Ξυπνησα απο το ληθαργο κ ειδα τις τραυματικες εμπειριες που μεκαναν αυτο που ειμαι!!!

Απο μικρη πιεζομουν να φαω. δε μαρεζε το φαι και μεχρι 14 χρ με ταιζαν με το ζορι, μου εχωναν το φαι στο στομα. αποτελεσμα τωρα να αναγουλιαζω στη θεα της κουζινας με φαγητα.
Απο μικρη πιεζομουν να διαβασω. στη 2 γυμνασιου δε "διαβαζα" πολυ με αποτελεσμα να βγαλω 18.9/12(!!!) και μου ειπαν οτι τα φορτωνα στο κοκκορα(!!!!!).
Φερονταν με ειρωνια στις φιλες μου γιατι καμια δε μου ταιριαζε στο μυαλο με αποτελεσμα να με κανουν μπουλιγκ στο σχολειο. οταν ελεγα τη μαμα να μην ειναι τοσο κακια,τα εβαζε μαζι μου οτι εγω φταιω που μου φερονται ετσιγιατι δεν ειμαι αυστηρη προσωπκοτητα. ομως...αφου με παταει ψυχολογικα ο γονιος,μετα πως θα φερθω αναλογα σε ξενο???
Με χτυπουσαν.οχι κακοποιηση βεβαια,αλλα οταν εκανα φασαρια με εδερναν και οχι απλα σφαλιαρα.εσπασε ξυλινο ραβδι πανω μου αλλα δε τα θυμαται κανενας πλεον,ουτε ο μπαμπας ουτε η μαμα. και εβλαγαν και ενα σλογκαν "τη κουταλα" και την ελεγε ο αδερφος μου μικρος γελωντας χωρις να ξερει τησημαινει βεβαια και εγω εκλαιγα σιωπηρα.ακομα και στα σημερα χρονια καμια φορα θυμουνται το σλογκαν αλλα εγω κ ο αδερφος ειμαστε οι μονοι που δε γελαμε. μαλιστα θυμωνουν οταν καμια φορα τους λεω οτι με εδερναν, οποτε σταματησα εδω και λιγα χρονια να τους ρωταω γιατι με χτυπουσαν. ο πατερας μου με χτυπησε ακομα και οταν παντρευτικα (25+χρ)και του εδωσα μπουνια και του ειπα οτι αν μεξαναακουμπησει θα το πω στον αντρα μου μα τη παναγια και απο τοτε σταματησε.
Με σημπεριφεροναι σαν ναμαι μωρο με εκφρασεις "θυμασαι που ο αδερφος σου σε ρωτουσε επλυνες το κ... σου?και χαχαχα γελαει ο μπαμπας αλλα η μαμα του λεει οτι λεει χαζα και βεβαια και ο αδερφος νευριαζει μαζι του.
Με υποβιβαζουν διαρκως αλλα τους φαινεται περιεργο πως δεν εχω εμπιστοσυνη στις δυναμεις μου και ειμαι αδυναμη και "κρυβομαι" πισω τους καμια φορα. με πληγωνει που η μαμα μου μου ελεγε διαρκως οτι θα καταντησω ***** να με εχουνσκουπιδι οι αντρες αν δε παντρευτω συντομα και ο πατερας ελεγε οτι φαινονται ρυτιδες και γερασα(στα 25 μου!). σημειοτεον ειμαι ομορφη αδυνατη πολυ ηθικη, εχωκανει 3σχεσεις ολες κ ολες και οι αντρες με θεωρουν κοπελα για να μεινουν οχι να φυγουν.με εκβιαζαν ψυχολογικα να παντρευτω συντομα και οταν τους ελεγα οτι θελω να παντρευτω καποιον καλο για μενα ελεγε η μαμα μου,καλα οι γιατροι και δικηγοροι εσενα θα λιμπιζονται (οχι οτι ηθελα γιατρο/δικηγορο αλλα τελος παντων...)???σημειωτεον ετσι οπως συνεχεια με υποβιβαζουν ετσι στα ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ:εισαι κουκλα.καμια σαν και σενα,πολυ μυαλο,πολυ ηθος (!!!!!!) κλπ. και οταν τους λεω γιατι με υποτιμουνε,λενε:εμεις?λαθο� � κανεις!!!!τους λεω οτιμε εσμπρωξαν σαυτο που ειμαι σημερα (χωρις να ξερουν ακριβως τι εγινα) και με λενε αχαριστη και οτι στα δωσαμε ολα στη ζωη.κυριως με πληγωνει που παντρευτηκα για να μη με πριζουν αλλο!!!ηθελα να συνεχισω με διδακτορικα σεμιναρια κλπ και μετα... ο γαμος.αλλωστε ουτε30 ημουν τοτε!!!!!
Με ποναει που ειχα τελειο σωμα γυμνασμενο και ελεγε ο πατερας μου οτι τι θελει μια γρια τα κολλητα?δε με πανε!σημειωτεον φορουσα παντελονια νορμαλ ουτε καν ξεχωριζα ως παραιτερη στο συνολο.ολοι με ελεγαν "α ρε με το σωμα σου..και νεκρους.."". αλλα ο πατερας μου με υποβιβαζε και σε αλλουςμπροστα.
Μια φορα μου εδωσε σφαλιαρα στη μεση του δρομου οταν οδηγουσα γιατι εβαλα λαθος ταχυτητα ή δεν αστριψααπο εκει που μου ειπε,δε θυμαμαι ακριβως.απο τοτε δε μπορεσα να ξαναοδηγησω... μονο οταν γεννησα δειλα δειλα πηρα το τιμονι και τωρα καμαρωνει και λεει οτι δεν εχει δει πιο καλο και σοβαρο οδηγο! μονη μου ξεπερασα το φοβο να οδηγαω!
Κλαιω πολυ που με εκαναν κουρελι λεχωνα. ειχα καταθλιψη γιατι οταν γεννησα με ειχαν σε απομονωση 8 μηνες. εμενα πατρικο γιατι δε μπορουσα ψυχολογικα να φροντισω το μωρο.εμενα στο δωματιο μου εβγαινα μονο να φαω και τουαλετα.ημουν κλεισμενη με το μωρο μεσα στο δωμα 8μηνες. οταν καμια φορα εβγαινα βολτα να ξεσκασω πρινφυγω τους ελεγα κατε ησυχια να μη σηκωθει κριμα ειμαι να με δει ο ηλιος λιγο.τοτε μιλουσαν παλιδυνατα,καμια φορα με φωναζαν για ασχετα και οσο δε μιλουσα γιανα μη δωσω συνεχεια και ξυπνησει το μωρο τελικα ξυπνουσε και δε με αφηναννα βγω γιατι ΟΙ ΣΩΣΤΕς ΜΑΝΕς ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕ ΞΕΠΟΡΤΙΖΟΥ!!!!!!ΚΑΙ Ας ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ.ΟΥΤΕ το μωρο 8 μηνες δε βγηκε απο το δωματιο πανω απο 10λεπτα το 24ωρο και με μαλωναν οτι στο σπιτι εχει μικροβια να μπω μεσα παλι στο δωματιο μου!!!! οταν καμια φορα μετα το θηλασμο που με υποχρεωνανμε ψυχολογικη βια να συνεχιζω ολη μερα ηθελα να μεδει ο ηλιος να περπατησω να συνελθω απο τη ζαλη,με ελεγαναχρηστη μανα και οτι δε μου αξιζει το παιδι.καμια φορα οταν το επαιζαν, κρυφα εβγαινα στην αυλη να με δει ο ηλιος,ελεγαν οτι θα μου το παρει η προνοια οταν το ΠΑΡΑΤΑΩ ΕΤΣΙ!!!!!! γενικα μου δημιουργησαν ενα αγχωτικο περβαλον,αντι να χαιρομαι,εκλαιγα οτι ειμαι φυλακισμενη και τιμωρημενη.
[συνεχιζεται....]

λενε:εμεις?λαθος κανεις!!!!τους λεω οτιμε εσμπρωξαν σαυτο που ειμαι σημερα (χωρις να ξερουν ακριβως τι εγινα) και με λενε αχαριστη και οτι στα δωσαμε ολα στη ζωη.κυριως με πληγωνει που παντρευτηκα για να μη με πριζουν αλλο!!!ηθελα να συνεχισω με διδακτορικα σεμιναρια κλπ και μετα... ο γαμος.αλλωστε ουτε30 ημουν τοτε!!!!!
Με ποναει που ειχα τελειο σωμα γυμνασμενο και ελεγε ο πατερας μου οτι τι θελει μια γρια τα κολλητα?δε με πανε!σημειωτεον φορουσα παντελονια νορμαλ ουτε καν ξεχωριζα ως παραιτερη στο συνολο.ολοι με ελεγαν "α ρε με το σωμα σου..και νεκρους.."". αλλα ο πατερας μου με υποβιβαζε και σε αλλουςμπροστα.
Μια φορα μου εδωσε σφαλιαρα στη μεση του δρομου οταν οδηγουσα γιατι εβαλα λαθος ταχυτητα ή δεν αστριψααπο εκει που μου ειπε,δε θυμαμαι ακριβως.απο τοτε δε μπορεσα να ξαναοδηγησω... μονο οταν γεννησα δειλα δειλα πηρα το τιμονι και τωρα καμαρωνει και λεει οτι δεν εχει δει πιο καλο και σοβαρο οδηγο! μονη μου ξεπερασα το φοβο να οδηγαω!
Κλαιω πολυ που με εκαναν κουρελι λεχωνα. ειχα καταθλιψη γιατι οταν γεννησα με ειχαν σε απομονωση 8 μηνες. εμενα πατρικο γιατι δε μπορουσα ψυχολογικα να φροντισω το μωρο.εμενα στο δωματιο μου εβγαινα μονο να φαω και τουαλετα.ημουν κλεισμενη με το μωρο μεσα στο δωμα 8μηνες. οταν καμια φορα εβγαινα βολτα να ξεσκασω πρινφυγω τους ελεγα κατε ησυχια να μη σηκωθει κριμα ειμαι να με δει ο ηλιος λιγο.τοτε μιλουσαν παλιδυνατα,καμια φορα με φωναζαν για ασχετα και οσο δε μιλουσα γιανα μη δωσω συνεχεια και ξυπνησει το μωρο τελικα ξυπνουσε και δε με αφηναννα βγω γιατι ΟΙ ΣΩΣΤΕς ΜΑΝΕς ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕ ΞΕΠΟΡΤΙΖΟΥ!!!!!!ΚΑΙ Ας ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ.ΟΥΤΕ το μωρο 8 μηνες δε βγηκε απο το δωματιο πανω απο 10λεπτα το 24ωρο και με μαλωναν οτι στο σπιτι εχει μικροβια να μπω μεσα παλι στο δωματιο μου!!!! οταν καμια φορα μετα το θηλασμο που με υποχρεωνανμε ψυχολογικη βια να συνεχιζω ολη μερα ηθελα να μεδει ο ηλιος να περπατησω να συνελθω απο τη ζαλη,με ελεγαναχρηστη μανα και οτι δε μου αξιζει το παιδι.καμια φορα οταν το επαιζαν, κρυφα εβγαινα στην αυλη να με δει ο ηλιος,ελεγαν οτι θα μου το παρει η προνοια οταν το ΠΑΡΑΤΑΩ ΕΤΣΙ!!!!!! γενικα μου δημιουργησαν ενα αγχωτικο περβαλον,αντι να χαιρομαι,εκλαιγα οτι ειμαι φυλακισμενη και τιμωρημενη.
[συνεχιζεται....]

Quote:

---

Originally Posted by aggelan

Απο μικρη πιεζομουν να φαω. δε μαρεζε το φαι και μεχρι 14 χρ με ταιζαν με το ζορι, μου εχωναν το φαι στο στομα. αποτελεσμα τωρα να αναγουλιαζω στη θεα της κουζινας με φαγητα.
Απο μικρη πιεζομουν να διαβασω. στη 2 γυμνασιου δε "διαβαζα" πολυ με αποτελεσμα να βγαλω 18.9/12(!!!) και μου ειπαν οτι τα φορτωνα στο κοκκορα(!!!!!).
Φερονταν με ειρωνια στις φιλες μου γιατι καμια δε μου ταιριαζε στο μυαλο με αποτελεσμα να με κανουν μπουλιγκ στο σχολειο. οταν ελεγα τη μαμα να μην ειναι τοσο κακια,τα εβαζε μαζι μου οτι εγω φταιω που μου φερονται ετσιγιατι δεν ειμαι αυστηρη προσωπκοτητα. ομως...αφου με παταει ψυχολογικα ο γονιος,μετα πως θα φερθω αναλογα σε ξενο???
Με χτυπουσαν.οχι κακοποιηση βεβαια,αλλα οταν εκανα φασαρια με εδερναν και οχι απλα σφαλιαρα.εσπασε ξυλινο ραβδι πανω μου αλλα δε τα θυμαται κανενας πλεον,ουτε ο μπαμπας ουτε η μαμα. και εβλαγαν και ενα σλογκαν "τη κουταλα" και την ελεγε ο αδερφος μου μικρος γελωντας χωρις να ξερει τησημαινει βεβαια και εγω εκλαιγα σιωπηρα.ακομα και στα σημερα χρονια καμια φορα θυμουνται το σλογκαν αλλα εγω κ ο αδερφος ειμαστε οι μονοι που δε γελαμε. μαλιστα θυμωνουν οταν καμια φορα τους λεω οτι με εδερναν, οποτε σταματησα εδω και λιγα χρονια να τους ρωταω γιατι με χτυπουσαν. ο πατερας μου με χτυπησε ακομα και οταν παντρευτικα (25+χρ)και του εδωσα μπουνια και του ειπα οτι αν μεξαναακουμπησει θα το πω στον αντρα μου μα τη παναγια και απο τοτε σταματησε.
Με σημπεριφεροναι σαν ναμαι μωρο με εκφρασεις "θυμασαι που ο αδερφος σου σε ρωτουσε επλυνες το κ... σου?και χαχαχα γελαει ο μπαμπας αλλα η μαμα του λεει οτι λεει χαζα και βεβαια και ο αδερφος νευριαζει μαζι του.
Με υποβιβαζουν διαρκως αλλα τους φαινεται περιεργο πως δεν εχω εμπιστοσυνη στις δυναμεις μου και ειμαι αδυναμη και "κρυβομαι" πισω τους καμια φορα. με πληγωνει που η μαμα μου μου ελεγε διαρκως οτι θα καταντησω ***** να με εχουνσκουπιδι οι αντρες αν δε παντρευτω συντομα και ο πατερας ελεγε οτι φαινονται ρυτιδες και γερασα(στα 25 μου!). σημειοτεον ειμαι ομορφη αδυνατη πολυ ηθικη, εχωκανει 3σχεσεις ολες κ ολες και οι αντρες με θεωρουν κοπελα για να μεινουν οχι να φυγουν.με εκβιαζαν ψυχολογικα να παντρευτω συντομα και οταν τους ελεγα οτι θελω να παντρευτω καποιον καλο για μενα ελεγε η μαμα μου,καλα οι γιατροι και δικηγοροι εσενα θα λιμπιζονται (οχι οτι ηθελα γιατρο/δικηγορο αλλα τελος παντων...)???σημειωτεον ετσι οπως συνεχεια με υποβιβαζουν ετσι στα ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ:εισαι κουκλα. καμια σαν και σενα , πολυ μυαλο , πολυ ηθος (!!!!!!) κλπ. και οταν τους λεω γιατι με υποτιμουνε , λενε : εμεις ? λαθος κανεις !!!! τους λεω οτιμε εσμπρωξαν σαυτο που ειμαι σημερα (χωρις να ξερουν ακριβως τι εγινα) και με λενε αχαριστη και οτι στα δωσαμε ολα στη ζωη. κυριως με πληγωνει που παντρευτηκα για να μη με πριζουν αλλο !!! ηθελα να συνεχισω με διδακτορικα σεμιναρια κλπ και μετα... ο γαμος . αλλωστε ουτε30 ημουν τοτε!!!!!
Με ποναει που ειχα τελειο σωμα γυμνασμενο και ελεγε ο πατερας μου οτι τι θελει μια γρια τα κολλητα ?δε με πανε ! σημειωτεον φορουσα παντελονια νορμαλ ουτε καν ξεχωριζα ως παραιτερη στο συνολο . ολοι με ελεγαν "α ρε με το σωμα σου..και νεκρους.."" . αλλα ο πατερας μου με υποβιβαζε και σε αλλους μπροστα .
Μια φορα μου εδωσε σφαλιαρα στη μεση του δρομου οταν οδηγουσα γιατι εβαλα λαθος ταχυτητα ή δεν αστριψααπο εκει που μου ειπε , δε θυμαμαι ακριβως . απο τοτε δε μπορεσα να ξαναοδηγησω... μονο οταν γεννησα δειλα δειλα πηρα το τιμονι και τωρα καμαρωνει και λεει οτι δεν εχει δει πιο καλο και σοβαρο οδηγο! μονη μου ξεπερασα το φοβο να οδηγαω!
Κλαιω πολυ που με εκαναν κουρελι λεχωνα. ειχα καταθλιψη γιατι οταν γεννησα με ειχαν σε απομονωση 8 μηνες. εμενα πατρικο γιατι δε μπορουσα ψυχολογικα να φροντισω το μωρο. εμενα στο δωματιο μου εβγαινα μονο να φαω και τουαλετα . ημουν κλεισμενη με το μωρο μεσα στο δωμα 8μηνες. οταν καμια φορα εβγαινα βολτα να ξεσκασω πριν φυγω τους ελεγα κατε ησυχια να μη σηκωθει κριμα ειμαι να με δει ο ηλιος λιγο . τοτε μιλουσαν παλι δυνατα , καμια φορα με φωναζαν για ασχετα και οσο δε μιλουσα για να μη δωσω συνεχεια και ξυπνησει το μωρο τελικα ξυπνουσε και δε με αφηναν να βγω γιατι ΟΙ ΣΩΣΤΕς ΜΑΝΕς ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕ ΞΕΠΟΡΤΙΖΟΥ!!!!!! ΚΑΙ Ας ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ . ΟΥΤΕ το μωρο 8 μηνες δε βγηκε απο το δωματιο πανω απο 10λεπτα το 24ωρο και με μαλωναν οτι στο σπιτι εχει μικροβια να μπω μεσα παλι στο δωματιο μου!!!! οταν καμια φορα μετα το θηλασμο που με υποχρεωναν με ψυχολογικη βια να συνεχιζω ολη μερα ηθελα να μεδει ο ηλιος να περπατησω να συνελθω απο τη ζαλη,με ελεγαναχρηστη μανα και οτι δε μου αξιζει το παιδι.καμια φορα οταν το επαιζαν, κρυφα εβγαινα στην αυλη να με δει ο ηλιος , ελεγαν οτι θα μου το παρει η προνοια οταν το ΠΑΡΑΤΑΩ ΕΤΣΙ!!!!!! γενικα μου δημιουργησαν ενα αγχωτικο περβαλον , αντι να χαιρομαι , εκλαιγα οτι ειμαι φυλακισμενη και τιμωρημενη.
[συνεχιζεται....]

---

Αφηνε κενα.. (ανατριχιαστικη η ιστορια σου)

η συνέχεια του μηνύματος σου που δεν φαίνεται:


κλπ. και οταν τους λεω γιατι με υποτιμουνε,λενε:εμεις?λαθο� � κανεις!!!!τους λεω οτιμε εσμπρωξαν σαυτο που ειμαι σημερα (χωρις να ξερουν ακριβως τι εγινα) και με λενε αχαριστη και οτι στα δωσαμε ολα στη ζωη.κυριως με πληγωνει που παντρευτηκα για να μη με πριζουν αλλο!!!ηθελα να συνεχισω με διδακτορικα σεμιναρια κλπ και μετα... ο γαμος.αλλωστε ουτε30 ημουν τοτε!!!!!
Με ποναει που ειχα τελειο σωμα γυμνασμενο και ελεγε ο πατερας μου οτι τι θελει μια γρια τα κολλητα?δε με πανε!σημειωτεον φορουσα παντελονια νορμαλ ουτε καν ξεχωριζα ως παραιτερη στο συνολο.ολοι με ελεγαν "α ρε με το σωμα σου..και νεκρους.."". αλλα ο πατερας μου με υποβιβαζε και σε αλλουςμπροστα.
Μια φορα μου εδωσε σφαλιαρα στη μεση του δρομου οταν οδηγουσα γιατι εβαλα λαθος ταχυτητα ή δεν αστριψααπο εκει που μου ειπε,δε θυμαμαι ακριβως.απο τοτε δε μπορεσα να ξαναοδηγησω... μονο οταν γεννησα δειλα δειλα πηρα το τιμονι και τωρα καμαρωνει και λεει οτι δεν εχει δει πιο καλο και σοβαρο οδηγο! μονη μου ξεπερασα το φοβο να οδηγαω!
Κλαιω πολυ που με εκαναν κουρελι λεχωνα. ειχα καταθλιψη γιατι οταν γεννησα με ειχαν σε απομονωση 8 μηνες. εμενα πατρικο γιατι δε μπορουσα ψυχολογικα να φροντισω το μωρο.εμενα στο δωματιο μου εβγαινα μονο να φαω και τουαλετα.ημουν κλεισμενη με το μωρο μεσα στο δωμα 8μηνες. οταν καμια φορα εβγαινα βολτα να ξεσκασω πρινφυγω τους ελεγα κατε ησυχια να μη σηκωθει κριμα ειμαι να με δει ο ηλιος λιγο.τοτε μιλουσαν παλιδυνατα,καμια φορα με φωναζαν για ασχετα και οσο δε μιλουσα γιανα μη δωσω συνεχεια και ξυπνησει το μωρο τελικα ξυπνουσε και δε με αφηναννα βγω γιατι ΟΙ ΣΩΣΤΕς ΜΑΝΕς ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕ ΞΕΠΟΡΤΙΖΟΥ!!!!!!ΚΑΙ Ας ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ.ΟΥΤΕ το μωρο 8 μηνες δε βγηκε απο το δωματιο πανω απο 10λεπτα το 24ωρο και με μαλωναν οτι στο σπιτι εχει μικροβια να μπω μεσα παλι στο δωματιο μου!!!! οταν καμια φορα μετα το θηλασμο που με υποχρεωνανμε ψυχολογικη βια να συνεχιζω ολη μερα ηθελα να μεδει ο ηλιος να περπατησω να συνελθω απο τη ζαλη,με ελεγαναχρηστη μανα και οτι δε μου αξιζει το παιδι.καμια φορα οταν το επαιζαν, κρυφα εβγαινα στην αυλη να με δει ο ηλιος,ελεγαν οτι θα μου το παρει η προνοια οταν το ΠΑΡΑΤΑΩ ΕΤΣΙ!!!!!! γενικα μου δημιουργησαν ενα αγχωτικο περβαλον,αντι να χαιρομαι,εκλαιγα οτι ειμαι φυλακισμενη και τιμωρημενη.

Όντως ανατριχιαστική!! Τώρα που μένεις στο πατρικό σου ή με τον άντρα σου? Και να σου πω πως η προνοια αποκλείεται να σου πάρει το παιδί γι αυτά που σου λένε... πιο πιθανό είναι να στο πάρει επειδή 8 μήνες ζει στην απομόνωση το ίδιο, παρά για το ότι βγαίνεις εσύ έξω... δεν το άφηνες και μόνο του άλλωστε... ξέρω πως είναι δύσκολο να μην νιώθεις ενοχές για ότι κάνεις... αλλά προσπάθησε το τώρα που ξέρεις πως οι γονείς σου είναι που στις έχουν φυτεύσει στο κεφάλι

Quote:

---

Originally Posted by aggelan

Απο μικρη πιεζομουν να φαω. δε μαρεζε το φαι και μεχρι 14 χρ με ταιζαν με το ζορι, μου εχωναν το φαι στο στομα. αποτελεσμα τωρα να αναγουλιαζω στη θεα της κουζινας με φαγητα.
Απο μικρη πιεζομουν να διαβασω. στη 2 γυμνασιου δε "διαβαζα" πολυ με αποτελεσμα να βγαλω 18.9/12(!!!) και μου ειπαν οτι τα φορτωνα στο κοκκορα(!!!!!).
Φερονταν με ειρωνια στις φιλες μου γιατι καμια δε μου ταιριαζε στο μυαλο με αποτελεσμα να με κανουν μπουλιγκ στο σχολειο. οταν ελεγα τη μαμα να μην ειναι τοσο κακια,τα εβαζε μαζι μου οτι εγω φταιω που μου φερονται ετσιγιατι δεν ειμαι αυστηρη προσωπκοτητα. ομως...αφου με παταει ψυχολογικα ο γονιος,μετα πως θα φερθω αναλογα σε ξενο???
Με χτυπουσαν.οχι κακοποιηση βεβαια,αλλα οταν εκανα φασαρια με εδερναν και οχι απλα σφαλιαρα.εσπασε ξυλινο ραβδι πανω μου αλλα δε τα θυμαται κανενας πλεον,ουτε ο μπαμπας ουτε η μαμα. και εβλαγαν και ενα σλογκαν "τη κουταλα" και την ελεγε ο αδερφος μου μικρος γελωντας χωρις να ξερει τησημαινει βεβαια και εγω εκλαιγα σιωπηρα.ακομα και στα σημερα χρονια καμια φορα θυμουνται το σλογκαν αλλα εγω κ ο αδερφος ειμαστε οι μονοι που δε γελαμε. μαλιστα θυμωνουν οταν καμια φορα τους λεω οτι με εδερναν, οποτε σταματησα εδω και λιγα χρονια να τους ρωταω γιατι με χτυπουσαν. ο πατερας μου με χτυπησε ακομα και οταν παντρευτικα (25+χρ)και του εδωσα μπουνια και του ειπα οτι αν μεξαναακουμπησει θα το πω στον αντρα μου μα τη παναγια και απο τοτε σταματησε.
Με σημπεριφεροναι σαν ναμαι μωρο με εκφρασεις "θυμασαι που ο αδερφος σου σε ρωτουσε επλυνες το κ... σου?και χαχαχα γελαει ο μπαμπας αλλα η μαμα του λεει οτι λεει χαζα και βεβαια και ο αδερφος νευριαζει μαζι του.
Με υποβιβαζουν διαρκως αλλα τους φαινεται περιεργο πως δεν εχω εμπιστοσυνη στις δυναμεις μου και ειμαι αδυναμη και "κρυβομαι" πισω τους καμια φορα. με πληγωνει που η μαμα μου μου ελεγε διαρκως οτι θα καταντησω ***** να με εχουνσκουπιδι οι αντρες αν δε παντρευτω συντομα και ο πατερας ελεγε οτι φαινονται ρυτιδες και γερασα(στα 25 μου!). σημειοτεον ειμαι ομορφη αδυνατη πολυ ηθικη, εχωκανει 3σχεσεις ολες κ ολες και οι αντρες με θεωρουν κοπελα για να μεινουν οχι να φυγουν.με εκβιαζαν ψυχολογικα να παντρευτω συντομα και οταν τους ελεγα οτι θελω να παντρευτω καποιον καλο για μενα ελεγε η μαμα μου,καλα οι γιατροι και δικηγοροι εσενα θα λιμπιζονται (οχι οτι ηθελα γιατρο/δικηγορο αλλα τελος παντων...)???σημειωτεον ετσι οπως συνεχεια με υποβιβαζουν ετσι στα ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ:εισαι κουκλα.καμια σαν και σενα,πολυ μυαλο,πολυ ηθος (!!!!!!) κλπ. και οταν τους λεω γιατι με υποτιμουνε,λενε:εμεις?λαθο� � κανεις!!!!τους λεω οτιμε εσμπρωξαν σαυτο που ειμαι σημερα (χωρις να ξερουν ακριβως τι εγινα) και με λενε αχαριστη και οτι στα δωσαμε ολα στη ζωη.κυριως με πληγωνει που παντρευτηκα για να μη με πριζουν αλλο!!!ηθελα να συνεχισω με διδακτορικα σεμιναρια κλπ και μετα... ο γαμος.αλλωστε ουτε30 ημουν τοτε!!!!!
Με ποναει που ειχα τελειο σωμα γυμνασμενο και ελεγε ο πατερας μου οτι τι θελει μια γρια τα κολλητα?δε με πανε!σημειωτεον φορουσα παντελονια νορμαλ ουτε καν ξεχωριζα ως παραιτερη στο συνολο.ολοι με ελεγαν "α ρε με το σωμα σου..και νεκρους.."". αλλα ο πατερας μου με υποβιβαζε και σε αλλουςμπροστα.
Μια φορα μου εδωσε σφαλιαρα στη μεση του δρομου οταν οδηγουσα γιατι εβαλα λαθος ταχυτητα ή δεν αστριψααπο εκει που μου ειπε,δε θυμαμαι ακριβως.απο τοτε δε μπορεσα να ξαναοδηγησω... μονο οταν γεννησα δειλα δειλα πηρα το τιμονι και τωρα καμαρωνει και λεει οτι δεν εχει δει πιο καλο και σοβαρο οδηγο! μονη μου ξεπερασα το φοβο να οδηγαω!
Κλαιω πολυ που με εκαναν κουρελι λεχωνα. ειχα καταθλιψη γιατι οταν γεννησα με ειχαν σε απομονωση 8 μηνες. εμενα πατρικο γιατι δε μπορουσα ψυχολογικα να φροντισω το μωρο.εμενα στο δωματιο μου εβγαινα μονο να φαω και τουαλετα.ημουν κλεισμενη με το μωρο μεσα στο δωμα 8μηνες. οταν καμια φορα εβγαινα βολτα να ξεσκασω πρινφυγω τους ελεγα κατε ησυχια να μη σηκωθει κριμα ειμαι να με δει ο ηλιος λιγο.τοτε μιλουσαν παλιδυνατα,καμια φορα με φωναζαν για ασχετα και οσο δε μιλουσα γιανα μη δωσω συνεχεια και ξυπνησει το μωρο τελικα ξυπνουσε και δε με αφηναννα βγω γιατι ΟΙ ΣΩΣΤΕς ΜΑΝΕς ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕ ΞΕΠΟΡΤΙΖΟΥ!!!!!!ΚΑΙ Ας ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ.ΟΥΤΕ το μωρο 8 μηνες δε βγηκε απο το δωματιο πανω απο 10λεπτα το 24ωρο και με μαλωναν οτι στο σπιτι εχει μικροβια να μπω μεσα παλι στο δωματιο μου!!!! οταν καμια φορα μετα το θηλασμο που με υποχρεωνανμε ψυχολογικη βια να συνεχιζω ολη μερα ηθελα να μεδει ο ηλιος να περπατησω να συνελθω απο τη ζαλη,με ελεγαναχρηστη μανα και οτι δε μου αξιζει το παιδι.καμια φορα οταν το επαιζαν, κρυφα εβγαινα στην αυλη να με δει ο ηλιος,ελεγαν οτι θα μου το παρει η προνοια οταν το ΠΑΡΑΤΑΩ ΕΤΣΙ!!!!!! γενικα μου δημιουργησαν ενα αγχωτικο περβαλον,αντι να χαιρομαι,εκλαιγα οτι ειμαι φυλακισμενη και τιμωρημενη.
[συνεχιζεται....]

---

λοιπον εγω απο ολα αυτα που γραφεις θα σχολιαζα οτι ειναι εμφανες οοτι δε πηρεςς αγαπη απο την οικογενια σου πολες φορες ξερεις βλεπουμε το σπιτι που μεγαλωσαμε ως κεντρο του κοσμου ενω δεν ειναι απλα μαλον χρειαζεσε ενα αντικειμενο εκτονωσης πλεων
ενα χομπυ πχ γιατι υπαρχει πιθανοτητα να ξεσπασεις στη σχεση που θα κανεις μαλον χρειαζεσε κατι να ξεσπας οπως να γραφοσουν σε μια σχολη καρατε πχ η κατι σχετικο αν σ αρεσει.

Αν μπορείς πάρε το παιδί σου και τον άνδρα σου και απομακρύνσου από αυτούς τους ανθρώπους

Quote:

---

Originally Posted by aggelan

Με χτυπουσαν.οχι κακοποιηση βεβαια,

---

κλαίω!

οχι μωρε προς θεού, ακου κακοποιηση - γονεις ειναι σιγα τωρα...

Και ξέρεις τι κατάλαβα εγώ αγγέλα εχθές που πήγα σε μια δουλειά με την μάνα μου? Να σου πω καταρχάς πως εγώ είχα αφήσει την δουλειά μου πριν από περίπου 4 χρόνια, γιατί με είχε πείσει να πάω στην επιχείρηση της η οποία έκλεισε μετά από ελάχιστους μήνες από την μέρα που πήγα και από τον πρώτο ήδη μήνα έπρεπε να παρακαλάω για να πληρωθώ... Ε αυτό η μάνα μου δεν το θυμάται... όπως ακριβώς και οι δικοί σου γονείς, καταλαβαίνω την αδικία που νιώθεις από αυτό το σκωτσέζικο ντουζ... αλλά κατέληξα στο ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε ποτέ ούτε να αλλάξουν, έστω στο να σταθεροποιηθούν στο να σε υποβιβάζουν, να ξέρεις κι εσύ πως να νιώθεις... και αυτο που δεν ξέρω... είναι όντως δεν το θυμούνται? επειδή δεν αντέχουν να αναλάβουν μέσα τους την ευθύνη του πως είναι το παιδί τους? ή κάνουν πως δεν το θυμούνται για να μην ρίξουν σε εσένα τα μούτρα τους ζητώντας σου συγνώμη? Επίσης το να σου ζητήσουν συγνώμη προυποθέτει και το ότι θα αλλάξουν... και απ' ότι κατάλαβα και οι δικοί σου στο σκωτσέζικο είναι...
Τελικά έσύ όμως που μένεις τώρα? Χώρισες από τον άντρα σου?

Υπάρχουν τέτοιοι γονείς;

Πλάκα κάνεις ρε δελφίνι? Και χειρότεροι υπάρχουν.

[...συνεχεια]
Συγνωμη αν εχω συνεχης ροη στο κειμενο χωρις τελειες.ΟΧΙ δε μιλαμε για κακοποιηση. απλα με χτυπουσαν οταν τους εσπαγα τα νευρα.αλλα ΤΑ ΞΕΧΑΣΑΝ ΟΛΑ ΤΟΥΣ!Οι γονεις μου γενικα με μεγαλωσαν με πολυ αγαπη και θυσια αλλα ωρες ωρες αισθανομαι σαν να παιζω στο "δρ.τζεκιλ&μιστερ χαιντ". αλλοι το πρωι ,αλλοι το βραδυ. τους εχω ως προτυπα αλλα πιστευω πως εχουν πολλα ψυχολογικα προβληματα και εγω ημουν η ψυχοθεραπεια τους. αντιθετα το παιδι μου το φερονται οπως θαθελα ναναι παντα αυτοι χωρις την σκοτεινη και μυστικη πλευρα τους. σημερα για πχ ο μπαμπας μου ειπε οτι εχω αδικηθει στη ζωη και πρεπει να αξιοποιησω το μυαλο μου και οτι επρεπε να γινω κατι "μεγαλο" και η μαμα ειπε οτι καλυτερη νοικοκυρα κ μανα απο μενα δεν υπαρχει και συμφωνησαν πως ειμαι πολυ ομορφη. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟΥς ΡΩΤΗΣΩ γιατιμε ελεγαν αχρηστη και ***** και καλυτερα να παντρευτω πριν ασχημινω κ δε με θελει κανεις. το θεμα ειναι ΟΤΙ ΠΛΗΓΩΝΟΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΑΚΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.
Ο αδερφος μου απο την αλλη, εγινε μυστικοπαθης, υποκριτης αλλα με την καλη εννοια.δλδ κανει πως συμφωνει γιανα περνα απαρατηρητος και εχει βρει την ησυχια του απο μικρο παιδι.
Σχολειο:υπηρχαν κοριτσια που εκαναν μπουλιγκ σε σημειο να μη θελω να παω σχολειο. ηταν μια μανα που ηθελε η κορη της να κανει παρεα μαζι μου επειδη ημουν πολυ ομορφη και με ηθελαν τα αγορια αλλα η κοπελα εννωθηκε με μια αλλη και με εβαζαν φωτια τα ρουχα και γελουσαν. με ελεγαν φυτο.αλλα τα αγορια ποτε δε με ειχαν στο "κραξιμο",μονο οι κπελες. εγω δεν ελεγα κατι ντρεπομουν και πολλες φορες εκλαιγα πισω απο δεντρα.
Οταν εμενα στη γιαγια μου για διακοπες ο θειος μου υποβιβαζε τους γονεις μου απο ζηλεια και γελουσε και καθε φορα που επαιρνα και απο εναπτυχιο νευριαζε και μου ασκουσε λεκτικη βια γιατι ηκορητου ηταν "το ιδιο αξια με μενα και καλυτερη". ποτε δε με πιστευαν οι δικοι μου οτι τους κατηγορουσε σε μενα και μαλιστα με μαλωσαν πολυ μια φορα και απο τοτε ακουγα το θειο μου να μας μειωνει σαν οικογενεια και εκλεινα τα ματια.αλλα σαν παιδι ποτε δεν ειχα ψυχολογικα και ΠΑΝΤΑ ΗΜΟΥΝ ΔΥΝΑΤΗ.
.....
Ο σταθμος αποπου αρχισα να ξυπναω,ωριμη πια, πιστευω πωςηταν ο φιλος μου που ενω του ειπα να χωρισνουμε,δε το δεχοταν και με σφαλιαριζε και επεσα κατω και ενας πηγε να τον χτυπησει καιειπε οτι τα εφτιαξα με αλλον απο πισω του,ενω εγω του ξεκαθαρισα ενα μηνα πριν οτι δε τον θελω αλλο με πιεζει και οτι θα κανω νεα αρχη με καποιον αλλο και τηνημερα πουβγηκα στο πρωτο μου ραντεβου με ενα αγορι με παραφυλαξε και με σφαλιαρισε 3-4φορες. ομως παραδεχτηκε στους γονεις οτι με σφαλιαρισε κ ειπε ο μπαμπας καλα με εκανε.
Η ζωη με τον αντρα μου ειναι γεματη απο συνομωσιες και πλεκτανες[....].
[συνεχιζεται με προσφατα γεγονοτα 2012+]

Quote:

---

Originally Posted by καθρεπτης

Όντως ανατριχιαστική!! Τώρα που μένεις στο πατρικό σου ή με τον άντρα σου? Και να σου πω πως η προνοια αποκλείεται να σου πάρει το παιδί γι αυτά που σου λένε... πιο πιθανό είναι να στο πάρει επειδή 8 μήνες ζει στην απομόνωση το ίδιο, παρά για το ότι βγαίνεις εσύ έξω... δεν το άφηνες και μόνο του άλλωστε... ξέρω πως είναι δύσκολο να μην νιώθεις ενοχές για ότι κάνεις... αλλά προσπάθησε το τώρα που ξέρεις πως οι γονείς σου είναι που στις έχουν φυτεύσει στο κεφάλι

---

με τον αντρα μου. τωρα ηδη εχει μεγαλωσει το παιδι. μεσα στο δωματιο μουημουν κλεισμενη αλλα οταν εφυγα απο τοπατρικο βγηκαμε για πρωτη φορα βολτα.

Quote:

---

Originally Posted by καθρεπτης

Και ξέρεις τι κατάλαβα εγώ αγγέλα εχθές που πήγα σε μια δουλειά με την μάνα μου? Να σου πω καταρχάς πως εγώ είχα αφήσει την δουλειά μου πριν από περίπου 4 χρόνια, γιατί με είχε πείσει να πάω στην επιχείρηση της η οποία έκλεισε μετά από ελάχιστους μήνες από την μέρα που πήγα και από τον πρώτο ήδη μήνα έπρεπε να παρακαλάω για να πληρωθώ... Ε αυτό η μάνα μου δεν το θυμάται... όπως ακριβώς και οι δικοί σου γονείς, καταλαβαίνω την αδικία που νιώθεις από αυτό το σκωτσέζικο ντουζ... αλλά κατέληξα στο ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε ποτέ ούτε να αλλάξουν, έστω στο να σταθεροποιηθούν στο να σε υποβιβάζουν, να ξέρεις κι εσύ πως να νιώθεις... και αυτο που δεν ξέρω... είναι όντως δεν το θυμούνται? επειδή δεν αντέχουν να αναλάβουν μέσα τους την ευθύνη του πως είναι το παιδί τους? ή κάνουν πως δεν το θυμούνται για να μην ρίξουν σε εσένα τα μούτρα τους ζητώντας σου συγνώμη? Επίσης το να σου ζητήσουν συγνώμη προυποθέτει και το ότι θα αλλάξουν... και απ' ότι κατάλαβα και οι δικοί σου στο σκωτσέζικο είναι...
Τελικά έσύ όμως που μένεις τώρα? Χώρισες από τον άντρα σου?

---

"είναι όντως δεν το θυμούνται? επειδή δεν αντέχουν να αναλάβουν μέσα τους την ευθύνη του πως είναι το παιδί τους?". ισωςτο δευτερο.\
οχι δε χωρισα αλλα θα μιλησω σιγα σιγακαι για ολα.

Quote:

---

Originally Posted by aggelan

[...συνεχεια]
Συγνωμη αν εχω συνεχης ροη στο κειμενο χωρις τελειες.ΟΧΙ δε μιλαμε για κακοποιηση. απλα με χτυπουσαν οταν τους εσπαγα τα νευρα.αλλα ΤΑ ΞΕΧΑΣΑΝ ΟΛΑ ΤΟΥΣ!Οι γονεις μου γενικα με μεγαλωσαν με πολυ αγαπη και θυσια αλλα ωρες ωρες αισθανομαι σαν να παιζω στο "δρ.τζεκιλ&μιστερ χαιντ". αλλοι το πρωι ,αλλοι το βραδυ. τους εχω ως προτυπα αλλα πιστευω πως εχουν πολλα ψυχολογικα προβληματα και εγω ημουν η ψυχοθεραπεια τους. αντιθετα το παιδι μου το φερονται οπως θαθελα ναναι παντα αυτοι χωρις την σκοτεινη και μυστικη πλευρα τους. σημερα για πχ ο μπαμπας μου ειπε οτι εχω αδικηθει στη ζωη και πρεπει να αξιοποιησω το μυαλο μου και οτι επρεπε να γινω κατι "μεγαλο" και η μαμα ειπε οτι καλυτερη νοικοκυρα κ μανα απο μενα δεν υπαρχει και συμφωνησαν πως ειμαι πολυ ομορφη. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟΥς ΡΩΤΗΣΩ γιατι με ελεγαν αχρηστη και ***** και καλυτερα να παντρευτω πριν ασχημινω κ δε με θελει κανεις. το θεμα ειναι ΟΤΙ ΠΛΗΓΩΝΟΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΑΚΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.
Ο αδερφος μου απο την αλλη, εγινε μυστικοπαθης, υποκριτης αλλα με την καλη εννοια.δλδ κανει πως συμφωνει γιανα περνα απαρατηρητος και εχει βρει την ησυχια του απο μικρο παιδι.
Σχολειο:υπηρχαν κοριτσια που εκαναν μπουλιγκ σε σημειο να μη θελω να παω σχολειο. ηταν μια μανα που ηθελε η κορη της να κανει παρεα μαζι μου επειδη ημουν πολυ ομορφη και με ηθελαν τα αγορια αλλα η κοπελα εννωθηκε με μια αλλη και με εβαζαν φωτια τα ρουχα και γελουσαν. με ελεγαν φυτο.αλλα τα αγορια ποτε δε με ειχαν στο "κραξιμο",μονο οι κπελες. εγω δεν ελεγα κατι ντρεπομουν και πολλες φορες εκλαιγα πισω απο δεντρα.
Οταν εμενα στη γιαγια μου για διακοπες ο θειος μου υποβιβαζε τους γονεις μου απο ζηλεια και γελουσε και καθε φορα που επαιρνα και απο εναπτυχιο νευριαζε και μου ασκουσε λεκτικη βια γιατι ηκορητου ηταν "το ιδιο αξια με μενα και καλυτερη". ποτε δε με πιστευαν οι δικοι μου οτι τους κατηγορουσε σε μενα και μαλιστα με μαλωσαν πολυ μια φορα και απο τοτε ακουγα το θειο μου να μας μειωνει σαν οικογενεια και εκλεινα τα ματια.αλλα σαν παιδι ποτε δεν ειχα ψυχολογικα και ΠΑΝΤΑ ΗΜΟΥΝ ΔΥΝΑΤΗ.
.....
Ο σταθμος αποπου αρχισα να ξυπναω,ωριμη πια, πιστευω πωςηταν ο φιλος μου που ενω του ειπα να χωρισνουμε,δε το δεχοταν και με σφαλιαριζε και επεσα κατω και ενας πηγε να τον χτυπησει καιειπε οτι τα εφτιαξα με αλλον απο πισω του,ενω εγω του ξεκαθαρισα ενα μηνα πριν οτι δε τον θελω αλλο με πιεζει και οτι θα κανω νεα αρχη με καποιον αλλο και τηνημερα πουβγηκα στο πρωτο μου ραντεβου με ενα αγορι με παραφυλαξε και με σφαλιαρισε 3-4φορες. ομως παραδεχτηκε στους γονεις οτι με σφαλιαρισε κ ειπε ο μπαμπας καλα με εκανε.
Η ζωη με τον αντρα μου ειναι γεματη απο συνομωσιες και πλεκτανες[....].
[συνεχιζεται με προσφατα γεγονοτα 2012+]

---

οχι ρε συ ποια κακοποιηση οτι σε σπανε στο ξυλο κ δεν το εχεις ακομη καταλαβει? κ οτι δεν εχεις πλεον καμια ελπιδα να ξυπνησεις?
Το οτι γραφεις παρακατω οτι σε πλακωσε κ ο αντρας σου κ ξυπνησες? απο τις σφαλιαρες να φανταστω ξυπνησες ε.
Τι να σου πω μετα απο ολα αυτα speechless, καλα να παθεις αφου καθεσαι εκει με ολους τους τρελους, ιδια σε εχουν κανει. Και ευχαριστω τους λες που σε κατεστρεψαν.

Τι να πω για ολες εσας που μπαινετε εδω μεσα κ γραφετε οτι με βαραει ο αντρας μου - πατερας μου. Ειλικρινα μπαινετε-κλαιγεστε-κ γυρνατε πισω να σας πλακωσουν κι αλλο στο ξυλο. με αφορμη δεν εχετε λεφτα κ δουλεια. προσωπικα στο δρομο ζω παρα στη "φυλακη"! Κανενας αυτοσεβασμος.

*πι ες. αυτη ηταν η γνωμη μου. αντε κ καλο ξυλικι.

Quote:

---

Originally Posted by Gothly

οχι ρε συ ποια κακοποιηση οτι σε σπανε στο ξυλο κ δεν το εχεις ακομη καταλαβει? κ οτι δεν εχεις πλεον καμια ελπιδα να ξυπνησεις?
Το οτι γραφεις παρακατω οτι σε πλακωσε κ ο αντρας σου κ ξυπνησες? απο τις σφαλιαρες να φανταστω ξυπνησες ε.
Τι να σου πω μετα απο ολα αυτα speechless, καλα να παθεις αφου καθεσαι εκει με ολους τους τρελους, ιδια σε εχουν κανει. Και ευχαριστω τους λες που σε κατεστρεψαν.

Τι να πω για ολες εσας που μπαινετε εδω μεσα κ γραφετε οτι με βαραει ο αντρας μου - πατερας μου. Ειλικρινα μπαινετε-κλαιγεστε-κ γυρνατε πισω να σας πλακωσουν κι αλλο στο ξυλο. με αφορμη δεν εχετε λεφτα κ δουλεια. προσωπικα στο δρομο ζω παρα στη "φυλακη"! Κανενας αυτοσεβασμος.

*πι ες. αυτη ηταν η γνωμη μου. αντε κ καλο ξυλικι.

---

ο τοτε φιλος μου,οχι ο αντρας μου.

μηπως μπερδεψες το συστηματικο ξυλοδαρμο με τα περιορισμενα γεγονοτα? γιατι εδω δε περιγραφω τη ζωη μου ολη! ειναι μονο αυτα τα γεγονοτα που περιγραφω αλλα το θεμα δεν ειναι οι σφαλιαρες αλλα το τωρα και ακομα δεν το περιεγραψα. μην βιαζεσαι. ουτε ειπα τη δικη μου ολοκληρωμενη συναισθηματικη γνωμη γιαυτο σου φανηκε οτι καθομαι σαν αγαλμα.απλα περιγραφω ακομα και οταν τελειωσω θα καταλαωβεις πουτο παω! χαλαρωσε λιγο. ποναω βεβαια αλλαΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΤΕ... :-)

"ΟΧΙ δε μιλαμε για κακοποιηση. απλα με χτυπουσαν οταν τους εσπαγα τα νευρα."
ΟΚ φαινεται σαν οξυμωρο,αλλα σκεψου στις 365(μερες) x 25(χρονια)= σαυτα τα χρονια να με στεναχωσεσαν 20 φορες ολες.
ΕΔΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΝΕς ΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΚΑΙ αυτα ουτε σταναχωριουνται ουτε σε 100 χρονια.
ΕΝΩ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΤΟΟΥς ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥς ΣΥΜΑΔΕΥΕΙ ΑΙΩΝΙΩς.

δεν ολοκληρωσα ακομα. οταν μπορω θα επιστεψω να πω και αλλα.

Aγγέλα καλησπέρα και πάλι. Κακοποιητικό περιβάλλον δεν είναι απαραίτητα το περιβάλλον που έχει καθημερινό ξυλοδαρμούς. Κακοποιητικό περιβάλλον είναι αυτό που δημιουργεί φόβο και υποτιμήση... καταλαβαίνω πως είναι πολύ δύσκολο να δεχτείς πως οι γονείς σου ήταν και είναι "κακοί" γονείς, αυτό δεν σημαίνει ούτε πως είναι κακοί άνθρωποι, ούτε πως σκόπιμα ήθελαν να σας κάνουν κακό... το καταλαβαίνω γιατί κι εγώ πολύ άργησα να δεχτώ πως οι γονείς μου είναι "κακοί" και παρόλο που το κατάλαβα και το δέχτηκα, ηπύρχαν στιγμές και υπάρχουν ακόμα που το ξεχνάω... μια τέτοια στιγμή είναι που κατέστρεψε την ζωή μου και ακόμα δεν έχω καταφέρει να ξαναέρθω στα ίσια μου.. όσο γρηγορότερα το δεχτείς όμως τόσο καλύτερο για εσένα θα είναι...
Δεν έχει νόημα να τους ρωτάς και να "τρώγεσαι" μέσα σου στο γιατί σου φέρθηκαν έτσι... πως θα το καταφέρεις δεν ξέρω... μιας κι εγώ ακόμα "τρώγομαι" μέσα μου... όσο όμως προσπαθείς να δικαιωθείς, τόσο θα πληγώνεσαι... γιατί ακόμα και το ότι δεν θυμούνται, είναι αδικία μεγάλη, αδικία που πληγώνει.
Να σου πω επίσης να προσέχεις για τα πρότυπα που έχεις, γιατί εσύ έχεις και ένα παιδί να μεγαλώσεις... (όταν λες πως είναι μεγάλο, πόσο είναι τώρα?) Επίσης δεν ήσουν η ψυχοθεραπεία τους αλλά η ψυχοεκτόνωση τους, ο σάκος του μποξ, ο κάδος απορριμάτων... Ελπίζω όντως ως παππούδες να είναι καλοί (αγόρι ή κορίτσι είναι το παιδί σου?), αλλά εγώ στην θέση σου δεν θα τους το άφηνα να το μεγαλώσουν, και εκτός αυτού δεν ξέρω πόσο καλοί είναι απ' την στιγμή που ακόμα και σήμερα κάνουν την μάνα του εγγονιού τους να νιώθει άσχημα...
Γιατί το μήνυμα σου το γράφεις λίγο λίγο και όχι όλο μαζί την ίδια ημέρα?

Ωχ! Έχω κι άλλες απορίες τελικά... Αφού δεν χώρισες γιατί έμενες με τους γονείς σου τον πρώτο 8μηνο μετά την γέννα σου? και ο άντρας σου που ήταν τότε?

Quote:

---

Originally Posted by καθρεπτης

Aγγέλα καλησπέρα και πάλι. Κακοποιητικό περιβάλλον δεν είναι απαραίτητα το περιβάλλον που έχει καθημερινό ξυλοδαρμούς. Κακοποιητικό περιβάλλον είναι αυτό που δημιουργεί φόβο και υποτιμήση... καταλαβαίνω πως είναι πολύ δύσκολο να δεχτείς πως οι γονείς σου ήταν και είναι "κακοί" γονείς, αυτό δεν σημαίνει ούτε πως είναι κακοί άνθρωποι, ούτε πως σκόπιμα ήθελαν να σας κάνουν κακό... το καταλαβαίνω γιατί κι εγώ πολύ άργησα να δεχτώ πως οι γονείς μου είναι "κακοί" και παρόλο που το κατάλαβα και το δέχτηκα, ηπύρχαν στιγμές και υπάρχουν ακόμα που το ξεχνάω... μια τέτοια στιγμή είναι που κατέστρεψε την ζωή μου και ακόμα δεν έχω καταφέρει να ξαναέρθω στα ίσια μου.. όσο γρηγορότερα το δεχτείς όμως τόσο καλύτερο για εσένα θα είναι...
Δεν έχει νόημα να τους ρωτάς και να "τρώγεσαι" μέσα σου στο γιατί σου φέρθηκαν έτσι... πως θα το καταφέρεις δεν ξέρω... μιας κι εγώ ακόμα "τρώγομαι" μέσα μου... όσο όμως προσπαθείς να δικαιωθείς, τόσο θα πληγώνεσαι... γιατί ακόμα και το ότι δεν θυμούνται, είναι αδικία μεγάλη, αδικία που πληγώνει.
Να σου πω επίσης να προσέχεις για τα πρότυπα που έχεις, γιατί εσύ έχεις και ένα παιδί να μεγαλώσεις... (όταν λες πως είναι μεγάλο, πόσο είναι τώρα?) Επίσης δεν ήσουν η ψυχοθεραπεία τους αλλά η ψυχοεκτόνωση τους, ο σάκος του μποξ, ο κάδος απορριμάτων... Ελπίζω όντως ως παππούδες να είναι καλοί (αγόρι ή κορίτσι είναι το παιδί σου?), αλλά εγώ στην θέση σου δεν θα τους το άφηνα να το μεγαλώσουν, και εκτός αυτού δεν ξέρω πόσο καλοί είναι απ' την στιγμή που ακόμα και σήμερα κάνουν την μάνα του εγγονιού τους να νιώθει άσχημα...
Γιατί το μήνυμα σου το γράφεις λίγο λίγο και όχι όλο μαζί την ίδια ημέρα?

---

γραφω σε χρονολογικη σειρα και σε οσο ελευθερο χρονο εχω. θελω να ξεφορτωθω ολα οσα εχω μεσα μου σιγα σιγα και να μη κανω κανενα φλασ μπακ καπου καπου το οποιο θα με αποσυντονιζε.

οταν γεννησα δε μπορουσα να το φροντισω χωρις τη μαμα,την ειχα αναγκη παρα πολυ. και μετα περιμενα να ερθει καλοκαιρι γιανα το αλλαξω περιβαλον το μωρο. μενω μακρια. ο αντρας πηγαινοερχοταν σε 2 νομους ανα 4 μερες για να μας βλεπει.

Quote:

---

Originally Posted by καθρεπτης

Aγγέλα καλησπέρα και πάλι. Κακοποιητικό περιβάλλον δεν είναι απαραίτητα το περιβάλλον που έχει καθημερινό ξυλοδαρμούς. Κακοποιητικό περιβάλλον είναι αυτό που δημιουργεί φόβο και υποτιμήση... καταλαβαίνω πως είναι πολύ δύσκολο να δεχτείς πως οι γονείς σου ήταν και είναι "κακοί" γονείς, αυτό δεν σημαίνει ούτε πως είναι κακοί άνθρωποι, ούτε πως σκόπιμα ήθελαν να σας κάνουν κακό...

---

αχγιαυτο με πληγωνει τοσο.που ειναι οι καλυτεροι γονεις αλλα εχουν λοξες καιριες για τη ψυχικη μου υγεια. α!!! να προσθεσω πως πιστευω οτι δε ξερουν τι περναω πραγματικα δε τοαφηνω να φανει . μονο ο αδερφος ξερει. αγορι εχω.

Αγγέλα έχω μια ακόμα απορία, δεν έχεις καθόλου ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό σου? ή προτιμάς να κάνεις κάτι άλλο εκτός του φόρουμ? Γιατί δυστυχώς ψιλιάζομαι πως δεν προλαβαίνεις ούτε στο πισι μία ώρα ολόκληρη να κάτσεις.

ελειπα για προσωπικους ασχετους λογους. θα επανελθω οσονουπω...

Quote:

---

Originally Posted by καθρεπτης

Αγγέλα έχω μια ακόμα απορία, δεν έχεις καθόλου ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό σου? ή προτιμάς να κάνεις κάτι άλλο εκτός του φόρουμ? Γιατί δυστυχώς ψιλιάζομαι πως δεν προλαβαίνεις ούτε στο πισι μία ώρα ολόκληρη να κάτσεις.

---

ναι,συγγνωμη.