ΙΔΨ

Printable View

16-11-2007, 16:50
Eleni.G

ΙΔΨ

γεια σας παιδες εψαχνα στο internet λυσεις για το προβλημμα μου και σας ανακαλυψα:)
μ εχει κουρασει ο εαυτος μου ετσι οπως καταντησα να πρεπει να πλενομαι συνεχεια να φοβαμαι μηπως λερωθω.Μεσα στο σπιτι τα καταφερνω τωρα αλλα οταν πρεπει να βγω εξω σκεφτομαι τι θα περασω παλι δεν εχω που να πατησω απο δω βρωμικα απο κει βρωμικα μεσα στο λεοφωρειο βρωμικα.Οι τουαλετες στα καφε η στα κλαμπ το ιδιο.Ακομα και το μπουφαν μου πλενω οταν επιστρεφω σπιτι κι αντε να στεγνωσει τωρα το χειμωνα!το κινητο το καθαριζω με οινοπνευμα.Θελω να παω για ψωνια να παρω κανενα ρουχο κι αυτο δυσκολο ειναι.Γενικα αποφευγω να βγω εξω γιατι θα λερωθω και μεσα στο σπιτι ομως ως ποτε?νιωθω χαλια ψυχολογικα.Σημερα κανονιζει η αδερφη μου για να βγουμε κι εχω αγχωθει..πως θα τα καταφερουμε να φτασουμε στο μαγαζι χωρις να λερωθουμε?και καλα εγω οταν γυρισουμε στο σπιτι θα πλυνω οτιδηποτε φορεσω στην εξοδο και θα καθαρισω με οινοπνευμα την τσαντα μου και ολα τα αντικειμενα που θα εχω κουβαλησει μαζι μου.Η αδερφη μου ομως με τον αντρα της που μενουν μαζι μας δε δεχονται να κανουν τα ιδια και θα πρεπει να τους ανεχτω ετσι βρωμιαρηδες να καθονται στο καναπε στο σαλονι και να λενε οτι ολα ειναι στο κεφαλι μου.Υπαρχει καποιος που βιωνει παρομοιες καταστασεις?καποιος που το ξεπερασε?και πως?
16-11-2007, 16:57
krino

Quote:

Originally posted by Eleni.G
και θα πρεπει να τους ανεχτω ετσι βρωμιαρηδες να καθονται στο καναπε στο σαλονι

πως?

:o
16-11-2007, 17:14
Reina

ελένη,

το ίντερνετ και ένα φόρουμ -στην περίπτωσή σου -είναι παράγοντες που σε διευκολύνουν στην έρευνα οκ. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ζητάς βοήθεια ειδικού εφόσον έχεις εντοπίσει το πρόβλημα..Κάπου λες οτι δεν μπορείς να ανεχτείς τους συγγενείς σου όταν μάλιστα σου λένε οτι όλα είναι στο κεφάλι σου- τελικά θεωρείς οτι έχεις πρόβλημα ή όχι?

Αν συνεχίσεις να το αγνοείς, πιθανόν να σε απομονώσει εντελώς.

καλή συνέχεια

υ.γ. δεν υπάρχουν αδιέξοδα..
16-11-2007, 17:49
Eleni.G

ειχα ζητησει βοηθεια ειδικου στο παρελθον ψυχιατρου μου εδινε φαρμακα και πηγαινα καλυτερα αλλα δεν ξεπεραστηκε τελειως μου τα αλλαζε συνεχεια μηπως καποιο αλλο ειναι πιο αποτελεσματικο αλλα τιποτα απλα πρεπει μονη μου να προσπαθησω οσο κι αν νιωθω οτι ειμαι βουτηγμενη μες τη βρωμα να πιεζομαι και να μην υποκυπτω στην επιθυμια μου να πλυθω.Ισως πρεπει να επισκεφτω καποιον αλλο γιατρο.Αλλα δεν ξερω ποιον..ψυχιατρο ψυχολογο?
krino με ρωτας πως δεν ξερω ακριβως αλλα μονο και μονο που βγηκαν εξω τους θεωρω βρομικους και δε θελω ουτε να με πλησιασουν τιποτα μονο αν γινεται να πληθουν για να μπορω να καθομαι διπλα τους διαφορετικα μενω και στο δωματιο μου οπου δεν αφηνω να πλησιασει κανεις
16-11-2007, 17:57
keep_walking

Ναι να επισκεφτεις αλλο γιατρο...αφου ελεγες οτι πηγαινες καλυτερα...γιατι παρελθον?Γιατι σταματησες?
16-11-2007, 18:06
krino

Quote:

Originally posted by Eleni.G

krino με ρωτας πως δεν ξερω ακριβως αλλα μονο και μονο που βγηκαν εξω τους θεωρω βρομικους και δε θελω ουτε να με πλησιασουν τιποτα μονο αν γινεται να πληθουν για να μπορω να καθομαι διπλα τους διαφορετικα μενω και στο δωματιο μου οπου δεν αφηνω να πλησιασει κανεις

Θελω να σου πω οτι οπως και εσυ αντιλαμβανεσαι οτι κατι δεν παει καλα εδω.
Φυσικα δεν ηρθε και η συντελεια του κοσμου, ουτε σε κατηγορω, ουτε χλευαζω αυτο που νιωθεις.
Νομιζω οτι καποια στιγμη υπηρχε κοσμος με ιδιο ζητημα αν το διαβασει να μας πει την αποψη του.
Ωστοσο καλο θα ηταν να αρχιζεις να ψαχνεις να βρεις καποιον που θα τον εμπιστευτεις και να χαλαρωσεις και εσυ καποια στιγμη.

Το οτι μιλαμε εδω ειναι μια καλη αρχη, ετσι???
Ειμαι σιγουρος οτι δεν θα ηθελες να φτασεις σε σημειο να ζεις μονη σου σε ενα αποστειρωμενο περιβαλλον....
16-11-2007, 18:15
Eleni.G

τον προηγουμενο γιατρο τον αφησα γιατι δε με βοηθουσε μονο τα φαρμακα μου εγραφε και αυτα ηταν που βοηθησαν τα οποια φαρμακα ηταν αντικαταθλιπτικα ladose αυτα μπορουσα να τα παρω και χωρις συνταγη γιατρου οποτε κι ετσι εκανα.Τα σταματησα γιατι ενιωθα ασχημα μου λεγανε ολοι στο σπιτι οτι πρεπει να προσπαθησω μονη μου οτι δε γινεται να παιρνω για ολη μου τη ζωη φαρμακα.Καθε φορα που πηγαινα να δω τη γιατρο μου ειχα τη μανα μου να μου λει τι εγινε στα μειωσε? ποτε θα στα κοψει?
16-11-2007, 18:38
Sad

Quote:

Originally posted by Eleni.G
Ισως πρεπει να επισκεφτω καποιον αλλο γιατρο.Αλλα δεν ξερω ποιον..ψυχιατρο ψυχολογο?

Eleni.G καλώς όρισες στο forum.
Ανήκω και εγώ στους ψυχαναγκαστικούς αλλά εγώ το πρόβλημα το έχω κυρίως στην σκέψη. Με την μόλυνση δεν είχα ποτέ τόσο σοβαρό πρόβλημα. Η πάθηση όμως είναι η ίδια.
Ο ψυχαναγκασμός χρειάζεται οπωσδήποτε ψυχοθεραπεία. Κάποιον να σου πει πως θα βγάλεις την ιδέα της μόλυνσης από το μυαλό σου, δεν έχουν άδικο αυτοί που σου το λένε, μια ιδέα είναι και τίποτα παραπάνω.
Μόνο τα φάρμακα στην περίπτωση του ψυχαναγκασμού δεν κάνουν τίποτα.
Ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις. Η ψυχανάλυση είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας. Τώρα αν θα καλύτερα με ψυχολόγο ή ψυχίατρο δεν ξέρω. Και δεν κάνουν όλοι οι ψυχίατροι ψυχοθεραπεία.

Ρίξε μια ματιά στην αυτοβοήθεια και στις τακτικές αντιμετώπισης των ενοχλητικών συμπτωμάτων.
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=2209&page=3

Κουράγιο όλα διορθώνονται :)
16-11-2007, 18:58
krino

Quote:

Originally posted by Eleni.G
Τα σταματησα γιατι ενιωθα ασχημα μου λεγανε ολοι στο σπιτι οτι πρεπει να προσπαθησω μονη μου οτι δε γινεται να παιρνω για ολη μου τη ζωη φαρμακα.Καθε φορα που πηγαινα να δω τη γιατρο μου ειχα τη μανα μου να μου λει τι εγινε στα μειωσε? ποτε θα στα κοψει?

Να προσπαθησεις μονη σου, πρεπει να εισαι πολυ δυνατος χαρακτηρας και συγκροτημενη σαν ανθρωπος για να τα βγαλεις περα. Δεν ξερω τι εισαι, εσυ ξερεις καλυτερα.

Το οτι σταματησες τα φαρμακα, εγω το βρισκω θετικο αλλα αν μεινεις μονο σε αυτο δεν κανεις τιποτα αλλα αφηνεις να σε παρασερνει το ρευμα ενδεχωμενα με απροβλεπτες συνεπειες.

χρειαζεσαι στηριξη, ειτε αυτο σημαινει οικογενοικο περιβαλλον (αυτο που σου ειπε η μανα σου δεν ειναι και οτι καλυτερο) ειτε φιλοι κλπ ειτε αλλιως μια επαγγελματικου τυπου βοηθεια η οποια θα βασιζεται κυριως δε στην επικοινωνια.

Τωρα αν εγω σου πω, βγες εξω και πηγαινε μια βολτα στην εξοχη και κυλισου στα χορταρια μεχρι που να μην γνωριζεσαι απο την βρωμα θα σου φανει υπερβολικο ετσι???
16-11-2007, 22:18
vxnv

Ελενη η καλυτερη αντιμετωπιση της ΙΨΔ ειναι συνδιασμος φαρμακων και ψυχοθεραπειας, κι εγω πασχω απο αυτη την διαταραχη και νοιωθω τι φρικες τρως
17-11-2007, 03:51
Kassi

Quote:

Originally posted by Eleni.G
γεια σας παιδες εψαχνα στο internet λυσεις για το προβλημμα μου και σας ανακαλυψα:)
μ εχει κουρασει ο εαυτος μου ετσι οπως καταντησα να πρεπει να πλενομαι συνεχεια να φοβαμαι μηπως λερωθω.Μεσα στο σπιτι τα καταφερνω τωρα αλλα οταν πρεπει να βγω εξω σκεφτομαι τι θα περασω παλι δεν εχω που να πατησω απο δω βρωμικα απο κει βρωμικα μεσα στο λεοφωρειο βρωμικα.Οι τουαλετες στα καφε η στα κλαμπ το ιδιο.Ακομα και το μπουφαν μου πλενω οταν επιστρεφω σπιτι κι αντε να στεγνωσει τωρα το χειμωνα!το κινητο το καθαριζω με οινοπνευμα.Θελω να παω για ψωνια να παρω κανενα ρουχο κι αυτο δυσκολο ειναι.Γενικα αποφευγω να βγω εξω γιατι θα λερωθω και μεσα στο σπιτι ομως ως ποτε?νιωθω χαλια ψυχολογικα.Σημερα κανονιζει η αδερφη μου για να βγουμε κι εχω αγχωθει..πως θα τα καταφερουμε να φτασουμε στο μαγαζι χωρις να λερωθουμε?και καλα εγω οταν γυρισουμε στο σπιτι θα πλυνω οτιδηποτε φορεσω στην εξοδο και θα καθαρισω με οινοπνευμα την τσαντα μου και ολα τα αντικειμενα που θα εχω κουβαλησει μαζι μου.Η αδερφη μου ομως με τον αντρα της που μενουν μαζι μας δε δεχονται να κανουν τα ιδια και θα πρεπει να τους ανεχτω ετσι βρωμιαρηδες να καθονται στο καναπε στο σαλονι και να λενε οτι ολα ειναι στο κεφαλι μου.Υπαρχει καποιος που βιωνει παρομοιες καταστασεις?καποιος που το ξεπερασε?και πως?

Λαμβάνεις φαρμακοθεραπεία ή κάνεις κάποιο είδος ψυχοθεραπείας;;;;
17-11-2007, 03:52
Kassi

Παδιά δόξα τω Θεώ εγώ δεν την έχω τόσο έντονη την ΙΨΔ αλλά είναι σπάσιμο να σκέφτεσαι συνέχεια για το τι θα πλύνεις και τι όχι..Πότε πλένεις τα χέρια και πότε όχι..Κουράγιο φιλενάδα...Γενικά είναι σπάσιμο να σκέφτεσαι τόσο πολύ....Κωλοδιαταραχή και να έχεις και τους γύρω να γελάνε με τις παραξενιές σου λες και δεν είχες αρκετά προβλήματα...
17-11-2007, 12:31
Eleni.G

δεν παιρνω φαρμακα εδω κι ενα οχταμηνο αλλα ουτε και ψυχοθεραπεια κανω.Θα επικοινωνησω με τη γιατρο που πηγιαινα να κανω την αρχη με τα φαρμακα για να ειμαι πιο αισιοδοξη και να εχω θεληση να το αντιμετωπησω γιατι προς το παρον νιωθω οτι εχω βαλτωσει σε ολους τους τομεις και δεν αντλω ευχαριστηση και δυναμη απο πουθενα.Ειμαι εντελως μονη κι απο αποψη φιλιας δεν ξερω ποιον τομεα της ζωης μου να πρωτοφτιαξω και με ποιο τροπο.Εκ πρωτης οψεως φαινομαι μια χαρα κοπελα αλλα ειμαι σα Μεγαλη Παρασκευη.Δεν ξερω τι εχουν οι αλλοι και τα καταφερνουν.Θεληση?απο που αντλουν δυναμη?πως γεμιζεις τις μπαταριες σου?
17-11-2007, 16:31
vxnv

Πρωτα θα τεθουν υπο ελεγχο οι ψυχαναγκασμοι σου και μετα θα φτιαξεις και τη ζωη σου!
18-11-2007, 12:59
Sad

Quote:

Originally posted by Eleni.G
δεν παιρνω φαρμακα εδω κι ενα οχταμηνο αλλα ουτε και ψυχοθεραπεια κανω.Θα επικοινωνησω με τη γιατρο που πηγιαινα να κανω την αρχη με τα φαρμακα για να ειμαι πιο αισιοδοξη και να εχω θεληση να το αντιμετωπησω γιατι προς το παρον νιωθω οτι εχω βαλτωσει σε ολους τους τομεις και δεν αντλω ευχαριστηση και δυναμη απο πουθενα.Ειμαι εντελως μονη κι απο αποψη φιλιας δεν ξερω ποιον τομεα της ζωης μου να πρωτοφτιαξω και με ποιο τροπο.Εκ πρωτης οψεως φαινομαι μια χαρα κοπελα αλλα ειμαι σα Μεγαλη Παρασκευη.Δεν ξερω τι εχουν οι αλλοι και τα καταφερνουν.Θεληση?απο που αντλουν δυναμη?πως γεμιζεις τις μπαταριες σου?

Ελένη μου δεν μπορείς να τα πολεμήσεις όλα μαζί. Ο ψυχοθεραπευτής θα σου δείξει πώς να ξεκινήσεις να βάζεις τάξη στον χαμό που συμβαίνει μέσα σου. Εγώ ξεκινώντας την θεραπεία -και αδειάζοντας έτσι το μυαλό μου- άρχισα να σκέφτομαι τι θέλω περισσότερο. Τι είναι αυτό που μου λείπει περισσότερο απ&#8217; όλα. Οι σκέψεις μου με οδήγησαν στην αγάπη.

Να πάρω και να δώσω αγάπη με προσοχή πάντα αλλά όχι όπως έκανα παλιά. Χωρίς φόβο ότι θα πληγωθώ. Ο γιατρός μου είπε (και δεν έχει και άδικο) πως οι άνθρωποι δεν θέλουν να μας πληγώσουν, εμείς το βλέπουμε έτσι. Άρχισα λοιπόν να δέχομαι όση περισσότερη μπορούσα και να δίνω αγάπη χωρίς φόβο. Να δεις πως άλλαξε ο κόσμος μετά&#8230;

Ξεκίνα και εσύ να βρεις τι σου λείπει περισσότερο και εστίασε σε αυτό. Βρες κάποιον ειδικό ψυχοθεραπευτή άμεσα, τώρα που σε απασχολεί περισσότερο. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσεις να βλέπεις την ζωή πιο όμορφη, πιο αισιόδοξα.

Δεν είμαστε πλασμένοι για να μοιάζουμε με την Μεγάλη Παρασκευή. Χρειάζεται να έχεις έναν δρόμο μπροστά σου και με την βοήθεια κάποιου ειδικού, θα τον δεις. Θα βρεις την θέληση να προσπαθήσεις για τον εαυτό σου. Να ζήσεις το τώρα και να μην χάνεις τα χρόνια σου μπερδεμένη μέσα στις σκέψεις-παγίδες που σου προκαλεί αυτήν η κωλοαρρώστια του ψυχαναγκασμού.

Όλα θα πάνε καλά, θα δεις. :)
19-11-2007, 12:53
pennyva

Ελενη θα σου προτεινα να δοκιμασεις γνωσιακη-συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεια σε συνδυασμο παντοτε με τα καταλληλα φαρμακα. Η τωρινη σου κατασταση σου δυσκολευει τη ζωη, αλλα προσπαθησε να διατηρησεις την αισιοδοξια σου γιατι τα πραγματα μπορουν να γινουν πολυ καλυτερα. Μην αμελησεις την ψυχολογικη θεραπεια, γιατι τα φαρμακα απο μονα τους δεν αρκουν. Ο βασικος παραγοντας ειναι να νιωσεις οτι εχεις τον ελεγχο του εαυτου σου και ο καταλληλος θεραπευτης θα σε βοηθησει προς αυτη την κατευθυνση.
28-08-2010, 18:13
mr.blond

καταλαβαινω τι περνας.... εγω κανω ντους 8 φορες τη μερα, πλενω τα χερια μου 8 φορες τη μερα, καθαριζω τα νυχια μου 8 φορες τη μερα.. το χειροτερο ειναι πως οταν ειναι να βγω περνω κ ενα αντισηπτικο υγρο για τα χερια μου, φοβαμαι τη μολυνση. βεβαια οταν αλαζω κανω μια ωρα να τελιωσω, λες κ φοραω νυφικο (αντρας ειμαι):D:P κοιταζομαι στο καθρεφτη μεχρι κ 10 φορες. μερικες οταν μπαινω στο αμαξι για να φυγω κατεβαινω παλι για να ξανακοιταχθω. δραμα η κατασταση:( 20 λεπτα μου παιρνει το χτενισμα κ τα μαλλια μου ειναι ποκυ κοντα να φανταστεις.. αστα σου λεω..
30-08-2010, 09:29
el.gre

αμαν εγω ειμαι αυτη.Το ειχα ξεχασει αυτο το username και το password.Xριστε μου ναι ειμαι πολυ καλυτερα τωρα.Δεν το εχω ξεπερασει αλλα ειμαι καλυτερα απο τοτε