομακρυνσης της.

Μα αυτο λεω ριμεντι. Οτι τα πηγαιναμε πολυ καλα και ξαφνικα χαθηκε. Απο καιρο ηταν αλλου βεβαια οπως καταλαβα αλλα μιλουσαμε και ετσι αποτομα τερμα. Οσο για την βουληση της στο αν ηθελε επικοινωνια εχεις δικιο μεν αλλα πως μπορει ενας ανθρωπος που πια δεν ειναι ερωτευμενος μαζι σου οποτε δεν εχει τετοια πιεση και του εχεις ξεκαθαρισει οτι δεν τρεχει τιποτα και τα πας πολυ καλα μαζι του απλα να χαθει? Και το ξαναλεω δεν ψαχνω απαντησεις για την κοπελα καθεαυτου γιατι ηταν επιλογη της και τελος αλλα πιο πολυ για εμενα. Απο τοτε απλα ο διπολισμος μου κινησε το ενδιαφερον και εχω διαβασει καποια πραγματα για το θεμα και απλα ανεφερα την δικη μου ιστορια πιο πολυ για γενικη ενημερωση και οχι για το αν θα την ξαναδω γιατι αυτο θα ηταν πραγματικα καπως.

Quote:

---

Originally Posted by φλοκ

Μα αυτο λεω ριμεντι. Οτι τα πηγαιναμε πολυ καλα και ξαφνικα χαθηκε. Απο καιρο ηταν αλλου βεβαια οπως καταλαβα αλλα μιλουσαμε και ετσι αποτομα τερμα. Οσο για την βουληση της στο αν ηθελε επικοινωνια εχεις δικιο μεν αλλα πως μπορει ενας ανθρωπος που πια δεν ειναι ερωτευμενος μαζι σου οποτε δεν εχει τετοια πιεση και του εχεις ξεκαθαρισει οτι δεν τρεχει τιποτα και τα πας πολυ καλα μαζι του απλα να χαθει? Και το ξαναλεω δεν ψαχνω απαντησεις για την κοπελα καθεαυτου γιατι ηταν επιλογη της και τελος αλλα πιο πολυ για εμενα. Απο τοτε απλα ο διπολισμος μου κινησε το ενδιαφερον και εχω διαβασει καποια πραγματα για το θεμα και απλα ανεφερα την δικη μου ιστορια πιο πολυ για γενικη ενημερωση και οχι για το αν θα την ξαναδω γιατι αυτο θα ηταν πραγματικα καπως.

---

περα απο αυτα που "ξεκαθαριζουμε" στους αλλους, υπαρχουν αυτα που αντιλαμβανονται και συμπεραινουν απο μονοι τους, ο'τι κι αν τους ξεκαθαρισουμε εμεις, οπως κι αυτα που οι ιδιοι θελουν ( η δεν θελουν) απο τους αλλους κι απο τον εαυτο τους σε σχεση με τους αλλους.
καπου στην συμπραξη ολων αυτων βρισκονται οι απαντησεις στις αποριες, νομιζω...
οχι μονο τις δικες σου, ολων μας σε θεματα γνωριμιων η σχεσεων.

φλοκ σιγουρα καποια ατομα μας στιγματιζουν και λογικο ειναι να τα σκεφτομαστε,οσος καιρος και να περασει....αλλα εσυ νιωθω οτι επιμονα αναζητας απαντησεις...σιγουρα,δεν ειναι οτι πιο ευχαριστο ο αλλος να εξαφανιζεται ετσι απο τη ζωη σου και ο τροπος αυτος,δυστυχως η ευτυχως, οδηγει σε καποιες αποριες(τι εκανες,που εφταιξες),που ωστοσο,δεν πρεπει να σου γινουν εμμονη...
οπως ειπε και O remedy ομως,εμεις δεν μπορουμε να σου δωσουμε ακριβεις απαντησεις για το λογο που την οδηγησε να χαθει ετσι,κι αν αυτος ο λογος οφειλεται ειτε σε μια δικη σου συμπεριφορα,ειτε στη διπολικη που εχει ή απλα σε μια 'καθαρη",δικη της αποφαση...

γι`αυτο αλλωστε σου ειπα,αν εχεις το τηλ της,παρ`την και αν το σηκωσει,συζητηστε το και παρε τις απαντησεις που θες...μονο εκεινη μπορει να σου δωσει καποιες εξηγησεις και απαντησεις για τον λογο που χαθηκε,οπως χαθηκε...εγω ο,τι και να σου πω εικασιες,θα κανω και βεβαια θα στηριχτω στην εμπειρια που εχω από την διπολικη φιλη μου,που βεβαια,οπως ειπε και ο remedy,ειναι ενα διαφορετικο τελειως προσωπο απο αυτην την κοπελα με την οποια μιλουσες.

στην τελικη σκεψου και το θετικο της ιστοριας αυτης και μη μενεις μονο στο αρνητικο του πραγματος,οτι δηλαδη εξαφανιστηκε,οπως εξαφανιστηκε,χωρις εξηγησεις...η γνωριμια με αυτην την κοπελα,σε εκανε να ψαξεις για την διπολικη,,,ειναι ωραιο να μας δινεται αφορμη να μαθαινουμε και να πληροφορουμαστε για παραγματα....ισως να γνωρισεις καποια στιγμη απο κοντα μια κοπελα με διπολικη(ή ακομα και ενα φιλο) και τοτε ολα αυτα που εχεις μαθει για την ασθενεια αυτη,να σου φανουν πολυ χρησιμα...

αυτο το σκεφτομαι πολλες φορες και για μενα με το φιλο μου,που δεν ξερω αν θα τα ξαναβρουμε...εμαθα απο πολυ κοντα για τον αυτισμο και το πως ειναι να ζεις με ανθρωπο που εχει αυτην την νευρολογικης φυσεως ασθενεια και μπηκα στην διαδικασια να το ψαξω...αντιστοιχα και εκεινος,εμαθε και εψαξε για την δικη μου σωματικη ασθενεια-την αρθριτιδα....ειναι ωραιο να ανοιγουμε το μυαλο μας και να συμβιωνουμε η να μιλαμε με ανθρωπους στους οποιους,καλως η κακως,εχουν μπει ταμπελες,λογω μιας ασθενειας που "κουβαλουν"...γιατι πισω απο αυτες τις ταμπελες,διαπιστωνουμε την υπαρξη ενος αληθινου ατομου,με αρνητικα αλλα και με πολλα θετικα πραγματα και σπαμε τα στεγανα που μας ειχαν δημιουργηεθει τοσο καιρο στο κεφαλι μας...

Κραταω ολη την απαντηση εκτος απο την εμμονη. Δεν εχω εμμονη ισως ετσι σου φαινεται γιατι ο γραπτος λογος διαφερει απο τον προφορικο. Τελος παντων σε ευχαριστω οπως και να εχει.

Quote:

---

Originally Posted by akrida

Βιάστηκα λες??Εγώ δεν νομίζω....Του είπα πως θέλω να συνεχίσουμε μαζί,ότι τον αγαπάω και τον θέλω αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω υπό αυτές τις συνθήκες,εάν δεν κάνει κάτι 'δραστικό" για τα νεύρα του και το θυμό του.Και όταν λέω δραστικό εννοώ να πάρει κάποια φαρμακευτική αγωγή ή να αρχίσει ψυχοθεραπεία ή και τα δύο μαζί. Ο ίδιος ήταν αρνητικός και κάθετος και είπε πως θα προσπαθήσει να μειώσει τα νεύρα αλλά δεν θέλει να επισκεφτεί ειδικό.Παρέμεινα κάθετη στην απόφασή μου και επειδή κανείς δεν υποχωρούσε,αποφασίσαμε να χωρίσουμε.

---

δεν δίνουνε φαρμακευτική αγωγή για αυτισμό, έλεος... δεν είναι ασθένεια... εκτός αν υπάρχει (όχι σπάνια) συννοσηρότητα (ιψδ, κατάθλιψη κλπ)... ψυχοθεραπεία και σωστός χειρισμός του άγχους και του θυμού από τους οικείους... και σωστή ενημέρωση...